장음표시 사용
151쪽
ΑὐsTOTELI FORTUNA. spvηare. Irataque iam e mem Petr- mus in Ori releorum sententiam Maim mo isto, or omnibus temporibu V Abaimmo more dixisset, duo homines tam mehementer irati commotisue Iuni, ut qui Ars eum prehenderet, existimarem eam omnes es turbare, iura humana se diuina perarer re, omnem humani iudic obem, em eripere,
denique e mundo quasi mundi solem rostere; MDe Aristoteli stiritu af ii, eximarent, ramum selm igne expiaηdum esse, oris te- simonia tanta stultitia careremo , mix-- credibile id esset, nisi ripio te tum prodi---- teriretur libellis ranira Ari uiscinanimaduersiones descristis , O per orbem terrarum misiis id ρυδυ- νm, o dii insta dum censuerunt: quos homines , quoniam afli i sui vexati sunt, se a fratre molem petuo contempti , tandemque i ri teleo iu-isci resissetis reserati, non puto mihi =ueri. notandos se. Sed quid rimuleos duos hic commemora, cum tota sorum hominum natio eadem si 'Enimuero quid singularem, se s homines natos induvitam hin riam referamis Summa semper liberta fuit Grammaticis. Rhetoribus, Mathematicis Phi-osphu contra Grammaticos, herores, trale
re mancos, Philosophos diceηdi scribent:
152쪽
eisue θιω- , qui ad omnium artium ρefectisnem pertinere magnopere videbatur maxime probata es, o omnium Philosophorum , Aristoteli prasrtim praeceptis mce
commendata. At quoniam Petrusinamus
ristotelicis Umaduersionibus i rimuleos dormientri messicare ausin erat , Deus bones meminisse horreui, migerint res agro ciores praetermittam: ex Aristotelei nem nem nominabo, summo rerum simpliciter attingam. Vix ri telis animaduersiones
lectae erunt, cum Petrus amu repente non ad humanam aliquam,ctbteris usitatamdf-- putationem ab Academia vocatur, sedad P - .ior, tribuaialis optinuum colentionem per cerror hominessis Academia nomine rapiatur, nousque se ante hunc diem inauditi criminis accusatur , quod rinoteli repu- mando Theolo,am o an sineruaret. Hac enim oratione Aristotelea actio instituta est. Hinc Arinouisor . moribus agitatus ad summum Parisiensis Curiae consilium rea citaris deinde cum legitimo iudic more res agi, atque apertius iniquis imae auo is uidia percipi videretur, nouis arribus arae natu Parisiensi ad regiam curaritionem disi , ritur pra conituris quinque iudicibus rinis ex utraquesarie, quot regia ἀσηρ--
153쪽
ARisTOTE LI FORI UNA. tione designato , causam de Furiis Am maduersionum capitibus di re issetur. Hic tametsi de quinque iudicibus tres infensi mos Ramus habebat, tamen, mandato re'. gio obtemperaret, ad diem conmtutam δε fuit Scriba unus aderat, qui rationes Aa mi , se iudicum sententia exciperet fensionis sua testem Ramui impetrare' --.nem potuit. Biduo maina contentione de Dialecticae artis definitione, partitione, qua in Logici Organi libris nun essent, con certatum eis. Tres seri leui iudices primo die contra omnes bene descriptae artis leges iudicarunt, ad Dialecticae artisterfectio
nem de itisne nihil opin f Dannes n.
