장음표시 사용
241쪽
LIB. III. CAP. IV. DE METRO EvPOLIDEO. 2II Huiusmodi est versus Cratini apud Athenaeum XIII. pag. 566. E. ταυτὶ και τολμας αδ λθειν ροδοδακτυλος ουσα. Qui, si locus esset pyrrhichio in basi, videri posset Priapeus esse. Sed recte eum pro heroico habuit Dobraeus in addendis ad Aristoph. Ρlui. 555. V. Meinekium II. I. p. ISI. CAP. 1τ. De metro Eupolide o. 6. 503.
Versus Eupoli deus, comicorum proprius, n0n recte ametricis in polyschematistis numeratur. Constat hoc metrum ex Versu Glyconeo, choriambum habente in fine, et alio simili membro, in quo Creticus pro choriambo est, de quo V. . 496. caesura, quae est in fine prioris membri, saepissime neglecta. Luculentum exemplum 45. versuum exstat in Νabibus Aristophanis V. 518. seqq. υ λωμενοι, κατερω προς τμας ἐλευθ*ως.
In hasi trochaeus, iambus, spondeus, interdum tribrachus inveniuntur. Aristoph. Nub. 539. Mκρον, παχυ, τοις παιδιοις N γέλως.
242쪽
LlB. III. CAP. V. Ρherecrates ap. Athen. XIII. p. 6 2. A. συνεδριον τοις 3 ιειρακίοις Iν ἐλαλει δι κγιερας. Prochaeus, qui sequitur basin, interdum, sed raro, arSin solutam habet. Pherecrates ibidem: καχα ιετροπωλεῖν Tl ιαθοντ ανδρ' ἐυρην καθοιενον.
Plato in Hyperbolo apud scholiastam Aristophanis ad Av. I 2I.
Vide Dubraeum in Aristophanicis p. I 2I. et Mei nekium II. 2. p. 669. A Iιοτατος nescio an dictum sit vocabulo, quod Graece balbutiens Hyperbolus usurpaverit, quem poeta iuprimo illius comoediae fragmento, δητωμην sie scribendum pro et oλιον pro ολιγον dixisse ait.
De metro Crati ne o. β. 505. Metrum Cratin eum priore tantum parte ab Eupolideo differt, in qua choriambum et dipodiam iambicam habet:
243쪽
LIB. lli. CAP. VI. DE CHORIΑΜB. POLYSCHEMATiSTO. 2I3 Apparet caesuram saepe negligi. Ceterum sallitur Hephaestio, confundens hoc metrum cum choriambico, quod ipse poly- schematistum vocat.
CAP. H. De choriambico dicto polyschematisto. . 506.
Choriambicum metrum, quod polysch emat istum metrici voeant, non videtur polyschematistum esse. Constat ex his partibus: Nam praeter caesurae neglectionem ita purum servasse numerum videntur comici, ut ne spondeum quidem in initio dipodiae iambicae ponerent, quin etiam a solutionibus abstinerent.
και ξυνεγιγνolemi ν υει τοῖς υγαλγῖς ταγροισιν. Sedecim versus Eupolidis hoc metro scriptos servavit Athenaeus VI. p. 236. E. - - .
244쪽
De epionico dicto polr schematisto. . 507.
Versus, quem epionicum polyschematis tam metrici vocant, neque Ionici numeri ullum vestigium habet, nisi prava ratione in dipodias deseribatur, nec polyschematistus est. Constat ex his ordinibus:
Caesura non ubique servatur. Eupolis προσψ γένει apud Meinekium II. I, p. 135.
ιν αεστιν πα- λεπιψ κακ* τε τὴν ἰδέαν. Sic nunc apparet scribendum esse: vide Lindemannum ad Prisciatii opera minora p. 252.
De versibus asynarietis. q. 508.
Metrici versus eos, in quibus duo membra coniuncta sint, quae eonnecti copularique nequeant, asynarte tos voeant. Quae desinitio salsa est, quia etiam in permultos versus Diuitiam by Corale
245쪽
cadit, qui non numerantur in asynarteiis. Quare nos eos versus asynarte tos vocamus, quorum partes laxiore vinculo cohaerent, ita ut perpetuari orationis cohaerentia possit,
et hiatu syllabaque ancipiti interrumpi. Vt apud Ρlautum Amph. I. I, 35. 39. qui mesua Thebano ρνω- ac ba obiecit munera,
rog*us Iraebano Creonti rggnum atabilivis auum. Inventor asynartetorum putatur. Archilochus suisse, uno versu duos coniungens, hiatu et syllaba ancipiti in commissura admissis. Idem an eosdem versus etiam perpetuata oratione divisoque inter utramque partem vocabulo condiderit, ince tum : dubito autem. Metra, quae ab Hephaestione ut asyn-
artetu commemorantur, haec Sunt.
f. 509. Archilochi metrum est hoc:
in quo ille constanter caesuram observavit, Ἐρασμονιδη Xαρίλαε, χρημά τοι γελοῖον. Saepe eo metro usi comici, sed non diligenter custodita cae- Sura. Eupolis: εἶ δέσποτα, καὶ τάδε νυν ἄκουσον, ' αν λέγω σοι.
