P.f. Joannis Vincentii Patuzzi ... Ethica christiana sive theologia moralis ex purioribus sacrae scripturae divinaeque traditionis fontibus derivata, et s. Thomae Aquinatis doctrina continenter illustrata. Tomus primus sextus? Tomus sextus continens

발행: 1782년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

THEOLOGIAE MORALIS

I et s

eramentis conficiendis pronuncia a determitate ; Feelesiam vero hac uiam potessiue , laicis quidem permisisse , ut breviore illa formula uterentur , sed occidentalibus &Bomanum morem secutis, rufiorem, ηι ma-- is explieitam Praescripsisse , cujus aliquo sensu immutato vel suppresso irrita foret Confirmationis administratio . . Vlu. . Hinc sequitur verum esse , quod Deundo loco diximus, nimirum periculo frustrationit exponi Sacramentum, si aliquod praeia

fatorum verborum vel omittatur , vel substantialiter varietur . Nam cum omnia mox producta argumenta Ri ratIinsece fulciantur Doctorum auctoritate , Si non careant i

trinseca probabilitate; palam est periculo nul-1uatis , Et frustrationis committi Meraa, . Chrismarionem , si aliquod ex consuetae

malae verbis omittatur , vel substantialiter varietur . Dixi substantialiten: nam accidentalis mutario non semper sensum corrumpit formae ivixta ea , quae diximus tom I. Par. da Meram. in gen. tum in χ. de sorma

Bapti sint . Hine , si integua manenter sententia verba aliquantulum vel tra* nati ur , vel inflectantur , non. statim sequitiesv irritumi esse Sacramentum ; ut si dicevetur e confirmo te tarismata Drusis , re signo te Do oveis in nomine ere. vel si loco S inuis r modo indicativo , dimur modo imperativo, Sigeehur semis Christi die. tonsi motin Chrisurate fallitis M. At quaecumque .

levis mutatio fiae , prosecto greve commisticitur Hecatum , nisi excuset inadvertent Iam l linguae involuntarius lapsus et ' quoniam est .lesiae- praeceptum jussissim--, 8ι gravissi--n de servando integre, di illibate ritu, a se ria Sacramentorum administratione' prae- sculpto, Si maxime qui ad materiam , Si ser- matri pertinere digno2itur ἰ cum, ut non

se mel diximus , in te tam momentola, iam crosane a , Et sublimi nihiI Iece diei possit . . IX. Sunt nonnulli Episcopi, qui ob pro- habilitatem doctrinae, asserentis impositionem

manuum distinctam ab unctione, & orati nem praemissam , esse partes Sacramenti Confirmationis , hunc servant in frequentissi irris . Confirmationibus morem , ut , Confirmandisper ordinem dispositis , Sacram incipiant functionem recitando orationem super Confirmandos expanss , seu elevatis super eos manibus: deinde singulos Clarismate liniunt, consuetam

Diniam proserendo; Oxpleto autem uno Dr

dine , Et ali ix in discedentium loco substit

eis , no um ordinem incipientes praesaram orationem cum manuum extensone repetum;

ut, si tarte aliqui primae non interfuerint , in hae secunda comprehendantur . Qui mo laudandus mihi videtur, cum hic modus agendi tutissimus st in omni sententia, . ab omnibus Theologis adprobandus, sue dicant totam materiam , Ac formam in impositione manuum cum Oratione confissere; sive d ceant ea saltem partialem materiam constituere I siue denique solam impositionem manuum per unc ionem cum adjunctis verbis su ficere ad integritatem Sacramenti propugnent.

en ptis .

IV. S in ex secerdos esse pors Ministre extraor

232쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESI E.

UI. A Romanii Poutificibus xon improbata VII. Qitibus fotu eompetit statem exIraor rariam

potestatem concedere .

I. OONFIRMATIONIS Auctor immedia-

tus uon alius fuit, nec esse potuit, ni si Christus Dominus. Huic nostrae affertioni non adversantur nonnulli antiquiores Scho

Iastiei, Alexander Alensis, D. Bonaventura , aliique , qui asserunt institutum hoc Sara mentum vel ab Ecclesia , vel a Conciliis anam ipsi non de immediata , sed de medi ta institutione sunt intelligendi. Etenim cer tum est , quod ει ipsi fatentur, Et verum agnosciunt, Sacramenta novae Legis sola humana . sive Eccletiastica , sive Apostesica auctoritate institui non potuisse ; cum essicien

tia gratiae nequeat sensibilibus fgnia alligari nisi ab eo , qui fons ipsius gratiae dignoscitur : ει quia potestas excellentiae, quae ad Sacramenta instituenda requiritur , nulli pro

sus , sed soli Christo Domino concessa ab omnibus Theologis assirmatur . Et revera hanc in stituendi Sacramenta potestatem sibi, M aliis Apollol is datam negat D. Paulus in I. ad