tinus Heduus Ioa es Bomontius Parisien'
At qui δε iudices erant a Ram deum pro Angulari sua eruditiones victrina cen- fuerunt, omnem dissutationem sua via Oratione procederet, definitione proficisci δε- here seu perscriptum obsignarunt. Postini die ire iudices Aristotelei vehementer con turbati de partitione assentiumur. Dialecti Vestima esse partes, inuentionem , -- atque hac de re se rem δεμ p r scribunt. Verum c m Ramus,rgeret Ars teleos igitur a se merito rapi Mendi, a.dINFrialanishmel umisant
154쪽
cam misi tenebris obruerent, trisu iudiH-bus ampliari causam placuit , o in alium diem reiici, quia inta via Aristotelei sepe riores esse non possent. Hic audiendiis mi is fuit deinceps enim i ri tete iudices aestuare , rixari inter se iurgare quo se per imprudentiam demersissent, unde inco
me emergere non possent. Itaque ne non damnaretur amus , nouum consilium initur, τι ab initio tota disutatio retexatur,
o adhuc iudicata induceretur proque nihilo haberctur. Id vero Ramus se facturum pernegauit, coepitque liberius conqueri , his se iudicibus esse traditum , quibus satis non esset eius sententiam tam eca cupiditate oppugnare , nisi Est quoque ouam dictam prae- fenim se obsignatam usi inconstantiae pudore rescinderent mare tum Ramu a tribu istu accusatoriis iudicibus, cum eos neque sua conquestione, neque reliquorum iudicum admonitione de tanta iolentia de duceret, Nelgauit. Uremum igitire istud fuit , tanta auctoritas contra Ramum impetratur, mi tribus Aristoteleis iudicibus inonita potesate , sine auxilio , ne prouocatione iudicium de Arsotelicis animaduersionibus permitteretur: tam variis scilicet machinis, tam multis copiis, tollotesatibus ad con futandum
155쪽
om opus fuit. Vix ita me Dein amet, Vix Priamus tanti, totaque Troia fuit. Sed cetera attendamus huic tantae in fuit in im etiam viditati intinu o B---'tius concessere, perscripι tamen ante de uniuersa sis ratione sententia, esuri si placere, ut in Philosophia , cui Vineas e fissi oberum esset in omnem parum dis utarer ex eo autem consisse se sedere, quia μην scis consuis sed iniuria sua amo eret, adhibius use intelligerent. Idemque Ram- mo es. macto , cum a tribus istis con
tumeliose illuderetur, fecit, os rem porasserare dixit, qui asciuus iudices deflo sis
ηequaquam larem essent voluptatem perceptu ri. Ita vi victa, me ceris i minim quorumcunque opinione ad te in oppressa causa em et de πη tu igitur tri ' -υν toria, non modo indicta , incognita plane causa, daesora risotelicae. Hoc exsectariuialibus iudicibus potuit. Ei dem incendis ruinna nititutiones Dialectica assiguntur ' alia quippe ratione quam quod eiu em artis, vi Erant Neque enim verbo i risio uriosi ant, immo ne ab his quidem accu-μ unquam fuerant,sed ante isium diem ab
156쪽
hos, damnauit unquam , quod accusem -- esset , de quo eas nihil interrogatus esse 'Auctor Animaduersionum, Ininiuit .m in Philosephia rem velut aquais Unt,graui etiam poena addita , interdicitur , ne in quamve cribendo, vel docendo in τkam Phi Iosephia partem ingrederetur. Hoc meo Mns Diaucticum refellare , sed Diaucticum de funesta deturbare tque haec ominia τὰ licet omnium Regirm ct humanissimi Viterarum amantissmi, tamen per falsa --- probissime νηφ in calumnias inducti , aucto ritate confirmamior Con ira iam ovoavinctis manibus, cum A UDAIu Ramus te- .ereior, mi An Meuia elum1-ὸ dissis eire
liceret, amo contra ne mutire sudem liceret, tuumphu de tum nobili mi a miri os agitur , trisu in o homenda Triammi
orationine tibians , non modo per huius urbis in pila sed per orta terrari mica omnia , expectari potuit, promulgatur Ludi m ni innarato risebrantur, bisectantibus O piaudentibus Aristoteois , omni ludibri scouis genere seu a 'citur rem: qua his indigniora commemorem uae a meis verisi ima fini, O memoria recenti tenentur, tamen ιIasunt ab honesti sui. --
157쪽
AUsTOTELIS FORTUNA. 147ε , ut verear, ne iis etiam, qui merserinto derint, res tam incredγω non facta,
pauca idcirco memora , non ut malevolo - quamma chamansueram qaid enim minus es, quam ut tam inhumaniter vexatis
ut omnes intestigant, Cardinalis instris ime,no iam piamiam iis tamases gaio iuricio Ramus aiau que debeant , sed etiam quam formidastas ct ira inda rictuinorema gica si quae talibus argumentis aduersarium p MAHur c cisve me AriRMeui pari radicundia appetant, ad Academiam refugio mi-ηime perbam atque --η - cumia fucium o benignam, qua tantum abest, ut contris cerat scio fructu ira Vir, micitiam an--res suos exi mei, a quisu Ibi veniantas sequimoda gratia diligentero
accurat conualcamr. Haec alaeus , quae sine detrimento historiae, quam scribo, 'terativi non potuerunt.
