장음표시 사용
161쪽
nisset, naturaliter mortuus esset; eoque mortuo, corpus suum suisset ii cineres resolutum . nisi divina virtus obstitisset. Haee enim est conditio naturae humanae corruptibilis, quam Ueris hum voluit assumere . Cui consonat
S. August. tib. a. de nee. M νit. Φ Reia Us. e xv. his verbis: Sed quia in eo erat militudo earnis pereati , mutat ones atatum perpeti votuit ab ipsa exorsus infantia ; tit ad moνtem videatur etiam sen/stenti illa earo pervenire μι uisse, nisi iuvenis Difidi oerisus. Qua tamen
mors in earne pereati inobedientia debila redditur , in minilitudine autem carnis peccati Gedient ιa voluntate suscepta est.
Ul I. Uerum quia inter huiusmodi
desectus recenseri solet deformitas sta. turae, & faciet: ideo quaerere placet et An Verbum assumi erat in corpore Christi formam vilem, ac demimem ran vero elegantem , ac venustam . Seu ἔΑn Christus elegantis formae faciem habuerit; an vilis, de deformis. Circa quod apud Veteres invenio diversitatem Quidam enim, ut Clemens
contra Marcionem , cap. II. vilis, deformis, & contemtibilis speciei , aefiκurae Christum suisse autumarunt. Alii elegantis admodum , ac speciosae. Alii tandem nec multum vilem , ae deformem, nee multum elegantem
formam, iaciemque habuisse sentiunt: ita ut nee nimia pulchritudine faciei homines illexerit , nee nimia deso mitate abalienaverit . Cum istis e go vi II. Dieo. Christus nec venust 1 ad modum facie, ac pulchritudine su. it , nec admodum abiecta , vili , aede sormi, sed proportionata et idest, nec nimium pulchra , nec deformi. Pri rem putem suadeo sic . Non decebat, ut corpus Christi, quamvis 1 Spiritu Sancto sormatum, eam speciem haberet , quae homines ad siti amorem alliceret, quamque despectui habendianipsurae dieabat: si in hoe sensit locutum
fuisse eredo Clementem Alexandri n. dum, lib. 3. Stromatum dicit, quod Christus , Qui en Caput Eeelesia, in . carne quidem informit, or specie carens transit ; doeens nos respieere ad id, quod est divina eausa informa , ν corporeum . Et etiam . quia si Christi corpus eligans, ae sormosum suisset,
homines plus aequo sensibus addicti . nimirum sortassis eorporali eius pulchritudini adhaesissent; &plus, qu mgratiae, & virtuti divinitatis. Hinc cum Regius vates de Christo ait Ps. 44. v. 3. Speciosus frema pra filiis
hominum e non ad externam corporis ,
sed ad internam animae pulchritudinem aspexit . speetasum forma domianum appellat Propheta inquit S. Basilius in eumdem Psalm. chm aciem mentis pressias intendisset in eius dioianitatem, non earnis puIehritudinem I auia
dat. Ita sentiunt S. Cyrillus, in c. 33. Isaia: Theodoretus, in Psalm. 44. S. Ire
Et S. August. in eundem Psalm. Ne hominem Cbristum, inquit , quemlibet hominem putaret, ait: Prae finis homi num speciosus sorma . Etiam boma prafilii, hominum . casia nimirum , non
homo purus, sed homo Deus. Et idem
Nec obest , quod S. Hieronymus , tum in Epist. ad Principiam virgianem ttim in c. s. Matib. , dieat in vultu Christi emicuisse fulgorem quemdam sydereum , quo ad se venientes attrahere poterat ἔ & quo viso, qui ad eum comprehendendum missi sue.
rant , corruerunt. - Nam Hieronyis
mi mens. non est, qudd h vultu Christi sulgor ille emicuerit semper, sed aliquando. Nemini enim dubium esse debet, quin sicut in quibusdam Sanctis , ita & mul th magis in Christi vultu gravitas maiestatis , & syde. reus sulsor in aliquibus ei reum stantiis
emicuerit: puta , cum ad se discipulos vocavit, cum terrefecit milites, tum quaestuarios eiecit E templo. Ueriin
