장음표시 사용
181쪽
DIstinctio Modalis supra realem, ut dixi
non addit nisi connexionem non mutuam rei,&modi, nam res cum sitientitas absoluta stare potest fine modo at modus cum silentiatas affixa rei , cuius est modus, stare non potest sine te . Huic distinctioni duo Philosophorum genera refragantur. I. Nominales, qui eo ipso, quod modum a re distinguimus, putant inferxi, eum esse a re mutuo separabilem r de hinc amguunt contra nos ad distincti modi impossibili ratem. 1. Recentiores , qui modum a re distinis guentes, adhuc censent illum a re, cuius est modus, posse separari. Itaque duo in praeseα ti sunt mihi breviter probanda. 1. contra Prismos, distinctionem modi state posse cum inse. parabilitate eiusdem a subiecto. a. contra
eundos distinctionem modi stare non posse cum eiusdem separabilitate a subiecto. S. I.
Ostenditur eout a Nominales, modum ρεσε se dissinctum , jussarabi lem a re. ARgumentum, quo probant Nominales mPdi separabilitatem, desumitur exipsa dis stinctione, ex qua universim contendunt fieri, ut, sistet inter distincta separatio , contradictio non sequatur. Separatio enim facit, ut situmum, dum non est aliud . quare si supponitae unum,& aliud, esse,& non esse non cadunt suis pra idem , ut videtur per se patere. . Rurius ubi est capacitas unius contradictionis , est ea. Pacitas omnis , quia omnia contradictoria
182쪽
inuh repugnant. si ergo modusare, habet praedicatum modus, quod non ha, bet res. ergo poterit esse, dum non e it res.si enim non potest , aut est ex incapacitate praedicati, aut ex incapacitate contradictionis, hoc secundum non recte dicitur ι quia disti Z io est capacitas, ut dictum est, omnis contra. dictionis. Nec primum , quia V eae modus capax est essendi. Quod sit dicas , essendi qui deni, sed non essendi ii ne subiecto s urgent, hanc secu' dam non esse incapaeitatem contradictorii, sed contradictionis, ad quam proinde non recte recurritur, ubi distinctio supponitur. Hoc ipso argumento usus ego sum cap. 3, 6 adversus Formalistas, quos inde censeo effica. Clieto impugnari. inseparabilitas enim inte e formalitates non potest nasci ex capite ident μtatis : quae si patitur distinctionem,patitur con- . tradictionem, &si unam, omnem: quod to, tum efficacissime proposita ratione evincitur .
di quamvis aliunde probarentur insepcrabiles formalitates : id non tollit propriEdictam inter easaealem distinctionem ι quia realissima est illa distinct io, quae quantum est de Ie, patitur extremorum separationem, quamvis illa aliunde habeant, ut separari non possint. Prae ter haec non potest ulla habeti inter forma tua,.
res, si distinctae eae sunt, inseparabilitas 3 quia ista nasci non potest ex addictione, & connein xione essentiali s quae enim addictio, quae connexio animabs cum rationali i nec potest nasci. ex identitate reali ι tum quia haec realis identitas est, quam Scotistis negamus, supposita obiectiva distinctione inter formalitates . tum' quia realis identitas est ipsa formalis di stinctio. quare .si, haec distinctio separationi non obstat, neque illa obstabit identitas. Nunc autem contendo, post e unive sim in ter distincta esse inseparabilitatem, quatenus
scet cum hac non pugnet distinctio , potestia Ha
183쪽
connexio ex sua ratiois formali cum distinctione non pugnet, constat primo, qui distinctionem non tollit,in supponit,est enim aetatio, quae ex genere suo vertatur iniex diastincta. Constat 1. in duplici manifestiGmo exei Plo. nam Personae SS. Trinitatis sunt realite eantet sedistinctae, M sunt tamen essentiali texet nutuo conneas, inseparabiles . Praeterea quael ibet creatura est realiter distincta a, Deo ς sed quamvis Deus state possit sine ereatura, non tamen cxeatum sine Deo , datur ergo intex dias iacta eonnexio, & inseparabilitax tum muri
Respondet, nihil: prorsu& his confici. quanin primu exemplo eu in utroque extremo iri. capacitas nore essendi, ex qua nascitur insepar rabi ii tas; quia ad hane requirit ut , ut de uno esse, de altero possit velificati nore esse atqui nulla ex divi ais Personix potest non esse. in sta undo exemplo , qui creatura potest non esse, Deus. potest esse sine creatura 1 sed quia Deuα non potest non esse , non potest creatura eta non existente Deo . semper ergo recurritur a incapacitatem praedicati.
