장음표시 사용
231쪽
expediebat , ut Poenitens canonicam subire poenitentiam cogeretur; cum videlicet haec severitas causa schismatis fuisset, & ruinae multorum . Cum ergo id mali timebatur, dissimulandum potius erat, quam vindicandum, isque erat Ecclesiae mos, ut monet Innocentius Papa a Burchardo allegatus lib. I9. cap. 83. uoties a populis, vel o turba peccatur, quia in omnes propter multitudinem non potes vindicari, inul- tum solet transire. Id fieri debuisse, testatur etiam Augustinus lib. contra Parmenianum Donatistam cap. a. Hoc observat Ecclesia, ut
cum quisque fratrum, ides Chrisianorum, intus in Ecclesiae societate consitutorum, in aliquo tali peccato fuerit deprehensus, ut anathemate dignus habeatur, fiat hoc, ubi periculum schismatis nullum es, atque id cum eo dilectione flat, de qua ipse Aposolas alibi praecipit dicens, ut inimicum eum non exi metis, sed corripite ut fratrem ; ubi satis Uendit, quod, cum metus se non Iabes , sed omnino de frumentorum certa sabilitate certa securitas manet, ides quando
ita cujusque crimen notum es, ει omnibus execrabile apparet, ut vel nullos prorsus, vel non
sales habeat defensorei, per quoi possit scisi a
contingere, non dormiat severitas disciplinae, in qua tanto es e cocior emendatio pravitatII, quanto dillentior conservatio charitatis. Tunc
232쪽
Lib. II. Cap. XV. 2IT autem hoc sine labe pacis, ta unitatis, EUHelaesione frumentorum fieri potes, cum Congregationis Ecclesiae multitudo ab eo crimine quod anathematizatur, aliena es, neque enim potes esse salubris multis correptio , ns cum ille corripitur , qui non habet socium multitudinem. Cum vero idem morbus plurimos occupaverit, nihil aliud bonis resat, quam dolor, ει gemi- tui . . . Nam consilia separationis G inania
sunt, G perniciosa, atque facrilega , quis Gimpia, G superba fiunt, G plus turbant infimmos bonos, quam corrigant animosos malas . 4 Hac de causa fuit statim receptus Trophimus Episcopus a sanctissimo Pontifice Cornelio , qui ut dicit S. Cyprianus epist. 32. eum vindicans a calumniis nonnullorum qui sanctissimi Pontificis factum improbaverant o necessitati succubuit; ει quoniam eum Trophimo puri maxima plebis abscesserat, redeunte tunc ad Ecclesiam Trophimo , G satis fuciente, G paenitentia deprecationis errorem prisinum confiteπ-ic , fraternitatem quam nuper abstraxerat , cum plena humilitate , G satisfactione revocanto , auditae sunt ejus preces, ta in Ecclesiam Domini non tam Trophimur, quὰm maximus se trum numerus, qui cum Trophimo fuerat, admissus es, qui omnis regressuri ad Ecclesiam non effari, nis cum Trophimo comitante penissent.
233쪽
ai 8 Lib. II. Cap. XV. Quod Cornelius fecit cum Trophimo, &antecesibres Episcopi cum aliis, saepe fecerunt alii postea cum similibus Poenitentibus, nempe Concilium Antiochenum cum Paulo Samosate-no, Melchiacles Papa cum Donatistis, Nicaenum Concilium cum Novatianis, Laodicenum cum Quartodecimanis, Alexandrinum, confirmante Liberio Papa, cum Episcopis Arianis. Testatur quoque Tertullianus in Apologetico cap. 3O. Marcionem ob inquietam semper
ejus curiositatem, quo fratres quoque vitiabat, semel G iterum ejectam, ac novi sime in perpetuum dissidium relegatum , nisi morte prspentus esset, poenitentiam confessum pacem recepturum fuisse, si exteros, quos perditioni erudiisti, Ecclesiae restitueret s Ex eodem amore boni publici non debuerunt aliqui, quamvis accusari, & convicti, ad canonicam , & publicam poenitentiam compelli, quae effecisset, ut eorum oelicta nondum publicata, cum scandalo bonorum vulgarentur, aut non crederentur vera, sed odio ipsorum Episcopum conficta . Id genus delinquentium debuerunt potius tolerari, quam castigari, ut pariter monet S. Augustinus epist. 48. ad Vincentium . Facta nocentium , quae innocentibus
demonstrari, vel ab innocentibus eredi non possunt, non inquinant quenquam, si propter in
234쪽
Lib. II. Cap. XIV. I lynocentes etiam coσnita funiuentur : non enim
propter malos deserendi sunt boni, se propter
bonos tolerandi sunt mali. Aliae muliae causae fuerunt, propter quas nec in foro externo debuerunt aliquando imponi , & praecipi poenitentiae canonicae . Cum autem difficile esset omnes recensere, ideo data fuit Episcopis ampla facultas eas, aut earum partem , cum sibi e re visum esset, per commii erationem, Si indulgentiam condonandi. Nam ipsi soli poterant in causa poenitentiae, si tempus permitteret, sententiam dicere , ut patet ex decretis plurium Conciliorum , & Patrum testimoniis, quae referunt Burchardus, IVO, Gratianus, aliique Canonum Collectores.
