Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

491쪽

6I. E. μην τι- τι, viam Intelligo, voluptatam nuiacens, iram i uendens, invidiam incitans, stiperbiam infans-: ita in hac parium compositione concinnitatem suam tuetur τιθασουιον, alem, manyuefaciens, muleens Plutarchus Reip. Ger Praecepi. p. 79a. B. de L. m. - inisa maτων ἀπιλε εροιο βόσααν ἀ τιθασσεύων παρέχων το γῆρας, --

Mi se finem Calli miraberi alendum es curandum, id est, demiaeendum. De populo spe ac promissis beneficiorum lactando, Timoleonte p. 41. ν με ἐλπλον χρος-

Demosth. p. 848. B. Galba p. I 6 C. Demosthenes or. Olynth. III p. 39. C: οἱ δ' ἐν Mu 3 πόλει καρώρεανυς ωας

quod spectat Hermogenes De Inveni. IV. Ο τιθασσευ- ωσιν, ἁντὶ του κολακευουσιν Philo Jud. De Somniis III. p. LII5 A: δε ιτα ἀνακινέσατε κοὐ χυλων βιότος - ιευα- σαντες τε - διαθεντες ε κωμα προσαένουσι καὶ τι σσευουσι γλα τραν quae frustra tentat anguyus, nil desiderantia nifisorte την ante γλῶσΤαν. De Abrahana p. 368 A: -- ---πω ara κώ τιλισσών αυτων δεδαπες Istiuisiodi sallax labia nutritor est apud Aristophanem in Vespis ci .

λων Plutarchus Reip. Ger Priecepi. p. 8oa. D. ino--- κοὐ χωρο- τινὶ γίνομα , et similia de quibus alibi dicemus. 6 I. F. -ερὶ τὰ λο- λασὸν παρέξω Quandoquidem plurimi codices habent μικρὰ, idque aliquanto melius est ad sententiam credibile videatur λοιπὰ e similitudine sequen

tis vocabuli λα- alicui descriptori obtigisse: - est innui a

492쪽

seu redem. Atqui in hoc Itbm quarto, s recte memum semes occurrit hoc verbum, sed diveris et pervulgato illa

sensu Diff. o. p. 652 π- τον Θεον αναπελ τὰς χειρο . Addit pinnus: a Sebet ius, et isse Medicitis, vertis, f is quidam purae disrendum, alius vero preMendum tabum opinatur V - - . - λατάνων, in retarer, disseresstirin minus habent novitatis nunc α--νων, differre ei an accipiendum quasi exspectatione ali aem δε -- dare, in dere, ut modo, de illo oratore adulatorio . C. ἀνατλας δε πάντας, auditores isos opinatio a rixem, inundens Sio Latinis attonrus, ad ictus est arcus, g nium suum defraudans. Atque eadem notione videtur

usus es Hippocrates Praedict. II. a. p. 89. D: - --

rius explicat Minus oecon Hipp. v c. Mamaeis , ex hoc

tamen uno loco auctoritatem repetens contexta in Mas Deis viribus f ad morbum propulsandas urigrare ac Mut nisa obtinente L e sit re)r quae est ex reliquis via accommodata huic loco notio, sed cum illa prior αδ-

493쪽

tamen putem τῆ χῶρον γνώμη τρος, ἐ. . . - ωσε aις του φον- est accommodatius cum proprietati, tum consuetudini φωνὴ cum εἴς τι vel πιός τι usurpatur, non item 'vin. Sic Plutarchus Opp. or. p. 57O Ε. 598. C. 882. F. 3. A. a. D. Vitar. p. 233. C. 78. E. 478. B.

bus omnibus in locis Obibendi, re endiqua vis subest veluti τὰ καπ ἔν - προπ3--α, quae per oppositionem Nn ditat Epimius Diff. III. I . p. 416 ut recte accepit -- tonus Indic. - 'Εν im. Sic Plutarchus in ἐν πικος, probibens, Solare. Animal. p. 975. A si μα, medimensum, Adv. Stoic. p. Io56. prohibere, Aetii in emere, de quo alibi dicemus. Eis πις alias multas habet significationes, de quibus consulantur principes recentioris aetatis exicographi G. Budaeus Comment L. Gr. p. I 8 et 23. Ioach. Camerarius Comment. Utriusque

494쪽

4M D. W ANLUAM IN PLUTARCHI B. Igitur in Xylandri interpretatione, quae hoc loco a nobis

intavi mansit, minus recte redditur liberaque nos, - - modum ransgrediamώ' --ει nec melius caeteri, --mus, Cruserius, Amyotus sententia hujusmodi -- Nisae ιaD loquendi in nobis reprehendendis initur, quando ἄ- --- aetatibus morbisque mimi nostri non indulgere, sed reri ,

gumentum tractaruerunt.

