Philosophia peripatetica tomis quatuor comprehensa, authore Jo. Baptista de Benedictis e Societate Jesu. Tomus primusquartus Tomus quartus. Metaphysica

발행: 1723년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 철학

371쪽

34o 3staph. Itan III. unmmUanus , nseandore lucis adjusus, non Potest cernere is homo etiam perfectissmὲ

rus, nisi aterna ce Iustitia divinitus adiuvetur, rem non potest vivere. Dat igitur , juxta Augu. sinum , ea gratia, quae adversari is est primotio, ipsum etiam posse supernaturaliter vivere, ut dat lux posse naturaliter videre, complendo p tentiam non quidem visivam, sed enectivam visionis. ' Idem esto judicium de D. Th. in iis locis, uba docuisse praedeterminationem visus est adversa-

inquit, natura corporalis , vel omiuatis ponarur perfecta , non potest in suum actum procedere , nisi

movemur a Deo. Gemotione igitur, aut Prae. motione divina non potest creata voluntas in actum procedere. ergo habet a praemotione, ut possit s aliter quo pacto pr/rmotio remota re movet posse, si nullatenus pertinet ad posse Et Rrt.9. O. Nylla res creata potes in quemcumq- actum prodire, nisi virtute motionis invina.Quod autem , ait Alvareae disp. I9. num. s. exponendo hunc textum, quasi ei us sensus sit, Causam δε- cundam nunquam esse operaturam , nisi movem. tur a Deo, est aperta violentia.quid enim,si quis

pari licentia interpretandi verba illa Chlisti Domini Iora. Nisi quis renatus fueris axaquo , Spiritu Sancto, no is potes introire in Regnum Dei, exponat dicendo, non negari posse introire, sed introiret quid , si pariter illud Io. o. Nemo potes venire ad me, nisi Patre traxeriι eum,inter-Pretetur non de posse venire, sed de actu venire tuuid, si can. I 6. Trid. Mmo potes tota vita om nia peccata etiam venialia virare, nisi exspecta ti Deiprivilegio, sic intelligat. Potest vitara ,seώ non vitabit e An non istae extortiones potius sunt, quam expositiones λAt hoc prorsus pacto S. Doctorem adversalii interpretantur ,seu Ve- allis nolentem ad sua sensa detorqueat. CΛ.

372쪽

actum. sed qui amat, caret actu primo eom Pleio ad odium, eo ipso, quod inret praemo . tione ad odium . ergo caret' sussicientia ad odium. Minor est pr-tacas, summior en certa 3 quid enim est sufficientiamus secundi,' nisi actus ipse primus completus, quo posito in rerum natura habetur id totum, quod inistis est. tactus ipse consumi λ Ceri in prae- senti non est sermo, nisi de lassicientia in actu primo ab actu primo indistincta. ubi ergo non est totus actus primus, nouest via sus in

eientia. ' ' . .

Cone ax terminis non habetur sumerent ad Λ , ubi aliquid, deest neeessariis requisitum ad Α, sed promotio ad odium est Meemrio re ruisita ad odivin. ergo deficiente prae notione, 'eficit odii lassicientia. at qui amat, non. 'habet

373쪽

et 41 Metaph. Liter III. habet ad odium praemotionem. ergo non habet odii sussicientiam.

Resp. pulchre Gonetus distinguendo sufR.

lentiam Theologicam a iussicientia grammatiis cali; quin vero in vocabulis, qui S.'utant ut

docti, & indocti, deberet esse Theologis pro

prium dictionatium. Arguo 2. ex triplici exemplo adversariorum. compa tona enim primo mulionem divinam cum motione, qua Caelian fluunt in causas inferiores . I. cum motione, qua impelluntur ab artifice instrumenta altiso 3. cum lumine mo vente oculum ad visionem: quod ultimum est

exemplum Augulties in calce capitis superio ris relati . At quis dicat, inferiores causas , remotis caelestibus influentiis , habete sum. cientiam ad motiis suos peragendos 3 instruiniarenta artis ab artifice non mota suilicere ad ar. te facta s oculum per se unum satis esse, ut vi deat obiecta nondum illuminata ' Non ergos uisicit ad odium voluntas ad odio habenis dum non praemota, si marmotio est ad odio habendum non minus , imo Magis neces

saria.

