Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

511쪽

DE DISCERN ADUL AB AMICO. p. 65. C, D. amtifera opp. mr. p. 77. F. 48. E. 438. B. 473. . IOa6. F. Vitarum p. 4I. B. Ia. E. 327. B. 43 a C. 5 Io B. 577. B. 588. C. 47. C. 794. A. 17. F. 889. C. 897. A. 936. A. 939. D. IoI6. D. Aristides Soph. T. I. p. 89 326.426.474. Isidorus Pelus M. I. 69. Addatur et Er. Schmidius ad Pindarimem. XI. M. 65. C. ζωγραφε αντι τους λεκτρύονας α ιοος Historiola redolet ar mentum Esopicae fabulae. 'ΑΘλέως, misere, Pictum rarius de inanimatis et operibus artis dicitur, pro κακιος, male sic tamen supra p. 6Ο Α σύγγρο- ἄθλιον, scriptum miserum et . . : ζώγρο ς ἄθλιος, malus pictor. . C, D. -Is αμαρικόν. Poetae fortasse tragici dictio apparet in Κρυφέου λόγου κνωαντος ἔλκος. Simile Praeceptum sibi ipsemiggerit Helicon adulator Caligulae apud Philonem Iud. Legat ad C . p. IOI6 D: πρόπις σοι καὶ τε - - οὐκ ἄτερπες ιαν δέ τι sic leg. κ- ω γκαταμ ενς

Alexandri adulator, memoratur a Plutarcho De Fort. Alex. II. p. 338 D: De Tranq. n. p. 47a. D. Vii. o. ω C, D Arriano Exped. l. VII. M. u. 7: Strabone XI. p. 8 . D. cui Lari sus a Larissa Thessaliae orbe dicitur, et ita Cyrsilo adjungitur, ut appareat utrumque de rebus Alexandri scripsisse, qua notitia index Scriptorum de Alex. Magn auctus est a I. A. Fabricio BibL

κ- ' ἀ- Iustino XII. 3. Medrus Thosaias distur Athenaeo . p. 434 C: -- -- τω Θεσσαλιρε m. 'M. non apud mutarchum Alexandro p. 677. A. 688. C: Athenaeum ex Phylarcho et Agatha ehide XII p. 539. B. unde sua habet Elianus M. Hist. IX. . ubi vitisatur Perigoni Q Plinium ist. Nat. XXXIII. I . Denistris est is, qui Alexandrum adversus Callisthenem incitavit, Plutarcho Alex. p. 696. A. - Ο-amnatus D a νος, Phidonis Mus Arriano IU Ia. Qiυ-

512쪽

Θάνακτος, 'monactis Itius. Bagoas, eunuchus, Aloandri amasus, cujus mentionem fecerunt Plutarchus Alex. p.

7oa D: Athenaeus XIII. m. B: unius X. I. 25: probe discemendus a seniore Bagoa, qui Darium Cod mannum regem fecit, ab eoque interfectus est. Arimas, quod sciam, non alibi a me ,ectus in Alexandri adulatcnibus fortasse significatur Agis Arrimus, de quo supra P. 6o. B. et in hoc loco vera lectio Ἀγέσι perperam abiit in Ἀγησάως quamquam hoc in medio relinquimus. Sed de istis hominum pestibus, ut minus cognitis, de umus dicere de Callisthene, Parmenione, Philota magnis et iris nocentibus viris, illorum calumnia nebulonum, indigno

supplicio affectis, ut illumibus in historia, et ad omnium

cognitionem celebratis, non est quod dicamus. Πελι-εολης stat liber Plutarchi, et Theophrasti memoratua Di geni Laertio indeque J. Meursio in Theophrasto CCXXII. quo in libro multa de Alexandri adulatoribus prodita fuisse putem. Est adhuc liber Luciani T. II, P. M. Si

