장음표시 사용
191쪽
stolus ad Hebraeos VII. 26. ut nobis esset Pontifex , SanctuS , innocens , impollutus , Segregatus a Peccatoribus, et excelsior coelis factus. Quod ecquis tam perfrictae frontis haereticus inficiari audebit , quum
ipse suos ad Versarios provocaverit Christus
Ioan . VIII. 46. Quis ex Mobis arguet
me de peccato 'II. Ergo de Spiritu Sancto conceptus norinccidenturia creataque Sanctitate Sanctus est
Christus , sed substantiali . Quid enim aliua est de Spiritu Sancto , seu de Sanctitate Deitatis concipi , nisi substantiam Sanctitatis inexpugnabilem ab ipso originis momento bibere ' Quid de sonte gratiae , nisi gratia , quid de incommutabilitor Sancto . nisi incommutabiliter Sanctus , quid de Deo , nisi Deus , cui nihil de Deo usquam desit , concipi potest ' Et quia tota Deitatis , tota Trinitatis plenitudo cum Spiritu Sancto adest , quid inde nisi plenitudo Sanctitatis nascatur
par est y Concreta igitur , et quasi macerata cum ipsa humana Christi substantia est in commutabilis sanctitas, atque potentissima peccandi impotentia. Quid 2 concipiuntur ceteri homines non tam de carne , quam de libidine parentis ; at non cupiditas viri, sed Charitas Dei , aestuansque amor , mentem
192쪽
Μariae prius , inde et carnem gravidavit :nam incubans Verbi Dei charitas Spiritus Sanctus, subiiciens flammas animae illius . illam de amore iustitiae foutavit , per illam
Corpus etiam excivit , et at seminandam , concipiendam , efformaridamque Divinam prolem , solo sanctitatis amore soccundavit. Qui natus hinc est Christus, de iustitia et charitate satus, iustitiae et cliaritati coalitus, an a iustitiae tramite deviare , an sempiternae iustitiae legi quid adversum quocumque modo , etiam per assumptam voluntatem moliri potest pIII. Porro autem non ad id tantum est carni ipsi a Spiritu Sancto infusa Sanctitas , ut exors illicitarum esset cupiditatum , sed ut ad persananda istiusmodi vulnera praesentis simum etiam laret medicamentum. Unde Au
gustinus Serm. XIV. de Verb. Ap. De
Virginis cor ore non assumpsit oulnus , sed medicamentum: non assumpsit quod sana ret , sed unde sanaret. Atque hinc manis stum fit, quod est a Sanctis Patribus persaepe Ventilatum , qui non fuerit Christus in lumbis Abrahae a Melchisedeco decumatus , perinde ac Levitae , ceterique eiusdem Abrahae posteri. Ex illis enim Abrahae lumbis traxerunt alii servorem vulneris . MelchisedeciTom. VI. II
193쪽
162 LipER Qui N Tussacrificio medicandum : Christus autem inde traxit medicinae ac sacrificii materiam , quovere peccati Vulnera omnia obducerentur. Quomodo igitur decumandus in Abraham erat Christus qui non sic natus erat, ut ceteri nascebantur , per legem Scilicet repugnantem
legi mentis , et invisibilem concupiscentiam PQuo modo decumandus qui de Spiritu et
Virgine non per concupiscentiam carnis natus nullam carnis Spiritusque sensit disco diam . quae in hominum naturam ex praevaricatione primi hominis venit 8 Nihil enim Sancti Leonis Verba usurpo Epist. XI.
