장음표시 사용
331쪽
suetudo sit invecta non ministrandi Eueharistiam nisi de licentia vel Paroelii , vel Episcopi , ubi huius mcdi sive lex, sive conia
suetudo vigeat , est sal .cte servanda . Et certe Paroelii licentia requiritur, cum Sacramenta administrare sit Parochialis j viis ., 8t in Brevi concessionis privilegii pro domestico Oratorio clausula sit apposio sine quorumcumque iurium Paroebialium praeris cio. apropter non videtur licitum privato Sacerdoti iii privato oratorio sine i psius consensu Euchari iliam .dilfribuere . Quod si Episcopus hairc cometasonem sibi referret, nee ipsi Parocho lice-hit . Standum est igitur legi , 8ι consuet dini Disecesiam . NfEcTARIUM SEPTIMUM.
VII. Licet Diacono, deficientibus Prenhyteris, vel Parocho injuste denegante, Via
ticum morituro ministrare ; κt non aeque licitum apparet ratione magnae solemnitatis , t concursus populi , deficientibus Presbyt xis , Diaconos flabrogare . Primae nostrae propositionis parti consentiunt plerique , Si no hiliores Theologi : quia eum tunc u gerat Di vinum praeceptum de Eucharistia sumenda , Si habeatur saliem extraordinarius Minister idoneuet ad eam ministrandam, nulla apparet erga Sacramentum irreverentia , nec e
elegasti eae disciplinae disconvenientia . Alteri vero parti adversari videntur ncinnulli The logi benigniores, qui censent in praelatis ca-sbus Diaconos assumere ad ministrandam Eucharistiam licere. At illis consentite non audeo , quia privata populi devotio cedere debet Ecclesiasticis ritibus , Si invalescenti di seiplinae , cum Eucliari stiae non concedit administrarionem Diaconibus , nisi in casu urgentis necessi ratis . Praeterea , ut optime
advertit Franaria, si hujusmodi eventus prae vvideatur , facile est sm Diaconorum Ministerio in tanta Sacerdotum irequentia , F puli devotioni , Si cor cui sui consulere . Si ex improviso, facile etiam ab uno Sacerdote
plurimis diitribui poteli , Sc praesertim si aliae
Ecclesiae iunctiones , puta Concio Sacra, minscias concentus breuientur . Denique consutatius foret ad aliam diem solemnitatem pro trahere , quam ictolitum adhibere Diacon rum ministerium. Videant tamen illi , ad
quos pertinet, quid magis videatur ει divino cultui , Si populi spiritual7 bono Lecentius ,
ει opportunius , in casa ceteroquin rarissimo . C sEcTARIUM OCTAVUM. VIlI. In extremo constitutis licet euique Saeerdoti Euehari ilia.n ministrare; nunquam tamen Subdiaconis, vel inferioribus Clericis, multoque minus Laicis. Viaticum moribu
dis praebere jus est omnino Parochiale, quod nullus sbi usurpare potest; proinde nec Regulares Viaticum administrare possunt , eum nullum nisi apocryphum Privilegium prod
cere valeant: immo illis hoc expresse vetitum est in Clement. tit. 38. c. I. Religi sis extra propriam Ecclesiam , Dei Monoerium ebarisiam ad eommi arionem Δρνυ non Ilaet. At urgente necessitate , Et deficiente Par eho, vel iniuste denegante, ex lege Carita tis, sicut ceteri Sacerdotes omnes , possunt, fit tenemur proximi spirituali necessitati subvenire: siquidem si euique Sacerdoti conce sum est Sacran entum Poenitentiae ministrare ; pari jure ει illi concessiim censetur urgente necessitate 8t Viaticum praebere . At nec in pari casu , ει ne eeli tate unquam licet Suidiacono, vel inferioribus Clericis , multo minus Laicis hominibus Eueharistiam ministrare t quia licet olim , ut superitis vidimus , permisium fuerit Laicit Si secum Euelia
332쪽
Eueharistiam deserte , 9 etiam allis mirii strare ; modo tamen haec disciplina est ominnino mutata. Et ideo S. Th. qui permi tit Lateo species consecratat e loco immundo
ronti gelldo extra, σνε , non permittit tamen
infirmo dispensare. Nec praeceptum divinum de Utatim sumendo urget, quoties impleri non potest servatis Ecelesiae ritibus , D si te gitimus deste Minister. Solum itaque Summi Ponti fiei indulto censent plures Theologi , quod olim LMea permittebatur, nunc quomque posse eoneedi justis de eauss. Sie Μariae Stuartae Scotorum Reginae , ab Angliae Regina Elisabetha Catholicae Religioni insensilima in carcere detentae, narratur a S. Pio U. eoncessum , ut SS. Sacramentum ad sui usum in eapsula rer ineret, quo ερ sem tipsam manibua propriis cibavit ε antequam Capire obtruncaretur . Et hic adnotara lubet, nee Begularibus , nec aliis baeerdotibus co cessum , inscio Parocho, prima vice puero a se instructos Sacrae Meniae admovere ; hoc enim quoque ad jus Parochiale pertinet: Minit enim ad ipsum dumtaxat pertinet vitam
spiritualem dare per Baptismum ; ira & pertinet ad alimoniam hujus vitae eos admittere e 8ι quemadmodum ipsi soli competit postremum Viatieum dare ; ira & ipsi competit primum Viatieum praebere. Nullus itaque praesertim ex Regularibus hoc munus fi-hi arroget. Instruam quidem pueros, Se pila
exiit retationibus ad sacram merdam disponam: at ad illam e- accedere non sinant, nisi prinpr o Pastori se s stant, Et ab eo ad Sacram Eucharistiam admoveantur . quam etiam ipso sua manu exhibere deberet , ri eommuni-Caturin prima vice in eo humiliter postulare .