hae Titulus XL p. 238. Anton et Maximi P. 57. -- ω εῖα λης unde plura de argumento petantur. Ad rem praesentem facit Seneca Epist. XXIII. p. 495 r H

rum sermo uisum est: nam ιiamsi non μι- incis, μmina m an- relinquis, sequiturque nos etiam cum is ita discesserimitis, resurrecturum posea malum 65 Ε το γαρ υ τὰ καλ- μα του βο --. Job deatur ad p. 9. A. Q. E. - - γα τόπων άσι- ἐς J μων expressit Cruserius vitiosa indole Erasmus Vulgatum ευμ in I anam, unus ex usu vocabuli Anayotus et corrector editionis A. a 624. quem nos reddidimus, fere consenti mi, eximiam naturam Xylander, natalium bonisue minus ipse

quoque ad usum vocabuli convenienter L ἁ Φαν quidem per se bonum dat sensum at non item ad Alexandrum resem i potest cujus propria laus fuit is ta nat is niιas hoc igitur retineam, est accipiam, tabuerint ρω fidam vel propter fortunis proriperitatem, vel propter m-genii emellentiam. In eadem oppositione φρον απος et ...,

positum est acumen sententiae Demetrii Phalares apud Dio,

513쪽

tia περιαροιν, το δὲ φρόνημα καταλιπεῖν.

quam ejusmodi viros qui aliquid smus quod per brevilo .cruentiam dictum accipi potest pro λ οἰομένους πῶς τινας εἰν . Ac primm quidem dictio in in τι sim, et ἴ- μέ τινα συα , πω mo aliquem μου, et putan me aliquem F, et elegans et bonis Scriptoribus ustata est Plutarchus Amrithemi, p. a Ia A. de Agesilao, ὁρῶν ,ους - πο--μ απὸ Mara πιας εἶναψ τπας - μγαλοφρο-ἡτας item Agesilao p. 6ω, D. De Tranquill p. 47a Ar inae τις λαι διὰ τὰ χρυσία καὶ τὴν πομφόρ- Galba . Io58. D. Plura siquis desideret, adeat Hommeenium ad Vigeriiunde Idioti a. r. L. III. II. p. I56. et mistentum ad AH Apost V. 36 At exquisitior est breviloquentia a morem pro Q --ους τινὰς is , iamquam putantes se aliquide a quam attigimus verbo in Annotatione ad Selecta Hist. r. p. 384. ad illud Xenophontis Anabas II 6 5

ἱκανος δὲ Α ἐμποιποι τοῖς προοῖ ν - - ον εἴη Κλεάρχω, in ἐμποιῆσαι subaudiendum ' δόξαν, vel το νομιζειν, murat in praesentium animos eam opinionem insegere, ut saluerent

parendum esse Clearcto. Plura addidimus in Bibl. Crit. VOl. III. Pari. IV et nova Selectorum editione.

Idem initio hujus libri p. 49. A, B Nisi codices hanc

lectionem recipere persuasissent, legissem, εἰς σκοπα comparatione simHis constructionis p. I 23. C. τὸ λῶ βίον τον ἀρπον, βυν δ αὐτον -- α ποινει, και -- μερος, ἐ--αρωμένω χρέσφών PQ ubi legendum Videtur κατὰ μέρος aἔς ἔκ- α - aeterum 'Aξιος οὐ παντος in proverbiis censetur a Zenobio II a Dumniano I. I Suida III. est tamen et simplex et vulgare V. c. apud Xenophontem incon. VII. 4I Dionem Chrys. r. I. P. a. C: του--ντὸς si is ἄξιον Αλεξάνδρο ταρσινα . . F. ιιπεριπατει--J Vide ad p. 57. A.

