Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

461쪽

DISCE VADUL. Ain D. p. 55. D. Amsensu usurpatur, quo valet sponse, bmin, eique pM-nitur προς μω quod alibi notabimus. Idem Nomen cum diserta Praepositioninus iterare placuit subrid Plutarcho V. c. Opp. Mor. p. 97. C. ἐκ τύχης - διὰ τύχην. 19. A. 877. D. M. L. M. A. II. A. B AE IO76. D. O . A. III4 B. Vitarum p. 497. C. 5m. B. Nota nostra ad Ser. Num Vind. p. 559. D. M. A. H πόλιον βαρ- ηι Versus est Nicandri h rim M. De poli P - inst. Nat. XXI. M. ubi J. Harduinus non omisit hymo versum. 55. B. εὐκρε φίλη πιφαγ-J Iliad. . 81.55. B. ως εν - δυ-- Iliac Κ. 3. Odyss A. M. 55. B. Ais G H. - Iliad. H. 3. 55. C. Μενεδημος Ἀσκληπιάδου του φίλου- Μenedemi triens Philososta rebus locum dedit Diogenes Laertius II. Ia5 seq. eiusque cum Asclepiade amicitiam ac disciplinae societatem memoravit: at nil ita, nec alibi, dein jus sino rega illius filium. Ex hoc loco retulit Menagri

ut brtasse in hac ipsa labula Baton aliquid dictem hi Cleanthem conjecerit. Apud Stobaeum scribitur Basim, apud Suidam Battiis Fortasse hoc loco aliquis librarius Bauum est, inductu nomine Ar ut squidem in succession veteris regni Cyrenaei utrumque nomen celebratum fuit. Comicum recensens Fabricius Biblioth. r. . I. p. 749. hunc Plutarchi locum ci t. 55. D. - - διαπιν---το in κρώ- α ρο- . sura mathematica, ad Muscorum item tradueta, Prover-hialem peperit dictionen Similiter Plutarchus in Demosthene p. 85a re ἐν sorte δέ - καὶ ἀμεταμάσου διετέλεσε. Conseratur Is Casa onus ad Athenaeum VIII. 1 a. p. 617. M - λὰ Musicis ea tritum Antiphanes

462쪽

notat: Κρέκουσα νυν αντι οὐ λαλουσα κυριως ωτο τὸν - -

κρούων Pindarus citatus Plutarcho De Sui Laude P. 539. C. ex olympic. IX. 58. Misarum v παρὰ κωρὸν - νέαισπ ὐποκρέκει Gloriari intempestis Infantis fuerinis Dacianus Dialog Meretric T. III. p. 3a, ἐγὼ - λώπεκον τῶν

Λυδίων.

55. D. Aγεσίλαον ὁ Ξενοφῶν In eo qui iuno fertur Xenophontis Agesilao XI. 5. p. 673. C. edit Leunctav. μαινούμενος δε εχαυρο - των ad μνων ἐθελώτων τὰ μη αρες 55. E. X I s τῶ βασιλέως. J Archidamidae t intur in pophthem Lacon. p. a I 8 B: resertur ut dictum de Charillo ab eius collega, in libro De Vitioso udore P. 537. D. ubi filius fratris Lycurgi dicitur. Fint ex semilia Proclidarum, habuitque ex Eurysthenidarum satiata collegam Archelaum ut constat e Pausania Lacon. III a: cui nomen aliter etiam scribitur Charilatis videatur Meursus De Regno Laced Cap. XVI. p. 75. Sigo ante Lacedaemoniorum Temp. LXX. Tom opp. V. I in Charilli sunt quaedam acute dicta in Plutarchi Amphis. P. 189. F. et Apophthem Lacon. p. Ha B. Conferaturam. Miser ad M. Antonin IX. 5.55 Ε ταύροις τον ἶπον ἐνδυ- - - τοις κυσντον κρότα- J Xylander bene utrumque reddidit, kρος, inlus Vix ius Georg. III. Io. Plinius inst. Nat. XI. 34. Elianua Nat. Anim. I. 37. Mychius, Olm -- εἶδος πενοο - ἀκεκροζόμενα - ους πιιρτο ιν ο -- καλειται Dion Chrys. in VII. p. IOI C. Κρώ- ricimur Aristoteles Hist. Anim. V. 3I. Plinius Hist. Nat. XXX. M. Conseratur S. Bochartus Hieromic P. II. p. 553. Denique λι-- omnes libri confirmant, neque cum Meg. mutandum in

463쪽

p. 56 B. - χεῖρα mis sentia, quin sub manu et in ροι- sata fra βnt exposui us in Animadversionibus ad li-hrum De Sera Num Vind. p. 548. Ε.

