장음표시 사용
431쪽
'ius ea , honestus , , ipsi Capellauo , vel Ecclesiae Rectori notus , credere illi debet ,& congruam e'eemopynam suppeditare. At si illi ig totus sit, suspectus, ει non prorutae vitae , poterit non credere , Si eleemosynam denegare ; praesertim cum ipsi incumbat ii sp cere , & providere , ut certa sit onerum
III. Non est illicitum Sacerdoti Mitalam offerenti pro Defuncto , illi fructum
satisfactionis applicare , si iactiam veIo propitiatoriam , di impetratorium , aliis eoi cedere ἰ vel etiam secundaria intentiocine , si Defunctus non indigeat , totum Ductam aliis applicare. in utroque tamen casu nullam eleemosynam accipere potest . Et primo quidem id licere mani se um cst , nulli enim fit iniuria . Nam Desuncto fruetus applicatur , cuius tantummodo capax est , nimirum satiria factio nis pro Poenis peccatorum Deo debitis , Cum vero praeter hunc fructum supersint fruerus ceteri impetrationis, Si propitiationis, illos poterit Sacerdos , cui maluerit , applic re . Similiter tum contingere possit, Me anima Delaneu Saetificio juvari non possit, vel non egeat ; nihil prohibet Sacerdoti illum
alistri conditionale applicare, ne Sacrificium sin careat Ductu, sed in utilitatem redundet alicujus. Eleemosynam tamen in hisce si a MI recipere , vel exigere non licer; -- avatitiam redoleret , & mercimonium 4 MEcTAxiUM QUA TU IV. Llem vetitum si Missam applicaremo illa , qui daturus est eleemosynam; mu amen est illi eliram inissam celebrare pro De
lanctis in eo via , ubi mos est singulis
mensibus , Fel annis eleemosynas a fidelibus erogatas pro earum Missarum celebratione Sacerdotibus distribuere I licet vel nondum sint eleemosynae collectae, vel nondum Saeerdotibus dimibutae . Nam in hoe casu Missa applicatur pro primo, qui daturus est e eemosinam ; cum nullus dici possit primus, quia
nullus suffcientem erogat eleemosynam. Σ. Quia hujusmodi eleemosynam erogantes non habent intentionem , nisi sua eleemosynaia Sacrificio Defunctis juvandi; eui intentio
ni ει suam Sacerdos celebrans accommodat . Nee incerta est applicatio , sed determinata pro Defunctis in communi juxta mentem ilia lorum , qui renues ad hoc erogant eleemosynas . Denique nullum apparet scandalum , vel inconveniens , etiamsi fideles seirent praevia ad eorum eleemosynas Sacerdotes pro eorum Defunctis Misas celebrare. Pramobrem hune casum non Puro in praefata prohibiti, ne comprehens C IECTARI UΜ QUINTUM. U. Superiores Regularea tenentur Missam
pro Relitiosis sibi subditis in diebus festis adiplicare . Hanc doctrinam iam tetigimus in Tract. de Praeceptis Decalogi P. I. Dig. 7. Cap. xo. Consect. 1 o. ει hie ex professo probamus , unico quidem , sed meo videri es-ficacissimo argumento . Ex praecepto divino omnea curam habentes Animarum tenentur
pro sibi subditis Saerifieium offerre; ita enim expresse , , aperte declaravit Trid. Synodus sessi Σ3. Cap. I. de Besorm. indicens: α--
praee pro distra mandatum sit omnibus , quibus animarum eum commissa es, oves sua cognoscere , pro bis nerseitim geris ere. Porro S periores Regulares vere euram habent an marum ; suorum enim Beligiosorum Pastorea sunt , ει Parochi . Ergo Superiores Regul
432쪽
I OCT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.
res divino urgente praecepto ad Sacrificium pro suis Religiosis ad ceterorum normam Parochorum offerre tenentur . Et revera Religiosi deterioris essent conditio .is , quam Laici, pro quibus eorum Parochi offerunt Sacrificium ; eum pro istia nullus sit, qui cel bret . Non enim pro illis orant Parochi , quibus nollo modo subjacent ; non Episcopi,
a qui b.ι1 pendent quidem quantum ad Sacramenta ceteris administranda , at quoad proprium spirituale gubernium , δε priuatam Sa
cramentorum admittistrationem sunt exempti.
