- 아카이브

Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

발행: 연대 미상

분량: 623페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

ποκοριζομενος - mi ναυαρχίας ὀνόματι. Eadem est vis invocabulis εὐφημία, εὐφημνισρος, προεπέHειν, περιαμπεχειν, de

quibus in sequentibus dicemus. 56. Ε. Πτολεμαίω δε τί περιῆψεν ἄλλο γρόειὰν και αυλους;JHic ut diversus a modo diisto Ptolemsis debebat addito quodam cognomine distingui, idque a Plutarchi diligentia exspectabatur, nisi sorte librariorum errore illa significatio excidit. Fuit autem XL Ptolemaeorum, cognomine Au-υυμ et Dion us de quo sunt Ciceronis pistolae ad Lentulum, libro primo Ad Diversos t expulsus a suis, ab A. Gabinio reductus in regnum. De flagitiosa ejus luxurie et insana tibicinii cupiditate Strabo XVII. p. II 6. Lucianus De Calumnias. 16. T. III p. IV. ubi videatur Moses Solanus. ομἀ, arismum tibicinis Plutarchus De Ira Collib. p. 456 B: καὶ ὁ Μαρσύας - ἔοικε, φορόω τινικι urar μιοι βόα του --ματος τὸ φαγδαῖον ἔγκα θωρ --. Sympos VII. p. 713. C. Tritum apud Veteres dictum Sophoclis memorant Cicero Attic. II. 16: Longinus De Suiata. III p. 6 Φυσα γὰρ οὐ διικροπιν αὐλισκοις τι, ' λ' ἁγρίας φύσαμι φορειας ἄρο. Imaginem et vetere signo exhibitam ab A. Scholis ad Proverbia Vatic. p. 72 ad ρε- refert etiam G. Cuperus Observ. I. a. p. Oa. Consulantur et interpretes ad Hesychium T. II p. 1519:56. F. Νερωνι τραγικὴ cista ατο σκηνὴ , Suetonius inmerone I. Philostratus Vit Apodon. . . p. 93. Dio Cassius LXIII. 9: tu. 56. F. μι Θαπι Vide di ad p. a. B. P. 57. A. A in ευπαρυφου τινὸς ἡ ἀγροίκου λάεητα ---μή- μενοι.J Chararurismos ac dicta adulantium sere ex Comoediis, maxime Menandreis, sumsit Plutarchus. Hoc loco versum priorem duerte habet Athenaeus . p. 434. Cr--δρος δ', Κόλακι φησι,

472쪽

Ita ex Benuei ratione lagendum, mendat Menandri et Philem. p. n. Nunc ex hoc Plutarchi loco intelligimus alteram enandream personam esse Bimitem eumdem --πον significant Sehesia in margine codicum . et in ubi ad nomen iam adscriptum est τω a W--r quamquam Ε. habet inem. In alter versu, quem item a Plutarchea oratione distinximus, verbum ἔν-- νος Cerio nihil est, nec a Leviorem is aut ullo, quod sciam, Scriptore proditium itaque legi et verti is πο--νος, -- risurus risu, comparatione Greutiani Gnathonis in Eunucho adulantis Maseni ac ridentis ad ipsi. Jocum quamvis frigidum III. a. 44:GN. Ha, δμbes HR. Quid rides. N. I furisaeod ti

