장음표시 사용
201쪽
di ystiis , an in metariis subse
in positiva indistincto a natura, o' mov. timo consequιnte , M separabui.
HAnc equidem puto ipsissimani Sinti menis
. tein, ubi subustentiam in duplici nega tione constituit, alteram commualeabilitatis . alteram communicationis ι duo enim ex di'ctis requiruntur ad naturam in esse supposai constituendam , alterum , ut sit completa, inesse naturae, alterum, ut sit totalis, Ieu non partialis intrinsecε : primum ipse appflat ne gationem aptitudinalis communicationis,quod enim est in se completum, non est aptum ex sua natura communicari alteri, sed solum ex Obedientia. dc ex huius negationisdesectu anima separata non obtinet rationem' rigorosi supponti s quia quantumcumque actu incom municata, est tamen per suam naturam mate tiae , de composito naturali eommunicabilis . ex hoc etiam a sortiori materia, & formae mam aeriales quantum vis miraculo separentur, reis solis existant, suppositi propriam rationem non habent . Alterum appellat negationem actualis communicationis ; quia s ut est capi te superiori declaratum, & amplius declara. - bitur, totalitas naturae in actu secundo per solam communicationis negationem comple
Fgo. vero primam illam negationem aptitudinalis communicationis quantumvis nega lixe explicatam, censeo non esse re ipsa nega
202쪽
tionem , sed aliquid pontivum indistinctum a
complamento naturae in esse naturae, qaod Minsinuat Scotus ipse quod lib. s. art. a. iit. V. apud Mastrium in Met4 disp. I. quaest.3. ait.1. nun .s3. quod picis. r. quia nulla negatio es
sentialis est distincta positivo, mi inest , ut in physicis probavi.atqui negatio aptitudin iis
communicationis in naturae eompletae essen, tialis. ergo est ab eius positivo indistin- . min. Prob. quia natura omnis completa pethoe, quod en completa, est apta persa stare etiam , dum alteri. incumbit s ademi aptitus natis incommunieatio est ab ea inam imbilis , oc consequenter essentiali s. i. Nutudo ad com municati est forumlissimh defectus . cum intiportet incompletionem. perfectibilitatem
naturalem . ergo nisatio talis aptitudinis est
Brmali ter quid nositivum; si enim desectus negativum quid est , constat, quod eius.nu tio est quid positivum ., 3. negatio ista aptitui nis ad communicari non est distincta ab ipsi
completione naturae a per illud enim propo tionaliter natura hane aptitudinem negat, pellquod hanc aptitudinem habet seminatura. Et seminatura per suam ipsam incompletionem habet, ut exigat completivum. ergo per suam ςompletionem habet natura , ut eompletivum respuat . Λtqui completio naturae est iplam n turae positivum, cum sit bonitas ipsa absoluta seu integittas naturae, cui nihil deest magnita.dinis debitae. ergo negatio ilia aptitudinis est positiva .
Itaque esto suppositum de materiali ipsa naectura, de formali vero positiva eiusdem complotio, εc negatio communieationis consequens
ex quo fit, ut ad tollendam rationem suppositi non sit opus positivum aliquod substantiale ab ea tollere, sed satis est addere novam substan. tiam, in euius physicum ius per unionem transeat, atque adeo negationem illam , in Lened. T.IV. I quo
203쪽
qua ultimo. subsistit, amittat. Exemplum ad id explicandum satis idoneum habes in denoriminatione privativa caeci v. g. scilicet desermali non eatentiam solam vivis, sed etiam positivam aptitudinem ad videndum impor. tat et & tamen ea denominatio tollitur pers tam acquisitionem visus; adeoque per amissi nem, non aptitudinis, sed carentiae. Ηine etiam habes , aptitudinem naturae ad per se sendum non se habere de materiali, sed de sermali 'ad denominationem subsistentis e i l. Iud enim se habet meth de materiali ad deno minationem , quo vatiato, non vaIiatur denominatio. talis est paties in denominatione usi . . at si illa aptitudo non intelligatur. subsistens non intelligitur, ex quo etiam capite aptitudo subiecti venit de formali in denomina. tione privativa : cuius argumentum est, quod utraque aptitudo consigni seatur, & con nota. tui explicuh in denominationibus tum privati, tum lubsistentis.