Cum vetere praecepto, egetem ne defugas, comparavit J. . Gesnerus ad Catonem de Re Rust. 5. 4. Plutarchus, μος fimilibus alibi cognominibus ornat. De Virtute et Vitio . Ioo C: ὁ ἄνθρωπος τοῖς περὶ αων πράγμπιν - - - χάριν σπερ ε α γῆς οὐ Πως προς-ιν. De Animi Tranq. p. 477. Aci τὴν οὐ βίου πηγὴν τὸ ηεις τάραχον ἔχουσα. Est auteni a ranone Stoico, qui sic definivit, teste Stobaeo, Erire. thic. p. 59. d. Canter. p. 36 edit. Heeren Mia κατα Ζηνωνα τὸν Στωικον τροπικως ὁρίζον q), θός ς - βω, ἀφ' ἡ αν σὰ μέρος -- ς νέου . Philo Jud. De Pro-Psadeum. p. 43I. Ε τὸ Θος, τὴν του νη--ου βίου πηγὴν ἄμπνον κατα - si enim legendi , addito is, ut monuit Mangvus, nil tamen de Stoico sontem

nens.

spectavit Philo Jud. p. 739. Ε συλα αε ρον τὴν λαλίαν, το δε αεδεμ προ-ὲς ἀσφάλει- δε τὴν ἀρίαν εἰά - καλῶν. Plutarchus Gryllo p. 988. C: ἁναφαίνει ἡμῖν ἡ μὰν ἀνδρεια λία φρόνιμ ουσα, τὸ δε θάρσος μεος ira μην ἔχων τοῦ λ -- ρων ἔτερα φεύγων Basilius, Homit. De Invidia T. I. p. 387. C: -οὶ δὲ ταῖς εἰς το χῶρον παρατροπαῖς τὸ -ινπὸν

464쪽

Philo Jud. p. 62. B. 56. C., δε ac κολακώας--πασώνAd istutum nomin vitiis addere, et virtutibus vitiorum, negotium est adulat Tum, calumniatoruIII, comptorum. Si Dionis virtium nominibus vitiorum adficiebantur ab adulatoribus Dionysii quod reser Plutarchus in Dione p. 96I B: διο -

καταφρονῶν Similia sunt proxime p. 57. D. 66. . in vero etiam hic locus oratoriae artis, unde ducatur laudatio vesreprehensio Aristoteles Rhetorio. I. 9 3 Λαπ3- δε τὰ συνπως τοῖς --χουσιν - ταὐτὰ ἄνω, και αρος ἔπαινον - ωρος φθον ουν τον υ ὁ κο --υχον, δωλον --κου τον λιθιον, - όν κά τον ἀναλγητον, τρ-ν. - ἔκα - ἐπτων παρακολουΘύντ- - κατὰ τὸ βέλτιον ουν, τὸν ὀργίλον ,

argumento docet eruditissimus interpretum P. Vidum p. 144. Iuncus apud Stob Sem. XVI. p. 597. m.

Seneca Epistola XLV : Veni ad me pro niam blandus -- mistis Oitia nobis sub virtutum nomina obreptim temeris sub ilitiis fortitudinis latri moderatio vocaι- ignavia r pro ut timidias aeri rur. In his magno periculo erratur his rartas notas imprime Aristides orat Platon. I. p. II at --λωτα σοφία κώ -κουργέα, σώφροσύνη - βλα- ---

465쪽

- σιω- sint περατιθέντα) Alia de re et nomine ---ο Θαι dabimus mox ad L. 56. D. Πλάτων φησὶ τον ερας Republ. V. p. 466. E. Notavimus supra P. 44. F. 56. E. - Πτολεμαι. Θηλὶψ- πρώαν Haec ad Ptolemaeum IV. Philopatorem referri debent de cujus luxuria prodiderunt Polybius V. 34. Excerptis Vales ex libro XIV Iustinus XXX. I: -----m magni diriam nominis .e majestatu Militis, nocte in , pris, dies in Gnvisiis emfumit. Addo manta Lxumae, imparia a crepundii nec jam is Mor rex, sed magister nequis ' nervorum oblectamenta modulatar me primo laboran regias tacitis psas et occ- -- fuere. Discerim, ex eodem bnte hausisse Plutarehum atque Trogran et quod in hujus prologo est, mortuo ιο-- UtruΦMaias, ita ejus Philopator regem Antistatim virit, ubi vitiosum nomen Omobonis homines dom certatim mutarunt ophone; nobis aliud latere videtur, certe cognomen Tr Mma potius inagnandum Philo tori, ut Plinius habet Hist. Nat. VII. 56. Plotiminum Philopatorem, qui πρε- mgnomina 3 est et probata Perigonius ad Elianum M. Hist. XIV. 3I. Et pater Mergetes diligentiae prudentiaeque laudem habuerat quo mortuo, filii minaeque mores ad luxuriem conversi sunt, ut diserte ipse pro mutarchus in Cleomene p. 8go Da ista γὰρ βασιλ- ιοτὸς - διέφθαρτο - ο