ci da M a di m in Maniem venis. Sane Terentina peribi am ad datoris et militas gloriosi, Menandi Colace sumsisse se fatetur Prologo versu M. Igita meari idem opinione, apud Menand ut St thias Midainri sit -tem adulando cumque Bia in auu rasset se aliquem Cyprium d herio per ilisse, in risum se estudii Struthias laudans illud diu is et assirmans se Inm modum risis emori. Sed haec eiusmodi est conjectina, ut, siee pnotabilis, tamen falsa esse possit , - τον Κυπριον est ad iura disinium Mum, quod hi aram astis iac priam eonteuisse, pinus risu morior ita πρὸς cum AC sativo valet propter per Sic apud alios et Plutarchum Opp. Μor. p. 653. E. 7aa. A. 63. D. 916. B. 99o A. a. Ε. Vitarum p. a I. F. m. B. 35. E. I I. C. ΜΟ.D. M. C. 95. B. 96. A. 3II. B. 37a. F. 4 s. Ε 465. F. 53 a C. Do. F. 667 Ε. 68o. Ac 7ω A. 7s7. C. 39. C. Q. E. 788. B. 8a3. A. 928. A. M. D. 936. E. Item Latini idem ratione dicunt ad qua do oonsa udine tradiderunt R. Bentleius ad Horat. t. in I. 6.γ87, G. Grtius ad Sallustium .' I. - ἐκ νον notum ex Odyss. a. s. illustravit Abras.hius ad Hesyeh. - ' -

P. 563. D. Notum etiam nobis ex hoo ipso libroe in anadulatoris douum laudanus, P 54. C: ----ο , ' ,

473쪽

Monandreum colorem habet. AE thias, persona Menandre adulatoris memoratur ab AElian Demat. Animal

IX. 7 : Καὶ ὁ ειεν οὐ Μει μου ει - μέγα φρομ σι ριμανμορώπους, φάτνην --ς---υς απι - . a Gia τοιοῖτος. Κλά-- ωι Φιλέα - καὶ των ὀφθαλμῶν τὸν orare δεσμα κώ--ελάμεανε, Φιλώ, χροιζόμενος ἐν τῆ τῆς in η πολοορκία τὸν rem ἐκκοπεντι. raus in Eliani esse viseritur, quae habet Suidas vocibus Κλώσοφος, Διανυμον, Βομόωσι, ubi Struthia nomen in famosis adulatoribus numeratur ra , -- cum est, quod duo contrarii generis homines σωρυφος Et αγροικος memoriintur, quos unctus adulator tractet. Εὐπάρυφος, bene vesitus, maetextatua a παροφε, rariaria, ha-- lacui in Comoedia. Pollux VII. 46 χλα- ας -ο κον-- -πάρυφος IV. I 8 Plutarchetia alicubi, i cum perperam notavi P. I 6 B: εὐπάρυφος- - - ς-mjusmodi divises adulatoribus jactant sua iacta, narrantiis συπάρυφα , σε - διηγήματα, id est, quae conveniunt hominabus ναρύφοις γῆ -εαρῶς, printeriatis a is larius, DoSui aude p. 547. E. Simpliciter m Milio Paulo p.

. tuque gnificat, ut est ut Hamo inoae trauida in

474쪽

466 D. W ANIMAM IN PLUTARCHI LIB. voce. Itaque opportune Salmafius in Notulis,m ad hunc locum cciniparavit illud Plauti in Milite Glar. ΙΙ. a.

Hertis m, Elephanti raris circumtemus est, non δεο: qua habes plus sapientis quam lapis. Alia Petantur a P. Leopardo mend. I. . et Interpretibus ad Hesychium voc. γένη. Vocem in Steph. Thes L. Gr omissam reposuit D. Scottus in Appendice πιλα - μυκτηρι χρῆτα ,

toto nas utitur, bene vertunt Erasmus et russeri at ,

nseus, irri , ironia, Plutarchus De Malignit Herodoti p. 86o. . Longinus De ubi Sedi. XXXIV. ibique Bis enius. Sic a tis Latinis dicitur, non solum ea irrisis, quae serio fit, ita ut irrisus eam agnoscat sed adulatoria quoque, quae ita alteri per laudes adhibetur, ut is

eam non agnoscat quod diligenter expofitum est in Lex-ico Latino acciolati et Forcellini Deri is vero ρα I-datore movetur apud Horatium Art. Poet. 433. est qui per adulationem laudat. Animadvertendum etiam in Cicerone Off. I. et&: homines inflati opinionibus turpiser irris Ime in maximis veryantur erroribus recte interpretatur I M.

