장음표시 사용
171쪽
trini- Ut eausae velut formali, negomai. Hoc autem modo operationes huis
inanitatis Christi ita sunt Uerbi; ut
non sint nee Patris , nec Spiritus Sancti propriae. Cum enim nec Pater nee Spiritus Sanctus humanitatem a Llamiarit , sed solus Filius; operationes humanitatis illius, ut vitales, &ut morales, si e verbi sunt, tanquam
naturae illius suppositi; ut illud tanquam principium internum , & quasi
formale respiciant . Sicut ergo ex parte , qua ineritoriae, & satissa lo-xiae, ita sunt Verbi, ut non sint nee Patris, nee Seiritus Sancti; unde Fialius in humanitate , & per humanitatem meruit, & satisfeeit, non Pater, & Spiritus Sanctus; quia solum Verbum est suppositum illius humanitatist ita si humanit s assumta peccaret, non peccaret Pater , nec Spiritus Sanctus, peccaret tamen Filius. Tanti ergo refert , suod operationes humanitatis Christi specialiter resun- dantur in suppositum Uerbi ut si hoe
non dicatur, pereat veritas Incarnationis .
XIV. Dicunt tertib . Ille potuit
peccare, qui potuit non obedire pr cepto, quo Pater mortem imperavit : uia peccarum consistit in transgre sione, seu inobservantia praecepti et ab qui Christus potuit non obedire praeincepto Patris de morte; ergo &e. Min. prob. Ille potuit non obedire praecepto , qui stante praecepto de morte potuit velle non mori r sed Christus , stante praecepto de morte , Iotuit velle non . mori ; qui ibere, non necessarib, mortuus est , iuxta illud Istiae 13. v. q. Oblatus es,
quia ipse voluit a ergo &c.. XV. Uarid huic argumento respondent Tlleologi ; ut cum praecepto de morte salvent in Cliristo libertatem ,
di impeccabilitatem . Ego tamen sequens Nostrorum solutionem , resis pondeo, neg. min. Ad probat. dist. 'mai. Qui potuit velle non mori, sumta non motae privati vh , sive, ut conjungenda cum praecepto de morte ,
eo. mai. Sumta non morte negativδ, seu, non considerata secundam respectum ad praeceptum ds morte , negis maj. Velle non mori privati vh, sui Diat conjungere negationem mortis eum praecepto de morter de hoc modo Chrianus non potuit velle non mori; alias potuisset velle non obedire praecepto Patris, & proinde posse peccare. Non mori verd negati vh , est non mori absoluth, & praeciso respectu ad praeceptum de morte; & hoc modo Christus poterat velle non mori r quod sunseit, ut libeth mortuus st. Quia ad libertatem non requiritur indifferentia specificationis , qua possit eligere bonum , vel malum ; sed indifferentia exercitii , seu contradictionis , qua possit eligere, vel non eligere absolute. Quae satis esse debent pro praese ti . Modo enim eertum esse debet , Christum , etiam stante praecepto Patris , & sua impeccabilitate , habui iase potestatem moriendi , & non moriendi potentiam, inquam, non Posiationis , qua ita posset non mori , ut de iacto non moreretur et sed potentiam PGrbilitatis, qua ita posset non mori, ut non mori esset illi possibi-Ie, quamvis de facto non ponendum. Noe ipse Christus indicavit, cum ait,
Ioan. Io. 1 v. 27. Ego δομ o animam meam, ut iterum summam eam . Nemo
tollit eam a ma r sed ego pono eam a me ipso , cis potestatem Aabeo ponendi
eam , potestatem ώaseo iterum sumendi eam : Hoc mandatum aerepi a
XVI. Dicunt quartδ . Mors no minus repugnat Deo , quam peccartum ἰ cum Deus non minus sit peressentiam ens , quam per essenii a
sanctus: atqui Deus in humanitate , quam assumsit , permisit potenti an moriendi; ergo permittere potuit potentiam peccandi. Respondeo, instantiam hanc nimis . probare . Probat enim , qu bd scut Verbum in humanitate alliini: a perrmisit non solum potentiam moriendi.
sed mortem ipsam et ita penniserit, v vel
172쪽
vel potuerit in ea permittere non solum potentiam peccandi , sed peccatum ipsum . quod Scotistae non adis mittunt. Disparitas ergo est. Qitia mors est milum poenae . cuius Deus potest esse auctor . lieEt eam non possit habere in se et unde non mirum, , subd in humanitate assumta ei tribuatur. At Deus neque directE. n
que indirecth potest esse auctor mali moralis, quod est peccatum; clim sit aliquid essentialiter inordinatum , &a Deo recedens: ac proinde repugnat sanctitati per egentiam , non sol ii
in se , sed omi illi , cui ipsa coa-
De Pereato divuendo ab Unuue ad Herbum.