Vel nullum igitur Pastorem habent , vel si habent , & hi pro illis Sacrifieium non o
serunt , praecepto Divino non obtemperant. Nee urgent , quae opponi possunt arsume in . r. Theologos de obligatione quidem Paroe hoeum disputasse, & in varias ante Be eia dicti XIV. Constitutionem abiisse seintentias ;verum de Besalarium Praelatorum ob i alione me cogitasse. 2. Nulla extat definitio ,
nulla dee 'aratio, quae tale onus imponat Begularibus ; adeo ut nec ipse Benedie is, qui in sua laudata Constitutione Parochos, Canonicos , 8ι Cathedralium , ac Collegiatarum Mi nistros , Et Mansonarios teneri declaravit pro populo, St Benefactoribus celebrare , nee verbum habeat de Begularium Superioribus. 3. Denique ideo Parochi pro populo , Canoni ei pro Benefactoribus offerre Sacrificium tenentur, quia ab ipsis, unde vivant, Si s flententur , accipiunt . Et ideo olim doeebant Theolori, Par hos pin uioribus reditibus fruentes quotidie , qui vero tenuiores
tum aliquoties in hebdomada teneri pro populo celebrare . At Regularium Superiores nihil a subditis accipiunt ; sed simul cum illis de Monasteriorum reditibus , vel eleemosynig aluntur . Nulla est igitur ratio , cur ad celebrandam pro Religiosis sint obligandi. At resp. ad x. ideo Theologos de Regularium Praelatorum obligatione non Oisputasse ,
quia eos non teneri putariant , quemadmo
dum & praeceptum divinum a Concilio adiaductum perverse sunt quainst .ris interpretati , nimirum vel de Sacrificio offerendo non in spiritua' em utilitatem, sed silum in eom modum, Sc utilitatem plebis suae explicantes 'vel si etiam ad ejus applicationem ob strictoqnonnulli eensuere , hoc tamen intellexere quoad fructum generalam , non cro quoad medium , Si ministeria em . QIemadmodum igitur in hie errarant ita Si enare potuerunt non cog 'oscentes Q ε , de quo Io 'uimur , in Prae atis Beg . aribus . Uerum non
desunt Theologi , qui etiam ante Bene licti
XIV. Constitutionem illud onus agnoverunt, Et declararant etiam Regulares Pr hiat s in Decretis Conciliorum, L Congresti ionis com pre: ensos. Plures a Teit P. Merati in Observationibus ad Gavantum T. r. q. 3. Titiva. Duos tantum exscribam. Marea i a 3. p. D. Th. to. 3. d sp. 66. Sect. i. & T. q. de Relig. trae . 8. lib. a. eap 3. nu. 7. scribit r His autem Dra scilicet Concilia , Re
Decreta Congregationis veretit cr Iopturtur de omnibus Dixitatibiis Gelsast eis mimarum citram babentibus , s b quitas remprehendtixtur
etiam pratationes Ri getlares . Mag. am exim siue dubio habeηt etiram Animarum ordinariam ,
ct ex ossisio. Naidus idem confirmat in Sum. V. Parochus n. I 8. Non ma; i d.sa iure di Dino obligari Paroebus in He quoad scilieet applieationem pro suis ουibus , qu. nPωlattis Regularis pro fιis Ahdiiis . Ita sentiri uni P squalitus de Sacris N. L. quaest. 847. n. 8. 8t q. 8s r. n. v. Tamburinus de iure Abbatum in Disp. s. q. s. n. s. Thomas
Hurtado Resol. a. n. 46. Uan-Fspen T. T. p. i. tit. 3. cap. Io. n. O. Botarius in sua Theologia Regularium. Ad. a. Fatemur nuIIam adeste pro Superioribus Regularibus exin
433쪽
preluiu , determinatam lue declarationem .
sea legem , sicut Pro Parochis. At in generali tum Tridentini Coincilii lege, tum Mino icti Conititutione essu comprehel Isin ambigendum non est, eum Si ipsi proculdubiola eorum munero lint, qui curam habent animarum ἰ quos omnes ad celebrandum pro populo. teneri & praelatum Coocilium, ει Pontifex deel ararunt. Ad 3. Falsiim ea Paro chos solum teneri Saerificium offerre pro O vibus , quia ab ipsis sustentantur, sed praeci me ratione sui muneris , Si officii; qui λ, ut inquie Apollatus ad Hebr. s. Omηis PM-tisux ex hominibus alimpi a , pro bis omllibus costituitur . . . ut o ferat do et , ct sacris i. pro pretareis . Ex quibus verbis Si ipsi Tridentini Coneilii Patres debitum agnoverunt post ii in Pastoribus celebrandi pro suis ovibus . inamobrem licet ii ullam acciperent a plebe sibi commissa susentationem , adhuc pro ipsa celebrare tenerentur, ut declaravit Congregatio. Concilii suo Decreto sub die 3 o. Augusti anni r 698. ab Innoe. XII. anno seq. 24. Aprilis in Bulla Nuper confirmato, indicens: ,, Parochos teneri ad praedietam
,, applicationem, etiamsi ηon habeant congruam , is idest λ.untationem nec ex reditibus, necis a fidelibus, . Licet igitur nihil recipianta suis subditis Regulares Praelati ; non prorterea ab onere Sacrificium pro. illis osserendi
liberantur ia Num vero ει hoc graVentur onere Monialium Consessarii , ram Seculares , quam Regulares , licet aliquis Theologus a firmet, quia gi ipsi tanquam Paroelii dati sunt a Praelatis Monialibus ἔ tamen puto non gravari , quia licet Parochialia officia respectu
Monialium exerceant, vere tamen Parochi nonsant , sed simplices Superiorum delegati, qui absque ulla intuita possunt illos , cum sibi habet , amovere, alios substituere ν ipsa etiam in tui Intibus alios deputare , qui via uni , vel pluribus Sacramenta ministrent : ti eum Moitiales vri Episcopis sint subjeebe , vel R. rutaribus , idi pro ipsis quoque Sacrifieium Osserunt, quando pro populo , 8ι plebe silai
