장음표시 사용
301쪽
si Sciens , inee idonea est ad eisinuna e-seerationis . Aetualis optima , ει semper , ut alibi diximus , Se docet S. Thom. pincuranda , At praesertim in tam augusto se sanctissimo munere retinenda . Virtualis tamen sufficiens ei b, S: idonea ad sacrum implendum ministerium. Iridem pinsentia phys ea utilis quidem , at minime necessuia ,
dummodo adiit moralis. Est modo occurrentibus casibus aptanda doctrina .
Et primo quidem Sacerdos, qui ad Altare progreditur , Si Missam celebrat, dubitare nullo modo debet de sua intentione conficiendi Eucharistiam; licet dum verba profert eonsecrationis , mens vel tentationi bus , vel vagationibus importunis ad alias
extraneas enitationes rapiatur . . Nam perseverat prima intentia actualis jam efformata, sive in praeparationis recitatione, sive in s crarum vesti om sumptione , quae tolli non potest nisi plane contraria intentione, qua mente dicat , se nolle celebrare, consecrare, sed Iudiere agrre . Pariter , si Sacerdoς eam recitans Canonis partem , quae consecrationem subsequitur , dubitet . num consecraverit ambas species , vel unam omiserit, non turbetur ,
sed audiat D. Thom. se illum instruentem hic q. 87. art. 6. ad s. tacet Sacerdos non recolat se dixi sie aliqua coram , quae ,, dicere debuit , non tamen debet ex hoc , , mente perturbari : non enim qui multa ,, dicit , recolit omnia , quae dixit: nisi somte aliquid in dicendo apprehendat sub ra ,, tione jam dicti e sic e rim aliquid emei-ο, tur memorabile . Unde si aliquis attente,, cogitet illud quod dicit , non tamen co- ,, gitet se dicere illud , non multum postea is recolit se dixisse r. . . Si tamen Sacerdotiis probabiliter constet se aliqua ornis se , fi is quidem non sunt de necessitate saeramen- ,, ei, non existimo quod propter boc debeatis resumere , immutando ordi, rem Sacrificii , ,, sed debet ulterius procedere: si vero eo is lifeetur se aliquid c si se eorum , quae,, sunt de necessitate Sacramenti , scilieet,, sornram consecrationis, cum forma cons
,, crationis sit de necessitate Sacramenti , si- ,, cui Et materia , idem videtur faciendum, ,, quod dictum es I in deiectu materiae ; ut
,, scilicet resumatur a forma consecrationis,M M cetera per ordinem reiteremur M . Ubi notandum D. A. ad rei terandam consecrati nem non dicere , satis esse, si dubium o currat , num consecraveri r , sed postulat , ut sit omnino ceram . Quando igitur non adel haec certitudo , praesumat Sacerdos sactam eonsecrationem , 8ρ Missam prosequatur. Bene, optime , subdit nuperrimus The logus Presbyter Venetus Valentinus Cecatu e
sed quid die dum de Sacerdote , qui pyxidem particulis resertam ad Altare deseri , Si oblationis teinivre offert, postea consecramdam, sed inde illius penitus obliviscitur tempore consecrationis , nec eam detegit, nec ad illam forniam dirigit eonsecrationis; sunt ne paniculae in ca contentpe, ut consecratae , habendae, an saltem , ut do consecratione dubiae, alterius Sacerdotis consecrationi subeonditione subjicien ille longa di sertatione
conatur Ostendere, dubiam eri illarum consecrationem e di suam Dissertationem typis editam publicavit, plurimorum Theologorum subjecit examini, Romam etiam misi expen dendam . Verum omnes ejus quidem Piuu
studium , sollicitudinem , doctrinam , 1tage
nil aeumaci commendarrant ; at ne tantillum quidem fas argutationibus moti, a comm ni Theologorum sententia , qui eas parvi las praefato motio in Altari oblatat valide censent consecratas , recessere. Et a vera laudatus
302쪽
TRACT. N. DE SACRRMENTIS ECCLESI E
datus Aue or latetur , se nullum sibi laventem Aue orem reperiisse ἰ at orbitatem , Et solitudinem suam solatur effato Metellioris Cani lib. 8. asserentis, fosse in Schola νορdam Theologos adscriptitios , qui misersas quasiones theoIogleas frit olis arrumentis abs verinta omnes igitur Theolo: i, qui tecum non sentiunt, optime Dissertator , sunt Theologia Priptitii , nee ipso Pontifice Benedicto XIV. excepto t Tu 1blus emeritus , tu .lus legitimus Theologus t Tibi gratulor . Progredi iatur ex eodem Cano': Non omnia , quema
miatim nonnuIIi ptitant , sunt in Theologor em auctoritat/ , quia es quaedam ita perspicua veritas , tit eam infirmare mιua res postidi At, amabo , qu8enam est in hac controversa perspicua veritas , in qua videnda