An fuerint multi ad subeundas Canonicas paenitentias compulsi, easque multi perὸ peregerint. Explicasti clarissime , quid fieri
debuerit in causa poenitentiae , nunc scire velim, quid factum fuerit. Multa enim fieri mandant leges, quae tamen non fiunt. id ergo quaero nunc , fuerint- ne istae poenitentiae impositae aliquando, vereque peractae t
235쪽
asto Lib. II. C . XVJ. H. Eas fuisse vere impositas aliquando , est indubitatum : multas enim hujusmodi sententias Pontificum, & Episcoporum, qui durissimas poenitentias aliquibus imposuerunt, referunt scriptores, aliquasque ex illis attuli ego lib. I. cap. s. & in Cler. Rom. lib. I. disp. 9.constatque fuisse vere in Ecclesia veteri ordinem poenitentium, qui a reliquis Fidelibus in Templis divisi publicam poenitentiam in sacco,& cinere profitebantur. Hos non raro allo. quuntur Patres, dum ad populum habet concionem , hosque Diaconus, cum erat incipiendum sacrificium , egredi cum Catechumenis e Templo, jubebat. Ritus praeterea servari solitos in omnibus Ecclesiis circa hos poenitentes describunt libri rituales, seu sacramentarii vetustissimi. Id ergo solum in controversiam cadere potest, an saepe id factum fuerit, multique vere compulsi ob Apostasiam, homicidia, adul-reria, aliaque hujusmodi delicta aut publice commissa, aut ad forum delata & probata, poenitentias illas plurium annorum adeo lab rosas, luctuosasque subire , nec solam publiciam aliquam poenitentiae significationem uno vel altero die praebere . a Ut autem expromam quid sentiam, assero, perpaucos fuisse ad eas tam longas, & asperas
236쪽
ras poenitentias compulsos, certe paucissimos eas peregi sse.
Id probo r. quia perraro ea omnia concurrebant, quae concurrere debebant, ut Poenitens cogi posset ingredi stadium hujus poenitentiae , ipsumque totum emetiri; quod nempe delictum non solum publicum esset, aut rite probatum, sed his praeterea poenitentiae, ac doloris signis retractatum, ex quibus conjici
prudenter posset, poenitentem eas tam longas,& asperas poenitentias non recusaturum, aut non recusatas vere peracturum . Cum vero haec duo concurrebant, tertium subinde deerat , nempe utilitas Ecclesiae , & aliorum Fidelium . Igitur plerumque timeri prudenter poterat, ac debebat, ne Poenitenti fieret nimis odiosum remedium , vel ne fieret reliquis Fidelibus, vel ne fieret infidelibus nimis odiosa nostra Religio. 3 Is timor fecit, ut Patres tam saepe ad elementiam Ecclesiastici fori Praesides horta rentur , ut fit canone Apostolorum si . & significantius lib. a. Constitutionum Apostolicarum Cap I 8. 28. 43.M. 43. 59. 6o. Significant issime idem fit a S. Jo: Chrysost. lib. a. de Sace dotio , ab Auctore operis imperfecti hon . 3.sup. cap. 23. Matth. ejusque verba aflegavi in Cleri Rom. lib. I. disp. 9.b sepissime a S. Leonest prae
237쪽
ueta Lib. II. Cap. XVI.& praesertim epist. 8 . ad Episcopos per Uiennensem provinciam constituros, & epist. 89. ad Theodorum Foroiuliensem Epist. saepissime
etiam a S. Gregorio, S praesertim lib. 2. ep. 62. ubi, ut refert luo Part. 9. cap. 122. sic monet Domitianum quendam Episcopum , . sevi culpam plangunt luxuris , G voluptatem carnis in dolorem vertunt, a magistris sentire non debent peritatem disciplinc , ne ipse humani generis Redemptor minis1 ametur, sipro eo anima plusquam debet, atteritur . 4 His concinunt reliqui Patres, qui hortantur quidem peccatores ad severissimam poenitentiam peragendam, at quod multi non distinguunt non hortantur ministros Poenitentiae ad severissimam poenitentiam , qualis certe Canonica erat, imponendam. Imo quod valde notabile est ). ipsi Canonum poenitentialium Collectores, eorum rigorem temperandum esse, consulto, ac studiose monuerunt.
id fecere ut omittam Gregorium ill . de quo cap. I i. dictum est ) Burchardus , & Jvo Episcopi ambo, ambo doctissimi, sanctissimique .
