장음표시 사용
251쪽
posset eommunicari alteri naturae, nisi ei comini ni earetur natura divina in Tatio ire naturae, est principii operandis IU. Probatur seeundd communi ra-
Ione, ouam etiam ei lato Tom. I. in I. . in . Dub. 3. f. s. expendimus. Om
nis cognitio , vel intellectio est essentialiter vitalis actio; nihil enim e test cognoscere, nisi sit vivens, & inter opera vitae principem Ioeum o tinet intelligere et sed de ratione e Gsentiali actionis vitalis est, ut procedat, & producatur a vivente, & in vivente recipiatur; ergo nemo potesteonstitui intelligens, nisi per intellectionem a se productam , & in se rein
ceptam . Cum autem Omnino repugnet,
animam Christi producere , aut recipere in se divinam intellectionernia; quia omne divinum improducibile est ereatura , & irreeeptibile in illia et ideo &e. V. Roboratur haee ratio. Repugnat, intellisere . quod non est ab anim Christi, esse intelligere , quo anima Christi sormaliter intelligit: sed implicat , quod intelligere , quo Deus intelligit . sit, fle producatur ab ani. ma Christi; ergo implicat . quod hoc sit intellisere, quo anima Christi soris maliter intelligit . Mai explicatur. Impossibile est . quhd Petrus vitaliter generet. Si actus generandi non sit 1
Petro generante: quod moveatur viis taliter motu progressivo animalis, &
qubd motus ille non sit ab ipso. qui movetur: qudd velit aliquid, de actus volendi non sit a volente ; ergo repugnat , intelligere , quod non est ab anima Christi, eme intelligere , quo
anima Christi intelligit. 6. I I. Respontetur obiectis.
s. proposita sunt, de soluta , ideoque
videnda i objici potest primo. Potest
Tam. XII. Deus sua potentia niens separare intellectionem a meo intellectu, de ea n onere in intellectu Pauli. vel etiam im 'ruio, aut lapide . ' quia cum mea
intellectio sit realiter distincta a meo intellectu, potest a meo intellectu, satatem a Deo, separari, de separata conis servari in alio subiecto: sed tune Paulus foret intelli sens mea intellecti ne ἔ ergo a pari posset mam intellectionem communicare animae Christi, eamque si e reddere intelligentem.
Cum enim actio vitalis essentialiter pendeat, ει connectatur eum suo principio vitali . cuius , de a quo est ;nulta potentia potest ab eo separata
Respondeo seeundd, data mai. neg. min. Dato enim . quM Deus separaret 1 me meam intellectionem , & p neret in Paulo; Paulus diceretur uti-Τue eontervans meam intellectionem sed non intelligens her eam; εe mul-
tb minus diei eosset intelligens lapis.
aut brutum: cnymericum enim est diiseere, quod laeis, vel brutum, remanente natura utriusque, formaliter in te I . ligant. Ratio vero est. Ria essentia intellectionis, utpote actionis vitalis, est eum solum constituere intelligentem , euius est , de a quo est. Unde sicut Deus nequit se eonstituere in telligentem mea intellectione: ita ne que creatura potest constitui intelligens intellectione non sua , quamvis sit Dei. Nam actio vitali, ita essentialiter pendet a suo principio ; ut ais eo specificetur . de extra illud non possit effectum suum praebere: ad dis serentiam actionis non vitalis , qua potest constitui operans etiam id . quod non est proprium talis actionis principium: quia a proprio principio pendet solum essicienter, non tame I ab eo specificatur.
Deus esset formaliter albedo, vel quantitas, de uniretur humanitati; illam formaliter redderet albam, vel quantam, sicut eam reddit subsistentem
252쪽
et 34 Quaesis I. De Selantia Anima Christi .
sed Deus est formaliter scientia, Se intellectus ; ergo poterit illam redd re formaliter scientem , ac inteli
IX. Respondeo, neg. mai. Si enim Deus esset Ubedo , non posset dens minare album aliquod subjectum, nisi ei inhaerendo, quod Deo repugnat. Et est exemplum r uam Deus en soris maliter vita, Se unitur corpori Chrj- hi : & tamen ipsum non constituit formaliter vivum sine anima, ut patet in triduo mortis . Neque oppositum fieri potuit. Nulla ergo persectio sor- . maliter existens in Deo potest per se ipsam sor maliter uniri , & denomina. Te creaturam praeter, subsistentiam , 8e esse et quia omnis alia persectio pertinet ad naturae constitutionem, vel ra. hitur ad esse naturae , non trahit n.
iuram ad esse suum , ut subsitientia.' X. obiici potest tertib . Christus meruit beatitudinem infinitam . cum ejus meritum fuerit simpliciter infinitum , ut supra ita tutum est: sed so- a visici Dei increata est simpliciter infinita ; ergo haec communicata fuit animae Christi.' XI. Respondeo, neg. mai. Christus
enim non acquisivit per meritum, beatitudinem animae , seu visionem claram Dei ; sed eam habuit vi unionis hypostaticae , in instanti suae conceptio.
