장음표시 사용
341쪽
ri irae ad culpam: Sicut in intentione dandi gloriam propter actus agrat procedentes, non solum est volita gloria, nec solum sunt voliti in σμtiosi, sed etiam quidam ordo inter glori mac actus miriois est intentiis, qui non est alius, quam ordo praemij ad meritum. Hinc sic argumentor Intentio ficax excludendi a regno aliquos propter peccatum originale, intendit eficaciter ordinem poenae ad culpam inter exclusionem dc peccatum originale, ergo non potest mandari execuistioni nisi exclusio regno ponatur a parte rei in poenam peccati originalis; sicut quia intentio efficax dandi gloriam intendit etficaciter ordinem prae-m ij ad meritum inter gloriam lactuca gratia procedentes, non potest ista intentio mandari executioni, nisi gloria conseratur a parte rei in praemittin praedictorum actuum. Videntur isti decepti in eo, qud non sussicienter distinxerint inter ordinem praemij ad meritum, d ordinem poenae ad culpam. Non enim conis
siderauerunt ordinem praena' ,' meritum facere gloriam esse mavis bonum, eo quod excellentius sinabere Horiam ut praemium suorum meritorum quam habere illam sine meritis. Secum floria sit bonum indebitum creaturae rationali maior oeellentia gloriae facit illam mam esse indebis tam ac proindesmaioris est liberalitatisa beneuolentiae velle dare gloriam ut coronam , quam velle dare illam sine meritis. At ordo poenae ad culpam facit exclusionem a regno esse maius mattim, nec sertitur rationem . boni, nisi exclusio a regno debita fuerit, quod solum accidit exculpa GEcdente Debebant tu isti attendere, quod ratio coronae possit assicere bonum indebitum Gatio poenae non possit aruere, aisi malum debitum.
Ex quo fit, ut corona, licet in ordine executionis praesupponat merita, in ordine tamen intentionis antecedere possit merita, dum illa sent in potestate praemiantisci poena vero tam in ordine intentionis , quam in ordine executionis debeat praesupponere merita. Hae est ratio eur Cordatissimi Angelici Solis discipuli negarunt peccatum originale esse causam reprobationisci considerabant enim illud peccatum, quo omnes nascendo inficimur, quod nec in illis, in quibus remittitur nec in illis, in quibus non remittitur, potest esse causa reprobati
nis , si vera sint Angelici Solis principia, de quibus, si quis dubitet, Cord
342쪽
causa reprobationis hominiim est peccatum originale
quo omnes in Oddam peccavimus.
Dico uti τi M. peccatum originale, quo ὀmnes in Adam peccavimus esse cauam reprobationis hominum adaequale sumptae Asseritonem istam pertissimὸ docet uterque Ecclesiae sol, nec amator veritatis id dcn gare poteriti Primo eam docet s. Aucusetims tota epistola os ubi de reprobatione Estra, vi sui remissum peccatum originale, quo nascendo infidimur, sic loquitur, Pod enim diligebat in Deo antequam natus fuisset squid boni, si gratuitum misericordiae fuae donum ' Et quid oderat in Esau amrequam fmist, o uia
mali, nisi origina peccatum Nam neque in illo diligeret tussiritiam, quam nudum i fecerat, neque millo ἀsset naturam, 'inim bonam ipse perfecerat. Certum est, quod peccatum originale, quo nascendo inficimur, non erat in Eseu antequam nasceretur, erat tamen natura Esau infecta peccato Originali, quo omnes in Adam peccaui ivius, antequam ipse nasceretur. Illud ergo quod odivit Deus in Esau antequam naiceretur non potuit esse pecca tum originale, quod nascendo contrahitur sed ipsa insectio naturae ex pec- Cato quo Esau: nos omnes in Adam peccavimus. Quod superitas satis clare expresserat his verbis: Si assunt irae, ruae perfecta sunt ad perdit em, qua illis Amrariassitu , Mi Me impurint, quia ex e mus facta sunt, quam PROPTER MN us 8 ATVM, ' Quo OMNE PEccMERUNT, MEano Lus ivsτε-