6a. E. Εἰ δυναμα τελέσαν γε- Iliad. E. I95. . ULodyss. Ε. 89 ubi uterque ab eadem Persona Versu pr

nunciatur: Αιδαί τι φρονέεις ολέσαι δέ, ε Θυμὸς νωγεν, Ε δυναμοι τελέσαι γε, - εἰ τετελεσι - ἐς Cum priore convenit Euripide done IoaO. - ων πω,

τολμ' δ' ἐμόν. Virgilii 2 lus ad imonem AEn. I. 76: Tuus, O regina, quid opus, Exphrare Labore miri is capessere fas es. 6a Ε. ΕΜ, Νικόμαχε-J Quin haec e innandri Colare snt, vix dubitare licet siquidem hinc personam Militis Gloriosi in Eunuchum transtulit Terentius, quod ipse rutetur Prologi versurao et seq. et adversus hunc Pugna instrui videtur ab adolescentibus Atticis, quorum unus Nicomachus his verbis a parasito suo admonetur cui scenae fere congruit Terenti IV. 6. et Q et Luciani Dialogus Μere c. IX. T. III p. 3 . Plauti Miles Gior. V. II. Nil varietatis in libris, nisi quod μας ιγων dedit Xylandreaeditio. Πέπονα, morum, veluti pomum nimis αι-

495쪽

DE DISCERN ADUL AB AMICO. p. 62. E. Mπfre putresens plura de vocabulo petantur ab H Stephano Thes. L. Gr. T. III p. 23o et Interpretibus ad Hesychium voc Πώνον et Π-ον. Sic in eadem re Plautus Mil. Glor. V. 3 mitis sum quidem δε ibin Aulularia III. a. Ia sibus sum mollior, psam inus cim us. Terentius Adesph. II. a. 37 mnes dentes labeferit mihi:

Printerea Glaphis ruber es solum caput. Σικυὸς memori cu

cumis maturus, in similitudine tollitie ponitur a Comicis apud Athenaeum II p. 68. D. in his a Theopompo μα

λακωτερα --ονος ἡ σικυολμοὶ γέγονε ubi καὶ delendum cum

codice Florentino in collationemron iana. Alia etiam videantur apud Colvium ad Apuleii etam. I. p. 53. t. dend. qui hunc e Plutarcho locum Comici sub nomine Menandri adfert: rasmum Adag. Spongia momor . 1273 Clericum, qui hunc locum in Fragmentis enan dri posuit, non reprehendimus at quod Comoediae titulum praeposuit, non probamus. Nam si fuisset enandri Comoedia ο ς ρδι- , tamen hic locus magis in Colaeem

Conveniret, ut modo monuimus eum illi plane convenire.

Nunc ab uno eoque levissimo documento illius fabulae et nominis auctoritas suspensa est hoc nimirum, quod H. Grotius in Horilegio Stobaeano Tit. IV. p. a6. uni loco Menandreum versum proxime sequenti, adstri t Idem, Militibus quam inscriptionem quoque reposvit in xcerptis p. 74a. Atqui neque ire ejus exemplo Gesneriano, cui sua ipse manu adscripfit varias mones duorum codicum Parisiensium, hoc additamentum τροπιάσας exstate neque in ulla editione alia reperitur, sive duabus prioribus, Trincavelliana et Gesneriana, sive novissimam Sc in cujus una pars continet Titulos septemdecim priores, reliquae incendio conflagrarunt, quod et Literarum et eruditissimi editoris caussa vehementer dolemus. Sed fac illiud