nis , ut Dub. sequenti ostendemus ream lamen meruit nobis . Sed ex quo ejus meritum fuerit infinitum, no sequitur, quod & correspondeat pro praemio aliquid categorematich infiniis tum , sed tantum sincia tegorematich reo modo, quo esto polentia Dei sit
infinita, eius tamen terminus adaequatus non est aliquid ea tegorein alice infinitum , sed solam sincat ore malice . Et sic dato etiam , Rubd Christus meis ruisset sibi merito infinito visionem Dei ; solum sequeretur, quod meruis. set visionem Dei infinitam sincat ego-rematichet id est, non tantam, quin ιuaiorem , & majorem in infinit uaria.
An Christus habuerit Scienti linquam habent Beati p
r. C Taiuia in Christo , ultra sese
i iam increatam , etiam scientia creata, videndum est, quaenam ex scientiis ereatis in ipso fuerit. Cum autem scientia errata triplex sit , nempe, visio beata, seu cogn: tio, qua Beati clarE vident Deum et secundd , scientia insula . seu cognitio per species a Deo infusas, qualis est cogni otio Angelorum: & tertio , scientia acquisita, seu cognitio per species a rebus, & obiectis acceptas, qualis est cognitio nostra; ideo quaeremus: An triplex haee scientia in Christi sue. rit . Et primo quidem et An Christus
habuerit scientiam Beator tim. Dixi autem habuerat . non haheat is
ii Ad enim modo Christus habeat scientiam beatam, & Deum faeie ad faelem intueatur. arrietilus fidei est ; qua in Ascensione Christi proponitur ab
Ecclesia, ex cap. ultimo Marci, U. 29. Et Dominus quidem Jesus .... assumtus est in Coelum , sedet a de et irDei. Sed controversia est : An illan, habuerit, dum esset in hae vita , Semortalis nobiscum conversaretur. Quo aidem est , ae quaerere et An Christus, dum erat viator , esset simul Comprehensor , & videret Deum. II. Dic prim b. Anima Christi eo etiam tempore , quo mortali corporisuit unita , habuit scientiam healam , qua D um videbat intuiti vh . Haecennclusio, ut iacet , tanquam fidei proxima , Se implicitE revelara in Sotis pruris, ac Traditione confirmata, te nenda est . In Seriptura quidem iis
253쪽
eeretur: plenam eognitionem veritatis habet verbum earo saelum , & t mlenam, quantam condecet Unigenitum Patre et sed Unigenitum a Patre condecet , ut habuerit cognitionem plenam, idest, non abstracii vani solum , sed & intuitivam , qualem nullus antea in vita mortali habuit; e eo &e. Hinc ibidem , v. 28. subditur r
Deus nemo vidit unquam ι Unigenitur
MItur , qua es is sinu Patris , ipse σπι vit. Ac si diceret: Moyses, &Proohetae tantum quae audierunt, non quae viderunt, uobis emaraverunt.
At Unigenitus, qui est in sinu Patris, enarravit quae vidit , non solum ut Deus, sed ut homo; qui in sinu, idest , in secreto Patris, tam suam Uniis
genitus, quae en narrabat, videbat. Id videtur asserere August. Triar. 3. in Ioann. Et merit b. Nam s Filius Dei enarravit, ut homo, quae ut homo non
.idit i quid excerientius haberet reis testi inonium Christi testimonio Moa iis . de Prophetarum Iia. Ex his conficitur ratio. Chri-
flus , quatenus homo, venerat ut Maguser, Praeceptor, & testis, ad indu Cendum nos, ut credamus Mysteria fidei, quae nobis enarrabat; ergo decuit ad firmitatem suae doctrinae, suidue te itimonii, ut Don tantum ex au-rtu sed ex visu ea narraret. Est benim alii Praeceptores subalterni pons ni alios instruere ex iis , quae audierunt ab aliis, non tamen primus
fidei Praeceptor et nullum enim fidei
negotium omnino certum est, si nul- uς sit testis oculatus. His enim , qui audierunt, fidem habemus, quia acceperunt ab eis, qui viderunt; ergo si Christus non vidisset, ut homo, quae nobis , ut homo proponebat , non aequievissemus Christo , quia ipse dixisset; sed quia ab alio audivisset, qui vidi siet, & sie non esset primus fidei
Haeceptor. Merito igitur , Dan. c. 3. -- 31. ω 31. dicit: Zyi G Caelo ve- au.super omnes es : ε' quod vidit. cffraudivit, hoc tesattiν. Testimonium eis
in eIus, qui non solum alleluit .
