Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

501쪽

exposuit. Fuit omnino etiam apud ignaros ms ei dicti vulgari opinione laudatum munus fortunae quod in illis Veterui notatis locis docte ostendit G. Cortius ad Cice-xonis Epist ad Divers. Ι. 6. 6. . ta Mina, φράσαντες Lacydi successor Arcesilai, locum dedit Diogenes Laeretius IV. 59 I. sed nihil aut hic, aut alii, de Cephisocrate ejusque caussa. Dedimus

- εἰσαγγλίας pro vulgato πεισα ελίας haec enim et saussa et vox nusquam memoratur, illa frequens apud Veteres et Scriptores et Grammaticos, in quibus maxime consulaturmarpocration in voce, ad eumque Η. Valesius p. 23. Solemnis est forina sine απο nude εἰσα ελια δέ , ut in alii caussarum nominibus tamen et Eschines bis a locutus est Orat. Adv. Ctesiphoni. p. 8I C: - εἰσ---ε ι --οῦ - μόνου -- νάτου. 85 C: Φιλοκρα ς μὲν ἀ- των -- πολιτει σιτων --ένω φογὰς - εἰσα ελίας γππησα et ita olfius, probante postea et confirmante solo, restituit, cum antea conjunm legeretur ἀπ- α λιας Plutarchus Alcibiad. - Ε τοωτα γὰρ is τλει - ο - γέ-traria Θεσσαλου του Κίμωνος ἡτα είλαντος Ἀλκι- άδην --ων ψελ- λω quae ipsa in accusationis formula

P. - Α- , παίδεσι φαρμάκοις Colorum impudentibus proprie reddidit Erasmus: Ohribus saturis, C serius eo- -- Minenti a Xylander colorum iuxurie, nostra ditio ex Graec Latina I6a . Potest uisumque αναδες -- -- --dans Mor, per tralationem accipi voluti Diore his Hal. De Isain p. I . eum comparans pictoribus

502쪽

- --ονηρότερα Sed in Philostrato it Apollon II. p. s. similis argumenti sententia, αλλὰ καὶ γρο - 4 το λαπώματος, ο δὴ σκιας leg. διὰ σκιας τε ε κατα κοὐ φατὸς, ζωγραφίαν προσήκω καλεῖν - γὰρ is αὐτοῖς ὁμοιότης τε - - εας τε - νους, ἀδως ἡ Θρασυ ς, --nam is in M, tristia. apparet, fora anim quae pudor e preservia r reseraratur haec non ad colores ipsos et pingendi rationem, sed ad corporis effinem. Itaque denuo mihi place oonjectura dudum concepta, postea repudiata eL-lecta, ut o --κοις mutetur in μορφάῖς. M. A. ωγε πιλάνας--ει 'ειας Dimones Platonaeae in hunc locum manarunt; ex Apologia Socr. P. 36 .a: δει δὴ μην - ἐ--λα ν ωιδῆ , ἀ- πόνους τ ὰ ---το ' et p. 361 ν ἐκ ταν ς -της ἐμ -- δανδρος 'A- ναῖοι, πολλαὶ μνώσω - μοι πάν- ε α χαλ--τατο M. A. ει αεια ταυτα ἐκώ-- Fortasse Poeta Myonmodi dictum fuit, οὐκ ἄξιGH ταμ εκωνων'-- A. Πασα μεν γὰρ ναειζομένη χάρις-J Demosthenesinat. Pro Corona p. 517 ν το δὲ τὰς Rίας εὐεπεσιας -- μιμνήσκειν ς λέγειν, μικροῖ δεῖν ἀμοιόν ἐς τῶ ἐν- ων. Terentius Andr. I. I. I 6 Sed hoc . -υμ- es: πα- hine commemoratis Quasi exprobratis es .m--- -- .

Haud scio, an haec Plutarchus hauserit ex Theophrasti vesChofippi libris περ φιλίας, certe ex sonte eodem, quo

cero Amicit. ao: plerique aut queruntur emper atilina, aut etiam exprobrant eoque magis, s habere se putant, quia inciose et amice, et cum labore aliquo suo factum Morael ἀ- eere. Odio m sane genus hominum ines expreis πι--: para meminis debet is, in quem ollata fugit, non co--- morare, qui contulis Seneca De Beneficiis ΙΙ. Iot insinprima prinoepta et nvaxima necessaria st na umquam προ-brem, immo ne admoneam quidem me enim haeme Giner

503쪽

commemoratio.