II. Non Heu Issantibas Euctaristrum ministrare. III. Enotumenis non es denegoti Communi Id. Niam di perpotin amensibias fit danda com
UL In morte paenitentibus ηon es deuegand Eueharistia . VII. Mortuis noη est danda Elielarissia . I. MNIS, Et solus homo viator , Se bap-- tizatus, ac in stata gratiae constitutus, est subjectum rapax Eucharistiae fruct sola sumendae. Ex dictis in traii . de Sacram . in gener. jam ostendimus, pro solis hominibus, ει quidem viatoribus, Sacramenta institui fui sie ; proinde solos homines, scut ceter rum Sacramentorum , ita 8t Eucharistiae utiliter suscipiendae esse capaces, in quibus t men Baprisma poesupponitur, cum per ejus characterem idonei fiant ad cetera suseipietHO Sacramenta. Est etiam Eucharistia Sacramentum vivorum , proinde gratiae statum postulat. Et revera spiritualis vita , ad quam Eueharistia noscor instituta, non potest con- ervari , si augerἱ . nisi in homine eapaei , γε indigente talis augmenti , ideoque viat re ; in homine iam spiritua' iter nato , adeo que baptizato : denique in scim; ne sp ritu liter vivo, adeo ne ἐn statu gr ἐν existente; ut susus ostendem ut , ubi de dispositioni in ssero' Il. Li-
333쪽
II. Licet olim infantibus bapti ratis va- Iide , & utiliter Eucharistia ministrata fuerit; modo tamen in Ecclesia Latina ea invaluit disciplina , quae vetat ante annos discretionis Eucharistiam pueris ministrare. Et quidem Ualide, ae utilier suscipi pose etiam ab insantibus Eueharistiam ex praecedenti constitassertione ; eum nulla in illis desderetur conis ditio ad utiliter hocce Sacramentum recipiendum i sunt enim homines viatores , M ingratia constituti per Baptismum, Si desectum actualia voluntatis supplet consensus interpre tativus Ecclesiae, immo illorum , quibus subiacent, quique eis ministrant, sormalis; sicut in eorunmclem baptismo sumit offerentium, Et ministrorum intentio. Hi ne per duodecim
Reula licet Maldonatus ad solum sex priis ina secula coarctet) tam in Orientali, quam in me identali Melesta inolevit consuetudo , ut insantibus sub specie vini insunderetur in o. Eucharistia statim post Baptismum. T ses hujus consuetudinis III. seculo sunt S. Cyprianus lib. de Lapsis , IV. Meulo S. Am-hrosius de initiandis eap. 8. , V. Meulo S. Augustinus epist. et x I. ad Vitalem; UII. VIII. IX. 8t x. Concilium Tolet. XI. ordo B manus , Iesie Ambianensis Episcopus in epist. ad Sacerdotes , duo MMSS. Codices ab H
gone Μenardo in Notis ad Sacramentarium
S. Gregorii citati , Rodulphus Ardem in sermone pridie Pasthalia habito. Tandem XILSeculo nondum ubique in Oeeidente desiisse
Hugo a S. Victore lib. r. de Sacram. cap. et O. inditat, ajemr ,, Pueris recens natis ,, idem Meramentum in specie Sanguinis estri ministrandum digito Sacerdotis, quia resesis naturaliter sugere possunt .... si sine pinis riculo fieri potest M . Qui tamen ibidem
norat , alicubi a Presbyteris, antiquae consuetudinis speciem retinentibus, sed non rem,
Si veritatem , dari eis Ioco sanguinis vinum.