eam oris majestatem , sulgorem θα
162쪽
144 Quaestio V. De Natura Assumtis.
dereum ex tratura sui corporis , & In libro enim de Carne Christ I amissemper emicuisse , negamus. bat eontra Appellitas , qui Christo
IX. Secundam vero partem suadent corpus Caeleste tribuebant, ait enim rsequentia. Primb. Quia Iudaei Chri- Quomodo in uam eontemni, eis pati posesto corporis, vel faciei desermitatem set, Iistit εω dixi, si quid in silaearis nunquam exprobrarunt; alioquin , si ne de Calesi generositate radiast y Εκ ita fuisset, ex odio, quo in ipsum flais Boe ergo eonvineimus, nihil in illa dagrabant , illi exprobraturi r sicut de Caelis fuisse, pro erea, aer eonremni, crsaelo parentes subobscuros ei vitio ver- pati posset. In lib. autem contra Mariniebant; Matth. x3. v. ss. & Marci 6. cionem , volentem Cliristum habui si V. 3. Nonne bie es faber, cis filius fa- corpus solum phantasticum ; ipsum debri Seeundd. Nam quemadmodum, salsitate , inter caetera, convicit ex eo, ut supra dictum est, Christus non de- quod Christus habuerit corpus usquebuit eleganti sorma hominum oculos ad passionem ,& mortem contemtibile. ad se attrahere; ita nee debuit de r- Origenes autem non asserit Christomi, de indecora specie eos a se aver- corpus deforme; sed solum Celso id te re : sed potius mediocritatem serva- objicienti non respondet . Porro ex re in corporis sui forma, ut nec ni- Origenis silentio nihil concluditur. nitum venustate alliceret, nec nimium Patres enim soliciti non fuerunt om deformitate averteret a se hominum ni a Gentilium argumenta solvere , oculos, de affectus. quae nullam fidei labem inserunt. Sa- Nec refert, quod Isaias 3. v. x. di- tis suit eis divinam Christi , dum incatur: Non est speetes ei, neque deere, terris degeret , missionem , ejusque Θ vidimus eum, Θ non erat aspectus . virtutes adversos eos vindicare ἔ de Nam Isaias de Christo loquitur, non externa corporis orisque sorsua parum qualis a nativitate futurus erat, sed curantes.
Qualem plagis , Se tormentis eum en Fuit ereo Christus ea vultus. , &fecturi erant earnifices r unde statim eorporis formi, quae maxime virilem subdit: Despectum , or novi iam viis dignitatem deceret, & sui veneratio-rorum , virum dolorum .... δενὶ Iam nem eonciliaret ; non quae laenoci-guores nostros ipse tuIit cre. Hi ne Hie- nium sensuum saceret, ac oculorum aron. in dictum eaput satae ; Despectus Ita S. Jo. Chrys. Homil. x g. in c. s. inquit in erat , γ ignobilis , quando Matth. die ens t Repellebat igituν turri pendebat in Cruce , c, factus est pro nais bam , quoniam erant ei a i non pauet bir maledictum cre. Et S. August. amantes, almirantesque ipsum , mide-Serm. I . alias Is I. de Tempore, reque ipsum semper cupienter. Idem sen- ait: vidimus eum: Qualem Non ha- tire videtur S. Thomas . Tum 3. p. bentem speciem , neque decorem. λι- e. s . a. r. . 3. ubi exponens di re alium Propbetam interrogar Dinu. cium Severiani seu verius Petri meraverunt omnia ossa mea . Dinm Chri sol. Serm. 81. Nemoriat, CH
merata sunt ossa pendentis. Fata θ stum sua resurrectisne fui ustitis e cier, Crucifixi species: sed i a Ddilao siem eommutasse , ait: Ωκοι est interupti Iebritudinem parturit. Quam puDMi. Iigendum quantam ad ιineamenta mem
sudinem ' Resurrectionis: quia Specio- brorum i quia nibiI inordinatum , sus forma prae filiis hominum . deforme fuerat in earpore CMisi per Neque oppositum sentiunt Tertulis Spiritum Sanctum emeepto, quod in reis Iianus , & origenes . Tertullianus eis surrectione eorrigendum sex. Accepit ea anim solum vult , Christum habuisse men in resurrectione gloriam clarriatis. corpus passibile, vulnerabile, contuis Tum , in Exposit Psalmi 44. dicensemeliarum , & plagarum ea pax ; non PtiIchritudo consillis in proportione mema
vero corpus sydereum , de Coeleb. brorum, O colorum . ω ideo alia ess
163쪽
DUBIUM VIII. An Passiones . Se Desectus Animae
Humariae Verbum Assumserat. s. I. Da Passionibus c
sibilis , tristia , timor , ad
ais miratio, ira. Desectus autem sint, ignorantia , peccatum , lames peccati . De primis erit sermo i . praesenti g. de secundis verb in .sequenti .
ῆn Christo, aliter tamen, ae in nobis.
Ita S. Thom. 3. pari. euast. I s. art. . ubi docet: Ω ubi animam in I H eonstitutam duplieiter eontingit pati . Uno modo, passione eorporali: alio modo, prisione animali . Passione quidem eor- sorali patiιur per eorporis iasionem . Chmenim anima sit forma eorporis , confe-quens es , quas unum sit esse anima , O eorporis : cr ideo corpore perturbato per aliquam corpoream passionem , necesse est dicere, qu)d animam per accidens perturbetur , scilicet, quantam adesse , quod habet in eorpare . Quia uia lue eerput Chriai fuit pasile , moris tale , ut supra habitum est necesse fuit , ut etiam ejus anima hoe modo past- Iis esset. Passione autem animali pati dieitur
anima, ferundi in operationem, qua veI
es propria anima , vel prinsipalias est
anima , quam corporiν. Et quam vir eis
tiam fecunda. ω intelligere , cr fentire dicatur boe moto anima a iquid pati et amen sicut in sectinia Parte dictum est r. a. q. 11. propriis λ disuntur passiones anima affection. s appetitiassen. Isti Di ; qua in Christo fuerunt , sicut O catera , qua ad naturam hominis Tom. XII.