Theologi Veneti, Patavini , Romani , caeteroquin oculatissimi , e perspicasissimi omnino caecutierint , 8t solus Creatus viderit tNum dubium de legitima praelararum par-t e datum consecratione Τ At hoc est controia versiae objectum , quod prosecto non perspicuum si , oportet, eum laudatus Dissertator tam longa 'Dissertatione , tot adductis argumentis , tot excogitatis subtilitatibus, tot
emendi eatis suffragiis , sit probare conatus, nihilqtie obtinuerit. Num argumenta ipsa , quae in suae opinionis fulcimentum proposuit i Minime. Nam hae subtiliores trieae,& longius aeeerstae speculationes mihi quidem videntur; at solida, Si firma rationum
momenta nec mihi , nee aliis visa sunt . Nonnulla breviter exponam , quae a Dissertatore nostro Aehillea sortasse existimantur . I. Ut actualix intentio virtualiter perdurare concipiatur , in aliqua perseveret aerione , oportet , quae virtute actualis actionis sit inerepta : sic perduravit intentio con laetandi hostia in pyxide contentas usque
ad offertorium , tunc enim se r 'flidit in Pati ei Neri. Moral. Gm, M. pyxidis oblatione ς At postea in quibus acti
nibus perseverasse dicendum eri Z rion profecto in mente , & animo , iij de rer oblivionem ejecta suit . Non in sequenti uias e
terioribus actibus reo candi secretas rationes, Praefationem , primam Canonis partem; iaec enim omnia perexisset Sacerdo se, licet nullae sorent particulae conleeν a dae . Par terpronomen hiae sormae clametratoriae cur se extendere dicendum ei it etiam ad particulas
in pyxide eonre..tas , si aeque illud pronuntiasset Saeerdos , si inon adessent i Non perseverat igitur intentio actualis nee in se , quia jam evanuit , nec virtua irer in all- qua actione et ergo nuWa est, nulla proinde, vel saltem dubia consecratio . a. Et revera inientio illa virtua is vel deficere potest, Et perire ; vel immobilis est , Si permanens, ut defieere non valeat. Si primum , tune pro secto periisse censendom erit , quando non ampliut nec in se ἰ nec in aliqua actione permanebit. Si alterum , non amplius libera erit actio a vo'untate celebrantis pr c
dens. 3. Non cohaerent Theologi , dum
docent crinsecratas quidem esse praefatas particulas , si pyxis si intra Corpora'. , scens
vero , si extra : nam distantia duorum, vel trium digitorum impedire praesentiam misralem non potest , nec oblivio tollit intentionem. Si igitur in hoe posteriori casu dubium est , num sint consecratae , ει ut d clarat Bened. XIV. lib. de Saetis. Missae eap. I 8. . G. cur idem non est dicendum Si de Priore nostro casu tAt respondeo ad x. Intentionem actualem post offertorium viri taliter perfecerare, Se quidem , licet larentes , in animo, a quo nunquam electa suit per oppostam intenti Tem ; immo confirmata per Pyxidis ad Altare delationem , Si subsecutam oblationem , gi in subsequentibus Sacrificii actionibus, quae
303쪽
ile se sunt indisserentes , ut ad unam, vel Plurei hostias extendantur. age sicut plures consecrandi intentionem non inducunt , si non praecesserit ; ita nec excludunt , si
posita .sit.Perseverat igitur intentio in illis ac rionibust, jam antea per actualem intentio-atem non ad unam determinatam hostiam
csare aliet, sed ad plures extetilis; licet per obliviovem huius extensionis jam factae non
rLc rdetur , sue , ut melius dicam , ad eam actu non reflectat . Ad 2. I'erire uti: ue riget intentio virtualis ex. actuali ea manans, Od non metra obrivione , at vel inntraria antentione , vel actionis cessatione , vel lon-ta e; iam , si lubet , temporis mora: donec igitur per aliquod istor .im destruatur, semper morat iter concipitur perseverare . Porro in
aiostro casti nulla est contraria voIuntas, non
a sacrificio cessatum , non sublata pyxis , non longa dilano , sed brevissimum te Iis spatiuin inter actualem consecrandi in cntionem , Si ipsam conlacrationem efflixit: non est igitur sublata virtualis intentio . Licet vero pyxidis obliviscatur , adhuc libe-1o , 8t voluntarie consecrat , quia libere consecrare statuit quod recusare poterata sicut quis libere, ει voluntarie horologium in
aliquo loco deponit, licet postea depositionis
oblitus ., M a sure ablatum recuperare non possit. δd 3. Optime cohaerere Theologorum Eoctrinam , dum dicunt, . dubiam esse consercationcm pyxidis extra Corporale extantis,aro. i vcm s intra illud collocata si , Et hoc on per descientiam moralis praesentiae, aut viri uilis in entionis v sed ob deficientiam vera, Stabsoluiae .ntentionis actualis; quae nunquam fuit in Sacerdote consecrandi particu las in pyxide eoutentas extra sacrum lapidem , di Corporale sepostas . Quod , quam verum se , non subtili est argutatione ex viscandum. . sed intimo Auluscumque Iacerdotia sensu Hiiudicandum . usod ut patead , ,
