Mich. Archangeli Lupuli ...Theologiae dogmaticae lectiones

211쪽

BE IsekRNAT. o 3 28 equod biformis geminaeque naturae unus Sit consors divinitatis , et corporis ; qui tamquam sponsus procedens de thalamo suo exultavit ut gigas ad currendam viam e Sponsus animae secunflum, Verbum : Gigas terrae quia usus nostri ossicia percurrens, cum Deus fien Peresset aeternus , Incarnationis Sacramenta sum scepit , non divisus , sed unus ; quia utrumque unus et unus in utroque , hoc est, vel divinitate , vel corpore. Non enim alter ex Patre , alter ex Virgine , sod idem aliter ex Patre , aliter ex Virgine. Generatio generationi non praeiudicat , nee caro Divinitati.

VIII. Ita quoque beatissimi Patres Hieronymus. . et Augustinus , ut ceteros mittam . quos hoc loco testes citare supervacanea maesset. Hieronymus quidem in Caρ. I. 'ist. ad 0hesios : a Benedictus Deus eius qui a is sumptus est hominis , et Pater eius qui tuin principio apud Deum fuit Deus Verbum. . Non quo alius assumptus homo , et alius in sit Sermo, qui assumpserite sed quo unus . atque idem, pro Veritate causarum , nunctae sublimis , nune humilis praedicetur . . M. gustinus vero Lib. de Corrvt. et Gratia ρ. XL. . Deus naturam nostram , idest . is animam rationalem , carnemque hominia is christus suscepit. susceptione singulariter

212쪽

, mirabili, vel mirabiliter singulari , ut nuIn lis justitiae suae praecedentibus meritis a Filius Dei sic esset ab initio quo esse ho-M mo Coepisset, ut ipse et Verbum quod si- ω ne initio est , una persona eSSet v. IX. Quid at id , quod impius veritatis transfuga Ioannem Ioanni opponit , moralemquci Verbi cum carne coniunctionem , ex Ioannis Evangelio adstruat Cap. II. is. SODite te lum hue, et in imus diebus excitiso illud. . ille autem dicebat de templo corporis sui e Ergone huiusmodi inter Divinitatem et humanitatem Christi intercedit coniunctio, quae inter habitatorem . et domicilium , inter sedentem . et sedem e Vah qui in tantum deliras stolide Vel quis enim unus ignorat Christum Per metaphoram corpus Suum adpellasse templum ut Iudaeis futuram sui corporiudissolutionem per mortem , eiusque post tria duum a mortuis resurrectionΘm praediceret PScilicet enim id templum Christus inhabitabat per animam sibi hypostatice unitam ; dissolvendumque id ipsum erat , anima ab eo dom in triduo mortis separata , quin tamen divinitas ipsa a corpore separaretur . uti sustus suo loco explicabimus. Sed saltem poterat ab ista argutatione abstinere subdolus homo, quod etiam Coi P -- ιrum comparatu ud rationa

213쪽

Iem animam , et domus , et tabernaculum ab

Apostolo dicitur II. ad Cor. V. t. Si

terrestris domus nostra huius habitationis di soloatur cet. Et mox : Nam et qui sumus in hoc tabernaculo ingemiscimus grauati. Dicam amplius; urget haereticus templi rationem idi Christo, cur non et sormae item urget rationem , secundum id quod scriptum est : qui quum in forma Dei esset, non mastinam ambitratus est esse se aequalem Deo , sed Semeimsum exinanirit formam,serui acciμiens . in similitudinem hominum factus ZX. Video non dum omnem Nestorii exhaustam impudentiam. Sinamus igitur libere hominem loqui , et videamus quid putulenti aliud de serobe malesani ingenii proserat.