XVII. Ieo . Humanitas Christi 1 s non potuit peccare pec cato dividente ipsam a Uerbo; ita ut
peccando amitteret unionem , quam habebat eum verbo . Probatur. Ad
persectissimam sanctificationem spe stat, ut reddat subiectum ita sanctum, ut
non possit suam sanctitatem amitteret se Deus unitus menti beatae , ita reddit animam Mati sanctam , ut nequeat peceando amittere sanctitatem: sed humanitas Christi perfectissim , & su
stantialiter sanctificabatur per Ver bum , ergo &e. XVIII. Secund3 probatur . PatreSabsoluth docent, Verbum unitum humanitati reddere illam impeccabilem;
ergo sentiunt, eam reddere impeccabilem . nedum peccato coniungendo cum unione , sed etiam peccato dividente ipsam ab unione . Ant. constat ex S. Augustino, locis s. praecedente allatis: & praeterea, I. 1. de me. merit. or Remissione e. rt. tibi de Christo,
ait: Im rusus non tantam diurnitate, sed nee in anima , nee in earne ullum
potuit esse pereatiam . Augustino addo Athanalium, ι. de Incarnatione , dicen-
em a Impo iis erat , alio modo in te.
gritatem, atque impeeean iam δετ bomianum reeipi naturam, nisi Deus in eamne eνeseretur esse. His adjunge Gregor. . 3. Morat. e. I 3. Basil. Ep. 6s. Chrysost. rn e. x6. Isaia cre. Cons. prob.
Nam etiam gratia accidem a Iis reddit animam impeccabilem peccato conjungendo cum gratia ; quia gratia , α
peccatum coniungi nequeunt e & t men, quia homo in gratia existens pec ea re potest pectato destruenie in eo gratiam ; nemo unquam dixit , gratiam reddere animam Iusti absolui Eim peccab lem; ergo Sc. XIX. Tertio probatur. Verbum diavinum ratione unionis hoc sibi creber, ut in omnibus omnino actibiis Cliriisssi humanitatem tanquam suam regat sae gubernet . Nam quoties duo sunt
persecte unita . superioris est reger Pinserius; ita ut desectus inser oris insuper tu, relandatur: ut in anima reia pectu corporis , & ratione lupeii orite spectu inferioris 2 ergo peccilluminuod contingeret in humanitate Chrii, deberet in Uerbum refundi . Edivel magis , qu bd Verbum unitur huis anitati, ut suppositum ne iens illam suam, eamque sustentans; saeiensque, quod in ea faceret suppositum proin prium et atqui in aliis hominibus ii se habent supposita propria , ut ad ea pertineat quidquid libera voluntas ipsorum agit; ersque imputetur , si illa peccat , adeo ut suppositum peccaro dicatur; ergo etiam ad Verbum divi num pertinet quidquid libera eius voluntas agit: & si pecearet, etiam peccato destiuente unionem eum Verbo,
ipsi peccatum illud imputaretur. Ratio hae e traditur in Sexta Synois do Generali. Act. 8. his verbis: Que
madmotim eorpus nostrum regitur , ornatur, atque ordinatων ab intellὰsua
Ii, ω rationali anima nostra : ita in homine Christo tota bominis ejur eo per μ ab Uxsdem Verbi divinitate semper ,1 in omnibtis mota , Deo mobilis fuit , seeun km Nysienum Gregorium . Si eringi, huminitas a verbo regitur, notia
solum tanquam a causa generali qarati
173쪽
ratione omnἰa gubernat 3 sed ut ri ea uisa speciali movente, ae dirigente; sicut anima regit corpus , sicut ratio superior inseriorem , & suppositu naturam , quam sustentate non poterit prodire ab ea aliquid inordinatum , quod non statim refundatur in rei t xis vel infirmitatem, vel malitiam. Sicut dum exorbitat appetitus in s cundis, & voluntariis motibus, ace uincatur anima, & ratio, & suppositum
XX. Ex his praevenitur instantia Seotistis familiaris, nempe, quod Deus non solum gubernat humanitatem Chri-ssi, sed de omnem voluntatem crea.
aam; quin sequatur, eum teneri impedire peccata hominum, ut , si non ampediat, tribuantur illi. Nam Deus gubernat quidem aliorum hominum voluntates ἔ sed tanquam. Provisor generalis, qui potest permittere desectus in causis particularibus , Quin ei tribuantur. At humanitatem Christi lappositum divinum regebat, ait Provisor particularis; se ut anima xegit corpus , & ratio appetitum, MDepositum naturam et ideoque ut tale
sibi ipsi , ae suae sanctitati debitor
erat, ne in illa, tanquam specialiter sua , aliquem dejectum permitteret. XX I. Neque dicas, verbum respectu humanitatis assumtae non desinere esse Provisorem generalem ejus; cum sit e reatura, sicut & caeterae humaniis
Nam dist. Esse Provisorem genera- Iem , quatenus est Deus illam conseris ans, omitto . Qiuatenus est persona illam sustentans, nego. mamvis ergo Verbum divinum , ut Deus est , generali conturm conservet humanitatem Christi, sciat alia omnia creata Conservat et attamen, ut persona terminans candem . eamque subsistente
reddens, speciali modo se habet ad ipsam , quo non ad alias. Se habet enim ut suppositum ad naturam, ut anima ad corpus, ut ratio ad appetitum, ut dictum est. Pro majori tamen expli
XXII. Opponti. Non apparet, quomodo verbum reddat humanitatem Christi impeccabilem. Non enim hoc facit, ut Verbum distinctum a Patre rnam sie non est sorma sanctificans, seu producens sanctitatem. Non quatenus Deus: quia cum ea , quae eonveniunt Verbo, ut Deus, sint tribus personis communia ; impeceabilitas humanitatis non lo Verto , sed a Patre,& Spiritu Sancto esset. XXIII. Respondeo, verbum, ou 1 Verbum est, non reddere quidem humanitatem Christi impeceabilem per modum causae effieientis ἰ sed eam reddere impeccabilem per modum causae quasi formalis et uniendo seipsiim illi tanqi iam formam incompossibilem eum peccato, & exigentem, ut Deus sua omnipotentia effetat , ne humanitas illa peccare possit. Ad impeeeabilitatem ergo humanitatis concurrebant
tres divinae personae essicienter, dando auxilia , de dona , quibus constitueretur impeccabilis. At persona verbi formaliter ratione sui, ponendo impedimentum peccato ; & exigendo, ut tres divinae personae imprecabilitatem formalem conferrent . Unde patet, radicem impeccabilitatis in humana natura suisse unionem hypostati eam illius cum Uerbo divino.
