장음표시 사용
291쪽
dum quaeritur , utrum ea evidentia sit, re ipse quaeritur, utrum appareat s hoc enim est,pro γ,sitionem esse perie notam , ita nobis apparere, ut ex praecisa Ietmihorutia intelligentia se, suamque veritatem intellectui manifestet. At que hsc probatio emcacior multo videtur,quam quae ducitur ex eo, quod multi negarunt Dei existentiam . propositio enim per se nota nega. xi potest a non penetrantibus termiaeos: quales potuerunt esse Athei. Sed fieri non potest, ut propositio per se nota ab omnibus, aut sereo m.
nibus negetur esse per se nota. neque enim potest dici, quod omnes, aut sere omnes termiis nos non penetraverint; praesertim cum ii, qui
id negant sint prima Theologiae Scholasticae
capita. Prob. I. ratione, quam insinuat Scotus in I. d. 1.q.2. g. ideo aliter. De subiecto habente no tionem compositam non potest innotescere exi'. stentia, nisi innotescat compossibilitas rationum subiectum componentium . Hoc sane eviindens est, quia non potest innotescere existenistia, de quo non innotescit possibilitas; quae in persectionum , praedicatorumque Tei conue. nientia, & compossibilitate consistit. Atqui Deus non habet apud nos pro hoc statu eoncer tum simplicem, sed compositum ex pluribus
rationibus. Hoc etiam est eertum; cum enim Deum non cognoscamus. nisi ex praedicatis, perfectionibus , quas videmus in creaturis,sem per sumimus rationem aliquam communem Dco, creaturis, ut rationem entis, substantiae, intellectivi, &c. cui addimus Hiam ratio nem Dei a cieaturis distinctivam, Echane vel positivam relativam : ut cum ipsum dicimus,primam omnium eontingentium causam; vel positivam absolutam ut cum ipsum dicimus nyeiligentem persuain substantiam; vel nega lixam s ut cum ab ipso removemus imperfectio '
292쪽
L. Caput R. a snesinereaturis repertas, eumque nominam in infinitum, immensum,&C. Ex his consequens.
est, non posse de Deo per se existentiam inno. testere L nisi per se innotescat talium persectio num compossibilitas. Atqui eiusmodi compessibilitas non potest per se innotestere s cum enim praedicatum commune De , & creat ut is, cui od unum potest perfecte a nobis cognosci te. periatur sine praedicato Dei Proprio, non potest certificare de eompossibili Iate sui cum tali praedicato. Rursus praedicatum Dei proprium cum valde i mperfecte nobis innotelcat, di non. nisi per creaturas ipsa S, in quibus non reperitur ν nec poterit intellectum nostrum reddere omnino eertum de sui compossib i litate eum dicato i lio communi
Dices illud est per se notum, quod qui
negat tibi in terminis contradicit . atqui perceptis terminis , nemo potest negare Deum eiae, quin sibi contradicat. ergo Deum esse est per se notum. Min prob. nomine Dei venit ens necessatio existens: ens, quo melius fingi non. potest: ipsa essentix veritalis . at primo qui negat ens, quod habet existentiae necessitatem. existere; evidenter loquitur pugnantia;. quo di enim non existit, aut contingens est , aut im-
, possibile t ex his autem utrumlibet repugnatem . necessario. Rursus exi stens meli iis est nota existente. Si ergo ens, quo melius fingi non potest, non existit, jam non in ens, quo me lius fingi non potest . Postremo qui negat existere veritatem, hoe ipsum esse ΝeIum enunciat, non existere scilicet veritatem, adeoque affitinmat simu 1, & negat existentiam veritatis. Nego minorem r ad cuius primam , Ec secun .dam probationem lico, icontradictionem esse ,
si negetur existentia de iis notionibus simplis ut possibilibus: sed eae notiones ab Atheo non sumuntur ut possibiles 3 ad aue nuua est interminis contradictio. exemplum habes in his
293쪽
aliis propositionibus o Creatura nerassariδ σι flens existis: Creatura qua melius ni fingi potes , existit: quas propositiones nemo altruet Perse notas, non ex alia ratione, nisi quia insibiectis suiuuntur praedicata ineompolubilia; adeoque propositiones sunt de subiectis non supponentibus. Idem planh Atheus assumit ae subiectis propositionum in strgumento relata .rum. Sed de hae re magis ex professo agam cap. seqv. tertia probatio nullam habet dissiculia. tem ; qui enim negat Deum sub conceptu ve
ritatis existere, non negat omnem Oinninbueritatem existete , sed illam . lam obiecti vam veritatem , quae si esset, prima esset, Fesumma veritast, omnesque alias veritates ob mcii vas sermaliter, aut eminenter in se coa
Jam vero quamvis Deum esse per se nobis in.