sed vidit, sortῖus est testimonio eius,
qui solum audavit. IV. Accedit etiam ratio S. Tho. 3. p. q. v. a. 2. sub hae sorma. Christus, ut homo, est Capui Electorum per ducens illos ad gloriam , & beatam visionem. iuxta illud . Hebr. a. v. 1 a Mulιοι filior ingloriam adduκιι . sicut est caput homines ad gratiam perdiacens, Rom. 7. v. as. Gratia Dei per
Iesum Grisum e sed quia erat Caput perducens homines ad gratiam , deiscuit, ut in se gratiam haberet; eringo quia erat Caput ad gloriam perinducens homines , decuit , ut in se gloriam, seu visionem beatam habe ret . mia, inquit S. Thomas, quod reducit aliquid de potentia adactum. debet en in actu r sicut ut aliquia calefaciat, debet esse ea lidum in se . Cum ergo Christus , ut homo, hominem, qui est in potentia ad visionem beatam , reducat ad actum visionis et debet esse in actu per visionem , sicut est in actu per gratiam . .
U. Scio. aliquos obmurmurare con tra hane S. Thomae rationem dicenistes: quod esto causa principalis debeat praehabere in se effectum , ad quem
pei ducit, non tamen causa instrumen talis: humanitas autem Christi perduiscit nos ad gloriam , non ut causa- principalis, sed ut instrumentalis. Sed respondeo quod humanitas Chri 4sti, esto laret insti umentum divinita tis . erat lamen instrumentum praeci puum, excellentiae, & coniunctum . Decet autem , ut tale instrumentum sit in actu per formam, ad quam debet alium perducere; sicut decuit . ut habeo rer giat iam , ad quam alios perducebat.
Addo: qudd Christus, ut homo, esto s
rei instrumentum divinitatis in ratio ne agentis physici; fuit tamen in alio genere etiam causa principalis: ete nim instruebat homines tamquam primus fidei Magistere erat ei iam causa iprincipalis meIi Iorias . . ,
254쪽
α 3 s cursio I. De Seientia Anima chri .
' VI. I' Ieo seeundd. Christus habuisl I ii seientiam beatam a pri
mo suae eonceptionis instanti. Id pr bant primo laudata Ioannis verba se. r. Ubi postquam dixit et Uerbum ea- νε factum os, statim addit: Uidimus a Ioriam esur , quasi Unigeniti is Patre plenum gratia, veritatis. Quibus ostendit , ex vi unionis hypostati eae gloriam in animam Christi derivasse, ae suisse in illo plenitudinem gratiae, nempe , gratiam eonsummatam. Id e- iam probat ratio Nam humanitas Christi ratione unionis hypostaticae habuit ius naturalitatis ad haereditatem , & communicationem in bonis divinitatis et unde a Paulo, Habr. 1. Christus, quatenus homo, utpote Filius naturalis Dei, dicitur Harer omnium honorum Patris . Sie ergo dico et Fi- io naturali Dei debetur haereditas statim, ae nihil obstat et haec autem hereditas est visio Dei intuitiva ; nec potest adduci ratio, cur illam a primo suae eonceptionis instanti non sit assecutus. Certe gloria corporis , quam exhibuit in monte Thabor , fuit signum gloriae, quae erat in eius anima i si ergo tune ejus anima gloriam habuit, non est ratio, cur eam non habuerit sempera Praeterea e Christus ab instanti suae conceptionis , seu Incarnationis suit
Caput Angelorum. Unde, Hebr. x. v. s. dieitur et Et eum itertim intradueit Priamogenitum in orbem terra , dieiι r radorent eum omner Angeli Dei . Cum
ergo Angeli iam essent per visionem Mati , hoe excellentius debuit frui anima Christi r absonum enim esset, si Caput in eodem ordine superna tuorali , suo est Caput , esset inserius membris , maxime elim sit Caput diis gnitate; & monstruosum , si membra alleuius corpo iis persectius , ac m1-ias lumea liaberent, quam CV t, in
quo omnes sensus vigere debent. Discendum est ergo cum S. Thom. 3. p. '. 34. s. 4. quod Christus in primo instanti suae conceptionis accepit gratiam non ad mensuram et Gratia autem viatoris ekm sit disiciens a gratia Cominprehensoris, habet mensuram minorem respectu gratia Comprebensoris . Unde manifestum ea, quod Christis in primo insanti sua eoneeptionis arevir non δε- Iam tantam gratiam , quantam Cominprehensores habena , sed etiam omnibus comprebensoribus maiorem . Et quia gra tia illa non fuit sinὸ auis s eonsequemes, quod actu fuerit Comprehensor, vide do Deum per essentiam Hariiss eateris creaturis. De hoe videri potest in 's. dis. 24. l. 1. a. s. quaesiune. 6.