tari de natura assumta et mod, . ea, quae tangunt personam a Diamentem, pertractλbimus . .
174쪽
. Is 6 Quaestio m. De Persena stimente
D U B I U M I. 'II. Cerinthi errorem hausit Ebior
magnae saeundiae , sed perverser men- An revera Persona Divina Agunt serit tis vir, Ecelesiae seculo primo, sub Ti- Humanitatem Christi, seu r An to Imp. 8e Cleio Rom Pont. anno ei Christus sit Persona Diis citer ra. Cum Cerintho, praeter aliae svina Deus effutiit, Iesum purum hominem fuisse, ex eonsortio Mariae eum Iosepho ge- . I. nitum; & p oinde ante Mariam nor
extitisse. Moveba: ur ex perversa iu-
Referunt.ν Erevirer . telligentia Evangelii Matthaei , quod solum admittebat I ubi genealogia Ie- Christus in Coelum astenis su temporalis per Ioseph, & Maria in ' I derat , eum eius divinitatis texitur . In euius erroris refutandi
surrexerunt impugnatores , gratiam indicat S. Hieron. Cata ι. Sretp.
afferentes, eum esse purum hominem. Fertis. S. Ioannem suum seripsisse Inter hos primus suit Cerinthus, Si- Evangelium ; in ovo a Iesu divini-monis Masi discipulus: unus ex illis, tale, contra Cerinthum, δε Ebionem,
qui Neronis, de Petri temporibus, a n. sumit eκordium. no Christi ei rei ter ες. descendentes ex III. seculo temth, ei rea annum Chri-Iudari, docebant Antiochiae, cireum- sti 161. Valeriano , de Gallieno Imp. cisonem , aliaque Lea alia servanda eL & Dionys. Rom. Pont. hune errorem se ut habetur , aetor. t s. v. r. Et excitavit Paulus Samosa tenus. Is igi- quique post resurrectionem universa- tui natione Syrus, Antiochenu, Elialem mille voluptatum annos futuros copus, gloriar amantissimus . eumque afferebant et unde Millenarii , seu ante Episcopatum pauper esset . ac Ridia a dicti suerunt. Is ergo, inter mendicus, in Episcopatu daissi iussa- alia , blasphemare caepit, teste S. Au- ctus, dicere caepiti resereni e S. Augu-gustino , t. de Hares e. 8. Iesum pu- sti no de Hares e. 44. Christum non
rum hominem sui se, ex Iosepho , & semper fuisse, nee ante Mariam exii- Maria genitum; in eumque iam, sa- tisse ; sed ex eo, quo ex Maria natus est , ctum adultum , Christum e Coelo deis initium habuisset ae pio noe non Dein scendisse , quando in Ioardane vox um, sed purum hominem fuisse: Addens Patris audita est et me es Filius meus tamen, Verbum, & sapientiam in eo ἁiIesua. Distinguens proinde Iesum a inhabitare; sed quae tunc primum hy- Christo tui postea Nestorius a Iesua . postasim habere caeperint ab aerer nove rh passium, ae mortuum; Christum Patre distinctam . eum in utero vi autem ad Caelum , unde venerat. redin ginis Christus sormatus est . Hae eisse . Horrenda haec de Christo blasi nim temporali missione . & externa phemia, teste S. Polyearpo apud Ire- prolatione Uerbum evasisse Filium etnaeum . L 3. Adv. bares e. 3. &eκ eo caeterum licet recens e rei, novelluia Eusebius, ι. 3. Hia. e. xx. iusto Dei que Deus , praedestina ione tamen iudicio punita suit. Cum enim S. Ioin- aeternum fuisse. ita hunc errorem re nes Apostolus ad balneum aliquando fert s. Athanasius. I. de Saturari adinvenissiet; viso, qui tune edaceeserat . mentia Filii Dei. mihus aeternitatem, Cerintho, statim inde abiisse sertur, & divinitatem non solum Christo eri indicendor fugiamus hine . ne balneum, piebat, sed etiam Verbo. Ad errorem in quo Cerinthus veritatis inimicus istum suffocandum duo Coite ilia An. moratur, subito corruens nos oppri- tiochiae statim coacti fuere. Virum , mat. Quo dicto. & egressio cum tuis anno alterum anno 27o. Estoau
Ioanne., subito collapsa domus Ce. tem in priori Condit o Paulus , fidem riathuri eum suis oppressit. Catholicam simulando, Patribus iuu-
175쪽
sttit; ita posteriori tamen de haeresi
e victus , anathemate percussus, 1 suo Epistopatu ejectus eu impius Samosa tenus.