Cons lassicientia amandi quam debemus

concedere voluntati, dum odit , est talis, ut deiectus amotis volu ninti vitioivertatur. Sed voluntas non amans eum defecta praemotionis ad amorem, non est ita constituta , ut desectus amoris jure ipsi possit vitio verti. ergo non habet suffieientiam ad amorem. n. Prob. uatis exemplis. finge enim Caelum non move xi, nec influere in inferiora, quis arbori V. g. tribuet, quod non in .ssores , sductusque se induat λ pono artificem non applicare in lira, men um ad opus, quis instrumento tribuat , quod opus non elaboretur 3 da lumen oculo prohibeti, quis oculo imputet, quod non Vi 'dei Similiter si voluntas ad amorem non Prae' mota non amat, non ipsi imputabitun non

374쪽

amor, sed neganti praemotionem . Voluntas' ergo ad odium praemota. caret proprie dicta sui. scientia ad amorem . non hM .Hino flabes, oecupatum esse praecipuum Tho mi statum effugium, quo dicunt , praemotio nem requiri ad ageret, non ad posse agetes uri de inferunt, sine paeaemotione ad amorem stare potentiam , adeoquC sufficientiam amandi . Sed jam cap. sumo ostensum eae nem ,. si requiritur, requirn etiam ad posse si

nec flare o lita , quod requietatur in priorii causa luatis ad agere, &quod non requiraturi ad posse age te . Deinde quidquid sit de illa locutione impropria , & arbitratia , osten sum modo est , quod si praemotio est adactum

prae requisita , eaque in po stare voluntatis non est , non potest volun ras nota praemola adactum habere eam lassicien iram ad actum ,ratio. ne cuius sit ipse imputabilis non actus.

Habes praeterea , quam sit abs re e Mimplum illud adversariorum quo dicunt, albedinetripe itinere ad esse. album , de non ad poste ella album, ex quo inserunt, idem dies de praemo tisne posse o Etenim ad sufficientiam non pertinet e flectus ipse', sed eansa cum toto eo, quod se tenet in priori caulitatis. albe do autem lieit album formaliser , n me flective, nec proinde teriet se in priori natura adi album, ut se-tenet in priori adlactuari praemC-

Pio . Praeterea parilas retorquetur; ut enimi non potest habere in potestate album , qui non' habet in potestate albedinem ,, vel secundum, este; vel secundum inesse essentialiter, requisitum ad album: ita nec potest habere voluntas in potestate actum , nisi habeat similiter in potestate praemotionem essentialiter praerequissitam adactum.

Eiusdem omnino satinae est alia responsio verbis dumtaxat differens a praecedente, quod scilicet voluntas non praemυta ad amorem ha bet

375쪽

bet ad amorem potentiam possibilitatis, non suturitionis, h. e potentiam qua possit stma re, sed non qua actuam et . Sed haec responsio praeterquamquod corruit ex praedictis, sic praeterea impugnatur, Osten dendo, praecisam potentiam postibilitatis, quae

ante praemotionem ab adversariis conceditur, esse verissimam impotentiam. Voluntas enim

cum hac sola potentia potest amare. ergo v Iuntatem eum hae sola potentia amare est pose sibile. cons. est evidens ex terminiss quia exterminis stare non potest potentia amandi cum amandi impossibilitate. At voluntatem cum hac sola potentia amare non est possibile. ergo voluntas cum hac sola potentia non potest ama re s adeoque haec potentia est . impotentia haec etiam consequ. est evidens; quia procedit. ab opposito consequentis ad oppontum anteceu dentis. Sola minor subsumpta est probanda 'ea vero est manifesta ex adversariorum doctri na ι nam ista pro sitio . Voluntas eum hae sola potentia amat, juxta ipsos est impossibilis veritatis, aliter praemotio non esset ad actum essentialiter praerequisita s adeoque non po test haec ipra esse vera. cum adjuncto modo

de nobili. Repugnat ergo dicere, quod illa

Potentia a Praedeterminatione seiu ncta sit tota potentia possibilitatis ι sic enim non alio indigeret , .nisi actu , ut transiret in poten tiam futuritionis et quod mordicus adversarii axestanti atque adeo istis terminis nonnisi M. lusorie utunt a

. a. a

376쪽

SI vera sum dicta f. su p. pr sens sequela est

evidens. Qui enim osiittit actum praecis-- tum sine sufficientia ad illum ponenduin τ noa imputabiliter, ade ue non peccaminose iselum omittit . sed qui omittit acium praeeeptum carens praemotione ad illam requisita, non hybet suincientiam ad i Ilum ponendum. ero non imputabiliter,nee peccaminὀse illum omit