Iam vero , quod praeter positivam ipsam
completionem naturae , di negationem comis municationis consequentem non requiratur
aliud positivum substantiale sive reale, modale, per quod natura constituatur in esse suppositi, probo r. ex dictis cap. superiori . quia praeciso quolliat alio, sufficienter inteIligitur suppositum per hoc, quod intelligitur natura completa incommunicata s siquidem eo ipso intelligitur naturae completae individuas, hoe est indivisa in se, & a quolibet alio diis visa substantia . ergo aliud positivum is, perfluit. Probor. si aliud positivum substantiaIe --
quireretur ad suppositum , eompleta natura non esset completa substantia. quod est certum , etiam fatentibus ad versatiis, imo ex terminis a si enim subsistentia sit modus, aut res substantialis a natura separabilis, patet , quia
204쪽
fitin ea non est natura in linea substantiae oti=Mindi completa s quia non est' sabstatui aliter rfectum, cui deest debita substantialis ora. iactio . Atoui hoe esse filium, sic ostendo . m. Pra completa ρος hoc est, &diei uepcompset inesse naturae , quia est eompleta omnino itigatione petimi prinei pu operationum eius, iaquo est. Rursus, quod est sie complerum Ot in operat , .est indivisim complatum quoad
impliciter esse, & nullo alio indigens , nisipssionibus, di faeultatibus eonsequentibus
inc neque materia, neque forma materialisis solis possunt existere, quia se fons non pon int operari .anima vero rationalis, quae' h. het operationem intellirendi a eorpore inde.
pendentem , potest ealitere a corpore siparata . Atque iure est doctrina, quam Aristoteles in quisiturus animae immortalitatem supponit, ut indubitatam 3.del Anima his verbis: Si 0-ν salivsu anima operauis, aut passo pro.
ιδε. Ea, quo sin auito: quod alio nostindiget ad operandum, alio non indigetad Ut sten. dum. atqui natum completa in esse naturario superaddito posti 'ad operandum non itis diget, neque in ratione comprincipit : ali. et ii ac pertiaeret formaliter ad rationem na turae: nae in ratione eonditionias ut infix ex ptinta ostendam. emo illo non indiget' in ittendam. non ergo illudest natura substa tiale complementum; quia pugnat . suo natu,
tali complamento non indigere naturam. Rein stat igitur, ut natura completa in esse naturae
Mindivisim eompleta in toro esse positivo sub.
- Probo idipsum 3. quial non est assignabilis
effectus ullus ta malis positivus, quem ad - ' naturae eompletae subsi stentia. ergo effectus inrisabsistentiae lapi completis ui n tu Ia non
205쪽
ira Metaph. tibera. non negativus. frustra autem, &ini. possibiliter ponitur serma positi va ad praestan.
Dices i. cum Arriaga subsistentiam esse ultumum complementum naturae in esse substantiali. Sed contra a. quia natura ' probata est pet se lubstantialiter completa, ac perstacta. Contra I. vel completur pec illud positis vum natura in ordine ad operandum, vel sinordine ad per se standum, seu subsiliendum .
primum est istium ι quia natura completa est completum principium operativum. ergo qu ad hoc non indiget complemento . secundum sidieatur, committitur. circulus-explicationa
subsistentiae. Cons . complere allud in latione substantiae est illi date rationem aliquam sub. nantiae , quam per se non habet . at rogo i na turae , quae certe substantia est, qualis ratio su stantiae desit, quam debeat accipere a subsi4 sentia Ratio, inquies, substantiae subsistenistis. quid aliud est hoc , quam dicere , subsistentiam esse, quae reddit naturam subsisten. tem Hoc autem est revela nihil dicere ; quia non explicatur , quid desit naturae secum
diim se, propter quod, nisi adveniat subsi. flentia illa positiva, maneat substantialiut in.
eompleta. Dices x. eam Card. de Lugo , essectum sormalem subsistentiae esse , ut naturam reddat in se sistentem , de non in alio. Et quia videbat , hunc effectum formalem esse negativum , qui abunde praestatur per solam negationem communicationis s quemadmodum in physicis communius a m dicimus, lineam terminari , di in se sistere per solam negationem excursus ad aliam lineam; idcirco addit essectu subsiste tiae primarium esse , ut naturam perfici at in o dine ad se su sientandam , ac veluti fulciendam in hoc enim accidens a substantia differt , quod
illud alieno, haec proprio fulcro innititur . .
