Mich. Archangeli Lupuli ...Theologiae dogmaticae lectiones

발행: 1830년

분량: 386페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

DE IN ARIAT. UrRBl IlienS respondeo. Tu metsi enim humana Christi nutu ru nihil sit quoad physicum eius Conditionem immutata, quoad moralem tamen habitudinum lotage se habet postquam in unitatem personae cum Divina natura coaluit. Ex hoe enim factum ut quum unum sit τοηγξμονικον , Sive volutitas gubernatri X , Nem

pH Divina , illius profecto ductam sequi humana Voluntas debet , eique Seinper Consor-

muri , quod nullam physicum mutationem inhumanam naturam invehit, sed mutationem tantum in eius Operationibus moralem.

XI. Insistunt attamen acrius , quod sicut peccatum Divinae Sanctitati repugnat, ita mors Divinae immortalitati. Sed potuit mori Christus ut homo , quomodo autem et Ut homo peccare non potest 2 Apage i Longe alia est peccati ratio , ac ceterorum desectuum, hi enim etsi divitiae persectioni repugnent, nihil tamen obstat , quominus Deo tribuatitur Per Communicationem idiomatum : quia scilicet Divino supposito trisuuntur alienam tamen na turam terminanti. Neque repugnat Deo eos Pati desectus non quidem in sua natura , sed in aliena sibi hypostatice unita. Secus vero dicendum de Peccato. Quum enim peccatum proprie sit

inordinatio , et iniuria Dei , quam proinde Deus odio persequi debet , non potest , CO

202쪽

17 a LIBER QUINTUS haerere cum hypostatica unione et aliter Deus odisse deberet quod non posset amare, natu Tam nimirum sibi hypostatice unitam ; adeo- e hominem Deum , sive silium suum naturalem , et unigenitum. Eiusmodi odium Dei

non merentur alii humanae naturae desectus , quorum . DeuS auCtor esse potest , et quorum sola est poenae malitia non culpae , quam Solam aversatur Deus , et cuius auctor eSSenon poteSt.

XII. Adhuc illud implicatius est , in quo

demum ferociunt, quod nisi fuisset in Christo potentia peccandi , non suisset in eo persecta libertas , quae posita est in indifferentia voluntatis in utramque partem. Neque eius obedientia Patri fuisset meritoria, nisi potui set iussa detrectare. Sed de hoc fusius infra et opportuniori loco agemus. Interim uno et altero verbo , quibus dissicultatis ingulum impetitur nunc erimus contenti. Nimirum peccandi impotentia Christi libertatem minime laedebat, siquidem peccandi potentia defectus libertatis est, non essentia , quod Saepius adversus Pelagianos invicte demonstravit Augustinus , et qui illius solitus est vestigia premere Sanctus Thomas in II. Dist. XXV. QuaeSt. P. art. I. cuius haec sunt eXpreSsissima vel ba . u Ad rationem liberi arbitrii non

203쪽

κ pertinet, ut indeterminate se habeat adis bonum , vel ad malum , quia liberum aris bitrium per se in bonum ordinatum est , a quum bonum sit obiectum voluntatis . necae in malum tendat, nisi propter aliquem deis sectum , quem adprehendit ut bonum: quum ει non sit Voluntas , aut electio , nisi boni . M aut apparentis honi ; et ideo ubi persectis-α simum est liberum arbitrium, ibi in ma-α tum tendere non potest , quia imperfectum

g esse non potest v. Et alibi: Quod liberum arbitrium eligat aliquid , divertendo ab ordians suis , quod est Peccare , hoc pertinet ad defectum libertatis.

204쪽

LIBER QUINTUI

De diuinae et humaniae naturae in aeterno Dei Verbo h9 ostiatica unione aduersias Nestorium. SEc Tro I.

Una in Christo Iesu Persona λ untis idemque Dei et hominis filius. Ex Scripturis , et Patribus.