pertinet. Unde autumnur, is r4. de Civit mi ic. s. Ipse Dominus insorma servi vitam agere disnatus humanam, adhibuit eas, ubi adhibendas esse judicavit: neque enim in quo verum erat hominis corpus, & verus hominis animus, falsus erat humanus affectus. Selendum tamen est , evid huius . di pa nes aliter fuerunt in Chriso ,
quam in nobir, quantam ad tris . Prioquidem, quantam ad objeaum ; quia in nobis p Ierumque ιυ modi passiones feruntur ad illicita : subd in chriso non fuit. Seeuntὸ, quantam ad prinetis pium ; quia huiusmodi passioner frequenter in nais praveniunt sudicium rationis r sed in Christo omnes motus fens-tioi appetitur oriebantur feeuadism disepotionem rationis . Unis .anusini ιt eis, et . de Civ. Dei Ioco ei lato qu)d Hos motus certissimae dispensa tionis gratia, ita, cum voluit, suscepit. animo humano, sicut, eum voluit, sa-ctus est homo. Tertiis, quantrum adeo fectum ι quia in nobis quandoque ιιι i modi motus non sistunt in appetitu sensitivo , sed trabunt rationem . qubd
iu Christo non fuit. Quia . mptu natu raliter humana rarni convenientes , se
ex eius di positione in appetitu sensitivo
manebant a quὸd ratis ex his utillo mois do impediebatur Deere , qua conDente . bant. Vnde Hieron. dieit, super Matth.
se. 16. super illud Capia eontristari quὸd Dominus noster , ut veritatem assumti probaret hominis, ver E quidem contristatus est: sed ne passio in animo illius dominaretur , per pro- passionem dicitur, qudd caepit contristari r ut passio perfecta in tet g tur,
quando animo, idest, ratieni, domina tur et propassio autem , quan a est in-ehoata in appetitu sensiticio , sed uise- .rtur non se exteAdis . Hac S. Tlioinae
doctrina non soluin firmatur liaec Ansertio; sed omnia, quae in contrari ii in obiici possent, praeveniuntur. Uilde nihil addendum censeo.
164쪽
i s Quaesis V. De Natura Assumta
tali, v. s. Et probat prim b ex illo
beret omnes potentias natura Ira s ergo
nulli dubiam debet esse, quin in chriapo fuerit verus dolar. IV. Dices. Subiacere necessitati doloris, est proprium earnis in peccata conceptae t sed Christi earo non suit in peccato concepta ἔ ergo &c. Respondeo, din. mai. subiacere ex necessitate reatus peccati , est &e. cO. maj. Subiacere solum ex necessitat principiorum naturalium , nego mai. Caro inquit S. Tho. citatus ad x.
so non fuit , sed DI m neeessitas natu ralium priueipiorum . Quae assumsit , quia voluit. ιU. Dices seeundo. Hilarius, lib. I . de Trinit. negat, animam Christi verum sensisse dolorem , & eam comparat aquae, dum telo per soratur. Unde sicut aqua dum perforatur telo, dolorem non sentit a sie neque Christi
anima. En eius verba i Unigenitus Deus hominem verum , non defieiens a se Deo , funiat ; in quem , quamvix aut actur ineideret , aut vulnus descenderet, aut nodi eoneurrerent , aut fuspensio elevaret a Verrent quidem bae impetum passianis, non tamen dilorem pasonis εο errent , sicut teIum aIiquod aquam
v I. Aliqui respondent, S. Hilarium in hoe aliquid humanum passum minse. Sed praestat ipsum ad verum senis film trahere, ex D. Thom. citat O. ad i. dicendo et Hilarium 1 ea me Christi non veritatem doloris , sed necelsitatem excludere intendisse et accelsitatem , inquam, radiealem , quae est ex peccato; non verbproximam, quae est ex compositione contrariorum et quam. vis hane solum habuerit , quia voluit .mare cum comparat animam Christicum aqua , quae telo perforatur . non
vult indieare, quhd anima Christi dolorem actu non senserit e sed solum , subd eum illud non senserit ex necesilate; potuerit ipsum non magis se ttire, quam aqua , tum telo aliquo perfoditur Advertendum ulterius censeo , S. Hilarium loqui de Christo, ut est verbum . Agebat enim contra Aria in nos; qui, ut supra dictum est , contenis dentes, Verbum in Chi isto stetisse loco animae: ex dolore , metu, aliisque passionibus, quae in Christo fuerunt ,
inferebant, verbum non esse Deum .
ruebatur delectatione beatitudinis rerat enim beata ἰ ergo non poterat sentire dolorem . t Resp. neg. cons. Esth enim anima Christi frueretur beatitudine; lamen irtute divinita is Christi dispensaries
Fe beatittido in anima eontinebatur , ubd non derivabatur ad eorpus noetur pobilisas , cse morta uas tollere tur. Et eadem ratione deIectatio eon templationis sic retinebatur in mente, quos non derivabatur ad vires sensibia Ies, ne per hoe dolor sensibilia exeludeis retur . Ita S. Thom. citatus , ad 3.
tristitia, alio tamen modo , quam in nobis . Utraque pars est S. Thomae , v. x s. laudari , 6. Et primum proobat. Tum ex illo. Matth. 16. Tristia
est anima mea usque ad mortem . Unis de A mbrosius. I. 1. de fide ad Gratianum. e. 3. Ut homo inquit tristitiam habuit: Suscepit enim ιν sitram meam eteonDenter tristitiam n mina , quia eruincem pradico. Probat et am, hoc dincursu . Nim scut dolor sensibilis est in appetitu sensitivo , ita & tristitia, cum hae differentia: quod obii ctum ,
165쪽
est noeἰνum , seu matum interiὸs apprehensum , sise per rationem , sive per imaginationem et sicut eam aliqui ινisatur de ami ne gratia, Nel pretinia . Sed potuit anima Cbristi interiks apprehendero aliquid , ut noeivum et or quam. tam ad se , sicut puis , mors eiu fuit: dr quan am ad aIios, sicuι pe catum discipulorum , vel etiam Iuda rum oecidentium ipsum ι ergo Sicut in Ebristo potuit esse verur ἀοIον , ita potuit
secundum autem probat ex tripli ei motivo, quod supra assignavit, eum communiter de passionibus animae I queretur . Videantur superius di
IX. Dices. Tristitia est de his, quae nobis nolentibus aceidunt et sed nihil
passus est Christus contra suam volun talem r dicitur enim Isara 33. U. I.
oblatus est , quia ipse voluit ; ergo
in eo non fuit tristitia. Respondet S. Thom. a. s. eitato, ad 44Ωὐδἐ n, biI prohibet , aliquid esse eon ι arium voluntati ferundum se , quod ramen est volitum ratione finit, ad quem
ardinatuν et Aut medietna amara novi
o fecundam se volita , sed solam seeundam quὸd ordinatur ad sanitatem . Et boc modo mors Chrori, Ur eius pasem fuit, secundam se considerata , invo-ιantaria , trinitiam ea anatic/t fuerit voluntaria in ordine ad finem , qui ea redemtio humani generis .X. Dico quartb . In Christo fuit
etiam timor , modo insta explieando . Ita S. Thom. qu. citata, a. . Et probat ex illo Marci, 24. v. 33. Capit Iofus pavere, ω tadere. Verum advertit rQuod sit ut tristitia causatur ex appre Bba ne mali prasentis i ita timor cauri satur eκ apprehu ne mali futuri. apis rebensio autem mali futuri , si omni. mosam eertitudinem habeat , non imduert timorem. Iὸ Philosophus dieit, in x. Rbetor e. s. quὸd timor non est , nisi ubi es aliqua spes evadendi. Nam Mando nulla spes es evadendi, appreis Aeniitur malum, tit prasens e G sie m au causaι trigiliam , quim timorem . . . Sic erga timer potest eo derint uanot.m ad duo. no modo , euautam ad hoc, quia appetitus se sitivus naturalia ter refugis eo Oris Iinonem , ω per tria
do, patest eo siderari secundum inreνti rudinem futuri eventur ἰ Aut quando nocte timemus eκ aliquo fonitu , quasi ignoranter, quid Me μ οῦ ω quantam ad boe timor non fuit in Christo. Haee S. Thomas.
