P.f. Joannis Vincentii Patuzzi ... Ethica christiana sive theologia moralis ex purioribus sacrae scripturae divinaeque traditionis fontibus derivata, et s. Thomae Aquinatis doctrina continenter illustrata. Tomus primus sextus? Tomus sextus continens

발행: 1782년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

THEOLOGIAE MORALIS

simam, Iaudandam, inculcandam , sua tamen nimia praefidentia odiosam, invidiosamque reddit , praeceptum inducens , ubi praeceptum non est . Quod. si aliquod etiam a mitti velit hae de re praeceptum, hoc Pro secto non fido es speciatim respicit , sed totum coetum fidelium, inter quos aliqui esse debent , qui in commemorationem Dominiscae Coenae simul de Sacrificio Participent, ει in Μisia communicent . Et hic ritus, seu si ita vocari lubet, praeceptum, jam in herclesta viget , ει eustoditur : nam in die Coeianae Domini Si privatae Misae ideo prohiben-τur , ει indicitur omnibus Sacerdoti x EO clesae famulatui addictis , ut Communionem a Sacerdote in ipsa Missa recipiant: qui ritus , cum magni momenti sit, certe in Cathedralibus , Collegiatis , Parochiis, Mon seriis , sine gravi peccato, Sc populi scandala omitti nequaquam potest, unde ει verum praeceptum diei queat . Hoc quoque . Praeceditum custoditur in omnibus pene Religiosorum

Μonasteriit, in quibus pluries in anno indicitur Communio. generalis , in qua Religiosi omnes , non Sacerdotes, in Missa maiori communieant . Sunt 8t quam plurimae Lateorum voeant Constaternitates, qui in. Miga communieant , qui Eucharistiam

suscipiunt in Templis , vel publicis Oratoriis,

ubi in Tabernaeulo non asservatur Sacramenia eum . Ut autem omnes omnino fideles in Missa communicent, optat quidem Tridentina Synodus ; at non iubet, nec mandatum ἀChristo deelatat L Si qui sorte irrepsere a sua in ministranda ea praesanctificatis Euch ristia , sunt Praelatorum studio corrigendi, non rumoribus, non salsis, Mel saltem dubiis doeia trinis turbanda Melesia , multoque minus samo si x libelli, Summis Pontifices , Cardanale Episcopos , Theo)ogos nunquam satis detestanda remeritate lavi denigrantibus . Vuum . ut audio, haee controversia sub Ecelesiasti eo Judire est . Expectanda igitur ejus definitiva sementia , cui omnes Ecelesiae filii se su mittere debebunt, & ipse primus prempto animo me subiiciam , & modo obediens su seri . Proinde haee indigitasse sotius . quam pertractasse , lassiciat ἀ

IV. Qui paucis diebus ante perieulimia

mortis Eucharilitam sumpst, urgenta pari eulo Uiaticum sumere debet . Adversantur huic doctrinae nonnulli benigniores Theologi, inter quos & Suarinium numerari displicet, censentes , eum qui biduo, vel triduo , vel etiam octiduo ante periculum morti Communionem accepit , non teneri in dita crimino vitae constitutum iterum Viaticum Corporis Christi sumere . Verum doctrinania nostram docent, Si tuentur nobiliores Tha Iogi , censentes per eam Communionem non impletum divinum praeceptum de Comm nione in extremo vitae sumenda: scut enim non impleret Ecclesiasticum praeceptum , qui sabbato diem Palmarum praecedente ex devotione communicaret , Si non liberaretur o-

nare eommunicandi intra Paschale quinde nium, ita multo minus a praseepto liberatur , qui ex devotione ante periculum mortis Communionem suscipit; cum in inroque eam par si ratio , nimirum deficientia pra cepti , quod in primo non urget, in aItem supervenit. Accedit communis sensus, Et praxis

fidelium , fli Parochorum , qui licet paulo

ante communieaverint, tamen Si priores iterum Viati eum petunt, di ad eum recipiendum se teneri merito putant ἔ & posteriores non solum ministrant se sed ad Sacramentum suseipiendum fideles hortantur , monent , raut opportune Iecipiant pia sollicitudine sata

352쪽

TRACT. X. DE SACRAMEN TtS ECCLESIAE . 3 7

nant. Et hie communis sensus diei potest

totius Ecclesiae , eum in eo conveniatit mi

populus, Et Ministri: proinde ineluctabile est

argumentum nostrae doctrinae, tenues in a ras dissolvem contradicentium Theologorum

opposita potius sophismata , quam argumen ea ; fit illud praecipue , quod regulae innititur certe universaliter lalsae , nimirum per opus supererogatolium impleri posse praecertum ; quod innumeris pene in casibus deficit , ut dictum est de Pasthali Communio ne . Quid, si eodem die quia Communi Re sumpta ex devotione, stea in periculuminei dat moriendi , iterum ne Communionem mere vel poterit, vel de hi tit Et primo

quidem probabilius non teneri videtur e nam Praeceptum divinum , iuxta Ecclesiae inte Hetationem , quae non solet, immo vetat eodem die bis commulateare , implendum est.