qu DAMNAvir quibus vobis clarissimε exprimitur meritum danmationis
natam EuNT VOMRIBU Ex No IN CONDEMNATioNEM. Quo testimonio omnes, qui quocumque modo damnantur comprehendit S. DocTon, iisque omnibus unam communem causam damnationis assignat , videlicet damnationem massae a qua non fuere discreti euntibus Omnibus ex uno in eo. de ationem , id si , propter unius delictum , in quo omnes peccauerunt. Et multum ponderandum est , quod delictum illud, ex quo omnes eunt
in condemnationem , sive in quo omnes pectaverunt, ponitur a S. AususTi
343쪽
ART. IU AppENDI AD g. VI DE CAUs A PRAEDE IT ET REPR. 299 No esse causa cur denegetur auditio Evangeli j cur iustificatis ex auditione Evangeli non detur donum perseverantiae ; cur audito Evangelio denegetur gratia incis ad credendum, cur quibusdam parvulis denegetur baptismus:
quae omen vinnia constat essesin pluribus primm reprobationis effectus. Non enim permissio μα- meis est esse crepi obationis , sed perminio reati ine χα- ρα ena, nullum autem peccatum est aeterna poena pumniendum, nisi illud , cui denegatur gratia liberans a peccato : dc conseqqe ter permissio peccati quae est essectus reprobationis , debet esse permissio peccati, cui gratia liberans denegatur ac proinde permissio primi peccati, cui gratia liberans denegatur est immus eflectus reprobationis. Si ei gratia liberans denegetur propter unius delictum, in quo omnes peccaverunt, oporteret huiusniodi delictum sit causa primi effectus reprobationis. Pondere naui hanc doctrinam in omnibus, quos enumerat S. AuGUsTr-NUs. Primi sunt , qui non audito Euangelio damnantur. Permissiones pcccatorum in illis non sunt effectus reprobationis, nisi quatenus illis peccatis denegatur gratia liberans , quod fit deuegatione auditionis Euangelii sed .negatio auditionis Eu:mgelii fit in illis propter peccatum Adami, in quo omnes pecca linus, ait S. AuGusTi Nusa ergo propter Adami peceatum, in quo omnes peccavi naus permissiones peccatorumsunt effectus reprobationis , in illis , qui non audito damnantur Euangelio. Secundi sunt, qui iustificati damnantur non accepto dono perseveranis
alae. Denegatio doni perseverantiae includit permissionem muri peccati seremi poena puniendis, Equod idem est, primi peccati . cui gratia liaberans denegatur. v E denegatio perseverantiae est pretius effinus repro- bationis in iis, qui damnantur, eo quod do im perseverantia non acceperint sed cauri deneotionis perseverantiae est peccatum illud, quo omnes in Adari peccauimus , ait S. Aus Hesus, ergo i dictui, peccatum erit causa primi essequs repririationis eorum, qui iussificati damnantur non
accepto perseuerantiae dono..Terti sunt, qui damnantur non credentes audito Evangelio Denegatio gratiae liberantis a peccato est in istis denegatio fidei; consequenter, nulla peccati permissio erit in illis effectus reprobationis , nisi quatenus conjungitur denegationi fidei sed juxta S. AususTi Nu fides eis denegatur propter damnationem , in quam eunt ex uno omnes ergo ista damis natio, quae est idem ac peccatum originale, to omnes peccavimus, erit
causa quod quaelibet permissio pereati sit effectus reprobationis, in illis qui
damnantur non credentes audito Evangelio.
