P.f. Joannis Vincentii Patuzzi ... Ethica christiana sive theologia moralis ex purioribus sacrae scripturae divinaeque traditionis fontibus derivata, et s. Thomae Aquinatis doctrina continenter illustrata. Tomus primus sextus? Tomus sextus continens

발행: 1782년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

THEOLOGIAE MORALIS

admixtis consectum , set vinum , cui aqua admistatur; quando vero agitur de Confirmationis materia , Chrisma eκ oleo , balsa-εnoque e sectum decernit Eugenius, ut indicet utrumque illud miscibile requiri ad ma

teriae idoneam constitutionem. et . Accedunt

testimonia Greg. M. Innoc. I. aliorum Τue' antiquiorum Doctoruin , immo Si Conei- Iiorum , qui oan: es Chrisma confirmatorium mon tanquam aliquid smplex , sod ut quid-Piam compositum , 8ι ex pluribus conficie dum exhibent. 3. Accedit antiquissimiis usu balsami cum oleo mixti , quem , ut prae cedenti numero diximus , ab Apostolis descendere praestimendum est z qui profecto de e .s necessitate ad Sacramentum conficiendum valid ssimam inducit praesumptionem. 4. Om Des antiquiores Theologi , Si presertim D.

Thom. doeuerunt, Chrisma esse materiam 1wjus Sacramenti necessariam , quod probat S. D. hic q. 7 a. toto art. 2. Nec dicas, D. Th. in eo articulo quaerere, num Chrisma fit ereesaria materia Sacramenti Confirmationis ; sed num sit eomeniens . Nam cum de materia , Si forma Sacramentarum agitur, D.A. in eodem se ala usurpat ερ necessarium , Si conveniens; ut videre est q. 66. art. s. ubi inquirit , mim bre sit eo veniens forma Bap-t seni : Ego to baptizo in ηomine Patris , ct

Filii , er Spiritus Saci et Si tamen quia dixerit S. Th nn. eam sorarim non necessariam, sed solum convenientem existimasse . Immoq. 7 . a. a. ad L. comparat chrisma, tanquam Sacramenti maremam in Confirmati

ne , cum aqua in Baptismo , dicendo , 3uod

in ιος , Fest materia simplex , Ojusmodi est

aqua ; at in Confirma: isne requiritur chrisma,

tanquam materia ex pruribus eomposita . Denique ad nostrie sententiae probabilioritate, ri consimandam, hoc mihi essicacissim .m videtur , scilicet antiquissimam per plura sae-

Ia persuasionem, de necessitate chrismatis, esse praeferendam rece itiorum aliquorum I he logorum opinationibus . Nec nobis opponat Juvenilius Innoc. III. Uecretale responsum , qui consultus , an iteranda foret Confirm tio solo oleo collata absque balsamo , respou

dit , nihil . esse iterandum , sed ea me supIle

dum , quod ineanta fuerat vines ιm e cum t men balsami desectus irritum reddidisset S cramentum , omnino iterandum fuisset; qui re quod valida caruisset materia . Nam re pondenius Pontificem iussisse , totum G,-rmationis essentialem ritum iterandum ; Si

nihilominus non iterandum dixisse , sed surPlendum et nam , ut acute simul , Si justi se

si me notat Glota tu citatum caput, non

dieitur terari , quos prius factum non fuit. XI. Debet autem hoc Chrisma esse consectum , seu henedictum ab Episcopo . Et quidem benedictionem Chrismatis esse necessariam saltem ex gravissimo Ecclesiae prae

Cepto patet ex omnium Graecorum Euchol giorum , St Latinorum Ritualium pr.escriptionibu , incipiendo a S. Gregorii M. Sacramentario, Si ordiae Romano , Et desce de:ido usque ad recentia Bitualia ab Ecclesia adprobata. Praeterea id repetendum ex antiquissima traditione testatur S. Basillus lib. de Sacram. cap. 27. dicem: Benedielmus MDtismatis Atiam , or Gaionis oIeum , ex qu-bus seriptis ὶ μηno a tae ita , seretantie traditiove t Hane autem benedictionem solis eia se Episcopis reservatam patet ex Concilio Carrhagita. II. qui can. 3. statuit: Chrismatis eo senis , di mellarum eossematio a Presbyteris non fiant ἔ 8t probant omnia laudata Euehologia , 81 Rituale lihri, qui eam conrisciationem , sive benedictionem solis Epita

copia reservant . Adeo ut merito MontanugArchiepiseopus Τoleta ius quosdam sui rem ρο-ris redarguens Presbyteros , qui Sede vacan

222쪽

TRACΤ. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

in Chrisma conficere ausi fuerant, in epistola ad Fratres Territorii Palentini latir serit : Noam haης s. praesumptionem det stabilem , quae ab initio fidei Cariaticae nunquam Me inrua subressis probatur , ina iram rem ,

o Religioni contrariam .