Christus perfectus homo est; persectio autem hominis ubi est . si natura humana nequaquam per se subsistat y Imo si natura illa propria caret subsistentia , quomodo est Vere proprieque substantia ' Ex adverso , quum humani. tatis substantia in Christo una sit , quemadmodum una est in quovis naturae humanae individuo et profecto habet subsistentiam suam, rationemque Personae , quum ex Boetio nihil haec sit aliud quam rationalis naturae indiui a stibstantia. Quid Z natura subsistens utique

humana Christi est, et actu subflatilia . nec

214쪽

tamen est persona , quia in alio subsistit, sei- licet in Verbo , nec ipsi tamquam accidens inhaeret. .Actu enim propriaque vi reipsa su sistere non pertinet ad essentiam substantiae . sed tantum ut sit per se subsistendi capax . si sibi relinqueretur. Insignis est ac plane P remptorius in hanc rem S. Ioannis Damasceni locus Lib. III. de Fide orthodoxa Caρ

u. Quamvis non sit natura ulla quae non subsistat , neque substantia , quae non sit persona , siquidem in hypostasibus et personis substantia , et natura Spectatur : non tamen necesse est naturas inter se hypostasi copulatas , Propriam obtinere singulas hyp stasim. Possunt enim in unam hypostasim

Concurrentes, neque Mon SubsiSinutes esse

neque propriam unaquamne hypostasim hahere : sed ambae unam et eamdem. Eadem quippe Verbi hypostasis , ambarum facta naturarum hypostatis , neque subsisteritiae quampiam illarum expertem esse sinit: neque tamen diversa ad se invicem hypostasi patitur subsistere. Sed nec alias istius . alias illius: sed semper ambarum, citra divisionem ac separationem hypostasis est , non partita, nec divisa ; neque partem suimet huic , partum alteri tribuens , verum tota hujus , et tota illius, pro indiviso est, et in te

215쪽

ost incARNAT. VEREi I 8Sgre. Non enim propria vi consistens Dei Verbi caro substitit , nec altera facta eSi hypostasis . praeter hypostasini Dei Verbi et sed in ipsa subsistens ad hypostasim magis adium eta, quam proprio modo Consistens hypost ais est sacta. Ideo non diversam in Trinitatem hypostasim inducit. Vide quam diserte actissimus Theologus naturam humanam Christi negat esse ἄνυν-rατον, id est non

prio subsistendi modo non constare ; sed in alio, et alieno modo subsistere, quod ετερου- πο-ον, appellat.

216쪽

'postatica Verbi unῖο eum humania. tale in utero Virginis imo conce A-

nis momento facta.

I. . O vestigio ad alteram Nestorianae ha resis partem damnandam nostra convertitur oratio. Blasphemabat enim impius haereticus persectum hominem prius extitisse, quam .in eum Dei Filius illaberetur ; ex quo et tertium impietatis suae surcillum ducebat , simplicem tantum hominem de Maria natum , ideoque Virginem Beatissimam non θεοτοκον , sed

Aνθακωτοκον adpellandam. Sed de hoc ins rius ; nunc primum illud ex fide Catholica

conficiamus , humanam naturam eo ipso momento existere coepisse , quo est a Verbo suscepta. Quam rem momentosam Sane , ac

plane sundamentalem haud expressius evince re in animo est, quam ipsis Patrum sententiis , ut una et traditionem habeas , et in traditionis veriloquio , doctrinae veritatem tmneres. Augustinum primum omnium audiamus Contr. serm. Arian. Cap. VIII. Use namque

217쪽

unus christus est, et Dei Filius semper natura , et hominis Filius , qui cae mpore assumρέus est gratia. Nec sic assumptus est , ut prius creatus , Post assumeretur , sed ut φSa assumptione crearetur. Ac Per hoc pro Pter istam unitatem Personae in utraque natura intelligendam. Ergo vide ex Augustiuo, non prius in se constitisse substitisseque S paratim humanitatem , et Postea assumptam , sed in ipso sui conditu in ipsa sui creatione*ipsoque momento RSSumptam.

II. Paria Fulgentius habet Lib. de Fida

ad Petrum CV. II. . Quibus autem verbisn explicabitur carnis illius excellentia sing is laris ; cuius divina est ex ipsa sui Conc Ptione persona , cuius origo nativitatis imis solita , quae sic Verbum caro factum est ,

n ut una Persona ESset cum Carne sua unig n nitus ac sempiternus Deus , ipsa suae ea M nis Conceptione conceptus ut Et adhuc et

rius iterum in Lib. de Incam. et grat. CV. IV. n Non est igitur aliquod intervallumn temporis I 78. V. aestimandum, inter Con- γ ceptae carnis initium . Et Concipiendas man testatis adventum. Una q)aippe fuit in ute-n m Mariae Virginis conceptio Divinitatis , et Carnis , et unus est Christus Dei Filius in