Immo hoc praeceptum certo non extare, do

eme videtur Benea XIV. de Synod lib.

cap. II. n. v. qui libero esse dieit relii quendum Paroeho arbitrio saerum Uiaticum eo in casu .el denegare , vel eoncedere: senim disinum certo urgeret praeceptum, profecto integrum non esset Parocho eam se tentiam amplecti , quae asserit non ege da dum ex praecepto divino tune Uiaticum. --

perest igitur , num liceat petere, vel mini strare. In tanta Doctorum distissione , aliis licitam autumantibus , aliis illieitum, puta rem en distinctione utendum . Nam , si ille,

qui mane communicavit, sit vir pius Sacramenta frequentam , At ex fervore devotionis, ae viva in Christum fidueia , ut magis ro horaretur in extrema Iucta eontra Diabolum tunc accedentem cum ira magna , scientem quia tempus non habebit amplius , eflagitaret Viaticum ; putarem prudenter conce

dendum . Si vero non devotus fuisset , vel Pius , Si Communionem mane sumpsisset , vel quia urgebat Paschale praeceptum , vesquia ex quadam devotione tali die communicare consueverat ἰ censerem nec interroga

dum de , iatim sumendo, si non sponte pinteret ; vel si postularet sibi dari , ostende

rem, praeceptum divinum tunc certo non

urgere , proinde Posse ab eo sumendo ab stanere , fit ardenti amore solum ejus sum rtionem desiderare ; & aequiescenti dictis non praeberem . At quis sum ego , qui Paroch audeam , M velim instruere , quorum pTu dentiae , sapientiae, pietati putavit Benedictus XIV. relinquendam Viatici in praefato casu vel ministrationem , val denegationem l Pr inde hale a me dicta libent itane eorum i

dieio remitto a CoMEGAMUM QUINTUM.

U. Non est illicitum infirmo in extrinmo periculo per plures dies tonstituto , Vi licum quotidie, etiam non jejuno, mi inistra re , praesertim si ex devotione , & ardentiamore hoc petat, ει desideret. Huie meaedoe rinae adversari videntur ει praxis Ecclesiae, 8i plurium Synodorum Decreta, nec non Bituale Romanum . Nam mos non est, ut in firmo quotidie sacrum deseratur Viaticum cimmo nonnisi novo urgente periculo deser tur et St Synodorum Decreta statuunt, ut di lius durante morbo , solum post octo , vel decem dies iterum Viaticum ministretur, flein Rituali Romano dicitur: Quod si aegre sumpta malleo dies aliquot Uxeris . ct eominumnieare vestierit , eha pio desideria Paroebus non

deerit . Ex quibus verbis videtur. Comm nionem non esse concedendam , nisi post aliquot dies a sumpto viaii eo . At eonstitutae doctrinae non desunt magni nominis Patroni , Clericatus de Sacram. Euch. Decis. Ε9.

Cardinat. Braneatiua Opust. de sacro Viatico, xx a Basseu,

353쪽

348 THEOLOGIAE MORALIS

MEGK Serra, & novissime Cavserius T. 4. C. s. n. I . Et revera, si licet cuique quotidie communi cardi ex servore devotionis , Mad munimem adversus vel tentationes , vallat se stationes Daemonia , quanto magis id licebit in perieula mortis , quando fit major urget necessitas pugnandi advens . te a latione , Sc major eae necessitas divinae gratiae , & auxilii Z Et si in extremo moria eorporalis M diei remedia, & pharmaca ingeminant; qua in magis Ecclesia pia mater spiritualia r media , 8e perseverante periculo, ει urgen- re necessitate lion suppeditabit Z Nee obstat deficientia jejunii . Nam certum est Viaticum sumi posse etiam a non jejunis , titulae dandum esse , ut loquitur Bituale Pornanum , cum probabile es , quod Gebaria Nam amplius semero poteris v quod pr 1ee o uerum est de illo , qui in mortis periculo versatur, quacumque die illam sumat. Μ autem, scut & mereta synodorum ideo statuunt, ut nonnisi durante per aliquot dica morbo iterum praebeatur. Viatieum , ut reverentiae consulant Sacramenti , &8t Parochi incommodo: cum enim & mos sit, D iubeant Synodalia Decreta, , ut de . Cent pompa, Si eum convenienti comitatu& populi , ω luminarium deserarur infirmis Eucharistia; prosecto id fieri quotidie erga omnes infirmos nequaquam posset. Solum i-νω tune indet, quotidie Viati eum infirmo praebere , quando administracio eum docenti Sacramenti delatione , di sine populi incommodo fieri possim; cuiusmodi esset, si ita mus Oratorii privati priri legio fruereriir; tunc enim posset Par hin, celebrata in eodem . oratorici Misa , insimum per Uiaticum communieare ; Et it . diruisa praesitum cum Phi-lφm IV. ab eius Consessirio narrant apud ualerium citati Auctores; ita pariter &R liaiosus inovplet inuio. Conventui. con*-tiis prope Infirmorum Oratorium lieite ti

