장음표시 사용
451쪽
DE DISCERN ADUL AB AMICO. p. 52 D, E 4435a. D. κατακειρετο δ' ὁ --- a re si ure θέρος Heraque et facta et dicta Adulatoris Plutarchum e Comoediis sumsisse credibile est, non solum quod in plerisque vestigia modorum apparent, sed quod res ipsa comicam habet formam. Veluti hic Κατακειρσται - οὐ re ἄκαπον Θε- ρος et idem imitatus est ich. Psellus in Laudatione Simeonis . 5. apud Fabricium Biblioth. r. Vol. I. p.
515 de philosophis dicens: ἀλγὼ μακρους μὰν ἐξέθρεψαν
γόνατι. Simile quid in clientibus notat Iuvenalis Sat. III. 186 Illi metit barbam, crinem his deponit amati Plena domus tibis venalibus. 5a. D. ψυκτηρος δὲ κ φιδεμ, Α γέλωτες ἡ περιαάemni ψυκτηρ quale sit vas compotatorium, videantur citati a Ruhnkenio ad Tim Gloss. Plat in voce: et φιάλη nobis explicita in notat ad Selacta Hist. Gr. p. 374. Risus in ambulationibus oppositi sunt philosophorum modestiae. 5a. D. rum , Συρακουσ- is Κίρκης Plutarchus in Dione p. 963. C. de eadem re Hδὰς δὲ συμποσι- καὶ χη
χρημαπιζομνων -- ἐς ἐνέδωκεν ἐλπίδας - λῆς τοῖς πο- ώταις φορὰ δέ τις ην ἐῶ λόγους καὶ λοσοφίαν ἀπαντων κοὐ το
τυραννῶιον, ως φασι, κονιορτος in πλήρους των γε ατρούντων
κώῶκεν In mendatione Nupsi ad Longin p. 175. nostra editio Plutarchi vitiose habet is Κίρκης, pro εκ Κίρκης sic enim Oupius legi voluit. 5a. E. - των πάλων ἔργα κολακων, ἡ τὰ των --γωγων.JDeinagogos esse populi adulatores, fere est argumentum Gorgia Platonis : quod compluribus orationibus confutandum sibi proposuit Aristides Sophista. Ab eadem sinit litudine magnam festivitatis partem invenit Aristophanis fabula quites. Et Aristoteles idem attigit exempluna, Politic. IV. 4: κε δημαγωγος - ὁ κόλαε οἱ--οὶ κανανάλογον -- σα Γ κατεροι παρ ικοσόρων ἰνουσιν, οἱ M κολακες παρὰ τυράννοις, οἱ δὲ δημαγωγοὶ παρὰ τοῖς δημι τοῖς τοιούτοις. Dion Chrys. r. XXXVIII. p. 468. C, D νάσως μὰν ταῖς - σι μαλλον δε ταῖς - λαις δὲ μῶν , των πλουσιων, - κο χορηγῶσι κα φιλαπιμαντα ταυτὶ τὰ νενομι-
452쪽
5a. E. ' πιδάλ Notatio lue Alcibiadis sere est locus communis in significando ingenio ad omnem haemorem alienamque consuetudinem sequendam versitis. Auctor notationis videtur fuisse meopompus, a quo eam et alii sumserunt et Timaeua certe utriusque istorici auctoritate eam refert omelius Nepos in Alcibiade Cap. Ix: -msquam inda Aιbmis es lyus Thebas veneris, Moes diis eorum inservisse, in nem eum labore corporisquavisious mi et inquiparare. - enim Boeotis magis fris ιati corporis quam ingenii acumini inserviset Eumdem ar- Lacedaemonios, quorum moribus fumma virtus in patientia ponebatur, e duritia se dedi e u parsimonia victus suecutius omnes Laeedamnonios vinceret. Fuisse ama bracas, homines vinolenιos, rebusque Hanereis dedisos hos quoque in his rebus anteras . Venisse ad Persas, σα μοι summatius esse fortiter venari, luxtirisse visere horum se i-Iarum eminetudinem, tit illi iis eum in his maxime admirarentur. Quibus rebus escisse, M apud quoscumque esset, mis- ceps poneretur, habereturque carsimus Satym apud Athenaeum XII p. 535 Πεδ δε os καλοῖ Ἀλκισιάδου Σατουμ