Corinth. cap. 4. scribens : Sie nos exstinet

seriorum Dei e quibus verbis apparet, nudum ministerium, solamque Sacramentorum dispensationem Apostolis concreditam suisse , non instituendi faeultat . Multo minus hane sibi vendieat potetiatem Ecclesia ; cum nihil circa Sacramentorum substantiam sibi licere in Concilio Trident. sessi et T. cap. 2. aperte declaraverit . Firmum igitur manet, Confirmationis Sacramentum immediate a Christo

fuisse institutum : quod licet in Evangelio non legatur : tamen ex illis omnibus saeris documentis colligitur, quae pro ejus sacra

mentali dignitate assere,ida Cap. I. nu. y

II. inuando autem Christus illud instituerit , incertum est : probabilius ramen ad tempus , quod inter Resurrectioilem Domini , ει Ascentionem interfluxit , es ut initi tutio resertur. Nam neque ex Scriptura, ne que ex traditi ne quidpiam certi ad praefatum tempus designandum reui potest . In ceteris autem Auctoribus summa est hae de re opinionum diversitas. in idam enim tuncis ud Sacramentum condirum credunt, quando Christas Matth. x8. oblatis sibi ad henedicendum pueris manus imposuit. Quidam in ultima Coen legem de eo latam arbitrantur. Aliqui quando post Besurrectionem Redemptor Jo. 1 o. Spiritum S. Apostolis dedit , conrmandi quoque ritum , 8ι potestate tradedisse opinantur , Denique sunt, qui die Pentecostes Si confirmatos Apostolis visibili Spiritus S. missione , Si de Sacra merito, quo

alios confirmarent, edoctos contendi uat. In tanta igitur opinionum varietate , quarum

nulla solido innititur laniamento , quod pro babilius assirmari potest, hoc unum est, e tempore fulta institutum , quando Dominus post Resurrectionem suam cum Apostolis per quadraginta dies conversatus est. Nam eo tem pore multa Christua ad Ecclesiae suae firmamentum , atque utilitatem spectantia Disci

pulis tradidit; squidem per quadraginta ill

dies eum cum illis loeutum do Repo Dsti, idest Eeelesia, ut interpretantur Patres, A tuum Apostolorum Scriptor S. Lucas enara rat. In his igitur Si ea , quae de qui bi Nan Sacramentis in Evangeliis minime expressa , traditione Apostolica ad nos perve .erunr, Io eum habuisse dicendum est; ει tune quoque Confirmationis ritum constitutum , te des

gnatum . Favet S. Leo Μ. feriri. Τα de

233쪽

THEOLOGI E MORALIS

r a. re nostiae doctIinae adversamur D. Thom. e im hic art. r. dicit, a Cluillo Me Sacramentum institum non exhibendo, sed ,, promittend .secundum illud Jo. ro. Si

is nos abireo , PMMIrrita non veniet ad vos , . is si autem altero , mittam eum ad vos .

Et hoe ideo, quia in hoc Sacramento d is tui plenitudo Spiritus S. quas non erat dan da ante Christi Resurrectionem , fit Ascen- ,, sonem, secundum illud Jo. 7. NON erat ritus datur, quia Isus nondiam erat gi risu ιιι - . Nam dicimus verba S. Thom. non esse aecipienda de institutione NOPIit dicta ; hee enim non solam promi ilione tu effectus importat , scd exterioris signi desisguationem , Iitumque , sin ad usum prae- se tem . saltem ad praescriptionem imposterum v sed largius accepi se institutionis vocabulum , prout quam ibet vel remotam rci faetendae denotat indicationem. Uno umbo, S. Dastoris consilium est, assere Sacramentum Confirmationia si auo modo , scilieri in suo ellactia , promisnim a Christo , dum adhuc in mortali vita deIeret; non autem abso Iute institutum eo tempore definire : immo oppositum insinuat hoc ipso , quod negat an te Resiriectionem illud nunquam suille exhibitum a III. Ordinirius Minister hujus Sacramenti est solus Episeopus , non humana dest na-rione , sed iure Di Wino , Si Christi Domini institutione . 1 e nostra assertio catholi eum Dema comp'ectitur , quod oppugnant, post Photium , ei ad h.rentes Graeci Schismatici, nec non 'Tielem is , Io. Hus, Lutherus, si Calvinas , contendentes non magis Epis c is , quam reliquis Sacerdotibus confirma ei saeuitaem competere , , res vationem hujus functionis prioribus iactam , solum ex humana ambitione , & lucri cupiditate induetam . Contra quos catholicam veritatem definivit Conei. Tradentinum sess. 7. can. 3 de Confirmatione his verbi : Si quis dixerit, sancta Co irmarionis ordinarium Minsertim

eem Sacerdotem ἔ anatbema sit - Et sessi et 3.ean. I. eos anathemate serit, qui dicunt D scuos vel non labere potc rem eonfirmandi Des eam , quam habent , . esse illis eum Presbyteris eommmem . Hoc idem , ante Tridentinum in Florentina Synodo , Decreto pro Armenis docuerat Eugenius se statuens: Ordinaritis constimati ι M i fler est us tir;

