장음표시 사용
211쪽
Ger. Dicent, meliores fuisse veteris Ecelesiae Fideles. Auct. Fuerint quod an verum sit, scies ex iis, quae dicam infra J fuerint meliores multi. At hi qui meliores fuere, non fuerunt adulteri , fures &c. De his modo loquimur, de veteris Ecclesiae adulteris, furibus, homicidis, &perjuris : hi meliores non fuere adulteris, furibus, homicidis nostrorum temporum, sed pates utrique, imo pejores illi, utpote tam mali inter Fideles tam honos, & longe ut dicunt 3
nobis meliores. Igitur his omnibus, aut sere omnibus veniam vetus Ecclesia denegasset, &aegros a remediis necessariis, contra eorum institutionem , & Christi Domini exemplum
- Ι 8 Ex eo tandem , quod fuerant statutae poenitentiae valde graves, longaeque pro gravibus omnibus delictis, externa actione commissis, imo etiam nec delictis, aut vix delictis ut sunt illa, quae num. Ig. commemoravi, si hae
debuissent in foro interno imponi, debuissent omnibus hominibus, aut saltem plerisque, certe quam plurimis imponi; cum plerique , certe quamplurimi haec delicta, & vix delicta, aut nec delicta committerent. Si autem debuissent plerisque, aut saltem quam plurimis imponi, suissent impositae de facto, & rursus fuissent
212쪽
saltem plerumque a Poenitentibus peractae, alioquin non is, qui dicitur, in veteri Eccle-sa fuisset amor poenitentiae , ac disciplinae . agitur plerique fuissent de numero poeniten tium, plerique, saltem quam plurimi, in sacrico, & cinere prae foribus Temptorum planxissent, plerique jejunassent, plerique ea quae re censuimus supra, peregissent. Hos autem qui ista facerent, fui ne paucissimos, omnia antiquitatis monumenta testantur, ut ostendam infra , ct colligi potest ex iis,quae scripsi in Cler.Rom. lib. I. disput. 8.& 9. ubi idem argumentum con traJveninum proposui, si bene meministi . . Cler. Memini certe , sed memini quoque multos fuisse ea tua propositione offensos ,
quod nempe paucissimi sint , qui diu lethali
culpa careant, unde colligebas, quod modo infers, debuisse videlicet fere omnes subjici Canonicae poenitentiae, si haec pro quibuslibet peccatis etiam occultis debuisset imponi. Auct. Ecqui sunt isti multi ea propositione offensi ZGer. Non est, cur nominem omnes; nam pro omnibus loquitur unus, nempe auctor libri , qui nuperrime contra tuum Clericum Romanum ex Belgio prodiit in lucem. Is enim Pag. 3OO. fuse praedictam tuam propositionem
impugnat, ut Sacrii litteris, toti traditioni, , N et Scho-
213쪽
Lib. II. Cap. XIV. Seholasicae Theologiae , ta bonae fidei, G spei
Christianis ahersiam, & insuper scandalosam , utpote quae, ut ipse dicit, viam aperit omnibus, ut liberius, &securius in lethales culpas identidem cadant.
Auctor obiter, ει oblata occasione duar propositionei in alio suo libro
contentas vindicat. i R OCT. r. Dic, ambo te, ubi nam sa-T L crae litterae agunt de moribus, & de vita , quam Fideles degunt ξ ubi de his Traditio Z ubi Theologia Z Cler. Non agunt quidem de his, sed ea dicunt, unde colligit is auctor , non esse paucissimos eos Fideles , qui diu servant innocentiam .
D. Cur ergo declamant semper rigidi Doctores in mores Fidelium penitus corruptos , perinde , ac si non paucissimi solum, sed vix ullus careat unquam , nedum diu, lethali peccato Z Certe Merbesius in Summa Christiana tom. a. pag. I 23. colum. I. edit. Paris.
non dubitat asserere , pler que esse ad eam caecitatem redactor, ut non solum atrocib a quaeque
214쪽
Zib. II. Cap. XIV. I99que flagitia nore perhorrescant , sed quod es supra fidem, ne ipse quidem inter flagitia re ceufenda esse pervicaci μὰ contendant. Quam
majus hoc est, quam quod ego dixi Z Nec unius Merbesii persuasio haec est, sed aliorum quoque, quos dicebam . Hanc animi sui sententiam ex promunt semper . dum scribunt, hanc dum loquuntur . Haec eos impellit, urgetque ad suam ubique doctrinam propagandam . Volunt inquiunt o communi malo mederi, quo iniiciuntur omneS , omnes ad interitum pertrahuntur .