Heusngerus, Decipiuntur ab iis, a quibus se Mudari ρ- ιanι. Eodem nomine ἀροσνώας significat adulationem Philo

Jud. De Plantat Noe p. 28 Ε: υνοια γάρ ες βώλ-ις -- πλησίον ἁναι τὰ ἀγαθὰ αὐτου ita leg pro αὐτὰ) χάριν -- σαι δε γε χαμαιτύπ- - οἱ κόλακες αὐσῶν ἔνεκα --ζουσι - μεν -- ρας αῖς, οἱ δὲ τοῖς κολακευομνοις τὰ ἀγαθὰ προσάγω - ουν εἰροπώας - γοητ-ς, καMam ἐπιφυομένας κῆρας - - λώς φυτα, πυρικι όον. Haec est ρωνεια, quam et Minois 'AHικον appellat Lucianus Prometheo T. I. p. 24 nota it

Theophrastus Char. I egregie ibidem inte pretatus est Is Cassi onus cujus interpretationi addatur Latinum vocabulum Derstinis et irridendi ' σε πατῶν ad verbum reddidit Plautus inambulare, Asinaria III. 3. 93 : ---hulandum est, nune ibi vicissim sentisabunt id est, ims indum es bis hominibus ab interpretibus malui non

475쪽

κατατρέχειν τι- dis αυλή τινος, nequiore alimi item quod Plutarchus hoc loco habet κοποσει- τινος, insutiare cui, saltando quem eludere. Hesychius et Suidas in voce. Budaeus Comment. . r. p. Io79. Stephanus Thes T. II. p. 486.57. A. οὐκ in μάας ἐπανάγ-τον-ταινον is iam Ro-dolph. Schoit Iannot adducit vulgatum aliquanto significantius est, superadducit, sed minus aliquanto accommodatum huic loco. De hoc alibi. T. V. B. - ωλίας : pli- qui omnes vulgatum tenent utrumque notat in rectavia sed - εὐθώας magis initium significat, a recta via: μεμάας progressum in recta via hoc est apud Plutar-Chum Opp. Μor. p. 564. A. 59a. D. Io . C: illud απεμάας frequentius exstat, P. U8. E. I . C. 32. D. 18. F. 56. . it. p. 175. D. Similia sunt, ἀπο λεχέος λεγόμενα Thucyd. III. U. Dion Chrys. r. XI. p. 358. A. C., του εὐθέως λέγων quae notavit Veschenarius ad Euripid. Hippol. 491. Quibus adde Aristidem . I. p. 37. 531. T. II. p. 365 Pausaniam VIII 8 p. 613. ἐκ του εὐ-57. A. 'οσχεσιν, οἰον ἀψ - ---- Iambus est rquod et Megiriacus monuit. Fortasse ad Comici dictum pertinet glossa Hesychii Ἀψοφητί' ρέμα ησυχως κολακεια. Saltem scribatur cum I. Albertio κολακώα. De sonte comparationis diximus supra ad similem descriptionem p. 57. B. ξένοις λόγων ἡ προσευτέροις In nostra editione

Perperam expressum est ξενων Caeterum eadem notatio est in Theophrasti Charactere Κολακώας, narrantis antico adulatoris: νειμνῶς ἀποα-ου πρός σε ι ανΘροπος τουτο-- των is p πόλει - - ν σοί is κίμεις μὲ is της Οα - όν- γαρ ἡ τριάκοντα ανθρώπων κα --ων, κα θ' - σόντος λόγου τις εἴη βέλτι ς, et αυτο αρξαμένους πάντας, ἐπι- ονομα αὐτο κατενεχ ν .57. B. r Θαυμαζον hoc dictum Iambico versu ligatum fuisse videtur ' ω δ' ἐμμαν γε σου κακῶς

476쪽

piger, malum habet sensum κολαμ sepe honiana est

enim proprie otiosus, sua re agens, non alienas, a re'