158쪽
Bernarianas Donatus Vermensis Arinues md animorum immoriatitate contra christo sentire docet.
H1 c auctor de Platonicae atque Aristotelicae Philosophiae disterentia libet. tum composuit, qui Lutetiae Parisiorum anno M. D. XLI. in lucem prodiit. In praesitione luc de Aristotele tradit uobis natis, aut melius esse, eu- nunquam fuine qui ne nunc quidem sit, quam nunc non esse eam , qui olim fuerit , in inter hunc atque istam nihil prorsus interesse ex qui com-nibus nihil abud superesse intestinc, quod dicatur, nisisorum norum, quos Philosephi inducimi, si noster minabies ari s febri-- ratem Osfris augeri miseriis, qui . delice nos velint esse , quos miseros fore non ignose
rent. Praeterea omnem fallentiam cognitio-oremque veritatis tantis miseriores numque De facere, quanto qui sique se sinceriorem eam perfectiorem fueri coηρι tus, o contra quaηto quiaque longius a veritate o cognitario naturae rerumque omnium diuinaram aberrauerit, tanto futurum feliciorem , ac mi Iodenique ampuus geηeri humanoprodesse mendacium , quam eritatem inod quidem ad
omnis religioni euersionem seriora Mecesserari j
159쪽
ARIsTOTELI FORTUNA. 49 quorum sane in Philosophia PDrons, nihil unquam dici poterit, qu pe apud quem plani me
conne animos hominum esse immortales atque
diurnos , homine que posse si velint, cum diis aliqua familiaritate coniungi; at istud ali fortisse quidam de plebe GHosophi dixerint: θ
risoteles vero nunquam dixit Fateor quine tiam dico istos es omni odio dignos, qui illius sententias ad hoc torquenti Sic isti quidem profisii, quo vitae genere potissimum delectentur attamen non minimiim id alis ententiae huiusce materiam dedit , qui tam ob sare sententiam suam enuntiauit, ut etiam in contrarium torqueri possit. Siquidem nosti adhuc inuenti sunt, qui vere, Aristotelicos peltara voluerint , qui non ad hanc animi mortalitat m facile ectinarint. At Putonicus ne dici quirim unquam poterit quisiam,
qui non immoriatitalcm omni ratione Mais tur Taceo mundi sum aeternitatem , quam
alterius istius generis Philo sephi ita esse contendunt, τι uilum illam auctorem siue opi- sicem omnino constituant. duo uno quid Deo tribuere maius potuissent, si illum laudare vota/ssioni Maximo enim Deo maximum omnium operum fuerat trisuendum. Taceo inmoribus voluptatem, ad quam libenter feruntur
qui ita philosephantur , t se totos morituros
160쪽
minentur se contendiant moram nihiIapud eas m Platonem loquuntur inueniaν.
sed hac omnia igioni ne a hoc es, veniat se iustitia amica -- tariea. Ioannis Ludovici Viuis de Arinouis O eius Philos hia iudici . Ihi libro et de causis corruptam AGtium sinuantam, aut, hicpotuisset adferre vulturam rinnibus disciplinis triariam lucem pS quae velab aliis accepisset, velinumisse 'se, aut reconcinnaset, aperia ac dilucid voLf-F prodere' Sed tum ipse ob raoit consulto fla tum fortuita aliae obsuritates accesserunt, quae aquam fontu huius in fluuias pertumbatam mitterent. Primam ut Scriptores omnes, qui ante i m fui ηt, carastrat castido vase vir ingenio talionem ventus , tentiis , se μου ambiguis , o in utrumque Dius flexibitibus, ne quis etia- exseret, qui iusso dicta laceraret Ita cauit bisemper via, qua elabi depreheUM posset, ne teneretur, ut quidquid dixisse videretur, integrum esset ei, qui istum tum m seu pisset, negare eam DF
irius mentem , t enaim in reddendas cau- A naturae, ubi molo erat apertius loquendum,