fingamus bacrutam dicere Sacerdoti celebraturo , a se Pyxidem deserendam, ut ean .eo asecret , sed a se reponendam dixtra Corporale , ut ipso eam postea suo ton P, P . supra Corporale reducat ; procul dubio , I. . id iacias, respondebit cautus Sacerdos, nam extra Corporale eam consecrare nolo , Si sortassis pyxidis obliviscor, gi sie consecratae non erant partieulae . Reponet Merista, ponam super Corporale , ut jubes, sed ut obliviosus
facta oblatione , pyxidis non amplius Iecor. daberis , nec eam consecrationis deteges rem
Poro . Reponet Sacerdos , non obli scar , Si detegam : at si etiam oblitus fuero, iam
consecratae erunt, cum modo eas consecrae
re statuam . En igitur , quomodo menti Miseerdotis talis oecurrere potest desectus , qui totam ejus intentionem tollat, Et ratis, qui omnino non tollat: in priori easu defee uapraesentiae pyxidis in Corporali totam tollit consecrandi intentionem in Sacerdote . qui nullo pacto consecrare intendit cum tali errore : Secundus defectus non tollit intenti nem consecrandi ; proinde merito in primo casu vel nullam , vel dubiam. dicit Benedi tus XIV. consecrationem hostiarum in pyxia de , in secundo vero validam pronuntiat . Hi ne similiter , 8t cohaerenter docet laudatus sapientissimus Ponti sex 4n cit. lib. de Sacrificio Missae , guttulas, vini exterius Calici adhaerentes non esse putandas consecratione immutatas . at bene quidem quae, interius adhaerent ; non proinde. post Consecrationem abstergendae . sed in Communione cum reliquis vini speciebus asiluriendae. Sed quid praestandum a sacerdote . qui in pyxide aliquibus consecratis . particulis in ea repositis, alias inadvertenter. milauit non consecratas . t Communiter docent Τheologi , celebrandam Μissam cum intentione conlacraudi totaim
304쪽
TRACT. X. DE SACRAM FNTIS ECCLESIAE.
materiam Saeerdoti pra intem , aptam con
lac rationi. inio consilio nihil profecto p a mus , nihil aptius , nihil cautum magis ad admisso errori obviacidum. 1ed non ita se tit P. Cuniliati ; putat enim hoc consilium inutile , Si minime lassiciens ς Nam i rquit:
is Cum sint admixtae non consocrat: e conle- ,, eratis , eas amplius discernere nequit Sa D cerdos, proinde verbum boc sormae non
verificatur, id igitur praestandum tb, Debet , inquit Iaudatus Theologus, prosein
,, re consecrationem super omηes illas parti- ,, eulas m Pyxide contentas et ne autem , , illam proferat super consecratas, conster
is tionem applicet ruper omver illas, ct - , , rulas sub conditione , si non sint conseia ,, cratae M . At Me pace tanti Viri mihi
videtur eum ratione insanire, docte despere , Si vigilanti stertere naso . Debet igitur super eonsecratas particulas verba consecrationis proseriel qties absonum magis i De- het sub eonditione particulas , quas certo , licet in consula , consecratas novit, iterum consecrare t in id indecens magis , S contra Sacramenti reverentiam i Praeterea posita hae intentione , discernere ne poterit consecratas particidas a non consecratis Τ Minime. ini modo igitur verum erit pronomen Me , sin priori eam cum pari ignorantia verificari non poterat i Priori linque , Si communi Theologorum doctrinae inhaereat Sacerdos, Moerba consecrationis proserre intendat supra totam materiam consecrationi idoneam, quam praesentem habet, licet inepte admixtam. Denique , s Sacerdos deprehenderit se loco unius duas accepisse hosti:s , si hoe deprehendat ante consecrationem , quam ma uer et , eligat, D a iam seponat. Si ina em cecrationem,utramque 'absumat, nec de utrius oue conpetratimae diabitet . Quamobr m , si ne contineat deprehendere secundam hostiam post sumptam Puriscation em,tune Bubrim Miselairs praecipit , ut eam cum aliis in Tabernaculo reponat. Si hcc fieri nequit, sequenti Sacerdoti ibi celebraturo in Altati super Cor- rorale decenter opertam , fame .rcam una cum altera , quam est consccraturus, relinquat . Vel, si neutrum feri r test , in ipso Calice , seu Patena dedenter conservet, quousque in Tabernaculo repotiatur , vel a altero sumatur . uilod si non habeat, qu modo honese conservetur , potetit eam ipse sumere .
DO Forma Sacramenti riebary c.
