장음표시 사용
71쪽
uid tiones oppositae, poterit tamen illa tale ein rem, ut in te, ista in rem, ut in cognitione. Quod ut intelligas, nota duplieem impossibi litatem posse considerari, secundum quid, Sesmplieiter talem . impossiblitate seeandum
quid dicitur impossibilis homo s 'μεα ipse ν
test simpliciteresae, sed non potest esse lapis, sed non potest esse planta, εα. impossib: litate simpliciter dicitur impossibilis homsapis, vel homoplanta. Hanc ergo impossibilitatem se cundam in re non distinguo, prima a sed hane seeundam fruto superaddere primae denomin sionem secun db intentionalem abaetu judicat i vo essentialiter silis, quo intellectus invexi fi tabilitexennneiat, hominem este lasndem, hinminem esia plantam . Sit enim homo, & lapis, homo dc planis se qualiter ab intellectu enunisciantur , esse in rerum natura nullate, nus possunt quare ut singularia multa, qua
tenus substant cognitioni simplici praeeisivae , quae est latentionalis multorum unitas, unum sunt, ita de duo possibilia, quatenus subsunt enunciationi impossibilis veritatis, quae est intentionalis impossibilitas,impossibile sunt. Ex his infero T. eut impolubile vulgo dieatu eens rationis 3 quamvis enim iubstratum, quod impossibile denominatur . sit eos reale, deno minatio tamen est a ratione non quacumquem sed inentialiter errante: dc id appellatur ens ratiorus non iandatum s quia nullum est in x. vexum iudieii, a quo denominatur, Linda.
Inferox. Nominales, qui non aliud impossi hile recognoscunt praeter sormale , h. e. actum essentialiter falsum, nihil te ipsa contra me asserem, sed diseremiae solum in modo lo. quendi. uiolant eam a propositione in inimisum derivari denominationem linpossi, iis , μάhaneoniis residere tu pidicio, in quo idem
sonat c uis impossibile, ac ine in veri sic bi lo, sea
72쪽
. u. . v. . adere impossibilem veritatem. ego vero Ic mitto praeterea inisossibile obiectivum , ios, in reqo pombiIta ab eo rudieto tanqua a Qxma veniente in obliquo deno nata. ita trus ad ea, quae dini in Logicis de universaliGramalilaeognoscere
enti, Uter salsum cogno iesvero est testemere iapra ipsa dissibilia, vi actui filso su . Bantia . Reto pacto di impossibile definitur .ipis en matur, Dod sit imoossibilo ἀaliud cognostrae universabe. fit per coannio nem praecisivam directam: cognIitur per x sub . HΛMiaque hil'l: Bon posse acete en, Tationis, posse tamen emno Gre. non potest versari non potest per judicium issem. potest eoenostere' ouith annotescuns ipsi possibi Ita non solum ut ni ita Insero s sensus exteriores nec sicere, necdcognostere impossibile. non ficiunt: quic se
vero si h let actum sella , di potest supra t
73쪽
s6 -taph. Liber L stas nulla est in eiusmodi cognitione. pote' cognosti ; quia potest integra propositio una cum suo aiecto termi nate apprehensionem .
S Ententiae sic declaratae dupIex genus proba
tionis habeo. primum erit, ostendendo, quod nihil momenti adversus ipsam , magno aitet molimine, ab adversariis sit hastenus a l. latum ; sive procedant positive , ut probent impossibilis a possibilibus eontradistincti ne. cessitatem: quod praestabo in praesenti : sive .egative , ut sistant in asserenda eiusdem meranim repugnantia et quod praestabo in sequenti capite. Alterum erit, ostendendo Metaphs , sitis rationibus, nullum revera esse obiectum
impvssibile, quod possibilia ipsa non sit
Ergo Recentiores 1. arguunt cum De Lugo de poenit. disp. r. seα2. a num. 1 Quicumq- affirmat, debet cognoscere motivum affirmans
di aliter irrationabiliter afirmat. Sed motiovum assirmandi, quod homo sit lapis, non est. nisi identitis obiectiva apprehensa inter homi nem , & lapidem. ergo non solum in tali assit matione cognostitur homo, dc lapis . sed etiamidentitas inter ipsos, quae est tertium objectuinaeon tradisti nictum ab ipsis. a Quamvis motivum assirmandi non sit iden' sitas , iMntitas tamen est assirmata . perinde enim est dicere, homoto iapis, ac, ἀπιών iden , a larer hominem, o, . dabet ergo dentitas illa saltem attingi, ut obiectum af, firmatum aD Et est argumenium, In quo mirum qu*n
74쪽
obiectum impollibile contradistinctum. ergo cognoscis obiectum impossibile contradistin. . elum. prob. eonc, si enim illud non cognoscis , stulte, 6c temere negas, adeoque male negas.. Et quidem universim negari non potest inco gnitum : si ergo illud negatur , cognoscis tur . .
. Quidquid eognoscitur sub praedicato sibi
repugnante, non cogn0scituri plum, sed aliud ab ipso. Sed ita cognoscit ut homo, dum dicitur , homo es lapis. ergo non cognoscitur honio sed aliud ab homine : seu non cognoscitur homo xealis , sed chimaericus.s omne illud potest ab intellectu eognoscε, in quod dividitur ejus Alectum adaequatum. Sed obiectum adaequatum intellectus est intelli nibile: & intelligibile dividitur in id, quod est, & id, quod non est : in id, quod potest esse, di id, quod non potest esse. ergo poterit ferri intellectus etiam ad id , quod non potest
o. Voluntas potest appetere bonum impossibile; qualis esset appetitus illius, qui vellet
comedere carnem hircocervi: aut Ariani, qui vellet esse beatus videndo Verbum, quod putat creaturam. ergo poterit intellectus id ipsum cognoscere ι nihil enim volitum, quin praecogni
. Dum quis cogitat hi reocervum impossibi- Iem, nihil cogitat de actu intellestus, sed solam dei biecto. ergo hi reocervus non est sermali. . ter impossibilis per actum intellectus; alitu cogitaretur constitutum sine constitutivo , sine quo tamen nec esse potest , nee inte,
Ad I. nego mi norem, quam video sine probatione ab his Recentioribus assumptam, qua si per se notam; cum tamen in Log. l. s. qu 2. multis probaverim, nullum judicium assim, nati vum aut debere, aut posse nabere in pris
75쪽
ri notitiam identitatis exercitae interextrema.
uod si instes, petendo, quodnam sit motivum
. amrmandi lapidem de homine , aut ereaturam
. de Verbo 3 Resp. r. indirecth , esse illud itum,
a quo movetur intellectus ad notitiam illam uam praeviam identitatis. Resp. z. directe , aliorum assensuum aliud l esse motivum. in propositione per seriola ter, minorum sila notitia determinat ad assensurit . in demonstrata determinant praemissae. in pro. babili, si ea sit prima, movent termini: si Ἀ- lcunda , praem 'uae probabiles , sed utrobique dependenter ab imserio voliinlatis. Iudicium
. vero erroneum tres musas habere plerumque solet. r.est imperfecta terminorum considera.
tio . a. est principium aliquod universale , quod ut saepe sit verum, aliquando tamen est ratiam . inadverteritia admotiva in opposi-rum. Sic Arrias consideram eonfuso, di impermodo verbum , exeaturam ue nullam te inter ista per ejusmodi notitias apprehenderisi distinctionem, nee attendens, imo ει nolens attendere ad plura motiva, quae illi efficaciter Poterant probare eontrarium: de habens Orm terea hoe pri ncipium, non vim t Bu, Iunt eadem s quod principium iis multi est verum a Verbum esse eteaturam pxonuncia Vit. Ubi hie pro motivo notitia identitatis 'Certe nec Aristoteles, nee alius quisquam Dio' lecticus tradens in Ullogism' motivam cori.
eludendi, identitatem inter extremitatesau- numeravit, aut nominavit.
Ad 1. dico . quod affirmatur an promMiω ne, non est identitas , 'sed praedicati s qu unum juxt summulas dicitur, seu affirmat de subiecto . Hinx ergo est , quod identitas requiritur , ut propositio sit vera; hoe est i α-- negabile. aliud quod identitas assiimatur: de thoc emallam , cum potius exerceatur identitas suinalis, eur uex parte etei non correspondet
76쪽
. Mentitas obieω va, propositio sevis est. Dieci' a. dentitas si assirmauix, &dicitur, non id. ε circo cognosci debet. proquo recolenda, quae in Linci dicta sunt l. a.'. 3. c. I. Iudicium sci- Iicet iumptum pro formali non esse cognostitiis 1 vum . sed esse meru' intentionale syncategmxerua trahens praevias notitias in suppositionis: Mentitatem. Hocigitur ,de noci aliud est assi .
mari identitaterricin judicio, poni tale signum sync tegorematicum; quod viae 'nostiti vum: non est. nullam ex parte rei exprimit, aut ex
. primere potest identitatem. . Sed quid dicendum, si intellectus hoc ipsum exprimat , bc affirmet, Daι- identitas Alectiva. . imeris inmma Resp. ita se habere in hoc iudiei, utu, hoc alio, homo est piis; ut
x nim bicistis applieat unum possibile alteri, . Iapidem scilicet nomini: ita ibi seisis applic t. identi atem realem, quae veri eniis est passio , i homini relate ad lapidem, eui competeis non
. Ad s. tam instantia , quam resimnsio est ma- . nisesta. Et quidem dum intelligibile uni versim. dividis in possibile,& impossibile, divisio sine
dubio est adaequata. ergo umul asseris non esse
aliud obiectiun praelex pinabile, di impossibi.
- 1e. Nunc redit con tra te argumentum tuum et
megaseste aliud obiectum praeter possibile , α
impossibile. ergo cognostis obiecium contra
diuinctum a possibili , M impossibili. ergω.divisio intellii bilis non est adaequata Et qui dem inquisitio de tertio hoc obiecto non PL.- cedit pro statu conditi ato, screati, pro qu sine dubio impossibile est di sed pro statu abbis.
-lato, εc intentionali, in quo etiam si esset. contradictionem traheret adeoque repugnM
non solum esse, sed cognosci 1 5e per eonta .quens si cognosceretur, simul non cognosteri.
77쪽
. Metaph. Ztiber L, do, quod Aristoti I. post. numerans quaestiones, statuit quod quaestio an est praecedit quaestio, nem quia est, quam confundit cum quaestione propter quid est s cima loquitur de quaestione, in
qua quaeritur definitio quia rei: haec autem Procedit per rei causas praesertim in triniecas. at vero quaestionem an es , quam sequitur quaestio quid rei s px'cedit quaestio quid nominis et
nihil enim quaeri potest ab ignorantibus nominum potestatem. Hi ne apud Logicos, si, post statutam nominis significationem , quaestioni an est negative respondeatur, ulterius non proceditur 3 quaestio enim quid rei eo ipso de subiecto non supponente. Hoc totum habet D. Thom. I. p. qu. 2. ad 7. ubi, Ad probandum, aliqui esse, necese est accipere pro medio , quιdsignificet nomen : non autem quod
quid es, quia quassio quid est sequitur ad quasti
nem , an est. Hispositis, ad argumentum in serrima , conc. antec. & dist. consequens: cognoseo obiectum impossibile contradistinctum' secun . diim quid nominis , seu cognosco significaetio. nem istorum nominum, quae ut fit Vera, requirit, ut nomina supponant , quo modo significant r concedor cognosco, &c. secundum quid rei, seu cognosco, quod i sta nomina supponunt, quo modo significant f nego consequentiam. Constat autem vel mediocritericientibus dialecticam , ad negandum non temere fatis esse, si sola vocum potestas teneatur squin praeterea debeat cos nosci id pro quo voces supponunt .
Instabis i. cognoscis significationem istarum contradisin tum ab omni possibili . ergo cognoscis earundem significa, Morriodo enim potest signi ficatici eo. gnosci sine significato λ at significatum est aptum obiectum impossibile contradi stinctum.