Qxiarii denique sunt parvuli, qui non accepto baptismo damnantur. Si permissio peccati non sit effectus reprobationis, nisi sit peccati aeterna poena puniendi, permissio peccati onginalis aeterna poena puniendi erit effectus
344쪽
reprobationis istoriam parvulorum. Peccatum autem originale parvulorum non est aeterna poena puniendum, nisi quatenus ei denegatur baptismus. Est ergo denegatio baptismi causa cur peccatum originale parvuloriam aere naicena puniatur, ac proinde est etiam causa cur permiuio peccati origi .
nalis sit effectus reprobationis, in parvulis sine baptismo morientibus Arisqui hcundum S. AususTi Nu denegatio baptismi in istis parvulis fit propter peccatum originale, quo omnes in Adam peccauimus ergo pret dicium peccatum erit etiam causa quod permissio peccati originalis, quod nascen- do contrahunt infantes, sit effectus reprobationis in istis parvulis, qui non accepto baptismo damnantur. Tandem manifestum et . S. AususTINu hanc tenuisse sententiam in omnibus illis locis, in quibus non aliam agnoscit gratiam, ad quam homo infirmus sit praedestinatus, quam gratiam liberantem a massa, cui ex peccato Adam, in quo omne eeccavimu , erat debita damnatio. Hoc docet
de corrept. Ecgrat. c. io ubi de Adamo sic loquitur : -- ρὸν ---- -- isseruit, ius ira vicium expertui , ut otia sua stir e , v K
Hii inniti iudirium n- jum reris em Eadem est conditio eorum, qui Higunt in gloriam, α qui reprobantur sed qui eliguntur . obstricti tenentur damnationi ex peccato omnium ergo di qui reprobantur, obstricti
etiam tenentur damnationi ex peccato omnium: ipsum igitur peccatum omium, cum sit causa damnationis totius massae, non poterit non esse causa reprobationis eorum, qui a damnatione massae non liberantur. Hine est quod S. AususTi Nus effectum praedestinationis dicit esse gratuitam indulgentiam, quae non habet locum, nisi ubi iusta potest exerceri vindidia Nam epist i . ad illa verba Scripturae Rom. 9 My -- κις, Misere r. eui misertus ero , serieressiam praestabo, cui misericors fuero, sic loquiis tur: nos his docuit nisi ex illa mala primi hominis, ut merit mors debetur non ad merita hominum , sed ad Dei misericoriarm pertinere 1iad qui e Meratur, atque ita non esse iniquitatem apud Deum, quia neque re tundo neque exivia quod deuetur. Hul I3 ENIM GRATIA EsT INDULGENTIA, BI IUSTA P sET ssE INDICTA Echme evidemia avaret is paria disita liberiit in ratis
j ii*au, wintum en citis erat. . ., ἐῶur ' Me reus - 'nimiis in 'Hυσι - Cendii est quod praedestinatio homirum sit ad gratuitam istis dulgentiam; et rc secundum s. Auouoimi certum erit praedestinationem esse eorum, in quibus iusta potuit eo vindim si igitur praedestinati ruissent reprobati reprobatio filicit eorum, in quibus justa debebatur vinium, cumque hi , qui mota obantur sint paris conditionis, oportet
345쪽
ART. IV ArpENDI ADI. I. cAUSA PRAEDEsr. ET REPR. gcs concludere neminem suille reprobatum, nisi quem Deus vidit ultet obstri
Nunquam finirem si omnia S. DocTonis loca congererem, quibus constanter docet, reprobatione debitum reddi, praedestinatione indebitum 4nfectum reprobationis esse ex justo judicio praedestinationis e gratuito beneficio ipsamque reprobationem non esse nisi voluntatem non liberandia deis bita poena praedestinationem vero esse voluntatem a debita poena liberandi. Quae apertilum clamant, non aliter Deum homines respexisse praedcstina: do dc reprobando , quam ut a massi damnationis liberando dc non liberandos, quajustissimo Dei judicio tota humani seneris massa vitiata premebatur, e peccato Adami, in quo omnespeecavimus. Quare, sicut certum est,