XI. vita tamen r qu bd timor iste, qui ponitur in Christo, de malo imo.
minenti suturo , etiamsi sciatur certo suturum; , Damasceno, t. 3. de Fide , e. 13. vocatur Naturaliι, & ab
aliis simplex displicentia: quae est actus animae naturaliter malum resu-gientis , & seipsam, viresque suas contra illud contrahentis . Timor verbui est de malo, quod non apprehenitur inevitabile, est actus persectus.& eis ea x , & qui inducit ad consulendum de modo evadendi. Et hie in Christo non fuit: qui, supposita voluntate obediendi praecepto Patris de
morte, mors ab eo non erat rationabiliter evitabilis ; nee poterat iuste procurare. media ad eam evitandam. XII. Rico quinio. In Christo sitit admiratio secundum scientiam experimentalem. Ita S. Thom. citatus, a. S. Et probat ex illo Matth. g. v. I . Audiens autem UUMI, scilicet,verba Centurionis miratus Di . Notat tamen ruuὸd admiratio propriὸ es de aliqua novo, O insolito. In Christo autem noupoterat esse aliquod novum, 1 insoli. tum , quanthm ad seientiam divinam, qua eunUtebat res in Verbo; neque e tiam quantam ad scientiam humanam , sua cognoscebar res per steries inditas . Potuis autem aliquid esse sibi novum , ω insolitum, Deiandam scientiam expcrimentalem , seeuntism quam sibi pate
rant quotidie aliqua nova occurrere,
Et ideo si loquamur de seipso, qua tam ad Ieientiam divinam , ω scientiam beaιam , ve/ etiam infusam a non fuis
166쪽
148 Quaesis V. De Natura Assumta '
io Chrisso admisatio. SP autem Iolu mur de eo, quantam ad seientiam emperimentalem ; bis admiνatis in eo esse potuit . Et afumo hune affectum ad nostram instructionem ' ut stitieet doeeat esse mira odum . quod eliam ipso mi is,atur . Uode dieit Augustιmis, in x. -- er Gen. contra Μιnicbaos e. 1. Quod mirabatur Dominus, nobis mirandum esse significat, quibus adhue opus est fic moveri . omnes ergo tales motus
eius non perturbati animi ligna sunt , sed docentis Magistri. XIII. matuor autem modis eons ingere potest admiratio. Primus est ignorantia causae, quam , viso effectu insolito , scire delidera. mus et & hie modus admirationis in Christo esse non potuit. Secundus est ex apprehensione rei magnae, & insolitae, etsi antea cogn sceretur , ex qua, si bona est, oritur desiderium eam laudandi. Tertius huie allinis est, quando, viso effectu insolito. incitamur ad eum laudandum, eiusque causam. Et alterutro ex his modis dici potest , Christum admiratum fuisse fidem Conturi nis ; non quod esset magna, quantum ad ipsum , sed quia erat magna quantum ad alios linquit S. Tho. ibi ad x. & ideo eam laudavit. Quartus est , quando lichi effectus,& causa cognoscantur . non adest tamen saeuitas electum illunt eausandi ; Mhoc etiam modo potuit esse admiratio in Christor eius enim anima per Via res naturales facere non poterat ea . quae admiratione digna contingebant. XIV. Da eo sexto . In Christo fuit ira per Zelum . non per vitium. Probat S. Thom. hac q. Is a. s. ex illo
Psal. 68. v. Io. Zelust Domus tua est.
medit me. Deinde dieit: Quὸd ira o s.ctus tristitia: ex ινistitia enim aILeui illata eo equitur in eo, eirea fersn ivam partem, appetitur repellendi illaeam insis iam , - sibi , vel aliis. Et sie ira es passio eamposita ex trifitia . . appetitu υνndicta. Dictum ea autem,
et itur etiam' vindicta quandoque est cum merato ; quando scilicer aliquis
qtiae videt , satagit emendare ; & si
emendare non potest . tolerat. & g mit . Et talia Da fuit in Chrisso.
S. Doctore, ibi ad x. Quod ira qua doque praevenit rationem , S trahit eam secum ad operandum . de tune iradicitur operari, nam operatio tribuitur principali agenti ; ἐκ se eundum hoc intelligitur dictum Iacobi r. Ira viri ius itiam Der non operatur. Quandoque vero ira sequitur rationem, &est quasi ii strumentum ipsius: & tunc operatio, quae est justitiae . non attriis huitur irae, sed rationi. Ei hoe nio. do ira fuit in Christo. Et tunc naais xiiii E cum Eelo vindieandi honorem domus Dei . facto ex laniculis flagello, elecit vendentes , de ementes do Templo: dicitur enim , IO. 2. v. IT Reeordaιi sunt veris discipuli eius, quia θη tum est , MIus Demus ι- --δ
DE sectus animae, vel sunt in part
intellectiva , ut ignorantia ; vel in parte volitiva , ut peccatum , relames peccati.
sto non fuit ignorantia . Est contra
Calvinum, I. 1. Ins. e. x ε. 6. I . qtlen impugnavimus, in Vera Eecissa, Tom. I. c. 4. s. s. num. 14. quo meum Canis di datum mitto . Eam tamen docet
167쪽
que primδ. Nam ἰgnorantia per ignorani iam non tollitur: sed Christus ad
hoc venit . ut ignorantias nostras auis ferret a venit enim, in iIIuminarer .is, qui in ranebris , Θ νυ aembra mortis sedent f ergo in Christo ignorantia non fuit -- Deinde: lieut in Christo suit pleni ludo gratiae, & virtutis ἔ lla In apse suit fenitudo omnis scientiae et sed plen ludo gia tae, est virtutis, eκ- Cludit omne peccatum , dc inmitem peccati, ut dieemus ἔ ergo pleni ludo scientiae excludit ignorantiam , quae scientiae opponitur.