Sed si istα responsio, & doctrina mima,tium valet, tollitur inter distin, omnis eo
nexio et quod est contra , communem reliquo .
rum senuim x estque sillam etiam in dat ix exemplis , in quibuLineapaeitas. praedicati est
una , non unica ratio inseparabilitatis fecimu-
tuae; seu non mutuae . Et quidem Filium est a Patre inseparabilis nota solum , quia est uni uxeum Patre Naturae, non istum quiα uterquo habet essendi necessitatem , veram etiam qui Pater est Pater, di Filiusest Filius L impombi. e enim est intelligere Pittem in ata secundo generantem , de Pi lium in acia secun genurum, quin intalligas inter eos essentiale
184쪽
ν Caput VHLeonnexionem , di inseparabili intem quare staliae rationes pi aescindantur, per sua ipui noti nalia, per quae in ricem distinguuntur, in v
cem connectuntur . Stat ergo cum distinctione eonnexio orta noa solum ex incapacitate exire. mi ad non essendum, sed ex intrinseca unius xei natura aliam essentialiter aut exigentis , aut supponentis Idem ess manifestum in connexione non mutua ereaturae cum Deo ; si enim alta non esset huius connexionis ratio, nisi ea, quod in Deo sit necessitas emendi , perinde creatura connecteretur cium Deo, sive Deus esset, si e non esset creaturae necessaria causa . ut eoastat. Atqui certissimum est, ex eo etiam erraturam Eum Deo connecti, quia Deus est proretis eius causa, a qna non pendere non potest Const suia juxta Nominales nulla est re ipsa conne- . xio creaturae cum Deo s connexio enim , quam
ponunt ipsi, non est nisi necessitas essendi,quod
est praedicatum Dei , non creaturae: eonnexio
uitem essentialis est transcendentalis habitudo unius ad aliud , quae si nulla est in praedicatis
creaturae , evidens est, quod exeatura nihil lia liet , -per quod Deum essentialiter supponat uUnde fieret ulterius , perpetani ab existentia creaturae inserti existentiam Deis eum non re-eonsequens deducatur ab antecedente non connexo. Maneat igitur, inseparabilitatem seu mutuam, seu non mutuam distinctorum fundari posse in eorundem intrinsectru praeda. catis , quibus se mutuo, vel non mutuo essentiali ter exigant.
'Hinc autem nullo negotio ostenditur inR. parabi litas modi a re seum enim modus sit res actualissimum, di ultimum exercitium absolutum, ut mox ostendam , consequens est, uxea suis intrinsecis essentialiter petat rei suae existentiam , quam ultimo determinet , di actuet. si enim modus esset, ies non ejet, ' .H Rio.
185쪽
168 Metaph. LUer I. imodus act Mare di non actuarsti actuaret, qu ipsum. ctuare est modi esse illa : noo aciuR-ret ex desectu rei, quae, dum non est, actuari non test. Praeterea in physicis probavi, omnem modum se ipso inesse subiecto suo , quod proinde si non esset, modus existens ineffetipsi, Fc non inesset. Ex his ficile solvitur argumentum Nomina. Ilum initio propositum, quamvis enim Pro modi a te laseparabilitate videamur recurrere ad contradictionis incapacitatem , quae nuti est inter distincta, te vera recurrimus ad inca paci talem praedicati , ex modi enim se parmelono re per consequentiam saltem mediaiam insertui in modo ipso contradictio, quod actuet scilicet ,&non actuet , insit, dc non in fit. Sic quamvis, spectata solum distinctione inter ereaturam ι dc Deum, non sequatur ima mediate contradictio in creatura per hoc,quod ipsa sit, non existente Deo, semiitur tamen mediate, quatenus esset, Sc non esset essentialis abalietas. Ita prorsus sequitur mediath eqntra dictio in modo, qui est essentialisinale itas , quamvis obdistinctionem immediate contradi. cito non sequatur et quod unam probatar N minalium arSumento . .
ostenditur contris Reeentis es, modum umo .