- --- - πότων, ὁ , πότε ἀπο μ ιτα καὶ σπενδαματος - γένοιτο, τελετὰς λῶν, κοὰ τυμπαν ἔχων ἐν τοῖς βαπι ouam σιν-- uterque alteri loco locus lucem adfert. AD

re enim Ptolenneum Dein Cybelae cultum ejusque semiviros Gallos Merdotes imitatum circum eam cum ululatu saltantes, et stipem a spectatoribus corrogantes, is est, ἁ- -- mendicanser. Eodem pertinet Plutarchi notatio succe rum Alaxandri, De Viri Alex. p. 338. C. τυνι--μου --ογμις. tymolog Μ Γαλλος ε Φιλοπάτωρ Πτολερ sios διὰ τὸ φύλλα κισσο καυ- in οἱ Γαλ-

466쪽

458 D. ANIMADV. IN PLUTARCHI LIB. nobis; siquidem Galli corpora ipsi sua quibusdam notis vessorum vel aliarum rerum compunxisse videntur. Culium Lucretius diserte deserim II 598 43 ex quo paucRPonamus 18: Tympana lenta tonant m Imis, et cymbala circum

Concava, nauci noque minantur cornua cantu,

E mdigis Itimulat nummo ama tibia mentes, Telaque proportant visi ut Ana aerem, Ingratos anianor, atque impia pectora vulgi Gnterrere metu να mota numine Divin. Ergo quum primum magna invecta per urbes Munifica laeua et ales muta suum AEra ιν argento sererunt irre onme viarum

Floribus umbrantes Matrem, comitumque catervas. Hic armata manus Curetas non ne Gransi- memorant Pisuis ciruersa frie crumas Iutidum, in numerumque ex rum iam mme serici est Torsea e itum quatianus numine crisias Dictiso reseruae Curetas.

eterum in hoc Plutarchi loco non una est dimovitas. Κρι- si quis cum Η. Stephano Thes. L. r. Append. p. I 297 pro genere saltationis accipiat tamen construmoverboruni laborabit item laborabit, fi κρί- liliorum, m-telligas filiorum forumque altarum spar -- aut si omnino omittatur, auctoritate plurimorum codicum, tamen τυμπάνων ἐγχαράξεις non recte dicantur quippe ν-rum est ρulpatis, concessio, ἀρομὰς πάραις criumvidi nomen hic locus desiderat. Si εγχάραι germanum est, significatur insculptio, qua corpori figurae impungerentur, et forte vera lectio fuerit καὶ κρώων α ράξεις κώ - - ἐναράξεις. in hoc forte longius a similitudine u Madiscripturae abesse judicetur Neque probatur nobis Meri-riaci ἐγκράξεις, inclamationes. Itaque, si legatur κρί-ων -

τυμπάνων αράξεις, annulorum ιν an umquo concussorio,

habebimus, nisi veram lectionem, at eam, in cujua probabilitate nobis acquiescere liceat siquidem κρίκοι stit -- nuli catenarum, quibus illi sacerdot quatiendis se invi-

467쪽

DE DISCERN ADUL AB Ain . p. 56. E. 459cem laedunt, sanguinemque fundunt et ululant ut Lucretii versu DI ponendum putemus inter se foro c-- Lidunt. Frequens mentio istius religionis Catullus torem Carmen LXIII in ejus argumento consumst. Pr pertius II. a. IL Cur aliquis sacris laniat sua braebia ooris Et Phygis infanos caeditur ad numeros P Tibullus I. 4 69 E tercenιmas erroribus explea urbes, Et seret ad Hugis vilia membra moris. vidius Fast. IV. 8o seq..aa I. 44. Alcaeus Epigrammate Antholog. I. p. N. A tistius v. Brunck Analect. . II. p. a . Erycius ibid. p. 95. Dioscorides III. p. 3I4. edat Brodaei, Brunckii T. I. p. 5m. quem iuit quum conagendum censerem: M in υπὲρ τυμδε πολῶ κρίνα, μὴ τὰ συν- μων his μν γέ σετ' Ἀναξιμνους, απρυμνόην Mero Θυά ς ἀμφὶ -ων,

'H γλυκερὰ πνεύσαντος ἐφ' υμ-εροιαι MAHαις Πολλάκι προς μαλακους οὐδ' Vis τε νομους.