Grotianum additamentum παπιώσας ex antiquo codice venisse non tamen hoc uno argumento conficiatur, hujus

nominis peculiarem fuisse enandi fabulam. Nam et duo reliqua fragmenta a Clerico sub hoc fabulae titulos fila servata apud Plutarchum Opp. or. p. 547. sunt ea

persona Militis Glorios igitur e fabula Coia sumta vi-

496쪽

dentur et titulus Grotiatius πα- is feste corruptua ste vero ρατιο τη. quidem Meri haud vexeor, eredibilius mihi videri, Θρασωνίδον, Θρασώπιδου, ασος Μισουμενον, Στρο σιω- fuisse potius cognomina unius ejusdemque labulae Colacu, quam diversarum nomina fabularum. 6a. F. συγκοπα ira την σμιν - - Legendum εἰς το πρόπον, in diserte est in D. Collect Muret. Iun. Tale quid voluerunt T. V. B. exhibendo εἰ o remis' so συμφέρον Sensum bene reddidis Cruserius, composueris- qua se rem ad bona an e utile, iis quod velim e re- qaerebatur. Dictio accipienda ex frequentiore καΘψημά mali τι veluti opp. Μor P. I3a C: --τῶ -- - την ἡ

6a. F. συνεορμα Disa des Xylander probabiliter reddidit, cupiditati tuae locum daa, samque sua incisatione comisMur: nam in nostra editione mansit versio exempli Gr. LM. Anni 16a . rasmus, Cruserius, Amyotu reddiderunt, ac si scriptum esset την ωιθηλίαν. Sane Plutarchus hoc verbum saepe ungit quarto casui, tertio rarius, nec nisi sorte De Socr. Gen. p. 593 Ε τοις - ταυτὸ γ -

μόνοις τέλος συμπιέ. οντες καὶ συμφιλοτιμίμνοι - - απιν, ἐγκελευονται , συνήορ-ιν. Attamen se tuetur eadem ra-

One, qua σ-εκτρέχει τινὶ, quod notavimus ad Ser. -- Vindict. p. 558. B. et sintilia ejusdem formae, de quibus suo loco dicemus. Et alucita utuntur Xenophon Eo pom. XVII. Ia, καὶ υλη ι πολλάκις αὐτων Moeris 3 ου - ἀορ- - σάτω. 4 v λη πνίγη συνεξορμο - Ψ σέτω : --teria eum frugibus rarumpens Polybius I. 47 es VIII. 62. F. φαδιως fure, propemo m. id dicta p. 39. B. p. 63. A. Emi γαρ si Hωχος Euripidis ex Irione, quod fabulae nomen additum est in Sto ei novissima Milioue Schowiana p. 3I5 quum antea in Gessieriana S. XIII p. I . solum Euripidis nomen adscriptum esset Inter fragmenta incertarum retulit Musgravius Num. XXI. Attigit et alckenarius Dialist. P. aaI. Euripideam a

497쪽

DE DISCERN ADUL AB ΛΜMO. p. 63 KB vapparet ex Iphig. Aul. 475. Ἀ- ει ρεῖν σοι ἀπο καρ- . A. ριὸν τραγικη Μερο in πης Hi versus cum aliis continuis leguntur apud Stobastinxi, addito titulo, Euripidis Erechtheo, - III. p. 36. XIV. p. 48. Sed quomodo in illa fabula Μerope loquatur, non satis apparet; quire cujus mcipue partes fuerunt in Cresphonter imus ravius miratur T. III. p. 563. Nisi Euripides hos versus in duabus diversis posuit fabulis rechtheo et Cresphonte; fortasse vera habenda sit scriptura codicis perantiqui . qui in contextu habet, ὀ μῶν Εὐριπίδες, in margine autem

vulgatam, in qua reliqui omnes consentiunt. 63. B. ἀφοσιοῖνται Venet. Colleg. Nov. Pol Iannoti Vulc. κελαύνουσι. Vulgatum et exquisitius et Plutarcho frequens repudiant, aversantur, sive ut impium, sive ut --

Iesium utraque enim notio in illa repudiandi amaronaequa notione valet. Sic Opp. Mor. p. am A. 68. E. 86. D. 289. F. 358. F. 363 Ε. 367. E. 381 Ε. 549. E. 635. E. 665. B. 67o. F. 683. F. 7oa Ε. 727. D. 88o. B. Vita P. 63. C. 67. B. 24. A. 37. B. 57. E. 446. C. 665. D, E. 893. . a8. D.