Resp. nego cons cum sitis sit, si cognostam
78쪽
non significatum , sed significata s nimirum quod vox impossibile signifieat ipsum possibilo
remoti vh s aliae autem voces satis sunt nolae:
Quod si quaeris unum obiectum significatum,de quo istae omnes voces simul veri ficentur , quaeris non amplius significationem, sed sup
Positionem , non quid nominum, sed quid
Instabis x. negas quid rei ς ergo cogno' scis quid rei. Nego cons. quae non aliunde pro' bari potest, quam ex eo, quod alitet temere negarem. bed 3am haec calumnia satis eli repui sis , eum ad temere non negandum sufficiat intelligere nominum potestatem . Posset etiam distingui consequens: cognosco quid rei, h.e. scio quid sibi velit negare quid rei; concedo. th. e. scio ipsum revera quid rei, quod nego me scire; nego consequentiam . Ad 4. dist. ma3orem ἐν cognoscitur aliud ab apso ex parte praedicati repugnantis, concedo
majorem: ex parte subiecit, nego maiorem ἰex parte copuὶae, nego suppositum maioris adula copula non cognoscit. Dum ergo lapidentie homine aifirmo, propositionem sermo 'Gsentialiter falsam s quia praedicatum essentia Iiter repugnat subiecto. id autem, quod ho mini reali repugnat, est lapis realis, qui est essentialiter non homo. ergo lapidem ipsum Malem de reali homine affirmo .. Quod si lapis fictus de ficto homine affirmaretur, nec praedi' Cata essent repugnantia, nec propositio falsa equia vere inesse satiem obiecit lapis fictus .est
homo fictus. quare argumentum retorquetur . . Ad s. torum argumentum si transmittatur, ut jacet , nihil habet adversus meam senten. tiam . neque enim nego , impossibile cognσssi. nego impossibile cognitum esse aliud prae
ter possibilia ab inverificabili iudicio denom nata. Quod ii contendis intelligibile, ut sic, di vidi in possibilessc impossibile non tanquam tarduas
79쪽
Muvh. Liber L rationes eiusdem obiecti, sed tanqua' i addo contradistincta obiecta; petis principium. hoc assumendo sine probatione ι & praeterea urgeris a simili s paritet enim intelli tibile d
viditur in univeriale singulare et nec tamen ista dices duo esse contradistincta obiecta. Ad 6. nulla est specialis pro voluntate dissicultas, ut enim simpliciter assero impossibile posse cognosci, ita & assero posse amari. Sea quemadmodum voluntas amans universale pro positum s non idcirco non amat singularia: ita. oc amans impossibile, non idcirco non amat possibilia. Ad r. idem argumentum probat universa Ionon constitui per cognitionem , quia qui cogi itat universale , non semper cogitat cognitiornem. ut.ergo in universali, ita in impossithili cognitio constituens licet non senipev exprielia, semper tamen consideratur impli'. cite.
ρν baxtur A Udivi non semel in hae materia opposita' rum partium studies.s atriter decertant tes, utri probatio positiva incumberet ι alte sis pro se non necessitatem, alteris non re pugnantiam allel mibus f utrisque pro handi onus hummio istroque decutientibus. ει quidem utrorumque momenta prius appono et tum ostendo melicires esse partes negantium ,
quam agerentium obiecti nutus distincti cognoscibilitatem. Sic igitur discurrunt, o meram talis obn
non repugnantiam asserinit. hirco r-
Vua ut qbiectum comtia istinctum ab Urco, de
80쪽
cervo realibo, ut siti inpossibile esse, non la dimen est impossibile cognosci ; quia ad hoc secundum x quiritur , ut cognitum non cognos .catur. atqui hoc non sequitur; quia qui cogno'. scit eiusmodi obiectam, cognoscit quidem illlud, quod non esset si esset . at non cognos cit simul, & non gnoscit. ergo eiusmodi ob lectum, quod est impossibile esse , non estim possibile cognosci, seu est impossibilis res, nori impossibile. obiectum . ut enim dicitur ens postabile, quod positum in te , est tantum , non vero eu simul,&ncia est: ita dicitur postisibile obiectum , quod positum in mente, cis',
gnoscitar tamum non veto cognoscitur simul,
Ex opposito, qui stamus pro huius.biecti su perfluitate non quacumque, sed essentiali, Ac . discurrimus. Nulla est cognitio, nullus assen sus, qui pro sui vel obiecto, vel motivo exi gat eiusmodi intelligibile distinctum ψ quic*n' que enim noster actus lassicientissimi salvatur per sola obiecta realia. ergo saperutaneh po nitur istud intelligibile. antec. prob. quia omnis actus noster, de quo potest esse dubium,
est in materia aut naturali, aut remota ρ nam in materia contingenti quamvis salsum enun'. cietur, non tamen; impossibile. at in neutra opus est tali obiecto; quae enim sunt enuncia tiones in materia naturali, sunt necessario v
rae per ipsa obiecta realia, quae ab essentia sua
habent, ut ita fuit, quemadmodum enuntiano tur: ut cum dieo, homo est animael, aut, homo
non est lapis . quodcumque ergo his superadda tur, sine fundamento, nee sine essentiali se,. perfluitate superadditaec Quae . vero enuncia tiones fiant in materia remota, sunt fine dubiis essentiaIit .salsae, in qua salsitate formalissi reponiintur per sola obieeta realia . Siodum assero, hominem esse lapidem , minem non esse animal , sellam ,