206쪽
Sed contra ea i , quia vel eiusmodi sustenta. tionaturae per subliiteotiam est propite dictaeausalitas:& hoe non 3 natura enim completa habet omnes suas causas, per quas suifieienter
extitit, in prior ad eiusmodi positivum. , lest causalitas, seu dependentia improprie ducta , qualis est in materia ad formam , & in ecsentia ad proprietates: atque haec non est, nisi indigentia orta ex imperfectione, de complebilitate . quare perinde est dicere sulcimentum , ac complementum : quod est ire in sententiani
a. Quod per se stat, non alteri innititur, sed sibi. si ergo natura per se stat, non subsistentia, distinctae , sed sibi innititur; si enim illi , jam non per se , sed per illam staret. Nec juvat ductere cum Lugone , quo F licet Sussissent m sis aliquidiuperadditum s stamen proprium ipsius naturasubstantialis , di ρον quod ipsa natura fa am Iustentat Etenim , hinc fit , quod natu
rastet sint suum , non vero per se : nisi dicas , quod subsistentia in sustentanda natura sit inbstrumentum naturae: quod est inauditum s . nulla enim virtus operatur, ut instrumentum estectus,aliter dum accidens producit substantiam, calor v. g. ignem, posset agere , ut in strumentum ignis producti, adeoque posset ignis per suum citotem dare sibi esse. 3. N iura ipsa juxta hunc aui horem suste tat maletialiter subsistentiam suam. ergo non indiget illa , ut se sustentet hon seq. prodi si enim causa deberet sibi dare esse per effectum ,
ut ab ipsa accipiat esse,jam posset ipsa immeiate dare fibs esse; quia te vera esse, quod acciperet ab effectu, acciperet a se plus est autem dare esse sibi, & alteri, quam tibi tantum . e dem modo discurre. de se tantatione naturae per subsistentiam a se sustentatam s quae debere1 sustentare naturam, in quantum praecise s sientat a natura ;ali ter naturam ipsam seo
207쪽
ysio Mus Libo instentantem non denominatet; si eam sustentari et, in quantum sustentatu balio. Dices 3. cum mnaci in I. .ea erc. s. sin p. num.ῖ . eflectum Bruttilem sub mtiae potui vam elis terminare quinsech su stantiam. in quantum sine nita est. ει hoc ipsum non est aliud, quis sie assicere substas' iam , ut illam qua talem reddat alio non invi-
Sed conit, est ι quia contra hunc authorem Iedeunt, quaei se meditatus est contra Arria..L m. Neque enim fingi potest , quod . subsisten ta reddat iubaantiam non indigetvem , ni Grubstanti anie s stentiam sit in ens, qu substantia est. rursus non pinest eta sic indi- ω , nisi impetucta sit, incomplata in tali Anea. tum redit contrat pium ipsius intermis. otio numn. Ago a est, sub Martia D.
iocompilata in sinantias Rurias 'pP. Mi/τriagae, non bene explicati isinstentiam pec Omplemensum, di persectionem naturae sua natura divina non completur , nec perlicitur per sinsistentiis relativas i a1 Lah neque pestillas aedditur non indiga, PAE illas indiga esse non. potest; nodi enim illas ex indigentia , sed ex perseduonix abundantia, lesumma secanditate sibi advit . uom ergo recto us distuictae uinsistentiae ponitias non iri,
, . Accipiodeinde e authogea s. Patres ici Iicet multos, qui substantis Petfratri. em per alterius non indigentiam exponunt . Admitto praeterea hane eOctum is almi positivuthe , sed nego esse linum id, ipso complemento subsantiali naturae in essena urae , a suo stilicet , ut iudiet tiatura . quod sit principium operandi comi tam , ii, & habet, quod sit esse computum. cum .perativitas universim consequatarine, ad
208쪽
que eomplata operativitas completum et . Postremoomnes isti vivii direndi reiiciun tur squis r edunt ii eommunirer reeeptatione IuPpositi, quae eum nihil exsilicettivum a natum distinctum separa ite , ndiit, quod usque adeolaboretur in huius e a formidi inquirendo rqvi nusquam est, nisi in imaginatione adversarioriant.