ridie sacra Communio per mcdum Viati ei Dum autem dieitur in Rimali Romano quod si aeger sun pto viatim Se. soli m secmo est de Communione non per modum viariei tetranistranda , sed, de Communione infirmo resiano concedenda, ne patet mansitae , quia subdit post laudata verba dio est oeminxerit , veι pericultim mortis inom P .: pro destirio Parsebio non deινὰ r q es elare indicant , RImonem non esse λ Via inti eo , sed de Communion V. Neatae animadverso Cavalerii l.,I. muruone ses uno danda neeesse non esse aliquot dies expectare; cum nec pro sanis id opus fit, quibus quotidie ministratur. Nair, non est sermo de Communion quoquo modo danda , quae quotidie in Becles a ieiunis ministratur; sed dae Communione solemniter ad domum aegrota deserenda , quae non sem- DIenda M. Placi rum , sed spectanda & reverentia Sacramenti , Nopportunitatis , & incommodi habenda ratio. amobrem infirmis, perpetuo etiamatin decti m nribtis, S eam expeten rihus, ad summum nonnisi semes si mensibus mimctratur . Proinde nihil ibi statuitur, quod quotidianae Viatici sumptioni ,

vel ministrationi adversetur . immo nostrae doctrinae aperte aselui rur Bened. XIu

,, rante, eodem morbi periculo saepium per mo-

is servaae nequeant, percipere Cupiunt. Quam-- viet Mum Uas ea in 3. pari. dis

. satisfieri per mucam Pel ptionem SS. Via-

354쪽

is tiei eadem aegritudine ; nullum tamen in-- venimus alicujus nominis Theologum, quim neget Et licitum , Et pium , Si laudabile is esse illam fari,ius repetere. Ita quidum ex- ,, presse tradunt Sylvester V. Eucharistia r,, Tabiena V. Communicare n. q. Solus in ,, in t v. Dist. rχ. qu. I. Henri quea lib.

,, Diana T. 2. trae . I. Fe l. 37. Caes. ,, de Lugo disp. I s. sed . p. nu. 64. qui ,, male traducit UaRME , quasi au-en is contrariae set tentiae ; cum hic solum to se quatur de obligatione, ut diximus, Ei l

is genti patebit M .

VI. Pueris , qui inter parnem , Si pa nem aliquo pio modo discernere possunt , non est in extremo perieulo deneganda E charistia , lieet iisdem sanis, Si heraeuale tibus dilata fuisset. Hujus Consectarii doctrina ex integro descripta est ex Benia. XIV. l. t. n. 3. se Episcopos instruenter Etsi,, Doctores inter se disiantiant , fere tamen

,, comuniter fatentur , tantam non desidera

k, ri aetatem , ut quis in mortis articulo potam sit , ει debeat sanGssimo.Viatico muniri; ,, quin immo laudatus Suareet expresse docet, ,, in vitae discrimine illud esse omnibus, qui ,, sunt doli capaces, ex divino praecepto poris rigendum . Citatam quippe sectionem in

,, hunc modum absolvit: At vera de Com-m minioua facienda in animia mortis nota es 1ν eadem ratio .... Undo exmmo tu illa a ,, tieula dandum esse Communionem micumque is fomini balenti istim rationis ad pereandum,

is dis essantis M. Marerii sententiam pluri- ,, hus comprobat Cardinalis de Lugo de Sreis char. disp. 23. Rist. 4. n. 37. eidemque ,, suffragatur Auctor Anonymus, in Carmineis m. prolato a Martene De Aaliquis E is Ratibus Tom. I. lib. I. cap. q. arr. σν IO. g. 4. inquiens: ,, μη pueris infra bis quinque manentibus annis is Des Corpus tarisi, quamuis sine eo ore Drietis Quid sumor, eum igηorent, ergo prohibentur. is E eipe , quot urget fera mors, anni Ilaet hiss sineis Octo, ae ηmem, set septem, dum sibi eo setis Seiro Pater noster, , eorum vita probata . ,, Sare nulli controversae opinioni calculum adjiciat Epitcopas , qui in sua Synodo, Pa