XII. Haec autem benedi e io probabilitas me requiritur , ut si Chrisma idonea Coi

firmationis materia . Huie doctrinae non coi

se Iitiunt plures Theologi , videlicet Gotti , Estius, Tourneli At fulcitur auctoritate S. Cyrilli Hierosolymitani Catech. 3. sic loquentis et Quemadmodum panis Euciarisieus post

Spiritus S. iniseationem non amplius es pauis

ctum Me unguentum ης' amplius es unguentum

xudum, postquam eonsecratum est, s i s Grif-ma orsti . Confirmat Innoc. l. in epist. ad

Decentium eap. 3. scribens: Bassamum cum otio EpiscopaIi beneclectione Chrisma est,citur . As entitur ει S. Tnom. qui hic q. 72. a. 3. Inquirit, num sit de necessitate hujus Sacramenti non num si conveniens quod chri rea fuerit prius per Epis pam consecratum. Deinde in corpore articuli ostendit , Ionge alia ratione fonti, seu aquae baptismali be-Dedie tonem, ae Chrismati confirmatorio ad Bibeti e quia nimirum aqua, matrita Baintismi , a Christo suomet usu consecrara , Non aecipit a benedictione Fcesesae aptitudinem ad perω ionem Sacramenti ἔ M pm terea haec benedietio non ad neeestitatem S

cramenti , sed ad λlemnitatem adjungitur ;licet benedic io aquae haptismalis in solemni Baptismo , immo A in privato, quando h heri potest, si necessaria necessitate praecepti. At aliter de benedictione Chrismatiκ subitis

rendum relinquit ἰ nimirum aptitudinem necessariam ad vasorem Satramenti ex benedietione Iedundare . Nee solum inferendum redinauit , sed expresse ad 2. docet , - materi. Mai Theo. RD. cI. rim. VI. riam Confirmationis praevia ad suam a

D plicationem m..secratione i digere , per ,, quam fiat mλteἔia propria Sacramenti ἀSibi enim obletera' , satis consectari Chrisma, quando adhiberiar ad Sacramentum con

ficiendum ; quin a ia sit necessaria praevi

consecratio . Et res in Idet: utra tue cons is cratio non resertur ad id .m . Sicut enim ,, initrumentia in virtu Iem instrumenta em ainis quirit dupliciter, scilicet quando accipitis formam i strume .ci, Si quando natavetiagis a principali agente ad enectum: ita etiis am materia bacramenti duplici sanctifiG- ,, tione iudi gra , per quarum tinam sit pro-

,, pria materia Sa ramenti, Per alam vero aris plicatur ad es 'um . Nostram asterii ,, nem validissime fulcit Decretum Eugenii ,, IV. declarantis in sua pro Armenis saepissm memorata , Si saepius memoranda Instructione , materiam Confirmationis esse Christama consectum ex oleo , & balsamo per M pio m benedi no et immo eam saltem probabilissimam reddunt omnes illi Patres, qui elirisma nonnisi ab Episcopo eonfici asscrunt, Ru , ut loquitur D. Greg. in cap. I. Onr. Cant. Bassimum eum seo Chrsina esset Q μeopali be dictione . Nam si consecratio est ne cessam, ut adsit chrisma, Si Chrisma ut va ida fiat Confirmatio ; profecto ad hujus veritatem Chrismatis consecratio desideratur. XIII. Materia proxima Confirmationis e applicatio chrismatis , delineando erucem in loco tinctionis. Veritas huius proposito nis est de se aperta satis , A manifesta . Nam ii

unoquoque Sacramento, ut suo locro dixi mus, materia proxima consistit in applicatione ma teriae remote subsecto per Sacramentum sanctificando: sieut fit in Baptisino corpus ari a abluendo , ita & in Confirmatione sublectvini Aungcndo . Hanc autem applicationem es e faciendam manu Mira stri, et uinia aliquo ii distriamento

223쪽

THEOLOGIAE MORALIS

suumento, ostendunt , quae diximus u. 8. , .cum manuum imposition. m , quae est alte. amateria partialis, involvat . Habetur autemhaee unctio , sive fiat una , Uel aetera in 'nu , immo vel solo digito; quia digiti sunt Partes manus , quas illa praecipue tangerecto, Si operando exercet : immo digitum pollicem ad applicationem Chrismatis adhibendum ordo Romanus injungit , sic dice. .st Pontifex intiηcto polutea in cirsmate faciat erucem dic. Quod ex Saeramentario S. Gregorii desump- eum est, fle ex utroque describit Pontificale Romanum . Facienda autem est unctio cru cem delineando , ut constat ex Sacram. S. Gregorii, ex ordine Romano , ex Ponti fit-cali itidem Romano , nee non ex Euchologiis Graecorum , . uno verbo ex omnibus Bitualibus monumentis. quae figaum crucis in parte inungenda delinsari praecipiunt. Et revera ob crucis figuram chrismate efformatam per Sacramentum hoc fideles signari , cons- gnari , fgnaeulum Domini , eius sigillum accipere Sancti Patres assirmant. Quaproptereanta debet esse unctio , quanta ad illud es formandum fgnum est necessaria . Hoc autem crucia signum est in fronte faciendum . Ita enim praeteribunt 8t mox laudati omnes Ritualea libri , ει M. Patres testantur , Sepcrpetua traditio , ac usus confirmata Tertul. lib. coni. Marcionem cap. Signaculum1rouium inter Sacramenta recenset . E lib. tis Praescript. cap. 4 . ait: Damones ex aemi