I. DRO eerto habendum, Chri 'um Tio. L num in insitu. ione L. chari illae cl
305쪽
panis, Si vini consecrationem es:quibus usum luisse verbis. Huic propositioni adversat I sunt olim eelebriores Theologi etiam Catholiet , i scias erum Christum Dominum nullis externis adhibitis verbis Eucharistianx conlacisse; sed areano suae voluntatis imperio , utpote qui excellentiae potestare praeditus erat
ad Sacramenta condenda , panem, Sc vi
num consecrasse, ae in suum Corpus, S: Sanguinem convertisse. Inter hos enumeratur a S. Thom. hic q. 78. a. et ' M r. Imnoe. III. in lib. a. de Mysteriis Missae ,
non quidem Pontificem agens, nam ante Pontificatum saltem magna ex parte illos libros conscripserat, scd ur privatus in t . Verum modo haec opinio explosa manet eommuni subsequentium Iheologorum judicio , & opposita nostra doctria a sc evincitur . r. E.angelia disertissime narrant , Christum panem , Et vinum ante fractionem , distributionem henedictione donasse . Porro qua benedictionet Proculdubio externa, Si
sensibili , ae ab Apostolis perceptibili , im-rno Si percepta , utpote cujus se merito teste praebuere et hanc igitur benedictionem ali quibus vertiis expressam suisse nemo prudens negaverit . 2. Christus in conficienda Eueharistia , ejus in posterum eonficiendae Apost Iia , Si Successoribus nodum praeceptum deriit , sed Si exemplum , ut scilicet eo modo consecrarent , quem in ipso praemonstratum vidissente hunc enim sensum ingerunt suriem mandati verba , Me facite in meam
gommemorasianem e formam igitat ab his in Sacramenti celebratione usurpandam Et ipse
prior adhibuit . 3. Verba consecrationis a Sacerdotibus proseruntur in persona Christi , ut Synndus Florentina' et ii Dccreto Eugenii animadvertit, qui propterea non dicum, Me
es c,r rei Christi, be es Sarauit cinisti, sedus es corpus meum, να os Saratras natur , quasi ipse Christus loqueretur . Talia igitur
verba a Christo in eamdem consecrationis finem adhibita non ambigitur in F cc usa , quae a tuis Sacerdotibus consocia tib is ea repeti censet, quae Chri lius dixit; ut lucule tius ex sequenti propositione constabit.
II. verba, quibus Chrictus Dominus Eucharistiam consecravit , ea ipsa fuere , quibus panis in suum Ccrpus , Si vini in
Sanguinom conversionem expressit , dicens :lκ es Corpus meum , hie ealix Sanguinii mei .
Huic quoque veritati ptaeter laudatot Theologos primae propositioni adver ante , duo alii obsitiunt , nimirum ChriIJophorus a Capita sontium ex Generata Ord. Min. Ministra Archiepiscopus Caesarienss in suo Tiae . de necessaria correetione Theologiae Schol sticae , , Erasmus Roterodamensis , qui in
adnotationibus ad Cap. I r. r. ad Corinth. haec habet e Utavam Paulus tradet et nubis ea ver , quι 1 co sceratus es pavis ille a Chriasio : nam illa Derba , Me ιβ Corpus metim , potius sine porrigentis , quam eonscr-is. Sed
contra hos omnes sic evincitur . I. . Conci
lium Trid. non obscure indicat in verbis , quae determinavimus , repositam fuisse a Majoribus formulam illam a Christo adhibitam pro Eueharistiae consectatione , ita cap. I. scT. 13. dicens: Majures vostri , quotquot in
vera Cissi Ecclesia fuerunt , qui da M. Geramento disserueriri, apertissime professunt.
Redemptorem nostriιm ii stituisse ; eum post panis, viniqua leuedinionem, se suum ipsius Corpusillis praebere, ct Dum Sanguinem , disertis, aepexspicuis Derbis resa tis est . Σ. Confirmant veterum Patrum testimonia , quae traditionis a Trid. indicatae idonea sunt argumenda . .
306쪽
TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.