Ite gerenda absinens horum genus est eorum, qui doctrinae stadio odit ab aliis rebus otiantur: unde χολε,οιium, febοια, πλάζων, otium site ιum sequi, πλα νς, - - κός de quibus nunc videatur Cicero Off. I. 9 nos alibi dicemus. Hoc loco victim notatur, non πλας smpliciter, sed μυροι χολα - inertes otiatores, id est, otiatores, qui iidem sint inertes possis particula rara Per figmram L a δυοῖν copulative, non disjunctive. Atqui is mui, qui in diati inae et philosophiae studio degunt, vetus est reprehenso, resis Sas urbis paries, id est, bomisrarare, Iebritatem, fugere sic apud Platonem in Gorgia P. 296. Η: πάρχει τουτο - ἄνθρώ- κεν -- - - , ἄν--ογενέα ι, φεύγοντι τὰ μοσα - πάλ- - τοὶς αγορὰς is δ ἔφη ποιη- τους ἄμας αριαροσπας -- v. Et vero Uritiai nebatur ab eodem in τῶ τὰ ἐπιτο πρω- Republ. IV. p. 45O. E. dicitur οἰκειοπραγία p. 45 I. B contra Injustitia est πολυπραγ συνη. Item Chrysippus volebat sapientem esse, ἰδιοπράχωνα, ἀπράγμονα, ὀλιγοπραγμονα, apud Plutaris Adv. Stoic. p. I 3. A. ubi plura dicemus. Igitur Virtuti μπραγία opportitur vitium ἁλλοτριινπραγέα. 57. D. πορός εὐιν με κολο- e Legendum κολακα Casa recto est aliquando ratoris adulatis id est, aliqreando oratori adbibent hanc adulationem, ut phivophos irrida s. Dissidium philosephos inter et oratores notum inde a Platonis Gorgia, quo patrono, ut Plato voluis ρει inpiastic buit orator, quod ait Cicero De Orat. III. 3 a.

57. D. τὰς μονολεχῶς κα φιλάἀρους Μονολε- vaesio, unum Iutam amans, fla cubans, rara vox, nec facile ami via. Φιλανδρος γυνὴ in laude dicitur, mariti amans, non virorum amans. Sic Plutarchus De Conjug. Praecepta p.

IV. A. Amatorio 769. C. Solert. Animal. P. D. A. Theseos Ia. B. Alcib. p. I95. C. Pompeio 647. B. Bruto 989. D. 57. Ε 'Aνδρα δον ἄμ-- Et haec dictio vestiψa Iamiam

prodere videtur.

57. E. διος ἄνθρωπος singularis homo in laude poritur;

477쪽

DE DISCERN ADUL AB AMICO. p. 57. E S. A. 469ut homo rarus Plutarchus sere jungit περιτρος, eximius. De Sinio Repugn. p. 1 I. A. Io68. B. Theseo B, C. Catone inj. 35 I. C. 57. Ε. μι-ος Vide ad p. II. D. 57. E. Ἀδαδη, Iliad. . M. 57. F. ἔ, τι si μιν χρησμν ληφένα -οις, ου γνωμην-JF. os loco anet. Ita Demetrio Poliorcetae adulabantur Athenienses Plutarchi narratione De Fortun et Viri. Alaxandri p. 338 Aci Δη- ριος δὲ λ ' ἀάνδρου δυνάμως

altera Musdem in Vita Demetrii p. 893. E.

p. 58. A. ΜιθριδαΠ--φιλιατρο τι-J Simile de Alexan- dro prodit Plutarchus in Rus ita p. 668 C: δοκει δέ μοι

ι - ιπσολ- λαό- ές ιν. ithridatis medicinae scientia multis memorata Veterum, quos citat . A. Fabricius Bibl. r. Via XIII. p. 339. Verbum φιλιαὶρῶν habet Plutarchus De Savit. Tuenda . Iaa. C: - μὴ φιλιατρουσι χαλε-istis φιλοσό-.58. A. Πολλε - - - δαιμονιων Euripidis in exitu

complurium sabularum, Alcest. II59 Androm. Ia :Bacch. 386 Hesen. 7 . 58. A. Her3οντα τὰς- Vulgo legebatur σμὶον τὰς, quod ex mendatione nosti a Graeco contextui sulie stanon intelligitur quippe in ea errore excusum est bis. pro Vtile id est Hulgata. Ἐκτω ν, exponere, proponere, adseribere est apud Plutarchum De Anima Procreat. p.