Di suae e milites suos . Et Graeca Euchologia se jubent et oratione terminata baptizatos Sacro nutueuis inungit Amnister, cruris I. gram faeiens in fronte Ste. Hste autem sola in fronte consignatio lassicit tum ad valorem, tum ad persectionem Sacramenti : quia licet orientalis Eceles a confirmandos signet etiam in , iis , in naribus , Et in utraque aure, ac in pedibus ; hae tamen unctiones accerariis sunt , Si minime ad ejus valorem re luisitae, cum eas nunquam adhibuerit Romana , 8 Oeeidentalis Ecclesia; quam proinde, tanquam

Sacramento Ccinfirmationis carentem , vae m Ie administrantem , accusare , ει reprehendere nunquam Graecis , etiam post schi Ima, in mentem venit . Cur autem in fronte signentur confirmandi , rationem reddit S. Thom. hic q. 72. a. s. nimirum propter duo. T. Ut in manifesto demonsuent se is esse Christianos . 2. Ut neque propter ti- is morem , neque propter erubescentiam n

,, men Chrisu profiteri praetermittant M .

CAPUT IV.

I. Bassami eum oleo mixtio es de neeessitate . praeeepti . II. orisma adhibetatim se debet raemiter , ids eo amo braedictam . III. O iis hexedictio sole is esse debet , non

privata .

IV. Vinio debet fovi digito dextara Episcopi .

U. Pereat Episcopus , qui ungendo ebrismate

I. DALSAMI mixtura eum oleo certe est D de necessitate Hareepti Ecelesiastici rideo graviter peccaret Episcopus , qui solo

leo Confirmationem conserret . Quapropter,s non adsit chrisma , potius est a Confirmatione cessandum , quam illam simplici oleo ministrare ; cum non si Sacramentum necessitatis, M sine debita , etiam ex Eccle sae praecepto , .mazeria administrati non de-

224쪽

ΤRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

beat . Num autem etiam si de necessitate valoris sacramenti , adeo ut nullum sit S cramentum sunplici olgo ministratum , sunt, qui inficiantur : at probabilius etiam ad velarem Sacramenti requiri , ea omnia evin cunt argumenta , quae attulimus cap. Paeced. num. ro. 8t adeo mihi valida videntur , ut satiem dubium eonstituant Sacramentum, si fuerit sunplici oleo ministratum . Num autem esset repetendum , non audeo definiare.; sed in tali casu plane rarissimo consilium esset exquirendum Episcopi , ει etiam, si opus sit , sedis Apostolicae .

II. Chrisma esse debet ab Episcopo b hedietum , Si quidem recenter , idest eodem

anno . Hanc quoque henedictionem necessariam esse Melesiastici praecepti necessitate nullus est, qui inficietur , Uel ambigat: quapropter lethale esset precatum in Chrismate a simpliei Sacerdote benedicto Confirmati nem administrare . Immo, quae attulimur

argumenta n. I a. praeced. cap. necessitatem

hujus henedictionis ostendunt ad valorem S tramenti . Hane autem Chrisinatis cons erationem adnumeratam suisse inter propria ,

di praecipua Episcopalis Ordinis munia , Sinos Ioc. cit. indicavimus , ηι docet quoque Bened. XIV. allatis plurium Cone illorum Decretia , fit praesertim Carthaginens IV:.anni 30 . statuentis , ut Presbyter in consulto Episcopo Virgines non consecret ;Chrisma vero nunquam eonficiat . Expe die deinde , num ex suprema summi Pomtifieis auctoritate Presbyteris dari possit facultra sacrum Chrisma benedictione conficiendi, S statuit posse , hae essieaeissima ratione e quia si Summus Pontifex suprema sua auc--rit te potest simplici Sacerdoti munus da

mandare conficiendi Sacramentum Confirma tionis , de se ceteroquin adnexum ordini Episcopali , eo magis poterit lacu ratem elare giri praeparandi ejusdem bacramenti materiam . Addit & non deesse hujus concessae potestatis exempla, quae ibidem recenset. An madvertit tamen , ηι sapientissime, raro hane

potestatem concessam, rarius concede Am,

quam illam administrandi Confirmationem et quia hujusmodo extraordinariae fa 'tares non sunt concedendae s ne magna, di urgenti e cessitate , vel di multate, quae eerte no oecurrit in consecratione Chrismatis ; cum

