장음표시 사용
151쪽
naturae, divinae etiam naturae comptistit habere voluntatem , ut probant Theologi eum S. Thoma, I. p. q. Σφ. a. g. ergo in Christo, sicut lant duae naturae, humana , & divina et ita &sunt duae voluntates, humana, & diis vina . Hane veritatem confirmant Pa tres tum Graeci, thm Latini . IX. Ex Latinis S. Ambrosius, in Luc. e. xx. ad illa verba: Non mea , μι tua voluntas fiat; ait: Stiam ad b
minem retulit , Patris , ad divinita. tem a voluntas enim bominis tempora- Iis, volumar divinitatis aterna . Sanctus August. l. 3. contra Maximinum Arianum,e. 1 . Iuboe linquit quis 4 ait, nos quod ego volo , a Itud se coendit υοIuisse , quam Pateν ; quod nisi humano eorde non posset. Hoe idem docet S. Leo, Epist. ad Leonem aeqvitam, dicens : Seeundism quidem formam Dei ipse , or Pater unum funt ι feriandis autem servi formam non venit Deere ποIuntatem suam, sed voluntatem ejus qui misis eum ; Ex quibus eoiligit Maristinus I. in Synodo Romana, S. Leo nem duas Christi voluntates agnovi L se secundum naturas duas, divinam,& humanam
X. Ex Graecis unum profero Damascenum, Orat. de duabus Chrini volum ratibus e. et t. sic discurrentem : Si quiadem non assumsit humanam volunta tem Chrisus, qua voluntate factus est Patri obediens y Si non Q. t humanam voluntatem , qua voluntate factures sub Iego ' Si non assumsit humanam
voluntatem , qua voluntate implavrι omisnem itistitiam y Si non assumsit huma
nam voluntatem , non attuIit ei remeis
dium , quod primum in morbum ineia derat . Ωubd euim. non assumtum fuit, non est euratum t ut ait Gregorius Theo- Iogus quid enim ossenderat, nisi volun
caverat , id demum amplius euνatione
rum , quia pereaverat s fateare neeesse est, nec peccatrieem quidem , ae agram naturam eum assismsisse cre. Uie Da
masceni discursus serio pensandus est . XI. Q9δd verb in Christo snt duae
erationes , quod revera negabant Monothelitae, esto hoe tegere studerente Prob. In eo est duplex operatio, tria quo est duplex naturat nam quaelibet natura explicatur propria operatione,
ω propria operatione dignoscitur sorisma , & ab aliis taeemitur; enim voratio una e ait Basilius contra Eunomium horum essentia una ea, de E contra . Quorum natura en diveν.
sa tinquit Damascenus, i. 3. de Fideor th. c. r1.ὶ horum quoque di par esnctio. Atqui, ut adversus Eutichetem infra ostendemus , ut ipsi Monothelitae latebantur, duplex erat in Christo natura, etiam saeta unione ; ergo Nin eo erat duplex operatio. Uideatur S. Damascenus, I. 3. de Fide c. I s. ei in talo , ubi hanc veritatem ex prolata probat. XII. Dicebant Monothelitae , hoe verum esse , quando utraque natura est movens, & agens ; non verd quando una earum est movens, & agens, altera vero mota , de acta. Tunc e nim una , & eadem operatio moventis , est etiam operatio moti et sie una eademque est operatio asciae , & --nus , quae asciam movet . Cum ergo natura humana Christi moveretur, Aeesset quasi instrumentium verbi ; sequitur , quod una , & eadem operatio verbi, esset quoque operatio hu
XIII. Hanc Monothelitarum resiponsionem refert S. ΤhO. 3. p. g. 29. a. I. dicens ἔ in eorum opinio melide intelligatur , eonsiderandum es, quὸd ubiis sumque sunt plura agentia ordinara , infertur movetur a superiori et ficus in omine eorpus movetur ab anima , crinferiorea vires a rationei sie igitur a mones , or motus inferioris prine pii fiant magis operata quadam, quam ope. νationes . Id autem, quod pertinet adfu-pνemum principium est propriὸ veratio ;puta, si dieamus in homine e quod amisbulare , qu d es pedum , Ur palpare quod est manuum , sum quadam homi
152쪽
i 34 sitissio V. De Natura Assioni a.
nima per pedes, aIiud per manus: eis idem S. Doctor e mὲd F Mna tantam
quia ea eadem anima operam per uis esset operatio diviniiatis , humania arumque, ex parte ipsius operantis, quoἀ rasis in Chriso , oporteret dicero : HI est primum principium madens, es una quad humana natura non haberet roiacis indisserens operatio: eκ parte autem priam formam, cω virautem t de dioia ipsorum operatorum disserentia invenia na enim Boe dici es imp bido ex quatur. Stetit autem in homine eorpus mo- sequeretur . quὸd in Christo esset tantis, 'vetur ab anima , ω appetitus sensitivus divina operatio . Vel oporteret dieereia . A rationali: ita in Domino sesu Christo qu)d ex divina virtute , 6r istimanahi mana natura movebatur , ω ageba- esset conflata in Christo una viritis rtur is divina. Et ideo in Chrii O u- quorum utrumque est imposite. Nam . nani operationem asserebant, nempe, di- per primum horum ponitur natura huis
vini satis ; plura autem operata per mana in Cbrso esse imperfecta e per folium anitatem. cundum vera ponisvr eon'sio natυ-XIU. Hanc autem responsonem e. rum.