Ieat eis bere , hane nonnisi D Papus debet eoae ferre . Praefatiam dogma ex Scripturis eruitur . videlicet ex cap. 8. Actor. ubi ad comfirmandos baptizatos a Philipo Diacono Samaritanos , leguntur missi ab ApolloIis duo ex proprio Collegio , nempe Petrus, ει Io annes, non jam ex inferioribtis diicipulis aliqui : Cum aud sent Apostoli , erui erahi Hiero submis , quod Samaria reeep set verbum Dei, miserunt ad eos Petriam , er Ioamem , qui ,

cum veMeu , or erunt pro Ust , in areia perent Spiritum Sanctum: nondum enim in quem quam clyum venerat , sed bapt aari taηtum erox in ν omine isti e trum impollebant manus

super silai, di are plebot Spiritum Sauctum. Ex quo loco nedum Florentinum Concilisum , sed longe ante M. PP. solis Disc pis , qui in Ecclesia Apostolorum vices gerunt , confirmandi munus ceu ordinariis Ministris i eumbere Iueissem illime collegerunt . Ex Graecis S. Jo. Chrysost. hom. I 8. in Ae a sic loquitur : Id. o baptiam1 Pilippus Spirisum ninum non dabat , hoe enim sola rum Apostoloriam erat , hoe erat in Apostolis Figulare ἔ.u . Sc praeeiptios, o non alios in

demtis

234쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESI E. ars

ni baptizari eos ultra van oportebat, sed ta rummodo , quod deerat, a Petro ct 3ο - 1a rem es , ut orati a pro eis , babi a , ct m m imposita imo retur , ct infundoaretur Spinritur Sosus . Quod mu quoque apud να geritur , ut qui in DeIesia baptizaxtur , per Praepositor Delsa offerantur , ct per nostram orationem , ct manas im stionem Spiritum S. D sequamur, er signaeuia Dominio eoηsummentur. Inno . Papa I. in epist. ad Deeentium stribit: De e Reaiah ἐκθηtibus mandi m est , n ab Hιo , quam ab Episcopo , fieri Ileere . Nam Presbyteri, Iieet sint Sacerdotes , Pontifieatur

tamen apisem non habent. Hae a rem Ponti'

raclitum Spirittim tradant , non filiam coUtis

tudo GeIesa dema rat , vertim ct tua Iectio Asutim Ap sorum , qua asserit , Petrum , ermamem esse directos , qui jam bapti ratis tra derent Spiritum nem. m. Paria habent S. Cornelius Papa in epist. ad Fabianum Antiochenum apud Eusebium lib. 6. Hist. Iecies. cap. 43. S. Hieronym. Dial. adv. Luci L amobrem in Ecclesia Cecidentali semper

Cautum fuit , ne Presbyteri Confirmationis administrationi se immiscerent . Quapropter V. laeeulo illam sbi vindicantes simplices nonnullos Presbyteros Ecclesiae Eugubinae, Innoc. I. in memorata ad Deeent. epistola repressit:

quod & praestitit S. Greg. M. in Upist. ad la

nuarium Episcopum , quae est Q. libri 3. eon tra alios Meerdotes Calaritanos ἰ quod gi pluries subsequenti bos saeeuIis & a Conciliis, Ma Romanis Pontificibus lactum est , quotiencumque Presbyteri hoc sibi munus assumere

veriti non sunt . Congruentem autem Theologicam rationem assigrat A. P. hie arti xx. his verbis: M In quolibat opere ultima conis summatio supremae ani , aut virtuti r ,, servatur . seus praepalatio materiae pertinetis ad inferiores artifices , superior autem dat ,, formam .... Fideles autem Christi suntis quoddam divinum opus, secundum illudis T. Corint. 3. Dei adisertio sis . Hoeis autem Confirmationis Meramentum estis quasi ultima consummatio Meramenti Badiis risini : ita scilicet quod per Baptismum, ν aedificatur homo in domum spiritualem ...is Sed per Sacramentum Confirmationis, quasi

,, domus aedificata, dedicatur in templum ,, Spiritus S. . . . Et ideo collatio hujus SPQ,, cramenti a Piscopis reservatur ,- qui obtiis Tent summam potestatem it Scelesia Ste. IV. Simpex sacerdos per muneris dele gationem as mi poteti in extraordinarium Coiis rmai ionis Mini rim. Veritas huju2 pr post tionis , quam olim oppi gnarunt Robertiis Cardinalis Pullus, Hugo , ictorinus, Adrisenus , Durandus, Et recenter etiam reiiciunt Sam vius, Duti mel, St Hei menter , aliique , ex pluriis .s mc esiasticis documentis Gliam antiquistimis gruitur. Nam I. illustri

res Theologi etiam antiqui cres eojusmodi sunt Jacobus a Vita iaco, Si D. Thom. cujus verba mox dabimus. ει postea ex recentibus, Estius, Petrus Aurelius, Navarrus , Gotti , Juvenin, Gurnelius, Uruen , Mucat , aliisque hene plurimi nostram tuentur assertionem : S. Thoin. hic u. 72. a. II. ad T. dieit. M Papa in Ecesesia habet plenitudi- ,, nem potestaris , in qua potest quaedam , ,, quae sunt superioris ordinis, conamittere ,, quibusdam inferioribus ... Et ex hae plinis tudine potestatis B. Grecorius Papa Gn- ,, eessit, ouod simplices Sacerdotes hoe Sa is cramentum coaserrent , quamdiu standa-

235쪽

THEOLOGIAE MORALIS

tum tolleretur . Et hoc quidem non gratuito , sed sollidis innixi landamentia .

