Libri sibyllistarum veteris Ecclesiae crisi, quatenus monumenta christiana sunt, subjecti. Disquisitio auctore Birgero Thorlacio..

발행: 1815년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

erisis eum literatura hymnorum veterum; et si vel istae disquisitiones non ducerent ad vestigia reliquiarum antiqui Orphei trastitione servatarum squae spes . non prorsus praeclusa videtur detegenda. aliquod tamen momqntum etiam hac ex Parte Sibyllinia oo

'stris addunt. . . . . . '

Pertinebae ad n ruram repraesentationis, quam Sibyllistae sibi elegerasti ut, cum Sibyllarum Persem . rum sumsissenti oracula vulga celetbria carmini us Ris insererent, qu*ndo reSiones tingerent de quita iitalia oracula circumferrentur Testatur Pausanias i, de terrae motu Rhodum concutiente haberi ejusmodi oraculum; atque ipsa ejus verba credere suadent, quod

Pausanias respexerit unum ex illis locis, in quibus nostri Sibyllistae infortunia Rhodi commemorant. Similia de Cuma et Dicaearchia innuit Plutarchus h . Si historia omnia talia servasser, reperiremus sine dubio vates nostros iis petr saepe fuisse usos; uti quoque certus sum, comparatis diligenter his libris cuni Stra bone, Pausania, Stephano Byzantino aliisque, haud parum lucis istius temporis annalibus vel hoc solo nomine posse adfundi. Plura sunt in nostris, quae ad Pausauim Corinthia ea L L. II, Cap VII. ed. Facit. Vol.

152쪽

suo tenore oraeula rgdolent. LSed ne in iis, quae mi-

nus ςerta. Videri mssqnt, moremur , ea apponere sis est, dei quibus compertum habemus, quod ex 'rac lis sint petita. ' Eloquium de dumo, Delo et Roma, quod L. IIIi 3 v. legitur i

unito M u ambiguum se praebet oraculum, Vum in duobus aliis hujus voluminia locis. repetitum sit, eum

iuxta lusem, quilii . ista eis to pellueet,clnsor tum puto istum, Sibnes,aei ἐσαν καμος ιικο ιος. VILIaa. aliosque. seni A. Siei quoque ad Mestruat illud τρια καππα, κακέςα, et ad , aria respPsarini a magis data allusiones passim Occurrunt. Praeteret ut oracula a veteribus laudantur: '

153쪽

, Lib. VIII, 36o. 'otia πω ψα Ἀμων αριθμους και

μετρα θαλασσης,

quod in Phoeicis m) allegat Pausanias; L. III. 674- y. Mir κω - ακινητος γαρ

Nimum versiculum habet Stephanus de Urbibus in Camarina, quam Stelliae urbem ae paludem vocat. Servius ad Virg. AEneid III, Oo- OI rem uberius exposuit. 'Palus scit erat juxta 64sdem nominis oppidum: de qua quodam rempore, cum siccata pestilentialia creasset, consultus Apollo, an eam peni tus exhaurire deberent . respondit: μὲν κινει &e.; hoe contemto exsiccaverunt paludem. et pestilentia 'carentes per eam partem. ingressis hostibus poenas

154쪽

Pyramus et a βtrabone n et a Stephano Byamiti' no.Q. Nominaturἱ ut fluvius iiαὶ Cilicia ad Mallum Strabo quoque vetus id inraculum fuisse diserte ro

. His nostrorum Sibyllistarum sontibus plures sorte:possem divinando ddi. μ Sio quando VIus

a 'ις νεκυεσσιν , non inepte aliquis suspicare r. is eum hausisse ex lectione ἀ-γραφης -ri, mis. Cassindra Macedoniae Regis tempore historisin Lindoruin ex inscriFis quae imprimis in templis habebantur, compotarat, emfin in eariam nomina

ad veteres imperatores,' reg*s et navarbitas referreti

odidit Varro, quod Nicranar, in bus Alexandri Magni., gesta Regis 'expli saturus hia storiae suae hue erit,i quad. de ei, cecinisset Sibylla Perses. Ista Sibylla est, quae alias Sambetha, a Pausania in Phocicis Sabba. Patre Beros. matre Ery