vacuat S. Doct. hoc discursit . Ubi- XU. Id ipsum probatur variis auacumque movens , & molum habent ctoritatibus, quas contra Monotheli. diversas inrinas, seu virtutes operati- tas urgebat S. Maximus in Dialogo vas, ibi oportet, ut sit alia operatio cum Pyrrho . Primo, Danu. I. v. 43. moventis , & alia operatio propriaeis dicitur , quod Christus In erastinum moti ; licdi motum participet opera- voluit exire in Galilaam. I Oan. II. U. tionem moventis , & movens utatur 14. dixit : rato , ut ubi sum ego, croperatione moti ad suum effectum, & illi sint mecum. I an. I. v. r. Ambuis sic utrum qite agat cum communione al- Iabat Iesus in Galitiam ς non enim -- terius r sed in Christo humana natu- Iebat in Iudaam ambulare. Tunc se .
ra habet propriam formam , & vir- Volitio, qua volebat exire, qua vois Iutem, qua Operatur ea , quae sunt liq- .lebat , ut discipuli essent , ubi ipse a minis, S similiter divina; ergo utri- erat , qua non volebat ambulare in que eorrespondet propria operatio di- Galilaeam, non erat certE volitio distincta , licet divina natura utatur o- vina, quia divinitate omnibus aderat; peratione humana , sicut operatione ergo erat volitio humana - Rursus rsui instrumenti; & humana natura . operationes, quibus corpus est occais participet operationem divinae , scut sio, ut turbari, tristari, esurire, si is instrumentum participat actionem prin- tire et illae quae inserioritatem arguis
cipalis agentis . Mai. explicatur a. unt , ut orare , Obedire et quomodo S. Thoma. In eo enim, quod move- erant operationes divinitatis p Ab op-tur ab altero, duplex est operatio et posito excitare mortuos, illuminare a Una quidem, quam habet fecundam pro- caecos, aliaque miracula facere, quois priam formam et alia autem, quam bais modo poterant esse operationes huma-bet , feeundαm quod movetur ab alis . nitatis Si ut seeurir operatio fecundam propriam formam est inrisios fecundam autem . s. I I I. ubd movetur ab artifice, est facere staminnum . Operatio igitur, qua est alleuis Mono: ι elisarum Fundamenta.
sius rei secundὸm suam formam , est proin pria eius . nec pertinet ad moventem, XUI. Biiciebat prim5 Pyrrhus .ns seeundym quod utitur bujusmodi re Christus unus est , una e
ad suam operationem : siciat calefaeere nim est persona . ergo unus erat, quieti propria operatio ignis , non autem volebat ἰ ergo una tantum voluntate. fabri, ni quatenus utitur igne ad ea- XVII. Nego hanc secundam conse.
153쪽
unitate Personae, non tamen est unus unitate naturae, cum si Deus, & h mo; ergo Christus volebat, ut Deus, volebat ut homo; ergo dupliciter v Iebat, & non uno tantum modo, lichi soret unus. Sie ut ergo duplicationaturae non duplicat Christum ; itia
neque Christum duplicabit dupli eatio
voluntatis, & operationis et quia duplici naturae debetur duplex virtus, de duplex Operatio. XVIII. Itistabat tamen. Voluntates eum asserunt volentes ; ergo duae voluntates duos volentes ἔ ergo duas personas. Negs ant. Qitod instos e. Si volum ares tecum afferunt volentes, ita ut duplicata voluntate duplicatur persona volens; erso I pari, ubi erit una voluntas , ibi erit una persona volens; ergo cum in Deo sit una voluntas, non triplex , in Deo erat una lanium per sona , non tres. ut volebat Sabellius; ergo corruit Trinitas Personarum . Dicendum er 'o est , qu differentia voluntatum rion indicat differen iam per irae , sed naturae r ideoque si eut in Deo, quam Vis lint tres personae, quiatainen eli u ia natura , non est , nisi
una volutilas: ita in Christo , in quo est quidem una persona . sed duplex
natura . non erat utra tantum, sed duplex voluntas. - XIX. Ita S. Io. Damascenus, l. 3. de fide ortliod. e. rs. S. Motendant tin quita una eum actione personam induinei, tym subiungamus t si uua eum actio. ne persona indueitu , eonsentaneum -- cissim est, ut or una cum persona actio inferasur. At Me ita fiet , ut si tit tres sunt persona, s e tres Sancta Trinitieis pos afer , ψ tre 3 quoque as oner sin .