VII. Nee valet si di eas . Nobilius est aliquid habere per meritum, qui hoe habet quodammodo per seipsum ς quam illud habere linE merito , S per aliud i atqui si Christus habuit gloriam in instanti suae conceptionis, eam
habuit sine merito; ergo &e. VIII. Respondeo cum S. Thom.' s.
p. q. 19. a. s. maiorem esse veram . .
caeteris paribus; id est , si habere rem per meritum , aliunde non deroget dignitati personae. Derogaret autem dignitati Christi, si gloriam acquisiis vitet per meritum , quia aliquando ea caruisset . Unde inquit S. D .
nee grariam , nee scientiam , nee bea titudinem anima , nee divinitatem meis ruit et quia eam meritum non sit , nsetur, quo/ non um babetur , oporteret , quὸd Christus oris earu α ι quibur ea. rere magis diminuit dignitatem Chrsi, quism augeat meritum . Sed gloria romporis, veι si quid aliud huiusmodi os .
minua es , quam dignitas merendi , ena perlinet ad virtuιem raritatis.
255쪽
Hebr. a. o. v. dicit et ride. mur Iesum propter pasonem mortis gloria. honore eoronatum s ergo ante Bassionem mortis Christus, ut homo non nabuit gloriam. Hinc, Ioam. I. 3'. dicitur a Nondum enim Spiritur eraedatut , quia Iesus nondam erat g Iori Lσarus. Et Lucae a 4. v. 16. Nonne hastvorruit pari Cisissum , de ita intrare gloriam DamyX. Respondeo, praefata testimonia antelligenda esse de gloria accidenta. Ii , sive Ascensionis , sive manifesta tionis , At exaltationis nominis Christi, quae omnia ex eius passione consecuta sunt ; vel de gloria eorporis: non vero de gloria euentia i , de interna animae . Sic propter passionem mortis, fuit Christus gloria Resurrectionis &e. eoronatus. Sic , ut ait Aus. Tras. 3 . in cap. I. Dan. nondum Spiritus erat discipulis per insumationem datus, quia Iesus per resurrectionem nondum fuerat glorifieatus. Sie etiam dieitur. Christum oportuisse pati, &ita intrare in gloriam corporis, vel exaltationis sui nominis et hane enim passionis suae merito sibi comparavit. Unde Paulus postquam , Pbitin. a. v. s. dixit, quM Christus Humiliavit semetipsum factus obediens usque ad mortem ; subiungit et Propter quod
s x. dicitur et Et Iesur pro latebat sapieneia , Ur atate , O gratia apud Deum , O hominer. Atqui si Christus fuisset ab initio beatus, non fuisset amplius ea pax talis prosectus ἰ ergo dcc.
XII. Respondeo, Christum ibi diei crevisio in gratia , non quia habitus
ratiae in eo augeretur: sed quia cre-acebant effectus, de opera, quae Christas ex suscepta gratia operaba ar .
Ita S. Thom. s. p. q. '. a. I x. ad i.
dam protestim aratis perfectiora opera a faciebat ; ut se verum hominem demon
stra G, ω in bis, qua funt ad Deum , in bis . qua funt ad hominer. Illi enim dicuntur proficere in dono. qui dono benE utuntur, quamvis donum non crescat in se. Quo sensu ad Co-Iose. r. v. 6. verbum Dei dicitur er scere ; quia crescebat conversio Gentium . quae erat effectus praedicationis verbi Dei. XIII. Obiicies tertib . si Anim: . Christi ante passionem fuisset beat M . gloria eius redundasset in corpus. ut fiet in Beatis post universalem resuris rectionem : sed ad Christi corpus nihil gloriae redundabat et i md erat passibi iste , mortale, ει alias infirmitates habebat , quas nos viatores habemus ἔergo die. Respondeo, veram esse maiore eonnaturaliter Ioquendo. ia tam ea cum statu Comprehenseris voluit Christus coniungere statum viatoris ; Aeopera sua esse meritoria , ac corpus suum mortem subire, nosque redim re passione sua; miraculo factum est. ut gloria intra animam contineretur, nee redundaret in eorpus. Ut tamen suae internae gloriae testimonium exhiberet Apostolis, Si a cordibus eois tum standalum de sua passione amnis veret; semel permisit. ut gloria an iamae eius redundaret ad corpus : &hoe fuit , quando in monte Tabor
transfigii ratus est , ut asserunt S S. Pa. tres, & S. Thom. 3. p. q. 43. s. 2.