Θαῖραν, μεμψεν αυτ χιλίους Δαρωκή . Ultima sic Dak- campius correxit vulgo ita leguntur, τὴν δ' -του γυναύκα πειρῶν - ἔτερος - αὐ χ Δ fortasse sana, quippe sensum habent, licet rem non alibi proditam ; et omnes nostrae collationes in ea scriptura consentiunt de Agidis uxore ab ipso vitiata alii produnt, et Athenaeus P. 35. C. et XIII. p. 574 D, E Plutarchus in Alcibiade p. m. qui ab eudem auctoritatis sonte illam ingenii ejus solet tiam ad mores alioriam imitandos retulit: εὐδοκιμ- δὲ ἐν Λακἀώ- μονι δημοσια - αυροζέλενος οὐχ ἀπιον ἰδία το- πολλοῦ τέτ
453쪽
- Α Θρακας περον, - - τελει - τη- Προσων τρυμν.' λ εκῶνος - τοῖς χωρέοις συμμεὶα λλων καὶ τὸν τρόπον ἀ-- ανιμαλ- πολ- δυχερ- f. αερα- - τὸ --ριον κιν -- παντελας - α M. Haec loca visum est apponere, ut et imitatio it vestigia, et variurus in exomanda eadem
re cognosteretur.5 AE. ε δε Λακεδαιμονι --μενος - - καὶ τριω- --- ιαχρολουτῶν Lacessiemon is χρω-- m. Sic modo allatis verbis ex Vita Alcibiadis eum cognovimus p. m. B. Wra κουριῶντα , ψυχρολουτουντα, ut placeret Lacedaemoniis Lycurgo p. o. B G χρω τε κάροντες, καὶ μαγην λωποδέτους. Videatur Cragius de Rep. Lacedam. III. 4. Pollux II. 33 - να κουρ ισιν leg κουνῶσιν , οἰ -
454쪽
κεκαρμένοι. Plautus Bacchid. II. 3. 8. ----dab aura haenae visam cutem idem nominare frictim, cui opponitur interposito pectine, apud eumdem Captivis II. . I8 Minrum frictimne attonsurum dicam H, an per pectram, si ubi videndus A. Turne s. ρισωνοφορεῖν Lacedaemoniis prae caeteris Graecis propter frugalitatem ac duritiem solemne fuit Plutarchus Nicia p. 535 Ε. de Plippo Syracusanis auxiliatum veniente, τῶν δε poma-τινης καταγελαντες ηρώπων ει διὰ παρενσιαν- τρί - ε 3- ρια Λακανικης ὁτως ἰσχυρὰ τὰ Συρακουσων ἐξαίφνης Προνεν-. Ibid. 536. A. ἐν γαι ri βακτηρία κα τω τρα- το συμsin καὶ το ει - της - ς ὁρῶντες συνις - . Cleomene p. 81 a. . Aratus alienus a Spartanorum foedere dicitur, φεύγων τὴν μάζα ε τον τριόωνα Phocione p. 746. B: -- χιεώ ς καλουμανος Λακωντὴς, πωγωνά τε κα--ος μεγέθει, ἡ τριόωνα φορον -- σκυθρωπάζ--. Comparetur Μeursius ist Lacon. I. 16 p. 76. ψυχρολουτῶν proba est
Drma, prior ψυχρολουτρον vitiosa sic Plutarchus opp. Mor. p. 3I. B. 752. A. Alcibiade p. am B loco supra allato, ubi hoc institutum Lacedaemoniis proprium notatur. Iulianus r. VI p. I M. D. Pollux VII. 168. . χρολουτρων citat ex Aristophanis Daetalensibus, ubi equidem alteram reponam forinam . . Stephanus Thes. . r. T. IV. p. 746. utramque probat, at nobis ivi probat. 52. F. πολλοδος τροπὰς Proverbii vim habet. Et alibi memorat Plutarchus Demultitud Amic. p. 96. F. ubi plura dabimus.