155쪽

manthe dieituric Cum in Sibyllinis tot leontue

Alexandro M. , probabile est, unum alterumque ex nostris vatibus, eo scriptore, qui Sibyllae alicujus de isto Rege carmina servaverat, usum praecipue fuisse. Verum cuni ex Evemero nonnisi pauca Enniana ha beamus, eumque ne St. Croix quidem, diligentissimus et solertissimus historieorum Alexandri M. rest

maior, Nicanorem nisi nomine tenus noverit, nolumus conjeeturis in re pirisus obseura indulgere. Fontiam saeror i la Sibyllinis usus aliquant' brevius nos detinebit, cum ille prorsus talis sir, qualem in Christianorum ejusdem sevi scriptis: viri doc-6 ip deprehenderunt. ., Vetus Te mentum quod attine 'magna cum ejus historia pariter ac singulis ejus libris' familiaritas ubique in nostris observatur, sic t men ut appareat, eam e Graecis versionibus praecipue Alexandrina v non e textu Hebraico fuisse petiἀtam, utque liberiorem, habita plerumque, sensus potius ratione quam Nerbarism. V. T. allegationem, fere ut in N. T.' scriptis, sed illic ut in opere metri eo magis' adhue liberam; 'reperiamus. Linguae

156쪽

Hebraeae satis ignarum se dedit ille Sibs alta, qui,

Ag ς ex Adam derivare volebat q); eiusdem incurium , se praebuit alt*r, qui in tetragrammato Adam r),:άνατολην , αζητον et με rava βριαν eomples rtente, argutabMur. H quoqRq. qui durae nomςn ' astice explicat s i graeca a se .i Mn hebraica ,, cogitata I iostendit verum traditionum Judatearum, T T. histo, rio nunc additamentis Jevioribuat augentium 'nune suo more intereretantium vestigia. passim . apparent. γ ' Sic in looga det Noacha; narratione quam auctor vix omnia ipse commentus est. Si vel or

tiones mutuo Dbuas, si Ararathi dirare situm

ipse s te inde orundus sibi debuit, XLI tamen diς . . a Noachoiux 9avit actos, quos pia XL Mosaietae res, blagionis Posuit, sim dubia aliundet h visit. ἡ T. rvis Babylonicae, Sodom: ά ςobamnae Israelitis Per deser, a tum iter monstra H .bell0xuni in line populo sum AEgyptiis, 'xsis, Hilariis gestorum, Imperii Davi diui et Salphnones, semoramqvst g mi udocae satin rum, . hi Q illiς injecyi mentio,. auptores in Codice

Veteri benet vexsatin testatur r Verum .nba inviti concedimus, ex long: majori numera oraculorum eventa DKionum paganarum, quam Israsiticae cane

157쪽

dum, probabiliter eoncludi posse, plures ex Sibsita

stis nostris ad familias ethniho-christianas, quam Iudaico christianas esse reserendos; nam tibi bs nostros eum talibus comparando, qui Hebraeos habent auctores. apparet, horum arti mos, longe magis' quam Sibyl- Iisurum, in popularium suorum annalibus fuisse de

Ut unum alterumque locuni asseriamus, Di do- eeat, V. Tti effata seequenter innui; L. I, I48-- 'Aι ξεδε, πληθυνεχε και ἐργαζιδ ἐπι

. . -ι ' οντες,

quisque videt Gebes s III, 10, eumweapite IX, Dubi Deus Noachum ejusque filios alloquitur, non adeo commode junerum spectare., πῖι L:III, vv. 476-8α Παντα δ' ομού πολεμοςτε βροτοις

158쪽

, Γαια δε μοι ς ζιγμα ποδων πεζι

159쪽

σιν ἀμμις εδονται , χορτον, παρδαλιες τ' εριφοις ἀμα βο

, κησονται,

Σαρκοβορος τι λεων ἀχυρον φαγε -

160쪽

μενος την οσφυν άυτP, και αλ Θεια ειλημενος τας πλευρας. Και συμβοσκη Θησετ λυκοὶς με- τα αρνος, καu παρδαλις συναναπαυσεται 'ἐριφω, i κα, μοσχαριον και ταυρος και λεων αμα βοσκηθη- σονται, και παιδιον μικρον αξει αυτους. Καιβους και ἀρκτος αμα βοσκηθησονται , και αμα τα παιδα αυτων ε τονται' ιαι λεων ές βους φαγε -

ζιον, ως υδωρ πολυ κατακαλυ Φαι Θαλασσας. E emplorum ejusmodI numerum facile foret cumulare. verum satis erit talia apposuisse, quae simul ostende, rint, et qua libertate Sibyllistae priscorum vatum evi. ta suis oraculis inseruerint, et quomodo illorum re ' . Praesentationes in rem suam converterint.

Ut ad Novum Tesamentum veniamus, sonsis- malum in Sibyllinis reperimus id, quod recentiores

SEARCH

MENU NAVIGATION