장음표시 사용
151쪽
i 36 Zis . I. Cap. X. eius Epist. quae extat tom. 3. Bibliothecς Patrum ad Mauritium Parisiensem Episcopum, S ad Stephanum S. Evertit apud Aurelios Abbatem ; quodque peius est, is Abbas respondit, in forma Baptismi ea verba Ego te baptizo non esse de substantia Sacramenti , sed flum deflemnitate masterii. ii Circa materiam , & formam Confirmationis , & extremae Unctionis, quam olim nec sortasse sine periculo) aliquot Ecclesiae variarint, dicam postea, & videri potest Edmundus
Martene de antiquis Ecclesiae ritibus . Quam autem Sacramenti Eucharistiae, &Poenitentiae institutionem, constitutionem, administrationem illustrarint Casuistae, eorumque libri , quos aliqui tam facile despiciunt, intelligent ii, qui sciunt, quot olim in his irrepsissene errores , quam damnabiles praxes .ia Et quidem, ut aliquid dicam de Sacramento Eucharistiae, in aliquibus Ecclesiis infantibus recens baptizatis infundebatur in os vinum verum, & naturale, ac si esset Sacramentum corporis, & sanguinis Domini, ut patet ex Rituali Ecclesiae Remenfis id prohibente. Summopere caveat Sacerdos, ne quemadmodum perverso usu in quibusdam locis fieri dicitur , vinum porrigat infanti pos Eaptismum , maximὸ utendo bis verbis Corpus, ta sanguis
152쪽
In aliis, & quidem multis Ecclesius ea Sa cerdotum persuasio fuit, vinum per contactum Sacramenti consecrari. Ex hac persuasione, ut idetur, antiquum Pontificale Ecclesiae Apamiensis in Syria describens ritus in seria sexta Parasceves observari solitos, diu a nostia in-cuit , in tres partes, tertiam partem juxis con Detudinem in calicem mittat, nihil dicens, sic enim sanctificatur vinum non consecratum per Corpus Domini immissum . Manu scriptum Urdinarium Ecclesiae Cusentinae a Luca Archiepiscopo circa annum isto 3.digestum deicribens ritus Paschales: Accipiant Dominicum Corpur
in Eucharistiali reconditum , ta super ρ t 'σπ .
ponant, G in Calice vinum , G siqnam suu- dant , ta mox de Hosta Dominici Corporis in . Calicem mittaUt , itaut vinum in snguinem . consecretur. Eandem fuisse persuasionem Ecclesiae Constantinopolitanae , Uticensis , & ali-nuarum Regni Gallicani constat ex earum Pontificalibus , seu Missalibus antiquis , quae
allegat praelaudatus Martene de antiquis lacclesiae ritibus lib. I. cap. q. art Io, i 3 Nec pauciores fuerunt circa Sacramen- tum Poenitentiae , aut errores, aut abusus, quo
rum aliqui postea fuere omnes novis Ecc letiae
153쪽
13 8 Lib. II. Cap. X. constitutionibus, aliqui diligenti Casu istarum
studio sublati. Multorum persuasio fuit,confessionem peccatorum non esse praeceptam, satissique esse confiteri soli Deo. id aliqui docebant etiam tempore Gratiani, ut dicitur cap. βλαidain Deo de Poenit. dist. i. vel illi Greci fuerint
ut ibi dicitur,vel alii. Graecorum certe ille ab sus fuit, cujus meminit Arcudius de concordia Eccl. Occid. lib. q. de Poenit. cap. 2. & ego ex ipso cap. superiori. Pontifices, cti Sacerdotes Graeci ferὸ nunquam confitentur. uo eodemitatio laborant Rassorum Presfieri, Graecorum videlicet petit haeredicario quodam jure in omnibus imitatore1. a 4 Multorum quoque opinio fuit, valere confessionem factam Diacono , cum urget ne cessitas, & non adest Sacerdos, ut constat ex m. f. codicibus Ecclesiae Gemmeticensis, &Novioni sis , & ex Concilio Eboracensi anni ii 94. ubi Patres, Decernimus cinquiunt ) ut non nisi semina urgenti necessitate Diaconus baptizet, G Corpus Chrisi cuiquam eroget, vel paenitentiam confitenti imponat, quod etiam
m Synodis antiquioribus statuitur. Poenite tiam autem in necessitate imponens solebat statim etiam absolvere, ut concedunt omnes. An
vero in his locis agatur de Confessione, & absolutione, me crederetur esse sacramentalis dubi-
154쪽
dubitari potest. Uidetur tamen certum, per suasum multis fuisse etiam tempore D. Augustini, debere in mortis periculo fieri confessionem laico tanquam habenti pro eo articulo reconciliandi , solvendique a peccatis potestatem, ut constat ex sequenti facto , quod retere S. Doctor allegatus a Gratiano de consecr. dist. q. cap. Sanctum. Cum in navi quadam fidebs nullus esset, praeter unum paenitentem,