,, rochos serio adhortatur, Si monet, ne Pa- is riantur omnes pueros indis iminatim inisis terire sine Christi Corporis Viatico, illud. is que iis praebendum praecipit, quos iidem is Parochi , diligenti praemita examine, tan- ,, ta compererint pollere 7ngenii perspicacia, is ut latentem sub speciebus Sacramentalibusis Christum fli firmiter credant, gi reveren-m ter adorent. Tunc vero securius id in ,, Synodo decernitur, cum non determina- ,, mr certa aeras , in qua decessurus puer sit

se Christi eorpore reficiendus , circa quam unice vertitur Τheologorum dissensio ; sed ,, ipsiusmet prudentis Parochi iudieiin permi

is ritur definire , an moriturus puer , spec- ,- rara eius indole , sit tanti Sacramenti cari pax f. hoc siquidem adhibito temperamenis eo , nemo saei te contradiere Synodali Con-

,, stitutioni, cui pene omnes Theologi sutari fragantur . Magistro tam sapientet do-eenti nihil est addendum , sed omnino acquiese

355쪽

THEOLOGl E MORALIS

quiescendum ; eum consormis sit doctrinae b. Tnom. in IV. Sent. dist. 9. q. 1. art. s. quaestiuncula 4. scribentis: Pueris jam in- , , cipientibus habere discretionem, etiam an-

te persectam matem , Puta cum sintde- , , cem , aut undecim annorum , aut circa

is hoc potest dari, si in eis signa disereti

m nia appareant , Et devotionis M .

vIL Infirmo , non valenti panem eo seeratum deglutire, dandum non ess Viaticum sub specie vini ; nee est deferenda E charistia infirma non valenti eam sumere , ut adoret , vel osculetur . Olim concessum erat , ut infirmis non valentibus sub speeteranis Eueharistiam sumere , sub specie vini

Praeberetur, ut videre est in Canone I I. Co

eilii Toletani XI. anno 67 s. celebrati ἔ sevige mos aliquando fuit dandi consecratum panem intinctum in vino consecrat , in testantur Marte ne lib. x. de Sacris Ritibus cap. 4.art. xo. m. II. Si Cardinalia Bona Remmia tur ea. um cap. 38. At , eum absolute in

praesenti disciplina vetitum sit sacrum Cali-eem sue Lalais , sive etiam Sacerdotibus porrigere ἔ non amplius licet infirmo non valenti saerum panem deglutire illi Eucharistiam porrigere sub vini specie. Et ita d cent Suarmius 3. Par. G. 3. disp. 71.3. eirca finem, fli Cardinalis de Lugo, nee

non Uerieatus meis. 24. casu a. nu. 16.

quorum doctrinae subseribit gi Benedictus XIV. in lib. de Meris. Μisiae laeti 1. cap. e. β.

. a quo, quae diximus , ex integro mutuati sumua . intamobrem merito Franzoja, Et Amicum doeentem, Si Busamhaum eum sne refutatione reserentem redarguit, qui a

mortali conamur excusare vel Sacerdotem ministrantem , vel infirmum postulantem Vi licum sub specie vini ἔ cum , ut ipse egregie animadvertit, fit rem in praesenti disciplina novam , hcclesiae vigente consuetudine , immo Et lege absolute vetitam iacere praesumeret . Non licet pariter ad infirmum saetam Eucharistiam deserta respiciendam, Madorandam, quando viaticum sumere non possit . Id euim uetuit Sacra Congregatio Caindi talium , ει statuit rituale Romanum: AEleia ad adorandum suam , fera devoti is , seu cu-DDis rei praetextia ad ostmaeeudum , mn deserintur et multoque minus ad osculandum , cum inanis , M supervacaneus reputetur a D. B araventura moa aliquorum Sacerdotum , qui

hostiam Si post consecrationem , ει post et uationem osculabantur; idque multo minus est lateis concedendum , quippe qui sacram Eueharistiam non nisi lingua, fli ore crinii gere possunt. Num vero sive Cardinalium Decretum , sive Ritualia Rubri ea adeo rigide sint intelligenda, ut non liceat infirmo in extremis agente ex oratorio privato Sara mentum deserre adorandum, illo se flatita te, quia , ut mallet, non potest suscipere . libenter addiseerem. Negat quidem persea te , 8i rigide Framoia , reprehendens B -- Mum , qui hoc non vetitum sbi videri a firmat : putat enim hanc esse arbitrariam teiagia emollitionem , nee a pio Sacerdote un quam obtinendum, ut vel ipse ab Altari discedat gratia ostendendi praelato infirmo s eram hostiam adorandam , vel alteri ad hoc sacerdoti tradat. At, ut imbre illitatem meam

latear , me miseratione adeo commoveri seniatio erga pium Religiosum , vel Laicum , qui cum christiane, & religiose semper v erit , Eucharistiam vel in quotidiano Merificio , vel in sepius repetita Communione frequentavit e Widens autem se divino , sed Meulto Dei iudieio in extremo agone tami lubri cibo privari , maximopere do'er, Coninqueris

356쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAL 31i

queritur , ει divinae quidem voluntati se sub- do Viaticum defertur civibus in loco Eecle mittem hane tamen privationem salutari ci- sae commorantibus, sunt servandae Ritualisbi amaram sentit e quamobrem in qualecum- Bubricae , quae statuunt ,, deserri debere hoe me suae famis , Si desiderii solamen Christi is sanetum Sacramentum ab Ecesesia ad pri- Corpua videre , adoram , venerari enixe ef - , , vatas aegrotantium domos decenti habitu , sagitat ; hoe illi denegare durum mihi vi D superposito mundo velamine, manifeste , detur . At obstant leges Ecclesiallicae , qui- D atque honorifice, cum omni reverentia , bus quilibet , quo magis pius est , ει reli- δε ει timore, semper lumine praecedente M .giosus , eo magis obem re humili er deber . Vem autem decentis hae proculdubio sunt. Fateor . Verum lias leges ad hunc puculia- 1. vestis talaris, Et Clericalis, cui , ut prae- rem casum non censerem adco Iigiqe dila- scribit Bituale , Sacerdos superpelliceum , gerandas ; eum latae sint ob commuitem usum stolam saperponat, di , si in est haberi, F sdelium , ad quos ex Ecelesia cum pompa, viale albi coioris . Deserat vero laetam Euge populi incommodo Eucharistiam deseri . charistiam in pyxide , seu parva custodia , latiua visionis , 8i adorationis gratia minus quam P rio suo velo cooperiat , & velum decem agnosco . At ex privato Oratorio, cum sericum superimponat. Ipse vero Sacerdos , eo decenti luminarium apparatu, oui adhi- imposito sibi prius ab utroque humero oblo heretur ad Viaticum danduin , deserre, non m velo decenti , utraque manu accipiat vas mihi adeo indecens videtur , ut a pio Reli- cum Sacramento , 8t deinde umbellam , seu gioso non possit sine eulpa praestari. Ia hae baldachinum subeat , nudo capite processurus. mea quatieumque cogitatione , stu opinione Qui profecto ritus sunt in Civitatibus, ει ter- me retinet , quod refert Benedictus XIV. ris , Lbi frequentes sunt habitatores, Si do lib. I d. de neris Misa , nimirum Messe mus , sancte servandi. Ar, si contingat Via-fiarum Belgii nonnulla Ritualia permittere , picum longius deserendum , r. non licebit ut Parochus delatam ad eum pyxidem ape- equum etiam mansuetum conscendere, nisi stat , Si faetum Christi Corpus adorandum neeessitas vel longioris itineris , vel viarum, ostendat , quem morem ipse nee rejicit, nee & montium salebrae cogant, vel Μinistri imreprehendit. Haec tamen a me sunt die firmitas , senectus , debilitas postulent . Si distendi potius animo, quam docendi . equum conscendit, omittere non debet saeras

vestis , superpelliceum scilicri ει stolam, li-

CousEOARIUM OGAv-. cet breviori elerieali veste induatur. Sacramentum vero deserri debet non in coporali,

VIII. Cum debita reverentia est Vi sed in pyxide , vel vase, quod ob formam

ti eum ministrandum, di iusta cautione infir- amygdala dicitur, vel etiam rheea , suo promis pestilentia insectis . Mens mihi non est prio opereulo recta , quam postea bursa d ritus in administratione sane issimi Viatici ex- eenter ornata ineludat, Si ad collum appen ponere, 81 explicare: nam hoc argumentum iam deserat, ita etiam alligatam ad peetur, suis , docte , ει erudite tractant, qui de s ut neque decidere, neque ex vase exeuti saeris Bilibut seripsere , Gavantus praesenim , cramentum queat. Nunquam debet illum Clinti Cavalerius, ille duobus in solio Tomis , rim, vel Lateo portandum dare obtentu las- hie quinque; solum nonnulla delibabo. inam situdinis , Si laboris ; sed ipsemet Sacerdos debet

