Libri sibyllistarum veteris Ecclesiae crisi, quatenus monumenta christiana sunt, subjecti. Disquisitio auctore Birgero Thorlacio..

발행: 1815년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

eumulatis a ,' inque Phoeylideis L. VIlI subjeetis, sed quae Codex Regius Parisiensis ipsi tenui L. II. interv. ss inseruit; hymnorum syllogen in L VI,

in acrostichide et aliis supra indicatis video; acroa-

malum de Deo syllogen in L. imi initio et ultima libri seeundi parte, cui praefigitur' titulus εκ του δυ- τερου λογου περι θεου, animadverto. Oraeulorum suu Sibyllae persosii prolatorum maximus erat numerus, i ideoque ex iis tota, quae sensim .concrevir, symbolarum οικοδομη Christianorum in Asia inserviestium coagmentatio, Sibyllina L Sibyllistarum oracula dei

eis suit nunc ata. . . .

. periclitabimur hane ora ulorum eoileetionem eritiee lustrare, ita ut, dum singulorum .argumentum adseramus, ea inter se invicem distinguere et ad suam quodque classem revocare studeamus. Hoe enim hisi seceris,. non recte ea dijudicare aut justum vel singulis, vel junetis, pretium tribuere poteris. Rem . aggredimur dubrieam multisque pressam dista cultatibus; nam tanti est textus multis in locis ob sturitas et vitiatio, tot loca sunt confusa, commixtax atque a) talein loeum da avaritia L. VIII. 'i - 36 in Introdu t tione exhibuimns.

62쪽

atque inulti sariis obsita salebris , ut nulla, nisi a novis sorte eodicibus, certa medela illis 'possit admo. , veri. Accedit, quod ex paueis, qui in hos libro, Missientur, commentatoribus' unus; alterquό in singu

. Iis versibus aliquid rentavit, nemo autem totum oraculorum tenorem vel mutuum nexum diligentius evaminare molitus est Si itaque non omnes tricas expellire, nec ubique rem aeu tangere eontigerit, in .labore adeo arduo intra spem veniser nos peccatuis

ros speramus. Prodibunt octo sua serie libri, et investigatis, quae in singulis se offerant, variorum oraculorum indiciis, ubi quodque incitat, ubi demnat, anquiremus; ex quo genere et quale sit, vide- bimus; quidque collectorem induxerit ad locum in quo legitur ei adsignandum, qua res seret, disseremus Ambulationem Lectori offerimus in horto suseipiendam, spinis quidem et statibus identidem horrido; verum inter spinas pullulare non rosarum modo fra-

grantiam, sed laetissimam quoque fructuum dulcedinem

crebro experietur. Nunc per eVectiores colles, nune

per depressas valles, inter salebrosos interdum anfraetus dueetur. Nec itineris molestiae eum poenitebit, dum in' areas vario storum fructuumque amoenissia morum ornatu vestitas sere quovis passu incidet; et licet interdum ' variegato ut sulgido arearum lumine odorisque suavitate magis, quam commoda herbarum

63쪽

dispositiorie se deleetatum animadvertat, licet in tanta arearum copia magis singularum nitorem, aquam hortulani in omnium compositione. ingenium aut artem mimiretur, sic tamen ab ista ambulatione redibit, , ut haud pauca se reperisse, quae oculos animumque pascant, sensusque jucunde . adficiant, lubenher sa-

leatur. ἀ

Primus Liber in tres pericopas commode dis-Pescitur , quhum prima maxime ex Theophilo Antiocheno petita introductionis loeo huic libro ab editoribus praemissa est; reliquae continent. duo or cula vix ejusdem auctoris, nec upa serie reeitata, sed non nisi collectoris, certas tamen ratὶones sequentis, arbitrio conjuncta. x Pericopa, quae m. 9 I priores complectitur, tribus constit sectiunculis, I-3s, 36-8ψ et 8s-9Ι. Omnes partes erant λογου περι θεω , qualis in li- brorum liqstrorum titulis semel iterumque nominatur, nimirum collectioniν symbolarum, quas Si- 'Ibyllistae secum invicem communieaverant, Perti ita nentium ad explicandas Dei, qualem Christiani eo-lerent, naturam et virtutes. imprimis, 'quatenus ille vanis et inertibua gentilium idolis opponeretur In prima particula. Dei majestas, ultra dio talium captum longe evecta, potentia atque unitas urgetur; in secunda monetur, quam parum eo