ruod praedestinatio sit secundum S. Ausus ri NuM quaedam into homine ecreta discretio ita certum esse credimus, quod citcretio secundum eumdem Ecclesiae solem non fuerit discretio hominis ab homine, sed hominis rei ab homine aequaliter reo, is expresiὸ declarant verba nuper citata thoe mammis a pars a milia Abisa Arimino ct gratis iussit r. p. πι --bem u Uratur. 3-Mire ruilise reus Ime umentu uetuitauriniuri
s ECTI OCTAVA. Eadem assertis Angiari Solis testimoniis limaturi
S Apientissimum Magistrum secutus est fidelissimus discipulus S THOMAs. Doc To Ecclesiae Communis Adeo clara sunt eius testimonia , ut nullum locum dubitandi Cordatis discipulis reliquissent, si quoddam eius principium non obstitisset, ratione cujus quidam moti sunt, ad negandum peccatum originale esse causam reprobationis hominum inde testimonia tam clara violenta quadam expositione deluseruiit. Principium autem Angelicum, quo quidam moti sunt, est istud, quod scilicet reprobatio includat voluntatem permittendi culpam, quae aeterna poena punitur quo apertE
vitur, quod permissio peccati originalis si essectus reprobationis i rum, qui in illo moriuntur: ε consequenter non possit esse causa univer s. rum omnium, qui embantur Ex alia parte peccatum originale in quibusdam remittitur re ideo permissio primi peccati actualis, cui gratia Lberam den tur, non potest esse poena illius; siquidem nec ipsa perminsio nec delimatio gratiae liberantis potest esse poena peccati remissi Principium autem Angelicum est, quod non est causa permissionis primi peccati, cui gratia liberans de gatur . - quod idem est, remi poena puniendi non potest e caua reprobationis
346쪽
verum haec selum probant peccatim originale ut nascendo contrahitur,siv ut est infectio persenae, non posse juxta Anmicum Solem esse causam
reprobationis hominum, ut sedi ione sexta etiam probavimus nullatenus tamen impediunt , qui peccatum originale ut in Adam omnes peccavimus, sive ut est infectio naturae sit causa reprobationis hominum quia ut diC mus tam permissio peccati originalis, quod nascendo contrahitur, quam denegatio gratiet ab illo liberantis est poena peccati originalis, quo in Adam Omncs pcccavi inus, in illis, qui propter originale damnantur. In illis autem. qui propter peccata actualia damnantur eorum permissioru denegatio gratiae ab illis liberantis est etiam poena peccati originalis , quo omne In
Adam peccavimus. Nihil igitur obest , quominus iuxta Angelicum Solem peccatum originale, quo in Adam omnes peccavimus, sivesut est infectionaturae, sit reprobayionis honunum causa univctialis Cisque clarissimdasserat peccatum originale esse causam reprobationis, ipsamque reprobatio mesis actum justitiae reddentis poenam debitam, non videtur posse aliter cordatE interpretari, quam de peccato, quo in Adam omnes peccavimus. Nunc testimonia Angelici solis proferamus. Primum sumitur ex se doveritate a. h. ad 9 ubi ex mente sapientissimi Magistri sui ait Euctis D i, quam, ultrii, , dum retrabat , rationalis est, ne ramo oporu- ,-----