I. Salutis nostrae anctiora sides est; sides

autem nostra Christo innititur. Ergo si ille merus homo est, et non una verus Deus et verus homo , fides nostra intuta est, quoe homini innititur ; profana est , quae creatu rae non Creatori nos religat ; conclamata salus est , quia nulla extra Deum Salus est, Sed

inclamat initio Evangelii Ioannes: In Prin- cistis erat Verbum , et Verbum erat a 'ud Deum , et Deus erat Verbum . . . Et Verbum caro factum est, et habitauit in nobis. Quid splendidius, quid enucleatius, incluctabiliusque tanto hoc testimonio ' Scilicet

205쪽

ergo Verbum caro factum est non per physicam Sui conversionem , nihil enim in Deo Converti vel mutari potest: non per moralem sui unionem , eorum enim quae mora iter uniuntur unum non sit alterum ; sed per phy-hicam sui unionem ; qua una Deus iactus est homo , quia manens quod erat Deus , coepit esse , quod non erat , homo. Egregie Sanctus Leo Serm. VII. de Nativ. Quod enim Verbum car actum est, non hoc significat, quod in carnem sit Dei natura mutata : sed quod a Verbo in unitatem personae sit caro SuscePta: cuius utique nomine homo totus acciρitur , cum quo intra Virginis Oiscera . Sancto Diritu foecundata . et numquam Mirginitate caritura , tam inseparabiliter Dei Filius unitur , ut qui erat inten orabiliter de essentia Patris genitus se Sit te Oraliter de utero Virginis Natras.

II. Inquit autem de Christo Apostolus ad Philip . Cap. II. Qui ctim informa Dei esset,

non rapinam arbitratus est eSSE se aequalem Deo : sed semetiρsum exinanivit, formiam Semoi acc*iens, in similitudinem hominu iactus Quo loco qui se exinanivit , ille ipse est , qui

Deo Patri aequalis est, atque hoc natura . Non USurpatione. ει Creata enim res inquit San-

ω ctus Cyrillus 'istola I. est nulla , quae

206쪽

r 6 LiBER QCINTusae si propria in natura Spectetur, aequalis Patri. esse possit. Quonam igitur Pacto exinanitus re esse dicitur , si quum natura sua esset ho- ω mo, itidem ut nos ex muliere natus est in Quanam torro eX antiquiore praestantia, is quae humanum modum excederet, ad hocis delapsus est ut homo fieret 8 Quomodo is denique intelligi potest formam accepisseis servi . quasi antea non habuisset , qui nu-xa tura sua inter servos censebatur, et servilin iugo erat obnoxius is pΙΙΙ. Praeterea et clamat Apostolus Ep. I. ad Τimoth. Cap. II. Unus Deus , unus et Mediator Dei et hominum , homo Christus Iesus , qui dedit redemtionem pro omnibus. In quem locum dignus qui audiatur Sanctus Hilarius Lib. XIX. de Trinit. re Mediator ipso, in se ad salutem Ecclesiae constitutus , et is illo ipso inter Deum et hominem Mediaton ris Sacramento utrumque unus miStens, is dum ipse ex unitis in idipsum naturis nam turae utriusque res eadem est , ita tumenn ut neutro Careret in utroque , ne sorte Deus m esse homo nascendo desineret , et homon rursum DeUS manendo non emet . . . Hincis itaque sallendi simplices , atque ignorantes, is haereticis occasio est , ut qua E ab eo Se- is cundum hominem dicta sunt, dicta esse

207쪽

Dκ Iue1 AT. Va st 1 ΤΛ secundum naturae divinae infirmitatem men- . tiantur et et quia unus atque idem est lo-M quens omnia quae loquitur, do semeti-- pso omnia eum locutum esse contendunt.. Nec sane negamus , totum illum qui eius

m manet , naturae Suae esse sermonem. Sed

vi si Iesus Christus et homo et Deus est, et ne, que eum homo, tum primum Deus , neque cum homo , tum non etiam , et Deus neu que; post hominem in Deo non totus ho is mo, totus ' Deus, unum atque idem necesse is est dictorum Sive sacramentum esse quod is generis. Ubi Hilarius et duarum post iu- is carnationem integritatem naturarum, et unia intem personae expressim asserit. IV. Sed longum esset huc omnia Scripturarum testimonia corrogare , quae non alium atque alium, sed unum et eumdem esse ostendunt , in quem Divinae et humanae naturae proprietates conveniunt. Quemadmodum est

