장음표시 사용
211쪽
sitivo, & negativo indivisita liter consistit . Ionis plus persectionis involvit, quam modus inhierendi roprius accidentis. Sic perlabius est esse caecum in homine vam ipsum esse pintivum lapidis ς quia illud importat apth. tudinem ad videndum , di vivendum , quae est persectio vitae in actu primo longe malox pex sectione lapidis. Ad . . dum Linantiam in primam, & se eundam divisit Philosi non suppositum a natura, sed singulare ab universαlidistinxir i se fingulare dixit magis substantiam non physiee . . sed logice a quia singulare subiicitur, εc non Praedisatuae . in hoc eodem sevis suppositum est magis iubstantia, quam naturas quia suppositum ea, in qu a ultimo resolvuntur omnes praeditationes sive essentia es, sive den minativae, quae de natura fiunt . Caeterum si sermo sit de substantia' physice accepra, neg suppositum esse magis substantia, quam natura; eum enim sit substantia praeeisε ratione naturae ici madmodum homis est rationalis praee ratione animaeapatet , quod ut homo non potest esse magis rationalis, quam anima, Rec P test suppositum esse magis rubstantia, quam na-τura. Adde quod suppositum potest diei magis
mustantis,quam natura sumptavit praestindensa completa , de ineompleta, quae venit de materiali,&eui superadditur logice complemen. tum , Et physice negatio, tanquam serma una constituens suppositum.
Ad s suppolitum est per se unum , si stet momateriali importato in recto, nimirum pro natura . Caeterum si sumatur serma liter, & redv. plicativh nec est per se unum, nec est unum , quia non fit linum ex ente, te non ante Ad G. nem maiorem, vae assumitur sne
2 robatione eum sit tamea ipsissi. myositio
212쪽
creatum eonstitui per negationem. unionis cum alia natura , seu substantia absoluta. Ratio est, quia nihil potest constitui terminatum per hoc, quod excludat unionem cum terminis . cum Potius unio eum termino faciat termina. tum . at subsistentia , in quocumque 'umsita sit, terminus est. naturae tabitauq lis go negatio unionis eum subsistentiaetiam . ali inna non constituiteaturam fierminatam, assub, silentem. Cons. paritate lineae , quae termi natar per non excursum ad aliam lineam , non vero ad punctum, aut negationem alterius li. Beae terminativam. miri etiam si plura illi paucta seu propria , Mu aliena adderentur non idcirco evaderet excurrens simpliciter squia excursus , ad terminum non est excursus.
sed terminatio. Ad id, quod in argitinere adducitur in oppositum, amitti scilicet a Cari. ni Humanitates fistentiam propriam per se
iam unionem eum subsistentia, non cum n tura Verbi, respondeo, sellam esse ἱlappon 'enim unionem Hypostaticam factam e mediath ad totam Vetbi Persoriam . ut indis 'visibilitet & personalitatem. εe natissam
Ad S. Res est dubia, utram. Creatum .iap. positum possit assumere alienam naturam . imo pars nesaliva est communior , quam aliqui probant ex eo ς quia unio suppositatis est in . ter habens , dc habitum . at eo ipso, quod duo antia creata uniuntur, unum non habet aliud; eum enim habere sit proprium persectioris, δε in his totum ex utroque constatum sit si asa. iis scis partibus petiectius, totum erit hiinens Partes, nota vero una pars habens aliam, itidobstat huic argumea Dparitas accidentis, quoannitas suis nitae , ut habitum, quamvis - nam eo uplexam periectius fimui eum sub stantia componat. Et mamvis accidens, fit a l-Iε teri s
213쪽
fistendi, qui non inibio negativo, sed In pis. sitivo, & negativo indivisibiliter consistit . Ionge plus periectionis involvi I, quam modus inhaerendi proprius accidentis. SI persectius est esse caecum in homine, quam ipiam esse pusitivum lapidis ς quia illud importat apit. tudinem ad videndum ,& Vivendum , quae estrer sectio vitae in actu primo longe maior per
sectione lapidis. Ad .q. dum iubstantiam in pri mam, & se
eundam di visit Philos. non suppositu ita a natu .ra, sed singulare ab universali distinxit &1ingulare dixit magis subitantiam non physice sed logice s quia singulare subi: citur, non Praeduatur. In hoc eodem se usu suppositum
est magis substantia, quam naturas quia supinpositum est, in quod ultimo resolvuntur omianes praedicationes si ve essentiales, sive denominativae, quae de natura fiunt. Caetenim si sermo sit de substantia physich accepta, nego suppositum este magis substantia, quam natura; cum enim sit substantia praecise ratione naturae quam admodum homo est rationalis praec
ratione animaeqpatet, quod ut homo non potest esse magis rationalis, quam anima, nec P
test suppositum esse magis substantia, quam natura. Adde quod suppositum potest diei magis
'ustantia,quam natura sum piavit praescindensa completa, di incompleta, quae venit de materiali ,εceui superadditur Iogice complemen. tum , & physice negatio, tanquam forma una constituens suppositum.
