Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

151쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. 13. Λ. 4s

rectius των -κσιων. De curiositate compostionis monui

33. A. Στιγμὴ χρόνου - Simonidis dictum

itane mili argumento admonitionis adulatoriae cujus

partem apponere juvat: dulviorum a prava laudantium sermo diutius inre quam otissitur. deo audendis Assatirae malis vocibus, e quidom mi is Nam eum istisium δε--Mn admi inqua sunt, plus audent. Inde ad bino ρον-

152쪽

D4 D. IV. AMΜADVERSIONES IN LIBELLUM

tristes e superestiose alteriae vitiae censeres, s aedoser φ bin' si s indagogos, si ne feceris nec dubitaveris Onam vitam, quam opinionem bonam, malle ' Hin Oees Monaliser fugienati fum, quam illo, quas dissis, nisi amotus, pristemebi noluit. Aliud igitur est πταραζην quani printervehi vitam, quod adfert Heumannus e Senecae pist. XCIII:

hoc a me exige, ne velut per tenebras invum ignobile metrartu agam vitam, non ut printervehar. Ut οικειν est habitare, παροικέ, m aliena domo vel terra ut incolam, non ut civem

et postusereni, alterius permiissu habitare: παραπρέφειν, oblinquom alere, inter alios qui proprie aluntur, τρέφονται hino ψαράσιτος ω παραύν est vitam non suam, sed alienam agere, quin veluti appendix si itin hominis alterius. Diserte rem declarat Plutarchus Sympos . . init. p. 67a D: reprehendens opinionem eorum, qui putant, iψα τερπνον δε χαρτον δὲ αἱρετον λως, ἀλλ' ἀτεχνῶς ' --

ρ τι παραζῶσαν τοῖς ἐκεινου συνεπιμ ειδι- πάλω καὶ πάλιν αὐσin επισκυθρωπαζειν, σπερ ἐκμαγειον η κατο Προν, εἰκόνας , ειδωλα των ε σαρκὶ γινομενων αἰ- εων ἀναδεχομενην Philemonis ex-sia dictum in Stobae M. Gesin. S. XCIV. p. 17. mi. P. 384. Cleric. p. 35o in principe editione Trincavelli γ s δ. ος ις πένης, cii παρ si βουλεται. Unde Gesuerus COITexit πιος πενης - , παραζῆν βούλνται itaque edidit Grotius, ex eoque Clericus, improbante Benileio Maend. in Menandr et Phil. p. Iax probante L. Bosio Animadv. ad Scriptor. r. p. 17. cujus mihi probatur sententia. dem antithesis est in versu Anaxandridae p. Athen. XIV. p. 6 a. B. ita leviter corrigendo ουτω παρέζων χρη-ς ος ου ἔζων τότε Sic ego sultus antea non qnvebam, sed adsvivebam: χρηςῶς vulgatum, sensu et metro inimicum, mutavimus in χρηςὸς, fatuus, ultus de qua notione videatur D. R nkenius ad Tim Gloss. Plat. p. 13a. 13. B. κρονόληρος , σοροδαί --J Vriudus delirus es nebre uectrum vocabula non alibi nobis, quod sciamus, lecta, fluxerunt e comica scumlitate. Convenit sere illud Plauti seudol. I. 4. 19 ubi servus herum emuncturias viginti ininis herili filio dandis Ex hoc septilem velo via ginti minas Hodiam ego hodie, quas dem herilistis. Ῥετ-

153쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. 13. B. Mam. τι- erre, item ex comica dictione expressum ut Latinum sublimem quem abripere, i. e. ad poenam, ad plagas, frequens Plauto ac Terentio, a Graecis ductum et Historicis usurpatum Plutarchus ita Camillo p. 13o F:

Hem τε μετέωρον εὐροπότερος A, καλ--αρέδωκε τοῖς ράτηγοῖς. AElianus ap. Suid in voce Μετέωρος et Τριαιοντόπους αγὰρ δορυφόροι μετέ- ἀράμενοι τὸν Σώφακα, k τον τριακοντόπιδα καλουμπον ἐκώ-- , ψαντει κάτω. Denique et ρο εο θομεν, quasi tritiun ex communi notione dictum Xeno