Horum primus lib. I9. decretorum, postquam poenitentias canone statutas recensuit,
sic habet sub finem capitis 8. Hae omnia de Canonibus , G de Sanctorum Patram sententiis, G de Hierovino , de Augustino , Gregorio,
238쪽
Lib. II. Cap. XVI. 22ITheodoro, Beda, G ex Paenetentiali Romano vera collegimus. Ne vero quis eos canones, & Patrum sententias legens colligeret, pr dictas poenitentias esse omnino , & quibuslibet, qui eas culpas commisissent, imponendas, statim
subdit. Et ut nulli necesse sit perire, scientibus , G intelligentibus animarum medicis haec temperanda committimur. Rationem , ex qua temperandi illi sint, non petit ex infirmitate,& exigua virtute poenitentium sui temporis, sed ex auctoritate Scripturarum , ut constarer, semper fuisse rigorem Canonum a Medieis scientibus, ta intelligentibus temperatum. Sic
ergo prosequitur . In Isafilio Sirach dieitur, o judicando so misericors, pupillis ut pater. Item S. Pacobas ait: Iudicium sine misericoris dia erit illi qui non facit misericordiam: superexaltet autem misericordia judicium. ue De Iuone loquens Morinns lib. .cap. I 2. num. I 2. dicit, eum de variis quaesionibus quis
opus factu es et , interrogatus , nunquam aliter , quam juxta Canonum rigorem respondisse, aut , si quid clementiar interrogantes importunὰ efflagitarent, ad Pontificem eos remi se . At deceptus ipse fuit, ejusque anctoritate deceptus ego fui in Cler. Rom. lib. 2. disp. I I. num. Iq. non enim luonis collectionem Canooicam ,
ejusque epistolas legeram, ut legi postea non
239쪽
eta4 Lib. II. Cap. XVI. semel . Et quidem in suis epistolis responsa
praebet Iuo plena benignitatis, ut si eas legeris, videbis, utque animadvertit, & notavit, qui brevissimam ejus vitam scripsit, editam initio Operum hujus Doctoris. Sic enim habet paulo post medium , postquam interritam ejus conflantiam, qua principibus viris restitit, multis descripsit. o Ne tibi tamen fingas Ιuonem viis rum austerum , ac ferreum, qui contumacia, is ac inani jactatione libertatis famam , fatum is que provocaret. Qui legerit ejus epistolas, δε moderatum agnoscet.Sqpe namque CANO-
- NUM RIGOREM TEMPERAUIT, AUT ,, ALIOS TEMPERARE MONUIT. S pe
ri Pontifices, aut legatos eorum, aliosque Prς,, sules a pronunciando anathemate dehorta- is tus est . Denique multo plura toleravit,
is quam increpavit, ut de ipso dicere possis mus, quod olim de Pontifice, sed profano is dictuin Nullius servilis sententiae sponteis auctor, & quoties necessitas ingrueret, sa- pienter moderans. J Dictum ab Urbano II. is anathema contra Philippum diu celatum deis tineri voluit benevolentia , ac propensioneis quadam erga Principem , nec quis in regnori tumultus fieret. Bellovacensi Clero, scisciri tanti , utrum reum quendam Canonicum, , tribunali Ecclesiastico, ut seri Canonica lex, D an
240쪽
Lib. II. Cap. XVI. 22 sis an civili, vel regio, ut Rex ipse imperabat, , , sisteret, illud quidem melius, & ex jure,
si istud tamen facieudum censet ob ea, qua*o imminebant mala, nisi patientiam ad omnia D duratam , paratamque haberent . Similia is fere scribit Turgedo ingenae Abrincantorum se Episcopo dubio sententiae , num Legat is Summi Pontificis, aut Regi obtemperaret, Illi quidem morem gestum oportere dicit; ,, at si non satis ei sit animi, neque iratum Reis gena habere velit, mittat ad Summum Pon. ri rificem , qui factum contra eius voluntatem is excusent. Apud Cononem autem Ρraenesti- ,, num Epi*opum Sanctae Sedis Apostolicae, , Legatum orat , ut Episcopus Baiocensis ceno sura Ecclesiastica non inuratur , quippe quio sub alieno jure , cui serviat, neceste est , di, is stinetur. o Haec is Auctor, quibus alia superaddit,& superaddere plura poterat ejusdem Pr sulis dicta , ct facta benignissima, quae Pr
6 Idem Praesul doctissimus in Prologo suae
Collectionis, quam Decretum vocat, fusissime ostendit, canones esse persaepe benigne inter-Pretandos, aut moderandos, aut rigidioribus abrogatis, alios benigniores subrogandos, .idqque sanctissime semper factum in Ecclesia fulsese, quia , inquit, omnis Ecclesiasticae discipli. 'sau P nae