Fatetur D. THOM 1 S. AususTIN uidicere, peccatum originale esse cauis iam reprobationis. Negabitne Angelic discipulus t Nec potest hic intelligi de causa quoad sufficientiam , iam eodem prorsus modo aserat peccatum originale csse causam reprobationis, quo negat meritum esse causam praeridestinationis : clarum est eum nesare meritum esse causam actualiter influentem; ergo clarum erit, eum amrmare, peccatum originalcesse causam actualiter influentem. Secundum testimonium habetur in epist ad Rom. c.' lec. 3. in quo non statum peccatum originale , sed ipsum ut in Adam peccavimus declarat esse causam reprobationis. Sic enim ait Cim -- --es Roman wcAOMPUM PARENTis AscANOR OBNoxia , quas μω per suam gratiam --,
primi parentis in quo omnes peccavimus, ponitii causa dehitae damnati nis rac Deus dicitur justus non liberando a debita damnatione. Aliud est non liber te a debita damnatione, aliud est inferre debitam damnationem. Non liberare est deneg regoriam liberantem, si justus est Deus denegando gratiam liberantem, oportet ut ista den tio Muta liberantis cintuitute cati primi pannus, in quo omnes peccavimus. -
347쪽
Astr. IV. AprEND At g. IV DE CAvs PRAEDEST ET REPR. 3 3 ut nullus sit dubitandi locus, massam generis humani e X peccato omisnium vitiatam comparat materiae , quae piaejacet artificis operationi, nquantum si materia phaejacens foret pretiiola d rationem haberet, posset
conqueri si fieret vas ad vilia ossicia deputatum vero materia praejacens iuerit vilis, conqueri non poterit, quod fiat vas accom atum vilibus uQUndestre. 4. s. i. - Hu---ra vilitatem isto sua materia; qui ut dicitui Gm a. Fecit Deus hominem decimo terrae Sed --m inlit
sum luto, di assimilatus sum fauillae & cineri Si, τὸ D----- ad
mesiora non -σ-ι,μ4N svasNriRΜiτ- MM Di Mi TτENU, Mate innaim Mn usum, nullam, fata iniuriam, ut possit tum de Deo conqueri ........ Dese liberam potesiarem habet facere Ex EIDEM CORRvPT MATERia HvMANI GENERAM, sicut ex quodam lato , nulli faciendo injuriam, quosdam homines praeparatos inglorιam, Q LOSDAM AUTEM N MISERI DERELiCTos, id est, indebita ex peccato primi parentis damnatione permanentes. Tertium teli imonium aecipitur ex I. p. l. 23. art. ad 3 ubi considerat totum genus hun anum damnationi communis pecaati obnoxium , sicut totam rerum universitatem , quantum ad hoc, quod sicut Deus volens multipliciter repraesentare suam bonitatem constituit diverib gradus rerum , quarum
quaedam altum, quaedam insimum locum teneant in universe ita volens Deus in genere humano damnationi obnoxio multipliciter repraesentare sitam bonitatem Megit ex mina damnata aliquos, quibus parcendo repraesentaret suam bonitatem per modum misericordiae, alios vero designavit, quos propter peccatum massae puniendo, repraesentaret suam bonitatem per modum iustitiae verba Angrlica sunt: Motur in eremus istumamus humamum ματ
istam rerum πη--πι- Voluit igi- απι intiminibus quantum ad aliquos ιμπιν. .stinat. - reprae tare Min tem per modum misierisordia partando quanis tum ad aliquas, mini reprobat, per=-tam justitiae pumiendo. Et hae est rari quarὸμα quosdam Aor, O quosdam reprobat. Et hanc causam si a Ap Au ad Romi dicens, volens Deus ostendere iram, id est vindictam ullitiae , totam Licere potentiam suam sustinuit, id est, permisit in multa patientia vasa irq apta in interitum , ut ostenderet divitias gloriae suae in vasa misericordiar, quae praeparantur in gloriam Etri. Timoth. a. δεις, in magna domo non solum sunt vasa aurea dc argenina, sed etiam lignea fictilia et quaedam quidem
in honorem , quaedam in Contumeliam. Denique quartum testimonium continetur a. a. q. a. art. s. ad I ubi denegarionem primae gratiae ad credendum de diligendum Deum docet fieri poenam originalis peccati; ε hoc ex mente S. AususTitii me non momnibus quibuscumque denegatur. Cum autem in plurimis pcccatum origi.