33. B. ἐφ α δ γηρως Conferantur supra dicta p. 8. C.

Satyri v. Athen. IV. p. 168. . ex per περὶ χαρακτηραν diserta exstat notatio de adolescentibus prodigis πολεμιοι της οὐλας μαρχοντες, κατατρέπισε τὸ μ ν λαγάζοντες - οἰκίαν, λαφυροπιμουντες τὰ μάρχοντα, σκοπουντες οὐ- δεδα- mirr , αλλὰ τί Maro ηθέμεται, οὐ δὲ τ αερέες , αλλὰ τί οὐ περιες- ώ, νεμητι τὰ του γηρως ποδια καταναλίσκοντες χαιροπι το -- , οὐ τοῖς μαίροις - τῶν οἴνον, - τοῖς συμπόταις.

Illustris est locus Xenophontis de Hercule Prodici Mem.

M. II. I. 3ν νέοι - ο,τες, τοῖς σωμασιν αδ--ο ει ι' προσεμεροι M θάμνοι, ταῖς ψυχαλ ανόποι απόνως μὰν Μαωροὶ ιὰ νώ pro τρεφομενοι, ἡπιπόνως αα Hiρο ει γηρως πτερωνos' τοῖς μῖν et πραγμένοις αι νόμανοι, τοῖς δε πραHομένοις βαρυνόμενοι τὰ μὲν δέ is, νεό- λαθραμώντες, τὰ δε χαλεπὰ εἰς τογῆ- αποθέμενοι Concinnitas totius compositionis manifesto declarat, desiderari quid in antithesi verborum ρε--μνοι et περω- ut si prius retineamus, posterius mutandum sit in .--ris si posterius tueamur, prius commutandum cum φερέμνοι.

3. B. πτυς οι - Mis Ad Celebris est hujus lectivi tralatio in hac re Plato Rep. IX. p. 5 . B: ε υλνας

VOL. VI. L

154쪽

ro D. - ANIMADVERMONES IN BELLUM

λακωα ---- καὶ λει σύν πω. Longinus de S lim. Siat. XLIV a κοι καλλις κε γον--που -- νάματος, χνη, arx Lyrica, quae fit, novimus quae fit ejus ad fignificandam adulationem proprietas, non novimus. Conjecimus λογικis ut fit, tamquam via et ratione artis adversus adolescentes ingressi et se instruentes. Λογικὴ rho est ἀ- tem species generis artium Galenus Protrept. Cap. XIV. p. 5. Dci η - Ἐαφορα τῆς προοπιες, ταῖς τέχνας' ι μὰν γὰρ αὐ- λογικαέ, ----πε- τώς ν εὐκαταφρω σοι. M διὰ των τῶ --πος πόνων, - ' βαναύσους - πιθακτικὰς ὀνομάζου νιν Pseud Plutarchus De Vita Homeri Cap. XCII πω λογικῆ inhv ἀμέ - προ inanCCXIID: si is κα- πιτα λογικη τέχνη hum μη; Addatur J. --erius De Polymathia Cap. III. Adulatoresdom cum τι is adulantes notantur a Plutarcho p. 5Ο. C. ubi videatur nostia annotatio. At noster homo adulat rem cum parasito confiuidit quos diligenter diffingui Plutarchus studem et P. 54. B. Ἀγόμενοι - τὰς νέους, rario usu accipiendinn, vel pro ἀναγόμενM W-abentes se in a ad escarisas, nummus os vel inμα-- se, ut

Medio Verbi ἄγω, ---, unde αγωγ GUEM , ---I3. B. Miserso rixa verbi vii expommus ad p. 46. D. 13. B. -- -- Conjecimus iis is cum ruinis is vitin partes sana Buriis a s p ritiis. Multa quis comminisci possit tuendo κ' ex Halonica ratione tis a da--αγ δε- μέρος ορος ἀκόλα caniture sed nulla hujusmodi verborum adsunt vestigia, unde colligatur tale quid in hoo loco filisse, nedum adhuc inesse. est 'tuna, Muti

155쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. Is c. 7μώναν M.tiam poterat philosophans et animo fleri Di

generi e coniutinis Alexander manere Mimius M. An

mal. VIII. 48 Ἀμοκλη ἄνομα, lamis se τέ im Androcles nomine, inditis, servus Bus, ut Latinis vita est genis humanum sic Plutarchus opp. or. p. 478. B. 56. A, B. Hierocles ap. Stob. p. 49o pluribusque docuerunt Casau- bonus ad Athen. p. 934. et avisius ad Maxim Tyri Disseri. XII. 8.13. C. ααρατρέ noti Proprie dicitur etiam de adula..