P. 53. A. ραδέως πεφωρακα τοα--' Haec adulatomresponsa redolent quid enandreum et oratione et modo rum reliquiis: ραδέως - ρακας τον - ωπον-. M a χρ π μ- ω λλάχθαι μονων Θορύων - quocuni conseri
potest Aristophanis illud apud Stob. p. 368 οἰκῶ -
ὸν ἀγρε τουτον ἐν τω γηδίω παλλαγέντα τῶν κατ αδ ροπραγμάτων. Denique ultimum forte hujusmodi ierit, 'Aειά γε σου φρονῶς' ἀπραγ- νη γλυκύ Πραν. ες, omis '
455쪽
DE DISCERN ADUL AB AmCo. p. 53. B-D. 44753. B. ἡ σαι τα in ποιεῖ μῶλλον Epictetus hi Sentent. Antonii et Maximi p. 47. inde ab I tono relatum
P. 776 Ἀποδέχου του τὰ χρη i. συμόουλεύειν θελοντας, ἀλλὰ μὴ τοιου κολακεύων ἐκάρου σπεύδοντας οἱ μεν γὰρ το συμφέρον, αλμαο ὁρῶσιν, οἱ δε προς τὰ δοκουντα τοῖς κρατο ιν ἀφορῶ , - των σαμάτων τὰς σκιὰς ρομούμενοι τοῖς προ αυτῶν λεγομποις συννευουσιν habet propemodum characterum Isocrateuni
Sed a Plutarcho quid traxisse videtur Theophylactus Institutionis Regiae Pari. II. Cap. XV. P. 7 I. de amico regis:
σιν ἀληθu δε ιον --α--ος, - τὰ τοὐ φίλου δι' α eam κι-53. C. οὐ γὰρ συνεχθων Sunt Antigonae Sophoclia versus 33 in γὰρ συνεχθῶν, αλλὰ συμφιλῶν ἔφυν. 53. C. ὀφθαλμίας ἀπορρον Comparatio urit a Platone, Phaedro p. 348. Ε de amante et amato δε απαλλου -- ας ἀπολελαυκώς, πρόφασιν πειν οὐκ diae' σπερδε ε κατων ἐν μέρωσι ἐαυτον ὀρων λελμε. Dion Chrysost. Orat. XXXVI p. 44o ν τομο μὲν, ἔφην, - λαύκασιν οἱ
P. 598 . οἰνομαρχος ροσοικος - - Ασίας, τῆς 'Iωνικης ἰδέας ob ὀφθαλμα ε τασε, σπουδαζομένης μάλι- ν Ἐφ-ου. Por-phyrius De Abstin. I. 8 μη σπερ μαλφύας οἱ ι τους--μιῶντας βλέποντες, η χάσμης καράπερ οἱ συνόντες τοῖς χασμωμένοις, ουτως παγμῶν πλη-μπ. Plutarchus Sympos p. 68I D: των δὲ ἄλλων νοθημάτων μάλου και τάχις τὰς ὀφθαλμώς ἀναλαμάνουσιν οἰ συνόντες.
53. C. TIλάτωνος μι τέλους - Ἀλεξάνδρου-- De Platonis incurvo habitu, Aristotelis halbutie supra diximus p. 26. B. Alexandri vicinorat Plutarchus in Mus ita p.
666 B. - ἀναπασιν του αννος εἰς εὐωνυμ ε υχη κεκλιμπου
et De oriun Alex. II. p. 335. B. 53. D. το του χαμαιλέοντος- Idem in Alcibiadis adulatione notavit Plutarchus in Gus Vita .ram B, C loco supra apposito ad p. 5et Ε De Chanueleonte Aristoteles
456쪽
44 D., ANIMADV. IN PLUTARCHI B. Hist. Animal. I. 11. Part. Animal. IV. II. Theophrastus log. p. Photiuna edit Aristot Sylburg T. VIII. p.
v ἀς το λευκον ne το -- οὐ δέχετο μ----. Plini Hist. Nat. VIII. Et Osiris naιura mirabilior mulaι namque eum ubinde e oculis, ει cauda, et o sumore rein dispis semper quem proxime uingit, printer rubrum candidumqua AElianus Natur. Animal. II. 4. Plutarchus Quaest. Nat. p. 9I6. F.
53. E. -- τὰ χειρον κατάντης ἐς J Plane ita dicitur ut Latinis praelisis, pronus ad aliquid vel faciendum vel patiendum itaque Plutarchus Opp. or. p. 53O. B. 23. D. Vitarum p. 45a. B. 74a. D. 767 Ε et restituendum in Pompei p. 6 NM-ας ὁ - ώς -οχειν - τι - σὸς αὐτοῖς γε μει - - ἀντώ- αειν, οὐδὲν πολυπραγ -- legendum enina κατώπης προειν pro illo monstras ita
53 Ε οἱ τὰ βελτίω cirri mrim et quidem sensum habilem et omnium omnino auctoritatem codicum tamen huic loco magis accommodatum censeam ζ--τες, quod et Reisti phicuit. 53. E. Σάριων Φιλίνωα Philippus Macedoniae rex Penultimus, Demetrii filius, ater Persei sodalem habuit Samium eumdem poetica facultate clarum cujus faculantis exstant monumenta duo pigrammata in Anthologia Graeca eumdem postea cum aliis aulicis et amicis interfecit. Historia est apud Polybiuna, cui Sanins dicitur . 9.et Fragm. XXIV. 8. 53. E. M sui Πτολεμ- έε a Cleomenea, ex Spartae, cujus vitam Plutarchus conscripsi, victus ab Antigono Osonte Macedoniae rege ad Sellasiam, Olymp. I39. 3. Alexandriam confugit adlic inaeum III. Euergetem, deinde hoc mortuo, ejus filium ac succe rem in lamaeum Philopatorem sibi minus benevolum expertus
457쪽
DE DISCERN MUL AB AMI . p. m. E, F seoque in custodiam traditus, inde erumpens ac Bustra populum ad libertatem vocans, fita ipse mortem conscivit. Polybius rem prodidit V. 35 39. et copiosus Plutarchus Vita Cleomenis, Phylarchum, ut opinor, secutus. 53-Ε. D δε βουλόμνος ἀν-- In Emendatione contextui nostro subjecta, orba rura lecti s Miris carent signo suo, legendumque rediris D.