55. F. --Μο6 Plutarchus Sympos VIII p. 717. Fr

514쪽

jungas cum καλῶς πράτ3οντας, frigebit, sive junga cum ροπος qui nos 'matim, non aliis strinsentibus, repreMndas, huic loco non satis conveniet; quklem hic universe de necessitate reprehensionis dicitur, cautio de privatim adhibenda reprehensono est pars sequentis disputationi πηιπαμ τιας, ubi in aliis de ea praeceptis exponitur igitur praeseram νη Δόοι, quod reseratur ad ιώγοντος, αδεν ad viuuperame. Habet enim mula νὴ ad hunc etiam usum, ut in pluribus nominibus aut verim ultimo praeposta hujus vim in1eindat, ut καὶ δὲ, aut ita, δὴ -- -- Sic Plutarchus De Aud Poet. p. 34. F in hoc libro P. 5 Ε. a. C. 64. C. - νειν γα δῶ - έλω, - -- νου -

fomlulae in μὰ Δία, p. 5a s. Nil de hoc usu hujus pamticulae doctissimus Homeveenius, ubi eam trami Doctr. Partio. p. 794. et seq. Καα--μώοντας, est maia sitiis laborantes Notum est, κα- Misis habere vim ει-vam maia facere κακῶς πρωὶ- passivam, - hera: attamen saepe fit, ut in una harum dictionum utraque vis conjuncta videatur, veluti hic in κα- προτὶ ν, si qui, faetendo in vitiqMaiem ae deier rem Mindiluonem incidis Atque eadem est ratio in . ποιῶ et οὐ 'A- rimane reperitur πρά-- Pro ποιεινγ v. c. Plutarchus Catone N . p. 34o F βή - δ' ἔλπε μαλλον ὁ προεας που - να χάριν, ε κάκως μ' orant κολωτεως, dixit, a maiae, daembena faceret, fatidari gratia Pans, dum maia faceret, mina para aream: quod dictum, ut Catonis, fortas non exigendum est ad normam bene Graece loquentium. Insorma altera, quae pro adverbio habet neutrum plurati, veluti, κακὰ, - - ταπαν --Hαν, et similia, utraque notio valet. aeteriun cum praesente loco conserendus p. 56. A. - ἀμ- νωσι, -- λῶσιν, λεων -- Α

515쪽

δ' ἐπανου- καπιυλπουντα τα προ αγρονα ἀσπάζοντα ἡ νομιζουσι ει νουν γῆ φιλον Verbum κατευλογεῖν, praeter hos locos, bis habet Plutarchus Amator. p. 75O C : -τα-σεμ -

ἀν- ου φαύλας οἱ νορ-σα καὶ κατευλογουσι πρὸς τους πολ-

τοντες τὸ θεῖον. In Stephani Thes exstat sine exemplo. 66 B. . γέους Vide ad p. 28. D. 66 B. Iκην--ος ἁ-λιαύνοντας Dicemus ad initium libri De Superstit. p. 64 Ε.66 B. δε την - μίαν - πικρα ad Admonendi libertas debet esse temperata more, id est, Amsi ιione bonorumniorum id est, eum habitu, gesu, voce, vultu, oratisne eiusmodi, ae admonisus in euigat admumitiumem ex misistentiari rura fui mine ei. Diximus ad p. m. E. Praeceptum in eadem re p. 68 C ha ---- σπουδὴν αετο μος. I. E. παρρησια ι παντος ωρος μου ἔσω δεσα . 73. . παμπιαν---εν si καὶ - μνοίας. His in locis, et alibi saepe ηθος per se notat bonos mores, ut item a Latinis usurpatur. Sic Plutarchus De Gerenda Seni Rep. p. 789. D. M s Θους προστί- πολῶ καὶ φυτὶς ruga et caniιies δε- ne ii addun paciem bonorum morum, id est, benevolentiis et probisatis. Praecept Reip. Ger. M. D. ωιώκω καὶ Mae, timuis e benevolenιia. Intempestivae παρρησάας reprehenso plane oratoria est ap. Philonem Iud De Somn. III. p.