348쪽
nate, tuo nascindo inncimur, dimittatur per baptismuirici oportet ut Sol Angelicus intelligatur de peccato originali, quo omnes in Adsm peccavimus. Sic autem loquitur: Quo quidem auxiliam quibuscumque ιυmitus datur, miseris orditer datur quibus autem non datur, EX IusTi Tia Nos QT It m poenam praee Antis pceca:ι, O sistem origmalis, ut August. diei, ino de Ore r. ct erat. In isto autem loco S in usus Tirui de correptione di gratia clarissim. docetur, peccatum originale, quo omnes in Adam peccavimus, esse causam univcrsalem xcprodixtionis hominum, uti sectione praecedenti demonstravimus.
sECTIO NON A. Ratione ex principiis utriusque Solis fetitsi pro
APertissimis utriusque Solis testimoniali rationem non minus apertam ex eorum principiis superaddimus, qua veritas assertionis nostri ita eff- Caciter comprobatur , ut imator veritatis nobis consentire non vereatur. Formatur ratio in hunc modum. Datur a parte rei causa reprobationis hominum sed ista causa non est aliquod peccatum actuale reprobi , ut de se notum est, nec peccatum originale, quo nascendo inficimur, ut sectione sexta probavimus ergo est peccatum originale, quo omnes in Adam peccavimus. Consequentia et legitima a sufficienti partium enumeratione. Majorem, in qua sola est dissiculta, sic probo : Primum hominum pecea. tum est paena peccati ergo datur a parte rei causa permissionis primit
minum peccati patet consequentiari magis enim ipsa permissio, quam peccatum, habet rationem menae; siquidem perinissio est a Deo, a quoest poena, non autem peccatum. Eramissio peccati non potest esse poena, nisi in puni. tumem esterius peccari permittatur peccatum si ergo primum hominio peccatum permittatur inpunitionem alterius peccati, illiu alienisi pece tum erit causi permissionis mimi hominum peccati in consequenter repimbationis quia juxta Angelicum Solem quod est causa permissionis pri- peccati, quae est primus reprobationis Minus est etiam causi m-tionis. Probatur antiquM, scilicet, primum hominum peccatum sit poena eeecati. Primum hominum peccatum, quod est unicuique proprium, vel est originale quo nascendo inficimur, vel aliquod actuale Constat ex doctrinas AususT Ni sectione sexta tradita, quoa originale peccatum, quo nastenis do inficimur sit poena peccati Verba S. Doem ira sunt Sed pertinet origmati
349쪽
agnorantiam, MConcupiscentiam, id est mali desiderium , esse poenas pec cat, Sic enim lib. . de lib. arbit. c. 18 loquitur Nee miranssitis Ll, quia uti
ivis mono hiarea traberum arbιtrium obolutis ad e milum Ma recte faciat velos iente e ali e sue --, hoc est mali desiderio, sive concupiscentia, praemiolentia mortalis, secesonis quodammovi natu ire, molevit via AEt quid reci facim- dum sit, se velit , nee post implere. ILLA Es set M PECCATI POENA IusTIss1 Al , ut amittat quisque, quo benὲ uti noluit, e m fine ulu risse disseustate si et t. id est autem, ut qui sciens rectὸ non facit, amittat seire, quod reciam sit . qa recte facere, cum posset, not-t amittat posse ekm, lit, obsiliente scilicet mali deside-
IGNORANTIA ET D lFFi v LTAs ex contraria ad malit inclinatione. Ex
Ignorantia dehonestat errors ex dificultate truciatus sirit Sce. Et ibui specialiter i de Ignorantia ait Approbare falsa pro eris , ut erret invitus, ad est na ra 1 ι- suti bominis, foena dammui. Specialiter etiam de eoncupiscentiali depecc,
merit. c. i dicit Sera me ex debita DIIa poena tale vitium, ut ja- - οβιαν si tunc Ausu truAsn Docetnis adjungaturalia,qua ς Mistanter domu omne peccatvin actuale hominis infirmi ex ignorantia, vel concupiscentii procedere, manifesta sequitur, quodcumque peccatum actuale hominis ii firmi esse ita ccatum, ut sit etiam poena aereati De quo s. AususT1Nu lib. 2. de pecc merit. c. 7. Mumti inime μεα uia jumm s.fυe quia ut iuri sit, siri quia unde in ....... Minantio ios ct infirmis. vi sent, ν
imo quia ipsa peccata ignorantiae concupistentiam sequendo , eique con-kntiendo Committuntur, concupiscentia est causa ignorantiae iis mal m. quod naturae legibus vetitum est , quasilanum placet, de illa enim ignoranti semper S. Ausus Ti No sermo est fit ut omite peccatum hominis infirmi con cuplicentiae tribuatur. Quod apertissime docet S. AususTtRus lib. de Spirit.