Aiat contra quemadmodum una es ae
plo gladii candentis . qui unus gladius est ; se tamen dura habet alii nes , secandi , & urendi , quia duas habet naturas ignis , & ferri. Sod
ignis, tiam ferrἰ natura servantur , ita π dua actiones, ε' eartim lecta . Nam ω ferrum ferandi, sla ignit urensi inmhab.nt ; ut sectio quidem actionis ferri Opur sit , Uιο auιem ignis: ae disertamen tam in ferri ardenti fecti e , tam in secta usione servaruν : tametsi pose, modi unionem , nee ustio eitra fectionem sit , nee fectio siπὸ usione. Nec quia duplex est naturalia actio , duos
p Oinde eandentes IIadios dieimur : nee rursus quia unus dumtaxaι intensus
es gladiuν , ob eam ea am subsantia- Iem breum disinctionem eonfundimus . Eodem modo in Chrso quoquo divinia ratis quidem ipsius divina , omnip
ipsiur, bumana , ε' nostra similis. Humana porro actionis opus id fuit, quia
manu puellam tenueris, atquGraxerit di Dina autem , quod eam ad visam reis weaverit . Aliud enim hoe , cla aIiud
illud εst : ametsi in theandrica , sex in υλῆ simul g hominis amorae nequean disiungi. Qu.d si quia una Domini pe fona , sive Dpasta 3 es , una quoque operatio futura es a profectis etiam e quisi una persona sit , una quoque subsantra erit . Ita Damascenas , & quidem peracutE .
XX. obiiciebat secundis . Liehi in
Christo sit duplex natura , est tame unum movens . nempe, voluntas divina, ad cuius imperium omnia humana in Christo movebantur: sed moventis, de eius, quod movetur, una est operatio; ergo in tam sto una tantum
XXI. Respondeo prinid , ex dictis
esse verm , si sermo fit te actione . quam habet motum , prout ab alio movetur, ut de actione serrae ad faetendum scam umet non vero si seram si oe actione, quam id, quod movetur, habet ex vi proprrae inmae , quali, est hn serra actio scindendi, vel secandi . Sie dum Christas tangendo , S ripae do illuminavit caeum, ii uminatio eaeci una eademque erat inii, homuus , dc Dei. mpuvio autem, μ
154쪽
tractus exei erat xctio propria hominis, distincta ab actione Dei. XXII. Respondeo secundo ex eo.
dem S. Thom. 3. p. q. 18. a. t. ad L. dist. mi. Unum movens causans m
tum , con. min. tollens, & impediens motum , neg. mai. Quidquid inquit
S. Doct. fuit in humana natura Chri-st , movebatur nutu votantatis divina r Non tamen sequitur , quὸd in Cbriso non
fuerit motus voluntatis proprius natura εα mana . Quia etiam alio uan Sanctorumpra voluntates moventur feetinium volun - , tatem Dei, qui operatur in eis velle, - θ' perseere , ut dicitur, Philip. x. Licete vim et oluntas non post interilis moveor. ab a Iiqua creatura , interi r tamen movetur a Deo Et se etiam Chri-Jlus fecundum voluntateus humanam sequebattir voluntatem divinam, secundum illus Ps. 39. Ut facerem volun- . latem tuam, Deus meus volui . Exequibus non sequitur, nullum sui Te mortiim proprium voluntatis humanae in Christo; sed solum , omnem motum voluntatis humanae in Cliristo fuisse sit biectum voluntati divinae. Quo tendunt illa verba Christi, Ioan. 6. v. 33.
D seeudi de Caelo , non ux faciam ust. Iuniarem meam , sed voluntatem ejus, qui misit me.
XXIII. Hi ne solvenda est alia innatatia , qua dicebant Monothelitae :It strii inentum non movetur propria voluntate , sed voluntate moventis et
atqui natura humana fuit in Christo sicut instrumenium divinitatis ; ergo
iron movebatur propria voluntate. Eam enim solvit S. Thom. 3. p. g. I 8. a. I. citato, ad a. Maj. esse veram de instrumento inanimi, non autem deo. instrumento rationali t Proprium an inquit instrumenti , quod moveatur a principali agente ἔ diversimοιὸ tamen seeund n proprietatem natura ipsius. . Nam instrumentum inanimatum sicut securis , aut ferra movetur ab artifice
persolum motum corporalem. Instrumenis . tum vero animatum anima senisbili mo.
. vemr per appetitum senstidium , sut. quus a sessore. IUtrumentum ver. antismatum anima ra tona Iι movetur post νε-luntatem eius , sicut per imperium damini movetur fervus ad aliqui agendum equi quidem servus est Muι instruanentAmanimatum, tis Phil. dieis iis r. Polit. c. 3. Sic ergo bum a natura ii Cisroia fuit instrumentum divinitatis ,
ut moveretur per propriam voluntatem.
XXIV. Obiiciebant tertio et verbum in Incarnatione non asim sit id, quivi habet, alioquin assumsisset etiam personam humanam , sicut assumsit carinnem et sed habet voluntatem, qua natura humana potest velle , sicut habet personam, qua natura humana potest lubsistere ; ergo non assumsit voluntatem humanam .