Immo hune morem etiam nune obtinere a
pud Graecos constat ex Euchologio etiam nune a Gra eis adhibito , in quo communio infamium praescribitur , nec non ex Areudii Graeci lib. de Sacram. Eucharistiae cap. 4O. consona testificatione . Hunc autem morem tandiu in Ecclesia etiam Latina servatum , t tenta temporum ratione , licitum, laudabilemque sui sie agnoscit Tridentina Synodus
sessi a . cap. 4. scribens e Non est damnan
Patνει sui facti probabilem causam pro illi
temporis rati e habuerunt die. A XIL autem seculo ea consuetudo abolita omnino est, cum
in Ritusibus latinis, ab eodem seculo seri tia , nulla habeatur de inlantium comm nione memoria. Et ideo S. Tho. ad uigenistem hane XIII. Meuli disciplinam respiciens ribebat , hie q. 8o. a. 9. ad 3. ,, Insan
tibus non esse Sacramenta danda, quamvisis quidam Graeci contrarium saeiam M . Et revera Calleia usu , usu , Laleis apud Latinos non amplius communi videlicet a XII. seeuto insantum quoque Communio . quae aliter, quam sub speeie vini omnis de peragi poterat, cessare debuit. Porro haee
veteris moria abrogatio eirca insantum communionem induxisse quoque prohibitionem graviter obligantem praesumitur , Pueris an te rationis usum Eucharistiam impertiendi ;i demae peccati mortalia reum sore Sacerdotem , qui eam talibus porrigeret, utpote in re gravissima Eeelesiae praxi adversantem , communis Theologorum sententia non ammbigit. Potuit Uero Eeclesa occidental is, non obstante antiquiori consuetudine, puems, do nec annot discretionis obtingerent, atque Pastoribus edocti , ae probati suissent , na-dum. eximere a Sacra Μensa , sed fit arcere . Immo Iaudabiliter se gessit in hac ve- terit
334쪽
tetis diseἱ plinae innovatione ad consulendum reverentiae Sacramenti, ad cujus susceptionem nulla praecepti divini , aut medii necessitate illos noscebat adstrictos, qui haptismalem gratiam ob aetatis impotentiam nequeunt amittere , ut advertit Trid. Syn. cap. 4. 1ess. et r. praestat enim Eucharistiam decenter, atque devote , ει cum uberiori proventa ab adultis accipi , quam innocentes pueros aliqua gratiae ad salutem minime necessariae a ceIlio ire donari . III. Energument a Saera Mensa non sunt exeludendi , dummoco Ei usu fruantur rationis , Si devote, ac reverenter pollini accedere ; licet olim eis fuerit denegata , praeater quam in vitae exitu , 8t fortassis non
ratione satus , sed causae . Et certe in ori ente morem viguisse primis seculis arcendi Energumenos a sacra Mensa, colligunt Reeentiorea eruditionit Ecclesiastieae indaeatores ex Can. 78. illorum, qui Amsolici audiunt,
nee non ex Auctore Constitutionum Aposto-l earum, qui lib. 4. testatur, adveniente oblationis tempore Diaeonos alta voce clamaiare consuevisse : Omnes Careetament, omnes ta
fessi diseedite , gi ex Can. 29. Illiberitani Concilii , 8t etiam ex Auctore libri de ricles.