Ad os suppolitum est per se unum , si stet pro
materiali importato in recto, nimirum pro natura .. Caeterum si sumatur formaliter, & teda. plicati vh nec est per se unum , nec est unusn , quia non fit unum ex ente, , non ante. Ad 6. nego maiorem, quae assumit ut sine
Hobatione , cum sit tamen ipsissima propositioliae controVersa.
214쪽
creatum eonstitui per negationem. unionis cum
alia natura , seu substantia absoluta, Ratio est, quia nihil potest constitui terminatum per
hoc, quod excludat unionem cum termina . cum Potius unio eum termino faciat termina.
tum . in subsistentia , in quocumve c um statu, terminus est, naturae Mastant lisa go negatio unionis cum subsistentia tiamina non constituit naturam fierminatam , assistentem. Cone paritate lineae, quae termis natur per non excursum ad aliam lineam, non ero ad punctum , aut negationem alterius li. Beae terminativam. mim elim si plura illi pancta seu propria , Leu aliena adderentur. . non idcirco evaderet excurrens sin plieitex squia eacursus, ad terminum non est excursus.
sed terminatio. Ad id, quod in aumento adducitur in oppositum, amitti sciliret a Chrisni Humanitatesubsistentiam propriam per so
iam unionem eum subsistentia , non cum na,
tura Verbi, respondeo, Alsum esse ιsuppon 'enim unionem Hypostaticam iactam eiis in mediath ad totam Vetbi Personam, ut i dis visibiliter & personalitatem. naturam Im
Ad s. Res est dubia , utram. creatum sum positum possit assumere alienam naturam. imo pars negativa est communior , quam aliqui probant ex eo ς quia unio suppositatis est inter habens, de habitum. at eo ipso, quod duo entia creata uniuntur, unum non habet aliud;
eum enim habere sit proprium persectioris, Rin his totum ex utroque conflatum sit fiosa lis tiis partibus petisctius, totam erit hinens Partes, non veto una pars habens aliam, sed obstat huic argume- paritas accidentis, quoannit ac sub η ntiae , ut rueritum, quamvis nain coinplexatus persectius fimai eam sub stantia componat. Et quamvis accidens. fit
215쪽
IM MMam. Ger II. istius praedicamenti a substantia , cum qua pro. inde unum simpliciter non potest sinere, sic. ique de sita natura iubstantiae totum s adhue stat, quod possit Deus inter duas sibilantias tale.
vinculum stabilire, ratione cuius&unum sint Ee una transeat in jus alterius. Alii aliter procedunt. Quidquid autem de hoc sit; patet aris 'gumentum eise nullum, negato antecedente rdi nullum, etiam concessis; quia in tantum ea
unio fieri potest, in quantum natura humana transiret in jus Angeli physicum. Angelum autem persona esset squia haec non dicit nega. rionem communicationis, nisi qua ipsum fiat alterius, non verb alteriun sit . Posset etiam dici, quod Angelus retineret rationem sappositi, quia unio intrinsech recepta in ista Humanitate, extrinsece tanti in terminaretur ad
Angelum , quod multi volunt de Hypostatica unione Christum constituente. Ex hoe autem fieret, ut Angelus intrinsech non pars, sed to. tum esset, ac proinde sippositum. Ad μ dico, negationem comunicationi fundati in ipso positivo complemem naturae , non quidem ut in essentiali, sed ut in naturali exigitivo. sic impenetrationem corporis actu lem iandamus in positivo quantitatis 3 quamvis possitanitieulose manere illud positivum, etiam dum acta cum alio corpore est pen
' DI-πιων argumenta Theolmen . A Rguunt r.ex Mysterio Trinitatis, in 'nsa M. PexBaalitates non in negativo, sed iatositivo consistunt. ex quo dedueunt etiam cn positivo debere- eonsiuere personalitatem
creatam. tum quia personalitas creata parti- ,
cipat divinam: negatio autem non est participa tio
216쪽
litate unius Dei non valeat arguere ad tripli,cem unius hominis , valet tamen a positiva personalitate Dei ad positi am homini si sicuti licet non valeat arguere ab unico actu Dei, qui simul est intellectio, & volitio, ad unicum pariter actum hominis, valet tamen a positivo illius ad positivam in homine probandam in tellectionem, & volitionem. Res p.subsistentiam ex universalissima sua no tione involvere communicationis negationem etiam in Deo s in quo tamen, quia haec negatio es namissibilis, Ecessentialis, consistit in rositivo: eadem, quia est in homine amissibiis, & contingens , consistit in mera negati
