P.f. Joannis Vincentii Patuzzi ... Ethica christiana sive theologia moralis ex purioribus sacrae scripturae divinaeque traditionis fontibus derivata, et s. Thomae Aquinatis doctrina continenter illustrata. Tomus primus sextus? Tomus sextus continens

발행: 1782년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

ΤHEOLOGIAE MORALIS 38s

XIV. Hostia, με νει MIara iis Sacri id Missis .s ipsis cristis . I. QACRIFICII nomen , prout Et in ipsis

usurpatur divinis Scripturis, non uni Vocum est, sed aequivocum , A ad Ita diversi plane genetis significandas adhibitum. Ut enim animadvertit S. Augustinus lib. Io. de Civ, Dei cap. 6. Vertim Geriscium es omne opus bonum , qtios agitur , tit sancta Iocietate istareamus D.o , relatum ad illum 'em boni, Quo beati esse possitimiis . Mirum proindi Inon st, si sacrificii nomen ta interioribus vi tutum actibus tribuatur iuxta illud Ps. so. Saci isseium D.o spirit is contribulatur, eor coinrrisnm , ct humiliatum Sic. , & exterioribus Peligionis : Immela Deo Sacrificium laudis; misericordiae , qtii fuit misericordiam , offert sa-c scium , Eccles. 1 f. Puenitentiae , Si morti ficationis, Obsero isi fratres Fer misericordiam Dei , ut e bibeatis eorpora vepra sest am viυen γem , Dinam 4 mo placentem , ad Rom. Ia.ls. At simul in Scripturis non semel Sa erisicium suitatur ad rem fgnificandam omni no peculiarem, Sc a praefatis actibus dicti ictam; ut eum dicitur, miscricordiam υ D , O nsa seri Uin . oleae 5. A, melior est Abedientia , quam victimis. Hoc autem in lan-m Saeris eiura proprie dictum definiri potest

m cIIcla rei qLedam in dii: alicula α υ Itidii defractione . Dicitur 1. Oblatio , quos rationum denotat genericam e nam licet omne Sacrifieium oblatio sit, non tamen omni

oblationi ratio convenit Sacrifieii ; ut doeet D. Thom. l. l. ad 3. scribens : Sacrifi- ,, cium proprie dicitur ex hoc , quod ho- ,, mo iacit aliquid sacrum rem immuta ,, do , ut mox dicemus) . oblatio autem di-ν, ree ς, & Proprie dicitur , eum Deo ali- quid offertur , etiamsi nihil ei rea ipsum ,, fiat; scut dicuntur offerri denarii , vel ,, panes in altari , circa quos nihil fit . . . ,, Primitiae autem oblationes erant, quia Deo

,, offerebantur ... non erant autem Sacrifi-

is cia , quia nihil sacrum circa eas fiebat . Additur sensibilis , quippe quia sacrificium actus est exterior Religionis, quo homines in unam societatem a lanantur : quod profecto non nisi exterioribus signis haberi potest ;M eam homines videant ea qua paren, solvi

autem Deus eorta intueatur . Dicitur autem

Deo facta , non enim alteri Merifieium os. ferri potest, quam supremo vitae, & necit Domino. Ut enim scribit D. Th. a. a. ν- Oblatio Sacrificii fit ad aliquid fgnificanis ,, dum . Significat autem Sacrificium, quod is offertur exteriuς, interius spirituale Meri. ,, seium , quo anima seipsam offert Dem. is Anima aurem se offert Deo in Merisse ,, um , sicut principio suae creationis , di se sevi fini suae beatis eationis . Secundumis autem veram fidem solus Deus est ereator , animarum nostrarum ; in solo etiam eois animae nostrae beatitudo consistit. Et ideo, , scut li Deo summo debemus Saerifieium, , spirituale osserre ; ita etiam soli ei deba- ,, mus offerre exteriora sacrifieia M . inici confirmat etiam naturali ratione subdens e,, Hoc etiam videmias in omni Republiea --,, servari , quod summum Rectorem aliquo ,, fgno fingulari honorant; quod si cilicumqNe

392쪽

SACRAMENTIS ECCLESIAE.

D que alteri des retur, esset crimen laesae majestatis . Et ideo in lege divina statui ., tur poena mortis his, qui divinum hono-tem aliis exhibent . usamobrem , ut animadvertit D. Aug. de Ciw. D. lib.

IO. cap. 4. Sacrificium certe utilius hominum

es , qtu aiaeat disera deberi as Deo. Et iterum Qui saerifieandum cessuit nisi ei , quem Deum arit simu , aut puravit, aut finxit ἰIII. Uerba vero , quae sequumur , ad prototat laηem suprema auctoritatis , ct domi- 1 , finem Sacrificii significant. Extinci quirpe Saetificio suam erga supremam Μ est

tem homines servitutem , ac reverentiam teia

stantur ; St simul suam infirmitatem , 9 indigentiam manifestant , Si se a Deo omnia accepi sse, ac omnia in Deum referre profitentur . Additur a legitimo Minisero facta , non enim omnibus Sacrificia offerendi munus competit ; sed iis dumtaxat, qui vocati sunt a Deo tanquam Aaron , & ex populi assumptione constituuntur in ris , Pa sum ad Deum, . ut offerant dara, ct Sacristia pro 'eratis . . Et revera, cum bacrificium sit actio & publiea, D in Religione omnium praestantissima, per specialea, ad hoc deputatos Ministros ei

exercenda . Quam veritatem A ab ipso naturali lumine descendere indicar m s perpetuus , etiam apud Ge nes, ut ει speciales deligerentur Ministri , qui & Sacerdotes dic bantur , ut sacra facerent, M omnium nomine hostias Osierrent, & victimas . IV. Postrema denique verba , quae aseseruiir, laetendam in Sacrificio rei oblata mutariorem, vel destructionem , quid speciale , Proprium , Si unicum in Sacrificio designant, ut animadvertit D. Thom. l. t. q. 83. a. 3. ad 3. dicens: Sacrificia proprie dicuntur, di, quando circa res oblatas aliquid fit, fietitis quod animalia occidebantur, D comburem tantur ζ 8ι hoc ipsum aromen sonat: nam, , sacrificium dicitur ex hoc , quod homo ,, fuit aliquid sacrum H, illud scilicet eommuni usui subtrahendo , Si Deo osserendo , vel ipsius rei destructiore physica, ut cum

animalia occisione , Et mactatione tollebautur, incensum igne combruebatur; vel in tali ρο- nuntur statu , ut communi usui inservire . onamplius queant, ut cum vinum sui ebatur in terram , Si in lege veteri in Saer; sicio ea-pti emissarii , in quo animal non mactiab tur quidem , sed onustiis maledic onibus p pulo debitis , in desertum deportabatur , ut ibi hominum subtractus aspectui, Si usui periret , ut habetur Levit. cap. 16.

tanquam necessarium Religionis ritum agnitum fuisse , ac proinde naturali jure praecep tum contra Suareatum , ει elus sectatorem urnelium docet, & ostendit S. Τh. a. a. l. q. 8 s. arr. I. scribens: Naturalis ratiori dictat homini , quod alicui Superiori sub-

,. datur , propter desceris, quos in seipso seiis,, tit, in quibus ab aliquo Saperieri eget ad-

iuvari, 8t dirigi : Si quid suid illud sit, he eis est , quod apud omnes dicitur Deus. Si euem aut cm in rebus naturalibus inseri ra sope- ,, rioribus subduntur: ita etiam naturalis ra- ,, tio dictat homini secundum naturalem in- clii rationem, ut ei, quod est supra homiis nem , subjecitonem , 8c honorem exhibeatis secundum suum modum . Est autem m

H dus conveniens homini , ut sensbilibus,, signis utatur ad aliqua exprimenda qui a se ex sensibilibias cognitionem aeeipit . Et is ideo ex naturali ratione procedit, quod ii is mo quibusdam sensbilibus rebur utatu r , ,, Offerens eas Deo in sgniam debitae sub eis chionis, & honoris, secundum similitudis, nem eorum , qui dominis suis a iqua os- ,, serunt in recognitionem dominii. Hoc au- D tem pertinet ad rationem caeliseii . Et cicet ut eo

393쪽

THEOLOGLE MORALIS

,, ideo. oblatio sacrificii pertin et ad jus turale . Q ita magis confirmat i. i resp.

Gl I. animadverte. s Sacrificium esse Deo debitum ex jure naturali, ει selum ex iure positivo , sive divito, sive humano plai: elisebem, prodire, ut hoe, vel illo modo Sacri scium offeratur , scribens: D Aliqua in com-

muni surae do jxue naturali, quorum de- ,, terminationes sunt de jure post ivo: se quod malefactorca pauiantur, habet lex nain

turalis; sed quoci tali poena, vel tali pu-

,, niantur,est ex constitutione divina, vel li ues mana . Similiter etiam oblatio Saetificii in communi est de icte naturali; 't. ideo is in hoc omnes conveniunt: sed determin ,, tio Sacrificiorum est cx institutione humων, na, vel divina . VI. Tripi ex Saraificiorum genus erat inveteri lege a Deo institutum , nimirum hiaω

, . iam Sacrificium erat, quod totum coim. I utebar et ει hoc dicinatur Iosociet gum , is quaἀ totum incensum . Huiusmodi enim se Sacrificium offerebatur Daci specialitero, in reverentiam Majestatis ipsius.& am H rem bonitatis ejus ... Aliud autem erat. - Sacraeeium pro petrato , quod offerebarur. Deto ex trecessitate remissionis peccati r ξι,, cta, oeniebat statui poenitentium in satisfac- s. rion m pc catorum 2 quod dividebatur itas, d mi Fartes; nam tina pars ejus combure-. batrix et a tera vero cedebat in usum Sacer-

,, a rim , ad ssnascandum, quod expiatio. ,, P ea ruriam' se a Deo put miti sterivio S is coram m. Tattium vero Sacriscium vo- ., 4 M;- ωstia pol si . mae offerebatur De, in vel no, in tiarum a 'ione, vel pro salute, ., , proprietato inere tum, ex debito b

se illa dividebatur in tr a paries e nam uti is pars incendu tur in honorem Dei; a pars cedebat in usum Sacerdotum; ter' i M vero pars in usum offerentium, ad fg

,, Mandum , quod salus Dominum prcceditis a Deo , dirigentibus ministris Dei , &,, cooperantibus ipsis hominibus, qui salva

is tur M.

VII. Ex qua doctrina D. Th. iam alia

patet Sacrificiorum distinetio ex parte finis , scilieri in latreuticum , eucharisticum , pro pitiatorium , M impetratorium . Primum illud est , quod ad Dei honorem , cultum ν8t reverentiam exhibetur , ad ejur recognoscendam supremam Μ cstatem , Ea dominiisum, ac nostram servi tutem, Si subjectionem. Alterum vero in gratiarum actionem offertur ad infinitam ema nos Dei bonitare colendam , pro innumeris accepti a beneficii agrarias agendo . T rium quo Dei justitiam ineramur , quam Sacrificio placare studemus propitiator io,. admissorum scelerum veniam implorando . Quamim denique aci ejus Π videntiam venerandam est ordinatum , a qua bona eune a tum temporalia, tum spiritualia, B: praecipue aeterna provenire testamur ; Mideo ad alia impetranda dirigitur, ει ordinatur .

VIII. Haec quidem de Sacrificio in com muni , 8c Veteris Legis. At aliud est novis Legis Sacrificium, quod ει omnia alia dignitate , praeliantia, efficacitate exsuperat ; Sticum unum si, omnium tamen in se persectionem excellentiam , esseerita comp: titur et unde S in remi an est, Si eucharis ci M propitiatorium, Si impetratori in Pluribus conatur in Christiana Eecles a n minthus . . Dieitur. enim Lisis a a miliasteiario, quod in eius oblatione adhibetur. . Synaxis , M Collina a fidelium c mu ejus oblationi adstante , hi de ipse parricipante . D isi uirum , idest Divinum, ex ipsa actione ,

394쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE . 38

qua Christus Patri offertur. Abstagosis , idest

Summum Mysteitum , sicut & B.erutara , icie t Sacrum opus ; A detiique communi Si notiore vocabulo M sse sive a Catechumenis 'dimittendis, ut putat S. Isidorus lib. O. Clig. scribens cap. I9. M O temporo Saers ii eji ,

Misa; vel a donis a populo oblatis , sive praecipue ad Deutri per Sacerdotem mistis; sive denique a populo expleta oblatione dimisso ela mante Diacono , Ito assa s . IX. Porro Missam esse verum novae Iegis Sacrificium soli Haeretici , I .utherani , Tuingliani, O vinillae, Sociniani inficiantur. At oppositum tenet Catholica Feclessa , quae me dogma in Tridentino Concilio seis. χχ. quatuor priori τ Caironibus definivit , in quorum I. se docer . Si qtiis dixer:t , in M,Isa non offern Deo verum , di propa tulit Sacria D:um, aut quod offerri non sit aliud , quam nobis Corsum ad mandaeaarim dari ; anathema sit . X. Et quidem hane catholicam verit

rem confirmant tum veteris , tum novi I eminenti scriptu e . In veteri etenim Test mento meminitarum habemus Sacrifieium in Nilova Lege perenniter celebrandum juxta . Malach. cap. r. oraculum de Eutharistia a P Ρ. in ellectum et is omni loco sacrificat tir ,

di offertur nominI meo oblatio mumda , quta - nam nomen meum in se ii is , ait Dominiuexere tuum . In P vo vero, tibi aeternum Christi Saeerdotium secundum ordinem Veschi stdech , qui panem , St vinum Deo obtulis sa narratiar ad Hebr. 7. Praedicari r ; M mensa D mini in pane , Si calice, immolatio nibos , quae Uaemdiu is a Gentilibus fiebant, tanquam sacri seium immacalatirim , lacritea si , 8t polluti uitur x. ad Cor. cap. o. Corpus Christi , atque Sanguis distri butus in C inna postrema Dises puss velut oblatio Deo facta repraesentatur in verbis Chiisti Lutae et r. cirri is , Pod pro Nobis datur . Et Matth. 26. Sanguis , qtii pro mustis esse

primis usque Saetulis ab Amatilis accepra ac Perenni di fusione usque ad iros perseverans . Hujus testes sit ni S. Justin. Mart. qui in Dial. eum Triph. scribit : De n. ris vero gentiam, quae is o nui loco olprum x , Sarr AOA , bust

395쪽

THEOLOGI E MORALIS

o Vertur . s. Augustinus lib. de Civ. Dei 1 .c p. et s. Hoe Saerificium per Sacerdotitim δε-

udum ordinem Melabistareb eum in omni Io eo a sHis ortu usque ad occasum Deo iam Diadeant oferri .... Sacrificium autem Iudaeorum, quibus dictum es , ποη es miai voluntas in Do- fui , eoas negare non posint . Paria habenteeteri passim Patres usque ad S. Ioan. D mascerrum , N Anselmum . inibus adhaerent& Cone ilia etiam antiquiora. Nicaenum I. tibi Saeerdotum dignitatem a Diaconoram ministerio se can. 38. distinguit et Nee regu Ia, nee eo siemia tradidit , ut a, bis, qui po-t statem non habent offerendi, tui, qni ofrunt, Corpus Christi aeeipiant. Ephesinum I. in da clarat . Anathematismi dicit: Sanctum, ae Divisistim , inertiantumque in EctIUis Sao. Mitim peragimin . Chalcedonense, in quo Eucharistia vocatur terribile , di inementum Sacrif- cinis. ΤOIer. X. an. 58 I. doeet: Totiει ilia varo, di singulari Sacrifieis participandum es , si ies Corporis , ct Saquinis D. N. I. C. immolatio facta . Tertius hujus traditionis testis exsurgit ex omnibus Liturgiis, oblationis , immolationis, ti sacrificii appellatione in designandis Missae mysteriis perpetuo utentibus t uuibus respondet perpetuus Christian Tum idiotismus , quo templa, Altaria , SE Sacerdote , loca , & homines, ubi, Si a quibus conficitur Eucharistia , fideles nuneu- re consueverunt . Qua phrasi prosecto nihil ineptius, s Eueharistiam verum non agnovi fiant Sacrificium .

XII. Evincit denique M ipsa theologica ratio . Non enim debuit Christiana Religio,

cui reservabatur divinum cultum ad summam persectionem dediacere, non debuit, inquam, carere prmstantissimo Religionis ossicio . Ω- erificium enim prae omnibus aliis pietatis , ει obsequii erga Deum externis significati

Dibus , illud est, quo divinam Najestatem ,

ejusque supremam dominationem decentissime recognosci omnes prorsus nationes veluti quodam naturali i iistineri senserunt. Hebraeorum vero gens divinis quoque institutionibus edocta fuit. Quandoquidem Christus, etsi Deum in spiritu , & veritate adorandum indixerit, atque praedixerit in Ecclesia sua , non proinde sustulit hoe genus honoris divini ab li mi ine , ex corpore, Si anima composito , tiam per visbilia signa exercendum . Non debuit ergo Ecclesiam a se fundatam , ει superstitiost, vel typicis oblationibus liberatam , sine Sacrificio relinquere: quod tamen,

nisi in Missa celebretur, alibi frustra quaes-

XIII. Nee audiendi sunt Novatores, dum nobis dolo malo, 8t exprobrant , per hoc a nobis assertum Saerificium detrahi Saetisse Crucis , quo Christus abunde Patri satissa

ciens redemptionem Mostram peisecit et iana

semidem oblatione ait D. Paulus ad Hebr. IO. V. I 4. eorsummavit se s Nitemum D aseator: detrahi quoque aeterno. Christi Sacerdotio , quod ad homines morta' es transia sertur : 8t denique simplicem rei factae commemoratio m , quam Christus invexit, pro

re commemorata usurpari . At nos reponi

mus , non ad incaeitatem passioni Christi vel adjurgendam , vel supplendam Sacrifieium Altaris deservire ; sed solvim ad ej iisdem

Saetificii emolumenta hominibus mystica oua dam illius commemoratione , nova ione applicanda , esse divinitus institurum : neque Sacerdotium sempiternum a Christo auferimus, dum ei plures temporaneos in Ecclesia militante ministros , Vieariosque sithordina inust ;neque tandem confundimus commemoratum

cum memoriali ; licet utrique sacrificii dignitatem asseramus: scut enim Paschalis Agnus Crueis immolationem praefigurabat: ita tabit impedit hanc eandem vero in no

lege

396쪽

ΤRΑCT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

Iege Sacrificio ad memoriam revocari , Staplicari jam peractam . Haec omnia clare adversus haereticos ostendit Tridc..tinum Concilium sess. χχ. cap. I. docens: M Dominusis noster , etsi semel seipsum in Ara Cru-M cis , morte intercedente , Deo Patri oblas, rurus erat, ut aerernam illic redempti M Nem operaretur , quia tamen per mortem Sacerdotium ejus extinguendum non erat, se in coena novissima , qua nocte tradebatur,

se ut dilectae sponta suae Eeclesae vis bile ,

, , sicut hominum natUra exigit, relinque- ,, ret Sacrificium , quo cruentum illud se- ,, mel in cruce peragendum repraesentaretur, is ejusque memoria in finem usque seculi per- ,, maneret, atque illius salutatis virtus in ,, remssionem eorum . quae a nobis quotidie,, committuntur , reccatorum applicaretur , ω, Sacerdotem secundum ordinem Melehi sese deeli se constitutum declarans, Corpus, Scis Sanguinem suum sub speciebus panis, Sc,, vini Deo Patri obtulit, Si sub earii indem,, rerum symbolis Apostolis, quos tune novi Q Testamenti Sacerdotes consitat bat , ur,. sumerent, tradidit ἰ Sc eisdem , eorumque ,, suceessoribus in Sacerdotio , ut offerrent, ,, praecepit per haec verba: Hoe facite in

,, meam commemoratianem, uti semper Ca

,, tholica Ecclesia intellexit, di docuit . Et eap. 2. subdit : Una, eademque estis hostia , idem nune offerens Sacerdotum miri nisterio , qui scipsum tunc in Cruce e ,, tulit , si la offerendi ratione diversa . Cu- ,, jus quidem oblationia cruentae fructus peris hanc incruentam uberrime percipiuntur r,, tW tum abest , ut illi per hanet quovisis do derogetur .

XIV. Horia itaque, seu res oblata in saetificio Missae est ipse Christus, non quidem in propr: a specie , sed prout sub speciebus pania , & vini continetur . Hujus doctrinae veritas ex mox reeitatis Tridentini verbis luculenter apparet, Si ipsam unanimiter docuere Patres etiam primorum taculorum: S. Cyprianus epist. 68. S. Gregorius Ny C. Wrar. f. in Bec.rreet. S. Ambrosios in Ps. 38. ubi ait et Isse cimtiis Verruν in tereris , quando Chrsi eorpus ritir : S. Augustinus lib. x . de Civ. D. cap. 2 o. ει lib. c t. 2. epist. Pelag. cap. I 8. Et sane Sa- erifieium Crueis per Eucharistiam apte, pei- secteque repraela itari non fosset trifcriori ut tima substitina . Non odertur hri i s in pro pria specie, quia secui . m ha e , quum nubet in cael f , nee im: ut ait prirest rea': ter , nee de liui ; cum si pla e im Calis, i cque sub assect: is hominum cadit, aut Iensus, proinde Sacrificii Lot:ri materia es e non potest, quam oportet esse. serr sibilem , ac realiter immutari . Idonea tamen efficitur hostia , Sasacrificii materia, quatenus sub speciebris pavnis , & vini existit, atque realiter conjunctus est : se enim a trua ratione , quamvis

sub aliena sorma , humanis sensibus se sistit: deinde realiter immutatus , Si destriictioni obnoxius essicitur . Quo pacto, inquies t inita in eo statu ponitur , ta Patri offertur , quo erat in Cruce, quando nimirum effuso e

corpore toto Sanguine moriens, ει mortu ullomnino apparuit . Id quoque Et in Mica

Sacrificio mystiee pcragitur : nam verbosum Sacerdotalium virtute , veluti rnystico gladio, corpus a sanguine sejungitur, quamvis per concomitantiam uniantur; St Christus ut mortuus sacriseatur . Sic enim egregie hoc sacri ucium novae legis explicat Claris a Boiasuerus , SS. PP. A Theaeotorum, immo StCatholieae Ecclesiae sententiam, At doctrinam exponens in aureo illo libello, cui titulus Fidei expositio n. ra. scribens: Talais cis ie strum sur ferum, et mi is Apirum ab illis differt

397쪽

TH FOLOGl E MORALIS

fert iu ἀιέ eri lege tisitatis .

Neordat ouem montis Ius . clIae verba recitantur & a D. Th. hic q - 83. art. I. Non desunt tamen Τheologi, qui victimae murationem aliter explicant, dicendo , in Eueharistia Christum novum e Gendi modum accipere , vi cujus ejus eorpus, & sanguis sua locali desti tuta extensione , in deteriori po Duntur statu, utpote inePto ad usus natura es, et humanos, di tendente proxime ad destrue tionem ejusdem esse per esum, & potum , scilicet per consumptionem Sacramentalium speetenim : Et huiusmodi mutationem, & ter, dentiam ad lateritum, quae est quaedam vio- Ieata moralis destructio , autumant ad sacrifieii talem ineruenti lassicere veritatem . At prior explicatio communior est, Si doe- trinae conformior tum SS. Patrum, tum Tridentinae Synodi . Verum haec fusus expen denda Dogmaticis , D Scholasticis Thcologis, ne extra oleam ni s desidiamus, relinquere cogimur.