ARgumenta, quae contra praecedentem da, ctrinam obiici possunt, alta sunt Met phoea, qtraeque praeseindiua ii revelatis, alia sint Theologiua , quaeque in re statis nisumur. Prioris anIum generis argumenta Proponauridi diluam in praesenti obite. .esse subsistens Maeseseri in sinceptu persectionem iubstantialam, qua potest 'tarere natura. ergo ratiosabsistentiae opone da est inpositi separabiti.-aalec. pro, quia esse sibcste ellesse uinctantiam totalem ιens per se persectum, de gompletum in linea ,sub stantiis. Conc sisuppositum e instituitar pernegationem qnionis ad aliam substantiam, ad hi possibile erit compositum constitutum, per materiam , negationem unionis ad lotinam ra. Natura est Engularis, de haecpex positi. um .ergo perpositivmn est happomam, strusuesistens. Modiri essendi stinantiae petiectior est me ellandi aecidentis . a qui miaus essendi accidentis positivus est inimitum inhaerentiis . ergo positivus erit modus essendi stinantiae nimirum subsistentia saliret negatio perfectior esset-fitivo,&non eas ente: quod tepugnat. - 4. ppositum , qu- est substantia prim est magis subrantis Oam natura, quaeit si
209쪽
isa Metaών. L νIL ualuia ineunda, ut ait Phil. in prassicam. at. qui inhil potest esse magis tale per id, quod non eu tale . . ergo supposita litas addit aliquid intransitivὰ subitantiale supra naturam. s. Suppositum est unum per se, ut constat . at si constitueretur per negationem , non enet unum per se, sed per aeeidens s quia unum per se constitui non potest ex ente , dc
o. Ego non constituor ego per negationem a aliter me es e me perinde se haberet, ut me e re Meseum . atqui tuo constituor ego per subsilientiam. ergo subsistentia non est ne
ν. Non est commod4 assignabilis terminus eiusmodi nuationis . communicatio enim . quaen .atur, aut est cum aliena persona et oco quia eum illa etiam per negativumgonuit catur, unio realis fieri posset cum non 'nte. aut funa aliena natura: de seque hoc;quia in Cntisti Humanitate amissa est subsistentia me unionem non cum natura, sed cum persta mittate verbi. Neque diras, constitui subta sentiam pet negationem communicationis cum divina Persona , qu* positiva . est , nam videtur absurdum , me constitui me per negationem unionis hypostarieae. s. Natura humana potest divinitus uniri suppositaliter Angelieae. ergo subsistentia na. turae non est negatio .eonc proia quia si nega. tio esset subsistentia, utraque, ει neutra sub
sisteret. utraque quidem; quia non . est mai ratio isur una potius, quam alia: neutra vero, quia utraque careret negatiose communicati nis, quae pernos est subsistentia. . - s. Omnis negatio fundatur in aliquo positu o . Si ergo subsistentia sit negatio, erit positi- um, - in q-,sundetur. hoc autem non estiaesa natura ι aliter non posset amitti negati. . nisi an ittendo naxuram ι neque enim P
210쪽
test non manete , manente eius sand mento.
Ad r. resp. ex dictis, subsistentiam importaxe de sermali non istum negationem , sed etiam complementum ipsius naturae, quo scilicet praeciso, res licet in eoinmunicata, non est tamen in rigore subsistens. importat ergo sor-rnaliter subssistentia persectionem substantialem positivam simul cum incommunicatione : sed illa perfectio separabilis a natura non est. Nego igitur antec. cuius probatio nulla est , qui ipsum esse subitantiam totalem, ens pet se fidie. dicit de materiali naturam, & deformali eius complementum, ut affectum consequenti negationeia quare ut amittatur, non est opus amittere periectioneis: satis est amittere negationem .
Confirmatio est impertinens, eum dedueat ad impossibile disparatum. materia eum nega tione unionis non est composita, sed simplex squia neque componit eum ali , neque componitur ex alio. Natura cum negatione unionis eo
ipso per se stat, adeoque subsistit , & est suppositum ; quia hoc est suppositum, natura sum pleta individua. Ad t. nego cons singillaritas est inseparabi lis, di indistincta a natura, adeoque est neces.saria naturae: nulla autem mera negatio essem test necessaria . Suppositalitas est a natura separabilis, adeoque potest in meta negatione consistere.
Ad Modus essendi, quo substantia disseti ab accidente, est perseitas excludens inhaesionem : quae sane exclusio cum ementialis sit substantiae, non distinguitur a substantiae positivo. At modus essendi in se per subsisten tiam non ita competit substantiae , ut modus contrarie oppositus competat accidenti, acci. dens enim incapax est unionis hypostat leae sub stantialis, quamvis haec imitetur unionem a ci.