Ioannis Launoij Constantiensis, Paris. theologi De varia Aristotelis in Academia Parisiensis fortuna, extraneis hinc inde adornata praesidiis, liber. Ad ... Henricum Lud. Habertum Mommorium ..

발행: 1662년

분량: 299페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ARIsTOTELI FORTUNA. et quid id est , Pontifex Parisiensis Concilii decretum emolliemis confirmat. Atqui ea ratione dici potest,& Pontificenti Conis cuium, cui cum Episcopis Parisienses maagistri interfuerant , in eandem transiisses tentiam. Siman ora censes trapter nimis- sum

repra,ra si Dia σε sub illud tempus, quo illa peracta sunt, floriait Lutetiae Simon Mimnacensis qui'ubd Aristoteli nimium addictus enet, in haereseos crimen incurrit. Τestatur id Henricus Gandauensis in libri de Scriptoribus Ecclesiasticis capite xxiv. Simon mari mandi Diaucti sebii- uno, immo inraisinu liberalivim artium μ res remmi perit imo πλοώgicae etiam Ma Parisin Catheae in merui Uendere magictralem, in qua plurimos habuit auditores Scrinis obrum quem cauit tentia rum arum. Scrufi etiam quaeBion μή - in Ahobi is dis ratas determinauit Parisim Ea sit etiam symbolum , quod dici α Aman se, sebtiliter. Sed dum nimis

in hoc in aliis fritiis seis Aristotelem I,

92쪽

s, VARAE Aquitur, a nonnustii semis ausi os arguis r. Hoc autem mihi visum est dignum, quod hoc loco notaretur. Ad historiameitim huius temporis , in quo versamur pertinet, e sciatur, fuisse, qui Lutetiae Gregorij, prouincialis Concili decreto parucrint,&'ui non paruerint Paruerunt, qui Simonem haereseos accuserunt, climinreprehensum a se crimen, opinor, non inciderint non paruit Simon , qui ab illis haereseos accusatus est. Aut certe si paruit, non eo paruit modo, quo suspicionem e roris declinaret.

princi istum sininnem Aerunt alij,

quos Odoaheologus, Cancellarius Parisiensis, mox Cardinalis& Tusstulanus Eapiscopus seuere redarguit. Locus est in sermone Dominicaecia post festum Trinit tisci Et nota ab cibo, quem tuorunt Ius

manna quadraginta annis, ad notandum, quod

in Jonu Moy horum modicum debemus morari , in Theologi omnibus diebus. Sed moderni totum tempus in sacviari sientia ex

pendunt param vel nihil de sientia Dei cu rantes, cur rusticus , qui ventrem suam sisi sit pane hora reo, quod superaddere non Iouis delam albo. Simiore q*idams fer

93쪽

intrant. Sed turpe eis ut Macch. o. in proa

mi essuere , in Usma succingi. Proremium dis arus, hinoriam sacram scripturam: Ar- res sunt quasi ancisiae Theologia domina. Sic plerique adulteranturo uis ancistu, de δε-

mina parum curantes sed contra prasumensessura ires. Quo Arsan esse in est , veBeatus Ludovicus Odoni aequalis magistrorum commentariis parum oblectaretur. Id testatum reliquit Gaufridus Bellilocus in cap. iii de vita illius Non obenter, inquit, lugebar in scripturi magis libus , sed in sanctura, libris ainhenticis o probaris,.quos inter numerat Ambrosium, Augustinum, Hieronymum, Gregorium. . Atquo ita magistrorum , qui tunc viverent aut vi xerant, opera videtur veterum Ecclesiae tractatorum libris opponere. Alberius o Thoma in vetitos Aristitelis fiabros scribuni commentanae cur id ita fuctum P.

Post REM , Albertum Magnum, MThomam Aquinatem eius discipulum in Aristotelis libros commentaria edidisseco stat, sed edidisse , cum libri recens damna

94쪽

tum, ne quis eos ante legeret, quam essene emendati permirum videri posset. Hic celandum mihi suit Veritas occultari non postulat , quinetiam occultata erubescit Illud Alberti, Thomae factum accipiantalu , quomodo voluerint, omnino meus

erit, qui benignius accipiet. Ego intierim hanc in partem interpretor, vel quod AN bertus, Thomas alibi, qu- Lutetiae commentaria haec scripserint , seque a Parisiensis Concili decreto, de ab imposita per Gregorium LX. Parisiens Academiae lege immune crediderim , vel qubdcum Lutetiae commentarentur , Concili, decretum Gregoriique legem penitus igit 3 rauerint. Non sum quidem nescius , Doctores illos potuisse ab Apostolica Sede logendi Aristotelam commentandique veniam quaerere , sed quis quaesiverint, i uenire me nusquam memini obtentum id veniae genus, etiamsi petitum esset, ut facile credatur, non sinunt Gregori ve ba haec, si, ut oportet, considerentur:

