장음표시 사용
251쪽
et seoit , humani comoris I ge. Ilerumque in Carmine de Virgini inte :Venit Deus , et homo . naturas duas in unum colligens ; am Occultatum , alteram manifestam hominibus. Et Nyssetius in Oratione ad Eunomium, Aet. II. illa explicans verba : Dextera Dei exultatus , haec adposite inquit : n Atqui Deusn exaltatione non ind get, cum sit altissimus. is Humanam igitur naturam exaltatam suisseis dicit Apostolus : exaltat in Vero , eo quodn Dominus et Christus iacta sit a. IV. Insignis etiam hanc in rem est Amphi- Iochii locus apud Theodore tum Dial. II. Diascctrne naturas , unam Dei, alterum hominis. Nam nec excidens ex Deo , factus est homo ; neque Prosciens ex homine Deus. Ioannes Chrysostomus item in Ps. XLIV. Non ipsa s&bstantia in carnem demutiata est , hoc enim Mel cogitare iv ium est , sed manens
id quod est, ita semi formam susce 'it. Tum et Theophylus Alexandrinus in Epistola Pa- Suhali advorsus Origenem : is Unus Filius Pan tris nostrique Mediator , uec aequalitatem n ejus amisit . nec a noStro CODSOrtio Separa-
,, lus est: invisibilis Deus, et visibilis homo: forma servi absconditus , et Dominus glo-
252쪽
IIa L AER . N Tusω riae consessione credentium comprobatus. n Neque enim privavit eum Pater Naturaeis suae nomine , postquam pro nobis homo , n et pauper esse tus est , nec in Iordane fluis vio baptizatum altero appellavit Vocabulo .n sed Filium unigenitum : Tu es Filius meusti dilectus. Nec similitudo nostra in Divini
ri tatis est mutata naturam , nec Divinitas in vi nostrae naturae versa est simili Ludinem. V. Sed ut ceteros mittam , unum maxime
omnium Praestat audire Cyrillum Alexandrinum , quandoquidem de huius sancti Doctoris patrocinio potissimum sibi Eutyches plaude-hat : n Non enim dicimus, inquit, quod Dein natura CODVersa vel immutata , iacta sit ca-- ro ; nec quod in totum hominem , qui estu ex anima , et Corpore , transformata sit ;α sed illud magis , quod carnem anima ration Dali sibi copulaverit Verbum substantialin ter , et ineffabiliter factus sit homo , et
is nuncupatus sit etiam filius hominis, nonis Nuda tantummodo voluntate Sed , nec as- D sumptione sola personae ; sed quod diver-n sue quidem naturae in unum convenerint , v unus tamen ex ambabus Christus et Filius,n DOn e u Cua tu , aut Sublata diversitate natun rarum Per Conjunctioncm , sed quia simulis nobis esse erunt unum Dominum , et Chri-
253쪽
n sium, et Filium , ill est divinitas , et hu- γ munitas : per arcanam illam ineffabilemque, copulationem ad unitatem M.
. I. Ex Latinis Sanctum Ambrosium prosero , cuius illa est eXpressissima enuntiatio Libro II. de Fide ad Gratianum : Servemus diffinctionem Diuinitatis . et carnis. Et Lib. de Incarnatione contra Apollinaristas : Sed dum hos redarguimus , emergunt alii , qui carnem domini dicunt et Diuinitatem unius esse naturae. Quae tantum sacrilegitim infernu ωomuerunt ῖ Consentanca Augustinus habet in Epistola ad Volusianum: Ita inter Deum ed homines Mediator amaruit, ut in unitate Personae copulans utramque naturam et solita sublimaret insolitis et insolita solitisten eraret. Et rursum in primo libro de Triis nitate : Neque enim illa susceptione alterumis eorum in alterum ConVersum , atque mutas tum est ; nec divinitas quippe in creaturamu mutata est , ut desisteret esse diviti itas : necti creatura in divinitatem , ut desisteret essen creatura. Sed Omnium in Star , quorum aggerandis testimoniis supersedeo, unus demum sit Sanctus Leo , qui insolubili prorsus Eutychia nos perstrinxit anathemate , duarumque in Clii isto naturarum consessionem doctissimis
elucubrationibus illustravit. Ita is in Epistola
254쪽
ma grio plausu est' suscepta : Nativitas carnis is manifestatio est humanae naturae ; partusis Virginis divinae est virtutis indicium. In-n santia parvuli ostenditur humilitate cuna-n rum ; magnitudo Altissimi declaratur vociis hus Angelorum. Similis est rudimentis hora minum quem Herodes impie molitur Occiri dere : sed dominus est Omnium , quem Μ Magi gaudent suppliciter adorare. Iam cumn ad praecursoris sui Ioannis baptismum ve- η nit, ne lateret , quod carnis velamine Dira Vinitas tegeretur , vox Patris de coelo in-M tonans dixit: Hic est Filius meus dilectus, is in quo mihi bene complacui. Quem itaque