Quod si anima Christi verE non suis set beata, Christus Apostolos tunes sellisset. 'XIV. Sed dices. Impossibile est eoniungere si in ut statum viatoris , Se Comprehensoris. Viatori enim convenit moveri ad beatitudinem : Comprehen ibri autem competit in beati iudi ne quiescere: sed non potest ei dei simul convenire moveri ad finem , se
256쪽
TU. Respondeu, dist. In in. Eidem socii neum idem , con. min. Eidem secundium diversa, nego min. Ut ergo docet S. Thom. 3. p. q. 1 f. a. LO. Aliae uir dieitur maior ex eo , qu d tendit,n beatitudinem : Comprehensor autem dieitur ex hoe , qu i iam beatitud/nem obtinet. . Hominit autem beatitudo p rfecta consistit in anima, eorpore. . . In cnima qui em , quanιkm ad id, quodes ei propr/um , fecundum qMod mens misit , O fruitur Deo. Ira corpore veris, ferunaeum quὸd eorpus remrget spiritale , Θ in virtute , Ur in gloria, oe in
ineorruptione, uι dicitur I. Cor. Is . Chrι- Irus autem. ante pasonem, secundam
mentem plenὸ videbat D -um : or sie babebat beatiιudinem euantώm ad id, quod ea proprium anima . Sed quantum ad alia deerat ei beatitudo: quia cr an ma Uur erat pausibilis, cr corpus pas hile, Θ mortale. Et ideo simul erat Comprehensor, inquantum babebat beatitudinem propriam anima : ω simuι
iator, inquantum tendebaι in beatituis
dinem , feeundym id. quod ei de beatia rusine deerat. Subdit ergo ibi. ad r. Ouod impossibile es moveri ad finem , 6 quiescere in sine, fecundkm idem : sed secun dym diversa , nihiI hoe probibeι . Sieuι aliquis homo simul est fetens quan-xum ad ea , qua jam novit o cis adis discens quantum ad ea , qua nondum
XVI. Neque dicas. Sancti, quorum animae sunt in Coelo, & corpora i in sepulchris , esto non fruantur beatitudine secundum corpora , sed solum secund sim animam , non dicuntur tamen simul viatores , &. Comprehenstres; ergo neque Christus &c.. Reipondet enim S. Thom. ibi , ad s.
bd non est eadem ratio de animabus sanctorum , O de Christo , propter duo . Primὸ quidem: quia anima Sanctorum non funi pa biles , sicut fuit anima Christ. Secundis et quia corpora non aisaunt aliquid , per quod in beatitudinem 3.ndant ; sicut Cbrisur feeundym eoris Fbris passioner in beaιitudinem tendeba , euasta is ad gloriam corporei.
XVII. Objicies quar id, Se repllera
bis. Christus erat heatus secundum animam, & erat passibilis secundum animam; ergo erat beatus , de passi in bilis secundu in idem . Ant. prob. Paia sones animae sunt timor, de tristitiae sed anima Christi pavebat , maesta μ' rat, tristabatur , Marci t4. v. 33. capit pavere, O taedere: Trιnis est an
ma mea usque ad mortem . ergo &
Confirmatur. Cum summa deleeta tione, & quiete beatitudinis non com patitur timor , &tristitia. Rursus: a n ma beata nil aliud vult, quam quod Deus vult; alioquin non esset beata .)uia non haberet quidquid vellet aed anima Christi uolebat aliquid,
nempe , non mori , Deus autem volsebat Christum mori; ergo &e. XVIII. Respondeo, neg. cons Christus enim erat beatus secundum ani mam , id est , secundum ea, quae sunt propria animae, nempe secundum me tem : erat au em passibilis secundum animam , sed secundum ea, quae anima habet a corpore. cui coniungitur passione ; sve corporali per corpori laesionem et cum enim unus . si effecisammae , & corpori, , ideo corporeis per tu ibato , necesse cst , & animam per accidens perluibali et sive animali per operationem , quae vel est propria animae secundum partem sensi ivam; vel est principalius anima , qudim cor potas. De quo videndus est S. Thom. s. p. q. I s. a. 4. Huiusmodi tamen passiones delectationein mentis in Deo non turbabant et unde anima Christi secundum aliud erat beata, nempeis, secundum mentem ; secundum alius erat passibilis , nempe , secundum esse . quod habebat in corpore. Hinc ad proin .har. anteced cnlis dico, quhd Iesus exinpit pavere, & taedere, non necessit ale ,
quasi anima eius his passionibus ne cessario ageretur: si enim permisisset.
ut gloria, qua fruebatur secundu . . mentem , etiam derivaletur ad ani- mam , ut est actus corporis ; nul Iustin Christo suisset pavor, nulla tristi. tia . caepit eroo p vere &c. volunta
257쪽
re: has enim passiones assumsit, quia
corpus mortale , de passibile habere voluit . Unde ad indieandum , quod illae passiones non turbarent mentem , vel rationi non dominarentur, dicitur, udd Capit pavere . is lasere. Quasiiceret, quod illa passio inchoabatur quidem in parte inferiori animae, sed ad superiorem non ascendebat. Unde
Hieronymus, ine. 16. Matth. ostendia uν linquit quὸd Dominus , ut veria a tem probaret assumti hominis , verὸ quidem eontristatus est ; sed ne passio in animo illius dominaretur , per prο- lassi nem eaporit eontristari . Aliud est enim eontrisara , or aliud ineipere con-arsari.