XXV. Respondeo primδ, neg. mai. Nam verbum habuit intellectuin . &tamen assumsit intellectum humanum, ut ipsi Monothelit hae admittebant conistra Apollitiaristas. - Respondeo secundo., data maj. neg. min. Volun tas enim divina nequit naturam humanam reddere volentem ; sicut neque
divinus intellectus eam reddere intelligentem .' subsistentia tamen divina eam potest reddere , imo reddit deis facto. subsistentem. Et ratio est. mia sicut nulla nxtura potest intelligere alieno intellectu; ita neque potest esse libera, seu volens aliena libertate, ac voluntate r & maxime in Christo, in quo debebat esse libertas humana capax meriti, subiectionis. & obedientiae; quorum incapax est libertas, &voluntas divina. In tantam autem
Verbum non assumsit subsistentiam humanam , quia haec in assumptibilis est ede si eam assumsisset, non fuisset uni-itus in unitate personae: voluntas a uiniem humana alium tibilis est, imb necessario debuit assumi . Tum ad inie-gritatem humanae naturae. Tum qui arunio Verbi, cum non sit sacta in un/tale naturae, debuit omnia, quae diversitate in naturae consequuntur , admittere.
XXVI. Obiiciebant quar id. Unam tantum esse in Christo operationem . P:rmb. Ubi est unum operatum. ibi cst ijs il s
155쪽
est una operatio: sed idem operatum erat divinitatis , & humanitatis ilia Christo, si eut sanatio caeci, & resusciatatio mortui.
Secundo. Operatio pertinet ad hypostasim; operationes enim stini suppositorum et atqui in Christo est una
hypostasis , & persona ; ergo & una
Tertib. Sicut esse est hypostasis , ita & operari et sed propter unitatem hypostasis in Christo est unum esse ἔergo & una operatio. XXVII. Respondeo ad haec eum S. Thoma, 3. p. q. 19. a. I. Ad primum enim respondet ibi, ad s.neg. min. Nam aliud est propritim operatum op rationis diDine, operationis humanais Christo : sicut operatiam propriam diamina operationis , es sanatio leprosi s ve
ratum autem proprium humana natura est ejus eontactus . Concurrunt autem amba operationes ad unum operatum ,
secundam qMod una natura agit eum communione alterius . videantur supe
rius dicta, & idem S. Docior ibidem
XXVIII. Ad secundum autem res. pondet S. Thom. eitatus, ad 3. Ouὸd
gunilsem formam , naturam , a qua clerauio speciem recipit e er ideo a dia mersitate formarum , seu naturariam es diversa species op-rationum et sed ab uniis sate posse ea unitas seeundism nu. merum , quanthm ad operationem speciei. Sie ut ignis habet duas operationes Decie disserentes , scilicet, illuminare, calefacere, ferundism d isserentiam Iueis, D ea lori3 : ω tamen es una numero illuminatio ignis semel illuminantis. Et similiter in Christo oportet, quὸd sin dua operationes specie disserentes, fetur
dam duas ejus naturas et qualibet tamen opera: .enum est una numero in Christo
ut facta , sicut una ambulatis , Otina fanatio. Haec S. Τhom.
dem, ad 4. Quis 4 esse , or operari ea peris
fena a natura e aliter tamen , cr aliater. Nam ese pertines ad ipsam cons Tom. XII.
tutionem persona r fir sie quantam ashoe se habet in ratione termini r cr ideo unitas persona requirit unitatem ipsius esse completi , csr personalis. Sed operatio es quidam effectuι persona secum
dism aIiquam formam , vel naturam PMnde pluraIitas operationum non pratu dieas unitati personali. Nota tamen pu bd esse, quatenus dicit existentiam,icitur pertinere ad constitutionem personae, non essentialiter ς sed quia persona constituitur per subsistentianaeum ordine ad existentiam , , qua accipit ultimum terminum, de comple
XXX. Opponi tandem solet . Honorius I. Rom. Pont. unam tantum voluntatem , unam operationem doeuit
esse in Christo ; ergo eum Pontifex Rom. non possit errare in fide , hoc ita esse tenendum est . Ant. prob. primo. Honorius, in Epis. ad Sergium, lecta M.ta. sextae Synodi Generalis, laudat Sergiu .n, quod a lictor suisset, ut Cyrus , & Sophroni ius sive ab unius . sive a duplicis operationis vocabulo in Christo abstineret . SecundΛ. Docet, nec Scripturam, nec Patres nunquam meminisse unius, aut duplicis operationis in Christo. Tertio . Contendit , quaestionem hane de una vel duplici operatione ad Theologos non pertinere , sed algrammaticos tantum. Quarto. Vetat , ne quis unam , aut duas operationes dicat: ne , si unam, Euticheti faveat; aut, si duas , Nestorio . into. Apert E definit, unam tauintum esse , & dici debete in Christo vo-Iuntatem. Unde inquit unam riis Iuntatem fatemur Domini nostri Iesu Christ. Idque probat, erimo. Qitia alias sequeretur, in Christo fore diras contrarias voluntates. Secundo. iaputat, metaphorice tantum accipi debere Evangelii verba; cum in Christo voluntatem humanam videntur as
XXXI. Circa Honorii fidem in hae
156쪽
t 38 Quaesis V. De Natura Assumta c
ita. Eum defendere conati sumus: tum
31. Θe. ubi varia Doctorum placita vetulimus, nostramque opinionem firmavimus . mare ne inutiliter utro
sue loco dicta repetamus , illue Sturi
XXXII. Solum ad ea , quae superius obiecta sunt , respondebimus . Quod enim pri mn, laudat Sergium , quod auctor suisset silentii inter Cyrum, de Sophronium, non indicat, Honorium in eodem , quo Sergius , errore fuisse: sed eum solum laudasse, qu bd mentio pro tune imposito, lites sedasset.