IV. Meulo vero quarto, anno et rciter 3 3. sub Constantio Imper. & Iulio I. Rom. Pont.. Photinus, natione Galaia, Sirmiensis Ecclesiae Episcopus, magni ingenii vir , Pauli Samosateni
excitare caepit errorem et nempe, Christum esse purum hominem , nec ante Mar iam extitisse; sed ex quo de Maria natus est , initium habuisse . & Filium Dei esse caepisse. iniare Verbum non consubstantiale , sed pro latiti uin, nee hypostaticha Patre distinctum posuit se . plerique autumant. Damnatusta .ren fuit eum sua blasphemia Photiniis in Synodo Mediolanensi , annos et & Sirmiens anno 3s I. in quoeliam fuit exauctoratu S. v. Inter alias , iam a mille annis sepultas. & incinerata, hae te ses , hanc
etiam excitarunt Laelius. & Faustus Socilii, patria Senenses. Seculo i6. 1 uirit, Socinianorum Secta, etiam mmo inter Piotestantes diffusa . nomen traxit. Hi omnia serὸ Chrastianae Religionis tandamenta evertere conati sunt . Personarum Trinitatem tanquam repugnis tem negarunt . Hinc
Filium Dei appellari Deum metaphorice, & i in propriE , ob sublimem potestatem ab illo uno vero Deo pari cipatam , dixerunt . Proinde Deum in unitatem personae naturam humanam assum siue , ae Christum suisseis verum Deum negarunt edicentes, sui DR seeundum personam hominem verum , non tamen purum , sed diu in1stiatione ab ortu insignitum ἱ quatenus divini Spiritus vi , sin E viriope. in virginis utero conceptus, & sormatus suit et & qui, antequam praedi- ea re inciperet. rapius fuit in Coelum ad Patrem ; ibique de omnibus edoctus, quae se . quae nos spectarent, cum plenaria voluntatis Dei manifestatione ad nos suit missus . Quibus, & aliis ne alii homines a Deo Trinitatem,& divi aliatem a Christo sustulerunt a
volentes, eum dici Verbum Dei per hoc solum, quia verba Dei annuntia invit , quomodo Ioannes dieitur vox . Unde renovarunt haereses , ae blasphemias Cerinthi, Ebionis , Pauli Samosatent , Sabellii , Arii , & Photini. Quae impia dogmata altas radices egerunt in Hollandia, Britannia. alii Gqtie partibus Heter odoxis . His prae missis, . I I.
O assumsit humanitatem Chri sti: Oe proinde Christus est verus Deus
Filius naturalis Dei. Pro hae veritate militant omnia, quae superius pro duximus: lum ex motivis extrinie eis contra Gentiles et tum ex auctori a. tibus veteris Testamenii contia Iu
batur ex novo Testamento Primo. S. Ioamnes, eap. r. sui Evangelii unum , se eundem novit Uerbum Dei unigenitum, & incarnatum pro salute nostra ἔait enim et In principio erat Verbum , Verbum eraι apud Deum , Deus erae Robum P Verbum raro factum est. Deinde S. Matthaeus suum Evangeliu in sic exorditur ἔ Liber generatro. ni, sesu Christi, de v. t 8. Chrim autem ge
totum factum est . ut adimpIeretur. quod dictum ess a Domino pis Prophetamd1eentem : Eeee virgo in utero babebit, se pariet FiIium t er υoeabitur nomen eius Emmanuet , quod est interpreιatum
nobiseum Deus. oetibus diseri h osteti. ditur eontra Cerinthum , & alios, Iesum non esse alium 1 Christo; & hune
eise Deum. & Uerbum Incarnali; in . Poterat enim tinquit S. Irenaeus, l. 3. Adv. hae te s. c. I 8. modo i6. Direre Matbaur: Iesu ver Λ generatio sic erat a Sed pravidens Spiritus Sanctus depravatores, of pramunien1 eontra fraudu-ιemiam eorum , per Matibatim ait r
176쪽
158 Quaesis VI. De Persona Agytimente
Christi autem generatio se erat et oest toniam bis est Emmanuel ; ne forιὸ
Neque altum quidem Iesum , alterum autem Cbrinum fus earemur fuisse , fedianum, Θ eundem sciremur esse. Haec S. Irenaeus. Qui deinde prolatis aliis Seripturae textibus, praesertim, Rom.1. v. I. Rom. '. v. s. & Galat. 4. v. q. s. subiungit Mareum e. I. v. T. dicens et Propter boe Marebus ait:
Initium Evangelii Iesu. Christi Filii
I)ei, quemadmodum scriptum est i Prophetis : .anum cr euntem fetens Fialium Dei Iesum Christum , qui a Pro-μbrι is annuntiatus est. Quibus liae reticorum dividentium Iesum a Christo
VIII. Porro: Christum Iesum esse
verum Deum , ostendunt Scripturae nomen Dei illi tribuentes . Isaiae s. v. s. Vocalitur nomen eius Admirabilis , consiliarius , Deus fortis , Pater futuri
fetuli, Prineeps parit. Et c. 7. V. 14. Meabitur nomen ebus Emmanuel. Qtiae , Matthat, eap. r. v. 23. & Luca, cap. I.