ne superaddita. M per hoc subsistentia ereata est participatio divinae, quia utraque involvit
positivum complementum naturae, in quo consequens negatio fundatur, in Deo tamen necessario, in ereatura contingenter s atque
ideirco haec dicitur partiei pare , non assequi illam; quia cadit ab eius persectione, 'ratione cuius estentialiter re puit transitum in jus alterius. Nec magis urget paritas de actu intelli
gendi, & volendi: ut enim isti in Deo sum sibilantia, in homine aecidentia , quia Deo necessarii, homini contingentes, ita de subsi nentia ex eodem capite in Deo est quid positi vum, in homine quid nuati vum,ut dictum est. utrobique autem illi actus sent positivi, quia
sunt positivi de sto conceptu. Arguunt deinde ex Mysterio Inearnationis multipliciter. I. ouia Patres communiter di, eunt Verbum in Christo supplere personalitatem creatam , eamque eonsumpsisse . non ergo
ea personalitas negatio est; aliter nihil supplo. tet, nihil consumpsisset. Σ. In nostra sententia redditur ridieulus, Senugatorius labor conciliorum, Fe Patrum con ita Nestoriam desidantium in eo , ut osten, dant
217쪽
comminima non est Verbo inmarinunicata . haec autem veritas non est tanta , Iamque ab struis, ut Ad eam d larandam opus fit conum eatione Cotinilii: nullus inim haeretieiis est ita
stupidus , qui, si subsistere in se sit non uniri. non illico videat, Naturam verbo unitam in is
non sibsistere . . . Inde fieret , ut natura verbo unita sit tam completa positive substantia , quam est eo-ρleta persena mea: quod est absurdum. hine enim praeterea sequeretur, ex Verbo, &hu .mantiste non componi unum per se, sed per accidens,quod solum potest resultare ex duobus
in actu ultimo subtantiali completis . ConLhaec enim. in unica ratio, cur ex duplici natu ra, comelata. hominis v. aqui unum per se in ratione naturare a poni non possit, quia sunt stilicet completae naturae, atqui humanistas non solum est completa natura, sed etiam est completa substantia. ergo nee poterit: cum Verbo constiruere unum per se in ratione. sa, stantiae.
4aam Humanitasonitur Di viciliati in Chii. sto, quam Divinitas Humani Mi. ergo si per hoc praecis . quod Humanitas unitur, amittit tionem propriae personae , hanceandem amit νet Di vinitas ι quod est haraticum . . Hinc siet, ut Christusno' sit uni v ε nombistum homo; quia peis alitas, quae eongitvit Christum inem est pessitiva r quae nos, ne tio . positi lautem , dc negativi non est
o. Ut coostituimus Moonam per negationem communicationis cum alia peMna' ata posset quis cunstituare naturam in essecomplerae na'. Pes negationem inmmunicationis cum
218쪽
in Christo per unionem cum persona Verbi
mirieret rationem propriae personae, di per unionem cum Matura Verbi auritieret rati Rem propriae gompletae naturae s adeoque eum Velia non unam tantum perisnam, sed unam etiam naturam constitueret: quae est haeresis Eutychiana.
o f. Humanitas unita Verbo vim est , ,-dita nos natrum totalis, sed partialis, itiit. co suppositam non est , seu natura partialia non est alia simpuriter natura ab ea, eui unium re quia enim anima est natura partialis, is
cit unam naturo eum eorpore. ergo hamant
ras eonstituet eum Divinitate unam naturam Ad I. resp. verbum non supplere naturalem subsistentiam quoad proprium 1llius munus .hno praestare oppositum s nam propria subfi- stentia reddit naturam sistentem in se ι divina reddit naturam eucurrentem ad aliud. propria ficit naturam intrinseeε totalem : divina dicit naturam intrinsece partialem. Dieitur ergo eam supplere Verbum quoad generalem escium subsistendi, reddendo illam ineommunitabi--lem, dc incommunicatam alteri substantiae ab ea , cui de facto communieatur. Neque propterea dicitur nihil supplare, sed potius sepple se-seu negationem, in cuius vicem divina personalitas ingreditull. confiimptis autem petisnalitatis propriae in assumptariariira non est aliud. quam quod verbum eam assumen'
do prohibu,t, ne .e4 in is fisteret, de sui judixis esse .