Evangelii illud Ioan. III. I 3. Nemo ascenis die in coelum , nisi qui descendit de coelo Filius hominis qui est in Coelo. Et Aposto

ludo te oris , misit Deus stium suum γα-ctum ex muliere , factum sub lege. Itemque

ad Ephesios IV. ro. Qui descendit , ψ-

se est et qui ascenda suer omnes coelos, ut Tom. UT DI

208쪽

r78 M3ER qua rufii Ieret omnia. Quibus locis, aliisque poene innumeris vel nullo monitore manifestissima adparet , non duos esse . sed unum , qui ambo illa diversa , et contraria suscepit ἰ ut et in coelo esset , Et in coelum ascensurus postea foret et et apud Patrem ex aeterno manens , ab eodem missus , homo laetus it , et mortem sustinuerit et ut ipse idem participaret carni et sanguini , et per mortem destrueret eum, qui habebat mortis imperium . idest diabolum , quemadmodum significavit alibi Apostolus ad Hebraeos. V. Scripturis accedit Nicoenorum Patrum eonsessio longe ante Nestorium t credimus ira unram Dominum Iesum Christum Idium Dei . ex Patre natum Unigenitum, idest ex substantia Patris a Deum ex Deo , lumen ex

Iamine , Deum Merum ex Deo Vero . . . Comsubstantialem Patri , per quem omnia fucis3unt, et quae in coelo , et quae in terra. Qui ρropter nos homines . et ρ ρter nostram salutem descendit , et incarnatus est , et homo factus esι , Passus est , et resurrexit

tertia die. Ergo hic qui Dei Filius, qui Uni

genitus , qui Patri consubstantialis , qui Creator omnium , hic idem descendit, hic carnem assumpsit, hie homo sactus est, et pa fius , et mortuus est, et resurrexit. Qui i

209쪽

nR I OARNAT. VERBI 179que quum unus idemque sit, tu in duos secas VI. At vero quae olim fides, eadem semper ; eadem Ecclesia , eadem veritas , nullis temporum lapsibus nutans, aut sibi discors. Scrutemur igitur antiquitatem , ut arceatur

novitas; sanctissimos maiores ri tros Consulamus , et Confundantur profani. Et primo Sanctus Ignatius Martyr in Epistola ad Eph

sios : Deus noster Iesus Christus , inquit , in utero gestatus est a Maria, secundum dispensationem Dei ex semine David: Et mox : Convenite in una sia, et in uno Ieru Christo, securidum carnem ex genera

David, slio hominis , et filio Dei. Itemus

Sanctus Irenaeus Libro III. Cap. XVIII. apertis Scripturis adstruit, unum et eumdem esse Verbum Dei, et hunc esse Unigenitum, et hunc incarnatam esse pro salute nostra , Iesum Christum Domi m nostrum. Excipit Sanctus Dionysius Alexandrinus, qui in Epistola synodica ad Paullum Amosatenum, haereticum hominem exagitat , duas h ostates, et duas Personas asseverantem unius Christi; siue Christos duos . Gosque Filios ; quam pravitatem. Ionga atque robusta disputatione dispellit. Et Sanctus Athanasius Libro de Incarnatione : Sicut homo , inquit, Persona estiaria , et animal rarium e Firis, et carne.

210쪽

emerestime ita Christus intelligi debet unus

esse , et non Penonae duae : quod recens impietas evidenter inoehere conatur. Demum Sanctus Gregorius Naxiangenus Orat. XXXI. Non duo factus . sed unum ex duobus seri sustinens ; Deus enim ambo sunt, id quod assu sit , et quod est assti tum. Naturas ae in unum concurrentes non duo siti. Nec vero Sanctum Cyrillum memoro , qui ex professo Dei et hominis unitatem in Christo , non eSSentiae , Sed personae, contra Nestorium invicte in omnibus libris adprobavit. VII. Ex Latinis Patribus Tertullianum inprimis eiusdem dogmatis surragatorem prosero, quippe in ealce Libri de Carna Christi in

illa Paulli verba intendens, Unur Dominus Iesus Christus . ita ita rem nostram inquit ;De iens ipsum quoque christum unum , multiformes Christi argumentatores quatit. qui alium faciant Christum , alium Iesum ;alium elapsum de mediis turbis , adium detentiam cet. Nec mitius egregie Catholicae veritati adstipulatur Sanctus Ambrosius Lib. da

Incarnatione cap. V. hane generalem adver-εus haereses omnes ostentans fidemr Quia

christus est Dei Filius , et sempiternus ex Patie , et natus ex Virgine. Quem quasi gigantem Sanctus Dava Propheta describit, eo

SEARCH

MENU NAVIGATION