357쪽

debet deterre . Non debet Sacerdos , licet urgeat administratio viatici , cum sacris v tibus per publicam viam currere: sed debet gravitate incedere, quam postulat Sacramenti dignitas , ει veneratio ; licet serte contingat infirmum sine Vinii mori . Quod si currere permittitur , dum Baptismus , via Sacramentum Poenitentiae est exhibendum mox mortiture , id est ob dispares valde rationes: tum quia necessitas leges decentiae praeterire snit ; tum quia ad haec Sacramenta in ne incessitate ministranda nullae requiruntur sacrae

velles , Et ornamenta , quae cursus indecorem augerent . Porro hi ritus non sunt servandi , ut plures docent benigniores The logi , eum pommode possunt , quasi adlaphori sint , Si indifferentes ; sed cunt semper toto studio adhibendi , Si vero Viatieum sit da

dum capitali sententia damnato , licet S. Carolus Borromaeus in V. Mediolanensi Conei

lio cieat: Reus capitis damnatus , quo dieri pro Vialieo Sanctissimum Domini Corpus

se sumpsit , Christo Redemptori , qui pro ise

lius etiam anima Sanguinem in ara Cru-

,, eis profudit, a piis Iudicibus , Magistra- ,, tibusque , illo ipso Sanguine redemptis ,

,, tribuatur , ne eo die supplicio assiciatur, is multis locis piae, Et laudabilis consuet M dinis est ἔ M attamen , si mos alicubi si,

ut eodem die Tententia exeeutioni demandetur , nihil vetat , quod per aliquot horas ante mortem Uiaticum illi ministretur e tum quia datur euilibet aegroto etiam eodem die morituro οῦ tum quia se declaravit Congregatio Cardinalium anno rsso, statuens : o Reis capitali sententia damnatis etiam ma- ,, ne , quando exequenda est, potest dari Eu cla aristia . Quando vero ministrandum est Viatieum infirmis lue insectis , num alio modo porrigi possit , quam manibus Sacerdotis , disputant Theologi . Sunt, qui putant

consuetum mini strandi ritum is eo tempore esse tervandum ἔ 8a , ut , iust Fra.imia, qui huic sententiae subleribere videtur: vitae ,, praeservandae maiorem fiduciam ponendam ,, esse in maiori erga Augvitulimum Sacras, me ..tum propIiis saeria ma libus a baceris dote ministrandum veneratione, quam in is maiori cautela asstine di a tae I eorum,

is qui petis iniecti sunt . Pie quidem, Streligiose , s Minis er istum vitae suae prosis picere deberet, fit non etiam spirituali s luti plebis, Si populi libi commisti, qui tune maxime opera, At ossicio indigent Pastoris, SMinistri , qui si nimis liberaliter periculo se

exponet tractando , Et ministrando insectis , ab illorum consortio repelletur, qui sani sunt, Si timent , ne inficiantur , proinde paucioribus prodesse poterit. Quamobrem non in ligiose plures, Si quidem magni nominis Theologi arbitrantur , licere alio decenti , , re ligioso modo , quam propriis manibus , iam firmis ministrare . Pluret, Si quidem di veris recenset modos sapientissimus Pontis sex Mnes. XIV. in suo oper. de Syn.

tim rejicit , partim permitti posse censet . Sed denique postremo numero se latitat: se Muratorius in Trad . de Peste lib. eap. is 4. pag. 36ο. ει seq. valde proelivem se ,, ostendit in aliquam idoneam , honestam- quem rationem , qua & ministretur pestiis lenti morbo laboranti Eueharistia, gi simul

,, ministrantium indemnitati eonsulatur; se ite,, mimadvertens, haud oponere ex ritibus , , , qui secundis rebus , atque temporibus re si ligiose servantur , metiri, ac definire ein, is qui luctuosissimorum temporum durae ne-- cessitati possunt congruere Uult tamen id omne moderandum , ae definiendum esse

iudieio Episeopi cujusque loci, nee integrum esse singulis Sacerdotibus eam, quam quisque

358쪽

ΤRA . X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAL

malueri L , rationem seligere . Deinde subdit Pntifex: is Congruenter ad hoc idem syste , , ma , Post accurarum tet examen, Ieseriptum, , fuisse postulato Vicarii Apostolici Juliae cae

sareae, qui stilicie pollulaverat , num duo Sacramenta Eucharistiae , gi Extremae Unia se ctionis fidelibus peste correptis eadem pla- ne etatione inii istranda serent , qua bene- valentibus administrantur . Immo ipse Franetoria fatetur . in Actis F esiae Medio

Ian. de Cur. pest. eap. s. n. 2. ut testatur

Gavantus in Manuali Episcoporum voce P Φιpag. 3x. statutum fuisse, ut medio aliquo instrumento pestilentia ictis Communio admi

