Philosophia peripatetica tomis quatuor comprehensa, authore Jo. Baptista de Benedictis e Societate Jesu. Tomus primusquartus Tomus quartus. Metaphysica

발행: 1723년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 철학

111쪽

s Metaph. Liber L. Resp. Philosophum ipsum merito putasse, an emine unquam fuisse hoc principium nega um : quod si quis nega vi r, aliud ore dixit , diiud mente tenuit . quare illud principium re-Vera non probat, nec ostensive, nec redarguti- , seu elenchice, sed solum multa affert , ut declaxet, quae admittunt, aut tenentur adna t. et e illud negantes: quo toto id unum praestare contendit, ut adversarioi exponat sibili au.

dientium.

Dices r. Propositio negativa non potest esse Iimpliciter prima, cum Hipponat atfirmati vania

riui haec, impossibiti s idem ut esse , oenon

elle, eu negativa de modo, ex quo uno modalia dicit rabsolute negativa. ergo non est prim

simpliciter propositio. Resp. L tuam reduci posse ad propositionem

de necelse, quae sit assirmativa de modo, ut fa-eile praestabit, qui tenet modalium aequipOllantiam . Resp i. distinguendum inter propo-uIiouem primam, di principium primum. ad mitto, bane non ede primam propositionem:εoam certe Omnis motalis supponit suam de in-eης, cum mne tυ tu in supponat partem. con ἀυodo tamen esse primum principium ue est enim Primum, per quod prima ,& summa impossibi. laias declaratur, δέ in quo fundatur prima fi ociam ma necessitas. Et ex hoc patet responsio ad argum . . A .HRu. ad unum probans, quod haec propositioc ii tamen est propositio 3 ens essem , sit prima, quia non habet terminos ulterius eιOIubiles in alios Otiores : non vero, quod

ait prima in ratione principii ; ad quam sit sta tus in monstrando: nihil enim aptum in ulta

cientia potest peream concludi. ' .

Ex diciis habes, hoc principium esse simul

omnium notissimum, ae certissimum. Ita Phil. 4. Mel. t. 38. Ratio est. Illud principium , acutus evidentia , & certitudine caetera omnia pen

112쪽

. III.

pendent, ipsum vero ab alio non pendet, ha- bet situm ut evidentiam, aci certit linem .

huiusmodi ex dictis est principium' positum .

Cons ex Alensi.. Iliadest principium notissimam, ae firmissimum ,ciuod conceditur,quc eumque conoesso: hine enm fit, ut veritas iPAsius in aliis omnibus imbibatur: quod est esse

principimii transcendens , εe omneu cumple- ens tum veritatem,tum veritatis necessitatem. Hoc autem principium neeesse est,ut doriceda tur ,- quocumque eonoesi etestim, 'si uniunconceditur de luminatis , ita concedatur opointer , ut mucone tur eius contradictorium in

. rum aliquid incedia , an nihil. - , cum eonou indit Midam. Si iniquid sdis concedit thoe, ut fiori simal mocedat His contradi rivia et Misaeetne Propositum. Ἀ- ut tonoedat simuleo indutatium: de ita

quolibet coneriis aisfieat is ipsum. Iod ero quincipium idcirco notissenum est, prunum hula quisquis illud neoverit, aut in dubium

revocaverat, se ipseHlsificabit; si enim contr- dictoria sint vera , negabit . non nevbit . dubibitabit, di non dubitabit se adeoque dicendoe in inegare , non negabit s de diuendo se dubitare Mon dubitabit. Pater ergo, quod hoc sit pr mam, undeotrumducit omnia notitia, iam is, . uescientio: quo ignora to, omnia -- Φαῖ' o nUMO .Pinnia e extuneux Α

4 . . .

113쪽

CAPUT I.

Iz3se liqua entis attributa, seu proprias per

fectiones eius na turam consequenres .su'

nant cum Aristotele Metaphysici passim .

in Docedit vi aliquaproprissum ei stanti , νυμφευ est, quoiam prosuri sunt: o hu s nuris obm consi rara Philosophis . - νsed tamen. quamvis ens eiusmodi propriet texatabe ede ipso demonstrabiles, proprie di- passiones non habet . propria enim: P m aequirit, ut saltem sit formalitas ab essentia , quam si uitur , periecta ratione distincta, qu lis est risibilitassetate ad hominem. hine nassio:per subiςctum non dicitur definiri q.idditatu IE, Adper adattamentum . Hoc pacto entis p Ls ' nulla est , ut enim omnes in seriores dissere aias re les e transcendit, ita & in suis quoqψηWoprietatibus imbibitur,eo imis , quod rimis sunt. Habetermens propi ietates in sensa mi r in rigoroso, ut pro letas sonat persectionem demonstrabilem per ipsam subiecit formalem rationem: ac quod diuo reqairuntur. I. ut τ .rio finiem sit conreptibilites prior. a. 'ut talis

