Mich. Archangeli Lupuli ...Theologiae dogmaticae lectiones

181쪽

iso LiaER Qui Tus B bum , et rictum erat aρud Deum, et . Deus erat Verbum : Homo per id , quodn Verbum curυ fiactum est , et habituψiι in

is nobis ex.

II. Tametsi unus sit Ferans , duae tamen , et diversae sunt OPerationes. Noli enim quia unus est agens , ideo una actio , uti somniabant Monotlaelitae , sed duae ac distinctae , Verbo nimirum operante quae Verbi sunt , et carne eXequente quae curnis Sunt. Quemadmodum enim humana natura Divinae ita implicatur , ut et ob ea formetur , et ab ea indeclinabiliter geratur , regaturque nec tamen arctissima haec copulatio ex duabus naturis unam compaginat naturam , sed unam dumtaxat hypostasin ; ita etsi humana operatio puta contactus , divinae nimirum illuminationi , strictissime connectatur ; non ex duplici tamen operatione una concrescit Operatio , sed unus operans , id est una hy-Postabis comprobatur. Non potest enim altius incurrere, et implicare Se Operatio in operationem , quam natura in naturam : si ergo eR naturae in naturam incursu non una exultat natura , nec una similiter ex operationis in

operationem illapsu emicabit operatio ; et ut illic unus emergit utramque habens naturam, quod est una hypostasis : ita hic unus con-

182쪽

Surgit Operans operatione utraque, quod non aliud est quam una pariter hypostasis. Ita sane Damascenus Lib. III. de Orth. Fid.

Cap. XV. Quemadmodum unitas naturas cognouimus , et se inuicem immeantes , et e rum tamen d erentium non negamus , sed et numeramus , et easdem inseparabiles cognoscimus , sic et Moluntatum , actionumque

coniunctionem cognoscimus , et differentiam inteliigimus , et numeramus , et dioisionem haudquaquam inducimus. III. Non agit dioisim, ac s aratim natura una , ab altera , sed conjunctim. Agit enim , ut Sanctus Leo inquit loc. Supr. cit. γ utraque natura , cum alterius Communione , quod proprium est. Et Sophronius Hierosolymitanus in Epistola Synodica ad Sergium : Non enim dioisim naturae quas P Pria erant operabantur , ut Partitionem ullam Suvicemur. Ex quo quisque intelliget, hane esse indivisae illius operationis Originem , naturarum summam et individuam coniunctionem. Quemadmodum enim in ignito gladio , naturae ignis , et serri , simul sectionem , et adustiouem operantur, unusque gladius est agens in utroque , ita in Christo Deo simul et homine natura Divina et humana simul di-

183쪽

I52 DBER Qui NT vinus et humanas actiones operatur , unusque totusque Christus est agens in utrisque.

IV. Actiones Christi Domini , quae PVO-yriae fuerunt humanae natu es , stoe liberiae , sipe etiam niaturales et necessariae ea nutu, et arbitrio Diuinitatis gubernabantur. Unum enim erat το ηγεμονικον , sive principale agens ; nec nisi easdem partes Divinum Verbum in Christi administratidis lanctionibus obiit , quas in homine simplici animus Sive mens exercet. Ρlura no, de hoc argumento supra libavimus; ubi de animae Christi assectionibus sermo fuit. Ad redundatitiam ita Damascenus Lib. III. Cv. XV. de Fide orthodox. M Corpus omnia quae sunt propria corporis ad nutum et Voluntatem persecisse copulati sibi Verbi , cuius erat

Proprium. Non enim a seipSO in naturales passiones appetitu ferebatur : neque tristia r fugiebat , ac detrectabat : aut Vero eX trinSecus appulsa pallebatur. Sed movebatur secundum naturalem propensionem , Volente Verbo , et Concedente pati , aut agere quae sibi erant propria , et Consentanea n. Accedit So-Plaronius , qui lac. Sustr. cit. adposite inquit :MDivinam naturam, ita sibi subiectam habuis-fie , ac reXiSSe humanam , ut ei quando vel

let , pote4tatem saceret operandi , ac patiendi

184쪽

DE IscARNAT. VERBl. I 53. quae propria sunt illius. Non enim invitus , Et necessario ista suscipiebat : quamvis nuturaliter . Et humanitus haec admitteret. Absit haec detestanda cogitatio. Nam Deus erat qui

carnaliter tolerare ista sustinebat . . . . Verum quando perpeti , agere . et operari humanitus ipsi libitum esset , et instentibus prodesse decreverat , propter quos homo reVera iactus est. Non autem cum motus natUra