Legitur in illo, qui sertur, Aristotelis a conomicorum

libro secundo, capite IX: Λακεδαιμόνιοι, Σαμιιο δεηθέντων χρηματα αυτοῖς si τψν καθοδον - , μήσαντο μίαν μερα γῆ-τους ψ τους οἰκέτας ἡ τα -οζύγια η ωα ' σον δε καπάνα

ἔκοπος, τοσλον δου τοῖς Σαμιοις Samii et Smmisi a librariis potuerunt. Creterum in amphthematibus et strategematibus hoc pervulgatum est ut eadem diversis auctoribus tribuantur veluti idem proditur Rheginorum ina

. B. Q πεφαίνετο Γοργίας Sententiam, ne auctoris nomine, attigit Cicero De Amicit. Cap. XVI iquam mutia enim, suae nosra ea a numquam faceremus, faremias cavis amicorum precari ab indigno supplicare: tum aeribitis in Hiquem inmisi, infectarique vehesmotius quin in nostris retas non fatis honese in amicorum funt boni s - a. Atque ad eamdem facilitatem se inclinat, Cap. XVII etiam sistia fortuna meiderit, ut minus jusa --MMaus amicoru- ad vancti μι, in quibus eorum aut e 1 Lagatur, v fama, dulinandum si is via, modo ne δεατ-- ωvisuri equa ur. Cujus lacilitatis aliud praeceptum ponit Ossic. II. 4. auctore Panaetio de quo videatur nostris auspiciis a doctissimo F. G. Lyndeno nuper habita Disputatio P. O8.6. C. Συσσωφρονῶν ripideum esse dictum ipse habitus prodit. Simillimum huic est in Iphig. AH U7: --νειν - βώ- Ἀλλ' ο --οσῶν. Utrum Euripides eum da mutatum in alia fabula posuerit, an Plutarchus adsitam duputationem inruautaverit, haud definiam hoc videriis probasse Th. Gat erus ad M. Antonin V. 36. P. 169. Similem habuimus p. 53. C. Sophocleum Antigon.

504쪽

496 D., ANIMAM IN PLUT CHI LIB. 539. -- mn Θῶν, ἀλλὰ συμφλων, ὁ . De utroque egit Hackenarius ad Eurip. ince T. p. 347. Talis etiam est λ se Scholion, quod sub Novi iunnine ritu in σέ- eorum Fragmentis editionis Pauli Stephani p. 26. in An

. c. Συνεπει,--συναδιπιιν Prima sententia, ni fauor, Fuit poetae, sortasse tetrametro catalectico, cujus marit: Φιλον --πῶν δει φίλα, μὴ συμπανουργειν αὐτω. Et sola Plutarchus posito Scriptoris proxima sua accommodare eidem exemplo ita hic deinceps similem antithesim securua est. Dua in concinnitate ut omito sibi constaret, fuit -- Pro συνεξα ταν corrigendum putarem συγκαταφαρου- ad Ser. Num Vind. p. 549. B. rationem habena consuet dinis Plutarcheae. Ad quem locum quum Pervenerimus, quaedam nova adjiciemus. . D. Λωιεδαιμόνιοι - κρατα - ω ,-ετρω isArcadia, ubi eorum rex Agis cecidit. Verbo memorat Plutarchus Agesil. p. 6o . B: uberius narrat Drodoram Sic. XVII. 65. 73 alii, Iustinus XII. I Cureta VI. I. Diistum aliter refertur in Amphth Lac. p. 235. B. . D. υτως ὁ φίλος , τοιουτος Possis etiam legem O τως καὶ ὁ φίλος τοιουτος, Sic et amicus es talis. . D. Ἀν-χρω καταλογα, Si me ita aerideris. Ita hoc Verbum dicitur Neutre sere in malam partem desubitis et inexspectatis periculis et malim quod T. Hem-sterhusius monuit ad Luciania. I. p. 6. quia priore m-terpretes fugerat ob eamdem caussam hic monenduin videtur, et notatis Plutarchi locis confirmandum. Sic igiatur Opp. Μor. p. 24. C: --αειας καταλαεώσης -- νε. 34 D: si ἀναγκα -- καταλμοι, μα-- ἐρ- quando necessitas incideris. 56a. D. 58I. F. Peti M. P. o. C. Plato Leg. VII. p. 639. H. Est etiam ubi simpluciter de tempore dicitur, v. c. κα- ραδώ- μώρω admeaeis