Vere asynarietus est hic Archilochi:
246쪽
Vsus hoc etiam Horatius Ι. 4. sed ut ab licentia ancipitis et hiatus abstineret. Neglexit caesuram, sed in Verbo composito, Simonides epigr. XCI. των ἐχορηγησεν κυκλον ιιελίγηρυν 'μπόνικος. . 5 2. Similem versum, cuius prior pars catalectica est in disyllabum, Cratinus secit: χαψετε, παντες θεοί, πολυβ-ον ποντΚν Σέρισον. Vide Elem. d. m. p. 644. 6. 5I3. Alius Archilochi asynarietus, quem etiam Horatius epod. XI. asynarietum fecit, hic est:
Omisit Hephaestio ex iisdem membris inversis ab Archi- Iocho conditum asynarietum, de quo V. Benu. ad Horat. epod. XI. Vsus eo Horatius epod. XIII. Dare diris pectora aolliciturinibus. l. 515. Alcaeo Anacreontique usurpatum esse hoc metrum ait Hephaestio: Alcaei hoc posuit exemplum: ἡ ρ ετι Zσιννοι μνη τω μῆρακέω
247쪽
Scripsi quod metro conveniret. Nam quae vera sit huius fragmenti scriptura post tot vanos conatus vereor ut inveniri possit nisi novis repertis testimoniis. Illud apertum est, ferri non posse quod in altero versu libri vetereS habent, Tuριιεναλα ἐπρα κε tax ἐν ιι υρσιιω. In priore codex Palatinus rid τυωακη P. Anacreontis hunc versum attulit Hephaestior ὀρσόλοπος μεν γρης gιλεει μεγαιροιαν. Eum vero togaoedicum esse hoc metro, eo cognoscitur, quod etiam cetera huius metri exempla, quae in Anacreonteis inveniuntur, quintam a sine syllabam brevem
habent. Quod nisi Hephaestio duo diversa metra confudit, Alcaei fragmentum huiusmodi quid habuisse censendum erit: γ ῆ ετι Λιννομένη τε Ἀροακ P
6. 516. Aliud ex Iubacebis Archilocho adscriptis:
Aliud huiusmodi apud Euripidem:
Vide Callim. D. I 16. . . IS. Aliud genus Hephaestio ita compositum esse vult,
248쪽
2IS LIB. m. CAP. VIII. exemplo usus trium versuum sic scriptorum: εστι ιιοι καλα παῖς χρυσέοισιν ἀνθεειο σιν ἐειπερῆ εχοισα μορφαν, Κλεῖς αγαπατιά, αοὶ τας ἐγω ουδε -δίαν πασαν Ουδ' ἐρανναν. Quorum quum secundum caesurae indicio cum forma metri supra posita congruere dicat, apertum est scripturam corruptam esse. Ρrimum ex trochaico dimetro catalectico et dimetro acatalecto, tertium ex hypereatalecto et brachycatalecto constare dicit, deceptus ut videtur, depravata scriptura. Verisimile est horum versuum omnium hoc metrum esse:
δεῖρο δοτε, πιισω, χρυσεον λιποῖσαι.
249쪽
q. 523. Aliud exstat in epigr. Simonidis in Brunck. Anal. T. I. p. 141. ανωλόλυξαν κισσοφοροις ἐπὶ διθυραμβοις. . 524. Aristophanes in Lysistr. v. I 0I4. seqq. hoc genere usuS
De versu Saturnio. f. 525. De hoc metro multa confusa et perplexa rettulerunt grammatici Latini. Fragmentum Charisii, unde aliquid lucis speratum erat, ex codice Neapolitano editum a F. G. Schnei- devino Gottingae a. IMI. nihil quod huc pertineat contineti
250쪽
Seripsere de hoc versu Th. G. Irmiscus, nisi Io. Fr. Christius, Lipsiae a. I 754. II. Diindier et Laur. Lersch Bonnae 1837. Severam censuram experti in notitiis litterariis Monaeensibus a. ISM. m. Octobr. n. 2I3-2l5. item C. H. IVei se Germanico Quedi in burgi et Lipsiae I 839. Non vidi dissertationem editam in vol. l. p. I97 - 236. libri eodem anno Mutinae hoc titulo editi: Lezioni accademiche di Giovanni Galvani. Secundum
nostram asynarieturum desinitionem nun pertinet ad asynar- istos versus Saturnius, quo Rumanorum antiquissimi poetae solo videntur usi esse. Eo et tituli perscribebantur, et carmina poetarum. Vertitque hoc metro Livius Andronicus Odysseam: Naevius autem eo scripsit bellum Punicum primum. Νumeros habet hos:
Dabunt malum minia Nagrio poetas. Sed et caesuram saepe neglexerunt rudes isti poetae, et omni genere solutionum usi sunt, ut adeo ancipitem in fine prioris membri solverent; iidem pro more antiqui sermonis spondeos in omnibus locis tulerunt. Quin veterrimi satis habuisse videntur, si versus aliquo modo his numeris similes esse viderentur. Nam apud omnes gentes initia poesis talia suerunt, qualia ubique etiamnum ab hominibus rudibus atque incultis componi videmus. Pronuntiant illi verba sic, ut in quotidiano sermone consueverunt, includuntque etiam numero eo, qui illius sermonis proprius est, hoc est trochaico vel iambico, idque sic, ut sere numerent magis syllabas quam ponderent. Eiusmodi ex antiqua Graecia superest o dii ἐπιμύλιος, cuius verba posuit Ρlutarchus in Sept. Sapient. Convivio c. I4. hoc metro: