Mich. Archangeli Lupuli ...Theologiae dogmaticae lectiones

151쪽

VII. Ut autem ad Latinos veniam ι eumdem ipsi tetiuerunt viam. Faustinus Libro Pr mo contra Arianos Cap. III. Totus Adam PeCCauerat , totus Adam e uisus de Par diso fuerat : totum suscipere debuit e u

in Sum , qtii totum saluare uenerat. Non enim videbatur totum evulsum in se SuscePisse , nisi illum suscγisset Per substantiam carnis. et auimae. Hoc enim totus homo est Per n.

turam. Tum Ambrosius in Epistola LXIII.

lianc legitimam circumspectionem adversus Apollinarem instituit, es ut confiteamur , Si- . ἀ cut in Dei forma nihil ei defuit divinae a nuturae , et plenitudinis , sic in illa forma is hominis nihil ei defuisse , quo imperfectu SH homo iudicaretur , qui ideo venit, ut to tum hominem salvum faceret. Neque enimo decebat, ut qui persectum opus in aliis OuSummaverat , hoc impersectum in se. ESSe Pateretur. Si enim aliquid ei defuit , M. non totum redemit. Si non totum redemit, , sesellit igitur , qui dixit ideo se venisse , o ut lotuin hominem salvum faceret. Sedu quia impossibile est mentiri Deum , nono sesellit ergo : quia ita venit , ut totum re u dimeret , et salvum faceret ; totum utiqueo suscepit, quod erat humanae persectionis n. Quod si uccepta curtic Filius Dei uti imum re-

152쪽

pud lasset, hem quae inde absurda Sequeren tur , inquit Augustinus sive quis quis auctor sit Libri contra Felicianum Cap.

XIII Veliam tamen ab hujusmodi ρnaedicatoribus quaerere, cur acceρta carne animam

diFensatio Mediatoris omiserit 1 Nisi forta

aut innoxium sciens , medicinae indigentem nDn crediderit: aut a se alienam PutUS , Redon tionis benescio non Gnaoerit : aut ex toto insanabilem iudicans , curare nequi- Merit : aut ut Milem , et quae nullis usibus πια Mideretur , abiecerit. Horum duo in ψSum totius hominis Creatorem blasphemiviritus incredutitate dessiunt. VlIL Sed unus maxime . Omnium , Plenissime ius in hoc versatus est argumento Fulgentius Lib. I. ad Trasimundum, cuius huc redeunt dicta ; Totus perierat homo. ergo in

tus susceptus est; Anima et Corpore PeccaVe rat , orgo et anima et corpore suit liberan

dus u Attendamus inquit Cap. XIII. quid

u porterit terreni hominis lapsu , et agnosca-α mus quid quaesitum suerit hominis coelestista adventu. Consideremus quid in se peccatore vendiderit servus, et apparebit quid susci-M piendo redemerit Dominus , cet. Sicut esta ira hoatum animae cupiditate peccatum 4 SiC. Est Par 'ali Comestione persectum. Et ideo

153쪽

III UBER qui Tusst quod totus homo reatum uansgressἱonis ad is misit , totum sibi diabolus captivavit. Quod' ω si totus tenebatur captivitatis vincaeo , to re tus eguit liberatoris auxilio. Si autom to- vi tum debuit liberare pietas, totum debuit. susciper Divina Maiestas. Totius ergo fuit. hominis a Deo suScipienda natura , quo- ω niam in toto suit captivitas captivanda , ut . tota simul acquireretur de captivata captivita

vi te victoria n. Et ibidem Cap. XIV. . Ad

vi extremum dicatur , cur ab illa ineffabili α Divinitate non fuerit animaε natura SUSCE-ae pia Cum Carne ' utrum a Deo non fueritu sacta ' an peccato non suerit vitiata 2 an vi carne viliorem universalis medicina despe- ω xit ' an peccati vulnere sauciatam omnim vi tens curare nequivitῖ cet. Illa igitur om-α Nipotens virtus, et pia sapientia nee despe-. xit velut extraneam quam a se noverat sa- . Clam : nec AprΘvit Sanandam , quam scie- is bat gravius vulneratam : nec eam quam ει carne potiorem fecit , a remedio salistis exu clusit; sed sicut totum hominem diabolus vi decipiendo percussit, ita Deus totum susci- ει piendo salvavit, ut agnosceretur idem crea- ω turae totius conditor , et redemptor , qui . potuit et quod non erat , iacere, et quod is dilapsum fuerat, reparare.

154쪽

DE is eARIAT. vEasi ra3 IX. Vidi δε quam opportune et id insuper. inculcet Fulgeritius , Verbum Divinum et animam adsumpsisse , quia anima magis redemptione egebat , quam Caro ; et animam rasio nis compotem , quia nec peccati . nec gratiae iustificantis esset Capax, niSi Per mentem. Quo respexit Gregorius Naziatigenus in loco quem supra recitavimus , tum et Augustinus Libro contra Felicianum : Si originem utria2ιsque attendas , Pretiosior est animae subis stantia , si transgressionis cu*am ρ Pter intelligentiam Peior eSt Caum . . . quiarum Priamo meliorem et Prudentiae cvacem non δε-s exit e secundo eam quae magis fuerat ora ncruta , susce te Christias. Non enim aut Smient ise conoem t de ductus aeque Suis,insmientissimam Plus amare ; aut Perfectae Pietati , magis indigentem non iuvisse. X. Praeterea et alterum superest argumentum , quod pari consensu ad confringendam Apollinaris pervicaciam usurparunt Patres ;quod oportebat nimirum ut consubstantialis Patri secundum divinitatem , et Consubstan-lialis nobis secundum tinnaanitatem esset qui inter homines et Deum Mediator erat, ac sequester. Ita Fulgentius Libro I. ad Trasimun

duin Cap. XV. Quia per ρeccatiam homo fut

S Puratus a Deo p inter Deum irascentem ,

155쪽

tiandum Deum homini , totum Merumque irasa Deum de Deo natum haberet : et ad reconciliandum hominem Deo , totum verumquc in se de homine narum hominem contineret. Sed Fulgentio Augustinus praeiverat Epist. III. ad Volus. Inter Deiam et homines Mediator amaruit, ut in unitate Personae copulans utramqus naturam , et solita sublimaret insolitis , et insolita solitis ten eraret. Ex quo id necessario sequitur qui eiusdem cum utrisque

substantiae , hoc est ομοουσιος illis esse destbuit , ut animam pariter ac corpus liaberet. Non esset autem consubstantialis homini, si . Componente hominem aliqua parte careret. XI. Nunc autem, ut ad alterum ApollinariS monstrum erroris sermonem convertam

quae ista hominis vel impietas , vel perfidia,

ut huc ad extremum impudentissime devenerit . ut animam in Christo agnosceret, mentem vero negaret 2 An non legerat in Evange

tia , et aetate coram Deo , et hominibus ZAn non Apostolum clamantem audierat ad Colossenses II. 3. In quo sunt omnesthe uri sulantiae , et scientiae nbsconditi 'An non ultenderat Isaiae sic de Christo pro-

156쪽

viritus Domini, spiritus svientiae , et intel- Iectus , viritus consilii , et fortitudinis , ritus scientiae , et Piet tis , et replebit eum spiritus timoris Dei 2 Dicat Apollinaris , soriasse haec ad Divinitatem pertinerit ' Sed ecquis , eo usque blasphemus diceret , Deum sapientia proficere , in Deo requiescere spiri-ium sapientiae , intelligentiae , scientias . immo et timoris p Fateatur igitur in humanam Christi mentem haec cadere tantummodo POSSe. XII. Futilius autem , et quacumque Pror sus indignum resutatione est, quod ad inclina redactus urget haereticus homo , quod Verbum Caro , non homo lactus a Ioanne dicatur , quodque mysterium ab una carne Inca tionis obtinuerit nomen. Nimirum ita desipit , qui sui immemor ita desipere vult l Neque enim mihi suadeo , hominem in dialectica versatissimum eo inscitiae devenisse tandem , ut latuerit, per synecdochen in Scriptu-' ris usitatissimam, Carnem pro toto homine Poni. An vero praeterfugerat Apollinarem illud Genesis UI. ia. Omnis caro Corru- Perat uiam suam : vel non audierat Isaiam

XL. . Videbit omnia caro pariter , quod os Domini loquutum est; nec Ioelem XI. II.

Iundam' viritum meum in Omnem carnem;

157쪽

omnis caro salutare Dei Uel quem latet eodem tropo , et animarum . nominR homines

quandoque in Sacris Litteris significari . ut quum Exodi I. 5. dicitur Iacob descendisse in Aegyptum cum seρtuoginta anima' hus : et de Ioseph in Psalmo CIV. i 8. quod ferrum Pertransiit animam eius' Quem

admodum enim hic animae nomine non ex-Pungitur caro, ita nec illic carnis voce ob. litteratur anima. Caro autem potius exprimitur , ignobilior pars hominis , ut adpareat quid Deus dignatus sit esse pro nobis , quan do nostra caussa ipso usque ad deteriorem Partem se demisit, inquit Nagiangenus Ora tione LI. XIII. Demum autem Seripturarum exturbati praesidio adversarii , ad rationis ultimum effugium se recipiunt; obiiciunt enim , duas naturas Persectas in unam Personam Concurrere non potuisse; proinde alteram tantum , scilicet Divinam persectam fuisse ; alteram vero dimidiatam, et anima vel mente mutilam. Heu miseros , ac stultos Z Sane ita rem in iis dumtaxat esse quisquis intelligit, quas instar corporum concipiuntur , quae se invi cem Penetrare non possunt ἔ vas enim unius

158쪽

DR IΝcARNAT. VEpsi. IIImodii capax duos minime continebit , neque corporis unius locus duo corpora. At in rchus incorporeis atque intelligibilibus secus se rem habere , quis umquam inficiabitur thaeo namque plura esse simul , atque etiam

pervadere ac penetrare Se POSsunt: Eorum enim

inquit Gregorius NagianZenus Epist. ad Cledonium quae in intellectum cadunt ,

haec est natura . ut incorρOreo atque inpi- sibili modo , et inter se , et cum comoribus misceantur. Quandoquidem et Plurium pocum auris una capax est, et Plurium aFectus ab isdem rebus in Oculorum senstim cadentibus

copi potest. Tametsi quum humana natura persecta dicitur, non ea persectione ornata intelligitur, qua nulla maior esse POS- sit , quomodo est persecta natura Divina ; sed . dicitur persecta in suo ordine , ita tamen ut ad altiorem persectionem in ordine Supernaturali elevari possit. Haec satis ; n Est ergo fides recta , ut cre-n damus , et confiteamur , quia Dominus no is ster Iesus Christus Dei filius , Deus , et ho-n mo est. Deus est ex substantia Patris , an- is te saecula genitus ; et homo est ex sutan stantia matris in saeculo natus : perfectusis Deus , Persectus homo , ex anima rationa n nati , et humana carne subsistens n.

159쪽

Veritas assectuum animae in Christo. I. Iam porro consectarii loco et id stabili

endum , Una cum anima humana , BDi mactetiam assectus suscepisse Verbum. Sed testimonia abunde patent apertissima : Scriptum

enim in Evangelio Matthaei XXVI. 3 .

Coepit contristari , et moestus esse , ac ipsiusmet Verbi vox illa est querentis : tristis est anima mea usque ad mortem. At cur Contristatus , inquit Hieronymus in hunc locum. nisi ut veritatem adsumpsi probaret hominis ' Et Ambrosius in Cap. XII. Lucae ):

Tristis autem est, non ipse, sed anima. Non est tristis sapientia , non dioma Substantia , sed anima. Susce t enim animam meam suscePit corpus meum. Non me fefellit , ut aliud esset, et aliud uideretur. Triastis Oidebatur , et tristis erat. Nec minus praeterea est contristatus , Lagarum ubi mortuum

invenit Ioan. XI. 35. ; vel ubi videns civitatem sevit super illam Luc. XXI. i. Quid quod et timore insuper ac taedio Correptum , ex Marci Evangelio habemus XIV.

160쪽

33. Coepit Iesus ρavere et foedere , qu et illius tendit oratio ad Patrem : Pater siois , transfer calicem istum a me. II. Scilicet ergo , ut sanari humanos affectus in nobis. ita et a Verbo suscipi conducebat ; non enim eos nisi adsumendo , geStandoque sanavit. Ex quo nostrum animum non despondere docemur , neque perturbationum

intestinis tumultibus frangi , quibus ipsa Dei

virtus inexpugnabilis , atque omnipotens est impetita. Harum enim perturbationum vires

ipse in se suscepit, sustinuitque ut elideret: oppugnari ab illis voluit, ut expugnaret: Degit illas subeundo ; fractasque nobis substravit. Audiamus Leonem Magnum sic egregie disserentem Sem. III. de Passione : n Trin Stis est anima mea usque ad mortem. Et

ν, iterum . Pater si fieri potest , transeat ais mst calix iste. Quibus verbis quamdam sor-n midinem profitentibus , nostrae infirmitatis is affectus participando curabat , et poenalisis eXperientiae metum subeundo pellebat. In v nobis ergo Dominus nostro timore trepi-n dabat , ut susceptionem nostrae infirmitatis is indueret, et nostram incostpntiam Suae Vir-- tutis solidita in vestiret. Venerat enim in η hunc mundum dives et misericors negotiara tor coeli . et commutatione mirabili inierat Tom. VI. Q