Philosophia peripatetica tomis quatuor comprehensa, authore Jo. Baptista de Benedictis e Societate Jesu. Tomus primusquartus Tomus quartus. Metaphysica

발행: 1723년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 철학

151쪽

ῖε Metaph. Liber L

illum stare distributive, cunia sit redolicatio

non formae realis, sed ipsius intentionis singia Iaria omnia universalietantis. Minifestum. est autem , quod ratio abstracta ab omnibus, simu

matut qua talis,competit omnibus.Hinc Verum

est, quod homo qua animal lentire potest; quia i posse set ire est ratio abstraeta ab omni animali: . falsum, quod possii sentire qua rationalis; quia . rationalitas non est notio abit ista-qmni potente sentire. Sed ista omnia, ut recte proco

dunt in statu logico , ita perper' traducan . t tu ad physicum, in quo reduplaeationes istae adhiberi non possunt, nisi ex neglectu diari

lecticae. Instabis iterum . animalitas inquantum ani malitas noci eit etationstlitas. ergo animalitas non est rationalitas, adeoque distinguuntur in re. conseq. teneis quia procedit a reduplicativa ad praejacentem .

Sed i. instantia si proeedit .iae statu logico virecta esse potest, sed nulla est consequentia ad. satum physicum, ut modo d'xi: male enim ex eo , quod , rationes sermales fea cognitiones sunt diuinctae. arguitur distinctio obiectorum . h. si sensus sit. de animalitate in statu physico, Scobiectivo , reduplicativa illa geminum habet sensum . I. ut negetur reduplicatio ipsa a detunc est sensus, qaod praedicatio non est per se: quod est verum, sed nihil concluditur,

ut non concluditur sic: Petrus non in quantum Petrus est albus, ergo non est albus . I. ut afri firmetur reduplicatio, di negetur praedicatum

de subiecto : εc tunc est sensus, quod praedica 3um repugnet subiecto ex propria formali ratione subiecti, ut patet in ista, homo in quantum homo non est lapis. dc sic data reduplicativa est

Disa, cum vere aliquaanimalitas sit rationalistis, adeoque haecdeilla in quantum tali nega. xi non poteti. Fateox praedicationes abstracto.

aiunt , utcumque sit vera in sensu materialiis: ociden

152쪽

identico, simpliciter apud Logicos esse saliam,' quia semper apud ipsos iacit sen sum sormalem. itaque haee propositio, animalitas est ration ., non Licea licatur , id , pro quo anima' litas supponit . est id , pro quo sep ponit rati , nalitas: sed praeterea , quod sit eadem forma- Iis ratio , seu cognitio utriusque s quod

Obile. s. intellectus noster est naturalitei dispositus ad cognoscendum obiectum suum prout est . sed obiectum proprium ipsius est rerum quidditas. ergo rerum quidditatem corignoscit, ut est. Sed cognoscit rerum quidvitatem compositam ex rationibus superioribus, di inferioribus. ergo rerum quidditas est vetelia composita . omnis autem compositio inter distincta. ergo rationes illae in re sunt distinctae. Argumentum urgeri potest tum in Deo,tum in ibimalitatibus ipsis. Di recta responsio. est faeilis distinguendo inter cognoicere rent compositam, εc cognoscere rem componendo. primum non habet intellectus, nisi falso ex opposita salsa opinione praeoccupatus. secundum habet vetes, sed non est opus compositio ne ulla in rebus i sicuti quia cognoscit judi. cando, & inferendo, non est opus judicio, dc illatione in re ipsa. Nego igitur min. 1ub,

sumptam.

Obile. 4. ut se habet tota defin i iioad totum definitum, ita partes definitionisad partes de finiti. sed definitio stat pro toto desnito . ergo . partes defini 1ionis pro partibus definiti. 4eoque in desinuo sunt actu in te

Nego maiorem s p rtes enim rei Metaphysicae significant non partem rei, sed totam remo aliter non possent de re praedi ari, dicendo, homo in animal, homo est rationalis . parsen unde toto non praedicatur in recto. Disting

153쪽

ras L ν I. rerso para Metaphylica, quia uere totam rem .

non tamen totaliter exprimit , & signiseat. seu noni exuncat omni modo . quo res est expli-eabilis. est 'o partialis en ressio. 8e signiacatio partialitate non obiecti, sed cognitionis . Obile. s. magis vistinguitur genus a differentia, quam definitum 1 definitione . sed hoeat stinguitur ratione formali. ergo illud. plus.

h. e. ratione obiectiva.

si physice loquamur, ita in homine sapi

item animal, dcraticiaale, ut eum homine est idem animal rationale . sed logich, seu meta- physice non est ita a nam inter genus, de dim- entiam est distinctio rationis rigorosa, suae dicitur perfectae praecisioniss eum inter desinitum , 5c definitionem sit distinctio talionis imis propria , quae dieitur non exelieationis , seu liseundum implicitum . 3c explieitumi de quisbus infra. Ne tur ergo coni. nam intra ipistri lineam formalis distinctionis datur magis, oc

minus.