XVII Dico secundd . In Christo nullo modo fuit desectus peceati, sive originalis, sive actualis. Ita S. Thomas, dicta x s. a. r. Et est de ude contra haeresim Pharis rorum, contra quos Christus ipse, D. S. v. 46. ait δQuis ex vobis arguet me de peeeato 1 Probat S. Doct. hinc veritatem hoc discursu . Chiistiis aisum iit desectus
sta et atqui secundum hac tria inam. Dii uiri est . quod iron debuit assumere desectum peccati . ergo Sc. M n. quantum ad i. probat et stata peetatum nihil operatur ad fati aetιouem ἔ qu/n mismδ Dirtutem fatisfaisaeis impi sit. Quia, iat dieitur, Eceι. m. Dona iniquoium non probat Altissimus . Similιter ex peeeata non demonstratur veritas huma. ma natura et qu a peccatum aeon pertinet ad hum inam naturam , cujus Deus eseausa ; sed magis ea eontra naturam μν seminationem diaboli introductum , Me Damastencis dieit, i. 1. de Me e. 3 Neque tertiti, peeeando, exemplum ut tutis prabere potuit , eum peeeatum comtνarietur virtuti. Ergo &c. XVIII. Dicitur tamen peccata n
stra portasse, & quasi laeisse sua, non quoad culpam , sed Quoad ad poenavi ;qu in pro peccatis nostris in se tanquam Fideiussor suscepit. Dieitur etiam saetas neeaιum , id est, Hostia pro peccato , ut docet S. Tliom. citi tus, ad 4. qua ratione, Osea 4. dicitur a Peς- eata popuIi me; eo medent, scilicet, Sa-eerdotes , qui secundum legem come debant Hostias pro peccato oblatas NIX. Dices tamen. Omnes, qui sue runt in Adam , peccaverunt , ut ait Apostolus, Rom. s. sed Christus sui toriginaliter in Adam, secundum carnem , cum ab eo genealogiee desce derit; ergo saltein peccatum origim te suscepit. XX. Respondeo eum S. Thom. cutal O, a. I. ad a. dist. maj. mi silerunt in Adam, S secundum eorpulentam substantiam , de secundum seminalem rationem , peccaverunt , comma I. Secundum corpulentam substantiam tantum, nego maj. Hanc responsionem sit insit Angelicus Doctor cκS. Augustino, lib. io. super Gen. ad Itateram, cap. I9 6' xo. Nos ergo sui. mus in Adam secundum seminalem rationem , & secundum corpulentam
substantiam, id est, non solum de materia, eκ qua fuit Adam , sed etiari accepta activd ab Adam ; ideoque eius
peccatum contrahimus . Christus autem Nυn fuit in Adam secundam semiis nai m rationem , sed solam fecundum
eorpulentam substantiam. Et ideo Cori. flus non Mevit actiυλ ab Adam huma. nam naturam , sed solkm materia Iiter Iactiυδ vero a Spiritu Sancto . Stetit se Adam materia Iiter δει t eorpus euirmo terra , acti Dδ autem a Deo. Et propter hoc Christus non peeeavit i L.
Adam , in quo fuit solam secundilm ma terram. IIaec S. Thom. XXI. Dico tertio. In Christo neque suit lames peccati. Ita S. Thomas, die a qu. I s. a. h. cuius ratione sic
probo. Virtus, qu5 sortior est , eo magis vires in seriores subdit rationi, Et eo magis debilitat inmitem , qui est inclinatio sensualis appetitus ad id . quod est contra rationem ; ergo in is Christo, in quo fuerunt persecti silino
modo gratia , & virtutes, ita cr.int inferiores vires subditae, & obedieit tes rationi, ut nisi latenus ad oppcui tuor inclinare possent: eo modo, quo
ret Adaino salsient, ii non peccan ta
168쪽
iueo cursio V. De Natura Alfi ta .
ergo sicut in Adamo innotente semes non suisset, ita non suit in Christo. Addo r quod illud , quod non conis ducit ad satisfactionem , non debuit assumi a Uerbo : sed somes peceati non conducit, imo inclinat ad oppositum , satisfactioni; ereo &e. XXII. Dices . Ex eodem princieio, nempe, eκ subtractione iustitiae originalis, oritur lames peccati, & passi. hilitas, seu mortalitas corporis: sed Uerbum assumsit passibilitatem , &mortalitatem; ergo etiam lamitem. XX lII. Respondet S. Τhomas ei ta-δus , ad i. Quod inferiores vires pertianentes ad se AiIem appetitum natura-ιiter funt obedibiles rationi ; non autem vires eo porales, vel humorum eorpora. Iium , υeι etiam i ut anima vegetabi-ι s.... ω ideo perfectio virtutis , qua es Ierundam rationem rectam , non exeluάιι pas ilitatem eo porir e Meludita item fomitem peeeati ἡ eurus ratio eon.
A tit in resistentia sensualis appetitus ad
XXIV. Dices seeundd. Τan id spiritus ostenditur sortior , quani b magis superat hostem, nempe, concupiscentiam carnis: sed Christus habuit spiritum sortissimum; debuit ergo habe re concupiscentiam, quam superaret,& superando dignus esset corona. XXV. Respondeo eum S. Τhom. ibi. dem ad 3. Quὸd fortitudo spiritus aliis qualis qstenditur ex boe , quὸd resistit
caneupifeeutia earnis sibi eoni pariantis es.s maiον fortituto spiritus ostenditur si pεν ejus virtutem totaliter caro comis primatur , ne eontra spiritum conrupiaseere possit. Et ideo Me eompetebat Chriam , cujus spiritur fummum ortitudinis
gradum attigerat . Et Iieὸt non fusianuerit impugnationem interiorem repariste fomitis ι fostinuit tamen exterio rem impugnationem ex parte mundi , O Dimboli , quos superando victoria eoronam