Nam x. Inon leviter insinuarur a Tridentino Co .ieil. Episcopis klum ordirarium Confirmationis ministerium appropriante , non um extraordinarium Praesbyteris denegante ς sed multo apertius a Florentino die eme, Confirmationis ordinarium Ministrum esse Epiae

Pum , fle quibusdam interjectis subdit, legitur ramen aliquanta peν Sedis Apostoliea dispensationem , ex rationabili , ct tirgenta admo iam

tioηit Sacramentum. 2. Suadet auctorizas S.

Gregor Μ. a D. Thora. 4. I. citata , qui Calatiranis in Sardinia Presbyteris confirmandi saeuitatem fecit anno 194. Nam cum anno praecedente eis prohibuisset lib. 4. Pist. 9. ne bapti Estos infantet signare in fronte chrismate praesumerent, sed eos ungerent

in pectore , ut Episcopi postmodum ungerent in fronte ; postea vero intellexisset ea sua prohibitione multos offensos , 8ι scandalum passos, horum sedaturus perturbationem, ita in epist. 26. ejusdem libri suum temperat interdictum seri . ent : Nos quidem fee dum ειsιm veterem GeIesia ηοstra feeimus : sed se omnivo hae de re aliqui epor sumin , tibi Myscopi desint , ut Presbyteri etiam in frontibus

Id igitur concedit Ponti sex Sancti stimus, quod antea prohibuerat , at non licitum esse dicebat Presbyteris . At haec non alia potest e se caeremonia, quam Confirmatio; cum non alia unctio supra baptizato , vel baptizandos faetenda, si interdicta Presbyteris praeter illam , quae in fronte ab Episcopo exhibetur. Dicere autem cum aliquibus sententiae oppo sim defensiribus, SGregorium errasse in ea disepensatione, aut oeconomiae, M scanda i vitandi

gratia permisisse abusum a Calaritanis Presbyteris introductum , nec resutationem meretur,

cum tanti Pontificis sapientiae , Si sanctuarisit injuriosum . Hinc plures Sumi Pontifices, Gregorii Μ. exemplum secuti, facultatem eo firmandi extraordinariam simplicibus Sacerdotibus delegarunt , quemadmodum in Lecre in Florentino Euteiiii I v. ut vidimus, memoratur , Et Scriptores fide di Ini testi si eat tur. Plura hujus privilegiatae concessionis exempla reeenset Bened. XIV. de Synodo lib. 7.

p. I. n. 5. Lum antiquiora , tum recentia I. l. legenda. Hinc cum praedictol l o tifiees in hujusmodi dispensationibus corc dendia aut errasse , aut minus probabili opinioni inhaesisse , vix queat sine aliqua temeritate assirmari ; jam quisque perspicit ,

quantum veritatis praesumptionem suis illi suffragiis sententiae nostrae conelli eat . His omnibus accedit , tanquam validissimum argumentum , Graecorum Sacerdotum praxis , qui Sacramentum Confirmationis ministrant,

de quo statim sumus dicturi . V. Antiquissima est consuetudo apud Graecos , aliosque Orientales , qua smplices

apud eos Sacerdotes Confirmationis Saeramentum administrant . Haec veritas , quae in sacto consistit, probatur evidenter I. ex

Euchologita , quibus Ecclesa Conllantinopolitana a pluribus seculis utitur , Sacerdoti , qui haptizat infantem , chri sinationem , Ecconsignationem confirmatoriam imponentibus.

x. Ex Rituali Seweri Patriarchae Antiochenia Syris observato , qui Baptismatis, & Co firmationis ossicium uno tenore absque Ministri variatione a bapti ante peragendum proponit . 3. Ex Photii expostulatione in epistola Encycli ea ad omnes Orientis Patriariae has de Legatorum Nieolai Romani Pontificis praesumpto Dei nore , qui confirmatos a Presbyteris Graecis in Bulgaris , quasi inutiliter confirmatoa , denuo ausi fuerint inungere:

236쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

gere ' quae expostulatio , licet injusta fuerit& iniqua, tamen consuetudinem probat iam aulud Graecos communem, ut eorum PIesbyteri simul eum Baptismo & Confirmationem adminimarent . 4. Ex Batramni Cor lentis Monachi testimonio , qui Nicolai I., ει Gallarum Praesulum iussit Photianas de Latinis obtrectationes opere scripto confutavit, & nia hilominus praedictam Graecorum consuetud nem non 3 infletatur , sed scribit ' Ri εIIuduerimus , quod Mikitur , quia penes Ramaros aptizatorum f-κtes Presbyteri um Iinum Dodobjectium , -- ct reliqua magis levitare , quam rati e propositum est ; si quidam Ecele sitis eo suetudisem sequotes , tua proponunt , non esiquam diυina Iagis auctoritatem . Antiquissimam tamen dixi hane Graeeorum conis Detudinem, non perpetuam, & a primis utaque seculis derivaram . Nam solum post D. D. Chrysost. tempora incepisse non obscure colligitur ex illius hom. I 8. in Apost. Acta, IV. desinente seculo seripta , ubi cum dixisset de Diseipulis , qui erant Apostolis inseriores , υirtutem quidem aeraporor faciendi μgna , non autem dandi aliis Spiritum Soctum: igitur hoe erat Apostolis 'gulare , statim su dit : Unde di praeeipuos , aut eoopbaos , di

non alior indemus Me facere. Quos autem ille praeeipuos, aut reophros , praeter Eprsco

Pos , vocet, nulla potest veris militudine dedignari .

VI. Haec Graeeorum consuetudo nunquam fuit a Romanis Pontificibus reprobata , sed permissa , ω tolerata . Probatur pofita assertio I. inita ante Photianum Schisma nullus Romanorum Ponti si cum negotium sacellivit Graecis ob eam, quae sbi non poterat non esse comperta , consuetudinem. 2. Post sthisma , licet Graeci redarguerent Latinos, quia eonfirmationis ministerium non permitterc . t

eontenti , vicem nequaquam reddiderunt , neque Graecos increparunt, quod Presbyteris firmaIe concederent . 3. Neque in Lateranensi IV. Concilio, nec in Lugdunensi Il. ubi de Eeclesiae Orientalis , & inuidentalis concordia actum est , quidpiam a B manis pro dictae consuetudinis abolitione propositum fuit; ne iue ulla censura de eadem lata in nitur. 4. Graecos schismaticos ad unitatem redeuntes, Et a Ite reditum a suis eliri tamatos , iterum chrismari nusseam , ia nunquam praecepit Romana Ecclesa. Denique in Concilio Florentino, in quo facta est Giae- eae cum Latina Fecie a conjunctio , . nulla ei tea Ministrum Confirmationis excogitata sui e Innovatio, nec post unionem praescripta: sed Mesitensε Graeci Episcopi auditis rationibus , consuetudo permisia, ut Gregorius Protosyncellus, in Synodo Florentina Patriarchae Antiocheni vices prens , restatur in Epistola, qua Marci Ephesini calumnias consutavit. Ex hac igitur praxi GDeeorum ab Ecclesia Romaua tolerata , 8a permissa validum exurgit argu mentum pro assertione nostra num. IV. posita de assumptione smplieis Sacerdotis ad ministerium confirmationis . Nam, si hoe nullo modo liceret , profecto Romani Pontifices nunqum Graecorum morem tolerassent; se omni prorsuae studio eliminandum contendita sent: etenim ageretur de nullitate , & frustratione Sacramenti, quod in animarum ver geret detrimeutum , & ordinis a Chisto instituti pulversionein induceretis

VII. Asiumptio simplieia Presbyteri in

Ministrum extraordinarium Confirmationis soli Romano Pontifici eonvenit , illique reser vata est Nam si simplex Sacerdos ad hoe sublime munus delegari potest, profecto a nullo melius, M plenius , quam a Papa , qui, ait S. Th. cit. a. a I. ad r. habet in Ec-

,, clesia plenitudinem potestatis , qua potea quaedam,

237쪽

THEOLOGI E MORALIS

D quaedam , quae saut superiorum ordinum, is committere quibusdam inscrioribus , sicutis quibusdam Presbyteris concedit conserre ,, minores ordines, quod pertinet ad pote-- statem Episcopalem. Id etiam constat ex laeti, S. Gregorii Magni, Si ex aliis similium dispensationum cxemplis , quae in Decreto Eugenii, Si a Scriptoribus fide dignis afferuntur . Ad neminem autem alterum praeter

Ponti fieem in Latina Ecclesia sic valide de lagandi auctoritatem spectare , ex disciplina eiusdem Ecclesiae Occidentalis ab immemor bili , Si per plura secula custodita inteli igi- ur , iuxta quam nemo Papa inseris hujusmodi dispensationein concedere unquam praesumpsit . Unde Clemens VI. Patriarchsa Ariameno anno 13s . . inter alia proposuit i Sieredis , quod per selum Romanum Ponti Mem , plenittidinem potestatis babenem , post diseη-stio Confir marismi Presbrteris, qui non βηtmpyeopi , rem mitti cte. QDamobrem improb bilis omnino, saltem quoad praxim, 8e usum, habenda est sentia aliquorum Theologorum ,