hue habuit ; sie aliam fer oratioηem Verbi Dei snt precibus , A Canoni Misi e conjuncta , ob ipso Meiarsam 1actam cibum , ct eam t fgnanter ei parti , unde incipit narrationem , ct sanguinem edocti simur . Postea ex- Dominicae Coenae per verba , Qui pridie fit eam , quaenam fuerit haec oratio subdit et quam pateretur . Non contantiunt huic doe-AD oti t. Commontariis suis , qua Evangelia trinae plures recentiorcs Graeci , quI praeter die tam , ita Issim sibi prae pio tradiderimi; Dominica verba etiam liturgicas preces, quie
mim erim pane areepto, eam gratias egisseι, dixitD, bus divina operatio super proposita clemen Boe s Corpus meum. Temul. lib. q. coni. ea invccatur , contendunt ad illorum coir Marc. cap. 4o. Aeceptum paWm, di diseria crationem , atque transubstantiatioinem adeo
Mitim disipistis , earm μm feeit , ιος est esse ne Sarias , ut sine illis Sacramentum corpus metim dieeudo . S. Ambrosi in lib. non conseiatur. Cui opinioni, quae tem de Sacram. mp. assertur & a D..Thom. rdi Florentinae Synodi insigi iis error Theol hie arr. r. q. 7 8. seratis si verbia , gis videbatur , accesserunt hae nostra & ω- o sermo.ibus Domiηi δεμ οῦ Nam per reliqua periori aetate quorumdam Latinorum etiam . omuia, qua dicuntur , ι a Deo defertur; Or eat holici nominis patrocinia, Et novissime P. tio praemittitur pro porto , pro Regibus, pro Gutee Benedicti ni in 3. Differt. praemisiaeeteris , tibi autem Meruitur, in eo ciatur vin Editioni operum S. Cyrilli Hierosolym. , StnerabiIa Saeramentum , non suis fermMilus Sa- Patris Le Brun Oratorii Gallicani Pre,by- Mos titilis, sed tititur servio Hus Christi . teri in explicatione , Dam odidit , literati, Et in Cap. ληis de Consecrat. diu. a. aliud hiilorica, atque dogmatica precum , Sc cae-S. Ambrosi dictum refertur : Ctim panem a remoniarum Missae, in ii alicum quoque idioe pios direret , iae est Corpus meum , piarim ma conversa , 8r Uenetis typis publicata .m60 Datin Derbum operatorium fuisse . S. Joan. At cxploditur lLec opinio I. testimon; is M. Chrysost. hom. 6o. ad Populum Antioch. PP. in praecedenti numero a uetis, ex quI-haee habet et Dixit , hoc es Corpus meum , bus pronum est colligere, solis vestis D ct Oejbum facto e firmavit . Idem testantur & minicis transi ibstantiationem panis , & vini alii Patres passim ; S. Μ. Damast. 4. de haberi , ut videre est in textu S. Ambrosii, Fide eap. I 3. Auctor. Tractatus de Operibus 8ι aliorum Patrum , quae si attente consi- eardinalibus Chri ita , qui inter opera S. Cy- de tur , nedum Servatoris verba ab Eoi ptiani descriptu exrat Serm. de Coelia D gelistis relata ege ad consecrationem inditamini . 3. Denique, quia in iis verbis com pensabiliter necessaria , sed etiam in eis so- laetatum fuisse a Christo panem , Si vinum lia totam consecrationis cssicacitatem insi- Eucharisticam , ει res ipsa postulat, PP. stero patefaciunt. Veruin culinumque alte-
identidem monent, Si praeceptum additum rius orationis necessitatem his argumentis ex-
de faciendo, quod ipse secerat , persuader. eludimus. I ii Ecclesia Latina consecra io Eu-Ergo 81 illa verba ad cundem essectum suisse cliaristica valida , atqne persecta existima- a Christo usurpata non et ambigendum . tur , ctia nil non praemis ae fuerint preces III. Ad Eucharistiae consecrationem P- illos , quibus Peritur , ut panis , Sc vinum Ia illa sussieiunt verba, quae Salvator pro- Corpus, Si Sanguis Christi fiant: siquidem tulit , dum Sacramentum Eucliaristiae in- in Missalis Romani Rubricis praeeipitur, ut
stituit, ouae totam vim liabent, Iicet nou s post consecrationem hostiae , immo M pest
307쪽
s. tristionem Sacerdos deprehenderit eam ho illain non fuisse triticeam , aut comptam fu- me , novam Se aptam accipiat , si facta prius oblatione eandem consecret , incipiendo non a praemittis orationi et Canonis, sed tum a miliemis illis verbis , qui pridie quam pateretis . Ii Ecclesiae vero Graecae , Orientalis Liturgiis , preces quibus trania mutatio oblatorum munerum in Christi Corpus , M sanguinem postulatur, licet consequantur evangelicorum Uerbonum pronuntiationem , non tame a I veritatem transab- tantiationis potantur necessariae: nam lompletis verbis evangelicis adstantes respondere jubentur , Amen, qua' dicant inquit Graecus Cardinalis Bassation in Iib. de Sacramento Eucharistiae vere ita es , ne di- eis : certe Corma , ct Sa uuis tarsi sun sanumera proposita , ira credimus , ita renide 4m- . Et non pauci Graecorum , pergit
laudatus Auctor vel ex ipso populi dicto
Ameη continuo subliciunt, ex antiqua fessi. tan consuetu ine , Si traditione : credo Do mino , at e fateor , te es a Filium mi Dii.