95쪽

ν populi linguam Hebris Hi confundeηιυ lis ramum ijsholis quaestioniblo Hsuunt, qua per libros Theo-nx . or Sanctorum Patrum fra tus uani termin ri. De reliquoiationes meas , quibus ursandi mihi sunt visi Albertus& Thomas , creemis praes M,' latenus ab aliis plausibiliores exponantur. Quae cap. i. ex Rigorilla,&cap. iii. x Gregorio Papa IX. retuli, alias edideram in calce cuius uni libelli, qui inscribitur, D liabus rationum, quibus causa Durandi de

aduersu inos sciosam a ubrandam recentiorum μυῖram. honuis Campanella disput in prolog instauratarunt scientiarum ardor. descripsit id totum, postea cum sanctum Thomam non fuisse Peripateticum doce. ret, hanc meam obseruationem subodora

se , murreret malis peritasti reum ieritis, o crederem cum licentia Pontificis. Ego quoque non repugnatarer crederem, si talis licentia compareret verum si beatus ille

Doctor meret, culpandu'ue foret, sine dubio mallet cum veritate redargui quam excusari cum falsitate.

96쪽

AD 3Πnum M. Cc. XV. Piarta Aristotelis fortuna munerari potuit, nisi quae v xxx esse potuit, idem fuisset ac secun a. Sed hoc tempore Gregoris I X ira scripxo cum exosatum sit nonnihil, id obseruiue operaepinium videtur Mi autem sic se habet in diplomate, quo Simon Sedis Apostolicae Legatus secundam Aristotelis sermo confirmauit Simon mi- rdinalis , pauolica Sedis Legatus, unia aut si praesimo γυ-- ctarii fluum Os teram in Domina caritalem. Nouerit -

Disiti geo

97쪽

in qua inter cetera inuenimus ac vidimus, o inligenter in eximus quassum iturin paren-ui Aistata Amst peηdenti reuerendi Patris quondam miseratione distra lituo Iuncti Stephani in Corbo monte Presbyteri Cardina- os . AE a Mae edis Legati, ut priori fucis 'arebat, Mina or integrin non cancellariin, me ab La , quarum reser talis B R. sus eraeis Christi diuina miseratione tituli more uni in Carbo mole Presbyter Cardinalis , Apostolica Sedis Legatas , v υ-

Iiij

98쪽

autem Ua inuiolabititer observentur, omnes, qui contumaciter contra haec Eatutino a venire presem riui nis in stu quindecim dies

a die iraingressonis coram Vniuersitate magi-nrorum , scholarium , vel coram aliquibuου ub Vniuersitiae conuitutis praesumptione uam curauerint emendare, Legationis, qua fungimur , auctoritate vinculo excommunication innodamus Actum anno gratiae M. CAE X V.

me e Augusto In quorum resimonium res dem in perpetuum sciendam , prae sintes Uteras per ins a scriptum Notarium no sim, qui omnibus praedictis inur it , eri fecimus irin publicam formam redigi ac nostri sigi imunimine roborari. Datum Paristi, Calend. rilis Ponti catus Domini Clementis Papa V. nno primo Sic altera repetita est A ristotelis fortuna, quae cap. IV eXplicatur.

Sed illa cum videtur rursus in auctorita, tem admitti, videtur quoque Giegoxij lxstituto derog ri. Vetat Gregorius, ne ad

99쪽

Aristotelis Physicam, qui naturalis Pluto

sophia dicitur, ante extinctionem errorum,

passi is scatei lectio adhibeatur. In hoc, ro decreto Simon Legatus naturalis Philosephiae lectionem simpliciter de sine ulla exceptione prohibet nisi forsan id, quod git in tus, publicae testificationis poctius, quam instaurationis vel assertionis, xionem habere dicatur. Quam in partemmis voluerit accipiet quae gesta sunt mihi narrasse Physicae adiungitur Me taphysica cuius apud Gregorium nulla mentis , nisi iraturalis Philosophiae titulo Vorapbyucam quoque comprehendat.

cum ex auctoritate Urbani, Parisiensem Academiam re marunt, Arisae telis libros paullo humanius adhuc tracta

100쪽

t, quod in eiusdem Academia armariAςxtat Miseratione diuina Ioanne tit sancti Marci, O invidius riti uini Manimi montibus, Presbyteri Cardinales , Commiue

ir. ad infra siripta a suin imo in Christo

Patre , o Domino nostro Domino Urbano diuina prouidentia Papa V.s ci abier δε αυτ dilectis nobis in Christi Cancestario Messa Parasensis , a magi Avaambus laribus niuersis , o sisPlis Iudi Parissensi autem, sinceram in Domino caritam Et post relatam Vrbani Papa biillam liaque nonnulla Item tuimus eadem auctoritate , quod fiatim ani/ρ iam ad deliri

mirandum in artibus admittantur, congrue

SEARCH

MENU NAVIGATION