de trochilo crocodili paristo: ὁ γὰρ τροχίλος - ἀρνις- ελ- κά u Fn παριέων, φρουρει δὲ τον κροκόδειλον οὐκ οἰκ-ιτος, ἀλλὰ τοῖς κων λειψάνοις παρατρεφόμενος. De re inenop ho B L an a maris παρατρέφουσι, κύνας, πέρδικας λαγωὸς κολο-n enander ap. Athen. I. p. 48. A, Brιμολογῶ παρατρέ- , quod ipse Athenaeus interpretatur H μ ν τρεμ νον Pollux III. III: ἀγαπῶς παραπρεφ με , male vertitur finiariter nutritus, verte qui libenter alieno fe cibo alis additur ah ἀλλοτρίας χειρας -οόλει - --ανῶν, μω φοραν, δουλευ- - λεπιοῖς λημμασι, ταρασιτειν, ναρον -- , παραδειπνῶν VL 31. ibiquem nius. Ad illud posterius locus referendus est Xenophontis rapedit. Cyri VII. a. 8 is δ' ἐξετράφην πανὸς ααρὰ Μαμόκε τιονον βασι ' - --νωχος νηπόμην, οὐκ ἀγάμην si εἰς ἀλ--ρι- τρί- αν -α--. Ad prius pertinet dictum Demosthenis Orat de Falsa Legat. p. 26. A. in schinem, is veris ἀλλοτριοι - τω τρων -- προ πως παραπρε---ον Philo Jud. Omnem robum me Liberum p. 87o.s: να - - τοῖς δουλοπρωτάτοις ἀναγκάζονται, - ἰγνυς, απινοῶπις, βαναύσους Brm, οπες τέχνας ἔνεκα του παροπε--. Conserendus etiam Valesius ad Polyb incerpi T. III p. 9a Alia ipsi notamus infra ad p. 37. Ε Bono

156쪽

IM D. W. ANMADVERSIONES IN LIBELLUM

sensu etiam dicitur: v. c. Herodiano III. Is II de Severo, qui duos filios pari cura et cultu educaverat: -μ- ένοι ιντου Σεμρου καὶ - αμφοτέρους las δὴ ἐκ πιαιων παρε έφειεν ita enim legendum pro παρα Maisis itaque jam reddiderat Pollaianus. I3. D. λαπὸς ἁνο- ησκων, - - - νέοi In hoc argvinent est Pimii Epistola IX. I a. 13. D. - θάαερ ἰατροὶ Plato Leg. II. p. 578. F: --

nem aliis adhibitis Veterum locis illustrarunt Spanhemiua

ἀκου-αι Simile est praeceptum Plutarchi Praec Polit. p.

λους. Haud scio an a Demosthene ductum sit r. adv. Ari

157쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. 13. R F. 49 λααδεμνοι - Ηρον--οι. Ubi nostrmn hunc locum a-tunt . Tanorus. Videantur et Erasmiis Adag. p. 168a. ad eramque Cognatus p. I s. iamdem dictionis sormam secutus est Philo Iudaeus aliquoties, v. c. m. Allegor. II

P. - Ε ορονυς α ὁρῶσι, , - - ου ἀκουουσι. De Charitate 7 16 B. Leg. Allegor. III. Io99. E. Adv. Flaccum 9 I. Acim δε οὐ μόνον ου --ληω, αλλ' a' -- μω ν, samois sic διὸ τοι ἐθελοκακουσι et ἐθελόχ- hcsσi, προσποιουμενος με ἄρα μη -- - ῶν λου μὴ ἀκέων. Legatione Ad Caium p. IOII. Ar προσποιουμένου οἱ τε ἐώρα μὴ ιραν - ἔν μου μὴ -κουειν Aristides or. Platon. II. p. I8x Mn Ἀαου-- leg. κήοντας ἀκουειν τὰ δεινὰ, vων- τας ὁρῶν. Sed his omnibus prior exemplum praebuit Homerici Hymni auctor inmercurium versusa Κα τε ἰδὼν, με - ῶναι, γῆ κοπος κήσας, Καὶ σιρον, λε μητι καταδε hi τὸ σὸν μου ubi quaedam ejusdem sententiae horum apposuit Ruhnkenius noster misi Crit. I. p. 32. 13. F. δεκαπε--- ωλοδαμ-rati Horum exempla perperam factorum e Comoediis et antiquitus fuerunt, et nunc etiam cognita sunt. De Verbo βουκολα egimus, Annot. ad Selecta Hist. r. p. 38or Heusingerus corrigebat ἐδεκάχησέ σέ τε quod recepit Schneidems nec opus fuerat: E mst. I. Meg. Nov. κουκόλησας, vitiose quidem sed sorte, ut ex omisso σε orium sit. V usis ML Iannot Vulcob probatum item ab illo et ab hoc receptum, vulgato praestat subduxit, subripuit, frequens et aliis