Versu quinto pro αδ-m substituebam ἀραγμοῖς, vel -- ροις ἀλαλαγμοῖς primo legebam, HisΘ' -- τυμ ια ἀ: κρινα Satiata super epulcres ruosas saltaticines et in eadem re Euripides Cyclope a τ βααχάθ- ου Δώ- σος τάδε,

Amphipol , et magis poeticum est quam nomen Pr prium Sensus hujusmodi apparet, Thradibus clam si-- , -- accinem tibicine, ad huius dulcem sonrum a ues

qua nomos reliqua civitas altavit. Poeta non nominatu in

Gallijambis apud ephaestionem. p. 4o Γαλλα Μη---ης φιλ ροπιι δρορωδες, Ah -- πηατα τοὐ χάλκεα --ταλα Stipem Matri Deorum propriam reliquit Cicero De bus II 16. ω est πώρων, --Soari hinc ἀγου μωροπῆς, viris mortim Sacerdos, Galius Maιrisipam colligens. Sed haec verbo monuisse sufficit Plura qui vult, adeat δε Dem erum ad Rofini Ant. Rom. p. 99 et quo.

laudat Th. Galaus ad Iamblich. De Myst. g. P. aa

468쪽

nii et ante et in triumviratu vita fuit dissoluta et lux riosa sed haec Plutarchi notatio pertinet ad posteriorem vitae partem, quam cum Cleopatra consumst de re que et aliunde constat et ex Plutarcho in Mus Vita p. mo. M. a6 C: essi diserte de ipsius adulatoribus sitatim Pervulgata de eo fuit Opinio, sive vera, ve falsa, eum Cle areae obsequenteni sibi proposuisse, quidem Et vianum Caesarem vicisset, omise patriis moribus ab ilitia, AEgyptios more uistituere. Igitur non improbem lacti

nem ἔθη τηλικαυτα mores tam veteras dicitur τηλα- serede certo aetatis modo neque magis improbem τα λι-

μαίων in τηλικα - Romanum imperium jam tantum sistatidiendo στράγ - veluti Plutarchus locutus est in Pyrrho p. 4oo C : προσλαων δε ὁ Πύρ - τη--τα Drrhus tantis evitis potitus. Ad argumentum praesens convenit disputatio Senecae pist. LXXXIII. p. a69 κλι--- magnum virum et ingenii nobilis quin alia res perdidis, e saeotimos mores ac vina non Romana reaiscis, quam ebrie 'ne minor vino Cleopatris amor P me illum res hostem --blisin hine hosti istas imparem a dis his orti aemfacit, cum visa miriripum civitatis amavit referrem ur: inter apparatissimas epulas Hae qua regatis dira ac proscrip rum recognoscaret cum in gravis oriret amem sanguinam. Horatius Carmin. I. 37: pod. 9. Propertius III ii 3I. Similia de Nerone Plutarchua in Antonio p.

ἀμνος. Jam in ultima loci parte aliquid impediti vae turinesse vulgatae lectioni. o vel ita leniendum inter

469쪽

m ms m. ADUL AB AMICO. p. 56. E. HI untiam largam, friama mihi Iargas opes suppeditat quod non quidem ipsis his vertas apud Plutarchum usurpatur, nune ex generali dictione χρη-- τω φιλανθρωπως et similibus ad praesentem locum accommodari potest veluti haec fimilesque sunt Opp. or. p. 88. α 178. A. 694. C. 8I5. F. Vitarum M. . 14. B. 56a. F. M. D L. Vel recipienda lectio eariaci αμ pro αυρο, ut sit, Aberalia facta fr-- ae potentias feci a diuratis largifer et is iamidia et id sane malis, utpote statum Plutarcho, apud quem saepe est χρη- .mm oum adverbiis m, --,

889. A. 897. B. Deinde semes notanda dimo em ita

. σιωπας quem locum supra C. apposuimus, ubi de re ipsa agebatur. Igitur in illo vexato dicto Xenophontis

Mom. Mor. II. I. a. 6. Voluptatis ad Herculem loquentis, -- ρον hia φίλοι, - καλοῖkr H ΕΠαγονίαν, οι δε μι υνας με οποκοριν ω ιν--I, Κακίαν hic igitur ποκορισμὸς inesse nequit, et dudum est cum corrigendum putari πω ζέμνει, inmutiιiona et invidia tincti quod de ἄ-- --larimna est apud tandem Xenophontem Mem Socr. III. II. 3 Plutarchum Suua p. 474. C. Mi-

'πποκι- νοι hunc ipsum Xenophontis Boum adserevia,

470쪽

testis certe de lectionis via cor telae antiquitate sed corruptum esse locum, facile persuadent alchenarius, et Ruhnhenius, quorum sententiae exstant Pud Ernestiam ad i. c. Xenophontis Hersonum ad Moerin Attic. p. 38o et ad imaeum ex Plat. p. 66. Verbo subinde utitur Plutarchus illo sensu veluti De Virtute Mor. p. 49 A:

라틴어 텍스트