Ies . et carnales impelli naturaliter ad operandum volebant , aut insidiantes impii consilia exequi sua audacter cupiebant B. Ber- nardus demum Serm. ΙU. de Hebdom. Sanet. Verbum quia carnem ρurissimum , et animam sanctissimam uniuerat sibi , libere moderaba. tur actiones cor Oris sui, tum quia sapientia et iustitia erat ; tum quia nullam habebat Prorsus legem in membris suis DFugnantem legi mentis Suae. V. Humana Christi natura instrumentum

Divinae fuit, per quod Diuinitus operabatureta , quiae humanum modum excedebant , et quae ad utilitatem, et salutem nostram referebantur. Hinc Cyrillus Alexandrinus in Dialogo de Incarnatione Verbi. n Usus tamquam instrumento . propria quidem Carnead opera carnis , et ad naturales aegritudineS, et eiusmodi alia , quae extra reprehenSionem

185쪽

x54 DBER quINTUS erant : anima Vero itidem propria , ad humanas , et expertes vitii passiones. Nam et esuriise dicitur , et longinquarum peregrinati num labores pertulisse: consternationes item, BC metus , nec non dolorem , et angorem , RUmortem denique in Cruce. Nimirum igitur quae per sed se pati aut agere nequibat Deitas, quaeque nihilominus ad nostrae salutis dispen-εationem necessaria videbantur : ea per humanam naturam administravit , per corpus Sci licet animamque hominis , quem assumpsit , eoque quasi instrumento est usus. Sic quum pati ac mori impassibilis ipse ac immortalis non poterat , hominem se fecit , ut per hominem pateretur, mortemque subiret . . VI. Operationes Christi etiam humanae singularis praestantiae fuerunt , ac hactenus inusitatae , et omni admiratione maiores.

Nam vi inquit Cyrillus Dialogo quod unus sit Christus verum est quod ignis circa

materiam aliquam Versans , eam , quae alioqui ex sua natura calida non est, calidamessicit i immittit enim ei abunde saeuitatis , qua praeditus est, τκν ενεργειαν ἰ quo pacis non potius immittit Deus Verbum propriae suae carni τον ζωοτοιον εαυτου δυναμιιν και ενεργεl Atque huc omnes illae Veterum sententiae SPEC-tant , et ex eo interpretandae sunt, quae hum

186쪽

DE IN ARNAT. VEREt i55manam naturam , et ενεργειαν Christi Domini idcirco deificatas esse docent , quod Cum Deo Verbo copulatae sunt , et eius propriae factae : tum quod humana natura , Ructore , BC moderatore Deo ita gubernabatur , nihil ut sine ipsius nutu prorsus ageret ; tum demum quod agendi vim , et potentiam ab Di-Vina Persona, tamquam a sorma determinante ac perficiente , et ultimum substantiae Complementum adhibente caperent , Sine quo nec Eristere in rerum natura , nec Operari omnino potuisset. Atque ex eo factum , ut Operationes Omnes , hominis propriae divinae cen-

XIII. Adhuc tandem et id restat , ut Praci-Pua Sive argumentorum sive calumniarum ca-

Pita , quae ab haereticis adversus Catholicum Dogma Sunt opposita , dissolvamus. Unus est christus , cffutiebat Pyrrhus in disputatione eum Maximo Martyre, ergo ut unus volebat, Proindeque unica est Christi voluntas non duae. Quid Z an desipere id tandem est ratiocinari Z Licet enim unus sit Christus , est tamen natura Deus , et homo volebat igitur Christus ut Deus, homo ; proindeque dupli, Citer , et non uno modo volebat , licet unus Esset. Etenim si nihil aliud est Christus praeter naturas Suas, et in quibus est; perspicuum