Ix. Qui indigne Viatieum sumit, 'divinum non implet praeceptum ; non est tamen illi Meulte ministrandum Eucliaristiae Sacramentum e qui vero post ejus per modum Vi tiei sumptionem , in peccatum Iethese Iabitur , non tenetur eodem, vel altero die eommunieare ; sed solum, si supervixerit, opportune tempore iterum vel Viaticum, vel Communionem petere poterit, ει suscipere. Quod primo loco statuimus , manifeste patet ex damnata propositione 3 s. quae asserebat: Princepto Communionis annua satis fit per sacrilegam Domini mandi ratio emet tum quia praefatum praeceptum non est nisi determinatio temporis pro divino implendo mandato; vum quia divinum praeceptum est de d gna, ει salutari Eueharistiae pereeptione . Si vero saerilegii poenitens scelus suum confiteatur , non est illi occulte, ει clam deserendum Viati eum , eum tali modo nec i, nocenti sit deserendum: sed peceatum suum amare defleat , divinam ploret misericordiam , ει Eucharistiam ardenti animo desideret . Praeceptum enim di-Pasvitai Geol. Mora . Tom. VI. vinum de Viatico sumendo non urget, quando sine debita reverentia, & decentia ni potest administrari . Si veto post aliquoi dies supervixerit , potet it iterum , etiam per mo-dtim Viati ei, Eucharistiam digne sumere . Qui vero post ejus sumptionem icthaliter pec cavit , non tenetur nec eadem die, nee se quenti communicare ἔ cum jam prima sum rtione praeceptum impleverit: at si aliquot di bus in vivis perseveret , iterum decea ii , Mdebito modo petere , Si miniitrare Euchari filam vetitum non est . De frequenti vero Communione di mus in sequentibus , postquam explicaverimus tum animi , tum corporis necesarias, & oppor tunas dispostiones ad illam cum fructu suscipiendam . Solum ad complementum reverentiae tanto Sacramento debitae hoc addimus postremum a

Cous EcTARIUM DECIMUM. X. Ad reverentiam Sacramentὶ pertiret, ut ante ipsum una saltem lampas perretuo diu , noctuque ardeat: unde gravis culpae reus est Paroehus , vel Saeerdos , ad quem haec pertinet cura , s ob ejus negligentiam integro die, vel per aliquot noctes lumen ante TabernaeuIum non luceat . Ita sentiunt communiter Theologi etiam benigniores, ut Diana par. 9. trae . 6. res. 34. cum trans gressionem importet praecepti de re gravi , quam Episeopi in sacra vi statione punire gravi poena suspensionis possunt . Quidam tamen ad praecepta semper extenuanda propensi addunt r. R Mei dat ob negligentiam gro ter ev0abilem . 2. Hane obligationem - , 84 consuetudinem esse uni Uersalem negant, ut Marchantius, aliique. At r. exceptio inii sta est et nam negligentia semper est gravitereulpabilis , inquit S. Thom. a. 2. q. sq. H art.

359쪽

THEOLOGIAE MORALIS

an. 3. quando p-rmetirin per negligeniam, ouod o da Meuptate saturis , με sit alius , με mroti antia : cujusmodi est quidquid aishligationem gravem impoILat. Secunda vero contemptus Sacramenti speciem p seserre vIdetur . inrandoquidem Sacramentum Si u Iis qua debita veneratione est prosequendum; ερ ex aperte lata indicitur omnibua in Bom no Rituali pet illa verba, Lampades coram Furas , vel saltem uasa diu , vos ust per Pet meeam . Denique perpetua consuetudo unam saltem aeeendendi lampadem, quae coram Augustissimo Sacramento semper colluisceat , universalis est, Si ubique fideliter eustodit .. Quod si alicubi negligitur , haec ipsa negligentia ealpabilis est utpote legi ,

N. universali consuetudini plane adversa . Dixi tamen , si istegro die , vel per FIMras noctes non luceat. Nam interdiu facita cognosei pse eest , num ardeat , Et causam detegere, cur non ardeat ἔ at medii ει dimitiua detegitur defectus , gi dissiellius musa illius cognosti tur ; proinde faei litis in secundo , . quam in primo casu datur legitimae locus excusationi.

h. Ad dIene eommunisandum πεcessaria es mundities ab omni pereato Iethaei . II. Ee immunitar a Cessuris . III. Rem Iahalis pereati aeredere κον debet

οεὶ dubius .

VI. Nos est neeesse, ut inrora Pramittaturis lifaetio comm ioni . VII. Nos omnes Poenitentes sint satim post C-1εβωεm ad Eutharsiam admittendi. VIII. 2Mibus non sis danda frequem Communis. IX. Pramiti dum jejunium .