P i io per se sequatur e 'ntiam subiecti.

inquu Drroeommumiter mamerantur en iis proprietates, Res, Aliquid, o 3,Verum,

Vera sunt entis,sede ipsam ι quamvis enim

114쪽

ω Proprietas entis, ut modo dixi, non possit adente praescindete, debet tamen explicare rationem aliquam clariorem; aliter non erit discernere , quod sit subiectum , quae passio. - At Res est nomen omnino sy nimum entis significatenimentitatem ratam, & fixam: quod quidem, quid addat enti, non interligo. quod si res sa. matur, utopponitur modo , expIicat quidem. rationem non explicatam ab entε verum ιic non est passio, sea species, aut quasi species , en iis . Aliquid vero accipi potest, vel ut significa , quod habet aliquam quidditatem, seu entita. tem a atque ita planh cum ente confunditur. Haut significat aliudquid, h . e. quod habet ditatem, lacientitatem aliam , distinctam M. visam ab omni' eo, quod non est i m atque ita explicat rationem in ente clariorem ,-se non eonstituit passionem distinctam ab uno .

quod describitur Indivisum isse, dimisum a

s ibet alio. Restant ergo tres eritis universa. lissime sumpti proprietates, Vnum, verum ,

sunt, qui putant, praeter has, ouas entis sim plices passiones appellant, esse alias, qua p pellant coniunctas ut Necessaνium, Aut coni ungens , idem, avi divarsum. Sed i Ilae sunt entis divisiones potius , qaam passiones. quod sine cessitas sumatur pro ea, quam habet quoalibetens, ut sit id quod est, dum est, . comunditux .cumente . idem vero, & divellam quomodo. eumque stent, non sunt rationes complete rea. les; sed expectant complementum ab anima, ut . sequenti quaestione declarabitur 4 adeoque non est, ear inter reales emis proprietates nyme

Supersunt ergo tres tantum dictae pomones , 2 de quibus seorsim agatur in praesenti .

115쪽

Solet Unum definiri Indiviseran in se et, quae

notio desumpta est ex Philosepho s, 2. ι M ubi post enumerat: varia um talum gene xa concludit et dirusianem non M. Mat., Marenua non habent, uasm dis-tur a

Minc potest presflus noli sicari inium s PM M. vidi non potes inplurseiusdem νattaara cum divi Io. Sic Petrus est unus homos quia iiset in pli ges panea, non tamen Potest vividi in plutea

homines.

let addi notioni unius, ut non modo Iuindivisum in se, sed etiam divisum a quolibet alio . Sed non recte i velanim divisio aba tua sumitur proastu: atque ita non est enti . Utuni essentialisι Deus enim fuit ab aeterno Umis. pet indivisionem in se, non per divisionem ab aliis L qui ab aeterno nul Ii fuerunt, . vel sa-Mi itur pro aptitudine satque citatis intellis tur per indivisionem in se seo ipso enim,quod resest in se nec divise , nec multiplex , tabςturmaliter, per quod a multiplicitate salien

inadaequa e distinguatur Ni ipso. quod uiui Indivisio i tur est pxopria, & formalis malo unitatis. dindivisio , ut sit xealix unitas non debet simi pex; modum neeationus nub lunisci licet iubistium , in quo sit, conuolan tis: sed potius per. modum rivationis in si ventis subiectum , ens scilicet ipsim , quod est indivisum. Rursus ut haec indivisio vide et urumatis , re ipsa non es ni sietatio ipsa entis positiva ε quia per tuam ipsun entitatem qvariubet res estens, dc unum ens, Adistinetumensai ut dicitur 4. Met. Imo vem si rectε unius notiouiicuti Mur, in nietur positiva mon totum

116쪽

quoad. rem, sed etiam quoad modum significan. . dii negatio enim negationis est forma luet postistiva at divisio, quae negatur, negatio est ὀ sive tenim nomine divisionis veniat distinctio, quae .lollit identitatem . sive divisio ipsa, quae tollit in ionenis patet, quod non sit aliter explicabu is, quam pee conceptum negativum. Ex quo fit praeterea , quod data unitatis notiore ipsa unitatem non notiscat, sed illam supponit notam, dc ita relinquit, ut supponit. explicatur enim unitas per negationem divi, sionis, quae formaliter facit multiplicitatem .