Ritieet Christiani Lupi, Thomasini, Vam Espenii , Iuveni ni, Vara', flet Gymani ,

Putantium etiam Episcopos posse smpliei Sacer oti potestatem administrandae Corfimatio nis impertiri . Legatur Bened. XIV. de Srnodo lib. I. cap. 8. n. 73. Si seq. ubi hanc quaistionem diserte , Si erudite pertractat. VIII. Hactenux de requisitis ad validam ex parte Ministri Merametari dispensationem , modo est de requistis ad licitam dicendum . Et primo qnidem oportet ministrum Sacramenti esse in gratia r qui enim lethali inquinatus peteato illud ministrare auderet , novo pollueretur sacrilegio I quippe quia sancta insigne tractaret . inamobrem in talieasu praemittenda est Confessio Sacramentalis, Et raro , ae vix ut Quam aec idcira posse puto , ut sussiciat Contritionis perseme actus,

cum Sacramentum non sit tantae necessitatis,

ut aliquantulum diuerri non possit , Si. eum Episeopi fuit , qui illud miruiua it , vix co tingere potest , ut copiam non habeant

Messiatii; cum ipsi in sua Diu in quemlibet Saeerdotem possitiit sibi in Confessarium

tameIe . 1. Oportet , ut a Suspensione , aliave censura , executionem sui Ordinis impediente , sit immanir , ne contra inhibitio . nem I, Iesiae , eius contempta auctoritate, Sacramentum administreta 3. Ut ipse sit coinfirmatus : nam licet Confirmaticinis deiectus valorem non impediat Sacramenti , cum haec potestas nou a charae ere Confirmationis, sed Ordinis progrediatur ; tamen indecens valde seret , ut alios confirmaret , qui non esset tarmatus ; proii de lethalis culpae mus esset

habendus Episcopus , qui non confirmat confirmaret ; hoc enim in ipso ostenderet crassam , Et supinam desidiam , 8e neglige tiam in hoc Sacramento recipiendo, & summam irreverentiam in mini: rando . Ita do cent Tanneris , aliique Theologi , licet B sem um cum aliis benignioribus T heo otia nonnisi venialem culpam arbitrentur. 4. O im nonnisi a jejuno Saeramentum istud conserti licebat, ut plures Canones a Gratiam dist.

s. Cap. 6. 8ι I. relati demonstrant, quorum

observantiam ti metister Sententiarum in-culeat . At haec observantia a seeulo XIII. In desuetudinem abiit; ει colligitur ex S. Th. hic g. 72. a. 12. ubi adducto mereto Co

cilii Meldensis, labentis , ut Episcopi iam Fietinii per impst onem maximum Spiritum San sum tradam , se respondet ad 2. od,, ab illa prohibitione exeipiuntur infirmi , D ει morte perielitantes, scut in statuto Mel- ,, densi legitur . Deinde sub lit: M Et ideo is propter multitudinem fidelium , Si prorm rer pericula imminentia sustinetur, ut hocis bacramentum, quod nonnisi ab Episcopis

238쪽

dari potest , etiam a non jejunis detur , - ει accipiatur ; quia mus Episcopus, prae

,, cipua in magna Dioecesi, non sufficeret adis tot homines confirmandos , si eis tempus M aretaretur . Agnoscunt tamen , 8e eommendant jejunii convenientiam etiam modo, saltem in administratione antemeridiana. Et

ideo S. D. ibidem subditi Ubi tamen cor m grue observari potest , convenientius est , ,, ut a jejunis detur, Et accipiatur. - Et silura Coneilia Gallicana XVI. Seculi , ut i magense, Aquense, Remense gic. a Natali Alexandro citata commendant. IX. Ad licitam etiam Confirmationem requiritur iurisdictio . uvamobrem spectato iure communi attendere debet Episcopus , me alienum subditum in propria Dioecesi , vel proprium in aliena confirmet fina einpressa illius, qui Ordinarius existit aut personae , aut loci , licentia , mortaliter Mec turus , M suspensonem ab exercitio Pontigia calium incuruirua ex lege Tridentini Sess. o. de Reso . cap. s. secundum declarati nem Cardinalium interpretum Concilii, quis a proposito dubio , An herat Eliseopo per fenis Abi rum subsectis Geramentum eonferre , absqua e sensu proprii Epsopi εο firmandi, ει omnium consensu responsum fuit die x8. N vembris anni rora. non Iisere . Et sc d cent etiam pluret juris Canonici Doctores , Sc Theologi , inter quos S. Antonius in Sum. P. II L tit. I s. SyI.ester U. Confirmatio , SuareΣ , Toletus , aliique bene multi citatia Cardinale Petra. Verum , ubi est consuetudo, ut Episcopus confirmet omnes ad se venientes, nec illis vetitum est a proprio Episcopo ad alium aeeedere pro Confirmatione , nec peccat , nec suspensionem incurrit ex praesumpta alterius Episcopi voluntate , cui gratum accidit , ut nullo suo in m- modo . immo eum aliquo suo levamine , Pattineti TMOI. MoraI. Tom. n. ovibus sibi eommissis alieno sit labore consul tum ἔ maxime qua do ipse non alte dit aeri locorum vistationi , ad quae faei e postet a cedere eonfirmandus . Him a sortiori permitasum intelligitur cuilibet Episcopo confirmare alienum Clericum , qui cum litter)s dimisesoriis proprii ordinarii ab ipso postulat ordinari. Nam cum ex merero Tridentini pro eedere debeat ordines Confirmatio, eui hoc

. .ferre conceditur , Si hanc administrare , sine qua.ad illos licite , di conUenienter non pervenitur , indultum non dubitatur ,

CAPUT VII.