Experire quaeso . Adi illos, insere sermonem de moribus , de Doctoribus horum temporum, audies tristissimas querimonias. Cor. Expertus sum millies, semper tamen laudant Fideles Ecclesiae vetustae, quos tu videris carpere voluisse ; nam ibi loqueris de veteris Ecclesiae publicis poenitentibus, in quorum numerum debuisse fere omnes Fideles referri , dicis; si quotquot graviter peccabant, publicae poenitentiae legibus subjici debuissent.
yraeterea non negabit is Auctor , paucissimos esse , qui graviter non peccent unquam, at ne
abit , paucissimos esse, qui post obtentam gr4riam , & justitiam diu in ea perseverent : na nscripturae semper reprς sentant justos tanquam in sua justitia perseverantes: multa autem hu jus moli loca scripturarum affert. L
215쪽
stoo Lib. II. Cap. XIV. H. Quae videlicet ad rem de qua agitur , nihil faciunt. Et quidem dum dicit, ex Scripturis justos perseverare in sua justitia, vel dicit, omnes qui semel justificati sunt, esse sieconstantes, vel fere omnes, neutrum autem
dici potest, cum ex Scripturis habeatur, donum finalis perseverantiae non solum non esse
omnium , qui semel justificati sunt, sed nec fere
omnium . Praeterquamquod experimur innumeros labi post adeptam , ut credere debemus, saltem in Baptismo justitiam ; Certe Scriptura testantur, innumeros lapsos fuisse de populo Haebreo, qui fallam in circumcisione fuerant gratia donati. et Chr. Dicet, saltem adultos in gratiam restitutos in ea perseverare, vel non ita multos relabi, vel, si relabantur, non labi saepe , ut videris asserere dicens, paucissimos esse, qui diu peccato mortali careant, qui enim non caret diu peccato mortali, saepe labitur . Auct. At ea loca Scripturae , in 'quibus
Iustus describitur tanquam propositi tenax , non distinguunt inter justum qui gratiam Ba ptismalem peccando non amisit , & justum , qui gratiam amissam recuperavit , nec est , Cur distinguant, cum eadem sit utriusque justitia , utraque supernaturalis, utraque infusa . Nec similiter distinguunt inter eum qui labitur semel,
216쪽
Lib. II. Cop. XIV. 2 II semel, & inter eum qui labitur saepius; immo referunt, populum Hae breum non semel post obtentam veniam fuisse relapsum, nihilque kitasse frequentius exprobrat Deus suo populo, quam inconstantiam, & facilem post veniam relapsum. An negabit is auctor iustificatos fuit- ise Ninivitas per poenitentiam i Iidem tamen postea relapsi suae Urbis excidium meruerunt .i Ioitur is justus, qui in Scripturis tanquam perseverans describitur, non est quicunque justus, seu justificatus, sed qui generalem illam Justitiam quae virtutes omnes complectitur , in gladu sublimi fuit adeptus, quo sensu multi in Scripturis viri sanctissimi , justi appellantur ;hique solent perseverare . In Ecclesiia autem veteri innumeri, quam vis post usum rationis, immo aetate jam adulta essent baptigati, ut tunc baptizabantur plerique, in flagitia tamen labebantur , & relabebantur , ut colligi potest ex disp. 9. lib. 2. mei Cler. Rom. & fusius ostendam infra . Quid plura Z Sacramentum Poenitentiae est institutum ex Tridentino se sis. I . cap. a. ut peccatores per Saceedotum Jententiam non δε-
mel, sed quoties ab admi s peccatis ad ipsum paenitentes confugerint, possent liberari . Est igitur institutum in gratiam eorum qui lapi1 sunt postquam justificati per Baptismum fue te,
217쪽
a G2 . Lib. II. Cap. XII S relapsi sunt postquam iterum iustificati per
sacramentum Poenitentiae fuerunt. Accidit ergo
ut qui semel, & iterum est justitiam adeptus, eam tamen iterum amittat: atque utinam id saepissime non accideret. Quod igitur a sserit is auctor, tanquam collectum ex Scripturis, Conciliis , & Ecclesiasticis historiis, his omnibus, ni fallor, opponitur. Certe ex Scripturis quas allegabit , aut id inferet, quod inferre non debet, aut nihil inferet contra meam doctrinam . Experire . Produc illas. 3 Chr. Producam . Hunc affert primo loco psalmi I. versiculum , Beatus vir, qxi nuuasit in consilio impiorum . Ex quo videtur ita colligere . Ergo justus qui hic significatur nos mine beati) non abit in consilio impiorum, adeoque non labitur. AELI. Igitur nullus seine I iustificatus labitur, qnod soli Haeretici dixere . Cur. Non quidem nullus, sed neque plerique , & fere omnes labuntur, sed ut plurimum non labuntur. Auer. Sed hoc in alIegato textu non dici turn oppositum innuitur in aliis multis Scripturae locis, ex quibus coIligunt omnes, & praesertim rigidi Doctores, multos,aut etiam plerosquCfidelium damnari, ergo ex Scripturis multi aut
etiam plerique fideles ita justi fiunt per Sacra
218쪽
Lib. II. Cop. XIV. 2ogmenta, ut tamen justitiam amittant. Igitur praedictus Scripture textus affertur inutiliter . Cur. Hujusmodi sunt omnes Scripturae , quas affert. LI. Igitur omnes affert inutyiter , nec
cier. Adhuc dura videtur ea tua propositio, quod videlicet Fideles omnes, exceptis paucissimis, saepe labantur, & relabδntur . LI. Nec id ego assero; n enim loquor ibi de omnibus Fidelibus, sed de iis tantum , quibus imponebatur publica poenitentia, quales non erant neque Clerici , neque pueri, neque aegri, inter quos innumeri absque dubio diu retinent innocentiam , ut ii potissimum faciunt , qui in tam multis Seminariis, de Collegiis optime institutis ad pietatem, & studia literarum informantur.