IV. Grinfitia speciei neeissaria est eois eratio.

CorusEcTARrUM PRIMUM. I. essentia sacrificii non est , ut sta eum sanguinis effusione . Id patet manifeste in pluribus utriusque legis tum naiaturae , tum scriptae sacrificiis. Legimus enim in priori statu, Abel quidem ex animantibus hostias obtuli me, Si Cain nonnisi ex frugibus terrae . Quod si has Deus contempsit , 't rejecit , non ratione victimae saetiim est , sed ex prava offerentis dispositione . Melchisedech quoque, qui Sacerdos erat Altissimi, panem , Si vinum in Sacrificium obtulisse legimus; Si in eo novae leg s Sacrificium praefiguratum agnoscunt, gi praedicant Patres, si Cone ilia, ut iam innaimu . Ili lege seripta plura pariter extabant incruenta Saetificia , ut pater in Sacrificiis Vini , Thuris , Salis . Unde S: D. Th. Σ. Σ. q. 8 s. arr. t. ad y. R in oblatione panis verum . agnoscit Sacrifitium , dum scribit : Gerseria pro is dicuntur , quan 'o rima res Deo OhDra; at quid sit; sci e quos aηimat a O id bantur, o comburebactur: misi panis fram'irer , ct e meditnν , o bene dieittir . His addenda Saetifi- ei a Capri emisiarii , ubi minime mactabatur victima, sed Caper in de Corrum deportabatur, ει emittebatur; ει Passer sanguine tin

398쪽

m, alterius Pasieris immolati avolare sneba odit, oblationem sacrificii propriam non iatur ut habetur Levit. cap. 14. Nec obstat verbio consistere, sed in aliqua reali actio e D. Pauli ei tum , M in I ovo Testamentor victimam immutante. Nec in fractione .s1-quiti mortem Testatoris , ut Per eam seu crati panil , si enim integrae hostia, in earum percipiamus haereditatis . inrandoquidem lice casu Mus fractio 'impediatur , non pr id quidem neeesse fuit, cum primo novum 1nde sacrificium impediri. censetur. Ccur mix-eonditum est Testamentum ; tunc enim in- eio vero specierum a Chrisso praetremissa ,

tersuit mors Christi Testatoria ..Aς modo , mysticae ramum significationis gratia fuit aheum per Eucharistiam non institutio , sed E lata inducta. Tanderi nec distributio solam eonditi , ει peracti sacrificii in Novo Miεcii formam eonstituis, quippe quae , ηι

Testamento repetit O , & commemmatio ha Diaconibus non sacrifieantibus e venit; di eatui, neeesse non est , ut sacrificium sir multoties deficientibus, qui communieare v eruentum , M mora intercedat Testa oris 3 sinu, locum mon habet, quin propterea muia sed ipsius mortis fiat.commemorMio , ει vitum sit, &- imperfectum, sacrificium. It silatio . do eτ ει v. Th. 3. s. q. 83. a. o. ad αdieem : M Fractio hostiae eonsecratae, Et quod us Em Alli UM SECUNDUM. M una sola Pari mittatur in calicem , respicit Corpus Mymeum ; scut admixtio a

tr. Forma laetificii, seu actio , qu se quae sgnifieat populum , Si ideo horrum aliter, & essem taliter Eucha imae per gi ux D praetermissio non facit impei sectionem c laetificium , non est oblatio illa, quae expriis is crifieii M..initur liturgicis precibus ante , vel post co Retationem recitandis, nec fractio ι ux ς - Coviso stiυM TExeti sinmixtio , aut distributio coniseratarum speei

rum. Et primum quidem quod di imm , ui. Pea fata saerifieii Brma, sec es patet manifeste: quandoquidem oblatio ill - sentia nec in specierum eonsummatione, si--ealia, quae ante, vel post consecratisnem Fe a populo, sive ab Hipso Saerifieante facta in Missa praeseribitur , neque a Christo ad consistit, sed substantialium, di adaequale ha-hibita legitur in Evangelio , nec ab Aposto- bour in sola eonsecratione, ut qua tamen ti, usitata ; quippe qui , ut dicit s. Oee. implicatur ordo ad la apti 'nem tanquam ad