dio eo tritum sermone proverbium in philosophiae decretis elebratum, auctore Aristotele this Nicom. II. 6. 7. et alibi rude Horatius Epist. I. 8. Virtus es mediam et,isiorum, et viri que reductum Philo Dd. De Μigr. Abrah. p. 4io. D. De Immutabilit. Dei p. 3I6. E. Nec vitium depellendum est ita, ut contrarium vitium suscipiamus, sed ut virtutem in medio duorum positam

vitiorum amplectamur mim visant sum vitia, in eo ι ria in runt, ut idem ex eadem doctrina pronunciat, Sat. I. a. 4. Hariam oppositionum exempla fortasse ex ipso illo fonte Aristotelis fluxerunt l. c. II. 7. V. c. - -

516쪽

μῖν μίσος εὐτράπιλος κά ii δι μιι υτρα -- hs inre M μ λαία, κά ὁ ἔχων - βωμολοχος ὁ δ ελ -- ἀγρο- τις, καὶ ἡ ἔξις ἀγροικια--. Sic in medio a cin λια et ἀ---τία est si Hias ibid. et IV. 9. Sed reliquorum vitioriani significatio satis constat, non item λα- ρίμ. Et hoc quidem loco videtur opponi et μαλακιε, ut Θρασυm δειλία. Est autem μαλακία, το φεύγα τὰ ἐλίπωα, auctore Aristotele Nicom. III. 7 convenit ergo λαμυρία sere cum prorae o ac priuiantia. Nam quod Thomas Mag. Voc. Λαμπια, hoc ipso Plutarchi loco laudato, eam exponit εὐτροπε - λ- num est ab ipsa re quippe haec est virtus, illa vithun: sed de aliis etiam notionibus ipse legatur cum eruditissima Hemstellius animadversione ex qua unum aPPOninnas Elymologi Μ locum auctiorem ab illo prolatum ei lae

γαλόεουλον καὶ θορυ cui adhibeatur Ruhnkenii di-tatis, p. Crit. I. p. 89 Phrynichias clog. Nom. ANtic λάμυρος οἱ νυν μὰ τὸν sχαριν -- στι σημαίνουσm, δὲἈρχα- τον ἰταμὰν καὶ νωδῆi. Nunc mutarchi consuetudinem videamus Sympos VI p. 693. B iri mullaris omatu, virtus est κα ρά ς, mundities vitium, nimis o natus, qualis Junonis ad Iovem decipiendum se instruentis, α ριεργία το χρημα γῆ λα ρια - πρέπουσα γα - . Sylla μ474. D. Valeriae illecebris captus, ψω eta M'. δίκην in αδε βὰς ὐφ' ων τὰ ἄκις et αυ-α - παρον κι- νεω- πέφυκε, visu e lascisa facetia ductus ita sere vertit Xylander nec male Lucullo P. 495. ν Προι--τος νονομα, των ε ἄρα καὶ λαμυρι λαεοπο- ν τῆ πιάλω, τὰ μα

517쪽

eaces ac temerarios Coriolanos a I 8. Et in cognominibus regum, iam δε βασιλέων ni σκώμματα παρέκεν ωικλεο ς, ἁ 'Aντι - τὸ Δωσωνα, ἡ Πτολεμαίω τον Λάμυρον sed co