pit imminere naufragium . Erat ibi quidam non immevior salutis sua , G sacramenti vebe-ment Das flet lator, nec erat aliquis, qui δεναρο et, nisipaenitens ille . Acceperat enim, dpro peccato , de quo agebst paenitentiam , ami- oferat sanctitatem, sed νοο omiserat Saeramentam . Nam Aioc ainittunt peccantes, cu- re- ωπciliautis pos paenitentiam, qu2re non iterum baptizantur ξ Dedit ergo quod acceperus, ω ne periculosὰ pitam finiret non reconcitis-
tui, petiit ab eo ipso, qsem Dptizaverat, reconciliaret: G factum es . Naufragium
eposierunt . Cognitum habes quod feceran GNemo De t non piam an mamisa crederet, ut consiliis eorum in illa periculo Domi-- crederet assu se. Motas enim animas religiosus , G supplex ab homine exegit Sacramentam : a Deo ipse impetrapit sancti
155쪽
3s Demum , quod pariter pertinet ad hoc Shcramentum , sacri sigilli leges a Christo
Domino institutore Sacramentorum conditas, a S. Leone I. in ea Epist. ad Episcopos Campaniae , Samnii, & Piceni explicatas, & ab Innoc. III. in cap. Omnis uniusque sexur,de Pqnit. de remisi. iterum inculcatas quam illustrarunt Casui stete, quorum doctrinam communem sequentes nonnulla rejecimus in Cler. Rom. tan quam , aut nunquam facta , aut non rite facta , quae proinde male ab aliquibus celebrantur tanquam vere facta ab universa Ecclesia , vel tanquam laudabiliter facta ab aliquibus Ecclesiis. ' .i6 Jam vero de reliquis duobus Sacramentis, nempe de ordine, & matrimonio agendum est, quorum aut Diving , aut humanς leges passim latuere Sacerdotes ipsos, & Pastores , qui praecessere si culum tertium decimum, quo exorta est facultas Casui starum , quae, uesupra monui, ex triplici ea disciplina conflatur, nimirum Canonica, Theologica, & Morali. 'Sanctus Augustinus Epist. II o. fatetur ingenue , a se, dum fuit Episcopus ordinatus, &a Valerio tunc Episcopo suo, ignoratum fuisse Canonem Nic num , vetantem duos esse simul ejusdem Civitatis Episcopos. Nic gnum autem Concilium, nec uno integro sqculo prccessit
156쪽
Lib. II. C .n I r. Augustinum. Idem S. Doctor ut notat Ca-hassutius in notitia Conciliorum ad Concilium Arelatense quartum J Sardi censem generalem Synodum , in qua Fides Catholica de Arianali re si triumphavit, ignoravit prorsus, inlumque illud Concilium Sardicae coactum credidit , quod fuit conventiculum Arianorum . Si Canonem tanti momenti , tantumque Concilium ignoravit Augustinus non ita facile crediderim,non fuisse haec & similia ab aliis multis ignorata ; cuni pr sertim tunc Ecclesiis prςficerentur sqpissime , qui aut Neophyti erant, aut fuerant aut ς, vel curiet , vel etiam militiae Paulo ante addicti, ut ostendam infra , nec Divino judicio , ut Ambrosius, sed propria cupiditate , aut Principum sua quaerentium favore,
ad infulas eveherentur .i 8 Hinc si pissime, ut constat ex eorum temporum Conciliis, ct Patrum id amare deflentium scriptis, sacris ordinibus initiabant ut multi, qui per sacros Canones erant arcendi. Et quamvis id non raro fieret ex contemptuxegulet Canonicet non ignorat , fgpe tamen fiebat ex vera Ecclesiasticet discipling ignoratione, ut patet ex epistola Siricii ad Himerium
Tarraconensem, in qua commemoratis multis
hujusmodi pravis Clericorum ordinationibus subdir, cit quia aliquanti, de quibus. Ioquimur,
157쪽
at tua sanctitas retulit, eooratiοπe lapsos esse se , deflent oesi Et paulo post . Et quia in his
omnibus, qua in reprehensionem veniunt, solo excusatio ignorationis obtenditur. Ecquid tandem ignorabatur Z Bigamos, aliosque hujusmodi ordinari non poste. Id ignorabant multi Hispaniarum Episcopi. Sacerdotes autem non id solum ignorabant, sed quod modo nullus ignorat, nempe se vinculo castitatis obstringi , putabant enim,sibi id mus impolitum non fui se se, aut nec imponi potuisse, eo quod non fuerat antique legis Saeerdotibus impositum . ρluri
mos Sacerdotes raripi, atque Levita; inquit Siricius eadem Epist. q. . o pos Ava conmerationis sua tempora tam de conjugsbus propriis , tam etiam de turpi coita sobolem didicimus procreasse , G criwensum hac praescriptione defendere, quia in peteri Te samento Sacerdotibus , ac ministris generandi facultas segitur