smplex Sacerdos, ad ministerium.Confirmationis a Sede Apostolica assumptus, facile pos- fit habere, Et secum deserre Chrisma ab Episcopo consecratum ; Esse autem adhibendum Chri a recenter, eodem anno scilice coniseratum , assirmat idem Ponti λκ ii. Σ. in praecepto else : proinde graviter peccaret, qui veteri Chri male , cum novum habeat posset , uteretur . Quod si defieerer intra at num , addi posset oleum non benedictum , in minori tamen quantitate , quam sit Chri ma , quod superest ἰ ita tamen ut hoe modo solum usque ad novi chrismatis benedi tionem, Si non ut in duret . CONfE TARIUM TERTIUM. III. Chrismatis consecratio non privatIm, sed solemnibus caeremoniis persici debet: adeo ut peccaret graviter Episcopus, qui privatim benedicere auderet. Veritas hujus propos timnis patet ex omnibus Ritualibus Libris, qtri modum solemnis consecrationis praestitueriunt; quem profecto ritum violare , cum si res gravissima , Si summi momenti, gravissimum

esset crimen . Praecipuae vero caeremoniae late sunt . r. Preces ad Deum funduntur. 2.

225쪽

THEOLOGIAE MORALIS

uillamum . 3, Episcopus aliquoties halit sum Meramentis conseiendis , administrandisque per ampullam Chrisuraris . 4. Chrisma jam nihil est leve, sta piaecipue dum de imo

e laetatum ab Episcopo , Se Presbyteris iam rum agitur materia , ει forma . Exeusam Iutatur his verbis, Me Sanctum orisma . fortassis pollet usux alterius digiti a pollice , Caeremoniac istas a pluribus seculis observa. vel laevae manus ,.si Episcopus chiragra , vestas constat ex Sacramentario S. Geg. ex OI alio morbo affectus, ab usu pollicis , vel de dine Romano , ex Amalario lib. r. de Dia terae impediretur 4 At tunc quoque inspicie vinis ossici cap. I 2. A longo etiam tempore dum foret, num tanta fit adminifirandae Co invaluit, ut haec consecratio semel quotan- srmatiouis necessitas , veF convenientia , ut

ni, .nonis Fer. U. Mai. He . sive in Core differri non posset ad tempus melioris valem, Domini Glebretur ἔ quod a Christi PI tudinis Episcopi., vel alii Episcopo cinis Lectum institutione Auctor Epistolae Decret mitti .lis S. Fabiano Papae suppostae praedicat. Sed LUM , eum Tolet. Concit. initio V. Rculi COMI TALIUM . rincohabitum. dixerit: Episcopis sanae rerum in o-Mi tempore Leeis chrisma es cere . At VIL V. P earet Episcopus, . qui frontem

Sctulo id iam in morem transge ex laua. inungons Chrismate, fgnum Crucis noci eia Sacrament. S. Greg. & line Bomauo, D sermare z- Et peceare quidem assirmant onis S, Isidoro Hispalensi colligitur, qui mos est nes . At Recentiores aliqui , temper ad S . sane eustodiendus, nec siae culpa mutandus. cramenta os rirus extenuandos proclives, non nisi veniale piaculum esse arbicrantur . At CousEGARIUM 4IARTUM. nobiliores Theologi gravia culpae redarguunt Ministrum , Crucem unctione non sinante IV. Ulieno fieri. debat. digito pollie , 8i. iure meruoque . Nam x.. ritus iste est dexterae Episcopi , nec licite alio modo fi summi momenti , Et ad persectionem Chri ri potest. Ita enim. praescribit Pontificale . mationis requisius ; eum Confirmatio ad hoeti desumptum est ex Sacram S. Gregorii οῦ initituta G, , M ideo eonseratur , ut ho proinde ritus est ex praecepto observandus ἔ minem ad Consessionem fidei roboret , at adeoque peccaret Episcopus , . qui alio digi que instruat , qua potissimum ignominia Cr eo , vel alia manu , sive modo ungeret cis Christi , quae Iudaeis est scandalum, Genia aer mandus t quam culpam levem quidem di- tibus vero stultitia, eo utitur. 8t impeditur. cunt Leati Jer , aliique benigniore. Theologi Unde S. Augustinus serra. Traia de verbia Modi rei pascitatem a sta merito gra m de- .postoli , , dicit et me est.dom ua cirsiana

clarat Suarea, toe quod. ad aptiorem, &de .hum Dialis fraeceptum , utimuitaris eommod sentiorem ' Saeramenti administrandi rationem, tis , ut non gloriam. - . si is ervice Domini

nee sine mysticae significationis intuitu, pol 'ri ys crassi. Nam ηο. est mareum in licis arsum sua praescriptione Ecclesia determi Christi septemra Moriari ; magnum est in crucia

nasse Midetur. qui finis ea admodum inomen- Christi gloriari: ειηda isellas impias , ita tofus , is suffieiena ad morti seram sui. negli ςἰ-iatur pius ι unde insiliat si tin isde gla- genitam , vel elusonem reddendam . Prae riatur Chrs' tis . Nesi erubessero de iee terruam quod , ut non semct diximus , in Domini, ideo ita froata r quam in sede pias aris A.

226쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE. 11 i

ris sit num ipsum Meepsi: reeola is urem tuam, cednti cap. 3a diximus, non desunt Threisuo tinguam exp eseas alimam . m Quia P logi , qui manuum impositionem , ab uniari eulo nullitatis exponeret Sacramentum: nam falsaam redderet sermam , qua dicitur , Sis ore sigπο Cmeis μω si Crucem Unctione Non Gyrimeret. Cui dominae savere uidetur S. Th. hic q. 72. a. 4. in corp. dicem , rIta esse in hoe Sacramento necessaria ἔ te

tium , scribit est Iunum , quod pris rori

datur ..... Et quantum ad Me dieitur , COH

Da C firmationis Arma DOCTRINA , ET CON EcTARIA. I. μη est improbabilis sententia , quae docet sorationem esse partialem 1armam confirma

tionis a

II. At probabilior sextentia daeens , verba mpiscopi eoinoantis formam eonsituere ani. Maritia objecta Druuntur . IU. Ea sola Derba integram e situunt con firmatioris formam . v. Oratio non υ uetusinia huius Sacrammi

forma a

VI. Forma Geramanti Confirmationis apud Gre

VII. Omnia veisa latina Forma suis essentia

VIII. Alietitus omis ae perieula frustratioris S

eramentum committitur .

IX. Mos aliquorem Episeoporum laudatur. I. UORMA saetamenti Confirmationis, scut-L in omnibus aliis Sacramentis , im verbis consistit , quae in materiae applica tione Proseruntur . Sicuti itaque, si in Exae ctione distinctam se partialem saltem mat riam hujusce Sacramenti constituunt ; ita raorationem , quae sub tali manuum impositione , vel extensone ab Episcopo recitatur , parti alam purant hujus Meramenti formam, quod aecedente unctione , & verbis eam e initantibus tanquam alia partiali materia, tu se L perficitur , 8a completur, inae pro iacto sententia non omni destituitur pro vhilitate , 81 defenditur a nobilioribus The Iogis , Natali AIratis , Iuveni no , inuenio, di Gotti his innixis argumentis . I. inia ma gnum habet in Scriptura fundamentume Α-postolos enim in manuum impositione ,: qua baptizatos confirmabam non aliis verbis legimus uses , quam precatoriis , , & spiritiam Sandriam super Neophytost advocantibus:

Cum autem vidissere dicitur Aest. 8. quod

reeepisset Samaria verbum Dei, misimu ad eas Petrum , ct Damom , qui eum veri sent, ora vemu pro iras , ut are perent Spiritum Somnum tiso imp-ebam mama super inos, ct a meipiebare Spir eum S. 2. Confirmant tradiatione; Nam vetusti Auctores , Et Pa rea describendo Confirmationis ritum, praeter immpositionem manuum , vel Chrismationem , quae est illius materia , nullius alteriust soremae illi adierue meminerunt . quam oratio nis , qua, invocatur Spiritus Sanctus. Teintuli. lib. o. de Bapti simo inquit et Debiae m ntia imporitin per benedictisnom ad eam , σimit x Spiritum SaQtam . S. Cyprianus Epist. ad Iubai. de Petri , & Ioamiis ad S

maritanos missione memorata in Actis verba faciens, scribit: Tantummodo , quos drarae , a Petro , o Dama factum est , et orationema eis babaa , ct manu imrasita ἐπυκarnu , ct iηfunderetur super eos Spiritus Sanctis. initia

bur addunt alia tetrimenta ex s. Ambrosia

i ita

227쪽

2 et 2

ΤHEOLOGIAE MORALIS

ih. 3. de Sacram. cap. 2. ex S. Hieronymo in Dial. adv. Lucis. Et ex S. Augustino lib. et s. de Trinit. cap. 26. scribente I Nequa

ritum S. orabant quippe , ut veniret in eos , quibus manus imponebant , non eum ipsi dabant; quem morem in suis Praes oliis etiam nune frevit EceIesia. 3. Addant perpetuam Ecclesiae praxim huic suae favere sententrae. in tio enim invocatoria Spiritus Sane i ad Chri tarnationem praevia in omnibus tum Latino-ffum , tum Graecorum vel antiqui inmis Ritualibus reperitur . Nam in Sacrament. S. Gregori i, unde eam ordo Romanus , N Pon rifiea e traxerunt , his verbia ab Episeopolevata manu saper capita Confirmandorum- proferri jubetur: Omnipotens sempiterna Deus, qui νegenerare digηatus es bos famulas tuos . . .emitte in eos sepi formem Spiritum tutim P σaesitum da eo lis m. Et ex Euchologio G -- se redditur a Goarici z Benedictus et D mira Deus . . A Domi Rex omnium serae tam doni sancti , ct omnipotentis, ct adoraηdirui Syritus .... ei largine ere. Ex his itaque inserunt laudati Theologi , orationem esse sinem particem formam Sacramenti Co