505쪽

dies est quoque ubi Accusativus additur, V. C. καταλαμ- ανήκμα χρέα de quibus ratio albus alibi exponemus. . D. καὶ διαπειράρρυενος κρου iis, σαθρον--ηχῶ . Platonicus flosculus, ex Theaeteto p. 3o B M artis τὴν φερο-μmni ταύτην οὐσια διακρουοντα, εἴτε ὐγας εἴτε σαθρον με σα .Philebo p. o. Dci νηη τι σαθρον exae, παν περικρήωριεν ubi

pro ἔκα haud scio an scriptum fuerit 1χῶ Comparatio ducti a vasibus, quae pulsantur ab inquirentibus integra an vitiosa sint, ut ex reddito sono cognoscantur. AEodem usus est Lucianus Parasito 3. T. II. p. 84i Φέρε δὴ καθ'

σκοπον τοῖς τῆς τεχνης εἰδεσιν ἐφαρμόζοντες την παρασιτικην, εἰ

percussa, maligne es inde viridi nem cocta delia limst. Ubi magnus Casa ouus et exemplum et imitatine notavit: huic addatur L. usterus ad Aristophanis Nub. 3IT: Plut 814 de voce σαδεμ et quae sono corporis et hominis vitiosi elegantem habet usum, et item adhibita est a Dione Chrys. r. XLVIII. p. 535 D: οὐ μεσοι -

μέλποs. o ius ad Longin p. 93 Sed quum ad Platonis illum locum Scholias ea Ruhnkenimus p. 27. hoc

506쪽

Laert. p. II a Phileb p. o. D. H mcb. m. r. ε Περικεκρου νος Tov. ad Getis. p. 9a.V64. C. v τῶς υπὸ μάλης πράξεσιν Xylander ad ea me sub axilla geruMur, explicuit addito id es, foeda et cum-d sina: πο μαλης sub ala quid facere, gestare, est Ham, furtim Praecipuus est locus Demosthenis in Adv. Aphob. III. p. 56I C: -οὐχ in δὲ δ 'αωτ απιν, mr inro ita as . κληπις γέγονεν, αλλ' - - se ει , -ου--ο --. Videatur Suidas voc. Vir 3- ς. Saepe proprie dicitur de iis rebus, quas clam quis sub mala gestate v. C. Plutarchus Sympos V. p. 674. C: λαεόντα δελφακιον thro mera προελθειν. Bruto p. 984. C: Se lius Ahala interfecturas Sp. Maelium, ἐγχειρίδιον λαῖον - μώλης προηλω εἰς ' in

Aristides Sophista T. I. p. 345 Φαωμιον ων - μάλ v.

Et vero notat universe sub vestibus quid clam gestare, isque sive in manu sive ulna: quod diserte apparet in Pistonis Leg. VII. p. 6a7. G. de columicibus, qua donuni gestando robustas faciunt, λοδοντες - μαλης, - μῶν λάροτονας si τὰς χειρας, μίζους δ' υπο τὸν ἀγκάλην ἐντὸς, πο -- περι-ατο-τε . Alia de hac dictione videantur apud H. Steph. Thes L. Gr. Indic. Voc Μαλη, p. 24IO. m. 64. F. περὶ λύσιν ἀόρνης ἀκριμ, Diligens ad G - dimenda meretrice, quo uno fervis. Sic λωις αἰχμαλώτ-, redemtis apti aerum, Amphthem. p. 94. F. huc emene 357. F. Verbum, in Fab. m. p. 178. E. - -

doei Athei ad Phocionis filium, in Vita Phocionis P. 75

emite, liberate, a te Paroseos, ου male pinucibilior Mis equentius in Nova sertur Comoedia hujushiodi exemplis:

507쪽

D DISCERN ADUL AB ΛΜICO. p. 64. F 5. A. 499 veluti apud Plautum ibidem . a. I 8 ad patrem servus desilio Fatere peccavi 2 amicam liber a absens te Renori argentum δεπεν οῦ id esse ab mrum Windi : Numquid aliud ferit ni quod faciunt summis gnati generibus.