Cam enim Sophronius vir telo ardens perniciosa Monothelismi initia aperthdamnaret, totusque oriens scinderetur in partes a Sergius Monoihelitarum fautor, si non Auctor , scripsit ad Honorium contra Sophronium , quod novis duarum voluntatum , & acti dinum in Christo nominibus totum misceret orientem . Scripsit & Sophronius . Scripta hine inde suerunt varia . Haee inter dissidia visum est nonnul- Iis, pro bono paeis, abstinendum ess is ab unius, vel duplicis voluntatis v cabulo. Non dissensit, ut cederet tempori, Sophronius ; consensit per Sergii literas apparenter Sinceras Honorius etiam ; scribens & ipse ad Sergium , ipsum laudans, non de falso dogmate, sed de medio excogitato et sperans , ex utriusque partis Mentio ingens bonum inde futurum . Sed conventionis Ieges perfidE transgressus Sergius, unam in Christo voluntatem, idque , sed sal, Λ, ex sententia Honorii praedicare caepit.
Hine ad id, quod seeundd , teri id, εe quartb loco obiicitur , dico , Η
norium solstm voluisse, abstinendum pro illo tempore 1 nominibus unius, vel dupli eis voluntatis : non aut ea rem significatam per nomen duplicis voluntatis damnasse. Ratio autem cur illa nomina indiscriminatim non placebant Honorio, erat; quia voces illa: nonnullis erant offendieulo , quδd ea proserentes adducerentur in sujici nem , vel Nestorianae haeresis , si duas voluntates in Christo praeditarent ἔvel Eulichianae , si unam tantum . XXX lII. Ad quintum vero dico, Honorium definisse in Christo, qualenus homo erat, unam tantum esse voluntatem humanam ἔ non vero in
Christo, quatenus Deus, & homo eis rat Ratio est. Quia cum Sergius ad Honorium scripsisset , quosdam dicere , in Christo esse duas voluntates contrarias ἱ Honorius volens hunc eris rorens improbare , & sancire nullam
esse contrarietatem voluntatum in
Christo; ad Sergium rescripsit. Christum non habere duas voluntates eo trarias I nimirum, unam , qua caro
concupiscit adversus spiritum , quaeque eoncupistentia dieitur ; S alteram rationalem, qua homo vult , quae rationi sunt consona , ut illi supposuerat Sergius aliquos sentire ; sed unam tantum , eamque voluntati Patris conα formem . iniod indicant illa verba , quae sequuntur , nimirum res noura Aratuνa , non culpa et illa proinfecto , qua ante pereatum creata est , non qua per pravarieationem vitiat G .
ibus suadetur , Honorium fassum esse in Christo humanam voluntatem secundum quod a Deo creatam ἔ non vero secundum qirod erat peccato viatiata . Ita respondet pro Honorio Sanis eius Maximus Martyr, in Dialogo cumorrho. Et Epist. ad Marinum, quae
extat inter Anastasi Collectanea , &alii.
XXXIV. Sed inquies si ita est: cur
in sexta Synodo a Leone Secundo conis firmata, cui Patres septimae , & octavae Synodi adhaeserunt, una cum hae. reticis Mono helitis anathemale da manatur Honorius, acti . t s. in Edicto
Imperatoris, & in Epistola Leonis II. Papae λXX XU. Hoe est, quod in hac materia lacessit negotium , & quod in varias responsiones dividit Auctores. Has recensuimus, Tomo r. in I. p. de
157쪽
Ide. TbeoI. Qu. Dub. s. l. s. qud Candidatum meum remitto. Ut probabiliorem tamen censeo responsi nem , quam ibi elegi, nimirum : Η notium 1 Synodo sexta juste fuisse odamnatum, non ut haereticum sorma lem , & electione, seu adhaesione talem ; sed , vel tanquam haereticorum nimia conniventia lautorem: vel quia indulgentia culpabili muneri suae Sed is defuit, & naicentem haeresim, ut deinbuerat, non compressit. Videantur ibi dicta. Nimirum, Honorius , qui pro munere sui Apostolatus debuisset Mo.