v. 31. Angelus Gabriel suisse impleta
in Iesu pronuntiat. Hinc, Ioann. EO. Q. a 8. Thomas Apostolus Christo res. pondens , aite Dominus meust, s Deis ut meus. Actor. sto. vers. 18. Sanguis Christi vocatur Sanguis Deir attendite OObie ait Paulus s' universo Gregi. in quo vos Dis 'ur Sanctur ρο- fuit Episeopor regere Eeelesiam Dei, gream aequibi Dit sanguine suo . Et I. IOan. 3.
v. I 6. In hoc cognovimus earitatem Dei,
quoniam ille animam suam pro nobis posuit.
IX. Iesiis Christus dicitur quoque
Filius naturalis Dei. Ioan. 3. U. II. Non enim misit Deus Filium suum in mundum, ut iudiret munium , sed ut falvetur mundus per ipsum . Ωur 'edit in eum , non iudicatur : qui autentiis non credit , jam iudieatus est: qui κιο eredit in nemine Unigeniti Filii Imr. Sed aperitas Paulus , Hebr. I. Isuit miriam , inquit, mu Itisque medis olim Deus Ioet aens Patribus in Prophe-
ais, novissum λ rebus i ιι Acutus es no . bis in Filis , quem eoni Utvit Ia isdem ιniversorum , per quem Deir ω ferula .. Qui eam si splendor gloria, cis Rurα.
subsantia ejus, porta que omnia ver bo virtutis sua , purgationem peccatorum faeienr, sedet ad dexteram male. saι is in Meet . Porro οῦ haee, quae Paulus dieit de Christo , cuinam conve . ni re potant nisi Filio naturali Dei, qui sit verh Deus Eum subinde vo- .cat Filium Dei contradistincte ab Angelis , v. 4. Tantis melior aveIis essectus , quanta disrentius pra illis nomen hareditavit e evi enim dixit a Iia quando angelorum : Filixi meus es tu ,
ego bodie genui ter Christi ergo filia-lio diversa est a filiatione Angelorum reumque ista sit adoptiva , illa erit naturalis . Prosequitur Paulus , qud deum Deus introduxisset Christum in
orbem terrarum, dixit, v. s. Et ad rem eum omnes angeli Dei. Et ad An geIoe quidem dicit et Qui faeit angelas suos spiritus , ministros suor flammam unis . ad Filium autem et Throisnus ιuus Deus in seeulum feeuli. Denique, v. I 3. sic concludit: Ad Oeta autem angelorum dixit aliquando e sedea dextris meis r. . . . Nonne omnes funt
admini atorii spiritus ' Si ergo omnia haec tribuit Christo, quae nesat Αngelis: si Angelis purum ministerium adiudicat, Christo verb thronum, Aedexteram Dei: quid illi deest , ut sit Filius naturalis , ejusdemque substantiae cum Deo Praeterea et Uerbum, quod erat in principio , in Christo Iesu caro fa-ellim est , ut ait Dan. cap. I. sed ver bum , quod erat in principio, est filius naturalis Dei; ergo etiam Uerbum caro iactum , quod erat Christus. Deinde de Christo Paulus dicit,
ad Philipp. a. v. 6. Ωui eum informa Dei est , non rapinam arbitratur sese se aqualem Deo e sed femetipsum exinani Dit, formam fervi accipiens , in illicidinem ιυminum factus. Unde
se . Qiti erat in forma Dei aequalis Deo, semetipsum exinanivit, in Christo larmam servi , & hominis acci- .piens ἰ
177쪽
piens r sed qui erat in forma Dei aequalis Deo , erat verus Deus ἔ ergo
ει qui formam servi accipiens , se ipsum exinanivit.
sum ante Mar am fuisse. Si enim ve-Tus Deus , ae Fit us naturalis Dei, erat ante Mariam , imo ab aeterno
erat; & persona illa, quae erat Chrisus, & quae eum in sorma Dei esset ,
ae aequalis Deo , exinanivit semetiis psim, dum humanam carnem ex Maria sumsit, ante Mariam erat . Pre. terea tamen sic oliendo. Christus a.