Obiie.6. Proprium est Dei ratione illimita

tionis habete persectiones ad se invicem excutis tentes . at persectionesereatur e iis suis forma- llibus rationibus sunt limitatae. ergo una for malitet ad aliam non exeurrit. x Sed divinae persectiones ab i lilm itatione non habent hoc solum, ut una excurrat ad aliam , sed ut exeurrat ad omnem non solum in sua limnea, sed etiam in qualibet. Contra perfectio. nes erratae quamvis una excurrat ad aliam eiusdem rei persectionem, sensitivitas v. g. in hinmine ad intellectivitatem , non tamen emur rit ad omnem perfectionem possibi Iem .st te in linea sensitivitatis, sivε in aliis. Nihil ergo ponimus in eleatura repugnans limitationi pernane sermalem excursum . eum manifestum

sit ἰ quod praecisus excursus ab una finita ad aliam finitam persectionem non potest infini obii

154쪽

. i obiiαγ. lion salvari une sor in distinctio ιne generis, ac speciei uni vocationem. Resp. negando assumptum, euhis uiuitas est in Looeis lassicienter ostensa . - r

Anstet eam reali identitata distinβis vire εω Thomsica. HASedistinctio , ut cap. 1. declaravi, Imporutat rem unam solum in virtute, fieri in acta multiplieem. in esse obiecti per cognitionem . sed Hic. essς impossibile pluribus

Primo quidem sic. Distinctio ista actualdi

per intellectum inducta, velivitatur a rationu- eausaliter, ut scissio ligni a sero , vel formau- ter Non causaliter, ut adversitii ipsi merit, admittunt 3 neque enim apparet ρ quid e uset in obiecto conceptus, per quod ex indistisi distinctum, de ex eodem fiat non idem. Non sermaliter ; quia ratio est ab obiecto, quod conacipit; realiter adaequale distincta .erm ut illini non constituit, ita nee potest distinguere ; di-- stinctivum enim nihil est, quod idem non sit constitutivum. Cons. animal dum actu per opus animae distinguitur a rationali, vel id per se habet is Waliter , vel per conceptum . Si per se s ergo est . aliud,& aliud anteceden ter ad conceptus di sunguentes: quod nolunt Thom istae. Si per γα. ceptum; hoc quidem in intelligibile esis nam

conceptus anima Iis in tantum distinguere potest animal a rationali, in quantum ita est proprius animalis, ut non sit proprius rationalis sit enim sit proprius utriusque, seu verius utrim, que communis , evidens est , quod non possit, unum' altem distinguere . Sed non potest me conceptus propr3us unias potius, qu M

155쪽

338 Metaph. Liber Lalterius, nisi supponat unum, & alterum . quod est & per se cetium, occeitum in exerra. Plo; quia non potest albedo esse propria unius subiecti potius, quam alterius , adeoque unum ab altero accidentaliter distinguete quo pacto unice distinguere potest cognitio quin subie .cta in priori unum ,&alterum supponat. Deinde si.intellectus haberet vim distin- guendi, quae distincta non sunt, hanc ean. dem vim haberent potentiae sensitivae exteri'. res, Oculus nimirum, & auris, Ut enim quia intellectus imperfecte, ac diminuth cognostetis, rationem superiorem abstrahit, & dicti imi ab inferiori r ita quia oculus videns e longite- quo colorem, non distinguit, si inh albus, an ditet, debet etiam ipse distinguere colorem, ut sic a tali. &ouia auris percipit sonum indistin.ctum, non discernens, utrum sit vox articu Iata, necne, etiam ipsa debet semima voce

articulata distinguere Quod si oculus, &pu- xis non percipiunt in obiecto suo aliud , &aliud, sed idem aliter, & aliter, modo scio licet imperfectius, modo persectius, diversi.

tale tenente se ex integro ex parte modi cognoscendi , non ex parte obiecti cogniti scur no a idem diei potest, & debet in in te, lecturPraeterea si per hoc , quod sint plures cognitiones eiusdem rei, res illa evadit eo ipso in. trinsece obiectum multiplex ; ergo ex hoc , quod in una re sint plures formae accidentales , , res illa eo ipso evadet intrinsece multiplex iab. 1ectum. cons. prob. ut enim cognitio ad obie 'ctum , ita & proportione servata , comparatur forma accidentalis ad subiectum . & quidem

non video, quid plus possit cognitio in obiectum, quam in subiectum forma imo plus haec potest, quae dat subiecto suo denominatio. ne mintrinsecam, quam illa, quae solum denominat extrinsece . quare si esse hac, dc illa

156쪽

- U. Caparer. . conratione denominatum , habet intrinsece partiri obteistit in a sortiori partietur subie.

tum intrinse se, dum hae , di illa larma assici.