nothelitarum haeresim sui, auctoritate statim compescere , ac eius fautores execrari; eis nimium, vel nolens indulsit; & existimans aeconomicum coninsilium , a bilinendum censuit ab una , vel duplici operatione, de voluntate in Christo, ut vitaret assertam volumtatum contrarietatem; quando, cum agitur de causa fidei, aeconomia locum
non habet , sed veritas nullo habito respectu praedicanda est . In hoc lapsu in fuisse Honorium asserit Leo II. dum ad Hispanos Episcopos scribens, de eo sic loquitur : Qui flammam ha-νetiei dogmaris , non , ut deeuit apostolieam auctoritatem, ineipientem extinis
otii , sed negligendo eonfovit . Et in . Epist. ae Constantinum Pogonatum I inquiti bane Apostolieam EeeIesiam non est eonatus lustrare doctrina Apostoliea traditionis ι sed propbana proditione puνam maculari permisit . Et Constantinus ipse in Edicto suo, ait: ad bae 6r Honorius, qui fuit antiqua Roma Papa, hujusmodi hareseos confirmator , qui etiam sui extitit oppugnator . mibus apparet, Honorium etiam inter se pugnantia scribendo, locum haeresis confirmatione dedisse; te sextae Synodi Patribus prudentem existimationem in gegisse, eum Monothelitis favi sse . Simili sere modo , quo S. Petrus in mensis Gentilium a Legalibus non abstinens , abstinens auis . tem in mensis Iudaeorum fundamen istum dedit credendi, eum in errole
est e, quod Legalia adhuc obligarent:
quare a D. Paulo, Gau'. a. v. 24. rea prehensus sui tr Ωubd non reaὸ ad oriritatem Evangelii t Petrus , & qui eum in hoe imitabantur ambularent. Cum tamen nee Petrus , nee alii errarent in fide, sed eonversatione tantum; in quo tamen Iudaeorum errorem fovere videbantur . Concludo. Cum in eadem sexta Synodo Iectae suissent Litis terae Agathonis Papae , in quibus intere aetera dicebatur , neminem ex suis Praedecetaribus, inter quos erat Il norius a fide deviasse ; Synodus tanis tum abfuit, ut mentitum fuisse diesret Agathonem ; quin potius e clamavit , non Agathonem , sed S. Peistrum per ipsum fuisse locutum . Vel ergo Synodus sibi contradixit, si Honorium tanquam formalem haereticum eum eae teris damnavit. Vel, quod verilis est, Honorium damnavit quidem, sed non ut haeret leum electione , Madhaesione. Praeter a nobis di illa ei tatis locis, videatur Pagi, Tom. I. Brevi viarii Ges. Rom. Pont, in Honoris.
otuplieis generis fini operationes in
Christo Responden, triplieis. Aliquae enim
sunt operationes prorsus divinae ; seu quae ita sunt Christi , ut Deus est . ut nullum dicant respectum ad natu ram humanam: euiusmodi est creatio hujus Universi , & animarum rationa lium. Aliae sunt prorsus humanae ; dc sunt illae, quae naturae humanae propriae sunt, ut edere, bibere, flere, pati. Aliae sunt mixtae, in quibus ait utraque natura r ut cum Chrius suo contactu. curabat aegrotos. In ea enim curatione agebat natura divina, per sitam omnipotentiam , &humana per suum contactum . Triiaplicis ejusmodi operationum generis S a me.
158쪽
14o cursiso V. De Natura Assumta
meminit S. Cyrillus Alexandrinus, in Epist. ad Aeaeitim , ubi sic ait et alia
sunt voees, qua divina naturae max m/ eonveniunt : alia , qua in huma. nam naturam eongruunt: alia meditim uendem ordinem tenent, ae Dei Fi ium
XXXVII. Quaeri potest secundo rQbio nomine apud Patres appellentur operationes Chri iii mixta: δRespondeo operationes mixtas , Graecis vocari Theandrieas , a Latinis autem Der Diriles. Vocis huius TMandelea S. IO. Damascenus, tib. 3. de Fide , e. t s. inveniorem facit B. Di nysium. D. 4. ad Caium. Neque niis linquit Damascenusa humana humaniιus esciebat , ehm purus homo non esset: nee rursus divina divino dumtareat moto, quandoquidem non solam Deus erat , sed Deus simul, ω homo .
Nam uti naturarum . tam unionem , tym naturaIem diainctionem babomur rita etiam gratu Irum voluntatum , caeoperationum .