'tit. maior, dccon sunt evidentes. minor

superioribus jam est ostensa. . Cons peccare est Deum deserere, priusquam a Deo voluntas deseratur. sed peccare eum ca' rentia praemotionis necessariae ad non pe an dum, est deseri a Deo, priusquam voluntas Deum deserat. ergo sic pecea re est non peMa-re. maior est certa ex Trid. sessi c. e. tr. ubi,

Deus , inquit , gratissamel iust σωρω naverit, nisi ab eis Diui rimatur. Atque hareest eommuhisSS.PP. doctrina , praesertim Ailagustin. de Nar. 5e ar. e: 16. ubi ait, quod Deus non deseris, si non deseνatur. Minor est certa penetranti praemotionis doctrinam , in qua omissionem actus praecepti praeit necessario , ex parte Dei tum nmatio praemotionis ad i psim , tum praemot o ad op situm a pestis ergo De nos deserit in. re maximε necessaria. ad praece pium implendum Quam nos ipsum deseramus per praecepti transgressionem. Et quidem ubi duo agentia sunt ita subordinata, ut unum de beat indispensabili ex oraeire, alterum ver. sequi, si primum sponte sua praeire noci, de' setit secundum, an equaim ab eo deseratur . .

377쪽

caecum, qui ambulare noli potest nisi alio praeeu me deertes hie ex arbitrio suo praeire nolit, non dicetur deseri a caeco. sed

caeeum ipsedeserere. . Respondent x, praemotionem adactum prae ceptum non denegari a Dyo, nisi ex voluntatis cuWa niuentis eam a Deo oblatam acceptaret 8. exemplum:

aa uroremm nee sarium ut volaret' ipse autem 'sua libertate ruponderet , Domine, nec volo alas accipere, nee volares me itδ reputaretur reus, ct '

narentur a Deo . Itaque admittere videntur iniquandam vicissim impeditivam inter sec. 'catum , & praemotionem ad actum praecepium, quatenus per peccatum impeditur, di per istam

U hane responsionem evertam, ostendero debeo, praemotionis ad actum praeeeptum ea imoiam nullo pacto esse imputabilem volunta ti. Id. autem ita probo. Non potest voluntari imputari carentia stipposita in priori ad omne liberum eiusdemi voluntatis exercitium , in quo uno fui tur imputabi litas. Sej carentia Praemotionis ad actum praeceptum est in priori ad exertitium actus prohibiti. ergo non potest voluntati ea carentia imputari. consequ. est 'certa s quia non est aliud exercitium, in quo possit tunc ea -entia statari . Min. prob. Quoties in priori ad:actum situm supponitur iuipedimentum actur oppositi inamovibriae a Volumate, in eodem priori.upponiture en 'tia actus oppositi, ut per se pater.' Secriti prio xi ad actum prohibitum supponitur praemurio ad eundem astum inde penaens a voluntates quae praemotio est impeditiva praemotionis ad εctum praeceptum propter incompossibilit

378쪽

tem; qsiam inter se tales praenultiones exerοῦ cent. ergo supp*nitur in priori carentia prae Molionis adact- praeceptum . .. ' Non negando, praemotiones adactus oppositos

per se oppositaru Sed haemga 'aeeluditur . I. quia actus ipsi sunt sermaliter inter se oppoliti eo ipso ,. quod intrinsece vendunt ad opposita,

amare enim in negationem rei importu repugnantiam non solum in obiectis , Ied etiani. in act ibus . at praemotio ad actuin praeceptum dc praemotio ad. actum prohibitum sunt ab in . trinseco ad terminos incompossibiles . ergo iunt incompossibiles ab intrinsec ι.& ratios sui . 2. praemotiones: supponunt volitiva es Dei e ces actuum , . ad quos, praemoVent . vol untates intem evicaces oppositorum forma luet opaonuntur, & se invicem destruunt . ergo in eo signo, in quo intelligitur praemolio, ad materiale actus prohibitii, rntelligitur ex vi voluntatis divinae antecedemis impedita voluntas piaemotiva ad actum praeceptum, adeo que de impedita praemotio : impedita enim . causa, impedi ur eo ipso effect . Elam Praeeluditur a. Nominiiii. potest carentia, prae morionis ad actuni prsceptum pendere a sua non accematione, quin ab acceptatione pendeati praer otio ad actum praeceptum . sed non pendetim acceptatione prεmculo ergo nec pendet a non . sicceptatione non praemotio . Minor est eom l uois jam praedeterminantium docti ima, de , confirmabitur impugnando alteram: responsio nem. Maior pro .r . exemplo advextitiorum . eo ipso enim, quod Deus praecipien&vol tum,ialas mihi οὐ ra , , li alas nonihabeo, quia non accepto, alas habeo, quia accepto e nec est in ' relligibilς, quod vi oblationis est in mea potestatis non aeceptare alas, nisi sit in mea potestate easdem acceptare. 2. a prior , quia n.nPo 'isse negatio esse causa negatio ius, nisi pO' ii Oiri