Hierar. cap. 3. ει D. Joan. CIuysostomo hom. 3. 8t 4. de Incomprehensibili Dei natura . Non tamen certum est, Energumenos ab Eucharistia depulsos ratione talis obsessionis; sed quia , ut observat S. Th. nondum erant bapti pati . Quamobrem putat in laudatis Canonibus , Si in libro de Eceles. Hier. sermonem haberi de Energumenis adhue Catechi me nis , ut dicit in xv. ad Anibaldum d i l . 9. a. s. ad a. , vel de illis Energumenta , qui ob aliquod insgne crimen a Daemone torqueri cognoscerentur, ut sensit in IV. sen. dist. 9. q. r. art. s. quaestiuncula ῖ. ad 2.,
vel fortassis etiam lata fuit lex , vel invecta Pattiarai NeoI. Moret. Gm. VI. nsuetudo pro illis , qui a daemone in su-
rorem subinde agerentur , ει de quibus timendum eset, ne suis incondiris motibus , ει clamoribus Saerificium turbarent . In morte vero nunquam illis denegatam L Lehattiastiam, manifestum facit Can. 37. Illiberitanae laud. Synodi statuentis ris , Di δεμ ν itibtis immundis varansur , si in sit e mor. itfuariu eonstituti, baptizari placet ι si oero Ddeles fueνiis , daedam eis esse communionem . Contrariam autem consuetudinem Si olim in pluribus Ecelesis obtinui sis , Si nune quoque obtinere deducitur ex can. 4. I. Synodi Arausicanae V. Se eulo celebratae se statuenter Mnrigui reni iam baptizati , si de purgatione suae irent , ct se sollicitudini cieriso rum tradaut ,
moniti que obtemperent , omni modo eammuniarent , Sacramenti l tis virtute , via muniendi ab incursu damonum , quo infesotur . ves pur gaηdi, quorum iam ostendistur vita surgatior .ioannes quoque Cassia. ius a D. Th. loco cita ad Anibal. Iaudatus Collar. 7. cap. 29. Sc3 o. apud Orientales in more fuisse testatur, Energumenos adversus daemonis impetLs , saera Communione munire, eui haec addit diserte r Eis , qui ab immindis vexottir spiritibtis, Communionem Geroseu iam a senior imnostris nunquam meminimus iηterdictam e quod non parum memoratam paulo ante Angelici Doctoris interpretationem confrmat. Jam vero ab illo tempore eandem ad nos usque perdurasse disciplinam dubitationi no:i subest :eamque, ut vidimus, D. Th. cui ceteri substribunt Theologi , in Iocis laudatis tuetur. IV. Perpetum amentibus olim, saltem r: Ifine vitae, concedebatur Eucharim, extra tamen expuitionis , similisque irreverentiae periculum ; sed modo non est illis dan da , nisi tempore lucidi intervalli , cupienti bus , Si dispostis , vel saltem post illud eum sensu pietatis decursum , si de vita periclit
335쪽
tur . Quemadmodum olim , ut n. a. diximus, unos erat Eeelesiae insantibus Eueharistiam minii rare , ita di perpetuo amentibus ἰ neque enim pejoris conditionis isti habebantur : qu Propter ut can. 18. Concit. Arata. statuitur: montibus ειι eum quo sunt pietatis e ferend Satramenta . At in Praesenti Ecclesiae disciplina extra mortis casum, solum rationis usu fruentes ad hujus Sacramenti susceptionem admittuntur, in quibus videlicet alicujus de votionis, reverentiae praesumi possunt anfectus. Dixi extra mortis periculum: nam urgente extremo vitae agone statuit Concit. Carthag. IV. can. 76. dari FLM indicem: B, qui in infirmitate poen. tentiam perit , fleasa , dum ad eum Sacerdos inυπatus venit , oppresses infirmitate obmutuit ,. vel in Phrenesim comersus suorit, dem resimomum , qui eum dierint , or acripiat paenitoetiam ς o, s μα-
αιιr impositionem , ct infutuatur ori eius α- .ebarisia . Et confirmat S. Th. Lic- q. do. a. 9, Communi accedente.Theologorum con
sensa stribens: Si prius , quando erant m compotes suae mentis, appMuit in ei de-- Wotio huius Meramenti , debet eis in aria , , titulo mortis hoc Sacramentum exhiberi , se nisi sorte timeatur perieulum vomitus , se vel expiationis . In huius doctrinae confirmationem canonem recitat Concilii Cariaehaginensa , quam dedimus. S. D. sententiam adprobavi Si Catechismus Romanus de
Euehar. n. 64. docens: si antequam in amari-
amenti bas neu dandam Euchmistiam nee in
fine vitae is quia in eis c inquit A. P. nul-
,, lo modo Praecessit hujus Sacramenti dev is tio , Et iuxta Catechismum , amentibus, qui tunc a pietate alieni sunt , Sacrame ta dare minime decet . Caute tamen Saeeindos advenere debet, ne amentibus , qui Gliam pie petierant , vel desideraverant , . in
animum veniat. sacram hostiam expuendo repellera . proinde , nisi moraliter certus sit de deglutitione , non ministret . U. Semitam is, menteque imbecill bux, seut Sti surdis , ac mutis non est absolute deneganda Meharistia. Nam hujusmodi s ani latui , seu imbecillas non prorsus luce
earent rationis ψ siquidem di . meealidi cap/ces sunt . .amvis aurem periacta diseretio isne non podeant, ει .assimilemur adoleseentis
hus inexpertis , atque immaturi iudicii; possunt tamea aliquam hujus Saeramenti devo tionem concipere, quibu proinde tum in iista , si aliquo sensu pietatis inveniamur imis ri , tum maxime. in decessu.e vita e P dit tantum honum non denegare . Iin do et S. Th. l. q. 8 o. art. s. scribens et is Aliqui,, dicuntur non habere usum rationis dupli- ,, citer . Uno modo , quia habent debilem is ukim rationis ; scut dieitur non videm , is qui male videt. Et quia tales possunt aliis quam devotionem hujus sacramenti concipe-M re , non est eis hoc Sacramentum dene-
,, gandum Muti vero , 8i simul surdi ab aliquibus Theologia omnino ab Eucharistiae sumptione repelluntur quippe quoa in
eadem classe cum tatuis. . , ratione destitutis reponunt. At quamvis plerumque prae
dit ox intelligentia destitui, di in fide erudiri non posse contingat ; experientia tamen compertum, est , id non esse universalit et --ram , Si nonnullos inveniri , qui per nutus,
gi motus visibiles , seu palpabiles de aehus etiam in se dissicillimis instruuntur. Non de-hent
336쪽
TRA . X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.