63. B. - με ἐν - νει πορειν Sensus, quem Latini interpretes reddiderunt, ex Graecis, ut nunc sunt, extorqueri

Nequit neque enim eo sensu, qui hic requiritur, dicitur εἶναι - τινι quippe requirebatur ἔς - πολὰς vel ἔνεργος, vel simile, εν ῆ r. Igitur in emendatione posui ἔζη, sub- μι. Verbivn aliquoties Plutarcho adhibitum: v. c. Ser.

ται περοπερο δε οὐκ ἐξικνουσα , subsistunt in maia fariandori, qui male fecit, nec ulterius progrediuntur. Desin . Orac. P. 429. C. Placit in s. D. D. Music. p. 145. A. Alexandr. p. 678. Ah εἰς μώρίας δραχμὰς προῆλθεν ἐκ-9M MM, coeme sumtus ad decem milia drachmas prora us es, hoe

autem in modo substitis. Similiter Aristides Sophista T. L

tione utitur in Conjug. Praecepi. p. IV. A tii δὲ ἄσπερ tu γεωμόπροελπουσι τα γρα-- καὶ τὰς λιγνεια οὐ κι--αν κοσ

498쪽

D. C. πωροπον Vulgo erat εὐφορωτάτη . Videantur supra di Sta ad p. o. D. De confusione vocum φορὰ et φωρ et cognatarum monuit etiam Menagius a Diog. Laert. I. m. Interpretes ad Hesych. Voc Aωπορέα. . . e 'ε ζῶον εν βάθει . . J Megiriacus appos Ais vertit Amyotus, et item corrigere jussit Guellius ad Virgil. p. I. nulla idonea de caussa Utrumque dici potest et vum, et animal, praecipuas vires inrua ἐν ά ,

non in superficie, sed in penetralibus quasi penitu abditas habet sed hoc loco Dis est lactio omnium Bromam. Fluxit hoc simile ex Stoicorum comparatione philosophisecum animali et ovo, quam memorant Diogenes Laertius VII. Eἰκάζουσι δε μ' - φιλοσπιαν μῶς μὲν - νευρος το λογεκον προσημιῶντες, τοῖς δε σαρκά- τὸ μικὸν τη δὲ ψα,

Empiricus Adversmathematicos VII. I 8 I9 οἱ δὲ ἀ

μὰν - σαρε - σσικὸν, ωέον δε καὶ νευροῖς το λογικον, μεδ το ἡ ικόν Partes corporis, quibus animal max e continetur, principes vivendi effectores, hoc nomine saepe dicuntur τὰ κυρία Plutarcho, qui idem simi us notionibus

frequenter usurpat V. e. De Sanit. p. I3Ο A laudat exercitationem vocis, σαρκουσαν - πυκνουσαν ου τὴν reo mis--ἀλλα τοῖς ζωτικωτάτοις κη κυριωτάτοις μέρεσι λάμην -- -

Α τονον ἀλγμινον ἐμποιῶ σαν. Item alibi hoc sensu positum hβMm v. c. b. 3o. D. membra τὰ is βάθω opponuntur M. ἄκροις. Adv. Colot. p. III 6 C. Coriolano p. 23 a. B. 63. C. διαλυσάμνω J Creditoribus di Mens retinutans interpretationem editionis Gr. Lat. 16 . sic sere Amymis, o lui προint quelque querella Cruserius, νεα-- Land grvitam aliter iurasinus, vel defori similiter ad