a talui unitas prior est multiplicitate, ut pars universim prior est toto. ergo prior est divisio. ne . quid ergo dices: Unitata. per iunitatem explicatur Zita est , hoc enim est proMium no Azonis primae , ut sit inexplicabilis per notio.

ra. est autem unitas ratio transcendens uni cuiasque notissima. quare explicationis ulterioris non est capax , sed solum circumlocutiqnis,qua sub aliis terminis non notioribus exponatur, in

quibus ad ipsam tandem regressus sit, ut ipsa

se explicet.

Haec unitas sic exposita est, de dicitur lxan a scendentalis, scenti qua tali competit, evidenteri si enim unitatem non habeat, non ens erit,

sed entia. Est praeterea alia unitas, quae dicitur praedicamentalis , propria praedicamentiquantitatis, quaecu habeat specialem divisibili. ratem in paries quantitati vas, habet etiam specialem unitatem,quae dicitur indivisio rei quantae, opposita divisioni integrali, per quam constituitur numerus praedicamentalis, qui 3. phys.

t 68. dicitur una, o quanta quadam.

Initas porro alia universalis, de qua satis multa in Logicis : alia singulatis, seu indi i daalis , quae iacit rem indivisibilem in plura,de quibus seorsim sit praedicabilis. De hac unita. te, quae & realis est tota, prophia proinde est entis passio, illud celebre solet quaeri, unde

117쪽

Thomistae putant individui lis unitatispritiscipium ess e materiam , quantitate simatam L quia enim individuatio & dicit lammarunt in bilitatem alteri , ut subiecto uehane totum habet per materiam r&dicit distinctionem huius ab illo individuo pure materialem s dinumerucam ι hanc totum habet per quantitatem, quae est sarma irartificans primo materiam , tum to- tum Alii ex ipsia putant non quantitatem se nis liter per se partificare, sed ordinem ad quar titatem; ita 'u. materia primoundi iduetur sit haec per ordinem ad hane quantit Mem BV maliter se ipsa individuatam: deinde per m teriam individuetur, & sat haec orma substa tialis tum denique Meldentia materialia . Diso a. Nulla res potest unificati ,&esse haec

gr aliquid a se contradistinctum. I b. nihil leri potest hoc, & unum pet illud, per quod insio esse non constituitur. Si enim A non constituitur per B, necesse est , ut ab eo adaequat edistinguatur, denon ut quid universale , sed . ut

quid singulare ue nihil n. est a parte tei non sin- Nuretper quid exso distinguitur a Msi se ipso σ3 m se ipso est hoe, inc singulare . Si alio a ses fit primo . ut procedatur in infinitum .st secundo,

ut aen sit hoc, & si neulare per B, sed per aliud .

... o aio Materia non distinguitur numero per quantitatem sermaliter nee is a per materiam. smetitur manili sth ex praecedenti stam enim materia a quantitate, quam so a amateria adaequate distinguitur. Cons. s. si inax ia esset haec per quantitatem , mutata quam l.

tate, mutaretur materia. quare eum in omni

generatione substantiali mutetur quantitas , axia Thom istas, non esistuna materia gentinti , dc e rhpti Et quidem duplex materiae wrs non aliunde est formaliter duplex, nisi

118쪽

uastio IV. Capitis II. 1. t duplici quantitate . ergo ex eodeni capite' erit duplex, non una geniti , di corrupti tetia. Nequestieas esse unam negativh, didu.plieem positive. Nam eontraest 3. quia esset simplicitet duplex, ut est duplex materia equi, de lapidis 3 ut ergo forma equition fit ex materia a iam admittis materiam in priori ad quantita. tem en unam negative. atqui hoc est esse unam simplieiter . quia unum simplicites est perne. -gationem indivisionis in se , quae fundar divisionem ab aliis. quod si una simpliciter, una certe est, individualiter; quia non est in re alia

unitas. - . Ο

, Con . 2. quantitas est sermaliter indi, iduata per se ipsam. ere e materia. si negas e seriquentiam, teneris dare rationem maiorem, eurid quantitati, non materiae eompetat quod si dicas id esse, quia quantitas non materia est formalis ratio partium , petis principium , di quidem tale, quod mani seste repugnat, ut

patet ex prima conelusiones Si vero negar an. tec. teneris assignare formalem rationem, qua individuatur quantitas: pro qua fi ad materiam ipsam recurris , commiliis circulum , & prasterea plu res numero quantitate in materi ea.dem suecessive non poteris amplius admittere squia non stat distinctio eum ratione formaIi unificante.