Bene igitur , qui ii vitio laborist , indis- relabebantur , alicubi locorum intra Eeel.-eriminatim a saera Communione Tepellis sed sam Cathosicam , a societate christiana peris debet Paroetas attente expendere, quid in petuo exclusea fuisse , adeoque Et ab Euct hia rebus humanis valeant, quam Praeses ristiae participatione repulsos . Verum severiorrant mentis i melligentiam, quam vitam haee disciplina, quae nunquam ubi quo , Strant, num devotionem aliquam , εα Pieta speciatim in Ecclesia Romana obtinuit , Nie rem ostendant, Se juxta has dispositione . vel nae Synodi can. I 3. sublata sale, quae juxta date, vel subtrahere Eueharistiam . Dionysii Exigui interpretationem generaliter via omnibus in morte poenitentibus , indixit Omni milibu is ex. is posito, di potiere graviorum scelerum reis , s Euina i- semii sibi groiam cammianiollis tribui, DB stiam petant, mos est Ecclesiae eam nora de- ptia ex talario e dare debebit . Idem eonstitu- negare , sit nee ipsa reis publico supplicio erunt Innoe. I. in epist..ad Exuperium To
damnatia ; quamsia in Galliis, Si HUPaniis lolanum Episcopum ἔ Siricius in vis . ad Hi-
eontraria vigeat disciplina . Antiquit reis merium Tarraconensem eap. s. , Greg. II. quorumdam gravissimorum eriminum , esiam epist. ad Bonis. li,noe. HI. extra. de Poeni- in vitae dilatimine positis , denegatam suisse tentia , ει Bemisi. cap. Quod lede, die s rminaristiam testantur plures Canones Illi - μ illa verbo , per quod poeniteradam miniam , eitani Coneilii , Si S. Cyprianus martyr r non negamus, natistim etiam, quod vexepist. 11. ad Antonianum, ubi in Africa ta e- p Misentibus exbibetur , inteIIigi volam , ut ehoa, At adulterea ad Ecclesiae Pacem , Me e Usum deeedem ibus danagatur . Quoad remque gi Communionem, nunquam recipi con vero ultimo supplicio affetendos, in Galliit suevisse testatur . Et licet idem . Martyr , communionem illis denegari tradunt indigenae habito Coepiseoporum Concilio, rigorem hin Auctores, Gumelius, ει Juveninus. In Hi Diusmodi temperaverit ; eis tamen, qui P paniis quoque hunc eumdem morem, a se nitentium numero se aggregrae negle erint, tamen improbatum, suo tempore vigui sie te- neque , s infirmitate urgente, Postulassent , startar noster Domini eua Soto in IV. dist. xx. praebendam Communionem Permisit z quia , q. I. arz. 1 I. Nonnulli tamen posteriores inquit, rogare suus uoη deIihi maiientia, sed Auctores fidem faciunt nune temporis desii , mortia timentia admonitio impeIIit; nee dig-ι se . At in aliis omnibus Eeelesiis contrariam est mmto Mevera 'atium, . qui se πω co omnino disciplinam semper Uigui sie, nee hu-guaist ego morit-νm . inod M Arelatens , iusmodi reis deuegatam fuisse Eucharistiam . I. Conei l. eonfirmavit, statuens in ult. ,ει- ostendunt Conciliorum inguntini , ει none et Apontis , qui se Delo a praefo- matiensis decreta. Nam in priori Concilio IX. rarunt, uee 'nitentiam agere curaruηis si s laeulo ceἰebrato in can. 7. dicitur r sttio stea issismisata eorrepti prauu matre tiam, II rem es ab aliquibus fratribus de iis, qui iamis ris nos daηdam Saeram communionem, risi rerisido si e duηtur pro suis 'Ieribas, poste-re Lariis , di egeri r fructus digηor Imite I Ionem Deo pera Lim , utrum es vera eorum
xi . Immo eruditissimi Viri Petavius, Alba ad Geloiam deferenda , Aut o oblaι συι pro spinaeui. lannes Morinus, aliique plures cen- eis ossareudae , ct Misae eelabrodin, o non t. sent , illos quoque, qui post actam 'ni' stilibus reo dimus, s omnibus d peceatis sui, tolutam publicam in .eadem atrocia crimina puram eo esse em agentibus, ct vere paeniserr-
337쪽
sistitum danda s eur ηοη eis , qui pro p. retis suis saeram externam persolvum t Co tendit quidem Gaspar Iuveni nus CommianiοηIs
nomen hie posiriam ad absoluta is beneficiisum restringi . Verum gratis omnino, St in tiliter : nam M, quo hec Concilia agebam tur , tempore istud vocabulum Eueharidiam potissimam designabat , 8a praeterea probabile non videtur eis unquam ab Eciaesa Eueharistiam denegatam, quos absolutione Sacramentali non reputasset indigam. In Galliis enim ideo olim denegabatur Fucharistia , quia Si absolutio ipsa non dabarur I ut petet ex Caroli VI. Francorum Begis Parisino edicto stib finem X l. . Sectili dato, quo adpetitionem Fceles a licorum virorum sublata Riit durior consuetudo eis dein neque ablolutionem Saeramentalem impertiendi . At cumerrea Eucharistiam illo edicto nihil statutum fit , perseveravit mus E..cliaristiam denegandi.