et Plutarcho Opp. or. p. Io7O C IIII. . eodem e

me in ἀφελέα abiit Vit Ia7. D. 146. B. Exemplum ruisset. si habemus in Plauti Asinaria menania in filiis

reprehens a patribus Seneca Controvers. II. . ex Arel-sio Fusco: Non insessi vim dispendiorum madum, non erubescendos amore' neque luxuriantem habitum, neque πομ-

tus obteis Itior hine sinon potes, aliqua fauem ex commentam amira tui deseribea madentem renoemis hsamis, -- vulnerarum libidinibus, incedentem, ut feminis placeat. --ina mollissa His era, quin morbi, non judita m/. Idem II. I Sed tu, inquit, senex es. Unde scis, te non δει-- Lxuriosum senam ' Omnia , viri r quia unguent tama

158쪽

quidem homi I astasim. Immo buta parum I Nams pro

a viis nis ducat uxores, parum I ubi Lamianua non oblitus est nostri loci opportune Hemannus apposvit Herodiani dictum IIL Io Io de Severo filium Bassianum ita comisero tentante, iis ετ τε - θοι- P. -- -- Θέλων. Appuleius ipsum Iovem ita loquentem facit, Metamorph. VI. I 8a Sa est μοιidiam eum fatalis ob adu Beria cunctarique eorruptilas infamatum: tolienda somnis μα- α luxuria uarilis ruptialibus adicis alii

13. F. - - νὰ σαωτώ ἔλά Nodum in scirpo quaerit usingorus inquirena in Proverbii sensum quasi vero et seertum quid constanter significaret, ac non ad quamcum- γ' rem accommodari posset, iam, uxorem, alias rea.

Videatur Suida in voce , κα- σα τὸ ἔλα, et citatua stero Scholiastes Eschyli ad Prometh. 886. . sua habent a Diogene Laertio I. ω ibique citato Callimacho libidem consulatur in gius et Erasmus Adag. P. 315. p. I . A. πρῶ- δουλοι Euripides Fragm. Phaethonte

- -- ἔκ- ω quo notavium in Emendationibu in

159쪽

Α- μὰν οι--ροικότες Πν τοῖ - - -- κώ - τρυφν, ominias δουλοι ζωμεν - αε -- ' - ἔχων προῖκ, χντιε ν meoi-- Plato Leg. L p. 6aa G Περὶ δε προικὸς φνπαρ εὼ καὶ πρότερὴ, --ω δὲ πάλιν - ἴσα - ἴσων ἐς τωριετο λα--- Gaviis διὰ γηματων ποριαν διδασκαντ---πας' ἡ γὰρ ἀο γ --πντα ις ι νωσι τῶν ἐν ταύτη - υερις δὲ νων imus κε δουλώα τωπώνὴ καὶ ἀνελεύ- ωρος διὰ χρηματα τοῖς γω - γιγνοιτο ab . iocus varie labo-Tana et obscuritate et corruptela. Maec qiudem haeret in media parte: nam ricinus pro Mumeae dans γηράσοι- nec minus quid juvant. Nostra haec est ratio, ut antecedentia usque ad ἐκδι- integra esse statuamus tum proxima novo colo ordiamur ita: ἀμω δὲ χρημάτων λαριαν--ρους λυσκαν τὸ πεπιπας reliqua fio apte decurrent. Obscuritas in eo est, si non attenditur reprehensio, quae in eos resertur, qui ab utraque parte aequales dotes divitiasque quaerunt, - - - ἁτ ος σαλέπω 'μοπνε σης quum hoc studium aequalitatis avertat, ne quis se pauperiorem eligat conjugem, atque adeo ad inexplebilem pecuniae cupiditatem deducat, eique aequalitati praeserit debeat aequabilitas conjugum mutua, - των πα- ιμα- , ----οῖς qua de re Plato in proximis E dixerat. Itaque lacua ita videtur reddendus t De dote et antea dictam est, et iterum dioatur inquatia pro inquadibus habere, qui minis nec de me aeripia dotem nec emmarum inopiam disera pauperes docere improbos fera: nam nacosamaequidemrra omnibus supparunt in hae rivisau atque is per pecuniasu in mulisribus minor perulantia exisset, e maritis minor