Epidico IV. I. 69 quis eam liberaverit Voloseire- Pseudolo I. 5.5 Eum veru amicam liberare, et maerere Argen- m ad eam rem εο alii mihi renunciant. Ibidem I rQuid mirum seu st quid novum P adolesens homo, ama Famisam liberat. Ibid. 6 Q - quam cis Itirum tibicinam Meum amarest liberare quam velit P ersa III. 3. I :Scortorum libarator Ibid. 33 ae si mulier libera, Atque Me continuo adduce Captivis Epilog. 4. Et Terentius in Adelphis et horiatione eamdem induxit rem Chaeremon ap. Stob. S. XCVIII p. 591: - τὰ πιατρα πω γέ- -δὴ κε' 'Aλλ' οὐδε κατεμώρος ουδ' ἐλώτατο Πορνίδιον, ἀδου ειν-- ἀφλε δ&ην Sub nomine Incerι habet Grotius in Horilegio Stob. Tit. XVII. p. 48I. F. εκκα φοελπισέν- Perpurgare rationes compo lationis, sumtus convivii describere et ordinare. Exquisitum dicendi genus, nec Latinis inusitatum. Cicero Attio XII. Ia. De dote, tanto magis perpurga. Suetonius Caligula a9: ierim quoquo die numerum puniendorum ex crustodia deseribos, Rationem Amrgare, dicebat: ubi videatur Is Casa onus. Basilius, Honiit De Divitiis et Paupertate T. III. p. 479. Α οἰ an aedis mι, τόκους heτώ- πιλνλακαθαρα τὰ πρῶτα δεύτερον ἐπασάρονυς δανεισμα, πικρὴ χρόνον τοῖς ἀελλοτρίως ἐναερυνάμενοι, υςερον γῆ τὰ is -ρανα Varro Ling. Lat. V. p. 56 et de antiqui purum, Irauum appellarunt. Ide putator, quod a Mres puras facit. Maeo ratis putari dicitur, in qua jumrarea si pura quem locum Jos Scaliger item Conject. p. 85. exponit Atti rurit eamdem verbi notionem J Cujacius Obs. XI. 9. Jo. Mouwerius Polyninthiae Cap. VII. p. 48 T. Hemstertiosius in Addendis ad G Amaldi M. Conject p. 17. 64. F. - τος Vide notata ad p. 44. A. P. 65. A. πολύφιλοσJ De hoc argumento est libellus Plutarchi II. Πολυφιλίας P. B. 65. A. παράπη--J Vide ad p. 4. B.

508쪽

65. B. παρα Λώδιον δεις νέπω. J Duo sunt clicta. Α παρα Λυδιο αρ- πεζος ἰχ--, Pindaro auctore, memoratur a Plutarcho Nicia p. 523 D: ο - Δία παρὰ μων --πεζος hy-- ως φησι Πίνδαμ, ἀλλ' οὐ τις σφι -- emque proverbiale, notatum Diogeniano VI. 8 Apostolio Prov. XI. 38. illustratum ibidem a Scholis et Pantino, et

a doctissimo Schneidem in Fragmentia Pindaricia P. 58:jam antea ab Erasmo Adag. p. 48I: bris imitaruio m pressiun a Luciano, seu quisquis est ille scriptor Enconin Demosthenis . III. p. 494: se urenπι- ερρο γῆ μ- ,

λιεών diois, quod Simonidis sub nomine apponitur, haud alibi me legere memini, et hac una mutarchi auctoritate in Simonidis fragmentis retulit Fulvius Urinus in Carminibus Novem Illustri in Meminarum et Lyricorum DI 8o pro μον exhibens μὴ fortasse errore operarim: pro quo si πεφθον antiquitus scriptum fuerit, sex minuanapaesti quo magis indicia poetae exstent. Vel fic tamen potuit fieri, ut haec ipsus Plutarchi fuerit dictio, et fixe Simonidis sive Pindari nomen priori dicto antea ads pium, postea librarii eri ore ad hoc posterius transferretur; siquidem disputatio proxime antecedens comparati nem puri et subaerati nummi habet et auri plumbi aeopposito fere proverbialis est: v. c. Aristides in Conini Prodit Myst T. II. p. 4m : -ουν χρυσήν, ἔχοντες ελλά

civium generibus, aureo, Rrgenteo aereo, Caeteris, in R

p l. IV. p. 443. Η quodque ipsum ab Hes eo fonte

509쪽

DE DISCERN ADUL AB AMICO. p. 65. B. soI Ita et verax: ἀκτητος et σφυρηλατος, adsititius et δε- Iidus in postremis ratio non satis apparet. φυ, λατος, suaveo minus, dicitur de artis statuariae et fabrilis operibus, in primis statvis solidis, quae totae sunt e sere, V. c. auro, nec auro tantum inductae, nec illitam modo superficiem et inauratam habent. Nobile est illud Platonis Phaedro P. 34O. Dci παρὰ το Κυψελιδῶν ἁνα μή r ρηλατος ἐν 'ολυμπια μητι, ponam tibi satua solida Oh, EJ-ω monu--mum ' elidarum qua de re luculentus est locus Suidae V . t ιἀλιδων ανέ με, sumtus ex aliquo in primis docto