IV. Ad Iisitam admin prationem stilli risus, ct

eaeremonia se anda .

V. Peccant Episcopi confirmationis adminis rationem divi d.sser exter . CousECTARIUM PRIMUM.L 'ONFIRMATIO ah Haereticis, Si Schisematicis Episcopis dara, licet illi ei-ta , valida tamen est, ia habita semper suit in Ecelesia. Adversantur verissimae huic doe- trinae M Maldonatus Tom. I. de Sacramen tia Di R. de Consirin. q. e. Si Morinus de Poenit. lib. 9. cap. 9. quorum prior docet Confirmationem ab Episcopis haereticis datam a tota veteri Ecclesia pro iiivalida , Si nulla

habitam fulge ; alter per mille , M amplius

G. annos

239쪽

THEOLOGIAE MORALIS.

annos non valuisse propugnar. At nostra sem cas morieηres appeJιetia-ὶ Quod vita uos es in te, ita perspicuis fulcitur argumentis . Nam, vestrum est, ct si a vobis ad nos est is ira, 1. Eeesesa primorum. temporum exceptis tum fecerit, sic a. bis 'matur , Do modo milli, paueis , qui cum S. Cypriano, Si Fir- vobis dimistatur. 2uσmodo disetis , Dod hos. miliano a communi recesserant vadisione , . fumus musca moriturae suavitatem. olei eo in motum non diu stetit dilaors opinio Bar p ηι es , eum post vG niis tala facimni t ...tismium ab Haereticis., is Schismaticio lesin Si nar exter nare sis vasis e se sum oIrem, iarimo Christi ritu collatum, ut verum, vali merito vos rarascar mori cer appellara Iospiis; ωmaue agnovit, atque recφpir. Ergo & sa dum , qvod a vobis actum est, eate δενυ fimationem: quandoquidem ea aes te sub BAP mm, linie ffripimur , musicin moritura es .cismi nomine eomprehcndebatur etiam adjun- ποη postumus. Deinde hoc dicterium in illo vi Confirmatio, quae in antiquis Ritualibus, retorquet subdenaz Vos ext miam a sn rinargi Euehologiis ob eontinentem administratio t zatioηa Dat ratem sei illius ., quod in hominem eodem Quin Baptismo ritus ordine .col- ην Chrisι confectum est . . . . feriissis Boisines , Aloeatur . Praeterea , si Potaro hὸ et Cis iam a rebvii stis,s iterum tinxstis. Qua profecto reo mor smo. , illorum Confirmationem rejeci et torsione usus ille minime misset. , s x in-Feciesia, invictum . nansuperinile praebuin Catholica Ecelesia invalida distata fuisset D .set argumentum rebaptizantibus, quo Prioris nausia iam Confirmasio h Hoc argumento preta. oetum Meramenti apud Haereticos vanita Φm rus Morinus fa et L, a Donatissia eollatam aristenderent. Confirmatur I. Decretum, quo Confiamationem pro valida ab Eeescta C, Stephamis Papa I. veruit haereticin ν ει Sintia inolica agnitam fulci ; sed ideo quia Doma amnieis in secta sua christiano risu baptiza- viis Schismatici larent , non Haeretiei . At Gaia. iterem Catholica tingi, hia genin haec responso I. Schismaticorum .Confirmae. x xlitius uerbis , quae Confirma tonem quoque tionem immunem facit a italitate a adeoque a, illia datam valere signis eam, constructum, assertionem nostram saltem ex parte admit- et . Ne enim habet , prout a S. Cypriano tit . Sed . praeterea immerito Donatistas ab E . 4. M. Pompeium refertur . Si quis a haeresi liberat quos Sia Augustinus lib. de . quia mque bris venerit ad uosm uita, iram Haeres. Cap. 69. inter haemicos eon numera ruν , vis quod traditum es, tit mantis illi im- Uie , scribem. de illis, pertinaci dissensioηe fria 6o ρων tu poenitentiam : quae ultima veIba de mata , in haresim se,sma venerunt Et re-iit ossone manuum reconciliatoria , no Vera in fide ereabant, Et quidem haeretica eoiiurmatoria , intelligenda esse probat ili . Pertinacis, qui veram Christi Melesiam inelausula in paeniteutiam. Confirmam Σ.-ων sola Propria secta, superstitem reputabant; At firmationem a Monaristia datam ratam hae Sacramenta. in toro orbe catholi eo dispensaraν erunt Patres orthodoxi AfricanL , ut Per , ceu prosana , Si immunda superbissime con spieue uolligitur ex optato Μilevitano, quit temnebantia. Demum M. Patres nedum g IB. 7. de Sehi . , Parmenianum3 qui dix V nesaliter Moramenta ab haeretieis data , filat, Catholicon esse nauseas morientes ε ρε- nihil aliud obstet, hoe est , s ritu a Chri ia , ut diei e scriptura, suavitatem -- sto praestituto fuerint administrata, pro veris. eQέ , his verbis refellite Nam id nos ex- esse recipienda docucre , sciit quae a m - innamin algum a frum . ut mortis κω irrus sis hominibur AEdministran- s sed M speei .