478쪽

His ita intellectis fecundum expintam rasumaem, proxime circulos Gntrahere. Sed totum locum plenum illum mendis emendavimus in margine nostri exempli Stobaeani, quas nunc emendationes prodere, longum et a Proposito alienum est. In re militari κτατρων mili es, est eos ceria in eis collocare sic Plutarchus utitur in Vitis P. 3U7. A. 593. C. I 8. C. 895. D. O . A. E. 58. A. βοων παιή ἔκ-ον - ελκα ἱκανως Simili characterisnio adulatorem carmina amici laudantcm defignavit Horatius Art. Poet. 427: Nolito ad restis tibi factos ducere plenum Lotitias clamabit enim, Ptitores Benes Recte

Pallestat; super his etiam filiabis amitas

Ex oculis rorem falles, tunde pede terram. Ut qui conducti plorant in funere dierunt Et faciunt prope plura dolentibus ex animo ic riser vero plus laudatore movetur.58. B. ΣύνΘημ ερωτῶν, αλλο ια ειον χρέος Tragici esse videtur, certe est justus Iambicus quo magis miror Erasimum et Cruserium proxima verba Arminis συνεπιτυφλου

βουλό λενος, quae mere sunt Plutarchea, tamquam Senarium accepisse et antecedenti continuasse. Ille reddidit Rogare sudio, interum aliud persequens Hoc agere, ut Iarude ac laudarum magis exoculet Cruserius es Signum eine, flaliud requirere debitam, O laudibus celebret infesti Ἀμ--tus Xylander bene, quod Plutarchea non versuP Hicavit minus bene, quod Συνθημ' ἐρωτο- vertit Romo m- sto Rectius in Graeco-Latina ultima anni 16 . quam

nos repetivimus, Rogare teoram, aliud autem p aerere: Pue Amyotiani secuta videtur bene reddentem, L - - ναι ii notis a demandant, Mais auire chorici cherche mendarat. Σμηρ ι, tessera militaris, apud omnes Scriptores,equens est vocabulum. 58. B. τὴν ζωγραφίαν σιωπῶσαν α πεφήναντο ποιητικὴ d SLmonides, quod notavimus ad p. 17. F.

8. D. πιλλης μεν ερο ζου Partem hujus diseputationis reponit Plutarchus De Anim Tranqu. P. VI.FL Μεγά ζω δε τον Πέρσην εἰς τὸ ζωγραφειον αναε αὐτῶ

479쪽

Ἀπελλου, καὶ λαλαν επιχειρ παντα περ της τέχνης ἔπες- ισπ ὁ Ἀπελλῆς - Εως μεν σαιαν ἡγες κως τις ευμ δια τὰ χρυσά κα την πορφύραν, νυνὶ δε - ταυτὶ τὰ τρποντα τὴν χροον - δάρια κατεγελα σου φλυαρῶντος. Zeuxidi tribuit lianus, Plutarchum, ut solet, sequens, nec attente describens Var. Illi . II. Q Μεγα ζου ποτὲ επανουντος γραφὰς in ista, με- νους, ἡ ἐρας δε σπουδαίως ἐκπιπονημίας διαψεγοντος, τὰ παιδαριοι τὰ οὐ δευεβος in τρίσοντα κοππέλα. D τοίνυν δεῖξις

εφατο, πιταν - σιωπας, ω Μεγά ζε, Θαυμάζω σε τὰ παλιρι- ταῶτα ερα γὰρ σου τὴν ὲBητα ς τὴν Θεροπάαν τὴν περ σε πανγε λὴν τεχνικον τι θέλεις εἰπειν, καταφρονεῖ σου. δε-la τοίνυν σεαυτον ει ι τους ἐπωνουμένους, κρατῶ της γλώσσης, ἀλώπερ λη- δενος των μηδέν σοι προσηκό- φιλοτεχνοον At Apellem hoc