VI. Parochis , ceterisque curam Animmarum habentibus , qui tea tussimos re alius
habent , Si qui, ut inauit Ponticia , formam memoOnis , quas a metiιμι pro Missarum
cauit Benedictus XIV. laudata Constitutione, ut possint, diebus Fectis eleemosynam a piois Offerente accipere Se pro ipso Sacrificium, , applieare . . . dummodo ad necessariam ,, Populi commoditatem in ipsa Ecclesia ,, Paroelii ali Missam celebrent; ea tamenis conditione , ut tot Missas infra hebdoma ,, dam pro populo applicem , quot in dimis bus Festis infra eandem hebdomadam occur is rentibus iuxta peculiarem intentionem al- ,, terius Pili Mnesaelaris obtulerint . Si vero Parochi infirmitate praepediti per se ipsos Glebrare non possint , tenemur per alium suo muneri supplere . Quia Pontis absolute statuit, praefatos Parochos ad hoc onus teneri ex divino praecepto , 8t quidem absolute ratione sui muneris , ει ossicii, nulula adiem exceptione live morbi , sive est rius legitimi impedimenti ; nee statuit eos teneri per se ipsos celebrare . uvando igitue infirmitate praepediti non possunt hcc onua implere quoad modum , idest per se, cum possint tamen quoad substantiam per alium , omnino tenentur. Et revera , si infirmitas eos impediat ab administratione Surament tum , si aliis Ecclesiasticis functionibus , penalios supplere debent, quia ex divino urgen- tui praecepto; cum Pari igitur mandato te
434쪽
TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAL
Neantur Si pro populo offerre , debent per allum supplere . Nec dicas , Capellanos , mansionarios, si infirmitate praepediantur , adeo ut per se celebrare non possint , non teneri per alios supplere . Nam hoe r. s lum verum et de Capellanis, qui quotidie , vel pluries in hebdomada offerre debent non vero de illis , qui solum in diebus festis tenentur . a. Ab onere supplendi .liberantur solam , quoties infirmitast , vel aliud legitimum impedimentum breve si, Se solum
per aliquot dies, vel ad summum per men - , ut infra, expendemus ; non vero , si
diuturnum sit; tune enim Se ipsi per alios
onere Capellaniae sat miseere debent. ComEcTAR UM SEPTIMUM.
VII. Capellanos, qui ex Testatoris, vel
Fundatoris elaia , aperta, & manifesta insentione , Et voluntate ad Glebrationem qui dem Sacrificii, non vero ad ejus applicatio Rem tenentur, probabile admodum eli posse pro applieatione eleemosynam recipere . Hanc quaestionem versat Lambertinus tum Instit.
6. tum in opere de Sacris Missi See . 'et. eap. 2. β. I. 9 dicit, aliquibue Theologis, a praesertim Dianae , eeteroquin benigni o Theologo , visum esse non licere pro uno , , eodem Merificio Gplex stipendium accipere, alterum pro celebratione , alterum pro 'applieatione ; M addit de hoc etiam decretaei reum seni , ει decisones Saerae Congrega tionis Concilii ita definientis . At observat sibi nunquam eontigisse, licet per plures Quoa in praelata Congregarione a secretis fuerit , hujusmodi Decreta videres; scut nec alia , quae oppostae doctrinae faventia circumseruntur e , hoe quidem assirmat in laud. Institur. 46. At in opere de Meris. Missi Ioe. cit. instrumor saetas, Tanquam certas allegat plures Decisiones Congregati nis , nostrae faventes sementiae , nimirum unam in Causa Tridentina anni ro 3 o. 34MI. Augusti, ubi deeernitur r is Sacerdotem is non posse eleemosynam recipere , M d - bus obligationibus unica Missa satisfacere,
is nisi in D dati s eautum sie, quod non
,, teneatur Sacrifieium applieaee -- . Cui con asotiant aliae Decisiones pro Causis Pia itina anni r 639. Perusina ejusdem anni, Urdia niana Io o. Vicentina anni Iouet. His igitur positis veritas constat nostrae doctrinae , quam defendunt etiam Passerinus itollet de Statibus hominum quaest. I 8 I. are. 4. n. 98r. 8ρ Gavantus lib. 3. cap. m. n. s. quandoquidem cum certum sit, concessum Sacerdoti applieare alteri fructum medium , seu ministerialem ; 8t iterum G Icessum Pa riter recipere eleemosynam pro suae su e t
tionia subsidio ; nulla apparet injustitia , si
celebraturus ex ossicio Capellani stipem accipiat pro Merificii applicatione . Nee oh iat , ipsum duplex stipendium accipere pro unis , Se eodem . Sacrificio. Quandoquidem.ι ilicet perenti Missam duplicatum da is stipendium ex sua liberalitate ; jam non . apparet , cur
illicitum sit hoe idem dupli tum stipendium
a duobus accipere sne neutrius detrimento
quilibet enim , quod postulat , consequitur , alter sellieet celebrationem , alter fructum i
435쪽
III. Omnia pasa , mercimonia , or exactiones pro Missis inrita. IV. A quibus sit designauda eongrua pro Misest eleemosyra . U. Episcopi probibere non possint , ne pinguior
detin I istare tamen posunt , ne minor taxata aeeipiatur.