VII. Mortuis hominibus non est danda Fueharistia . Invaluit olim abusus tum in Oriente , tum in occidente Eucharistiam eum defunctorum eo oribus sepeliei di , prout ex Amphil hio in vita S. Basilii cap. 8. , ML . Gegor. Μ. lib. a. Diat. cap. 24. alii que seriptoribus hujusmodi i. consultae demisvicinis exempla reserentibus intel Iagitur . Sed illum landitus evertere curarunt pluriu Co
cilia , nimirum Carthaginense v. sub finem
IU. seculi ee ebratum decernens et Placuit, ,, ut eorporibus defunctorum Elicharistia non ,, detur: dictum est enim a Domino: Aeei-ν, pite , di editer cadavera vero nec accipe-H re possunt , nee edere M . Quod incretum It novarunt Concilium Altis orense can. et . Trulla 'um ean. 8o. B ejiciendi lanx quo uiae a saerae Mensis participatione , Ned una
vagani , ηι Iudaei, sed Si ipsi Catechumeni, qui e eui nondum spiritualem vitam per
Baptismum sunt con cuti . Nee audiendus Marsilius, qui putat Catechumenis dari posse Em. hamihi cum cibum, praesdium sui errori quaerem in Fribis Innos. III. cap. 3. de Presbytero non baptimio dicentis: Saerameniatum eoηψgii , ct Gebaidisia a non bapti tis. reeisi Dis . Haec enim verba , praeterquam. non asserendo, sed disputando a Pontifice dicta sunt exponi possunt , ει debent de sumptione materiali Euenaristiae , non verodo Samamentali , quae scilicet ad spirituale animae nutritionem M opero operato prodego
II. Quomodo sint a Saepa Mensa publici Pe
I. RAVISSIΜΟ polluuntur Sacrilegi , qui
X eum conscientia lethalis peccati, intiam dubia, ad lacram sumenidam Foch ristiam accedere praesumunt. Nullus profecto est, qui ambigat de hujus veritate di ctrinae, quam aperte tradit Apostia us ad Grinth. r.
p. II. - Quicumque mandicaveri pa-
, , nem hune, vel biberit Calicem Domini ,, indigne , reus erit Corporis , , Sanguinis is Domini . Probet autem seipsum homo , Si sic
338쪽
ΤRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE
- Si se de pane illo edat , & de calice is bibat . inii enim manducat, D bibit in-
, , digne , judicium sibi maenducat, & bibit,
is non diiudieans Corpus Domini . Eam dem veritatem confirmat S. Th. etiam de conscientia mere dubia, scriberna 4. ad Aniis haldum Dist. p. a. Σ. in eorp. is Si alicui ., ae denti ad Sacram Communionem di- ,, ctat conscientia , quod si in peccato mor- , , tali , peccat moataliter; quia cuilibet eo is seientia dictar, quis immundus Sacramen- ,, torum participatione indignus est. Unde , , quicumque eum conscientia peccati moria, , talis ad Eueharistiam quae est Sacramen- tum Sacramentorum accedit, contra eonis scientiam agit . Nec differt quantum ad
,, hoc , utrum habeat emtam conscientiam,
is vel eum dubitatione ; quia qui dubitat , se discrimini se exponit e s autem si alidi, qua levis cogitatio , quae dii bitat in non inserat, contrariis rationibus repulsa , non
,, impedit Eucharistiae pereeptionem ἔ impe dit autem , si dubitationem inserat, quan- rumcumque levis si . Sed de hoe it rum sequenti capite .