Hanc operationem Theandricam aliter accipiebant Monothelitae , aliter Catholi ei. Apua illos enim una erat, non multipleκ , idest , non mixta ex humana, & divina, sed pure divina. Apud istos autem nota una est , sed duplex e est enim complexum ex diis vina , & humana operationibus unitis quidem, sed distinctis. Ratio holus petenda est, prim bt ex ipso nomiis ne operationis Theandricae, quod quidem sicut Deum , & hominem connectit , non confundit et ita actionem divinam, & humanam non consutas, sed eopulatas declarat . Secundo : ex Martino I. Papa, in Concit. Lateranensi, Consultatιone 3. contra Monoth Iitasse loquente et Si una est operatio, qua Theandriea. dicitur . eaqua st dia vina s vel smplex ost et cm sie Patri Deo eompetet . quod tamen diei non potes et eam inde sequatur, Palrem quod v luit Sabellius in earnem humanam inis
Inearnaιionem facta es remposita, se proinde quod tamen repugnat muta. tionem passa est . Nihil igitur aliud inquit Damascenus, e. I s. laudato
Theani lea actio deelarat , qu- qu.ι Deo facto viro , Me o incarnato, humana quoque ipsius isto divina erat , e de se ara , nee div na 1psius opera rionis expers e rursum quo divina ipsius actio btimana ipsius actisnis exsors nos
eonsiderabatur. Porro modus bre loquenis di Per phνasis dieitur , quando quia duo quadam tan3 dictione eo tectisti . seu madmodum enam ignari gladii iuricam unam inionem , atque inustam Iictis in nem dicimus ι ω tamen sectionem diis sinctam ab ust on esse, nee non alius, ahiasque natura asserimus, ignis nempe Milionem , ω ferri sectionem : ad eumdem modum Thean iram ianam Chria si actionem die ut es , duas ambarum ipsius naturarum actiones intellet imus adiminitatis sellicet ipsiu3 , divinam , humanita is autem , humanam actio
XXXVIII. ini atri potest teri id τ
An omnes Christi operationes suerim Τheandri eae pDico . o aerationes Theandri eas in Christo eas suisse , in quibus humanitas Christi specialiter movehatur , divino Verbo: & proinde omnes illae onerationes. quae erant mixtae, & divinitate, ει humanitate limul operan tibus. quales erant illae , quibus mi is racula patrabat, & illae , quibus Uembum subii eiebat Christi humanitatem Deo , eamque ad humanam salutem oris dinabat . In omnibus enim illis , etiam in motibus, qui in nobis naturales sunt, ex nutu divinitatis guberis nabatur , ideoque Christo liberae erant. Unde Augustinus, Trae . 4 v. in Ioan. Turbari linquit tu nolenae , turbatus est Chrissus, quia voluit. Murivit Dis fur , verum es , sed quia voluit et dorismivit Iesus , verum est , sed quia vois ιuit : eontruatur es Iesus , verum est , sed quia votuit: mortuur est Iesus, veram es , sed quia νοIui et in ill/ur p t sata
159쪽
asci. XXXIX. Quia vero supponunt multi , omnes Christi operationes , non solum rationales, sed sensitivas, imb& vegetativas, suillis ab instanti cou-ceptionis Christi , usque ad ultimum instans vitae 1 Christo volitas . & , Verbo, quod eius voluntatem regebat, omnes, & lingulas ordinaias ad gloriam Dei , & salutem noli ram; cui favere videtur S Piulus qui de Christia loquens, Hebr. io. v. s. ait et Ideo N ediens mundum dieit et Hostiam , ω obtarianem noluisti , eorpus autem aptasti mihi. . . . Tune dixi eree Dema Iiu capite Ia .ra μνipium est de me, Mι farrat
Deus, vultantarem tuam . Propterea vo-
Iunt, oitinus Chri iii operationes suisse erati Oncs Uui hominis,& consequen- er Theandricas, de unam quamque illa- Iulii suisse meriti iniit it i. ideoque dicum, quod sicut Apostolus I. C r. 1 . v.
s r. hortatur nos, Sive ergo manduca
ris, sive bibitis , sim aliud Mid faci-
is , gmnia in gloriam Dei facite . Αfortiori Chi illus , qui est exemplar omnium, in otii Ribus omnia secit ad in iore in Dei gloriam eique nedum opera tiones rationales, sed et tam seu - 1ii, vae , de vegelativae voluntariae eis rant , & metitoriae 2 ac pro nde neiadum diligendα Deum, sed etiam amisbulando , manducando. , dormiendo , tam bene, quiliti vigilando, merebatur Christus: nee somnus impediebat, quominus potestate verbi anima vigilaret, iuxta illud , Cant. s. v. Ego dormio,
XL. Haec politio fundamentum habet in S. Thoma, 3. p. q. L . a. 1. in Cov. ubi docet: Quia in quolibet pu-
νε homine es tantam una operatio, qua ruri humana dicitur . praterquam tamen funt in bomine pMνo quadam a
Ita operationes , qua non sunt propria humana . Sed in bomine Iesu Ch=olonis Ilias erat mortis sentiva potis, non esset ordinatus ὰ ratione. Ipsa etia- operationes naturales , ω eorporales alia tiariter ad ellus voluntatemtem λε- inquanιkm volantatis ejus erat, ut ea ro eius ageret, or pateretu , qua sunt
sibi propria . Haec S. Tho. Unde August. citato loco: Anima sinquit ω caroch, i ii eum Verba Dei una persona est, unus Christus est . ae per hor, ubi fumma potesar es, ferunshm voluntaι ianutum ιractatur infirmitas.
DUBIUM VII. An omnes Desectus Corporis Huniani fuerint Assumti a Verbo e
. I. De Defectibus Communibur toti DeereI.
I. Esectus humani eorporis alii sit ni communes toti speciei,
ut esse corruptibile, mortale &e. Alii vero aliquibus hominibus conveniunt, ratione aliquarum particularium causarum, ut sunt labris, Iepra &c. II. Dico primδ. Desectus corpor les communes toti humanae speciei fuerunt a verbo assumti. Ita S. Tho.