Platonis interprete. Pertinuit autem Phaedri dictum ad Hippiam sophistam eui tantus honos habitus es a Grincia, Blii ex omnitas Delpbis non inaurais sarua sed aurea maeretur, ut Cicero dicit De orat ΙΙΙ. 33. Sed de propria

notisne plura exponere non opus nec alios aliorum locos ex illo Platonis exemplo ductos resere nunc attinet de utroque genere notavit quaedam ulinhenius noster ad

Platonis Scholiastam. Notio metaphorica alibi a Plutarcho usurpatur. v. c. De Pythiae inac. p. 4O8. Ε βραχυλογέαν, - πυκνώ κώ σφυρηλατον νουν, ὀλιγω περιεχουσαν πη . De Garrul. p. 5II. Bh Θαυμ-ανος της λέξεως τὸ ωογκον τὸ ψώ, βραχεῖ σφυρήλατον νουν ανεριεχούσης. Consol APOLIon ex Pindaro P. I . A σφυρηλάτοις ανάγκαις Lucianus Encomio Demosth. . III. p. 5oI: μόνος γε τοι τῶν φησόρ--ἔμψυχον οὐ σφυρήλατον --αγε το λόγον assentia Graevio

οὐ mutanti in M. fiquidem σφυρηλατος semper in laude ponitur. Sed huic notioni rectius opponi videatur, κτος, Γώιus, mi aliena paries ac super es uliquefacta cujus Adjectivi licet exempla desiderentur, tamen auctoritas se tuetur ratione, usu Verbi ἐπλη- . Codices F. T. V. B. ἀν λα- ων , - δευτικος, et paulum diversus C. in arg. alia λαως ν καὶ επιτήδευτος quorum λαό- falsum est, at is inninis aliquid speciei habere videatur: quod licet in

ricia non proditum, tamen ratione tueatur fignificati neno inlatoris, qui aliquid studio et arte, non ultro et a natura, habeat. Contrarium αν--ytiso laudatur: Di nysus Hal. De Compos XXII. p. a. τὸ ἁν-τήδευτον ,

510쪽

5os D. W ANIMADV. IN PLUTARCHI LIB. δεύσεως opponitur 6 ἀν--ἀτως καὶ ου κα- των. et De-3nosthenis M. II p. 164 irem eadem apparet ore filio. Lucianus De Historia Scrib. T. II. p. 57. Iamblichus Vita Pythag. l. 64 λ επιτήδει ν καταφρώησιν, in ectorum contemtum item f. I 88. Alia dat II. Stephanua Thes LGr. T. I. p. Ia I9. Neque tamen πατητος, ad cisistas, improbem utpote et sententiae satia congruens, et usu Confirmatum, quo stibinde in malam partem accipitur. Sic G lenus Protreptico . II. p. 4. D de Mercurii imagine,

λος, ἀλλ' ἀει - ο περι dis ri ψυχῆς ἀν- δι' ἄ- του ubi ἀεις in μυες mutandirui censuimus Bibl. Criti Vol. II. Pari. II. p. Ioa Jamblichus it Pythag. b. am. ubi φυσικον laudatur, ἐπίκτητον reprehenditur: ει- δὲ τας

Ponitur, quod frequens st: v. c. in disputatione Callicratidae Pythagorici ap. Stob. LXXXIII. p. 485 riat ni Phaedro p. 3 I. B duo illa in animo principia,

vendi, πιών - τος ουσα - ει - δονῶν, ἄλλη δε πω - δέεαεφιεμάνη του αρ ου' quod multi sunt insitati, in his misChrys. r. XII. p. m. Ah πριον μενῶ χνοος et ima

γομνεν, την ἔμφυτον ἄπαυσιν ἀνθρώποις μινοιαν---δευτερα δε λαρο-

ιενην --πω, ti' ουδετέρων vulgo δι δευτέρα. γ ιτα ταῖς ψυχ*. η des. λόγοις τε κα μάθοις - χεσι- Ita corrigendae sunt illae cor ptelae Pseudo-Plutarchua item επικτησιν φυσω opponit Placit Philos III. 6. Sensu non niuitum diverso dicitur is σος et ἡν--πος de quod pra exposuimus p. 38. C; illud alibi attingemus. Ἀ--- ρον significatione neutra elegmtis est usus, de quo diligente Η. Stephanus Dies L. Gr. T. IV p. 91 ut satis habeamus Plutarchi locos suis paginis notasse s est universe,iviri Io non deprimi veluti mersum, sed emerore, cun-

라틴어 텍스트