notescere non possit , potest tamen eviden ter per demonstrationem sciri. Hoc tam est, certum, ut sententia , quam tuetur Rabi Moy - .ses apud D. Thom. qu. Id. de Ver. axt. 2. & Ρe trus de Aliaco apud Suar. in Met. disp. 29.ωα I.
a D. Τhoma dicatur manifeste falsa, a Theologis apud Suarium id approbantem damnetur iuraronea, & quidem praeter Patres unanimit testantes naturalem esse Dei cognitionem, Samaa. habetur A magnitudinε Decisi, O ..cre4 . ruracet stibiliter poterit crearor eorum videri. Videri autem non dicuntur, nisi quae . perspicua sunt, de manifesta. Exad Romo.
natum est Des, manifestum est in illis, Deus enim, laismanifesta υitini bilita enim ipsim peres, quasectasunt, intineri ea pie-π1 r. Ratio xtiam id, ostentit r. quia non potest na ades'. re in necessariis. Sed fi Dei evidens cogni. sacile panabilis cuiquesion ,esset , natura deseceret. in maximε necesserio ad vitae enim h 'nestatem ae selicitatem sine Dei cognitionupervenui non botest ε 1 a
294쪽
Praeterea omnis creatura, quae Dei est esse. ctus, adeoque cum Deo essentialiter connexa, nata est & se, di Deum intellactui manifestare: imbuero ad hunc ipsum finerei per suam naturam ordinatur . ex quo sic arguo : illud est demonstrabile , ad quod cognoscendum datur. medium saltem a posteriori honnexum, eius, que naturaliter manifestativum . Sedad municognoscendum omnia creata sunt eiusmodi m dia. ergo Deus, eiusque existentia demonstra.
Demon strabilis autem Deus est a posteriori,
di pereflectum, non a moti, dc per causam . Nam neque per causam physicam , neque , per causam metaphysicam . non per physicam squia primae causae nulla esse potest realis causa . - non per metaphysicam. I. quia existentia clauditur in prima Dei notione, juxta illud Em di: Hasum, quisum . prima autem rei notio
non potest per .aliam priorem probari ra. quia vel Ialio divina, quae prior methaphysice esset existentia ', intelligeretur actu , Nexercith Deo competere, vel non . si primum.. jam intelligeretur in Deo exi stentia ante existentiam; hoe enim est exi stere, habere pra dicata exercite convenientia . Si secundum; am non potest per eam probari existentia Deis quia impossibile est, praedicatum posterius acta competere, & exercite subiecto ex vi praedicati prioris praescindentis ab hoc , quod actu, feexercite competat, vel non competat. Sic quia rationalitas non certificat intellectum , quod
actu homini conveniat, non potest risibili. tatem probare , ut actu homini convenien
295쪽
OPtimae eausae, q-lem in praesenti ago,
obest saepe non parum probatio mala. pre aium erit oper , si reiiciam prias. quae ines caciter Deum probant, rationex: tum eas pro, seram, quae verε demonstrant. Prima ratio ineinax est, quam affert de suo Cartesius tam p. 3 ineip.philoch nucis. tum in Meditat. 3. Quamquam post multa hinc inde 'bieri, & soluta dupliciter propinit Gemne' trico, ut ait, more dispositam.