μυistitis λι-lisas et illiberalisas bringet. Sed redeamus in m. Plautus Asinaria I. I. Argentum ae pirriti imperium viandi Silius Bassus v. Senecam Controvers. I. 6 res, res disites servitutem axiom. Creda ibi volet in suis regnara divitiis. Arellius Fuscus, ibidem Inflans malum es beria uxor. Cum mensum pondus auri orba attulerit, cum pecunia arcas nostras oneraverit, quid

aliud quam beau serviomm.

160쪽

153 D.M. ANIMADVERSIONE IN LIBELLUM

14. A. ριγμ- τὰ ὁποθήκας Riniam ad iasiones Proprie est circumscribere, cir-mductis lineis δειerminare deinde transate, ad ans redueera. em imponere scripιο:ut omnino παραγράφορον, quod est in C. Mosc. a. Colleg. Nov. Hor. Aug. Jannot Anon. V c. repudiandum sit.

Plutarchus qui dicitur, Placit Philos III p. 895. C. Porphyrius De Abstin. II. 58 το βιόλιον περιγράψομεν, libro inem imponemus Eusebius Praep. Evang. I. p. 8O C Mς δὲ σι ινμως, εριγράψω τὸν λογον Plura petantur a Wesselingio ad Diodor Sio T. I. p. 5 I.

4. A. προ τον τέταο βών - κάπ-lρο - όποι rari Speculi exemplum cum ad alias, tum ad hanc comparationem traducitur. In hac est similiter apud Plutarchum A, matorio p. 765. F ἐν παφὶν και γ ausi , σπερ ,-π-οις, ειδω ν αὐτου φανὶαζόμενον διωκονlες ψηλαμέες Amphinem. p. 7a D: - αποφάσεις M. ἀναμον αν, σπιρ- καπωροος, αΘαρῶς παρεχουο τὴν ἐκάς διάνοιαν αποθεωρῶν. De Amic et Adul. 5 I. A. de eo, qui se ad alterius exemplum componit, δίκην κατάδρου, πιβῶ ὀΘώων - sio M. ινηρια - εἰκόνας ἀναδεχ' - Plato Leg. XI. p. 672 F in is κατόωροις,

Θεῶν Aristides T. I. p. I96 est, sapientis sudisse femper e ubiqua meminisse Athenarum, καὶ μηδ-οτε ἐκαλαν ἄν ἐκ ri ψω τὸ ει λον, σπιρ ιν οσωρε τοῖς λόγοις ἐμμία ντας. Adhibuit oco Terentius Adolph. III. 3 6 Nihil printermitto consuefacis deni e Inspicere, amquam in specuum in visas omnium Iubeo : atque ex atassumere exemplum,ibi me facito. οὐδεμ -Hoc laudi L-fise vitiio atur. Patrem haec de se locutum cavillatur servus: Confervu ad eumdem bibune praeeipis modum me falseum , M adusum , O lautum I parum Illud recte iterum s memdnis Fadulo Mone quis pqssum pro mea sepientia. Putremo, tamquam tu deculum in aιinas, Demea, Inspicere jubeo, et mone quid facto usus secI . A. Is ἀλως φαύλως ζῶντες Ηeumannus correxit Tὸ δε ολον, ἰ φαύλως ωέες quod probavit IIeusingerus, recepit Schneiderus iis: ego improbo praesertim quum ita sere codices habeant, uno articulo οι misso, το δὲ λον φαύλω

라틴어 텍스트