rigendum Λάθυρον, cum codice oscuens Compar. Alcib. et Coriol. p. 233. D. νολιτειαν δὲ την με Ἀλκισιάδου την αγαν -ρὰν ἀ το μὴ καθαρευον ἀνοιγωγίας η βωμολοχίας ἐν τω προς χαρι ει ιιλειν τοῖς πιολλοῖς, οἱ σώφρονες ἐσδελύHοντο Cruserius, actiones nimium blandas L Xylander, dicacitatem. Mario oblatum omen p. 428. A. νος προσελεια τα Μαρών λ αυρόν τι οὐ πημὸς intuens, culos ei injiciens blandum et linatim. Caesare p. 731. B: Καίσαρα τω τα ἡματι της Κλεοπάτρας λωνα , λαμυρας φανεισης, οὐ της ἄλλη εμλιας kχάρετος Θ- πόμνος, rursus Xylander melius protervitate reddit, quam Cruserius iamiam. Ergo Plutarchus utramque notionem Veterem ταμον καὶ ἀναιδῆ, et novam ἐπίχαριν in unam conjunxit: ut sit contrarium et timiditatis et μι- doris ae modestiae, omnino grata protervitas, qualemmoratius in Glycera sua laudat, Carm. I. I9. 7. Uri grata protervitas, Et voltus nimium lubrictis a pisi Apud Xenophontem Sympos VIII. 4. Socrates de Amore differens: a δε αμορώτερον λέγω, μὴ Θαυμαντε γε ratem liberius ae lutius loquor, verbis aliquanto lascivioribus, ac minus, quam pro nostra consuetudine, aliquo decori obtentu vel risu quod mox ipse honesto verbo να-ώθ interpretatur. at origo vocabuli corripiensi laeessendi, a primitivo

vi capis, cum significati mi usu consentit, unde λάω, λά-ω, Artis, λαπάζω ἀλαπάζω hinc λαρος, acceptus, jucun--s, Odyss. B. 35 . eadem ratione, qua S. 64. ἀπάλως,

a nisus, de Arabilis, suomis, ut Plutarchus exponit De Sanit. p. Ia6. D. Inde item Latina, Lario, Lace .La- quares, Illisio, quorum in notionibus princeps potestas pr serendi se capiendi, alliciendi apparet. 66 C. -- μον ιας νέφει . Sic Baslius . Misi . XLI. T. III p. 6o C Dionysium nimio studio consutandi Sabelli in contrarium errorem incidisse arguens:

518쪽

nmoti cum educatione non infrequens Plato Protagon p. 99 K: ἄσπερ ξυλον 3- ρε -- καὶ καμ ρομ' --66. C, D. ἰχψη δὲ κολ-ειας vim κ κ του μετρίου λαροιιν Amicitiae, ut virtuti in medio positae, duo alarent contraria vitia, ab altero extremo adulatio et blanditia, ab altero dissicultas et morositas atque item horum oratis et consuetudo hanc diversitatem habet Classicus est loeus Aristotelis Ethic Nicom. II. 7 -δ δὲ τ Mine μὲν σάλλων, εἰ μὰν οὐδενος νεκα, αρεσχος εἰ δ' - - ri a , κόλαξ ὁ δ' ἐλλώπων - ιν πασιν ἀ-IG-ερίς τις καὶ λαι--Μegiriacus malit κακηγορίαν. ujusmodi liberii maleiscam personam in Veterum Comoedus non videre nos meminimus.

66 Ε. αὐτος ωκεν ὁ λόγος ορ-aι. In Latina Interpretatione perperam interpungitur, quasi per se ipsa sta- tentia staret est enim consequens antecedentis, itaque de bebat scribi, - timendum i a deinceps oratio inistin ηαυ-. Caeterum sententia sic reddenda, ipsa dis uiis postulans sequemia, hoc argumentum perorationi libri ,

fere vidatur. In lectione recepta nunc acquieschmas. APatarea in disputandi argvinent frequens est: v. c. Η ΜΟr P. Ua. B. ἐμὲ δε ανα - την πρώτην --ε- άτω

σολ ex auum debeo exigera primum prestinium. 675 A L756 B. 936. D 937. C. 96o. D. II m. A. Et cum με sinit dictione 546 B: λέκετο δὲ sinis του λόγου ο ιμμ

D. Vitarum p. 565. A. Item eis, opp. Mor. p. 3μ B. 948. A. προσάγα- - - ἀῆς λώθ. Plato Leg. X p. 67o F συνάψαντες τοπικῆς λόγον Aristides T. I. p. Is κης ὀα-να , proximam dispuistionis partem persequi. προ τιθενει τι τε λόγε, disputationi by ibes puta facere, sepro argumento sis mine, tuetur se analmis. Sic De Γλες Def. p. 425. Ε τῆς διαμονῆς του κώμου amnia' - αἰτίαν --, caussam durationis mundi Musis medio m