XIX. Ad Confirmat. dico , qu bdesto timor. & tristitia non compatiantur cum summa delectatione, & quiete , si in eodem subiecto sint, & re pectu eiusdem: seeus tamen si sint in diverse subiecto, & respectu diversorii in sicut in Christo . Nim summa delectatio, & quies erat in anima se-
ci indum mentem et timoi vero, & tri- sitia erant in anima , vel secundum appetitivam partem , vel secundum voluntatem per modum naturae. Qilia ab his respiciebatur passio, & mors, ut contraria. nociva, & destractiva naturae: haec tamen tristitia non turis habat mentem nee voluntatem rari nis et quae cum respiceret passionem, di mortem. ut ordinatam ad nostram
salutem , illam volebat, &de ea, imb& de illa tristitia, de timore gaudebat ; quia ad illum finem ea affuia Ierat, Si ordinabat. Ad id , quod additur , responde
eum S. Thoma, 3. p. q. 18. a. quda Christus Dethndlim voIuntatem fen ualiis satis , cr feeundi m voluntatem rati mis, qua consideratur per modum natura , alius poterat velis , quam Deus Ised feeuni km voluntatem , qua est per modum rationis , semper idem volebaa quod Deur. Mare autem per volun . tatem sensualitatis, vel naturae potuerit non velle quod volebat Deus, ra-
sensia alitat Is M tua nen se extendis voque ad voluntatem Dei. Voluntas auistem . quae consideratur per modii in naturae Fertur in al)qua obiecta absoluo tὸ considerata, cr non in ordine ad dia 'vinam voluntatem. Neque est simile,
de aliis Comprehensoribus. Nam , ut doeet ibi, ad 3. Christus fuit simul Comprebensor, cr viator; inquantum felliiscet, per mentem fruebatur Deo, o habebat earnem pasbilem . Et ideo ex pariste earnis passibilir poterat in eo aIiquidaecidere, quod repugnaret naturali νο-
Iuntati insua, cr etiam appetitui βο- stivo . Dod in aliis purὰ Comprehenissoribus non accidit. XX. Ex his sequitur , ut docet
D. Thom. 3. p. q. 28. a. s. non fuit se in Christo contrarietatem νoluntatum .
Primb: quia contrarietas non poteli esse, nisi oppositio artendatur in eo. dem , Si secundum idem . oethd si vo luntas unius sit de aliquo nendo, sea eundum unam rationem , & alteriussit de eo flendo, secundilm aliam rationem I puta , si Rex velit suspendi latronem , propter bonum publicum , &aliquis ejus consanguineus nolit cun suspendi, propter amorem privatum , vel bonum eius semiliae; non erit conistrarietas voluntatis et nisi sorte in tantum se extendat voluntas hominis priis vati , quod bonum publicum velit impedire, ut eonservetur bonum priva istum: tunc enim ei rea idem attenditur repugnantia voluntatum. Secundd . requiritur ad contrarietatem voluntatis , qu bd sit circa eandem volun istatem . Si enim unus homo vult unum, secundum appetitum rationis, & non vult, secundἰim appetitum sensitivum, non est hie aliqua contrarietas ; nisimith appetitus sensitivus in tantum praevaleat, qii bd vel immutet, vel reia tardet appetitum rationis : se enim iam ad ipsam voluntatem rationis per veniret aliquid de motu contrario apis petitus sensitivi. Ita, paucis mutatis .
Cum ergo sub alia ratione Christus nun vellet inoricta . ac eam aolabat
258쪽
1. io Quaestio I. De Scientia Anima Christi
Deus et clim non eadem voluntate, ac appetitu eam non vellet et eum iste appetitus non repudiaret rationem, sub
qua mortem volebat Deus, sed potius ab ea praescinderet; nec tali appetitu impediretur voluntas divina, aut v Iunias rationis Christi; aut voluntas divina, sive voluntas rationis Christi refugeret motum voluntatis naturalis , aut appetitus sensitivi in Christo, sed potius ei placeret: patet, nullam sui si se in Christo repugnantiam, aut conintrarietatem volunt alum.
XXI. Obiicies quinto. Nemo, quist viator potest Deum videre , nisi alistrahatiir , & alienetur a sensibus: sed Christus erat viator , & sensuum operationes , ut alii homines exerceabat ; ergo dcc. Mai. prob. Tum Exodi
P vio t. Id est , ut exponunt Patres, non videbit me quispiam , nisi anima corpus relinquat , vel quoad informationem, vel quoad usiam sensuum. Tum quia et Paulus, dum in raptu, iuxta senteni iam S. Thomae , vidit Deum. alienatus suit ei sensibus . Un
de, L. Cor. I 1. v. 1. dicebat: Srverneorpore nesero , sive extra eorpus nescio ... audivit areana verba , qua non licet
mat , esse impossibile , aliquem lata statu viae Deum per essentiam videresne abstractione a sensibus. Ex quibus ,
uias Irb. I. a. I. concludit . B. Beneis
dictu in nec miraculose vidisse divinam ementiam , quia non fuit a sensibus
alienatu SaTum denique ratione . Quia ad viis dendum Deum debet tota animi attentio , & intentio colligi; ut toto conatu tendat in Deum, quod est vehementissimum intelligibile ab solbens totam potentiam: sed impossibile est , quod anima toto conatu attendat ad plurium potentiarum Operationes; quia attentio circa plura minuitur , ut conis stat experimento. Dum enim quis ad vino in totaliterat teudit, vix quidquam potest percipere auditu , vellio sensu. Et haec est ratio, qua utiis tur S. Thom. 23. de Verει. & a. a. eitatis locis. XXII. Respondeo , omnia prae sat vim habere in homine puro via. tore, qui non habet plenum dcina in una supra facultates animae, de corporis inon ver b in Christo . qui , utpote Deus , & homo, habebat plenari an
potestatem supra omnes animae , & cor poris vires. Ita S. Thom. citata R. t 34 de Verit. a. 3. ad 3. his verbis et D renitim, qu)d Christus eκ boe, quὸd e rat Deus, er homo, habebat plenariam potestatem supra omner partes anima sua .