Iur , dc denominatura , .

.mnique cognitio non habet multiplicare obiequin suum; quia est serma denominaiis ipsum , ut aperth convincit modo astum a guntentum aliter coinis Mima multiplic .ret. Neque habet muli 'licare, qui est ubiq-cti imago s hinc enim tam similiter, ut omnis imago. multiplitaret imaginatum . quare cum intinitae eteaturae sint in *nitae imagines Deitatis, deberent Deitatem in infinitum multiplicare . Visisqu*lae patet ex eo, quod si eos nitiones, quae sunt imagines objecti intentio. nates .ae diminutae. multiplicitatem intrinsecam insetunt oblino imagivio ; a sertiori idems praestabunt creaturae relate ad Deum, R aesunt scilicet Dei te les', sdeoos persestiores imagines. Respondeat ad haec omnia , Uoprium esse intellectus, ut in ipso res cognita habeat suum esse a quod non competit potentiis qxterioribus sensitivis . Rursus tes per sua phy- acciden- ia acquirit illud. α aliud esse, habet in iis suum esse: at in mente est ipsuim eae o jecti. Similitet Deus partiti patus a critaturis

non habet suunt esse in erraturis . Paritates igitur allatae nullae sunt. Responsio ista nonnisi verbis Iudit, eludi Dque proposita argumenta, obiectum enim habere suum esse in anima, vel secit sensum,quod

esse illud ipsem , quod tes habet in se, si x. iaanima et de iacit sensum evidenter tal&m ι uis enim sanae mentis vel somniet, dum cogu cit equum, equum ipsum quadrupedem,ac tantae moti s suo te cerebro i neludere, vel abbrevia.

tum quodam cognitionis praestigio r Vel saeit sensum, quod intellectus habet rem intra se , quia habet rei intentionalem imaginem, quα

157쪽

si tes ipsa non proprie, sed per metaphotauia e&hoe est verum s sed redit nam

etiam oculus ,εc auris habent intentionales ita se imagines obiectorum . Praeterea cur istae imari sines,quae sunt obiectum metaphorice , si plu, res sunt, obiectum plurificant, secus reales ει - & idem urgetur in reaturus imaginitat . in quibus etiam res imaginam dicitur habete quin dammodo suum esse. Accedit D. Thomas, qui in T. d:2. qu. t. art.' .ado. loquens de dininctione rationis intex Dei attributa eadem est ratio de distinctionexationis inter ereatas perfectiones 3 sic habet amne aliquid est unu=n re ,st ratione multiplici. νιν , quaUo una res correspondet diversis comeriptionibus o nominibus, ut is ea veri eurur, A lcut punctum , quod cum sonares , respon est δε-c-dum veritatem diversis eoneeptionibus do eos a. l

centrum , sive prout cogitatur principium tinearum. havraurones, sive eonceptiones sune in in-

sutidamento veritatis istarum conceptionum. mpunctum se diversimode conceptum non est

aliud , di aliud intelligibile in recto , sed idem

conceptum per ordinem ad . obliqua divella . ergo ex mente α' Thomae distinctio rationismon importat multiplicitatem obiecti irxrinciadeoque frustra est , quod addit de luo Capreo. lus, lectum ipsum bifureati, ik haberi aliud , etiam in ratione primaria concepta . ' mae pro sententia hic reiecta faciunt arm. minta, ut probent obiectivam praecisionem , eommoditi intuentur infra.

158쪽

anmt eum Nati identitate distinctio: viri

. malia intrinseco. 3HUie equidem distinctioni, q amvis

multis, magnisque vixis assertae,ac qui scere nunquam potui. eam et go ea duplicitissimum capite reiiciam, oc quia est destruat. va primi principii ; & quia necessario eii non latum virtualia, sed etiani actualis distinctio . ., D inctis virtualis intrinseca --