p se non esse inseparabilem a re. ESsentia modi ex eodem nobis capite innot scit, ex quo innotescit eius existentia . quia enim realis qst , & physica in rebuliadisserentia ad multas denomin8tiones, adruas non possunt . per res alias sufficient
eterminari, consequens est, ut detur diui , dum determi nativum, cuius unicum Ometum
186쪽
auia dati possunt materia , & forma non unitae ,
ignis, & ignis, quin ignis procedat evicienter ab igne, concludimus unionem. & actionem dari distinctas a subiecto, & forma, a causa , dc quoniam vero dantur istio praeelse, ut determinent, nullum aliud in his praedicaturi agnostimus, quana. esse actuales determinationes, illa in genere copulandi, helendi. quod si aliud his praedicatum additor , ecfrustra, & gratis stadiIur . . . . Ita usmodi puras . determinationes modos appellamus. Hinc modus recte definitur , Enr, ultimo in Dogenere riterminans' con
instinctam a se realiter indisserentiam. Dici
tur ent ι quia modalitas. cum fit communi substantiae, bc accidenti, emqnsequenter entis. immediata determinatio . Reliquae p*nxirulae continent modi a re differentiam, quaeris scilicet, ut sit ultima determinatio 3 quod φnim non ultimo determinat, res est . sic abbedo est actus albi, & anima actus hominis , sed quia primus, non ultimus actus, eum alis quam habeaut indifferentiarn. ulterius de s minabitem, non sunt modi, sed res. Rursus debet modus distinstam a se adaequale indisterentiam determinate , ut 'modus sit . duae enim unitates se invicem determinant ad xsse binarium: duo alba se invicem determinant ad esse similia saltem sandamentaliter snec modi proinde sunt , quamvis ultimo determinent s quia se per se determinant, des de non determinant indifferentiam coqtradu
His non obstantibus , suere in nominati Re. centiores apud Arri agam disput. s. Phyl. lact-4. qui determinationem moψi non absolutam, sed conditionatam. statuunt , ex suppositio ne nimirum, quod eius subiectum adaequartum sit. hinc unionem talis naturae ponunt,
ut exessentia sua habeat copulare materiam
187쪽
m Metaph. Luis R& istinam existentes ex quo proressam in Inafinitum extinguuns sed ex essentus sua nota habeat illavsupponece existente . Mare.xsu, lecti desectu poterit in rerum natura dari uni quae actu neuvunia , si scii: cet existat sola. sine extrem s. Sed istisac de unione, isque,quet modos dicimus, philoisphantes, modos eos reis vera esse negabant δε eontra exin psaeserati principaniter non disputo, cum fuis maneana reiecti ex iis,quibus in physicis adversus Arria gam plobavi ubicationem durationem nometes esse, sed modos. Fuere iritur apud nos, qui modi naturam sustinerites, adhuc eos a re separabiles volum,unt, putantes satis esse ad modi a re distit ctionem illam isam determinatiorem condLtionatam. Sed reiiciuntur i. aut enim Medunt modo rationem ultimae determinationis, aut negant . Si negant , modum re non distina iuunt determinare enim non unimo rea Abuxetiam sermis convenit, ut dictum est. Si con cedunt, jam illa determinatio non potest esse onditio nata , sed absoluta quod ostenditur acile ; quia non potest esse ultima ea determia natio, quae patitur indifferentiam ab alio uti rius determinabilam , ut patet di atqui si modus v g. unlo est determinatioconditionata, Indi istens est ad unire,& non unire; dc ad hoe est determinabilis per existentiam subiecti .emio non est ultima determinatio in linea ante
di, si est sistam conditionata , non absollata de
Cons constItuti tum rei a modo rei dinfert, ut est Grivm , quia constituit temetiam res. alvi determinare per sui positionem ', ex suppositrone asiorum omnium ad rei conestitutionem tequisitorum , est ratio propria constitutivi. ergo est ratio communis rei, de
188쪽
ue est, quod recurrant ad alias noti nes, quas modi proprias faciant, v. g. quod modus fit ille, qui his civineto extremissitas dictus et vel, qui in denominando habeat. ra.
tionem minoria indisterentiae. Nam primo ar- iatrarie recedunt a communiter recepta notio,
ne modi ,ad quam de venimus ex ipsa ratione, modi existentiam ostendente h. nec istis trais ditae notiones modum a re distinguunt. Nam cognitio experimentalis ,qua cognosco ma esse,anaia-νε, est ita mihi uni addicta, ut non possit eademaliud subiectum denominare et Meque vero ex hoc uno habet, ut modus sit. Rursus si consideres eandem cognitionem , eiusque actionem productivam , neutram reperies al. tera minus indifferentem, nata sententiam adversariorum . datae igitur modi notiones ad
rem non sunt.. Reiiciuntur B. Unio in hac sententia non est unio, hoe est exercitium uniendi ε neque actio .est actio, hoc est exercitium agendi i re sic de reliquis, assumptum probo s. impossibiale est esse exercitium uniendi , quin aliqua uniantur s de impossibila est esse ex rciti una agendi, quin aliquid efficiatur. at potest esse unio , di actio , quin aliqua uniantur δε aliquid
fiat . ergo unici non est exercitium uniendi, nec actio agendi. i. qui relationem similitudinis Bimam mediam negant, di realem autumant si probant contra Nominales eam non consistetein solo sundamento, quia potest dari landa
mentum , quod non actu referaturi ex quo in serunt, terminum ipsum constituere fundamen. tum in ratione habitudinis atqaientitas illa , quam unionem appellant, aeque potest dari , de non unire. ergo in ratione uniendi constituit
Per extrema ι adeoque non illa entitas erit nato, sed complexum ex ipsa, Meatremis . At si in denominatione uni is recurrem
189쪽
tum, quam extrema unionis r ut in eomple .