379쪽

sit eausa po fluoniis negatio enim niat aliteemtest esse causa negationis, nisi quia aufert cau. Iam essectus ablati . Sie ignorantia est cauta omissionis, quia tollit scientiam, quae si ades. At, musaret actum . Ne remotio tilis est in

aere musa tenebrarum, quia removet cautiunt is, & sie de aliis, si ereo non Meeptatio prata motionis est causa. cur praemotio non aecipia.

tur, nec quaecumque causa, sed praevisa, stante, ut dirunt, Dei oblatione paratissimi ex parte a ad famistionem dandam , consequens est ,

m acoeptatio fit eausa, cur praemotio accipiatur: aut si haec non est causa, neque illa. . . Respondent x. non solum catentiam praemo.tionis adactum praeceptum esse in manu voluci. ratis, sed etiam praemotionem ad ipsummat

xiale actus prohibiti . nam actas prohibitus disponit ad sui praemonitionem , adeoque est ad eam in priori in generε causae materialis, ad quam dispositiones teducuntur:primotio autem est in priori adactum in genere causae efficie

Sed contra r.ex repugnantia mutuae priori.

tatis in physieis demonstrata, si vhea siti ne dem, sive in divers tenere musae, modo sit

prioritas mutua seeundum idem esse reale. onistrii 1. qui haec doctrina labefactat totam ma. chinam Bannesianam de absol to primatu, de omnimoda independentia causae primae, quam ponit dependentem ab actu causae secundae, di quidem dependentia indigniore, in genere, nimirum causae materialis, quae inter causas est

ignobili stima. Contrito quia hoc est ponere

prioritatem mutuam inter causas ipsas efficientes. arbitrium enim ut se disponens petactum est eausa libera actus s alitet non imputabiliret se disponeret. causa vero libera impraecisibilistet involvit in suasormati ratione essicientiam. quare hoc est re ipsa ponere duo agentia libeta' . aequa.

380쪽

aequaliter dominati va in eundem aetatn ι quoa non soliun est mutare decreta antecedentia in

comitantia, sed etiam est deglutire evidens imlud absurdum, in quo Theolm communitα fundant impossibilitatem multiplicitatis

Respondent 3. praemotionem ad acium uo . num esse i n nostra potestate; quia ad hoc suis est, si Deus possit eam nobis dare.nam si quaper an . eos possuMisi, ali aliterper nosposumus, ut ait ex Aristotele S. Thom. a Bitiori id erit in no stra potestate, quod habere possumus non peram leum deficientem, sed per Motorem intimuIraesentem, qui rebus omnibus iiii empti praeco inest, ut nunquam iuit desit in his, quae euruslibet conditio exigit. Ita Goudinus, ad diique hane instantiam. In superna ur libus sine gratia Dei nihil possumus operari: hiecta men gratia tam non est in nostia potestate, quam Oaturalis praemotio 3 & tamen βmpletio . mandatoram stipernaturalium est in nostra potestate. ergo habemus in potestate nostros actus quamvis ad eos praemotio sit necta .

Incipio ab hac instantia, quae, nisi salior,

evidenter probat oppositum. Compulsus enim supernaturali praecepto v. g. ad credendam Iri4 carnationem, si caream necessari' praevia s pernaturali cognitione, quam Delia ex suo Ubitrio effieaciter neget, non habeρ credendistisicientiam, adeoque non credens non pec co . Sed qui ponit actum prohibitum , caret praemmotione necessaria ad acium praeceptum, qu minus ex suo arbitrio non vult dare . ergo non habet sume entiam ad actum praeceptum, adeo que illum omittens non peceat. Hoc argume ito usus est Augustinus I. de Praedest. Panctorum eap. I. ut probet nos non esse ad Fidhni su

SEARCH

MENU NAVIGATION