ly Non ignorarunt quidem Patres Concialii Turonici primi legem castitatis impositam lacris Ministris, sed ignorasse videntur , non posse Concilium particulare legibus Ecclesiae
iniversalis quenquam absolvere, ut sorte absolverunt ipsi, permittentes, ut videmur, iis, qui jam erant Sacerdotes,aut Levitae usum conώjugii , & soluin interdicentes proprii ordinis
158쪽
Lib. II. Cap. V. I Iexercitium, ascensumque ad Ordinem superio rem . Haec enim sunt verba Canonis. Licet
a Patribus no is emissa auctoritate id fuerit consitatum , ut quicunque Sacerdol, vel Lepita filiorum procreationi operam dare fuisseteonvictuI, a communione Dominica absineretur. Nos tamen hale districtioni moderationem adhibentes , Gjusam constitutionem mollieuter, id decrevimus, ut SacerdoI, vel Leditu conjugali concupiscentiae inhaerens, vel is filiorum procreatione non demens ad altiorem gradum non ascendat, neque sacrificium Deo oferre , vel plebi ministrare praesumat . . Sufficias his
tantum, ut a communione non efficiantur alieni. Igitur non desistentes ad Communionem Dominicam admittebantur . Ergo non dementer minime peccare putabantur , ergo erant ea te ge a Patribus soluti. so Demum quam parum compertae fuerunt olim non populo solum , sed multis DO-ctoribus leges pertinentes ad matrimonium,
conjugalis fidei probationem eamque continentiam, qua quisque debet a quibusliam voluptatibus abstinere 3 Permittunt quidem jura in aliquibus casibus post legitimum matrimo- divortium, separatis autem coniugibus alias inire nuptias prohibent. Id tamen permisere Christiani Imperatores,ut constat ex C. . . Justi-
159쪽
Justiniano tit. de repudiis. Et quamvis Bar
dicat, id solum fuisse permissum ad impediendum majus malum , addit tamen, in vereri Ecclesia indilsolubilitatem matrimonii non ita arcte fuisse intelletnam,ut intelligitur modo, aliquosque provinciales Episcopos putasse justa in aliquam causam dari, ex qua liceat libellum repudii dare. ai Hi provinciales Episcopi forte fuere Patres Concilii Venetici celebrati in Galliis Circa ann. 63. & Patres Concilii postea cele-hrati apud Vermerias. Illi siquidem inter mo-xum corruptelas id recensent, quod aliqui relictis propriis uxoribus tanquam adulteris,alias ducerent sine probatione adulterii , quo videntur innuere, id licere si probetur adulte- .rium . Hi vero , ut refertur in Decreto cap. Si qua mulier 3 i. quaest. I. sic definiunt. Si qua
mulier in mortem fui mariti eonsiliata sit eum aliis, G ipse sir se defendendo aliquem illorum Oeciderit, si probare potes ille vir, eam ream
esse consilii , potes c ut nobis videtur J ipsin
uxorem dimittere, G si volueris, aham dueere. Id non licere cognovit quidem S. Augustinus lib. de Fide, & operibus cap. I9. sed rem esse adeo obscuram putavit, ut ejus ignorationem
160쪽
ZUP. V Cap. x. IAs, 22 Ille etiam multorum error fuit, & forte ex simili causa profectus, nempe ex legibus imperatorum , quod, quia ab his non aeque vir
adulter, ac uxor adultera puniebatur, liceret viris adulterium committere, quamvis uXOribus non liceret, quem errorem fuse redarguunt S. Gregorius Nagianzenus orat. 3 I. S. Augusti- nus lib. 2. de adul. conjug. cap. 8. & S. Hiero
nymus , qui in epitaphio Fabiota , Aliae sunt inquit J Ieges Caesarum, aliae Gripi; aliud
Papinianus, aliud Paulus noster praecipit. Apud tuos siris impudicitiae frena laxantur , apud nos quod non licet μminis , aequὰ non licet piris , ta eadem servitus pari coaditione ce
23 Hunc errorem perseverasse in multi etiam postea,constat ex S.Cς sario, qui hona. I 6. ut postea dicam , eum dispellere satagit, id ipsum inculcans, nempe, quod foeminis non licet , nec viris licere . Ex eodem constat, etiam majoris ordinis Clericos existimasIe ebrietatem culpa carere, alios putasse, concubinatum praesertim solutorum licere, quem utrumque errorem , aut utriusque erroris permissionem deflet Fulbertus Episcopus Carnutensis epist. . 23. loquens enim de sui temporis Sacerdotibu
dicit, . eos aut nescioisse ebriositatem , G MAdinem e se mortalia peccata.aut scire dissimulasse. i