DUBIUM IX. An in Christo ut Homine fuerit Potentia Peccandi
6. I. De Pueato eoniungendo eum Vnune ad Uerbum.
nunquam peceaverit, ut vidi - mus , quaerendum superest: An potuerit peccare . Quaestio haec in duplici sensu agitari potest. Primor An
potuerit peccare, simul retinendo unionem cum verbo; hoc est , conjungendo peccatum eum unione hypostat iis ea. Seeunddr An potuerit peccare pec-oato dividente unionem I ita ut peccando amitteret unionem , quam habebat eum verbo: eo pacto, quo Iustus potest peccare,amittendo gratiam , quam habet.
II. maestio quoque procedit deis
potentia proxima, & non tantum reis mota, & radicati; qua, nempe, humanitas Christi peccare potuisset , si non suisset coniuncta cum verbo rhanc enim potentiam supponimus su isse in Christi humanitate. Nam huis minitas Christi erat creatura, & ex nihilo ; ergo desectibilis. Erat et iliadem speciei cum aliis humanitatibus pergo illi non est deneganda liberias absolui E , & radicalis , nedum contradictionis, sed etiam contrarietatis. III. Christum fuisse impecea hilem eonveniunt omnes Theologi: in assignanda tamen causa intrinseca hujus impeccabilitatis dissentit Seotus ab aliis. Iste enim non vult, causam intrinseeam huius impeccabilitatis i Christo fuisse unionem hypostaticam cum Uerbo r hae enim stante potuis. set adhuc peccare, absque ulla repu-snantia saltem physica et sed quia cum in primo instanti unionis ejus cum Deo, fuerit beatus; beatitudo abstulit illi omnem peccabilitatem, seu po-
169쪽
rentiam peceanti. Caeteri tamen cum S Thoma sentiunt, ea usam intrinse- eam impeceabilitatis in Christo. ut homine. suisse unionem hypostaticam cuin Uerbo: quibus adhaeret S. Bonaventura rn 3. . l. II.
IU. Dico ergo. Humanitas Christi
non poterat peccare peccato coniungendo cun unione ad Uerbum et ideoque talis unio erat causa intrinsec impeccabilitatis eius. Probatur. Cum
summa sanctitate non potest eoniungi peccatum et sed humanitas Christi erat infinith sancta per sanctitatem Verbi ἔergo Sile. Prob. mai. Cum sanctitate saccidentali per gratiam non potest coniungi peccatum , ex communiori senistentia, ut ostendimus, Tom. 9. in . I. δε M. Ius e. Diib. r. contra Scotum et unde anima non potest esse in gratia,
di simul in peccato , iuxta illud 2.
Ioan. 3. V. s. Omnis, qui natus est eκ Deo, peceatum non facit, ausiniam femen ipsius in eo manet , γ non potes peccare . quoniam ex Deo natus es tergo fortiori peccatum coniungier equit eum se fictitate substantiali, &infinita. quale est verbum. Natura enim humana unxia verbo est substantialiter deificata . Deo digna , & Deo gratissima; nullum ergo, vel leve peccatum, cum tali unione conjungere potest.
V. Secundd probatur. Si humanitas Christi , stante unione eum Verbo, Π tare potuisset, idem potuisset dici de Verbo et siquidem, stante communicatione idiomalum. Omnia, quae dicuntur de humanitate, ut principio , dicuntur quoque de supposito, ut principio uuod i ideo enim verum est, quod Deus est passus, Deus est mortuus, qu a passio, & mors de humanitate, eui Uethum est supposita liter unitum. dicuntur, ut de principio χιo sergo si humana natura , ut unita Ver- . peccare potuisset, idem dici ponset de Verbo: sevi fi de ficto huma. ratas peccasset, dictum fuisset, quod Verbum peccasset. Et ratio est. lata.