240쪽

ΤRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

Em nonnullos , de Confirmarione idem sensia se , testia est S. August. Iib. s. de Baptismo

cap. a . scribens : cur ad υerba qua pro-eedam ex ora homicida , post eamen Detu es

. um sanctificara , ct in Ahανὶ, quos haeret ei posuerum , Ma posse , nescio , idest disparit tem non inuemo. Sed haee indigitasse iussiciat , plura enim dicere ad Polem a speerit Theologos. . GΜsEOARIUM Ssecure M. II. Presbyteri Graeci, aliique Orientales, Romanae communioni eonjuncti, in i is , ubi illis vetitum est Confamationis Sacramentum administrare, nedum illicite , sed & i valide ministant: tibi vero hare consuetudo a S. Sede tolerata viget, St Iieite, Si valide ministrant. Ita docuit, gi statuit, ned. XIV. in Constit. .pro Coptata catholicis, quae inci Pit Amo Dementa , 5i lusius de Synodo lib. I. cap. 9. n. 4. ubi haec habet: is in nostra is Constit. 1 7. g. 3. haec ad rem ediximul. ,, Episcopi Latini riniantes , seu alios in suis es Dioeces a baptizatos, a Presbyteria Grae-

,, cis ab Iute Chrismate in fronte consigna ,, eos, confirment ; eum neque per Praede is cetares nostros, neque per Nos Graecia Pre

is byteris in Italia, si Insulis adjacentibus ,

, , ut infantibus baptizatis Sacramentum Coi m firmationis conserant, iacultas concessa is sit, aut concedatur ; quin immo usque is ab anno Is 9 s. a selle. record . Clemen te VIII. Praedecessore sestro fuerit Presby- is teris Ital Graecis expresse interdictum, ne O baptiZatoa chrismate eonsignent. Secus sub

D CD itione , Et cum cautela eos confirmam re debent; de quibus vemsi militer 'dubita-o re potest , utrum ab Episcopia Graecis oria dinem Baptismi , iuxta eorum Euchol s, gium servantibus , .suerint baptizati . In

is alia pariter nostra Constitutione gis' f. 4. illata mentione ejusdem Graecorum consue- ,, Ludinis, haec addidimur. Quemadmodum vi etiam Graecia Ineolis Italiae expresse vetiis D ta est administratio utriusque Sacramenti , ,, ab eodem Μinistro contemporaneo faeie

,, da ; ita pacientia quadam, & facilitate Seviis dis Apostolieae factum est, ut unum , ae,, alterum Sacramentum ab eodem Mered

se te in oriente Graecis conserretur. Et β. 3. permittendum duximus Cophiis persever is re in eodem litu, iamdiu ab ipsis reo D to , atque ab Apostolica sede tolerato. M. COM EcTARRIM TE Trim. III. Abbas invalide Confirmat onem mi nἰ strat, innixus privilegiis ante Tridentinum Concilium concessis, ut declaravit Sacra Congregario Coneilii die et 3. Iulii anni I 63 s.

Quod sit Episeopas Abbas sit Commendatarius Abbatiae mιtitur, liret nec illius subditos posset ordinare, vel Synodum, sive Concursum saeere, potest quidem Confirmationem lieito inlnistrare , sicut AItaria , M Capenas consecrare , Si alia Pontificalia exerrere , ut d elaravit S. Congregatio Episcoporum, Et Pet. et 7. Septembris Isio a. Quod si Episcopus nons di, ει in Commendam habeat inbbatiam via lim , habentem territorium separatum , licet illi uocare , quem maluerit, Catholicum Atr-tistitem ad Confirmationem suta subdisa ministrandam , ut a pluribuet Congregationibus declaratum fuit , scilieet in Diraestensi et . Augusti ro17. Si in Isaria. r. Martii a 68 p. Episeopua autem, Dioeees m suam lustram mi-ilistrandae Confirmationia gratia , neminem eogere potest ad sibi suppeditandas expensas .

nec pro equis, nee pro victualibus: neque in hoc iuvatur contraria consuetudine, linet aliqua a admissa. Nam, ut observat Cardina-

SEARCH

MENU NAVIGATION