II. A Sacra Mensa repellendi sunt publici Peceatores , niti de eorum poenitentia , Si emendatione constet, & publico scandalo sati laeerint . S. Th. hic q. 8 o. a. o. Publicos peccatores in duas dividit classes, nimirum , qui publici sunt noti via saeti , &qui notitia juris: , inudam scribi α) ma- is ni festi sunt per evidentiam facti, scut pu-- bliei usurarii , aut publici raptores ; vel ,, etiam per aliquod iudicium ecclesiasticum,
is vel seelsare . His autem peccatoribus alterurro modo publicis, notiscue denegandam
esse Eueharistiam , sive publice , sivo privatim , ει occulte petant, res est apud omnes Theologos omnino cerra, & a D. Th. comprobata scribente l. l. is Manifestis peeis catoribus non debet etiam petentibus dari . Et testimonium adducit S. Cypriani epist, r.
lib. Io. Pro dilectiου tua e sulendum me exist-masi, quid mihi videatur de hsDistribin , o Mago illo , qui apia oos e stitutus , an
in artis Da dedecor. perseverat , an talibus Sacra tam muvia eum eneris ebrisianis debeat dari . Puro nee Minflati divina , nee Ga gelica d sciplina eοπνtiera , in pudor , ct bruor vel si tam tu; pi ct tua mi eoutatione o detur . Quinam autem sit i huius mcdi publici peccatores a Sacra Communione rebellei
di , declarat Bituale Parisiense his verbis IAreendi sum 'blice indixi i , quales freto mi
illos , qui ex fama pub ca gravem ingeru Lee sua turpitudine suspicioi em . Scribit enim in IV. dist. 9. q. t. art. 3. Quod s sitis suspeso procedens ex fama publica, nonis debet ei dari Communio , neque in o
,, cu in , nenue in manifesto . Hic tamen advertendum ; si reus aliquἰ capite tam ratus ob erimen illi impactim , quod tamen perstae e trificiariis est , Sacerdotem aecei sat ad suam excipiendam consessionem, debet aecersitus Minister accurate expendere tum ex modo consitendi , tum ex tontriti ne , quam ostendit , tum ex responsonthiis ad interrogata , Inim vere si innocens: quod
si de eius innocentia prudenter dubiter, iam dubitat etiam de veritate , fila sinceritate Coir- sessionis , proinde nec absolvere debet , nee ad
339쪽
ad Communionem admittere, si occaere pintat . At, si manifeste , denegare non pote rit, licet absolutionem non dederit ἔ inne enim notitia ex consessione aecepta uteretur. ει ille . licet sit pertinax in negando crimine , tamen cum paenitentiae publica ineleia praebuerit , Et Meerdotem admittendo, ει illi se eonsessione subjiciendo, non se no torie in peccato Persistentem ostendit; proi de denuanda illi non est publica Communio . Unde subdit D. Thom. is Si autem is sit singularis ipsius Sacerdotis suspicio, quains, tumina violo ara , debet dari In publieo , ,, sed non in oreulto M . Quod si prudenter, divino invocato lumine , ejus deprehendat i meentiam , non obstante publica infamia ., absolutionem impertiri poterit , ει Comm mionem exhibere . Legatur Breve Mnes. XIV. ad Uerum Gallicanum anni I s6. At si peceator oecultus si, ει publice petat, non est illi deneganda Communio , Exemplo Christi , qui Iudam proditorem a sui Corporis communione non repulit ; et Imitatione Ecelesiae, quae similem servavit semia per circumspectionem, ne illorum famae , qui ius ad illam retinent, detrimentum I seratur , Sacramentum denegando . Hi ne subiadit S. Th. l. l. is Si vero peccatores sunt o se culti , non potest eis petentibus saera M Communio denegari . Cum enim quiliis., bet Christianus ex hoe ipso, quod est tizatus , sit admissus ad dominieam Meniari iam , non potest ei ius suum tolli, nisi ,, pro aliqua causa manifesta. si vero M-ς ulte petat, subdit D. A. debet ει dene gare , ει monere , ne in publico petat,m quia peccato occulto poenam inferens γα blicam , riserator ast Cossessioris , vel pro- ditor eriminis Ex quibus postremis ver his A. P. patet , pereatori , cuius indignitas ex sola eius conseisione innotescu , non emia denegandam Communionem ne odiosum reddatur Sacramentum . Quare merito tam nata fuit ab ' Innoe. XI. proposito, quae si serebat et Seleutia in remus o aqvsta uti IDeet , modo fiat Me directa , aut indirecta revelati e , di grinamino paenitentis , nisi H
confirmat Mnes. XIV. de Synodo lib. I. cap. 11. n. 6. Num autem metu mortis lisceat metatori publico Sacram Communionem dare , expendimus P. P. de Sacris in gen. cap. 6. D. IO. omnino legendo . CousEcTA RIM TERTIOM. IN. Non licet precatori Meulto , etiam publiee petenti, Hostiam non consecrata exhibere , vel smalare datam, licet subtra tam . Hanc quoque veritatem ostendimus Io. Iaud. n. O. 8t hie confirmamus adducto mTh. testimonio inodi. s. art. I. in eorP.