similia verba post Amen proserenda, expresse habent iniuncta: Vere hoe es corpia livιm , vero Ne est Sanguis rutιι , ita credimus , ita cere sina persuasione tenemiu . Ea sola Werba a l consecrationem Eucharistiae sunt necessaria , sine qui biis conversio panis in Corpus, gi Wini in Sa guinem Christis fieri ne uir. Porro ad eam peragendam conversionem prae-uer veres Christi ira Evangelio descripta nullis aliis est opus ; nam pra .licta Christi verba se solis eonversionem perfecte sgnifieanr, immo ex sola in tota Liriiugia signifieant verso ea sola essiciunt. Sacramentorum enim N. L. proprium est id , quod senificant , sma: efficere . Immo vis praelata verb talem coli versionem statim , fit independenter a preeibus subjungendis inducerent , a.
sua veritate deciderent: non enim vorum e
set ibi adesse Corpus Christi , quando dieitur , me es Corpus meum . Denique exti dendas preces liturςicas a consecrationis eΚ-cacia , St Iaecessitate sequentia evincunt rationis momenta . I. Quia ipsis non est usus Dominus ad Eucharistiam constes eudam . E.
Nee eas in eum finem adhibendas Apostolis praecepit . Ubi enim de illis verbum in toto Evangelio reperies t 3. mia praelatae preces sunt institutionis Ecclesiaclicae , atque humanae tractu tenaqoris ab riciniae Pal Gribu. Sacrificii celebrationi adjunctae, & pro locis , nationi Rite diseriae , varieque dinpositae : cum tamen Eucharistiae formam conia seeratoriam divinitus traditam negandum non sit . a. inita huiusmodi preces non dicuntur
in persona Christi, sem in persona Christi
Eucharistiam consecrari Concilia , Si Patres docuerunt. inita eaelem etiam in Missa, quae a Graecis in diebus ieiunii ex praesanciati fieatis celebratur , recitantur; cum tam neoniserandi ossicium ibidem exercere nec pota sint , nee velint. 6. Q ita se ut Baptismus solis Uerbis Evangelicis consecrari dogma e ploratissimum est, ejusque firmitatam , fleveritatem non pendere a ritibu , Si Preca tionibus , quae Metellae ordinatione sacrae lustrationi praemittuntur , vel adiunguntur ;ita ent Eueharistia solis Christi verbis non eonfietatur , set liturgiearum preeum indiageat influxu, nulla solida ratio , vel congruinentia afferri potest . Non sciat igitur necessariae ad consecrationem Eucharisti e preces aliquae : sed sola sume uat Dominica
IV Bene est , exeip a 't nonnuli vel roe Theologi memorati a D. Th m. cf. 78. ars. I. ad T. qtri sola Evangelica verba eonsterationis sormam eontinere far mur , athaec
308쪽
hine ab illis Mista precibus , Si praecipue
ab iis, quae continentur in canone, separata non operari putant, quibus ex parte adhaerent Scorus, Angelus , M Pas qualigo , necessarium ad usidam eonsecrationem ducentes paedicta evangelica verba subiicii, eoniungique saltem praecedentibus illis, γῆ pridie qtiam parererim Sic. quo a Sacerdote in Christi persona pronuntiata lintelligantur. At. x a vero aberrare sic ostenditur . I. inna ex Conestiorum definitionibus , Ri SS. PP. testimoniis mox addue iis conflat, iis solis verbia Meharistiam consecrari , quibus eandem Christus eonfecit. Quia ea sola corporis,
Si sanguinis Christi praesentiam signifieant. 3. Quae Meerdos ex persona Christi profert,
funt sola Christi verba evangelica, non vero quae istis praemittuntur , usi subjunguntur in Canone , vel in tota missa . Praeterea inconsequenter, St inepte Adversarii fateam
res in eisdem solis verbis sormam Conscera tionis positam esse , alia antecedentia ad consecrationis effectum requirunt, & contra communem Catholicorum doctrinam, Conciliorum quoque auctoritate firmatam , triarantummodo ad cujuscumque Sacramenti perfectionem necessaria praedicantium, neu p
materiam, sormam , Et intentionem Misamistri . Nee urget ratio Moti , ει sectatorum ejus , nimirum praelat λ verba , cui pridie quam pateretur , ideo esse praemittenda , ut formae verba a Sacerdote in Christi persona pronuntiari constet , ti veri ficetur . Nam ad hoc sumit voluntas , ει , intentio Sacere iis, qua ad hoe se determinet , ut egregie docet S. Thom. l. l. dicens: Si Sacerdos scin
,, la praedicta verba formae ) proterret eum
intione consciendi hoc Sacramentum, pri- , , sceretur hoe Sacramentum : quia inten-M tio saceret , ut haec verba intelligerentur quas ex persona Christi prolata, . em
tiamsi verbis praecedentibus hoc non rc - citaretur ἱ gravitet tamen peccaret Sacer se dos se conficiens hoc Sacrameatum, Mi.
