Ioannis Launoij Constantiensis, Paris. theologi De varia Aristotelis in Academia Parisiensis fortuna, extraneis hinc inde adornata praesidiis, liber. Ad ... Henricum Lud. Habertum Mommorium ..

161쪽

ARIsT TELIS FORTUNA. III Ucri' opere. Prolemati, τι iudicium videre ur relinquere lectori tiberum , admonitum modo ab scriptore Themisius quo

dam loco furori simile esse dicit si qui se

reti ex Aractotelis scriptis sententiam cius penitus assecuturum Irim ipse cripti telei

ad Alexandrum scripsit 'eminem commentarios illos , quos ex doleret in v*stum

mi os , intelleὶ furum, nisi Mi ab se domi audiuisset. Nec solum obsuritas fuit ire, bus sensorum sed etiam in verbis Assectauit enim quoddaH dicendi genin pressim

Urictum Attico enim breuius o contractius, ut interdum non tam eloqui videatur, quam res indicare tum id sum eis aptis imum ad occultanda sententia animis, tum quod in tradendis artibus non exigimauit mitis merbis onerandum esse disjulunc ita ut fur mque non tam teius verba intestigenda, qμam nutus interpretandi. Et hic tam in sua ista naturali lingua obscurus se reconditus, quam in aliena lingua est ad Philosephiae atque Artium omnium cognitionem transfusus, in Latinam, Arabicam, Chaldaeam, non ab aliquo , o lingua ex qua verteret, se in quam verteret, perit imo, quisententias commode annumeraret. Non verba sed vel a pueris,

vel a superstitiosis , et ab imperitis , qui

iiij

162쪽

Is Averbum uerbo reddiderunt tum phra fess hemata se guras omnes , quae eram mGraeco sermone elegantissimi, atque aptissimae , ad Latinum aut Arabicum inuitas ac repugnantes pertraxerunt ut nemo esset, qui linguam uam patriam sic inuolutam ac seruersam agnosceret, aut intelligeret tum multa non assecuti pro captu suo transtulere, ut non iam cognoscendam haberent AriWotelis mentem, sed interpretis , clamores, tumultus, tragoediae qu. de intelligentia dies huiusiquam AriDotelis excitarentur , non

de istius essent sed interpretis sensu. Neque mero ab istis ineptissimis ad transferendum versus , sed ab eruditis etiam , qualis olim fui Zoethus priore aeculo se patrum memoria Vermolaus Barbarus, Argyrophilus, Trapezuntius, o paulo antea Leonardus -

ceo de Gaza propter libros animalium , qui sunt explicatiores, sci in his libris, in qui-ιres de artibus pr.ecipit, non posuit vires illas fluae inguae conseruare, ut purumque non quiverit ad nospertrahi verbulum aliquod,

aut dicendi ratio se phrasis in quali tom esset niue km robur sententi sit ut meliὴλ vel a mediocriter Graece docIocinlingua ista sua intestigatur , quam a Latinis imo in Liuina.

163쪽

dam Scelsum haereditate peruenis, hominem literara m penitus ignarem. His N ad Ap Lliconem Teiam deuoluta exesis eodicibus locis ab Pot se confusis, de x pesticone Trimus ta ea emit, or orannionem adhibuit Grammaticum, qui volumina ra ordinem redigerm/ic, et . par es, in multis secutus es iudicium suum , 'terdum non assecutus, uiniam is ori ius uulgauit libros. De a tris eorum Obrorum venit in controuersa ra . -- r νιαῖς, miri praedicamentis de quibus Boe- has satat; de Analyticis quia sista vo-

nos peruenissent, nimis iam essent unues a

Diuitia

164쪽

sa in istorum locum reponerent, cum potuis

suem ' Itaque .m non minas natura beni-

ira moti istas, ingenia , iudicio Massii, amen amiserunt iudis ad de miribu δε- Eurum faculiarem partim a re M ipsisse δει-,partim ab is essem iniqua su dam-

abiectam, eis, mi aes erationis sis , in quantum 'linent ac murent , nunquam Uri κώ- feeis in . ia- ideo Theologos senes Mala, mam , comm , camum isoLmm Gmorium Ariminensem Petreiu abam sim o alios , cum quid de lumine a tura quamni unus elis ducent res pluvii pro culmine , ad quod perirenire potest homo A istiue -ειν- , quasi aluius πεί-- iv nium nuta in re ossi ascendere , quam μο

Deinde in libro II. Age somm auctorum gentinum, a Christianorum , an haereticorum 8 Gentiles s ansum dant haereseos pessi faciunt, qui insoleum qu Porpor um,Pii uerruem tanto Rudio euoluunt, quam

165쪽

Aars TOTELI FORTUNA. Is orermum,L mn, Gimiliorum,Virgilium, eiu odi acta se unde paratior errorum uria, virum ex dissutatione d -- sotelis, Averrois Alexandri Aphrodisi , an ex uniuersis Pontis oris,oribus 'Ne Maduam, quam in Ethicis, in Politicis Ariuolseus impius A Chri aruis mos nos es dicere in stari haereses, ire Latini , se Graeci, επι---nium Fripta in mi μι- do possunt, conantur cognoscere linguarum inimici. An haereticorum tibiniora risini essqμ δεηι, eos 'dis linguarum metu Theo- Deis legendos concedunt, quam atrium LHaecae alia multa vir ingenio praecellenti, eruditione summa de iudicio pari praediciis, quae 3 Ram causam multum adiuuant, una ostendunt illum in fuisse sente tia, ut crederet Aristotelemi estis Philosophiam, Theologis errorum materiam subministi asse.