499쪽

dem consuetudo utriunque sert: at hujus loci ratio magis postulat prius transigens pro eo ne sis, expediens eum ex di utiata, με eraditoribus satisfaetendo, Me Neonciliando eum tim inimicis Si De Fortit . N. p. 339. B: των re πάντων : flvis creditoribus Genio Socr. p. 585. Da τὸ διάλυσαι προς αὐτους, ipse transiga cum te s. Pyrrho p. 388 C Ara tuo ἐκόλαζε πιο ειεῖν -- αὐτον, διαλυθεις 3 Θέ- ρονος εἰρέ *ν, in gratiam rediens et pacem faciens. Lysandro P. 436. D. Sylla p. 46o. B. διαλύσο - πρὸς τὸν Συλλα , pacem facere eum Θlla Agesil. p. 6OI. B. EIου διαλυσωνον Amosis onerati, rogaba eum, ut me facta domum abiisti Ciceron. p. 878. A. Anton p. 93O A. Opp. Mor. p. 194. C. M. C. 18. D. 33. F. Dion Chrys. Or. XLVI. p. 5 I9. Dci οὐδέπω in καὶ - τὸ ἐπιαλλον αυ- μόρος ταναρ- Gausint, nondum huc qua debiti mei portionem isti J-Nichus it Pythag. S. 63 : πρὸς τους ἐκ-πkαότας λύ- ειμαν, reconciliati sunt eum exulibus. Conjuncta est notiodi Mendi a congressu Vitar. p. II 8. B. M. D. 369. F.

469. B. 788. D. Dion Chrys. Ori XXXIII. 374. B. Haec de Verbo edio alia alibi.

63. D. οιοῖτο Ἀρκεσίλαος λεμ i. Sio in Mus Vita Diogenes Laertius IV. 37 ἡ οεπε-- πρόχειρο ἡν, - Θῶν -- χάριν ἀτυφότατος εἰσελειον ουν - πρὸς Κ σκιον - προσπιφαλαίον' - ες meis, Ἀρ-τιλάου, φησ4, τὸ - - νιον. Seneca De Beneficiis II. Io: Aremiatis, vi Hrant, amico pauperi, e parupertatem suam dissimulanti, rem autem, Me quidam ωssenti deesse dii in fumtum ad Moessarios sinus, cum iam flecurrendum judica es; pulvino eius ignο--ntis sa uiam fulserit u homo inratiliter verecundus, quod de aerariam inmmme potius, quam acciperet Iulianus Imp. in III p. Im. Dci 'Aροισι ιος δε - διδούς τον λαμπα---γ- - συν- δ. ἐκεῖνος he της πραε- τὸν δρα-νH. Apellas memoratur familiaris Arcemat ab Aclienseo . p. 4a .

D. Versus Empedoclis nobilissimus Πορ, - - καὶ νῶι σι α ρος -- i , quem cum limbus continuis citat

500쪽

Sextus Empiric. Adv. Mathem Ix. o. timeri A-andr Suom. VII. p. 624. D. - - - - et, em Simplicius in Aristotelia Phys. I. p. 6 6. Infimis est lepori κλεμμα, clandestinum factum νι- δε--. Sic ruta

τας, τους φίλους μόγις Aia λήσειεν Sic Plautus dixit is rum Bacclud. I. a. 6o Edae Is S urι-- --- --ium, Quum sibine fagista me celsinin α μι-- ubi de hac notione monet Lamianus. De Verbi, - --, legendsi, Iasendi, notione dicemus alibi Varietas lectionis hoc loco est pro εἴκοσι Μακροι F. in margine, Collin. Mures Schoit. Jannot Anon. eg. T. V. B. WreMesrin:

nusta significatio dictimes ei meγ. . μ. 35. ubi et inter dona Deorum justis hominibus tributa emistur,

κρασιν ἀρων, ab τίκτειν γυvαικοις ἐοικότα τεκνα θῶσιν, - κωπ

τοι γεννωμένοις, εὐκάμπιο θε σώφρων μωσο -- - τοῖς αὐτου πολίταις. Hoc in munere divino celeti ahatur, contrarium erat pars exsecrationis, teste schine, orati Adv. Ctesiphoni. p. 89. dimis αὐτοῖς μέ καρπους φέρειν, λίπε γυναῖκα τέκνα τιλιν θωσιν ἐοικ- ἀλλὰ

τέρατα odem spectat Theocritus Idyll. XVII. 44. --κνα δ' ο-οτ ικότα πατρί ubi Is Casaubonus istitem -- tentiae 'stendit Leet Theocrit. p. 76. Horatiua Carm. IV. 5. 23. Laudantur il pria pure se opportune

ac docte enarratus a Lamiano aibanius Epist. CCXIII.

라틴어 텍스트