X. Et quidam umurati .

uionem a

XVI. Niam maritalia e uia ἀI. TN hoeo arti lo solum de dispositi

I nibus agemus tum eo parte animae rurum ex parte corporis requisitis ad digne . communieandum .. Licet Rutem fere omnes , etiam ad digne celebrandum, Peaerequirantur ἔ tamen , quatenus Μisiae oblationem speciatim respieiunt, illas accuratius expendeis

mus sequenti Disserratione, in qua de Merifieio speciatim tractabimus . Et primo quis

dem ex parte animae requiritur ad digne comis munieandum mundities ab omni inqui me is lethalia pereati . Huius doctrinae verit intem omnes agnoseunt Theologi , ia solut reia jicit Lutherus , qui homines ad Eucharistiam sum dam eo paratiores impudentet anfirmat , quo fuerint criminibus inquinatiores. Nos iam supra ea ire decimo consect. I. ostendimus Catholi eam ueritatem ex Apostolo, re

um Corporis . Si Sanguinis Domini. M i dieii divini illum laetente , qui absque staprobatione hune panem manducat, Et calicem Domini bibit indigne, S ex Evangelio sanctum canibus dare, is margaritas porcis prohibente . Confirmat etiam Ecesinae perpetua sollicitudo , ut sacrum hoc Mysterii msolis sanctis , , si peccato emundatis tria

360쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

1 retur . Nec non postulat da ipsa Sacramenti conditio , quod est vivorum cibus, adeoque statum gratiae in eo, qui mortalia post Baditismum patravit, solo Poenitentiae Sacramento , vel perfecta contritione parabilem prae- requirens. Denique , cum res sit de se comperta , ulteriori non indiget probatione. U. Rea uiritur immunitar ab omni Eeclesiae censura, quae susceptionem impediat Sacramentorum , cujusmodi est praesertim exis communicatio , & interdictum ς licet ce

sura occulta omnino sit, & quantumvis se . Contritum praesupponat, qui ad Communi nem accedere Intendit: quandoquidem harum Metellastica tum poenarum inflitutio eo temdit , ut praesertim eis innodatos ab hujua potissimum Meramenti participatione excludat gravissimo Eeelesiae interdicto . Immo etsi fortassis excommunicatio injuste lata sit, adhue a praeipienda publica saltem Comm vione it Ie abstinere debet ob reve enitam Eeclesiae debitam. Sed de Me iterum suo

III. .i lethalis pereati retim se sentit,aceedere non dehet ad Eucharistiam sumemdam , non praemissa Consessione , s adsit e Pia Confessarii, ex praecepto quidem divi- No , naturali , is eccletastico . Hoc aperte domit Tridentina Synodusin definivit can. gr.

Sessi r3. indicens Ne tantum Sacramentum ,, indigne , atque adeo in mortem , Et con- , demnationem sumatur , statuit , atque de

,, clarat ipsa Sane a Synodus, illis , quosis ieientia precati mortalis gravat, quantum. B eumque etiam se contritos existiment, has, hira copia Consessoris, necessario praemit is tendam esse Consessionem Sacramemalem. ,, Si quis autem contrarium docere, praedi ,, care , vel pertinaciter asserere , seu etiam

.,, publice disputando defendere praesumpserit, ,, eo ipso excommunicatus existat M . Porro hane Consessionis praemittendae necessitatem

Plerique , ει quidem nobiliores Theolati ,

qui post Tridentinum scripserunt , non ex inera EceIesias institutione , sed ex divino

inductam praecepto merito affirmant, & d erat . Hanc veritatem indicat memoratu

Conei lium, cum ipsam ex illa probatione deducat , quam Apostolus communicaturis ii dixit, utique ex divi ino, quod explicabar, mandato , quod a Domino acceperat, Si . ad Corinthios de elabat cap. II. Sie innim loquitur Trid. Synodus l. l. Cap. 7. ms, Communieare volenti revocandum est in

m memoriam ejus stilicet Apostoli Pauli

,, Praeceptum, probet autem se i isum homo .is Ecelesiastica autem consuetudo decIaratis eam probationem necessariam esse, ut nul-

,, Ius sibi tonscius peceati mortalis , quan ,, tum vis sibi contritus videatur, absque prae ,, mi sia Saseamentali Confessione ad Sacramis Eueharistiam Meedere debeat Asnosti e Igitur Tridentina Synodus de praemittenda Confessione praeceptum ex divino , & natu rati mandato , non ex eoelesiastea solum sanctione prodire . IV. Hoe divinum, naturale , 81 GH fiasticum praeceptum obstringit ad Consessionem praemirtendam , quando quis, etiam inculpata oblivione , aliqua peceata lethalia in Consessione aperire omist. Patet manifeste vetitas hujus doctrinae ex ipsis Tridentini verbis in obvio sensu intellectis , quibus indi- cit ad consessionem praemittendam illos teneri , quos eo scientia pereati mortaIis gravat . Porro lieet aliquis ab oblitis inculpabiliter precatis indirecte saerit absolutus; tamen non est hoe beneficium absolutionis consecutus , nisi per ordinem ad ipsorum peccatorum in consessione manifestationem . Adhuc igitur illum gravat conscientia lethalis peceati admi

si , & in Confessisne aperiendi. Tenetur i-

SEARCH

MENU NAVIGATION