perie dicit , se descendisse de Caelo,
Dan. v. 38. & quamvis Iudaei de a1οet murmurarent dicentes et Nonne bis
as dieiι hie , otita de Coelo defeendi 'Nihilominus Cnristus , se de Coelo destendisse eonfirmavit . vers. 3I. sed non destendit de Coe o stetin dum humanitatem , ut contra Appollinarem saluimus ; ergo descendit quantum ad divinitatem ; ergo, ut Deus, erat ante Mariam . Quod declaravit ipse,
Ioan. 8. v. 18. dum ait et antequam
Abraham fieret ego 'res . Si ergo fuit ante Abraham, multo magis fuit ante Mariam. Sed nota: dum loouitur de Abraham , dicit Fierere dum loquitur de se , non dieit Factus fum, sed Sisara . Cum solus Deus sit , uui est. Unde Moysi dixit , Ex M. 3. v. 14. Ego sum qui sum . Sic dises Hiis Israel : uui es misit me ad vos . Qui Deus a se est , non ab alio. Hoc igitur verbo expressit Christus , se Deum esse . Neque dixit Eram , sed Sum r ut ostenderet aeternitatem Dei propriam, cui omne tempus semper est praesens, di unico instanti omnia complectitur tempora. Super haec verba Augustinus, Trai'. 43. in Ioan n. appende tinquit in verba, cis cognoste m eritimis. Antequam Abraham fieret. Intellige , Fieret , as humanam facturam ἔ Summeris, ad diυinam pertinere substantiam .
Tieret , quia creatura es Abraham.
eram a sede Antequam Abraham fieret, qui nisi per me non fieret , Ego sum . Neque hee dixit , Antequam Abraham fieret , ego factur fum . In prineipio e
nim feeit Deus Caelum , . terram Pnam in princνpio epat Verbum . Anteis quam Abraham fieret, ego sum . Agno felle Creatorem , diserenite creaturam .
Ωur loquebatur , semen Abraha factus erat s ω tit Abraham geret , ante abr Bam ipse erat. . I I I. retico νum Objecta Soluta.
est, non est Deus , sed merus homo et .sed Christus factus est ;
dicit Petrus: Certissimὸ fetat ergo omisnis domus Israeι , quia or Dominum illum , Θ Coranum fecit Deus hune Iesum . quem vos erue istis . Paulus ad Hebr. 3. U. I. Considerate Apselam, ω Pontihisem eonfessionis nostra Iesum , qui fidelis est ei, qui feeit illiam. Et Joan. I. v. 3 . Praecursor Christi . ait: Post me venit vir , qui ante me factus es , qui prior me erat.
est, quatenus homo , conc. min. cui ais tenus Deus, nego min. Et in primo sensu dicit S. Petrus, qudd Deut fecit hune Iesum; addit enim: Quem vos eruis ei sis. Crucifixerunt autem Iesum, ut hominem. non ut Deum . Unde Ambrosius, lib. t. de Fide ad Gratia. num, cap. 7. Non divinitar inquit ierati a , sed raro es. Ηοe titique feri potuit , quod potuit eruerigi. - Eoisdem modo exponendus est Paulus .
Dicit enim , Iesum factum Apollo tu in .& Pontificem, ae fidelem sui sier quod secundum hominis naturam Christo
convenire notum est . - Uerba autem Praecursoris 2 ante me factur es.
idem sisniscant, ac mihi ante poli ius est, qui post me venit. Ita Ailabro iasius, tib. 3. de Fide rap. s. Augustiis
nus, Tradi. D εώ Ioannem, de S. Ci .ciuus
178쪽
rillus Alexandrinus, lib. r. in sui observat, Praecursorem ibi fassum fuisse Christi divinitatem . dum Postquam dixit : ante me factus es , n cessaria subiungis r mi a prior me erat,
antiquissimam ei gloriam adfrerbens . Eodem ni odb exponit ly Anis me factu, est S. Thom. in cap. r. Ioann.
lus , r. ad Timoth. h. v. s. Unus enimi inquit Deus r unus, ct Mediator Dei , ιο minum homo Christus Iesur ; ergo Christum Mediatorem ab uno summo Deo distinguit. Et merito e si enim Christus verE Deus esset , esset Mediator inter alios homines , & seipsum , quod absurdum est . X lv. Respondeo , dist. cons. Chri situm, qui homo est , co. cons. Christum absolutE, nego cons Christum ergo non opponit uni Deo , nisi qua homo est, quod ipsa verba indicant risus ea miliator Dei , ω hominum homo Cbνinus Iesus . Mediatoris autem partes , & functiones secundum solam naturam humanam obire docet S. Augustinus, ι. xo. Confer e. 4. dicens: Inquantam enim homo , intantam Mediator e inquantam autem Verbum non mesius, quia aequali Deo , De-Mι apud Deum , simul eum Spirita Sanno unus Deur. Quare ly Vnus D us excludit quidem pluralitatem Deorum Gentilium , non pluralitatem personarum in unitate essentiae . Neque
repugnat, qu bd inquantum homo sit Mediator inter seipsum , ut Deum , &alios homines et sicut non repugnλt, quod ut Sacerdos offerat se ipsum victimam sibi ipsi . Audiamus iterum
S. August. lib. Io. de Civit. Dei c. xo. Unde inrus illa Mediator, inquantam formam servi aeripient , Mediator esse. Eius ea Ddi. ω hominum homo Cbrifitur Iesus s cuin informa Dei Soerificium eum Patre sumat , eum quo ., ω unus D. us in . Tamen in forma sertii Sacri- frium maluit esse , quam fumere ἰ ne et, I h re ocea lane quisquam existimaret , . etii libet Iacriscandum esse creatura .