utraque natura conceptu , ut mucujam V1

218쪽

188 Luam emi r ram tiatae propaginis inde inciperet abolere φο unde in Movo Iue nascentium videbaturn existereo. Sed omnino egregie rem edisserit Gregorius Magnus Lib. XVIII. Moral. caP. XXVIIa Non purus homo conceptus, atque AE editus , post per meritum . ut Deus esset , B accepit. Sed nuncionte Angelo, et adve- v niente spiritu , mox Verbum tu utero , moxae intra uterum Verbum caro: et manente in-ο commutabili essentia , quae ei est cum Pa-M tre . et cum Sancto Spiritu eoaeterna , as is sumpsit intra virginea viscera , unde et im-- patibilis pati . et immortalis mori , et ae-M ternus ante saecula . temporalis posset esse, in fine saeculorum no

III. Excipit Sanctus Leo Sem. VIII. de

Natia. Dom. . Partum Beatae Virginis itit -- gre Cogitemus , ut Carni , animaeque con- ω ceptae virtutem Verbi nullo temporis pun-M Cto defuisse credamus ; nec prius sormatum, M atque animatum templum Corporis Christi. δε quod sibi superveniens vindicaret habitator; sed ipsum . et in ipso, novo homini da-M tum esse principium. Cassianus in eumdem sensum Lib. II. de Incarnat. cap. 6. . O. His in ipsa statim hominis conceptione Dein Virtus , omnis Divinitatis venit plenitudo . .

219쪽

m Neque enim umquam sine Deo fuerat homo is ille B. IV. Ferrandus quoque Carthaginiensis Diaconus in Dist. ad Severum et Non homi

nem formatum , neque conceptum , neque vita sua quadam vel in matris utero vivere iam incipientem Deus assumpsit , sed omnino antequam aliquid Maria conciperet , ante omnem formati formandive hominis causam , Deus volens homo fieri, virginalis palatium ventris intravit; . et virtute divinitatis munus largiens laecunditatis, adsumpsit ex ea , quam habere voluit matrem , nostri generis veram carnem : Et ipsa adsumptione conceptus , et natus , non utique Personam aliam suscepit, quia non hominem paratum invenit ; sed naturam humanam, in qua D us ipse homo nasceretur , accepit. Habuit igitur humana natura , ex quo est creata personam , sed unam cum Deo , qui eam susci-Piendo creatus est. Tu proinde quisquis huic fidei contradicis, ostende mihi in Christo sine divinitate aliquando humanitatem, et tunc satebor quod habuerit propriam etiam sola humana natura personam. Quia vero divinitas quiadem Verbi Dei sine humanitate fuit, humanitas vero sine divinitate numquam suit , ideo ha-

220쪽

x9o Li2 st quiNTusbuit divina naιura personam, quam humanae naturae quando eam suscepit, indulsit.

V. Hugo Victorinus Apolog. de Verb. In

earn. Coll. II. Proρterea Persona anu trenon est, quia animia et corPus antequam Ver bo unirentur in Personam , non erant inter se unita ad personam. Idcirco quis assum Pta non sunt unita , non sunt assia ta Pe sona: qaia Mero in eo quod assumta sunt , unita sunt, in Personam assumpta sunt. Et paullo post: is Sicut anima rationalis et caron ideo non sunt assumpta. Persona , quia an-m te assumptionem non habuerunt unionem ςm sed assumpta in personam ; quia eX eo unia AE ta sunt , quod assumpta sunt: si et ani-m ma rationalis ideo assumpta non eSt Perso-ν na , quia ante unionem Verbi sicut per som esse non habuit, ita persona Eme non ha-

, huit. Ex quo enim coepit , uniri coepit ;is et ex quo fuit , unita fuit ; ex quo autemn imita fuit, una cum eo cui uniebatur Per. Sona suit n.

VI. Venio ad Graecos. Athanasius Lib. de

camat. contra Apollinarem : . Carnis adum natio cum divinitate verbi , ex utero factam est. Inde enim Verbum illam excitavit ad n veniens e coelo, non quidem eiusmodi, ut

is ante Verbi adventum extiterit n. Et Epi-