vel eminenter contineatur. habvimus autem ideam. Dei, hujusque id realitas MDctiva nae forma. liter , nac eminenter in nobis eontinetur , .ec in ullo aliopraterquam in isse Deopotes contineri .. orgo hae idea Dei, qua in nobis est , requiris Deum pro causa, Deu uetroindeQxistit . t Sed primus modus proponendi rationem Cartesianam desumptam ab idea coincidit, aut coincidere debet, ut aliqua sit, cum ratione probante Deum esse ex notione optimi mox re licienda. Dieo igitur, hanc appellati a Caς. tesio demonstrationem , quia non distinguit inter definitionem quid nominis , dc quid rei. Deum esse ens necessario exissens admittitur ab Aibeto , ut definitio quid nominis m negat ta men Atheus esse tem, cui illa definitio con V
296쪽
niat. dum ergo viciιur in maiore ια- esis, ρος. sensus esse debet, ut vera sit, quod dum est res, de euius not ione estpraedicatum A. evidens est, illi a xompei e praedica tum A. Ex quo id unum consecraena est, quod si mus est, necentio est at non concluditun
rium, in cuiusnotione involvatur e luentia , de illud tamen eae chimaericum a ut vi xi est hoc termino, Eus maius , o pos-- rude in hoc alio, Creatum omnem parsa
Alter modus probandi Deum mutus adhue concludit . Realitas enim obiectiva vel stat pro entitate cognitionis, inde pinsioncipimus , vel stat pio obiectoim, tumuxum ino,non seeundum De nota requirit causam, in qua contineatur . tum quia scin minore dum atamitur realitas obieetiyxideae divinae, atamitur Deu&, ade0gue committitui fallacia petitionis principii non primum; stata tota persectio concessiius simplicia quam da Deo pro hoc statu tormamus, eum. non sis immediast a Deo vi ab obiecto ruest a creaturis, Dibux mediis Dei notionei
Deinde peto . utrum idea, de qua loquitur Cartesius, sit meth apprehen siva , an judicat Si loquitur de apprehen si va, argum entu mProbat. nullium esse conceptum simplicem chi maericum si sit enim ccnceptus substantiae s3Pernaturalis, infiniti claust, δα. jam de si tale tibi ectiva eiusmodi conceptus sermari po test idem argumentum, eaque concludi misi bilis. si vero hi itur de judicativa. negabit Atheus e realitatem obiectivam huic correo pondentemi; hane enim assumere est assumene tale judicium eta verum; non potest aa tem id assumi ab eo , qui hoc ipsum vult de
297쪽
me elach, & distinctε pete inius , non potest non esse ut peteipimus s Deum autem clare, distincte percipimus ut ens neeessarium . ergo Deus verε est' ens necessarium nihil va- Iet i maior enim est evidenter talia , si loquatur de simplici pereeptione, qua nobis in notescit etiam chimaera . Si vero loquatur de pereeptione' composita, vera est s quia hoc pa cto nobis innotescunt principia. Sed istis est in hoc sensu minor, sic enim haec propositio, Deus propositicipet se nota: quod nec vuli ipse Cattinus . dum eam demonstrare
Alterii ratioinessicax qua utitur P. Antonius Perez, aliique Recentiores post i psum , ita habet. Nullum bonum est chimaera. Sed ens
carens omni defectu est bonum'. ergo ens carens omni desectu nos est chimaera. ergo est possibile. ergo necessatio existens. ultima haec consequentia est evidens , quia inte caeteras
perfectiones illi enti eonvenientes est necessi. tas existendi. Maior item est evidens; quis enim nisi stultus chimaeram bonis annumeret λMin. etiam videtur in suis terminis nota; quia ut desectus est malas, sic bona est eius caIentia. Aliter sic proponitur argumentum , quod potest etiam probare minorem primi. Nulla res est imperfecta, quia non est chimaera. Sed omnis res est imperfecta , quia bon pervenit
ad carentiam omnis desectus . ergo carenti omnis desectus non est chimaera . 'ergo ut prius., Cone ex eonceptu. perfectionis simpliciter simplicis, quae scilicet in sua ratione lam liimperiectionem non involvit. Persectio huius modi nee potest ipsa esse impossibilis, nee po test esse incompossibilis cum aliis similibus persectionibus; uitumque enim dieit unpersectio nom , quam excludit a sto conceptu per se cito
298쪽
I. Caput II. 1 rctio simplicitet simplex. ergo possibile est ens, in quo omnes eiusmodi perfectiones sint eoadua
Si hoc argumentum demonstrat existentiam Dei demonstrat pariter existentiam Τrinitatis, quam tamen omnes Theologi negant demonstrabilem naturaliter . pro eo enim termina earens omni defectu, sume hune alium . Trinitas earens omni defectus &sic argue .r mi tum bonum, ehimara r sed Trinitas earens
omni defectu est bona. ergo non est chimara iadeoque est possibilis. Quin etiam demonstrabis
existentiam Quaternitatis Personarum in Deo; aliis mendo hunc alium terminum ea rens omni defectu: & procedendo, ut pro cedit argumentum . quod si istae demonstra. tiones non sunt , sed sophismata , sophi Lma erit, non demonstratio argumentum Pe.