firmationi Ε -

II. At probabilius dicendum est , apud

Latinos in verbis , quae chrismando Epist pus profert, nempe Vo te sigηo Cruris, eo firmo te chrismate salutis , in nomise Patris , o Filii, o Spiritus S. M non in aliis sormam integram Confirmationi a contineri .Hxe assertio , quae est D. Th. ει omnium stime Theologorum suffragio gaudet , se probatur . I. Orata incipiendo a Sacramentatio Grem ει ordine Romano nui'um Latinorum Pontificale , Rituale , Sacramentarium vel antiquissimum iuvenitur, quod Episecim in actuali chrismatione , quando maxime gaeramenti forma ab eo pronuntianda Wid tur, aliq d. dicendum praescribat , quod in laudatis verbis , saltem quoad sensum nor ei mprehendatur . a. usita Eugenius IV. in Decreto Florentino eadem verta formam esese Confirmationia asseWerat; fit durum est di-eere , ipsum vel solum accidenta' em , vel integrantem, vel solum partialem formam docuisse , nn Ia facta de oratione mentione, quae tamen vel est essentialis vel saltem partialis serma . 3. Quia haee ipsa verba allanificationem Chrismatis determinandam , ejusque declarandam incaciam qund est o ficium formae maxime accommoda , Et id

ma comperiuntur . In eis enim , ut obse

vat D. Th. qui totalem Co sumationiasormam in solis praeecitatis verbis agnoscit atria nece stari a continentur . Primum est causa conserens plenitudinem roboris spiri ,, tuaiis , quae est San a Trinitas , quae ex- is primitur , cum dicitur , In nomina Pa la,, M. Secundum est ipsum robur spirituale, quod homini consertur per Sacramentum ,, materiae Wisibilia ad salutem: quod quidemis rangitur , cum dicitur e Confirmo te chei P, , mare saIutis . Tertium est fgnum , quod D pugnaturo datur ... Et quantum ad hea ,, dicitur: Co signo te 'no Cruris, in quo sci-- lieet Rex noster triumphavit M . Quae prs sata verba eum videntur sensum reser eis . quem Apostolus a. ad Cori .th. I. probabiliter de Chrismatis Meramento locutus, Finsulat dicens : Qui autem confirmant not v Mysti m in Grim , ui tinxit nos Deus , requi sPavit nos , ct dedit pignus Spiritus is eordibus ηοβris . Et ad eadem alliisisse videtur S. Ambrosus de initiandis cap. 7. Signaυit te Deus Patre , eo 1 firmavit te Iii a Domμπω , er dedit pie res vis tus in eo, de tuo. III. Neque hane nostram infirmant aseseriἰonem, quae Becentiores opponunt argu menta et Iumiruin I. Rripturarum silentium, quae

228쪽

ΤRACT X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

tire horum verborum vestigium inhi- dear, quam ad instillario xem respondere. Hoebent: et . immo & silentium , quod appa- igitur esse potuit in causa , cur VI. Iabente et in omnibus monumentis Saeculo VIII. ve seculo , in quo nondum disciplina areani peia iustioribus . Nam neque in Sacramentario S. nitus in Occidente exoluerat , ConfirmatioAGreg. reperiuntur , quod in Capite de Sab nis verba in suo Sacramentario reticuerit Gr hato Sancto ritum Confirmationia describens, gorius, quae postea ex ordine Romano pos-haee habet : Poclifex tincto Iouiso is cirifi ta fuerunt , non Primum tum adinventa , mare saeie crucem m fronte unius, smilito per vel instituta k sed ex secreta traditione su-

Litaniam tertiam L ubi nulla de praelatis ver- IU. Quod vero ea sola vel .integram bis mentio . Porro dici non possunt ad sor- constituant Sacramentalem Confirmationis formam essentialem Sacramenti pertinere, quae mam, ostenditur x. inita in Fuchologio Grain noviter post tot secula inducta videmur.-Nam eorum, quod exhibet P. Martenne in lib. de respondemus is, mirum non esse , si haec sor Antiq. Eccl. Bitibus , praescribitur , ut , .sima in Seripturis non inveniatur , in quibus puer morti proximus sit baptirandus, sati Bustra plerasque Sacramenrorum formas rem que Confirmandus , omitintur oratio , Si ad quiras , cum neque Chrismationis ulla ibi- hibeatur unctio cum consueta apud Graecosdem oecurrat mentio : sed quae omittis Scrip- forma : quod profecto indicat , apud Gr.εeos

tura, non excludit , traditione nobis noti- orationem praecedentem tinctionem non ad seanda relinquens. Neque usquequaque ve- essentiam Sacramenti pertinere. 2: Quia , vim est universale flentium in antiquis Ri- ut vidimus, Eugenius IV. an Lecreto tualibus e nam Gelasi Papae antiquus Sacra- rentino nodum quae in Chrismatione pm crimentorum liber, a Iosepho Thomaso editus, Episcopus , dicit esse sormam Consi atIonis;