Adi. Hoe illud est, quod tanti Keiunt ata versus sententiam Scoti Reeentiores; sed per. peram, oe ex una Hstoriae ignorantia. putant enim Nestorium conressi se physuam unionem humanitatis cinxi verbos epta rita, non enit
sottasse necessarius labor Parrum , o Ephesini ad illum eonvincendum. Dixi , quia pinerat Nestorvis esse is sententiade livorac
219쪽
hoo Metaph. ture nae propterea speciali decreto Concilii hineis opus. Sed re ipsa Nestorius unionem physicam Verbi cum Humanitate negavit , & solum con, eessii moralem , seu effectivam audiatur Cyri I-Iua Alex. Nestorii praeeipuus impugnator epist. I. ad Successum: Simutat quidem Nestorius se unum Chrastum oe Filium, Dominum consitari : verum tamano se in duos unum , indi viduumque partitur, hominem dicens Deo Verboa-iυoca nuncupatione , in honoris aqualitate, ae dignitata conjunctum. Et Epist. v. ad eum. dem ait, quod Nestorius Deum se Iunctum eo stituis, . hominemρον similiterponit, quem etiam Deo conjunctum secundum assectionem er secundum aquatitarem honoris , edi' authore ra/is Urmat. Quod spiam habet in lib. d. Io carnatione Unigeniti , praesertim eap. 16. ubi multis probat contra Nestorium non modo Deum habitasse in homine, quod unum Ne storius admittebat , sed etiam factum essa
Ad,Humanitati Christi nihil deest de po stiva persectione substantiae meae r neque en i m p ersona i pia non e It per debi tae defect um,
sed per novae indebitae substantiae accessum . Non est autem opus incomplatione orta ex de fectu persectionis positivae ad ficieadum unum per se cum verbo; quia illud non est unum in ratione actus, & potentiae quale unum cou'situit materia cum forma, sed in ratione habentis , & habiti: quod est unum merito a Patribus ineffabile nuncupatum, es ad quod In natura non requiritue naturalis incompletio, sed satis est obedientialis capacitas, ut a Verbo, oc habeatur , & perficiatur . Sic duo circuli, quorum alter sit altero maior, Perfecti quit m sunt circuli , nee possunt proinde unum circulum intutare, ut possunt duo semi circuli s potest tamen minor includi in maiori R eum eo unum efficereia ratione contirientis, i di cox
220쪽
i Mennienti .i rite licet igni', & ferrivn lini uuae' vellectae naturae. possunt tamen dii retenta tota. sua perfectione, &igne in poros ferri insinua- . to, ita conjungi, ut serrum sit habens ignem, et aetio ignis ferro tribuatur. Simile φxempli ruin carbone affert Cyrillus l .cit. c.8. Quod auum ad hoc nulla reci Hratur in natura ablatio propriae. ac debitae persectionis stivae, sed salis sit φbedientialis capa .as, s persect ibi litas, constat s quia sic inxelligitur, Quo pacto natura veniat in compositionem cum Verbo , ut perfectibilis, adeoque aliquatenus, ut potentia. Neque ad eiusmodi perfectibilit' tem opus est inteIligere desectum perfectionis naturalis, ut videre est in ipsa natuta perfectis bili ulterius in linea supernaturaII accident , Iio ad quoa non est opus, ut illi desit peri etio aliqua aceidentalis naturalis. Univerum vero pellectibi litas i n linea supernaturali, cu sit persectibilitas sine indigentia, aut exis eq'tia termini persectivi ; nihil est, cur requi persectibilitatem a termino naturali, quo sit privanda,' ut intelligatuet perseciibilis a super. naturalis nam sici contra commune Theologa sum dictum grana, ut perficeret, deber dinstruere naturam, eiu venatapalam p ctiis
Ad eons disparitas est quia natura compi
ta v. g. humanitas in ratione nataxae, h. e. priniscipii operat;onis, dc motus respuit euentiali ter ulterius complementum etiam obedientjala, ac. su per naturale ex ratione, quae extendi ad aliam lineam non potest. natura enim in ra. tione naturae aut. est complebilis naturaliter , aut incomplebilis essentialiter . ergs non P test fingi natura completa naturaliter , &win. iplebilis obedientialiter. ahuc. prob. aut.datur .
tertia possibilis operatio, in ordine. ad quam duae naturae se compleant, aut non datur . si .secundum , non possunt se complere in itin