is pote ritum Ecclesae non servara . V. Tota forma consecrationis panis in hisce Christi verbis , boe es Comptu metim a lide consistit , vel etiam in aequivalentibus, quae sensus substantiam non mutent . Frima nostrae doetrinae pars est manifesta , fit ab omnibus Theologis admitti ur , cum i iis verbis collocanda st hujus Sacramen D lor-ma , quae possunt essicere , Si reap e essici ci lint , quod significant: hoe autem praestant. praefata verba , quae clare , distincte , com- plete conversornem panis in Corpus Christi significant: proinda Si illud effetunt . Dixi consstere sermam in aequivalentibus verbis , quae sensus non mutem substa; .tiam, ut diximux in prima parie de Sacramentis in genere Dissi λ. c. 3. n. 4. etenim non sonus materiali .vcrborum in Sacramentorum sorinia ad istorum consce ionem concurrit, atque odesideratur , sed eis adnexa fgniscatio , quae quoties in variis die ionibus ejusdem , aut diversis idiomatis eadem veraciter repe ritur , totics illae ad verum , Si validum
Sacramentum ossiciendum indiseri ininatim ae
quipollent ; licet, ut dicemus in Consectariis, etiam accidentalis mutatio culpa , L. quidem
VI. Quaenam autem sit substantiali et m ratio , quae in hac sorma sensum corrumpat , ει quaenam sola accidentalis, quas sese vel, inquirunt lossa discussione Theologi
nos breviter praecipuas expendemus . a. Si
pro Me dieatur iliud , significatio muratur ;quia pronomen illud non ca rei praesentis sta Iemotae demanstrativum . 1. Uud, idem valere puto , ae hoe , licet subtilius aliquinolent hoe pronomen potius rem denotace
plaesentian alteri, quem a loquimur , non
309쪽
ipa loquenti et sed haec iterpretatio nimium
Io oe mihi accersita apparet . 3. me es Corpus m tim valet , si se 'sum non mutet , quia ex errore grammaticati ab imperito loco ια adhibeatur a secus vero , si pro i eali adverbio usurpetur , tunc enim Lutheia ranam exprimeret impanationem , non veram elementi transab. tantiationem. 4. v tium nullitatis incurritur, dicendo Dee Coinptis metim ; quia conversionem non indicat.
s. Ita D ablatio verbi subitantivi Eq, dicti do solum me corpus metim , transiabitanti tionem supprimit , 8t obscurat. Non desunt tamen Theologi , qui illius on issicinem sormam non corrumpere putant , inter quoa
Sylvius , quem senuitur Natalis Alexander rquia, inquiunt , & facile subiti telligitur ,
gi familiare ei Latinis ta e verbum omiti ae . Quae tamen ratio non me omnino convincit . Non enim agitur de re , quae jamῆn se talis sit , alteri demonstranda , ut eum dieitur , Haee pecunia tua ς sed de re, quae verbo efficienda , Si in aliud plane tran sormanda , quod est clare designandum per uerbum est 63. Consentiunt tamen om 'es graviter , D incrilege peccaturum , qui illud omitteret: addo fit dubiam saltem redderet consecrationem . 6. Similiter Me sit , vel fiat pro est veram enuntiationem tollit; quia in imperium, vel desiderium degenerat. 7. Hae voces, hoe sit , essisit ar , madit , tro sit , transmutatur , eo ea titur , dubium nullitatis inducunt ; quia licet ad conversionem signifieandam sint idoneae ; non tamen prinsentiam stabilem , ει permanentem Christi indicant . 8. Simili laborant nullitatis destini
hae voces , c secro, elucteto , eo situs , ex
bibes , repraesento Corpus meum . 9. Significat pro es ponere Iaiinglianam haeresim mani festat , sensus eversonem constititit. ro. Si loco corpus dicatur caro, inutilem reddi sormam nonnulli arbitrantur z quod tamen ceristum omnino non eli; cum in Scripturis e ro Pro corpore sumatur, immo & ipse Chri lius de suo Corpore dixerit, αγο mea vere r ca x : Practice tamen dubiam esseit lasemam 4 gr. verborum transposci .e aliqua do ita mutatur sensas, ut forma corrumpatur , ut si dicas , boc corpus est metim . χχ. Si vero dicatur , Me s Corpus Christi , nulla est forma ἰ quia non amplius in per sona Christi , sed mere recitatione verba pro
feruntur . Oppositum tamen sentiunt Salma
tieenses , auctoritate freti S. Thom. in Iridist. 8. q. v. dicentis: Converientius diei hoe es eorpus meum , quam Me es coetus orbii : ex quo colligunt ex mente S. D. iIlicitam potius esse , quam ineptam hujus modi locutionem . At non attendunt , ibi mΤhom. convenientiam institutionis, non usum formae indigitare , quae se adhibita periculo
saltem frustrationis Sacramentum exponeret omnique alieujus finalis litterae suppressio ,
vel in finem mutatio latinitatis ignorantia , vitio linguae, celeritate pmnuntiationis, ina la consuetudina aliqnando integrae nationi
communi , ut si dieatur , boebe es, vel saeeorptis , vel eouptis meiι , vel in me , sormae validitatem non infirmat ἔ Cum vel bomniasgnifieationem , 8t intelligentiam apud audi enim non tollat . Quod si attenderent scrinpulosi Sacerdotes , se ridiculos non praeberent in praecavendis superstitioso , M deformi eo- natu pronuntiationis desectibus, os , vultu
Syllabas distorquendo, dum ne quid minimum peccent , formidant . VII. In forma musterationis Calleis haec verba , Hie est Sanguis metir , vel Hie est ca Iis neminis mei , essentialiter , D insaltibialiter sunt necessaria ad effectum consequendum . Huic doctrinae millus est , qui obsimilat; nec illi qui Si reliqua verba ad esse tiam
310쪽
TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.