, ' date

64쪽

date .gant, quasque poenas memendas habeant; qui loco vivi verique numinis serpentes, canes, feles, volucres vel saxa adorent; tertia appendicula est ejusdem ac prima' argumenti, et ex Lae tantii praecipue auctoritate hie inserta. a) prsmum oraculum a V. 92 ad 38r b) porrigi exi .stimo: Sibyllista, Dπποσα ποιν γεγονεν, ποσαν

δυσσεβιαε ανθ ρωπιών , expositurus, nunc quidemereationis historiam et quinque mundi aetates ad diluvium Noachicum enarrandas sibi, suseepiti Eventum hocce, cum novam rerum seriem in- . duxisset, commodus ei cardo videbatur, in quo narratio tantisper subsisteret. Cum Sibyllae pedisonam sumsisset, quae quippe Noachi nurus dii .vio supervixisse . phantasiae admovet, quam seliaeem tanta miseria superata novus tum orbis se sem tire deberet, ideoque hane 6tam aetatem χρυσειαν depraedicat, . sinemque oraculo subito imponit. yividus ac nativus color, verum et nimia loquae tas in hoe oraculo dominatur. Fundamentum nar- . rationis quidem est Mosaica, relatio, sed addita mentis partim ex traditione, partim ex propria rei repraesentatione jucunde ornata. Per λογοι .

65쪽

- eundemque αυτολοχ ευτον Iova mundum , creat.

Horti amoenitati Evaeque per serpentem deceptio- ni τοδε γαρ τετελεσμενον ξεν , 'vates longius im- '- moratur. ' Prodeunt s aetares ex Hesiodo ii axime adumbratae : sed nee dilucide a se distinetae neu l.. commode semper depictae; nam cum jam in ada is γενεα auguria et masigna memorat, patet, quam l. parum auetor aevP sui oblivisci potuerit. In sta ivrocedit Noachus, virtutis ille et 34ετανοικς prae- . eo rigidior. Interseruntur et Dei ad ipsum de a ' ea struenda, de intrando atque indHem exeundo jussa, et ejus ad aequat s de emendationis neces' l . . state non inficeta, nisi quod nimis operosa lc alloquia. subridebit quidem lector quando in tali narratione vel Noachus απαντων popularibus minitatur, veI Homerieus dictionis tenor in

ipsis adeo εννο γαιου et νηρξος intermixtione pel- lucet; nee tamen lectionis eum poenitebit, cum Homeriea etiam simplicitas plerasque picturas animet; idem vero lector dolebit, tantam simpliciis . tatem tortuosa ex Adam derivatione et aenig- . mat ca Jovae nominis per cabbalisticum numerum 1697 9ανεκφωνος c explicatione turbari. In uno

66쪽

dationis terror poetidum spirat, placetque ine nuus timor, qui Noacham tam horrenda viden

a) Plures dissicultates osseri, quod hunc librum.elau- dit, oraculum. Priori proprium erat, quod si tam γενεαν auream Vocaverat, id quod in nulli, alio Sibylllista: legitur. omnia; ibi nativo facilique tenore fluebant. Nil ibi legebatur, quod homminem Judaeis infensum testaretur; verum potius - ea operositas, qua protoplastorum et deinceps No chitarum eventa canebat, virum prodebat, ut in Hebraeorum eodice ex Graeca scit. versione) bene ver- 'satum, ita eodem libenter se occupantem. Aucto- ris, erius acroama a v. 38a ad Libri finem legi

67쪽

. . Inus, aliquanto alia est ratio.. Computationem per γενεας non novisse videtur, dum Titanas σευτερον γενος, priore per diluvium consumis

to, appellat. Scribendi genus, licet eultum testetur hominem, dissicile, obscurum et qua stum est. Quam . parum Judaeis faveat, indopatet, quod dicuntur. talpis caeciores, angue ma gis sugiendi, v. q6I ex patria exsules vagarieri, multumque lolii cibo mixtum devoraturi. En . ut rationum , cux hunc vatem a priore diversum existumem l Finis orae uti nobilissimus est: praemissa introductione, quae a Titanum inde tempore per se- quentia secussa raptim lectorem ducat, Jesum pau-' eis duetibus ita sistere, qualem ejus Vira miracu- . mors et post mortem xeligionis sata animo i in fingere jubeant. Molesta mox ab initio est versu