bus Scripturae textibus respondeatur , tenenda est regula , quam praescribit
mirum , quod cum in Christo , se ii Verbo ineat nato, sit dupleκ natur , divina ,3t humana ; de ipso quandosue dicuntur , quae Dei tunt propria. , quandoque etiam quae sunt propria hominis et ideoque eum aliquis desectus Christo applicatur, dicendum est, ei convenire secundum humanam naturam r eum vero aliquid Dei proprium ipsi tribuitur , hoc secundum
divinam naturam ei convenire , diei debebit. Sie, eum Apostolus, x. adeor. et s. v. 18. de Christo dicit: Cum sutem subjecta fuerint illi omnia , tuneo ipse Filius erit subsectus et , qui subjecit sibi omnia, ut sit Deus omnia in omnibus . Sic , cum ibidem, et . 14. de eodem dieit : Cum tradiderit Regnum Deo , se Patri; quibus videtur Christus accepita regnum solum ad tempus. Cum item, M. 23. v. 33.1' 34. quod Deus fuscitavit Iestim a mortiair, aliaque similia r haee omnia intelligenda sunt dicta de Christo, ratione humanae natiirae. Post universalem enim resurrectionem , de qua loquitur Paulus , quo tempore Omnes Electi Christo subiecti erunt; etiam Christus ipse, sui ut homo est eorum
Caput, erit subiectus Patri. Tune trais det Regnum Deo , & Patri r quia in fine mundi tollectum ex omnibus Eleelis Regnum Eeclesiae , illud sistet ., offeretque Patri. Eum quoque a Deo suscitatum a mortuis , ut homo est, nemo ambigere potest ἱ cum solum , ut homo est , mori potuerit. XVI. Objiciunt tertib . Christus,
Dann. II. v. 3. sic Patrem alloquitur et Hae est visa aterna r ut cognose eant te folum Deum verum , ω quem
misisti Iesum Christum . Si ergo Christus solum Patrem agnoscit esse Deum verum , Christus i pie non est Deus .
. XVII. Respondeo, neg. cons. Ut e. ni in dicit S. August. Tract. ros. in Ioan. Oras Uerborum-, ur te, quem mia
179쪽
verum Deum . Quibus tantum abest, ut a vera divinitate excludatur; quin potius Iesus Christus neeessario in Uuditur. Aliter tamen , claritatis gratia, explico ant. Solum Deum verum, ad exclusionem Deorum Gentilium, con ant. Ad exclustionem Filii, hoe est , Iesu Christi, ne g. ant. Hac ergo parti e ui 1 SuIus non excluditur a vera divinitate Filius , & Spiritus Sanctus; sed exeluduntur omnes illi salsi nominis Dii, quos caeca Gentilitas introisduκerat. Ita S. Athanasius, I. 4. Conotra Arianos, & S. Epiphanius, Hares. x s. Videatur S. Thomas, 1. p. q. 3I. a. ad x. . t
XVIII. obiiciunt quarto. Christus ipse lichi se Filium Dei Iudaeis diceret, nos tamen se Filium Dei eredi voluit per naturam , sed solun per missionem , & eminentem supra Ilos Iustos dignitatem; ergo&c. Anta Prob. e X c. Io. Ioan. ubi eum Iudaei vellent eum lapidare, qudd se Fi- Iium Dei faceret : non alio sensu se Deum eme respondet ,,.quam eos, qui per sanctitatem, & auctoritatem paristi ei pative Dii sunt. Ecce verba, V. 33. Responderunt ei Iudai r de bono opere non Iapidamur te , sed de blasphemia ro quia tu homo eam sis, facis te ipsum Deum. Quibus subjunxit Iesus a No e Seνiptum est in lege vestra : quia ero dixi Dii estist Si illos dixit Deus, ad quor fermo Dei factus est et o non potest soloi Scriptura et quem Patre fames cavis , Θ misit is mundum , ου dieitis , quia blasphemar, quia dixi Fia ius Dei fum y Ecce quomodo Christus ipse de se testatur , se esse Filium Dei ; quia divinitatem per concessi nem , & auctoritative, non Ierd naturaliter , habebat et eo serme modo; quo Moyses a Deo constitutus fuit Deus Pharaonis, idest, loco Dei auctoritatem habens . Exod. I. U. I. Ecce constitui te Deum Pharaonis.