Alexandro respondisse prodit Plinius Hist. Nat. XXXV. 36. I et Fuis enim et mmitas illii ellu propter quam gra-ιior Alexandro Magno erat, frequenter in inrinam venti-ιauti. Nam, ut diximus, ab alio pingi se vetuera edicto. Sed et in incina imperis nu in disserenti fiantium comiter

suadebat, rideri eum dicens a pueris, qui colorem tererent. Tantum erat auctoritati juris in regem alioqui iracundNm--. Fortasse bifariam traditam rem Plutiarchus, ut Graecorum et Alexandri amans, ab hoc in m ygum transferendat censuit; siquident et hunc pinxit Apelles nobili ta-hula, teste Plinio, ibid. XXXV. 36. I 6 Pinxit et Mega-beti, facerdotis Diano 'hesin pompam. Erat enim hoc nomen sacerdotibus illis jactatum in Comoedus, de quo

multi multa Casaubonus et Menagius ad Diog. Laert. II 5I: Interpretes ad Plautuin Bacchid. II. 3. 74 Dale- cainpius e Harduinus ad Plinium l. c. in primis Peri-κonius ad Elian Var Hist. II a T. Humstarhusius ad Iruciani Timon. p. I34 seq. . Albertius ad Hesych. v . Μεγαόυζοι. 58 K. Σολων Κροίσου Sermo Solonis ad Croesum de felicitate, Tello, Cleobi et Bitone, ab Herodoto proditus, sive verus, sive fictus, cene prudentione elegantissimeque scriptus, exstat, I 3o 3. Iuvenalis Sat. X. 274: Croesum, quem vox justi facunda Solonis Respicer ad Amri jussiι

480쪽

47a D.M. ANIMADV. IN PLUTARCHI LIB.

58. E. O mia iis του βασιλεῖ Iuvenalis Sat. IV. o: -- ui es, quod credere da δε Non misit, eum LM rurmis inqua potes . γενῆ, μιλία προσαγορευώτων' Nobile Sinae Paradoxum. Cicero Fin III. a. ex persona Catonis Sapieni cmpos meus os beatus, vareque Omnia sa nomina minae it -- Dridor ab i eritis fiant. Rectius enim appetiari, rex, quam Tarquinius- rectius dives, quam Cra ut Recta sua omnia dicentur, qui si uti solus omniavi. Rectae etia- Dicter appellabisur animi enim lineamenta sunt piatariora quam corporis Acte fias liber, nec rixianation Θώρquam parens, neque obedum viduam Recte invictus -- ariam Aeorpus Uringatur, animo tamen vincia isita nulla possint . In eodem argumento sunt mulox V. et VI. Horatius ridet Epistol. I. I. Io6 Adf-- , sapiens tin minor est Iove r iuves, Glar bonoraι- ρα ber, a donique extimo Principue fanus, nisi cum pisuisa --φ . At Plutarchus et hanc rationem, cum exemplo A I- si reprehendentis egabyzum, gemino exposuit loco De

58. F. Κρέσσων ὁ Ἱμεραῖος ἀ- φθη δι-- - ' ἀ--δρον item loco illo gemino Plutarchus De Animi Tranq.

p. 47I F οὐ τοιουτος ' καμος ἀλλ' - Κρισσο ε --.- -- ἀμιλ μ νος αυτω περὶ τάχους, ἔδοξεν-- παραναν - δρα διηγανάκτησεν ita ibi edidimus pro vulgato ovis; quod item hoc loco habet unus, isque e correctione, Mosc. I. Non est dubium, qui Plutarchus nobilem imium Cristbnem Ilinieraeum cursorem Olympionicum innificaverit, quamquam errorem secutus alicujus Scriptoris

hoc de Alexandro tradentis; nam nec ipse in Gus i nec alius quisquam, hoc de eo prodidit magnMm autem hic Ala nisum dici, res ipsa loquitur. Atque ita fere judicavit Iac Palmerius xemit ad Gr. Au res P. I .

SEARCH

MENU NAVIGATION