장음표시 사용
231쪽
ῆam has sermas, etsi certa exempla non sunt in promptu, respondere sibi posse, analogia postulat. In catalectico
Et in antistropha: φοιτα γαρ vae ἀγρων
πετρωος ὁ ταυρος. Et in Aiace v. II M. qui versus sic scribendi videntur:
Amphibrachi, a quo altera forma incipit, arsis soluta in Helena 527.
Simile huic est aliud genus, anacrusin habens anapaesticam:
232쪽
Et catalecticus, Hecub. 909. δορι δη, δορὶ πέρσαν. Vltima versus soluta v. I 330. I 348.
. 482. Aliae formae longiores sunt Glyconeo. Harum prima est Glyconei hypercatalecti:
Saepe dubitationem facit haec forma, ubi sequitur GIyconeus pro basi anaerusin habens, ut in Eur. ΙΙelena I 3IT. ορεία ποτε ὁροιι αδι κωλωματηρ θε ὐν ἐσυθη. In huiusmodi locis, nisi aperte hiatus vel alia idonea caussa hanc descriptionem versuum postulet, ita potius distinguendi sunt, ut ambo sint legitimi Glyconei:
233쪽
Similis versus, sed pro basi solutum dactylum habens, in Bacchis est SN. SM.
q. 484. Aliud genus, saepius Glyconeis iunctum, hoc est:
ἐκτοπιος συθεὶς ὁ πανTων. Sed ubi quinta ab initio syllaba longa est, ex antispasto potius et di trochaeo compositus esse hic versus putandus est,
καλλίστων φιβρων Λιόθεν στερεισαι. κτείνεις, κλεινῶν συγγενέτειρ uJελφων.
Longissimus, qui cognatus Glyconeis est versus, Phalaeceus hendecasyllabus est:
234쪽
Eadem ratio augendorum in fine versuum etiam in brevioribus illis formis, quae supra commemoratae Sunt, invenitur. Eiusmodi hoc metrum est:
β. 4 88 Alio modo ab initio augentur Glyconei. Vnde haec forma
Aliud genus trochaeum inter basin et reliquas Glyconei partes insertum habet:
235쪽
. 490. Aliud genus, simile ei, quod β. 4SI. c0mmemoratum
V. 0ed. Col. I 23. Ibb. 6. 492. In fine additur Glyconeo Creticus vel Molossus in Ele,ctra Eurip. 434. 443. hoc metro:
236쪽
Et versui β. 479. commemorato.
Quemadmodum choriambici numeri, ut eo ati, saepe Glyconeis miscentur, ut ap. Soph. Ρhiloct. I75. 186., ita etiam unus choriambus interdum additur Glyconeo. Soluti exemplum est in Ione I 22. I 38.
παναλέριος α ι αλίου - πτέρυγι θοα. το δ' ἁ φέλι ιον πατέρος - ον ιια λέγω. Nisi πατρὸς seribendum, ut qui sequitur choriambus solus per Se separatum versum iaciat.
Hinc inter Glyconeos saepe versus invenitur ex Cretico et choriambo compositus. Eurip. Hel. I 356. ματρος οργας ἐνεπει 'βατε, σεμναὶ χάριτες.
q. 496. Ad exemplum Glyconeorum et Pherecrateorum lactum est etiam aliud genus, quod pro choriambo Creticum habet:
237쪽
γαρ ιιοι ιν τηρ αλλI. Cuiusmodi versus hic illic legitimis Glyconeis adiuncti reperiuntur, ut in Avibus 680. in Hippol. 66. In minore versusi in basi iambus, tertia autem a fine syllaba brevis est, videri potest hoc metrum Bacchiaciam esse, ut in Suppl. Eurip. 990. 10 2.
Solutiones sunt in his: Eurip. Suppl. I 0I8. Electr. I 53.
Νisi in Electrae versu αγκαλεῖ scriptum fuit, quo hic versus par esset et praecedentibus et iis qui sequuntur. 6. 497. Recisa prima huius metri syllaba, manet iambiens ischior- rhogicus, qui ipse non raro Glyconeis mixtus invenitur: Soph. Ded. Col. I 2I.
238쪽
Quoniam in strophis metra Glyconea habentibus non semper omnes versus legitimi Glyconei sunt, sed alii longiores, alii breviores, saepe dissicillimum est versus recte describere, Siquidem parte versus dempta et alteri versui addita non minus bona sunt et usitata metra. Vt in Soph. Antig. I 00. sive ita distinguas,
Ουθρ των προτέρων φάος, sive Sis, ἀκτὶς ωελAυ, τὸ κάλλιστον επταπυλωφανεν Θωρ τέον προτέρων, per se neutra ratio reprehendi potest. In huiusmodi igitur Ioeis diligenter videndum est, quid antistropharum comparatio, si carmen antistrophicum est, vel hiatibus, vel syllabis ancipitibus, vel pedum responsione, postremo quid omnis orationis conformatio maxime probabile esse suadeat. Vide Elem. d. m. p. 569. Seqq. Distiirco by Corale
239쪽
LIB. III. CAP. III. DE FERRU PRIAPEO.
Versus Ρriape us ex Glyconeo et Ρherecrateo in unum coniunctis constat: quem metrici male ad antispastos referunt. Formas habet tres:
uuarum credibile est plerumque constanter unam usurpatam esse, ut apud Anacreontem: Ἀρίστησα με, ἰτρίου χεnτου ἐικρον αποκλάς, Οἰνου δ' ἐξέπιον καειν ' νυν δ' ἄβρως ἐροεσσαν
φύλλω προκτίδα τῆ φίλη κωμάζων παry αβρῆ. et apud Catullum carm. XVII. et fragm. 2. atque in Pria-peorum carmine M. quod a quibusdam eidem Catullo adscriptum est. Secunda est apud Euphorionem Chersonesium;
Comici utrum omnes formas promiscue posuerint, ausingulis singulas in antistrophicis opposuerint, incertum eSt. Pherecrates, sive is alius est, in Persis apud Athenaeum XV. p. 685. A. v. Meinekium II. I. p. 318.
240쪽
Et ibidem qui BIεταλλεῖς scripsit: v. Mei nek. II. I. p. 301.
Caesura ubique diligenter observatur. In basi non putopyrrhichium umquam usurpatum esse: v. 6. 502. Tribrachum quae attuli exempla tuentur. Dactylus invenitur in versibus, quos asseri scholiastes Theocriti in protegomenis:
δίζαι ταν αγαθων et Ἀαν, δίζαι τὰν πίειαν, α φέρομεν παρα τας θεον, καχαρίσσατο τήνα. Posui quod et metro et sententiae conveniret. Scribebatur ἄν ς εροιαν παρα τῆς θεου, αν ἐκαλέσσατο Τηνα.
Videtur hoc metrum asynartetu in suisse. Vnde et hiatus in exemplo illo apud scholiastam Theocriti, et syllaba anceps apud Catullum XIX. 4. nutrivi magia et magis, ut beata quotannis, et commentum grammaticctrum, hexametro heroico nomen versus Ρriapei tribuentium, si is ita consormatus est, ut metro isto legi possit, ut, Λουρνμές τ ἐμποντο καὶ Alaωλοὶ φανεροίρμαι. cui non dictus Hylas puer, et Latonia Delos. aut Ararim Parthus bibet, aut Germania TL