carnis suae habebat aduersum , nec discordia desideriorum gignebat compugnantia Moluntatum. Sensus corporei vigebant sine leges peccati; et ueritas a eclionin sub modera mine Deitatis et mentis. Quo modo demum erat in Abraham decumundus Christus , cuius caro tam incredibili fuit sanctitatis vi super fusa , ut non tantum non generali contagio assaretur , sed ut ipsum contagium per illam exsussaretur ΤIV. Praeterea substantiali Sanctitate Sanctum esse Christum hominem ex eo etiam abundantius patet, quod una atque ipsissima sanctitas est, tum qua et Pater , et Verbum, et Spiritus Sanetus , tum qua assumPta CO-
194쪽
ruscat humanitas. Nam Sanctitas qua medullitus , et substantive Sanctus est Christus , ipsamet Verbi Deitas est , quae impermixte Commiscetur ei , inconsu se infunditur. Quum igitur Deitas , ipsa sanctitas sit . et essentia Sanctitatis , quumque tota Deitate tota Verbi Bssumpta humanitas ungatur . quis non intelligit hinc principaliter Christi humanitatem sanctificari ' Expresse hanc doctrinam Gregorius Nagiangenus tradidit Orat. XLII. Perfectus non modo Proρter divinitatem, qua nihil perfectius : sed etiam ρrΥter humania
ratem : unctam Deitate . et idem Y ctum cum eo quo uncta est , atque ut audacter
Ioquar oμοθεον , id est simul Deum. Ergo Deitas Verbi , unguentum est, quo humarii-tas est uncta , infusa , delibutaque ; et ii infusa , ut homo Deusque idem , unus Deus
esset ; quo eX utraque natura unus conflatus
est Christus ; et ab hoc Chrismate unguento Deitatis , seu a Deitate Verbi nominatus est CHRISTUS χρυστος unctus. Aperte Consonat Damascenus Libro III. Cap. III. re Christus
ex autem nomen hypostaseos dicitur, nec unore modo dicitur, sed duarum naturarum signire ficativum est. Ipse enim seipsum unxit ;ει ungens quidem ut Deus corpus deitate sua: a unctus autem ut homo. Nam ipse est hoc
195쪽
i64 LiBER QUINTUS .. et illud. Siquidem unctio humanitatis est vi Deitas n. Et rursus Libro sequenti Cap. XV. n Idem est et qui ungit , et qui ungi-u tur : ungens ut Deus seipsum ut hominem. MErgo ipsa sanctitas , ip8a unctio qua UNCta est Christi humanitas , ipse unus cum Verbo
V. Atque huc collimat Apostolus ad Cor.
I. g. Fuctus est nobis sῬientia a Deo , et iustitia, et sanctiscatio, et redemtio. Non enim ait quod genitus sit iustitia , et sanctitas , sed factus ; nec quod simpliciter factus sit, sed nobis; ut abunde appareat ad humanitatem eius haec attinere. RurSum. Non ait , quod iustus , et sapiens, Et Sanctus effectus sit ; sed iustitia ipsamet, et Sapientia , et Sanctitas , quae Divinitatis insignia sunt ipsissima. Igitur Christus homo non Eanctus est , Sed Sanctitas, non iustus sed iustitia , non sapiens sed Sapientia , quia Sapientia , iustitia , sanctitate Deitatis substantiva sormatur. Ex eo autem , quod tota Substantialiter sanctitas in Christo sit, ideo scri
ptum Ioan . I. i6. Et de Plenitudine eius
nos omnes ac Nimus. Siquidem non aliund delibata . sed intus spontanea Scalet; non Superne participatur , sed inserne omnibus soParticipandam praebet; non hauriendo exhau-
196쪽
ritur , non aliis suppeditando minuitur. Ipse Christus , ipse sons , ipse radix . Rursus scriptum est Hebr. II. 1 I. Qui enim Sanciscat , et qui sancti cantur, ex uno omnes; nempe Christus qui sanctificat, et nos qui
sanctificamur , ex uno summo Patre Deo sumus. Et sicut ipse Christus inquit Origenes. Lib. III. in Ep. ad Rom. est iustitia , ex
qua omnes iusti fiunt ; et ipse est veritas , ex qua omnes in veritate Consistunt ; et ipse ita , ex qua omnes vivunt ', ita ipses est lex, ex qua omnes in lege Sunt VI. At satis adhuc demonstratum est increata sane litate Sanctam esse Christi humanitatem , modo igitur orationem ad inde manantem emergentemque αναμαρ σιαν impe eantiam Convertamus. Sed qu sum hoc , si una eademque et Sanctitatis, et impeccantius
radix sit, Divinitas nempe Verbi, quacum una personu sit ' Potius ipsos perpetuae fidei statores Graecos , Latinosque Patres audiamus. Ducat agmen Dionysius Alexandrinus in Epistola Synodica ad Paulum Samosatenum. si Christus idem esset Deus Verbum , non poterat a peccato immunis esse. Nullus enim peccati est e era , nisi solus Christias ; sicut et Puter Christi, et Sρiritus Sanctus Succedit Athanasius Libro de Incarnationu
197쪽
Verbi Dei : Impossibile erat alio modo integritatem , et in eccantiam in humanam Ve- cmi naturum , nisi Deus in Carne credui tur esse , qui Peccati exρertem iustitiam . in mundum invexit , cuius Particis'es fumi salutem admiscimur. Ita et Cyrillus Alexandrinus Lib. VI. in Evangeliu in Ioannis : Promus
feri nequit, ut in peccatum incidat qui ex Deo ρrodiit Deus uerus. Quine Christus Peccatum non fecit. Num Omne Peccatiam ex deflexione ab eo quod melius est od id quod dissimile est , originem accistit, et in eis Κλgnitur , qui nαιαζα sua verιi Possunt , et in ea quas dedecent mutatὸonem copere. Quinam ergo Peccare is intelligetur, qui conoe sionem nescit, neque Caρ- eSt commutiatio
nis in aliquid quod sit disconveniens : seta inconcussus manet in Propriis , inniatisque bonis , et hoc non aliunde habet, sed a sesso' Consonant Latini. Ambrosius Apol. David immo sine Peccato , nisi unus Deus. Si igitur non Potest non esse Deus , qui Dei F lius est , utique Dei Filius arbiter institiae, non est obnoxius cia ae . Et Augustinus Enctiir. Cap. XL. Homo Verbo Dei copularetur ira tantam Personae unitatem , ut idem msuo esset Fimus Dei. Ac sic in naturae hiamanae
usceριione seret quodammodo φsa gratia illi
198쪽
homini naturalis , quae nullum Peccatum Possit admittere. Itemque Fulgentius Lib. III. ad Trasim .: Deitas non Pstest suρerari. Pro Pterea utique etiam Christi humanitas sine Peccato Permansit, quia eam in unitate stemsonae Di initas accepit , quae naturaliter Peccare non Potuit. Quibus praeiverat Tertullianus Lib. de Anima : Solas enim Deus sine peccato, et solus homo sine Peccato Christus , quia et Deus Christus. VII. Atque huc ipsius Salvatoris nostri spectat testimonium Ioan . V. 19. Non Potest Filius a se facere quidquam , nisi quod in-derit Patrem facientem : quaecumque enim ille fecerit , haec et Filius similiter facit. Et item Ioan. XIV. Io. Pater in me manens ipse facit πera. Ergo quaecumque per
carnem mentemve , et totam humanitatem a
sumptam lacta dictaque explicuit Deus Vembum , ipse quidem per humanitatem , sed et per ipsum Pater ea explicuit. Viden quam expresse Christus hanc ipse viam praemonstravit firmandae suae impeccabilitatis Z Num Iudaeorum suspicionibus calumniisque quum im- Peteretur , non aliunde sibi inexpugnabilius
sanctitati suae arcessivit munimentum , quam
ab ipsa usque Patris sui sibi insidentis , Sibique in eadem Opera conspiriantis auctori tuis.
199쪽
168 LAEER QUINTUS Porro hic nonnisi operum Christi humanorum Caussa Vertebatur , in quae nimirum Iudaei calumniandi libidine extimulabantur. Ergo Si quidpiam , inquit Cyrillus , quod a iustitiae tramite vel tantillum deviaret , sive per carnem , sive Sine carne operetur Christus , iam a Patre suo a se ipso , ab ipsa natura Sua , et substantia resiliret. Ergo ecquis Monothe litis restat scrupulus ' Vel quid est, quod iam metuant voluntati Christi creatae 8 Sciant inniti illam impeccantiae , et incommutabilitati Patris Dei , qui quum illum eiusque assectus, motusque omnes per Verbum suum ciendos , agendos , regendosque susceperit , ipse eius
VIII. At vero quis hic pacato animo serret summam illam incredibilemque haereticorum impudentiam , sive blasphemantium , sive d lirantium : Si omnia adsumpsit , omnino utique et humarias cogitationes habuit: impossibile est autem humanis cogitationibus non inesse Peccatum , quomodo igitur peccati expers fuit Z Nam sive malitiam , sive imperi tiam ita obstrepentium homuncionum denuda
vit Athanasius Lib. de Salutar. Adv. Ch.
quod stulti poenam pro natura interpretarentur. PerVersarum enim seges cogitatiouum nota ex Voluntatis atque auimae natura pullulat ν
200쪽
DE INcARNAT. VEs Bi I in sed ex diaboli satu, et peccati spontanei supplicio. Ait enim Attianasius : Si uitiosas Peccatricesqtie cogitationes creavit Deus , qυα ratione Peccantem condemnat 3 Adiamus aurem rationialis quidem erat natura , in cog Atationibus autem liber, sed ine ertus inlii, solum quod bonum erat, cognoscebat καιασπερσις μονοτροπος ων. Sed Peccatrices , et ca 'sivatrices cogitationes SVerseminaυit dια- bolus rutioniati cretitia me . tum in Praevaricatione constitutiae , et a Deo diuulsae. Quamobrem illi ipsi naturae quae peccaverat , quae et in peccatum nimio pondere vergebat, inserenda impeccabilitas erat, ut veluti San las inexpugnabilis aegris membris, ut ubi morbi caput suit, ibi sanitatis aperiret Scaturiginem : Usemet Dei Filius subdit Sanctus Doctor superuenit , ut eam in Suam naturam restituerat , Per novam originem, et genituram admirabilcm ; non primam di-sDUhem constitutionem , sed inFarsam igno miniam detrahens. Ac propterea Apostolus
ad Bom. V. 2o. ubi autem abundavit
delictum , sverabunduoit gratia. IX. Nec autem quidquam movere uos debet , quod hominum delicta Christus appellaverit sua : namque id charitatis est argumentum , qua iniquitatum nostrarum sustulit POct