VI. Eleemosyna ιη adminicuIum sidentati is
I. V LEEMOSYNAM , sive stipendium,
Ea quod modo Sacerdoti suppeditatur , locum obtinere inlatiovum , quae olim a fidelibus in Templo ad Sacrificium offer tantur , rea est adeo comperta, Si omnibus nota, ae in sexcentis Iibris recantata , ut eam vel probare velle , vel confirmare , esset viri tempore , Si otio abutentis. Satis erit hae de re erudiri cupienti aureum opus Iegere de Synodo lib. s. cap. 8. ubi Sapient sit ri Pontifex brevi compendio omnia complexus est a Qteris ante ipsum Scriptoribu tradita. Describit etiam Potiri sex artes , quas Sacerdotibus suggessit avaritia , ut plures possint sibi arrogare eleemosynas ἔ 8tolendit, quanta cura Concilia, Pontifices, Episcopi conati sint pacti , nundinationes , Et turpes quaestus, qcce ipsum Sanctuari rem occupaUerant , comprimere , 8t eliminare. Nos ita aue ex lautum promemus,
quae nostrum respiciunt doctrinae moralis scopum , di refutatis laxioribus opinionibus , certa , solida , ει probabiliora dremata sta
II. Primo itaque certum est , eleem synam accipere pro Sacrificii oblatione mis me simoniacum esse , olim blaterabant testastae. μη enim , inquit S. Th. 1. 24 q. 1Ο . a. a. ad 1. Saeordos accipit pre uiam , quasi pretium eonserarioris Euebar stiae ,
sis sustentationis. Constat autem ex Evangelio Digηum esse operarium meretas sua. Et Apostolus docet : atii in Saerario πεraatiar s a de Gerario sunt , edi ηt , ct Di Ahar deservitiint , eum AItari partiemant . Confidimat praxis, incunabulis 1 cclesiae eoaeva , de oblatis fidelium Sacerdotum victum dece pendi . Et aequitas ipsa naturalis exigit, ut qui in alterius commodum cccupatur , pro temporis , & la Iis ratione sustentetur . Caveant tamen Sacerdotes , ne, quod de se licitum est, Si concessum , eorum prava arietione simoniacum fiat , celebrando soIostipendii intuitu a inii enim ita est anim. affectus iit , nisi eleemosynam haberet, nullo modo celebraret , profecto ostendit Lacto suo, se propter lucrum ad Altam ascendere. Et marito hujusmo si Sacerdotes redarguit , & confundit Robertus Pu' lux seri nar Quid est M.frrum Dumnia intum temporaIis eommodi ce/ebrare , nisi eum Iceda
fιrgendo es sublimatus t uii amobrem hic t eum habet doctrina S. Th. in odi. 8.art. gr. ubi de Distribationiblis Feelesiasti eis se docet : SI Mjusnodi dyritationes re-ripiar , quasi Dem sui operis prine aliter inteηtκm , Simoiiam eam mittis , ct mortalitorpereat. Si autem habet si rem principaIem Deum
436쪽
' TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLES LE.
M Mν , quod non vetate astam spiris Iem , ct ita simoniam nou eominittit , nee peceat . Quae doctrina & Sacerdoti celebranti est apta ida , de quo idem A. D. Opusc. 61. de OHe. Sae. dicit: Quo ι peetinia κοπ UD debet eausa e lebrandi , sed occasio suum excitans , er
III. Merito igitur conventiones omnes. Pacta, mercimonia pro Mi flaram celebratione vetuit Tridentina Synodus Seir. Σ1. in Decreto de obser. M vitand. in celebr. Misesae sie statuens: A Decernit S. Synodas , ut is ordinarii locorum . Episcopi ea omnias, prohibere , ae e medio tollere seduloes, carent, ac teneantur , quae avaritia id , , lorum servitust . . . induxit . . . in pri- εν mis . . a cujusque generis mercedum roins, ditiones , pana , Et quidquid pro Missis
M novis celebrandis datur , nec inon importus, ηas , er illiberales eleemosynam in GaIliones,, potius , quam postulation es, aliaque liu- ,, jusmodi , quae a smoniaea labe , vel certex, a turpi quaestu non longe absunt , omnino D prohibeant - . Idem antea statuerat Tot tanum Concit iam anni et 3 a 4. ita indicens: is Multa mentis amaritudine concitamur , ,, gravisque doloris aculeus perfodit mentem , nostram , quod aliqui Presbyteri detestan-ν, da, Et abominabili ambitione pro Missis D per eos celebrandis pecuniam exigant ; Si., super hoc, ac si vellent vendere rem, , profanam , impudenter mercantur ... hii c,, districtius prohibemus , ne aliquis Pres si ter pro Missu celebrandis petaniam exigat, ,, vel aliam rem temporalem, sed grateis accipiat , si aliquid per faeientem Mi siasse eelebrari oblatam sbi caritative fuerit aU- is quo pacto , ct renuentione - . IV. Eleemosynae , sive stipendii pro Missis, vel annualibus , vel Perpetuis deter minatio non est laetenda ab osserentibus eleemosynam , nec a Sacerdotibus accipientibus , sed a solis Episcopis , seu Iocorum ordinariis, vel per Synodales Leges, vel
per specialia Decreta, secundum approbatam Iocornm consuetudinem, cui st4turo, & de terminationi se submittere , Si parere debent etiam Regulares . Hujus doctrinae veritas lueulenta eii ; Si quidem quoad primum membrum , plura extant Decreta Sacrae Congregationis Concilii a Summis Ponti fiet hii adprobata, quae stipendii taxationem , Si de terminationem Episcopis committunt, ει reservant, ut videre e t tu responsione ad di bia proposita circa ge .ieralia Decreta juga Urbani VIII. edita anno rors. tibi se te. gitur : is Censuit Saera Co. gregatio , tibi
is nullam certam e cem synam Iessator re-
,, liquit, esse ab Episccm praesci ibendam
is elecmi synam co-gruam , quae respondeatis oneri Misarum celebrandarum , si eundum is modum Civitatis, vel Frovinciae . Lemerim, quia s Episcopia a Tr entit a Synodo dc mandaraim est, ut omnia Piscta , mercimonia , turpia lucia in hac te arceant, melius huic muneri sat s acete neia queunt, quam congruam des gnando eleem
synam et quae desgnutio s oferentibus relinquatur , minus prosccto , quod poterunt , dabunt si Sacerdotibus , plus Possulabunt , quam deceat. Fegulares quoque huic taxati ni subjacere debera , declaravit Congregatio Concilii anni 16.9. his verbis: ,, Fleem is syna pro qualiber Missa , per Regularea D celcblanda in eorum Ecelesis , est taxat da arbitrio ordinarii juxta morem reti , , nis V . Qiod incretum resertur a Lambertino Instit. 13. Et de Synodo lib. r3. cap. 9. n. 2. , Et quidem ad sequitatis noris ream . Si enim omnes sub gravi tenentur stare pretiis rerum a Principe , sive Communitate designatis , nee est in illius privati
437쪽
potestate illa immutare ; eur non Sacerdotes omnes etiam Regulares stare debent , Si ser-trate determinationem eleemosynae ab Episcopis
Constitutam ΤU. Constituto ab Episcopis congruo pro Nissae eelebratione stipendio , prohibere non
possunt, ne offerentes pinguiorem , si maluerint , tribuant. eleemosynam ; at Sacerdotibus , ne minorem accipiant, possunt i dicere . Ita declaravit sacra Congregatio Comellii in merem relato a Lambertino Instit. 37. dato I 6. Jan. 2649. quo statuit , Epita copum pinhibere non posse sub poena Censurarum Laieis, ne pinguius stipendium solvant Sacerdotibus , tam secularibus , quam
Regulatibus Missam celebrantibus , ει quod iidem Sacerdotes illud acceptare non possint, etiam a s ute dantibus . Et quia quidam Episcopus hanc prohibitionem suo Decreto indixerat, tui si moderandum esse Deeretum . Alterum vem pariter constat ex alio mereia
in ejusdem Congregationis pro Episcopo S.
Severim narrantis M Sacrificium Μissae quo- dammodo vilescere , dum Sacerdotes quo- ,, tidie se offerunt celebrare ad rationem tenuis
si eleemosynae, pis qualibet Μisia : unde sures plicat declarari, an ipse statuere possit elee-
mosynam annualem , imponendo poenam, , celebrantibus pro minori quantitateM . Resepondit Urmative quoad eIeemosynam moualem. Et jure meritor nam valde indecens est Sacrificio , Si Sacerdotio indecorum, ut Μinisti sese offerant, & supplicent Magnates ει Divites pro Misiarum eleemosynis more Pau-Perum mendieantium , ostiatim victum petentium; ει quamcumque eleemosynam, etiam tenuissimam , vel petant, vel accipiant. Praeterquam quod ostendunt se in celebratione Iuerum quaerere , cum ει tenuissimum , nedum oblatum accipiant , sed emendicent, &ossiciis impetrent. Ubi itaque hujusmodi meretum ab Episcopo sive in . Synodo , sive
extra indictum est , parere debent Sacerdotes . Quod tamen non impedire censendum est offeta Caritatis , ut si Meerdos pro paupere defuncto celebrans, minore sit sipe,dio contentus , quod non ipse quaerit , vel postulat, sed solum oblatum acceptat. Dum autem Sacra Congregatio declarans, Episto. γε posse Edictum vetans mi noris eleemosy nae acceptationem indicere, coarctavit ad manuales eleemosynas , sequitur smile Decretum locum non habere in eleemosynit perpotuis , sive annuis , sive mensilibus . Nam ex tali eleemosyna perpetua, etiam renui, nee Sacrificium vilescit, nee communi bono
praejudicium insertur τ cum eleemosyna perpetua ex 1egatis , Capellantis, Beneficiis non detur communiter omnibus petentibus, sed solis Capellanis, Si Beneficiatis deputatis, non singulis diebus , sed singulis an is, vel tri mestribus , ει quidem vel in pecunia , vel in reditibus ex fundis pis Capella , ει B
neficio assignatis et qui reditus modo tenui rem , modo majorem reddant eleemo' nam juxta fructuum diversum valorem. Quapropter non ea exoriri possunt incommoda, Si scandala , quae ex manuali eleemosyna proficin
VI. Eleemosyna , sive stipendium pro 'Missae celebratione non ad integram Ministri relebrantis sustentationem , sed in adminiculum sustentationis datur . Ita ecregie docet Bened. m. de Synodo cap. 9. n. 1. scribens e Necesse non est , ut eleemosyna M tanta sit , quae integram sustentationem
is Sacerdoti ea die , qua celebrat , suppedi
M ter ; etenim . . . actio sacrificandi non
,, requirit integrum diem, nec majorem eius, , partem' unde non est , cur Sacerdos proP., ter hoe solum ministerium interre alaturis ab eo pro quo sacrificium offert. Adeerit
438쪽
TRACT. X. DE SACRAMEN TiS ECCLESIAE. 433
ω neminem secularem ad sacros ordines pro- is moveri , qui Beneficium , aut patrimoia is nium non habear; nec ullum ad Belisi is nem admini, qui ex Monasterii reditibus, is aut consuetis eleemosynis ali nequeat. Ex quo fit, ut nullus cogatur vietiam sibi cominis parare ex solo Missarum stipendio . .am doe rInam confirmat etiam auctoritate iuve
g. se seribentia : is Rationi consena non est' eonsuetudo, quae stipendium definie ex is summa , quae satis est Sacerdotis in unam is diem sustentationi . Ratio est, quia sti is pendia non conseruntur ad integram su- stentationem , sed ad illius adminieulum . In euius doctrinae confirmationem, jam adductam a Pontifice rationem asseri , ex ti- eulo Ordinationis desumpram . uvae pariter laeum habent in illis , qui ordinantur vel titulo Mensae, ut in Germania , vel titulosei. Iret'. Leelesiae in Italia . Priores enim iam victum accipium ex alterius liberali donatione , & obligatione assumpta ἔ posteriores veto ex ipsa Ecclesiae servitute emolumenta ad aliquam sui sustentationem Me me supponuntur . oeod si sorte non eontingat, non ideo evertenda riclesiae distiplina , ει Saeerdotium immutandum in artem de pane lucrando . Hinc non satis deplorandum, quod non raro contingit, Sacerdotes scilicet vel ex serupulis , vel ex senio, vel alia infirmitate adeo emotae mentis, ut nec decenter, nec
fine populi admiratione celebrare possint, tamen ad Altare ascendere , Si a Consessariis etiam celebrare compelli, hae una rationet,
ipsos Sc a recitatione ossieti, S ab eis ni o. ratione , immo S ab ipsa confestione disepensam , quippe quia eos ad haec peragenda
ineptos censent , ad celebrandum ramen s dum idoneos declarant .