Nec refert peccatumo certi malitia distingui a peccato e concupiscen- ita, juxta scit ut solam quis in ista distinctione sumitur concupisce
350쪽
tia pro passione inordinata appetitus ensitiri mos autem cum S. Aucloquimur hic de concupiscuntia, ut dicit inclinationem , seu dindeminire secundum se malae, oua inclinatione procedit etiam peccatum exceria malitia , quod iuxta Angelicum Sole. . a. q. 78 art. 3. Praesupponit dispostionem corruptam inclinantem ad malum, quae vel Hyaliquis Libitus sis,
suu ex eo uet'dine u uae vertitur in naturam vel est alipta Tritudinalis habitudo repart eo mi cui aliqui hin emi quasdam naturatis mclinationes ad aliqua peceata note eorruptionem nati tris in i o. Omnis autem corruptio natu me est poena peceati sicut Momnis habitu malus, qui non nisi peccatis, qua fumicem
peccati, acquiritur. Quare merito dixit S. Au GusTi Nus in Enchir cap. 27. Ad iram qu ρὸ mi pertis t justam , quidquid caeci se indomita concupiscentia faciunt tibenter mati, ui24tiid manifestis operus, poenis patiuntur inviti. Quasi diceret, volens Deus punire peccatum, citi omnes in Adam peccavimus, permittit nos caeca dei nilomita peccarc concupiscenti L In quo differt reprobatio hominum a rea
prob:itione Angelorum , siquidem in reprobatione Angeloriim permissio peccati non oritur ex voluntate puniendi, nec est actus justitiae;&idinvictum est, nullam esse causim istius reprobationis adaequat simplar. At in repriniatione hominum ex voluntate puniendi peccatum massies, oritur permissis
peccati, uuod st unicuique proprium ti de dimam est, aliquam esse omlam repro bationis hominum admu is sumptet. Non autem quacumque pe
missione peccati punitur peccatum massie, sed permissione peccati, cui gratii liberans Onegatur ,sive cui Deus non in parcere. Estru alia differentino praecedenti orta, emphreprobos hqimnosa esse vasa irae aptata in interitum, sectas reprobos Angelos Cum enita Angeli
non sint permissi peccare e aliqua voluntate puniendi, sed potius voluntas puniendi orta fuerit ex peccat quod liberrima voluntate commiserunt, masti, dicendum est Angelos sesecisse vasa irae, quam ad hoc a Deo destinatos esse Verum cum homines inpunitionem peccati, quod in Adam commiserunt omnes, permittantur caeca& indomita peccare concupiscentix eo ipso quod denegetur eis gratia liberans destinantur vasa irae , ut in eis ostendat potentiam juitlux suae, dc quid meruissent vasa misericordiae, si gratia non lide. 'Εk quibus colliges , primum reprobationis effectum in hominibus esse deneguionem gratiae liberantis a massa damnationis, sive ut dicit D. Tno. MAs, derelictionem in miseria. Hinc deneotio su derelictio fit in tempore per quamlibet permissionem cujussibet peccari, cui denegatur gratia liberans, sivi cui Deus non vult parcere. Nam quantumcumque quis i stificetur, si tamen purmutatur incidere in peccatum , cui Deus non
Vult parcere , non stra in Ammationis liberatus cita nec parvului