actiones sum suppositorum et ita ut v re , & propriE diei possit, quod omnes operationes , sive bona: snt, sive malae, quarum natura est principium Quo , sint suppoliti, ut principii Ωuod seique, sire ad meritum , sue ad demeritum tribuantur: ideoque supra ostensum est, actiones Christi esse valoris
infiniti , quia persona verbi , cuius
erant, est infinita. VI. Scio, Scotum respondere, acti nes tribui supposito, non essective, Minotive , quia personalitas non est operativa; sed solum denominati vh et quatenus actio quidem tota procedit natura; sed tamen quia suppostum . naturam sustinet, ideo denominatur
VII. Sed contra est . Nam ita est vera haec propositio: Suppositum , seu persona operatur , sicut est salsa ista rNatura operatur ἔ ergo id , quod propriE operatur, est suppositum . Antec. prob. ex Concit. Florentino , SUI. 18. ubi Doctores Latini ex hoc axiomater operationes sunt suppositi , probant contra Graecos, quod natura non generat , sed Pater , natura non spirat, sed Pater, & Filius. Certum est autem , qudd Pater non tantum denois minati vh generat, sed effecti vh ; sicut Pater, & Filius non tantu in denominative spirat, sed essecti vh. Et ratio est. Qsia licet personalitas non sit activa , suppositum tamen, peream constitutum . ita est activum ; ut sit principium , Quod operationem elicit, se ut natura est eiusdem operationis principium Unde fit, quod suppositum
eum natura sit unum totale principium operationis productivum . Unde in . Conc. Florent. Sess. I 8. citata, Ioannes Theologus contra Mareum Ephesium se dicebat: Ego asrma vi , quὸd di anuus , Filium a Patre generari , idem esse ae dicere, Filium geuerari a I h- flantia Patris e ita ut, quod producit .set egenerat , persona sit ; principium vero , per quoἀ ge erat , sit ipsa , qua aliis
est qui generat bie homo, Me est, pers
170쪽
1sa Quasio V. De Natura Assumta o
eausa es In bomina est bumanitas rhae dieitur priuelpium , per quod homo generat. Cum ergo in Christo persona Uerbi operaretur per humanitatem , Tanquam per instrumentum sibi eo iunctiim ; ideo quidquid operabatur Cluistus, iit homo, operabatur Ver
VIII. Neque afferatur exempIum , Scotistis sa miliare, de aqua calida; qalae, dum aliquem calefacit, ipsa non ei proprid principium calefactionis , sed sollini subiectium sustentans calorem Nam calor advenit aquae tanis quam accidens; & quidem contra naturalem ejus inclinationem e Uerbo autem divino non sie advenit humana
natura , sed sic, ut substantialiter , &hypostatice eam sibi uni at : & itia sustent et , sicut alia supposita sustentare solent naturam, cujus sunt supposita , & operari per illam. IX. Dicunt prinio Scotistae . Unio hypostatica non habet intrinsecam incompossibilitatem cum potentia peccandi in natura assumta et neque enim determinat voluntatem ad non peccandum , sed solum determinat naturam ad esse subsistentiale verbi. X. Respondeo, neg. ant. Si enim gratia accidentaliter deificans animam Iusti est incompatibilis eum peccato lethali , ut coniugendo cum ipsa et milito magis gratia substantialis erit incompatibilis cum quocumque peccato ipsi coniungendo. In Incarnatione enim factum est , inquit August.
in Enchirid. e. go. ut natura hominis Verbo Deo evularetur in tantam
persona unitatem ἰ ut idem ipse esset Fia ιλι Dei , qui Filius hominis , FiIma fominis , qui Filius Dei: ae sie in natuis ra humana fusceptione fieret quodammodo ipsa gratia illi bomini naturalis, qua nullum peccaιum post admittera . Tn Augustinum reserentem impotentiam peccandi in Christo ad unionem cum Verbo , qua gratia laeta est illi naturalis; cum idem sit Filius hominis , ac Filius Dei. Et proinde, si Filius Dei non potest peccarς , ncc potest
Filius hominis , qui simul est Filiu/
Dei; alioquin peccatum Filii hominis esset peccatum Filii Dei.
Christi, es usque libertatem suisse ejusdem rationis cum nostra neque ullam eius facultatem fuisse i Uerbo impeditam; ergo neque iacultatem peccandi . Respondeo , neg. cons. seu verius suppositum. Facultas enim, & potentia peceandi non est facultas, sed deis sectus facultatis , & potentiae: unde Deus, qui omnipotens est , & summis liber, facultate, Se potentia peccandiearet ; & proinde hune desectum impedire debuit in humanitate assumisia . Ideoque S. August. I. de Corrept.
6r Grai. c. I r. ait et Neque euim me
tuendum eraι , ne ino in abili moto in unitatem persona a Verbo Deo natu is ra humana fuscepta , per liberum vomnatatis peccaret arbitrium et ei m ipsa su- feeptio talit esset, ut natura hominis a Deo ita fuscepta , nullum in se motum mala voluntatis admitteret . Εκ quo
igitur in Christo suit voluntas ejus dem speei et eum nostra; sequitur qui dem , quod in eo suerit facultas radi- ealis, qua nos peccamus: sed haec sa- cultas in ipso per assumtionem a Verisbo fuit impedita. Persona enim divi inna, est b in operationibus humanitatis nihil physicum immutavei it, debuit eas quantum ad esse morale sic determinare; ut in omnibus humanitas, quam ipse gubernabat. sustentabat, & secerat suam, servaret rectae rationis oris dinem .
XII. Dicunt secundd. Ex eo, qud svoluntas humana Christi peccare potia
set, vel etiam peccaret , non idcirco divinum suppositum peccare posset, vel peccaret; ergo &e. Ant. prob. Omnes actiones ad extra sunt communes toti Trinitati: sed eo casu posito, nec Pater, nec Spiritus S. pecocaret; ergo nec Filius. XIII. Respondeo, neg. ant. Ad eius probationem , dist. maj. Sunt colniri uis