seribentis: εε Veritati non est aliqua fictio M adjungenda ; quia mIIa est eomentio ι tris ad tenekras, ut Apostolus dicis et . ad Corinthisis 6. Et propter hoe Augustinus probat in ,, liis. 83. quaest. quod Corpus Christi nonis fuit phantasti eum , quia veritas, quae estis Christus, non potuit fallere . Et ideo in ,, Saeramentis Ecelesae nihil est per fictionem M agendum , Si praecipue in Sacramento Alinis taris , in quo totus Christus continetur .is Esset autem quaedam fimo., s hostia non
,, consecrata loeo Consecratae daretur ιε. Quae
fimo pariter haberetur , s in publiea Comunione alimi ficte porrigeretur hostia, quasi eam esset Neepturus, quam mox Minister suta
340쪽
ΤRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE
cultur est , Communionem publice petat,a Μinistro indignitatem ejus sciente jure D o ς T a x M a. pelli potest . Huie doctrinae advetiantur nomnulli Theologi , qui censent, repelli non I. Datur diluum praemum de Euebar sti Lia posse ; quia cum eo loci si occultus peccam sumenda .as , ius habet ad suam famam . Verum II. Quod obligat di per se , O po Meirent . quam statui opinionem , puto probabili III. Obligat in mortis araretito. rem , & eam docent Suarea, fle Bonacina, IU. Impletur 'aeepto sola inius speciei sumpis
quibus adhaeret ει Concina. Nam , ut dix- tione .imus ciact. de Praeceptis Decalogi pari. 8. U. Nee aliter Iicet a noη eetisrartibus sust pl. eap. 3. reg. 7. n. II. ius ille ad lamam VI Joste praecipit Delisa , ut non rei. Era, tibus
amisit , proinde injustitiam minime violat, sola paris Decies detur. qui ei eximen alibi detegit: Si licet sequen- VII. Emit re praeceptum Gelis si eum de sinte Consect. 7. ostenderimus , illum contra menda Gebarina .
Caritatem peccare , qui ejus crimen in lo- VIII. nequeus Eucharsis usus pius ex se, dico , ubi Meultum est , manifestat ; tamen laudabilis. hare regula hie Ioeum non habet: nam tunc IX. Quibus sit eo cedendus. solum qui sine iusta eausa erimen pandit , X. Quotidiara Communio non es do Desii e caritatem violat ; non vero qui id facit iu eedeiaa .ctissima urgente rationa, cujusmodi est , ne quis gravissi eo sacrilegio mum ollendat ' in I. V ATUR divinum praeceptum omnes' ais raritate enim tenemur Dei offensam, quan- - dultos adstringens ad sumendam E do possumus , impedire, Et avertere; & suae charistiam non solum spiritualiter per desd imputet temeritati , Si iniquitati, qui famae rim , sed realiter per Sacramenti sumptio
umbra, qua linitur , iuste spoliatur . Duo nem . Certa est Nee nolira doctrina omnium tamen sunt animadvertenda, I. nimirum , sere Theologorum consensu , Si non obscureudi eertus si nullam ab illo peractam poeni- traditur a Tridentino , ubi sess. I 3. cap. 2.rentiam , nullam habitam emendationemia ait : Salvatorem nostrum in Eucharistiae criminis , pro quo de laeta in loco infamis is sumptione eolere nos sui memoriam prinerat : quod si merito credere possit poeni- ,, eepisse, stramque annuntiare mortem , donectentem ilhim ει emendatum , Iepellere non ,, ad judicandum mundum veniar . Ete- poterit saltem fine Caritatis Iaesione . Ut ni in qui praecepisse creditur, ux per certum prius privatim , si possit , moneat , ne pu- opus fiat commemoratio beneficii a se im blice petat ; alioquin publice repellendus , si pens , ipsum ouoque opus mandasse non du- admonitus audeat ad Sacramentum accedere . bitatur . Colligitur vero ex illo textu Io. 6. Nisi manducaveritis earηem R. ἰii hominis . orbib