VII. Non est illicitum etiam habenti , unde de propriis bonis vivat , stipendium pro
Misis cela oratio e acci prae . Non enim i
lieitum est , ut qui Altari servit M.d. AIta ri υλat , seu , ut inquit S. Paulus. , qtii in
istari dessmiure , eum Astari rara inpenet. Cui generali doctrinae nullam apponit Apostolus distinctioi .em inter Ministros Altaris divites, vel pauperes , propria bona habe:κα, vel eiccarentes. Nee distordat praesens Eee esiae di- seiplina , quae Capellanias , Si Beneficia cum onere celebrationis etiam di itibus, & habentibus propria bona conferre non recusat ;ut notavimus etiam in Tr. de Praee. Decal.
stat , eleemosynam concedi Sacerdoti propter vitae sustentationem. Nec adversatur S. Thom dum in IV. dist. 18. q. 3. a. a. quaestiun euia r. at scribit: Si autem Sacerdos mahabνat alios sumptus , o mu teneatur ex o eis Missam eantare , potes aec pere denarios . Nam lieet Sacerdo habeat aliunde sustentationem , non per hoc iure privatur aeeipiendi se iam ex Altati ; & eum fit stipendium per se ad sustentatianem institutum , solum per accidens contingit , Saeerdotem divitem illo non indigere . S. Thomas vero solum ibi ostendit, quomodo in accipiendo stipendia vitanda sit simonia, si iniustitia . Nimirum
I. ut non aecipiatur vanquarn pinium ipsius
obIationis . a. Ut non accipiat , qui allias teneatur ex ossic puta quia Paroelius est, vel Benefietarius Migam cantare. Quomodo autem fine simonia aecipiatur stipendium. ostendit exuplo Sacerdotis pauperis , cuius sustentationi deservit stipendium; quin eam aper hoe etiam a non indigente tuli mation
stipendium aecipi posse inficietur . solum igitur ex doctrina S. Thom. extundi potest , Sacerdotes divites , non indigentes stipendia
439쪽
Musae ad sustentationem , D rarius illud accipere debere , ut speciem, ac umbram fi moniae evitent ἰ ει , si accipiant , optime sibi .isulere , si pauperibus erogent . VIlI Noo licet alteri Glehrationem Mis
sae committere , Ietenta a committe. ite ali
quλ parte acceptae eleemosynae . Avaritia in Sacerdotibus , 8t benignitas Calaistarum plures laxas invexit doctrinas. Nam aliqui li nigniores Theologi absolute licere dixerunt , Posse Saeerdotem po alium celebrare , re
tento sibi parte stipe idii Meepti . Verum inne doctri nam rejeeit Saeta Ca a gregatio Cardinalium Cone. Ttide uini interpretum iussa Urbani Vul. pet sua Decreta , rei quibus sic tegitur: - omne damnabile luerum ab Ees, Clelia rem vere vo' e rs, prohibet Saeerdoti,M qui Missam suscepit celebrandam cum cer ,, ta eleemosyna , ne eundem Missam alte ,, vi , parto eiusdem et emosynae sibi reten-- ea, celebrandam committat . Quod De-Cremm co .i firmavit 8t Inn c. X l. pluribus.
additis responsonibus ad proposta dubia, inter quae deeimum erat: - An Sacerdotes, qui-.- bus aliquando offertur eleemosyna maior latita pro celebratione Missri debeant da-- re eamdem integram eseemosynam. iis , ,, quibus Missas ce' elorandas committant; an. ,, vero latis se , ut dem telebrantibus ele is mosynam consueram . Resp. Debere,, absoliare λυνam eseemosynam tribuere Sacerdoti te ebranti , nee ullam illius paris remi sibi minero posχ Eadem doctrina extra omnem dubitat Iouem p ra suit damnationo propositionis s. au Alexandro V l. proseripeae sie asserentis ι λβ mere- να- inmul poes neerdos , etiὸ Μ go ceIebranda tradunt- , ρον Hitim sat Afuere , res
sum detestatur aliquorum tam Eeelesiastic rum , quam Laicorum eleemosynas pro Missis colligentium , quas pollea aliis celebrandas committunt minori , quam acceperunt, eleemosyna et quod genus appellat mercimonii sacrilegi , avaritiae , ti furti erimen complectentis , pIoinde a pluribus Romanix Ponti se ibus de Sacrarum Congregationum tum s. Ossicii , tum Concilii consilio reprobatum . Et perveriam hane nundinationem. vetat siue poenis emorum iratistis lata sentenistia eon ra Laicos , ct ADe si viis a diisis nita Eeeseisitiem im falsa ineurrendis , ει sibi , ae Avostolicae sedi extra mortis artieulum reservatis . Hix igitur statutis . Semeretis reprobat. sunt nonnullorum The logorum doeti inae , 1. quia assirmat retineri