68쪽

o: Ad laudandum poscimur. Erit in seu varieg rus nos l Iessias . Interim vero regium vigebit Eroni imperium; enimvero tres erunt' reges magnanimi, justi, qui longa vita) Parcas morobuntur; seil. Eronus ipse, Titan et Ianetus, quos inter regnum divisum est. Mittimus tantis-

Per Versus intermedios, ut a v. 4Is. locum de ' Iesu percurramus, qui Θεου παις Ἀξει σαρκοφο- ζος, θνητοις ομοιουμ ενος ει γη. ' Nomen ejus, si literarum vis numerica spectatur, est: ι, IO. η,4 8. σι-aOO. o, 7O. υ, 4OO. σ, azo, ergo 888

uti bestia Apoc lyptica idololatriam repraesentans Voc. XiIr, 18, numerum 666 continebat). Ueniet legem Mosaicam docendo consummaturus. Interseruntur jam pauca de Iohanne Baptista, Herode, Jesu ab AEgypto reditu, ejusque miraculis, evanget eae relationi prorsus consentanca, Hebraeorum odio multas post contumelias Jesus interimitur sv. '4s3-6 a). Ubi mortuus fuerit οταν

tenebrae teivplumque Salomonis magnum signum dabit. Scilicet ad Oreum ibit defunctis resurree- Itonem nuntiaturus. Post triduum vitae reddetur

69쪽

Poenas postea dabant Iudaei, subaeta Romanis pa- . . tria per orbem spargendi. , . Revertimur ad versus obscuros 38a-4i4 d), in quibus mirus ille saltus, a Titanibus ad Jesum, sollicitos habet attentos ieetores. Credo equidem me in Libro IIIlio invenisse fragmentum, quod ibi loeo prorsus alieno positὀm, si hic inseratur, /. violentum illum transitum leni medela levare que- at. Sunt versus L. IIIlii I3 - 1so e), qui Titanas primum . dein Graecos, Persas, Assyrios, AEgyptios aliosque populos nominant eaque bre- vitate eorum vices perstringunt, quae hic sufficie- bat ad historiae filum a Titanibus ad Jesu tempo- ra cito deducendum. Poterat quidem alicui in mentem venirς, sectionem illam ex L. III, 461 31 D de celeberrimis monarchiis hic intexen-' dam; sed nee . idonea adest ratio, cur longior illa - pericopa ex loco suo extrudatur . nec in hostis oraculo, cujus argumentum esse debebat Jesu hi- floria, triis exspectatur eventuum politicorum c inspectus, qui a viro potissimum celebrando animi

Quid

70쪽

Quid colleetorem induxerit ad iungenda haec duo

oracula nam perieopam initialem editores recen--tiores Libro praefixerunt , intellectu proclive est. Ex orbe prisco Noachus, ex novo Jesus humanitatis, ille physeo, hic morali sensu restauratores, erant. Si recte se habet nostra de fragmento Liasti IIIlii hic inserendo con)ectura. in duplici hoe oraculo brevis generis humani a prima inde erea,

tione ad seeufidam, vae per Messiam fiebat, histo. xia sistitur. . in ' Libsum secun in in suas partes distribuendi ansam praebent et externa et interna indicia. Codex Regius Parisiensis Phocytidea, quae in plerisque

editionibus D L. VIIIvo subjuncta sunt, post v. ss oraeulo libri hujus primo intexuit; in eodem, velut quoque in Ranconeti et Pithoei exemplaribus, VU.1-3o L. IIIlii', finem libri IIdi faciunt; tituli denique et Libri IIdi initio et versui et ues in editionibus praefixi, prior ἐλληνων h) κοιι οπερι 'Ea - ἐιου,

g In Gaurei edit. textui post L. II. v. 6s inserta . sunt. Nos, qui opsopaeum ubique allegainus, hic quoquaversuum seriem. qualem Opsop. exhibes, sequi-ur. M Hocco ἐλληvam alii habet, quo referatur: ideo tu veI temere additum, vel ad aliquod ds Hellenibus oraculum, quod suo Iocci exciderit, perianere axistim .

SEARCH

MENU NAVIGATION