53. F. οἱ Διονυσέου κολακες αμα ammero J Athenaeus hac de re citat auctores Theopompum, Aristotelem, Theophrastum, . p. 435 Ε φιλοπόταις δὲ κά μουσους καταλέγει Θεόπομ aras, Διονύσιον τον νεωτερον Σικελιας τύραννον ον τὰς μεις - του οινα λαφθαρ sq. Ἀρποτέλης , τ αυρο ουσίον --λπεια - πιπερος φησιν αυτὸν in ἔτι - ἡμέρας μήκοντα με- Θ ιν διὸ κα ἀμώτερον γεώδεα τὰς ἄν- Θεόφρα ς ωι σου, κοὐ τὸς αἱρους τους κολπιμύοντας - τυρ πίδα, αροσποι-- μὴ βλέπων, - - αυτο τῶ Διοπισι χειραγωγ- , γῆ μπε τὰ -αρ-δεέμ- των ἐδεσμάτ- , mira τὰς κύλικας ὀρ- δι κλαμναν ονυσοκόλακας hoc loco verba οἰ ἡ τυραννίδα absunt in eodice Flor. Idem VI p. 249. F. ex eodem, ut videtur, Theophrasto πλώους κεν - va Mo Διονύσιος τους
εμετον αὐτῶ, μώλιπος ἔλεγον συα γλυκυmor hac in narratione item, ut in priore legendum Διονυσοκόλακας quas dicantur meis adulatins nam alterum Διοκισποκόλαως, - α adulalares, nil habet argutiae, contra etiam friget Actores scenici honesto nomine dices antur οἱ περὶ Διόνυσον τα-- , per contemtum Διοφακόλακες, ut in v. Aristotelem Rhetor. III. Q ubi consulatur P. Victorius p. 47o. --que est cur angenis in Philone Iud Adv. Flaccum p. s68. A. Διωμοι velit mutari in Διονυσιοκόλαπις' quast hae verae fit sorina, ac non ipsa collocatio nominumignifices
aliquem mustim in sodalibus Flacci fuisse. . Caeterem haec sunt ex maeophrasti libro πη- κολοπιέας, unde et M.
458쪽
sumsit Plutarchus. Iustinus XXI. a Subulis drinde -- mulis in segnitiam lapsus, faginam eorporis ex nimia luxuria
'cudorumque vatitudinem contraxis adeo su non solem, nom
Averens, non ianique pundorem ferra luris i α ρυμα.Similia ex Theopompo narrat lianus Ru . Hist. I. a. Ex eodem geuere adulationis est, quod refert Plinius Histo Nat. XX. 57 Ba rarte ferunt Porci Laιronis, clari inuranagistros dicendi, adfectatores militudSnem Gloris μα- contram imitares et patiis anse Iulium Vindicem --αιο- rem tuum a Narone libertatis, ea attem D mensi οἰ---
p. 63. B. o. F. in Philippidis diλ ad Lysimachum p.
183 Ε. M. C. 17. B. Iuvenalis Sat. III. IIa -- α resupina amicti Seire volunt fieret domus a uacinae K-- meri. X. 964 dii modo secretum ommiserat, arde e Mi Tamquam prodiderim quid id scio. P. 54. A. ἀτίας τι - ἀποπιέσους ἐξαγορ-πης Verbum is Ionne in rodendis arc is, quom confessio vel dolore corporis vel 4 conscientiae extorquetur. Plutarchus De Profectibus Viri. p. 82. D. De Superstit. p. 68. Dci ξαγορεύει τινὰς ἁμαρτίας αυτολή πλημμελωας. Mors Colatem P. II 24. Dci ξαγορευσον τὰ -του κακά. De Gamalitate p. 5 1Ο Α - τῆς αὐτῶν γλωσσαλγίας, ἄσπι ἐριπιυος δε ιν μεδεέντες ἐξαγορευσαι τον φόνον Eumene p. 586. Dci Porphyrius De Abstinent. II. 1. hinc explicandus, ora σαβο- νατὸν ἐξαγορεύειν, ἐρουρον et nec enim rem Latinus interpres icemus quin enunciar a nobis pro viribus piant vertendum, dicamus ea quin isti in Hos edere,as ae non sinu arcano religionis.