sequiWalentia huic formae verba ponit: Si sed praeterea nullam aliam mc morando , in-gnum Christi in vitam et emam Amo . Prae- dicat in eisdem totalem , atque integram foristerea hoe etiam admisso flentio, non pror mam conrineri. Praeterea Pontificale Roma-terea praesumendum est, verba illa, aut si- num iussu Clementis VI H. editum, sed ta- milia pronunciare minime consuevisse; sed men ad antiquiora Pontificalia expensiam, &cautem erat, ne Sacramentariae formae iis castigatum , post orationem Spiritus S. im exceptis, quae ex Evangelio iam notae erant, catoriam ab Episcopo recitatam, de inunge di Eueharistiae , Si Baptismi verba litteris dis, & tanquam ex integro confirmandis' lo- proderentur: principio quidem , ne Gentibus qui tur ; & tunc randem eos ronfirmatos pro-ehristianoa ritus irridentibus inole cerent; de- nuntiat, quando ab Episcopo dicente, Sigeo inde ne iis quoque, qui sacris Mysteriis ini- te Sipo C eis die. summitate pollicis dexte-tiati non erant, vulgatae in minori reveren- rae manus Chrismare intincta unctionem intia haberentur . Hoc discimus ex Innoc. Pa- Criacis modum efformatam reeipiunt . Ponispa I. ad Eugub tum Episcopum Decentium tifex, inquit, sdem Aper sati soritim , is epistola cap. 3. ubi , postquam de Unctione etiam, si multituti Co firmandortim ex gis , in Confirmatione adhibenda disseruit , sub- dispositis itiis peν ordinem supere gradus Pres dii de verbia in ca proniiciandis et Verba bterii, vel alibi, stam eum M tra illos eo--tem disere non nisum , ne magis prodere via semat ter ordinem tot exta , ct imo ordira confrin

229쪽

THEOLOGIAE MORALIS

eo firmatis , uti suetior ἔ er alti genustes t , confirmaη:ur , er se usque in fisem. Denique ita eommuniter sentiunt Episcopi, quirpe qui solent ad Sacramentum Confirmati nis , Si ail Chrismatis unctionem illos a

mittere , qui nondum venerant , nec ad eam , cum orationem illam super confirmat dos , qua invocatur Spiritus S. , reeitarunt : i tamen nullus est , qui eos rite confirmatos non censeat , qui Sacrum Chrisma sub verbis eius impositionem comitantibus accepexunt , in quibua proinde totam Confirmatio in via Armam comprehendi procu dubio censent. V. Superest nunc , ut ostendamus a sumenta Theologorum , quae orationem quoque tanquam partem essentialem postulant ,

non omnino eorum intentum evincere. Dicimus igitur orationem , quae praemissa in

incti et Apostolorum memoratur manuum impositioni , non fuisse partem ullam essenti

Iem , adeoque nec materiam , nec formam

Meramenti collati ; sed tantum praeparati nem quandam , et introductionem ad illud celebrandum . Orabant siquidem r. Apostoli, ut Neophyrorum corda ad illud Due se rocipiendum disponerentur: postea Sacramentum iaministrabant. Ormeruηt dicitur Ae . 8. proissi scilicet Petras , ηι Joannes pro baptizatis Samaritani ut Meiperent Spiritum Sm- . Quid deinde t et uis imponebant inautis

super ilios idest oratione expleta illos eoiis r-mabant ct Me ebare Spiritum San rum: ita ut ritus Confirmationis solum his posterioribui. verbis significetur: non quidem quoad sormam , quae subimelli genria relinquitur, sed

quoad materiam , ouae sola expresse refertur. Dum vero Parres d evnr , oratione , Si in

vocatione in hrismatione tum dari spiritum Sanctum , nomine orationis ipsam semam adhibitam fgnifieant , qui omnes sormas Sacramentorum, etiam indieativa conceptas pia se si, orationem appellant . Testes huius veri-ratia sunt S. Cyrillu , qui Catech. 3. ΗΘ a , quibus conficitur Eucharistia , Spiritus Sancti invocationem denominat, dicem: Quo madmodum patera Gobars eas post S. Spiritus

in eationem non amplius est pois eomminis ,

sed Corma Chrikii ore. S. Augustinua , qui lib. s. de Baptismo eap. χἄ. Baptiseni , Confirmationis , Eucharistiae formas vocat indiscriminatim depretationes , dicens: QMomodo exaudiat Deus homieidam , d/preeaηtem vet super

aquam Baptismi , -ι super otium , vel super

Eueharisiam . Et non immerito ; nam eum formis Sacramentorum effectum Sacramenti Deus alligaverit, atque istae quodammodo a sum nostrae sanctificationis auctorem, ac principalem causam ad insundendam gratiam de terminent , non quidem per modum imp rantis , quod vero instrumento competere nequit , sed e Scacitate in genere morali lo te inferiori ; certe ad instar cuiusdam invocationis, & precationis se habere videtur , Minde orationis nomen promereri . Nec orponant ex verbis S. Jacobi in epist. cap. I. Orent super eum , sci/. inurgentes eam oIeo in nomine Damini , omnes sere Theologos infe me , ct colligere sor mam ; Extremae Uuetioianis depreeatoriis verbis contare; qtaod prose to Si dicendum de unctione alla ibia ab Α-postolis in danda Confirmatione . Nam non ex verbis Apostolorum solitarie acceptis , sed insuper perpetua praxi Ecc'esiae , 8i Patrum

traditione roboratis eam consecrationem educunt Theologi , in easu veto iv,lro Fecie IJa traditio , at qua usus i terple atonem surgerit ab alio seripturae sensu aliquantulum decli

nantem .