posse stipendii partem , si largiorem eleemosynam constet datam non intuitu Μissae e lebrandae , sed personae ; quia videt ieet vel pauper est , vel amicus ia Nam absolute L nulla iacta distinctione , damnata fuit propositio , quae asserebat , Posse partem stipe dii retineri . Praeterea, qui pinguiorem tri buit eleemosynam, nedum amico , vel pauperi auxiliari , nesaeere intendit , sed Deo opus magis gratum facere, gi piis stamereri. a. Pariter reprobata manet alia do ctrina , afferentium licere partem stipen dii retinere . R alter liberaliter condonet . Nam Pontifex in sua Constῖtutione narrat, sum Praedecetares μ decrevisse . . . . . Nonis posse alteri Saeerdoti celebraturo stipendium, M sive eleemosynam minorem erogari , etsi , , o dem Suertiti Ipsssam e Iebrant, eon-
,, senteni , R maioris pretii 'pendiam se is
is eleemoθη- aores isse isdis et -' . Et morito e nam hiliusmodi consensus aegre praestatur , Et ex necessitate : mia ,. nisi haeeonditione , Μissam celebrandam non obtineret . iniam rem est integra eleemost,
440쪽
TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE
tradenda , cujus partem , si Sacerdos condonare voluerit, sponte restituat I R. mi ex Benefieio , vel Capellaniaeollativa celebrant, dare Pollunt taxatam eleemosynam, licet ipsi uberiorem ex tediti huε Capellaniae vel Beneficii consequantiu . Et r. id constat , quia in praelatis Decretis, Constituti mibus , Et damnatae propositionis proscriptione Blum Rrmo est de manualibus eleemosynia . Quia ita declaratum fuit in laudato Urbani VIII. N Innoc. XI. D Creto , nec non in Constitutione Benedictina . Nam proposito Sacrae Congregationi o bio e M Num laudatum meretum de inminti gra danda eleemosyna habeat loeum in ,, Beneficiis , quae conferuntur in titulum ,
, , idest an Rector Beneficii qui potest per
,, alium celebrare , reneatur Sacerdoti ce- is lebranti dare stipendium ad rationem re-
,, di tuum Banefieii . Responsum fuit. Non ,, basere Betim I fies satis esse , fi Rectoris Beneficii , qui potest Vitam per alium, , celebrare , tribuat Sacerdoti celebranti e- ,, leemosynam eongruam secundum morem
Civitatis , vel Provinciae, nisi in landa- tione Beneficii aliud cantum si M. Dixi tamen , fi redima ex vero Benesic o , seu Capellania collativa , idest Eeesesiasti ea aecipiantur non vero si ex Capellanta merelaicali , per quam Nobiles quotidianam Μita
iam vel in suo privato oratorio , vel in m tali Eeelesia celebrandam juhent . Nam ne Beneficium est Melesiasticum , nac riclesa- mea Capellania ; licet sonasse eleemosyna non in pecunia tribuatur Glebranti , sed in frumento , vino , oleo , lignis ille. Sacerdos
enim , qui alteri celebrationem committit, eleemosynain dare debet iuxta valorem , quem res illae obtinebant tempore receptionis , ει non laeundum quan vitatem a lege, mel eonsuetudine designatam .
α. Quoad onera vero Misiarum perpe tuarum , sive annualium , sue hebdomadalium, sive mensilium servanda sunt Sacrae Congregationis Decreta ab Urbano VIII. & lnnem XI. confirmata . Quae sunt huiusmodi . t. Ne hujusmodi Μitarim onera perpetua ac ceptentur ab Eecles alii eis laeulatibus fine litentia vel Epistopi , ves mearii generalis ,
a Regularibus vero sine Generalis, aut Pro vinetalis venia in seriptis , Et gratia coTce denda, sub poena transgressoribus inteidicti ab ingressu Erelegae quoad se lares; 'st privationis ossiciorum , vocis activae ac passivae, Se
inhabilitatis perpetuae quoad Regulares , ipso
facto ineurrenda. a. Ut Episcopi , Et Pra lati Regulares , non nisi re accurate perpen sa , Et pensatis rum reditibus assignatis, tum
oneribus impositis , ileentiam impertiantur . 3. Si Capitale in pecunia , sue vitiet rebus mobilibus tradatur , in bona immobilia, si fructi sera impendatur ἰ nee a Superioribut E
esesiarum , vel privatis Sacerdotibus , quibus datum est, obtentu mecessitatis in alios usus insumatur . 4. Bona immobilia inli peeunia acquisita alienare nin possint sine 'sedis Apostolicae licentia. s. Si eadem hona deinceps alienari contingat, vel.ad censum data-, GCensuatio restituatur aeceptum pretium , sub poena Interdicti ab ingressu Melesae respecta secularium Sacerdotum , Ω ΠΙvationis omni um ossiciorum , ae perperuae ad ea inhabilitatis , meisque activae ae passivae respectu Rogularium ; atque iterum in alia bona stabilia gi fructi sera, eel legitimos census ut impendantur, mandat. d. Bleemosyna pro huiusmodi perpetuis niter imus non et aera da luxta normam manualis stipendiis, sed juxta illam pro perpetuis oner Ibus eonstitutam vel a consuetudine , vel 'a statutis Episco is libas, quae pro inge a'ia , Si major esse de bet , ει ubelior ; cum onus perpetuum p'ura a Iserat fravam ii a , Si incommoda . Iin etiam