tiam sermae pertinere arbirrantur, qui certe
luec non excludunt , inamo in er praecipuas enumerant . Et revera PP. omnes, qui verba recensuere , quibus Calix Eucharisti eus consecratur , illa memorasse leguntur . Ita S. Justinus M. in Apol. 2. S. Ambros. litν. de initiandis eap. s. Si a. de Sasiramentis cap. s. S. Gaudentius tract. a. de Exodo; S. D. Damast. 4. de Fide cap. 4. Eusebius Emissenus , aut quicumque sit Auctor seriamonis de Corpore , 8ι Sanguine Domini , qui Tom. 9. inter opera D. Hieronymi Iegitur , ει etiam refertur cap. quia Corpus de eoniserat. dist. G Auctor serm. de Coena Domini inter opera S. Cypriani, Si Inia cent. 3. lib. de Missae Mysteriis eap. 6. Pro terea uniformiter tu omnibus antiquioribus
Liturgiis habentur , sive quae S. Petri, Jacobi , & Marci di euatur , sive quae Basilio, Gregorio , Clirysostomo tribuuntur, Et in pi
risque Maronitarum e proinde eorum omissio irritam facit consecrationem . VIII. Cetera formae vel , praeter laudata , quae in Canone communi praescriban- mr , nimirum e Nisi ct aterni Tisamexti
Misterium fidei , qui pro vilis , ct pro mul
tis ULMetur in rem glanem peccatorum , Pr habilius non ita pertinent ad essentiam sormae , ut aliquibus , vel omnibus omissit nubia sit consecratio . Haec nostra assertio in
signes , etiam in Thc mistica Schola, habet
adversarios ; sed habet quoque ceIebres etiam ex Thomistis patronos, cum quibus sentiens
sic eam evineo . r. Auctoritate Patrum inr erede ii numero laudatorum , qui so' praelara priora verba ceteris omissis ad con feci ationem adducunt, prosecto rum alia desa ita , nisi quia iis solis totum haberi consecrationis c Tec una censebant . a. Relietu
verba non esse ad ecte uin nece Caria omn-dunt Scripturae mentium , antiquarum Li- λ:tirai Thiol. alii al. rin: . VI. rgiarum usus, ει plurimorum Theologorum consensus. Et quidem hoc postremo titulo
excluditur necellitas partichilae enim , quam omnes c sentiunt, scut Se in consecratione
panis , non esse de essentia formae : D licce eam adhibuerit S. Matthaeus , at reliqui tamen Evange istae M Apostolus omiserunt. Verbum quoque Calix ab essentiali serma excludendum videtur , quippe quod fgurata locutione usurpatur ; ut docet S. Thom. hic q. 78. art. 3. ad I. vel, ut idem subdit per metaphoram ἔ quia per Calicem sis militudinarie intelligitur pesso Christi .
Et revera neque apud S. Matthaeum , neque apud Marcum in verbis Christi Caliconi consecramis mentio habetur Calleis, sed smpliciter dicitur , his es Sangtiis metis. Prieterea merito ab essentiali forma excludi pota sunt illa verba aeremi , mastorium AIei, qui nec M. Matthaeus , Marcus, Lucri, Si Paulus , nec ulla scriptura canonica a Christo dicta commemorarunt; neque in Liturgiis S. D. Chrysost. 8t Basilii frequentissimis in tota Graecia , neque in ulla alia antiqua, sive Graecorum , sive Syrorum, sive Maronitarum, aut Mogarabum in Hispania , aut Athiopum in Abyssinia reperiuntur: unde pos ta illorum essentiali necessitate hoc maximum absurdum e siet deglutiendum , videlicet Ecclesias omnes Crientales ab immemorabi Iibus Reulis legitima Calicis consecratione caruis' se , ει adhuc carere . Addendum , verba ilia
nihil speciale da Sanguine Christi spnificare,
quod non conveniat tum aliis Meramentis ,
tum spicialiter ει eorpori Christi in Eucharistia , quale est esse masterit,m suei, Si p
si us aternae promiseris Novi Testam ex.ti nunquam revocandae . mora verba vero , quae Sasagia: nis etasonem pro mi his in remis rem peccatorum enuntiant , fatemur illa ex Evangelis M. Matthaei , Marci . ., Luca corsa in Ie .