se super eo υι . Unde ex virtute Deiis alis, fecundism quod nostra reparationἐeompetebat , permittebat unicuique polentiarum anima agere id , quod es ei proprium, tit dieit Damastenso. Et siqnon erat neeessarium in ipso , qu d M- et redundantia ex aena potentia ad a. Iiam 2 neque quὸd una potentia a suo actu abstraberetur per vebementiam actu a Iterius. Unde per hoe . qu.d intellectus ejus ordebat Deum , non oportebas alia quam ab aras onem a eorporeis sensibuafri. Seeus autem est in aliis homrniabus . in quibus eκ quadam eolligamia potentiarum anima ad invicem , sequiatiar de nee state, quὸd fiat redundanist3a . vet νmpedimentum ex una pote tia in aliam. Haec S. Thom. ,
Qtiibus patet responsio ad exempla superius allata de . Moyse , Paulo νS. Benedicto, 3t etiam ad rationem iniae evincunt solum, purum hominem in statu viae non posse videre De uua in se, nisi alienetur a sensibus: quia eum non habeat facultatem conlinenis di in suis ossiciis caeteras potentias δs permitterentur asere , impedirent visionem elaram Dei: quod in Clitiacto non contingit . Quare observo δqudd cognitiones diversorum ordinum, quarum una superior est , alia in se rior, si quaelibet in sua statione maneat, & superior regulet inferiorem,
& inlatior regi se nnat a saperiori; non se toxicem impediunt , sed sta
259쪽
t time ergo Aiam se rinpediunt, Se distrahunt in suis ossiciis, ruindo inferior praevenit, & non subiaitur superiori , nee superior polens est regere inseriorem . Huius exemis plum clarum habemus in passionibus. Passio enim rationem sequens , & aratione excitata, non impedit rationis
actum, sed potius iuvat: sed si passio
anteeedit, de in rationem insurgit , tune rationem turbat , & distrahit .sie in ea su et fi sensus, ut in Christo contingebat. regulentur, de subiicianis tur visioni Dei, & ex eius motione in sua ossicia procedant; non distra. hunt, nec impediunt, nec distrabunis
sta in Christo, praeter Mientiam Maatam, fuerit Scientia Iasusa ε. I. r. a D verto primδr Seientiam insulam vocari etiam seientiam A A Iadiram r quae in hoc conveniunt , quod neutra ulla aequirit ut industria . εe labore naturae. Si tamen propria, & sormaliter usurpentur , diastinguuntur. Nam scientia indita iliari mre vocatur, quae naturam, in qua est, eoneomitatur veluti proprietas naturalis; quaeque eidem acitone comis producitur , qua subiectum , in quo est , velut eomplementum illius et di hoc modo species intelligibiles Ang lis infusae , induae nuneupantur. Scie tia veris in suis formaliter dicitur illa, quae neqae propriis naturae viribus est 4inquisita; sed neque naturam conc ismitatur . sed advenit subiecto , . Deo illam infundente. Scientia primi generis est scientia Angelorum. Selentia vero secundi generis fuit scientia collata Adae in tui conditione; quia meque sequebatur ex vi naturae homimus, neque eadem actione , qua tjM
anima est ereata; seε alii distincta .
qui Deus auctor gratiae ei largitus est omnes virtutes, ti dona etiam supe naturalia: talisbue infusio ipsum Adaismum comitata fuit II. Adverto seeunddet Seientiam inis fusam esse duplicem . Unam per se ininfusam , alteram insulam solam puaeeidens. Per se infusa ea est, quae virtute naturali ereaturae aequiri non potest; sed , solo Deo in ereatur .
imprimi, & causari debet et & haee absoluth, & simpliciter insula dieitur. Insula verb per accidens illa est, quae vitibus humani ingenii requiri potest δde facto tamen non acquiritur, sed illam Deus insundit ex privilegior de talis suit seientia infusa Adam. . . III. Scientia per se insula ordinia divini. & supernaturalis omnino est a quia viribus naturae comparari nullo modo potest. Scientia vero insula s iam per aecidens est simplieiter ordi nis naturalis ἔ quia natura habet iust sussie iens principium ad illius oro ductionem et adeoque dieitur infusa s lum per aecidens, quia per se naturae viribus est aequin bilis. Unde d eunt Theologi , scientiam per se in fusam non esse eiusdem speeiei eum per se acquisita . bene tamen citentiam infusam linium per accidens. - Ηae clamen scientia, per aeeidens infusa. dj-ci potest aliquo modo supernaturalis ex parte principii, & modi. quo causatur. Scientia vero indita nullo modo supernaturalis est, neque ex parte objecti, neque ex parte principiit quia ex vi productionis naturae eon naturalis, & debita est.