187쪽

est quod convenienter naturis suis Christus et volebat, et operabatur' Erant autem duactnaturae eius : duae igitur voluntates eius Da Iturules , et quae cum ipsis numero totidem sunt Substantiarum operationes. Sicut enim numeruS naturarum unius Christi non dividit Christum , sed disserentiam naturarum etiam in unione custodiri demonstrat; sic numerus Voluntatum , et operationum , quae Secundum substantiam in eius naturis insint , non divisionem inducit , sed earum etiam in unione Custodiam tantum . et incolumitatem declarat. XIV. Amplius in quo maxime triumphant, et in quo veluti sundamentum haeresis constituerant non Pyrrhus tantum, et Paullus Constantinopolitanus, sod et Macarius Antiochenus Episcopus ex eadem secta recoctus

haereticus , id erat insidiosum argumentum et I ossibile est in una persona duas inessct voluntates absque contrarietate ; ergo Mel ira Christo una erat Moluntas ; Oel duae sed contrariae. Sed perfidiam callidissimorum hominum strenuo Patres domarunt; unumque Omnium nomine proferam Angelicum Doctorem Thomam Quaest. XVIII. art. 6. a Licetae autem Voluntas naturalis , et voluntas sen-

ω sua litatis in Christo aliquid aliud voluerit , o quam Voluntas Divina , et Voluntas ratio

188쪽

DE INCARNAT. VERRI IS

re nis ipsius ; non tamen fuit aliqua contra-ic rietas Voluntatum. Primo quidem , quia re meque Voluntas naturalis , neque voluntasti sensualitatis repudiabat illam rationem , si qua divina voluntas , et voluntas rationisti humanae in Christo passionem Volebat . . . M S ccundo , quia neque voluntas Divina , Deu que Voluntas rationis in Christo impedieba-μ tur , aut retardabatur per voluntatem na-u turalem, aut per appetitum sensualitatis. Si-α militer etiam , nec e contrario voluntas di- α vina , Vel voluntas rationis in Christo re re fugiebat , aut retardabat motum voluntatis re naturalis humanae , et motum sensualitatis re in Christo. Placebat enim Christo Secun- re dum voluntatem Divinam , et etiam Secun- re dum voluntatem rationis ut voluntas nature ratis in ipso , et voluntas Sensualitatis Se-α cundum ordinem suae naturae moverenturω.

XV. Praeterea et ex eo connisi Sunt ad Versus Dogma pugnare, quod uno ore Catholici adserebant, naturam nimirum huma Damin Christo fuisse sicut instrumentum DivinitatiS , quemadmodum Damascenus praesertim

scripserat Lib. III. de sid. orthodox. Cap. IX. Ex quo vafri id effutiebant : ut instramenti , et eius qui movet una est operatio, sic Disinitatis , et humanitatis tina itidem est

189쪽

158 LIIER quiNTUs operatio. sed hominum scurrilitatem Ecquis non videt 8 Sane enim aliud est loqui de instrumento inanimi , quod agendi principio

caret , et sola moVentis impressione agitur , ut est Securis , ascia , malleus; aliud de substantiVo , atque animato , quod propria agendi vi et potestate praeditum est , quodquemoVetur a causa principali per propriam illius voluntatem , veluti quum per imperium domini movetur Servus , utique per Propriam voluntatem ; cuiusmodi instrumentum est humana in Christo natura , quae movebatur a

Verbi persona per propriam ipsius humanae

naturae Voluntatem, et ut clarius dicam , quae et ipsa propriam exercebat actionem , nec tantummodo principalis caussae motionem

excipiebat.

190쪽

iis demonstratur.

I. ostremo opportunum hoc loco est voluntati Christi creatae conglutinatam incommutabilem sanctitatem Probare , Peccandique impotentiam invictissimam. Quam tractationem paucis exequi volo , ne in argumento omnium exploratissimo incassum consumere

videar operam. SANCTUS SANCTORUM .had hebraicam phrasim SANCΤITAS SANCTITATUM praenunciatus est a Daniele Christus IX. αέ. i et iuxta Vaticinationem constans in eloquio suo Gabriel Angelus , ita Virginem Mariam adlatur Lucae I. 35. iritus Sanctius Sueroeniet in te , et vim eus altissimi obumbrasit tibi , ideoque et quod nascetur eae te SANCTUM oocabitur. Posuit autem indefinite Sanctum ad rem inquit Bernardus Homilia IV. super Missus est quia quidquid illud sit, quod Virgo genuit , Sanctum proculdubio, ac singulariter Sanctum fuit, et per Spiritus sanctificationem , et per Verbi a sumptionem. Talis enim decebat clamat Ap