M. eonleerationi solam Domini eam addebant finem externum . Ho e nostim doctrinae nemorationem ; proinde Ecclesiasticae praesumitu1 omnes consentiunt ' aeo ogi. etiam Thomi- institutionis , pervetustissimae quidem, qui stae, qui consumm .ionem saltem ex par e in omnibus praescribitur Liturgiis. Est autem ad essentiam saetificii pertinete arbitrantur. maxime eonmentans ad sacrificii rationem ex- Verum posta doctrina mihi Wobab ior vi-plieandam ; at nullam in re oblata novit - detur , utpote Sc Tridemi, Coneilii , &SS.tem indueit, vel mutationem , cum prima is Patrum do trinis e formis magis, ει proxi- victimae praelantiam antecedat, posterior Ve- ma. Sic enim doeet Trid. Synod. sess. α r. ao eam immutatam relinquat ; neque fiat cap. r. M Chrictus Sacerdotem secundum or-

nomine Christi, qui, ut videbimus , est os. ,, dinem Melchisedech se in aerernum conferens priueipalia , sed nomine Ecclesiae. Ac ,, stitutum declarans, Corpus, ει Sanguinem PatMai Nest. Moria. Gm. n. -md suum

399쪽

39 THEOLOGIAE MORALIS

, suum sub speciebus panis, ta vini Deo, , Patri obtulit , & sub earumdum rerum se symbolis Apostolis , quos tune novi Testa ,, menti Sacerdotes constituebat , ut sumeta ,, rent , tradidit, ta eisdem , eorumque in saeerdotio successoriblis, ut offerrent, prae se cepit . Concilium igitur in sola con- feeratione a Chri isto per aeta , & ab Apollolis, i meeessoribus in Sacerdotio peragenda, oblationis, Si sacrificii integram rationem agno scit. Eodem plane loquuntur modo SS. Ρ tres, qui in sola consecratione integram agnoscunt oblationem . S. ltanteus lib. q. cap. 32. seribit: M Eum , qui ex creatura panis is est , panem accepit , & gratias egit, di- ,, cens bae id corpus meum; & Calidem si- ,, militer , qui est ex creatura , quae est se-M Cundum nos , suum sanguinem consessus M .el , Se novi Tostameliti novam docuit obla-- tionem , quam Ecclesa ab Apostolis acet-- piens in universe Mundo offert Deo . S.Clarvsost. hom. de prodit. Judae inquit : Vox illar me es Corptis metim , t me M a.l ejus adventum praestat sacrificio frini , , talem M . Et clarius adhue S. Greg. Nyss.

dum , Si sanguinem b bendum Discipulis

,, ea hibuit Christus , iam arcana ratione is corpus ejus erat immolatum ς. . Nec di sentit D. Th. qui hic q. 8 I. a. ro. scribit et Opportunitas sacrificium offerendi non ,, solum attenditur per comparationem ad ,, fideles Christi , quibus op rtet Sacramen- ta ministrari, sed principaliter per com- parat; onem ad Deiam, cui Co ferratio)e,, huius saerametiti saerifieium offertur - . Et terram in re p. ad T. Alia Sacramenta rei steti via r in usu fidelium . . . Sed hoc Sa- ,, erRmentum perficitur in Conseratione Eua rnii , in qua laetificium Deo offertur.

Nee deest Theologiza rario, quia sinu populi

partici ratione stat Eucharistiae sacrificium ,

cujus mi inisterium ad solum pertinet Sace

dotem et hic vero sacrifiear quidem in Christi persona ; communicas tam n suo nomine, gi communicando , sacrificium confiimere diei mr, non offerre . Et revera lata e insecratio.fit in Chri isti nomine , ejus personam

repraesentando, haec sola victimam praeseniarem eonstituit, eamque realiter immuIat; si

ve , ut aliquibus placet, Chrilli corpux, Sisantuinem in statu deteriori ponendo , fi corruptioni proxime obuoxici secundum ex istentiam Saeramentalem ; sive, ut melius ali L , mystice mactando gladio vorborum seorsum corpus, M sanguinem exprimentium , qua eruento Crueis sacrificio incruentum istud ais smilat . 13 me scita denique Ieatem continet oblationem e quapropter in die Parascevex non osseaetur sacrificium , quia nulla ha et ur eon sceratio. Non inficiamur vero in consecratio ne implicari praefatum ad consumptionem reta

pectum e nam id speetes panis, Si vini , sub quibus ad esum , Ri potum Christi corpus ,

ει sanguis aptantur , manifeste ostendunt: Et praeterea Sacerdotes ad communieandum in

Missa jure divino astringi , ostendit S. Th.

hie q. 84. o. a. str bens: -- iniicumque sa- crificium offert , debet sacrificii fieri par ,, ticeps; quia exterius sacrificium , ouod o ,, sertur , senum est interioris sacrificii, quo is quis seipsum offert Deo . . . Similiter per