3. p. q. 4. a. I. Conveniens enim
suit, ut corruptibile corpus, aliisque humanis infirmitatibus obnoxium aD
sumeret, propter tria o Primo quidem rota ad hae Filius Dei earna assum igvenit in Mundum . ut pro peceatis humani gene is fatisfaeeret . Unus autem pro peccato alterius fati acie , dum panam pro peccato aIserius debiram in
se fuseipit . Huiusmodi autem defectus corporales, se itiset, mors , fameν , si is , ω huiusmo i sunt poena pereati , quos
est in Mundum per Adam introductum , secundi. m illud, Rom- s. Per unum hominem peccatum intrauit in mundum , di per peccatum mors . Unde eonveniens fuit, quant km as finem Incarnationis , quod huiusmodi poenalitates ij nostra natura fusciperet vise nora , fecundiam illiad, Isaia s3. Uere languores nostros ipse tulit.- eisndo pro-μεν Dem Incarnationis astruendam ia λα enim nasura humana nara Hιωσ
160쪽
i42 Quaesis V. De Natura assumta p
osset nota bominibus, nisi prout huisse modi eorpora Iibus defectibus 'haeet ιβ Mὸ bis d.fectibus Filius Dei huma
nam nasuram assum et, videretur non fuisse verur homo; nee veram earnen
habuisse , sed pbantasieam , uι Mantinebati posuerunt. Et ideo , ut dieitur,
FbiIin. x. . Exinanivit semetipsum so mam servi accipiens , in s militudinem hominum factus , & habitu inventus , ut homo . Unde B. Thomaster aspeeyum vulnerum est ad fidem revoratres , ut dieitur D. xo. - Tertiis propter exempIum patientia , quod nobis exhibet , pas nos , cr defectus humanos fortiter tolerando. Unde dicitur , m-br. ix. Sustinuit , peccatoribus adversus semetipsum contradictionem , ut non sati gemini animis velitis defi
III. Neque ex quo anima Christi
habuerit omnem persectionem , quantum ad gratiam , & quantum ad scientiam , ut suo loco dicetur; sequitur, qu bd ejus eorpus debuerit esse prorissus persectum. & nullum habens deis semim . - Nam , ut dicit S. Tho. citato loco, ad primum e oportuit animam Chrisi esse perfectam, quantam ad habitus mentiarum, car virtutum , ut haberet facultatem satisfaciendi; quia ex persectione animae satis saetio val rem , & essicaciam habet et E contra
autem oportuit, Luὸd eorpus ejus esset subiectum infirmitatibus, tit ei satisfactionis materia non deesset. - Quamvis autem per huiusmiai infirmitates absconderetur eius divinitas; manifestabatur tamen humanitas , per quam accedere debemus ad Deum, ut dicitur , Rom. s. Mesum babemus per Iesum Chrinum ad Deum. Ut S. Tho.
dieit ibi ad 4. IU. Ex his insertur, huiusmodi deis
sectus non fuisse necessarid assumtos rpoterat enim Verbum assumere corispus ei simile, quod Deus in Adamo plasmaverat. Neque etiam, supposito quod fuerint assumti, necessarium fuisit, ut exirent in actum. Ilumanitas
edim Verbo uolia impedire potuisset, ne orirentur sensationes sim Is, sitIs &e.
aliorumque eorporalium defectuum actus. Fuerunt tamen necessarii, sp et aia conditione naturae, quam assumserat; ex qua sibi, de suae conditioni relicti, huiusmodi desectus necessari, prodire debebant . videas S. Thom.
stum huiusmodi desectus contraxisse, sed eos propria voluntate aecepisse M. Ut enim docet S..Τhom. ibi art. 3. in hoc verbo , Contrari, intelligitur ordo effectus ad ea usami contrahitur enim id . quod simul cum sua causa ex neeessitate trahitur r causa autem horum desectuum in eorpore humano est peccatum, quia per peccatum mors intravit in hunc mundum , Rom. s. Unde eum Christus hos desectus non habuerit ex debito peccati: quia naturam humanam accepit absque peceato in ea puritate, in qua erat tria statu innocenti aer ideo diei nequit, huiusmodi desectus eontraxisse, sed ex propria voluntate accepisse. . I I. D. Defectibus ex Causs In ividualibus.
ter totam naturam humanam, propter
peccatum primi Parentis , sed causanistiir in aliquibus hominibus ex quibusdam particularibus, & individualibus causis, sicut febris , lepra &e. non suerunt a verbo assumti . It
S. Tho. citatus, art. 4. Hi enim destis elus, ait S. Thom. Quandoque ea an
tur ex culpa bominis , puta ex inordia nato victu ; quandoque autem ex defuectu virtutis formativo 'uprum neae
trum eonvenit Christo. ia σε ea raejus de Spiritis Sancto educepta es, qui ea infinita sapientia , virtutis, e rare , o deficere non potens r cr ipse nihil inordinatum in regimine Da vita exercuit. Si tamen Christus violenter