IV. Seientia igitur insula Christa potius dieenda est infusa, quam indita; quia non fuit debita naturae antismae Christi i lie Et aliquomodo possiedici indita, quia concomitatur natu ram animae Cnristi; eui veluti eon naturalis, & debita est, eonsiderata unione eius ad verbum. mare San.
ctus Thomas, 3. p. v. a. 3. eammo
260쪽
24 et cursio I. De Seientia Anima Christi.
eundam diversas considerationes , Iidet uno modo proprie , alio non ita proprie. l. I I. Resolvitur Dubium v. Ieci. In Christo, praeter sciemi I tiam beatam, suit scientia per se infusa, qua cognovit omnia, quae lumine naturali , & divina revelatione possunt cognosci , ut supremo
hominum Capiti congruum erat : &hane habuit ab instatui suae concepti nis . Ita S. Tho. 3. p. q. s. a. 3. Probatur pro prima parte ex illo, ad COI07buses x. ubi de Christo , v. 3, dicitur: sum onuses thesauri fainpientia, scismia assconditi . Et ex Illo Isaia xx. v. 3. ubi de eodem dieitur: Nonsecundam visionem oculorum auditabis, axeave secundis auditum au.
rium arguet. iniae sensum redduni: quod Christus non erat audicaturus secuneum species aeeeptis 1 sensibus , sed secundam altiorem scientiam interias ,1 principio superiori ei impressam . . Probatur autem ratione primo. Misi ut se habet gratia ad voluntatem, ita scientia ad intellectum : sed in Christo suit plenitudo gratiae persi. cientis ejus voluntatem, non solum per ordinem ad actus Patriae, sed etiam per ordinem ad actas viae; ergo similiter suit in eo plenitudo scientiae, non solum ad actus Patriae , nempe, visionem Dei, sed etiam ad a.
ctus viae, qualis est cognitio Ieru I . in proprio genere. VI Seeundbprobatur. Scientia per
se insula fuit in anima Cli risii porrubilis et fuit pertinens ad persectionem debitam eius animae, suit illi neces.saria ι ergo eam habuit. Ani. quod fuerit possibilis, patet. Nulla enim ratio huius impossibilitatis afferri potest . Scientia enim per se infusa non est incompossibilis cuin scientia lxeata et qu*a in Angelis cum scientia beata , qua re1 cognoscum in verbo , adest scientia per se insula, qua res cogno. scunt in se ipsis. Non est incomposis bilis eum scientia acquisit a s quia
per hane ecinnoscuntur res per species acceptas 1 1ensibus , & eonsequentet non ut sunt in seipsis: per scientiam .ero infusam cognoscuntur res , ut
sunt in seipsis, & per species ab tuis
Est etiam pertinens ad persectionem debitam animae Christi. Ei namque ,
ratione unionis eum verbo, quoad partem intellectivam, maxinid ei rea supernaturalia, debebatur major persectio , quam illa , quae fuit Angelis
communicata: sed Angelis ruit eo municata scientia infusa, qua viderentres, nedum in verbo per scientiam .
aram , sed in seipsis per seientiam insulam ; ergo haec debebatur a imae Chri lii . Addo: quod, ut docet S. Th. loco citato , ad perfectionem animae Christi pertinebat , ut non relinque retur in potentia ad species intelligibiles t quod tactum esset, si in ea fuisset tantum scientia aequisita a sed ut fieret in actu statim per species intelligibiles omnium ; sicut sactum est in Angelis, in quibus suit duplex
cognitio: una matutina , qua cois scerent res in verbo r alia vesperi in qua cognoscerent res in propria motura , ut docet August. Ia. 4. super Genes ad titi. eat. 21. 24. ω 3o. errsci ita factum fuit in Christo . Hinς in Sacris Literis dicitur , Christum .
scientiam habuisse eo tempore, quo eam acquisivisse non poterat. Lue a L. v. 47 5e Ioann. I. U. II. mirabantur Iudaei dicentes et sis orae a hic literat seir , eam non didicerit ' i
Quod uerh scientia insula suerit Christo necessaria . prob. Nam Christus non solum fuit Comprehensor, sed G. tiam Uintor , & capax meriti, imo ab instanti suae conceptionis meruit: sea in hoe statu illi necessaria erat aliqua
sit per naturalis cognitio, in qua eI . meritum fundaretur et qaae cum no posset esse scientia beata , neque