VI. Forma vero huius Sacramenti apud Graecos in his verbis reposita est: S gnaculum Doui Sancti Spiritus ; quae cuin I .ati norum forma substantialiter concordat. Et r vera i

actuab

230쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIA .

actuali Chrismatione verba praedicta a chri se mante esse pro rexda in omnibus Graecis Eucliologiis praescribitur , D eadem ab omni re tro antiquitate Graeeis in confirmando usitata suere ; ut colligitur ex Concit. Constantinop. I. can. r. Et ex Asserio Arinasae Episcopo in serm. de Prodigo apud Photium , di ex Caleehesi t8.S. Cyrilli Hierosol. . aliisque; nec alia praescribitur, quando infanti mox m ritum est post Baptismum ministranda Confirmatio . Conventro autem eum Latina patet, quia illa tria continet, quae per Chrismationem , ut ex S. Th. vidimus , significantur; Rilieet eausam principalem , eiusdem effectum , Et fgnum christianae militiae : hoe uia timum habetur in voce Siςηaeuiam; primum in doη , seu donationis nomine ; medium in actione S. Spirisus . mod vero apud Graecos tota Trinitas expresse non nominetur, Si quod persona eonfirmata reticeatur, Si quod Chri mali mentio non fiat , essentialem non inducit diversitatem ἔ praesertim cum Persona ipso opere , Et unctionis applicatione demo stretur, ει signaeuli nomine tum ipsi chrismationi , tum Characteri per eam fronti descripto conveniens , Chrisma quoque noti

fice r , ει denique Spiritus S. , qui est Pintris , Si Filii Spiritus , totius Trinitatia d

notet operationem .

VII. In Latina forma probabilissimurn est omnia verba ad egentiam Sacramenti per tinere ς proinde non posse sine gravi pecca to vel mutari, vel omitti, immo non sine periculo frustrationis Sacramenti. Primae hujus assertionis parti non omnes consentiunt Theologi . Nam Guile mus , Estius , Basilius , Pratius , putant non esse essentialia prima verba, Signo is S ηο crueis ; quia in odidit e Romano non reperiuntur. Diana , Si Henri uret non reputant necessaria illa ver-M , Coifirmo te , si priecesserint mox allata Patia i Thes. Morati Tom. VI. Verba ; quia in Sacramentario Toloiano Iraee

Immo nonnulli putant , sola Trinitatis in vocatione integram haberi formam , ceteris omnibus omissis vocibus; quia Alcumias in lib. de Divinis osse. cap. de Sabb. S. Si Ambrosius lib. itidem de ossi c. cap. Σ'. haec tantum verba dicunt recitanda, dum fit chris malis unctio , ni uomina Patris , er Filii , ct Spiritus Suilii . Verum summam nostraedoe rinae probabilitatem ostendunt & D. Th. auelaritas hie a. 4. qui omnia praefata ver ba ad essentialem sermae integritatem pertinere , asserere ridetur, eui adhaerent omnes

antiquiores Theologi ἔ 8i Decretum Enteni ει Pontificale Romanum, immo Si indo Rommanus MS. reliquis exemplaribus vetustior, ea omnia verba, tanquam integram, Si essentialem formam constituentia, recitat . Praeterea singula verba signifieationem habent distinetam , 8t admodum huius Saeramenti ex plicandae virtuti , atque essitaetae congruam, ut superius ex D. Th. ostendimus. Et certe

maximi consentiunt Theologi In affrmanda necessitate illarum dictionum, cissimo te ,sne quibus Condirmatistiis pronius effectus non intelligitur ; seut ηι divinarum Pei narum expressam invocationem Πo essentiali , Si neeessaria habent ; quia in Sacramento , quo Christianus ad hujua praesertim Mysterii fidem profitendam roboratur, ejus mentio prae teriri non debet, quae , si ad Baptismi veritatem requiritur , cur in rim , quo Baptismus perfici perhibetur a Patribus, negliratur Τ Nec opponant , in Graecorum serma

haec omnia non necessario exprimi . Nam 3n Latino ritu sortinis ex Drte verborum ad perficiendum sacramentum aliquid amplius requiritur, quam in Graeco idiomate nisi

exprimitur; quoniam probabile est, a Christo Domino Eeclesiae relictum verba in SM

SEARCH

MENU NAVIGATION