,, hoe quod sacrificium populo dispensat ,

,, osten dit se esse dispensatorem divinorum , ouorum ipse primo debet eme particepς. . . ,, Et ideo ipse ante sumere debet , quam , populo dispenset . Unde in I ih. Eeel. Hi ea D rar. cap. 7. legitur. Qiale est sacriscium, ,, cui nec ipse aerificans esse dignoscitur uita in bretra , si quis Consumptionem partem appellet integruem sacrifieii , nihil affrinata veritate alienum , iram . D eonforme Fe-

elesiae

400쪽

clesiae Si menti , , doctrinae , quae iubet

consecratas ab alio Sacerdote species, si ipse tonsu inere non valeat, ab alio Sacerdote absumi, ut inserius dicemus . Nostram sententiam mirifice coinrfimat Clarissimus Bossuetus, quem libenter ilic vii dicandum suscipio a criminatione nuperi Scriptoris , qui veritus non eli asserere , se iii- dolitisse, tantum virum hallucinationibus Sch lasticoruni abreptum , in suis meditationibus de Coena Domini nimium savisse mysticae maelationi , nec attendisse doctrinae Sacrae Scripturae , Patrum , Conciliorum fit Liturgiarum . Quod quam salsum sit, quam impudenter , quam contumeliose dictum, apparet ex Bossueti libello , cui titulum feeit postio Cubolieae doctrinae, in quo ipsissimam Eeclesiae doctrinam, ab omnibus omnino sejunctatri disputationibus , eontroversiis, diselantientium Theologorum sententiis , nude, simp te iter , dilucide Calvinistis , ceterisque heterodoxis omnibus obiecit, Si ob oculos p suit . Sic itaque cap. I 4. ubi de Sacrificio Mi stae data opera pertractat , Catholicum Dog

ma exponit .

,, Binae sunt in hoc Mysterio notandae ,, aetiones , plane inter se distinctae , lieetis altera ad alteram reseratur . Prima estis Cosseeratio , per quam panis, ει vinum is in Cluisti corpus , 8t sanguinem mutan- ,, ture altera Manducatio , per quam de illiam participamus . In conferati e Corpus , Τι- Sanguis Christi MYSTICE SEPARANΤUR:

se Christus enim dixit inorsum , Me est Cor- pus meum , seorsum bie est sanulis metis , , , quod profecto vivam , Si essicacem exhi-

, , bet representati em Niolaris suius morti ,

is quam subivit. Ideo Filius Dei oi illorum M verborum in Sacra Mensa gonstituitur sob

, , operatur Corseratio , quae actio religiosa is cultum offert , M importat summae , St, , infinitae , quae in Deo est in omnem ciea- ruram , 84 speciatim in genus liram antim, ,, potestatis protestationem. Nam Chiisso, ibiis Praesens innovat , D quodammodo peren- ,, nat memoriam suae obedientiae usque ADO MORTEM Crucia. ITAQUE NIHIL EIA DEEST AD VERUM SACRIFICIUM; .

A Nemo ambigit hanc actionem , ut ais mandueati e dili inc am, essic per se Deciis acceptissimam , illumque movere , ut ocu is los suae propitiationis ad nos convertat et ,, ejus enim obtutibus iterum exhibemus A MORTEM voluntariam, quam dilectus Fi- ,, lius suus pro peccatoribus subivit, seti p ,, tius ejus obtutibus exhibemus eumdem Fi-- lium suum NORTIS sgnis , qua plaea-

is tus est Pater , velatum . Omnes confiten-

, , tur Christiani solam Christi prχsentiam aseri ferre potentissimae intercessionis rationea ,, apud Deum pro toto humano genere , se juxta illud Apostoli , Christos apparet otii ,, tur Dei pro nobis . Ideo ει credimus Chri se stum in Saera Mensa praesentem in STA- , , TU MORTIS pro nobis intercedere , Stri incessanter Patri suo MORTEM differre , ,, quam pro sua Ecclesia obivit. In hoe sen- , , su dicimus Jesum Chrsium semiti ium Deois offerre pro nobis in Eucharistia; line peto ,, to credimus illa oblatione fieri , ut ma- gis magisque nobis propitius sit Deos ,

is ideoque propitiatoriana voeam uet. At ei de ino tes iraque quidquid Chrism, in hoe My-

,, sterio operetur , Si fide cum contemplar res ae u praesentem in Sacra Mensa cum ,, signis SUR MORTlS , 8i ncs eo modo iliari li unimur; 8ι Deo offerimus velut unicam se hostiam nostram , Si unicum per suum is Sanguinem propitia orem , confitentes, IIiis hil ultra nos habere, quod Deo offera

SEARCH

MENU NAVIGATION