6 Caeterum , si dura ea mea propositio sit dura quoque erit ea Salviani lib. . de provid.
sub finem . Exceptis pauet is Dei servis ubi
non omnia execratione digna Dura ea Divi Aug. conc. in psal. 3o. Inter multitudinem reorum vix apparent boni. Dura ea D. Gregorii relata a Burchardo lib. I9. cap. 43. Sine carnali delicto non multi , sed pauci inveniantur. Nam
si pauci sine carnali delicto , paucissimi sine omni delicto inveniuntur. Durae quoque erunt
219쪽
αo4 Lib. D. Cap. XIV. multae sacrae paginae propositiones, quibus dicitur , nullum esse qui mendax uonsis, qui rem-gitet corde , omnes declinasse, omnes inutiles factos, non esse qui faciat bonum, non esse usque ad unum , vana locutos esse unumquemque sis proximum suum, omnes quac sua fans quαrere , non quae Iesu Christ. Dicet-ne is auctor has
quoque propositiones esse duras , esse causam offensionis , viamque aperire omnibus, ut mali sint, ut carnale delictum committant, ut mendaces sint, ut vana loquantur proximo suo , ut quaerant quae sua sunt, non quae Jesu Christi Z icier. Id certe non dicet. H. Cur hoc ZGer. Quia haec dicuntur a Scripturis, &Patribus ad significandum dumtaxat magnum numerum eorum qui bonum non faciunt, qui carnalia delicta committunt , qui mendaces sunt, & vana loquuntur proximo suo , qui sua quaerunt, & non quae Iesu Christi, longe majorem numero eorum qui recte vivunt.
Auct. Optime quidem , sed hoc ipsum
meam propositionem excusat, ostenditque, p tuisse a me dici sint nota, & sine scandalo, paucissimos fuisse qui diu carerent culpa lethali, ad significandum videlicet maximum eorum numerum , qui cadebant identidem, quique
damnandi fuissent ad publicam poenitentiam
220쪽
Zib. II. Cap. XIV. 2 ossi , ut Iueninus, quem ibi impugno, contendit, omnes qui graviter deliquissent, fuissent ad publicam poenitentiam compellendi. Hinc enim argumentum confeci, & iterum conficio nunc, ut eo redeam, unde me divertisti. Nam constat fuisse paucissimos eos qui publicam & canonicam poenitentiam suscipiebant, ergo constat , aut veteris Ecclesiae Fideles non consuevisse recurrere ad forum poesi tentiae, aut recurrisse quidem, sed Confessarios, ex nimia benignitate non imposuisse eis canonicam poenitentiam, quam debebant imponere, aut impositam quidem ad his fuisse, sed ab illis non fuisse peractam , aut demum non debuisse eam a Confessariis praesertim pro delictis occultis imponi. Priora tria dici non possunt sine injuria veteris Ecclesiae, ergo dicendum est hoc ultimum , non debuisse in foro interno imponi, praesertim pro delictis occultis,canonicam poenitentiam, sed eam indicatam tantum fuisse, soloque consilio eos praesertim qui occulte deliquerant , ad eam peragendam impelli consuevisse.
ue Chr. Hoc etiam hos rigidos Doctores offendit, quod quae praecepta sunt ut ipsi dicunt) consilia esse, doceas. Certe idem Theologus Belga pag. 3 o. gravissime tulit, quod illis Christi Domini verbis voraci semper erare,