tempore Latinum fecit libriam, qui usinit mryris euerso Arrstotelicorum dogmatum

inscribitur. Eiam Carolo Cata Lotharin-

166쪽

momuncupauit in nuncupationis epi-Rola sic de Aristotele censuit Nutas au- - Reipublicae peracri ur aut eversione d

grior hosti familiarii domesico Suscepi fusa ri tellis dogmata estum Iurifin Maristris es hi phi praestantissmi eius

amisi, dei cum martyre con ita loricii rectas , eo quia mi olim omnia fere arsons Dra x uno Aristote emersere, ita ι die Athem is cohis inde manat etiam ea qua

non impommose trahi , eruerundo. Deinde sub finem libri Alter saninionii in hac vita Tyrannus in ea quae videtur , o non es, rationes uiri inmana se diuina m P Panium fores abhorrentes, co/Witutu . cuius caput maxim insigne es Ari uos, a nostro Iu no ideo impetitus, quod auctoritate AH isti a Sathana comparatia innumera fuga, repugnansia, contraria, o vera smilia tantum pro verisimu es demostratis mundo caecutienti. ostrusis unde in istius verba velut in scrofa μερο -- cuia iuratum is, hunc que diem est. Nos miraque viri fueritis una cum oririno in ea,

167쪽

ARIsTOTELI FO, TUNA. set qua Ari eis pro veris tradissit, ita ani-- aduenere , ut tine cognosarω , summum uti orbi terrarum disendium , is institissu prouidentia , fosse ex eius doctrina nasciturum unde enim factum es, ut dubitem is divina es particulari cum in omnia vula cetera , tum maxime in hommem prout λυς--ria, mititer de animorum immortalitate, ni

mus quidum ne is prinponatius cum summo Italiae probro auis est,scriptu etiam summis Ponti si s Alatis, anti/m non sua λ ω-

nari, ut ex ArisIotele demo raret mortuus

υν animos o ita ista best .a inualuit in ea impietate, ut tiam in gloria ponam quidam Parisiis eius doctrina is Fretes se erreti aut Pomponati us disquos L post alia Fauno autem plurimit, qui Goqui το tvideri magis qu, rerum sum arum a martores . Artoteli nam fimmis praeserim, bus fauentes , in eo auctore , ei que etiam rasam lamis rationibus inus multum me neni, hoc es fas cum dicunt nulla modo debere,acra rai nibus humaηii, O potis imum

168쪽

scri praeferum ita e contrario qui uisonimem is aurea repugnare humanam es omnibus gentibus, Fulis, hominibus, temporibus in cognitam veritatem a 'rmani, isti aut duo ponunt principia , unum bonum uiatiratariis a fundatorem, O aberam malumnonis humana principem , aut contris aut

quod ne siderim o versimum ea, nustum iacrorumpraescriptum esse vesient. uia quod Num=i repugna ,Dest repugnei necesses. Dein autem ab aeterno instituit, hac in re sua et oluntare omnino inde fraudasilis , ut recta inris pro lege aeterna haberetur Cam itaque pinus tantiam Deus se iactoritati degitimae rationis necta auctore, est omnino necusa--m,vr omne verum vota consonet, hocs --- aucto tis unima, o verem rationis recta Deus iraque fluit ut severesse eo f que Ari test , donec duce ina Schria Pari- flens, aut doctrina scho ua, Gai quatem Misa finiri hanc diem Umm necesuria intestigibilis sacrorum auctoritas ι-umeris rati ibo in vir-qae parum sessu

169쪽

ἄsoliaret AriBoleum illis virtutibus, qua in ipsesquida erunt, eo quis Mirius a fi μι--que dicatur a Spiritu sancto es o semper di-mmi vi torim ps resistiora ipsήν --rum ipse Aristoteles omnino neglectus iaceret, or rasaηtiori diuinaeque tractatio/ra darer locum. Haec ille , qui quamuis suos naeum, d non ferenda quaedam destria habuerit, in hoc tamen a veteribus Ecclesiae magistris, quos capite II affluenter retulimus, non discedit. Fuerunt quidem qui Postelli errores per certa capita digesserunt, sed quae tangunt Aristotelem, in illo nnumero minime collocarunt Iacobus Galterius hoc egregie praestitit in tabulis Chr nographicis , quibus Ecclesiae Catholicaesa ii deseripsit sed non satis cap - , cur vir Theologus haereticis accensuerit Guillelmum Postelliam, quem cum ex Bella minorae appendice ad Genebrares Chronographiam , turi ex aliis ceri nolictae, Catholicae communionis partieipem obiisse. Non omis enim, qui e re docet, dicendus est haereticus, sed qui pertinaciter, vincendi studio seorsum ab Ecclata

docet. Si quis autem Postellum ita com . mendare vellet, ut commendari non possise magis, sufficeret notare quibus in-

170쪽

rem Morrentimm numero , tantaque ingeni j, doctrina multiplicis ac memoria demonsυ- iisne , ut mi credi positi, dixeritque ali Pan δε vir acri iudicio Maldonatus uam .ino cuius miraris rarem in mundo virum exi'

sere, cuius ut quelao verba, tot essent 7 Hihoemata. Ihum s Cani de multis quaminibus in Theologia tractari iiii censera. VERVMENIMVERO licet Canus id non praestiterit , quod optassem ab illo praest ri id tamen in libri 1x de locis Theologia capite vii praestitit, quod ad propositum illud accedit. Adscribo verba illi missimi Doctoris sese tamen si narum genere, Theologia Proes Di hos o secisurio, duo ista vitia maximamitanda sent, quae Cicero commemorauit. num , ne incognita pro cognitis , incertaque ro certis habea-us main re etiam in Theo-tigia musta peccantur. V illi, qui D. Thoma

iura