probatur. , o

primum hanς distinctionem evertere A primi principii veritatem: quod san con stat ex ipsa notione virtualis intrinsecae distin.ctionis. hoc enim est distinctionis istuis. pro priuiis , efficere , ut idem omnino idem an actu sit virtualitet multiplex in ordine ad verificanda contradictoria. Riqui idem posse 'erificarη contradictoria ,seu.quod perinde est, possie en se, & non esse, , seu esse, & non esse latet,pugnat recta fronte cum primi principii veritate , quae negat idem posse est e,ec non esse. ergo talis Lainctio destruit primum principiqin. Conspetendo ab adversariis, ut explicent , quid sit, A. v. g. esse imsessibile, &.chimaeri. cum Zcerth non aliud dicent , quam quod, sicut ιPossibile est, quod positum in esse repugivin. tiam in suis praedicatis non habet: Ita Impossibile est, quod si mneretur, repugnantiam in suis terminis traheret. jam vero quid est repugnantia in terminis praeter esse, di non esse de eodem verificata r hoc igit ut, , non aliud est impossibile, idem contradictoria verificans . a

G a qui

159쪽

41 .fl Metaph. UMν L Tqai distinctio viriualis id facit , ut idem eon.

tradictoria erificet. - ergo chimaeram sinit , adeoque chimaerica est.

Re,ndent, illud prii iunx, Idem, non 'preast ut esse, uvis intelligendum de

eodem, quod est omnino idem, adeoque tum realiter, tvm virtualiter idem . at vero mal , Fc ratiotiale orificent contradi rialon tamen sunt ident omnino, muri sint viri iter distincta. stat auo veritas prirni principit.Eπhoe ipse chimaera nonsunt,quia .chimem est idem etiam virtualiter idem contradictona v.

Sedeontra est a. is ins liter additum dissam vel distrahit distinctionem, vel diminuit. Si secundum s 1am admittitur in distincto vi tualiter distinctio actualisminor: quod est in inridere in sententiam Scotistarum. Si primum fiergo distinctio virtualisis ipsa est nulla dimit: ictior sicuti quia hama distrahitur ab addito p

homo pictus re inisest nullu honio. ergo distinctio vii tualis est omnimoda ident s. eringo distinctum vitiua Iiter est idem omnino idem r quod fi velificet contra lictoria, idem omninis idem ea verificat. -

Contra est l. distinctio virtualia noninmina lis per meram aequivalentiam pluribus, fra per aequivalentiam distinctioni plurium anp rio munere distinctionis, quod est vetiri

ea re contradi horia. ergo distincium. virtuali. ter re ipsa ,se eeundum propriam ninonem et definitionem suam non est, nisi idem potunsverificarae eontradictoria. ergo dum eam positionem. Idem man potest veri ara cont-L MyWia , se distinguis , idem tantum is a , nego fidem actu viri ιirer, emeeda ι re ipsa hoc dicis, idem potest verificare eontradi m. quod potest vexi ficate contradictoria. Sed nocest dicere idem set idem, di est revera limita. re primum principiunt, utin aliquibu sit .ve.

160쪽

. Pasio V.Capus V. rum, in aliquibus falsiim s adeoque est illud in

sua universalitate falsificare. Neque dicas, prilis esse renidistingui , quam posse verisitare contradictorias atque adeo in illa responsione nec dici idem per idese , nec salsificari primum principium. Nam Contra est l. quia definitio distinctionis non est , nisi velificatio contradictorioruin sdicuntur enim duo distinina, quorum unum non est aliud : in quo evidenter involvitur contradictio , non quidem exercita sicentin omnis distinctio esset chimaera sed si. snata. h. e. talis, quae si caderet supra idem ,

verificaretur exercite contradictio, non esse

. scilicet aliud, dcesse aliud. Ergo distinctio sor- maliter non est , nisi contradictio signate veri. Hata : adeoque distinctio virtualis qua talis non aliter est explicabilis, quam per posse Ve,riscare contradictoria.

Contra est x. si enim esse distinctum esset in priori ad posse verificare contradictoria , esse indistinctum esset in priori ad non posse Verificare contradi ctoria i ubi enim affirmatio est causa assirmationis, negatio est causa negatio. nis, dum sumus in causis praecisis . hinc autem fieret, ut non posse veri scare contradictoria probaretur a priori per esse indistinctum satque ita probaretur a priori veritas prinuprincipii , quod proinde nec primum esset principium , quia aliud ante se supponerei rnec notissimum esset, quia haberet aliud, a quo

notificaretur.

Confirmantur haec omnia ex alio absurdo contra eiusdem primi principii Veritatena , quod scilicet contradictoria non solum veri fi . carentur de vitiuali lex distinctis , sed etiam de virtualiter eodem a veri scabunt enim con, tradictoria non solum animal, di rationale virtualiter distincta, sed etiam animal ipsuna, in quo nulla supponitur distinct. o virtualis

SEARCH

MENU NAVIGATION