Cons. 3. forma separata a materia, & quanεtitate retinet adhuc suam numericam unitatem, de distinctionem, ut videre est in animabus fit. paratis. ergo non unificatur, nee distinguitur numero per materiam , di quantitatem . cons.

est evidens s quia non stat effectus formalis sine

Dico 3. nee materia, nee lorma indit idua. tur per ordinem ad quantitarem . Sequitur haec etiam ex dictis; tum quia hie ordo est aecideri.' talis , probatum est autem uni tem distinctio

nem.

119쪽

IOB Metaph. Liber L nemque numericam esse enti essentialem , -- pote illi convenientem per suam ipsam entitarem. tum quia, ut quantitas 'er se sine diab

tudine ad aliud reliqua possunt ser te in

dividuari. εDico 4. Materia quantitate signata non est prima radix , &fons omnis numericae diit in .ctionis. Prob. i quia tale praedicatum in mate. tia gratis Thoni istae assumunt, unde innumeras deinde in Philosopitia, ac Theologia quaest rorines decidunt. turpe est autem fundamento per rationem non solidato tantam machinam super.

struere a

Prob. a. ex possibilitate multiplicitatis nu. mericae etiam in rebus omnino immaterialibus.. Et quidem in i psis rebus materialibus deveniendum omnino est ad unum, quod se ipso sorma. I iter individuetur, sive hoc sit materia, si quantitas, nisi vellis procedere in infinitum. , aut individuare per circulum. Iam vero hoc 'quod per se fit numericen multiplex, non ali 'ratione id habet, nisi quia ratio specifica permultas individuationes contrahitur , dc fit haec. Sed cur non idem poterit Angelis eve-

Rursus in Angelo sunt possibiles plures actus intelligendi, ac volendi solo numero disti ficti,

ut Thomssiae concedunt , nec videtur negabi.

te. ergo pulerunt similiter Angeli individua hi per ordinem ad ejusmodi distinctos actus, iiii materia per ordinem ad distinctas quantita.

Obiic. i. Aristotelem pluribus in locis praesertim in. Me t. c. 8. r. 49: ubi probat primum Molorem unum esse num ro, qaia materiam non habet.

P. Molina vult Aristotelem in hoe errasse; quia putans Deum agere ex necessitate naturae, concessitet multiplicabiles numero Intellia geotios, concedere etiam debuisset, creatas a. Deo

120쪽

1M ino infinitas. quod. absurdum ut lacliijatet, .eo an fugit ut dicero non multiplicari indivi . . dua, nisi Oex materiam . quare usus est fatis es rincipio ad auendam.op monent sellam , Sua rea ait, nunquam Aristotelem ex professo, di metaphysice huiusmisi principium inves j. .gasse: 'o solum: ex sensibilibus physic more docuisse modum . investigandi distinctionem uni ua individui maserialia ab alι'. Equidem viam expeditissimam penseo, di si ininus a mea.

te. ab instituto sutem Philesbphi no. alleuam,

si nomine materiae intelligatur non pari subie- sti va compositi physici, sed res ut est in potentia ad persecti otium ulteriorem I quam potentiam, qui excludit non et inludit autem .,

nisi Deus I numero multiplicari Gn'

obile α. unitita, Et muli Beatio materia. lis debet oriri a materia, ut formalis serma. sed untias μ multiplicatio num esua est ma. terialis. ergo. prob. maior r quia proprium materiae hxigere Uinatitarent , cum in m. - hsio in partes eiusdem rationis. seu , quod in idem recidit . . dcvisio materi lia; fΜirum', quod tam celebre, de sandamen. . tale principium prosemni a stersarii noti cibi. melius nixum, quam aquis alione' V 34buli. Multiplicatio individualis diuitur materialis communiter ex duplici eapite Ria est propria individui, quod in eoordi. -natione praedicamentali est subiectum seu materia logica dumtaxat. Maluia individivi materialiter se habent ad sientia , quae non sunt nisi de universalibus . Itaque ude Di tate materiali in hoe senis sit termo in m

j i, saltaea est ι nec probatur, nisi petendo principium, dum assumitur, quod proprium v c quantitatis dividi in plura ejusdem'r

ionix ; quamvis non negem esse proprrum riuantitatis dividi io partes. in queantas mus. dem

SEARCH

MENU NAVIGATION