54. B. Γαμ δεο το -- Incerti Poetae nec satis probabiliter tribui possunt Eupolidi cibus est quod in sequitur.54. B. ἄν rese τάγηνον lianus Animal Nati m. o. videtur hinci fecisse: Ω ἄνθρωποι - ὼ, i re, τράπιζαν με κοὐ ταγνου ψόφον - - αρις τε χορεύοW- - κρα-ντες. meo tamen huc pertinet Pollucis inpotatio X.
459쪽
ssis G ταγηνον δέ' αλλὰ μὴ κώ 'νανον ἔχοις , εὐρειν ωρο- emi εν Εἰλαπιν Εὐπόλιδος, σι ιν ηλεκλώθ Ἀφεωδέσι-. Nam hic versus quin ex ejus Κόλαε sumtus sit, vix dubium est. 34. C. τὰ δευτερα λέγων Secundas partes ager dramatis. Eadem metaphora Phitarchus De Frat Am. p. 468. Ar'απίονι καὶ Σελευκοὶ, καὶ πιάλιν Γρυ- γ, Κυζικενοι, τὰ δεύτερα λά- ου μαθόντες ἀδελφοις, ἀλλὰ πορφύρας καὶ δια ματος ὀρεγόμενοι, πολλῶν μεν αυτους κακῶν κώ δε Mους, πολλιον δὲ τὴν
' iam πλησαν. Pompeio p. 66o A: --ρὶ κημες γενο- ρ- τὰ δωτερα λεπονω, agentem fenumdas partes a vir qui ψ sfuerat Beer. Μenander ap. Stob. p. 437. mi. 3I6. Clinc. 44 N δε- αιὰ - γυ-ικα δει πειν, ἡ δ' --νων των ἔλοον τον ἄνδρ' lam . Ubi Grotius e conjectura, τὰ δευτε , , ut scilicet elegantius edidit. At usus aliud postulato nam dicitur, δευτερ- ἔχων, vel φέρε at λε- ρον τὰ δευτερο Sio est τὰ τρίτα a iis, ut reposuimus pro τ. ηιοι λέγω , in Plutarchi Praecept Polit. p. 8I6. F. 54 C. φέσταν Π μώ- της las ori Ad verbum, prefmuistissimem redit inquasilaum: Imilitudinem retinens, magnistidino inci a patitur. De hoc constructionis genero diximus ad p. M. A. Ratio sententu redditur, Plutar
structio istata Verbi eum Genitivo rei, et Dativo pers se, Mino. τινι τινος, alicui δο-ni aliquam rem cedere, in Histia a se simi homisi submittera atque, ut abstractum pro concreto ponitur, Asrai et V εότης, Pro ης et ἀμιος,
sic hoc loco ὁμοιότης pro Imisi homin accipi potest ut sero se is sit, mili homini submistis se in AEqualitate, rem e
460쪽
propinio Aeum ob s. Cons iratur I. Uptonus Indio npiaeti in voce Ἀλλως Sim illi in hoc genere usuam aua Advectu, de quibus in locis dicemus; et diu Ruhnis is ad Tim. p. 98. 34. F. Μύθοι ri τέρποντο Iliad. Λ a. 54. F. οὐδέ - ἄλλο md . Δ. I78 ubi editur: -- κεν μεας Ἀλλο λέκρπεν . . . . Sed Platarchus sibi comstat alio loco De Amic. ultitud. p. 95. A. p. n. A. λόγον ἐφ' hia, κι προς si ὀψο-- ῆ καν κευων Metaphora prolam ex Platonis Gorgia, ubi dena gogi, ut populi adulatores, cum emuis et condatoribus Inparantur. Iteratio ejusdem nominis cum alia rampositione minime otiosa est προς-ο- - ώπεα- sertur ad rem ipsam quae ita apparatur, ut sit hiata at W4 6 resertur ad facientem erasol me σολ- et timo s
attingit. Et convenit fere illud 'Cioeroms in pleurisis dictum, Nat Deor. I aetitiam raram m-νου - factam a cor που, e rede-em ad dorma, iami 'via εαε i. Sic adulatoris omnia consilia a voluptate aproficiscunto ad volaptatem redeunt. Ussi utriusque Primositam