Ni X. Hoc argumentum, quod erat Achilles Arianorum . de Phogni an
nullius roboris est. Primδ. Nam Christus innumeris serE aliis in i is aperis i3 se dieit Dei Filium esse , absque ulla restrictione , & simpliciter . Seiscundo . Etiam citato loco, v. 3 diis xerat r Ego, se Pater unum fumus: quae Iudaei intelligentes dicta de unitate osubstantiali, & in natura , propterea volebant eum Iapidare . iniare apti S. August. Trael. 48. in Ioann. Eeee inquit Iudai intellexerunt, quod non intelligunt Ariani . Ideo enim Datifunt, quoniam senserunt non posse diei rEgo , & Pater unum sumus , nisi tibi aqualitas est Patris, cr Filii . Christus autem ibi adducit exemplum eorum , qui Dii sunt per auctoritatem , & missionem; non ut explicet modum , quo se Filium Dei afferuerat et sed, ut contra Iudaeos formet argumentum , quod vocant a minori ad majus , hoc modo . Si Hur dixit Deos , αι quor fermo Dei factus es , id est , quibus eximium aliquid munus a Deo demandatum est et starem Pater Ianaigeavit , misit in mundum . ωοι dieitis quia blaspbemas, quia dixi FiIiuι Dei sum I Idest, quantb minori jure crimen assigitis mihi, qui nautura sum Filius Dei; quem Pater sanis ctificavit, gignendo ex utero ante Luia ei serum . quem increata sanctitate, pulchritudine divinitatis consecravit ad munus, qudd obeo Salvatoris , S:
Legislatoris; & a sinu suo, ubi eram in principio, in mundum me misit λIta exponit Christi verba S. August. eitato loco : Si sermo Dei fastis est ad
homines, ut dicerentur Die ipstim Verbum Dei, quod est apu/ Deum, quomodo non est Deur I Si per sermonem Deἐμοι homines Dii s si participando sene Dii, unde parιicipant non es Deus ' si lumina illuminal a Dii fiant; lumen, quo IIIuminaι , non es Deus f. . . . Si ergo vos Deos Deit sermo Dei z quomodo nora est Deuι Verbum Dei r Patre ergo fanis algeavit FiIium suum , O misit in- Nundum . Fortὸ aliquiι dieat r si Pa ter eum sanctificavis ι ergo aliquans
180쪽
162 cursio m. De Persona Agsumente .
nio. genuit. Ut enim sanctus eskt, gignem do ei dedit , quia fanaum eum genuit. Nam δε quod fana ear aer , ante no erat sanctum ἔ quomodo dieamtia Dea Patri , sana Leetum nomen tuum y Ita S. Augustinus.
Alia possemus hue adducere haereisti eorum deliria; sed ab his modθω-
persedemus , quia ad hoc redituri suismus, cum haeresim Nestorianam i pugnabιmuI .
DUBIUM II. An Sola Persona Filii Assum serit Humanitatem p . I.
s. p. q. s. a. r. duo importam M tων, videriere, principiam actus , ter inur ; dieituν enim assumere , euasiad se fumere. Huius autem Iumtio. nis persona est or prinesium , eis ter- minur. Prineipium quidem ι quia perfosa propriὸ eo, tit agero et hujusmodi autem fumtio earnis per actionem divianam facta est. Similiter etiam persona ea huius sumtionis terminur ἰ quia , ut
supra dictum os . Mnio facta ea in ρε
sona , non in natura . Hare S. Th mas. Adverte tamen et aliter convenire
personae esse prinei pium assumtionis, aliter esse terminum eiusdem . Nam esse principium , est commune tribus personis divinis ; quia actiones ad exintra toti Trinitati lunt eommunes. At esse terminum . eonvenit soli personae Filii, ut ab aliis distinctare quia, ut dicemus, ipsa sola sua subsistentia
relativi terminavit humanitatem Christi, eamque secit suam. Hinc S. August. seu verius S. Fulgentius , I. de
Fide ad Petrum , e. 1. ait et Formam e
go ferrari , idest, naturam fervi , in suam accepit Deus iue i nempe Dei Filius a
personam αII. Qudd si quaeras r An personia
divina, terminando humanitatem, exerinceat aliquam causalitatein erga iulam Respondeo, diei posse, quia
exerceat causalitatem quasi formalem, actuando, & perficiendo humanitatem, eamque constituendo subsistentem . Nec est , quod opponas, causalitatem ad extra esse communem toti Trinio ali. Nam hoc quidem verum est de tali salitate essiciente ; non tamen de causali late per modum termini , de quasi sor mali: hane enim exoret non secundu in communia . sed . secundum sibi propria -. Nec iterum opponas . Deum non posse supplere causam so malem. Nam dico . hoc verum de causa sol mali proprid tali , nempe , informanie , de constituente na turam et non vero de eausa quasi sormali , & complente naturam , iam in iii esse essentiali constitutam. eamque ad suum esse trahente , ut accidit in casu is
III. Sed diees primo . Illud , ad
quod aliquid' assumitur communic tur quodammodo ei , quod ad ipsum assumitur; si eul dignitas communicatur ei, qui in dignitatem assumitur rsed de ratione personae est, quod sit incommunicabilis ἰ ergo assu nitio non est in persona. IV. Respondeo cum S. Τhom. 3.
p. q. 3. a. a. ad dist. min. Ita ut
ipsa non . possit de pluribus suppositis
praedicari, con. min. Ita ut plura de ipsa praeditari non possint, nego min. Pisona linquit S. Doct. dieitur ἐπ- eommunieabilis , inquantam non potest de pIuribus suppositis radreari e nihil tamen probiber , plura de persona prae
dieari . Unde non es conrea rationem
perfona sie communieari , iat subsistat im
pluribtis naturis s quia etiam in personam ereatam possunt plures natura eon
currere ae eidenta Iiter : Mut 1n persona unius hominis invenitur quantitas , crqualitas. me autem est proprium divina persona , propter eius infinitatem , ut