519쪽

jicitis. Orator. X. 839. A I craus Ephoro τὴν - ξεσιν πιῆς - rari πο, argumentum se tionis subjecit Periele 155 D: τοῖ -- τήν -- Θέραν ἀμ πέθηκεν, vivendi rationi alium Ordiaum suberit. Catone Min. 767. D. ταις ἀπαυαις ποτιλὲς λιτὸν ἀντὶ πιάντων, inimiciιfisse tamquam materiam subjiciens pro omnibus. Attamen ut μι-τιωνα τέλος, ita κορωνίδα, veri fas iam imponere, magis est usitatum de quo videatur H Stephanus Thes. L. r. m. II p. 383. citans hunc ipsum Plutarchi locum in eoque --δε- , et vertens imponere fastigium quod requirebat alteram lectionem -τctis . Sic de Mario, vit. P. m. mrπμως ς ραπηγιαι γῆ πολa-αις ἀρορφοτά-- νι κορ-ιδα De libri fine ori Alex. II. p. 334. CrHiloxenus rearisaeam Di si mrrigere jussus εὐεις ἀπο τηε- ρον tam Ἀ-ρι- κορωνίδος αὐτην πυριέγραψεν, eam totam ab

ridemo T. III p. 63I. --περ κοροδε των οὐ κάλλου κα-- ἔπι - τὸν λόγω ubi ratio postulat τω λόγω. artialis X. I. Alia etiam Erasmua Adv. p. I 63. Sed haec forma verbi enaia si ex codicem reciperetur, addendum fuisset τοι ν, hac dictione, rari, 'ν τὴν κορωνκα -- ράμματι. 66. F. τὸν Ἀκιλλε πα--άθ- δοκῶντα μετριως παρ--

σώθα aliquis dubitationis ci jiciat legentibus; quident

modo in laude ptatum, et in Postum, nunc

in Actilis reprehensum ut forte quia inducatur ad sunp uiuum pro hoc illud ipsum Hutarcho scriptum fuisse. Quod ambirmas accipiendo κώοντα, Avisum Mamamno non ulis Achi-- ρο-- - - λῶ - modis liberiaris A aendi inita Ita Plutarchus modo

520쪽

si D. m. ANIMADV. IN PLUTARCHI LIB. κουσι, madisi μιant se auxilium farre a remis in remes' meas Saepe in somniis et deorum apparitionibus, δεομι ιν visus dii es indore de quo alibi. Et Latini in emdere, pro videor misi videre v. o. Cicero P. Dis s. XIV. 4 voti, mea erantia, uam videre videor, id est, inibi videor ut plene dicitur in I5. M. Deor. I. I. videor audisse, pro videor miri audisse Amicit. x ad Madaerabam videor populum a senatu distinctum. 66. F. Οὐλάμ Ἀχ Iliad. a. 84. p. 67. A. δι αυτῶν Est operarum vitium, pro quo P nendum δι' αὐτον et in contextu et in emendatione Mrem ipsam conferendus est Cicero ossic. I. 38 Mamaauιem parie elementi castigationa lice uti, gravi te amismofuncta ; ut e severuas Mibeatur, e --- - -'-ιur atque etiam illud ipsem quia aerebisaia Me ---

ιum esse. Ibidem, a5: -- a tem animadversi Misa in comiti alia vacare debes neque adisu, qui uni, H-- fed ad reipublucis utiluatim referri. Uberius etiam hunc locum persequitur De Amicitia, 4, M. 67. A. οὐ γλυκύλμ- ω ο ἀγανοφρων Iliad. Υ. 467. 67 Α. Δωνὸς - ἀ-I Versus consectiis ex Iliad. x

라틴어 텍스트