Di tecta responsio facilE ostendit; in argu
mento ella petitionem principii, qualem pro bavi esse in argumento Cartesii. aut enim ens carens omni defectu sumitur in minore secum dum significationem , & secundum quid vocis atque ita vera est minor a sed nihil concluditur; quia solum fit sensus, quod in explicito conceptu importato per eas voces nihil habetur, quod non sit bonum, praescindendo, utrum
ut, nec ne res, cui talis conceptus re i placonis Veniat. aut ens earens omni defectu sumitur secundum suppositionem , & secundum quid rei; atque ita falsa est per Atheum minor, ut' pote de subiecto non supponentes imo involis Vente non quidem in actu signato, sed exercito repugnantiam . . 'Ad alterum modum proponendi negatur minor. &si urgeas , petendo, cur res sit im perfecta frespondet Atheus; quia deest illi per. sectio reperta in altero ente creato persectiori et
de quia in his est progredi in infinitum, nullum
299쪽
Ad cons. simi Iiter respondetur ab Atheo
quod . conceptus persectionisi excivilentis binis nem impersectionem datvit Osiriniae mente nostra, non autem istatares minem res omnis ab eo supportatamon ingens. ες creata, omnis supponarin imperfecta .s adeoque omnis pre
semo si ponitur re ipse imperis, fit ei: guttansitus a Mnificatione as ruppositioilem, hquid nominis ad Qtia rei, ab init Mnato, ad Qxercituin , a pura periectione simpla areaecamve ad eandem sumptam exclusive .
Via , ut Deum . . deninis mi demqnaratione non 'M , sed Erues aerii hane unam m. etiuinasse, ainumento ere . quod nas aliam Tholms, veteresque n.. si ingressisin.
Prima isitur, eademque evidentissima monstratio habetur ex contingentia effectuimr Creatorum; undemno dilux existentia entis O n creati, nec contingentis . dantur enim in natura contingentes effictus , qui--ne sunt, ut antea non Herint: uteremque e
dens , non silum physia in effecti sextis e sed plusquam Hime in eognitioni s, dii ele
monibuς mas de novo experitur i nis et ergo est in natura ens ab ipsis distinctutii riuus vir tute ponantur. coni is evidens primhab uni '. Pexu naturali, quo . dum vid emus esse m de novo positum, inquitinuis musan ab ebren tradistinctam a nec amui mus a -- pro equisa effectitat t-ii, iiiii; s.
300쪽
Leuastis I. Caput M. I. somnes divinae persectiones demonstrative ia terentur. Pergo, aut causa talis effectus ipsa quoque est contingens, aut pecessaria. Sine' cessaria, habeo Deum, ens seuicet necessariunt
nec contingens, nec creatum. Si contingens,
ipse quoque eget causa distincta. vel ergo ibi
tur in infinitum, aut devenietur ad duas cauasas se mutuo causantes , aut dabitur causa ne cessaria, & incausata . M prima duo membra asseti sine contradictione non possunt ergo ul'timum est verum , dc asserendum . prob. prima Pars subsumptae . processus enim infinitus in causas per se subordinatis, h. e. per se necessariis ad effectus cuiusque produetionem repugnat. quia pro uno ente necessario ab Atheis excluso, lenentur admittere infinita entia necessaria subordinata. da enim, quod illae causae non nece si aliae sint , sed contingentes , jam possunt omnes non fuisse. da iterum, quia non fue
rinis jam impossibile est, quod fuerint; quia 'nec Pptuerunt esse sine caula, oc ultra omnes
non est pex Atheum causa. Altera pars eius subsumptae demonstrata est in physicis , ubi de impossibilitate mutuae prioritatis in caud
Accedit, quod etiam admissb progressis iainfinitum in producentibus, Fc productis, visa gumenti non minuitur , sed roboratur. Sie enim arguo . quilibet effectus contingens est sibi omnino insufficiens adessendum. ergo si in infinitum multiplicentur similes effectus , non minuitur , sed augetur in lassicientia . conseq. est evidens; insufficient ia enim addita insufficientis& non potest sacere sufficientiam.& auget in lassicientiam . sic paupertas addita paupertati, & ignorantia ignorantiae, auget paupertatem,& ignorantiam,s nec potest sacere vel divitias, vel sapientiam. atqui ratione
in sussicientiar, quam habent singuli effectus, indigent cauti adaequate distincta. ergo non Potest