xo similium non minus album Α est actus albi B, Ru m ε contrario. Secundo nulla forma
ponitur distincta ad denominandum concreis
tum , quae sumpta in abstracto non sit per se ta. Iis, quale denominat subiectum in concreto. sic albedo, quae est Bima distincta, & denominat album, in abstracto sumpta per se est albedo ;atque idem patet inducendo in aliis sermis a cidentalibus distinctis. similiter ergo eumst fuatur unio distincta forma uniti, debet ipsa
per se esse unio,& non per unitum. Tertio hine aperitur via, ut negentur diis
stincti modi, ubi distinctos adversarii ipsi eo
cedunt . poterit enim pariter dici, accidentia omnia,& Mimas materiales per se uniri subiectis suis, non vero per distinctam unionem squamvis enim& materia stet sine singulis mariterialibus sermis, 3e accidentia sine subiecto ii, Eucharistia ι potest tamen quiν protervire , - vicendo, quod non potest esse in rerum natura forma materialis, & materia, accidentia , ω subiectum, quin uniantur; quod habeant determinationem ad uniri conditionatam ex su p.
positione, quod utraque sint; adeoque per se uniuntur, si sunt. .od si determinationes
eiusmodi conditionatas non praesumimus in hisentibus absolutis; quid tu novam unionis entitatem superaddas, quaesit Sc ipsa absoluta eum determinatione solum conditionata y .
Muario. Si quis de subiectis , & formis
realibus id assereret, protervi re diceretur non merito; quia poneret in iis praedicatum adisdictionis conditionatae, cuius nullum vestigiuIn iis entitatibus appareret. Atqui hoc idem militat in unionem, quae sit uni solam conditionatas samo enim eiusmodi enlitatem', inquiro, in quo fundetur eius addictio es.sentialia ad copulanda extrema si ea sint rnon,
190쪽
s, is V. Caput Vm. . in hoe, quod sit unios Oam illa ex proba
non eliunio, cum potius unio sit complexum ex illa, dc extremis. nec est assignabile aliuΦpraedicatum anterius , in quo addictio illa i α- detur . ergo talis addictio gratis in illa entitate statuitur, perinde ut gratis statuitur in entit
. Quinto demum unio ue polita ea specie, imo genere distincta ab extremis, de tamen ta inexplicabile, in quo distinguatur Nam hoc quod est determinare ad denominationetuu niti, eodem modo competit ipsi, ut extre-niis s adeoque eiusmodi non est praedicatum differentiale unionis. quod si recurras ad ad dictionem; aut vis hoc esse primum praedica
tum ejusmodi entitatis ue & perperam facis . quia nihil distinguitur ab alio praecise per a dictionem illis cum res quaelibet sit sibi ad- dinissima . & praeterea addictio ex terminis est prae icatum secundum, quia semper , ac audis addictionem , natura)iter inquiris , 'cuius sit addictio, & cui. aut Vis esse .pxae,
duatum secundum ; & frustra eris, si v lis dare primum, in quo fundetur, si nsnaliud
in ea est, qu m praedicatum unionis condiationatae. ιReiiciuntur aliquis modus est absoluta de terminatio sui modiscati . ergo omnis consequ. prodi quia improbabiliter omnino li mitatur determinatio propria modi , ut in aliquibus sit absoluta, in aliquibus conditi
natas cum enim omnes modi statuantur ad
in i scandum, dc determinandum , atque id fit unicum eorum munus, quid Mit., quod alii aliter modiscent , cum Possint; omne aequε modificare y antec. prob. I. in nriodo cieationis, qui est actuale exercitium omnis potentiae se determinantis ad ponendum hune potius estectum , quam alium . talis enis' modus non potest ella conditionata. deterini.