is sicut hominem diabolica tentat astutia, eidemn sicut Deo , Angelica famulantur ossicia. Esu-n rire , sitire , lassescere , atque dormire , eviis denter humanum est: Sed quinque panibus v quinque millia hominum satiare , et largirin Samaritanae aquam vivam , cuius haustusis bibenti praestet , ne ultra iam Sitiat ; su D pra dorsum maris plantis non desidentibus is ambulare , et elationes fluctuum , increpatan tempeState Consternere . Sine ambiguitaten divinum est. Sicut ergo i ut multa Praeten roum , non E iu Adem naturae est, flere mi-is scrutionis a rictu amicum mortuum , et eum-
255쪽
DE Iuch RNLT VEnai. 22Sn dem remoto quatriduanae aggere sepulturae, M ad vocis imperium excitare redivivum : aut Μ in ligno pendere , et in m ctem luce CO M versa . Omnia elementa tremefacere , autis clavis transfixum esse . et paradisi portas, fidei Latronis aperire ; ita non eiusdem na M luraὰ est dicere : Ego et Pater unum su-sa triuS : et dicere: Pater maior est. Quamvisis enim in domino Iesu Christo , Dei , et ho-α minis una persona sit; aliud tamen est, is unde in utroque communis est contumelia, is aliud unde communis est gloria. De nostro
is senim illi est minor Patre humanitas : Dem Patre illi est aequalis cum Patre divinitasu. VII. Febre ac stuantibus Eutychianis occu- ranaus. Quid ' furorne an delirium id, quod ex ipsis Scripturarum testimoniis , quibus Praefocantur . Sibi magna pollicentur haeretici 2 Scio equidem , nebulones non aliundae quam ex Evangelico emto Verbum Caro δε-
ctiam est, ansam obloquendi arripuisse , Verbum in carnem conversum , Vel carnem a Verho consumptam. Sed quae ista tanta insanissimorum hominum insania ' Sane enim
Verbum Carnem sactum esse non conVersionae in carnem, non commiXtione , et confusione, sed unitione , et ussumptione , eo tenendum
est modo , quo Christus in Scripturis factus Tom. G. IS
256쪽
αα6 UBER qui Tuspro nobis dicitur maledictum et peccatum , non quod in execrationem et peccatum sit conversus , sed quia maledictum in se suscepit et peceata nostra pertulit. Desinunt ergo dicere , inquit S. Ambrosius Lib. de Iricaris natione Cap. VI. naturam Verbi in coryoris naturam, egSe mutatum ; ne pari interPω- talione Mideatur natura Verbi in contagium
caro suctum est mixtionis confusionisque sal-Sam quamdam speciem imperitorum animis insererent , Spiritus Sancti providentia factum L. t e V stigio Beatus Apostolus Ioannes posuerit : et hahitiauit in nobis ; quemadmodum egregie S. Ioannes Chrysostomus milia II. in Ioannem ) n Ut intelligas obis id unum scriptum esse , Factiam cSt, neu BPparentem speciem suspiceris ; audi ut ,, in sequentibuS orationem Suam repurgat, an is pravam illam suspicionem evertit. Quidis enim subiicit 7 Et m bitiaυ t in nobis : tam n quam sic te alloqueretur : Vide ne quidis absurdi suspiceris ex illa voce , Fiactum est; M uon enim mutationem illam immutabilis il-
ai) Conseras in hunc sensum et S. Alliana- sitim apud Theodore lum Psal. I i. et S. Gregoriuui Nazianzenum in Diat ad Cledonium.
257쪽
DE IseARNAT. VERBi 227n lius naturae significetivi, sed habitationem. M ut Commorationem. Porro id quod habitat. u non ost idem cum eo quod habitatur , sed n diversum. Nam alterum habitat in altero , n ulloqui non esset habitatio. Nihil onim in η seipso habitat. Ceterum alterum dixi sub-n stantia. Quippe unitione , et copulationen unum Est Deus Verbum, et caro : ita ut n non confusio , vel extinctio ulla substan-ra tiarum acciderit : Sed inexplicabilis quaen dant , et Omnem dicendi facultatem Supsis ratis Uraitio M. IX. Adhuc autem ut ex lanta mentis aestuatione evadant , hcatissimum Hipponensem Episcopum ultro illis audiendum osserimus .
quippe rem pereleganti exemplo illustrat Sem. XXIII. de Temρου Nemo ergo credatis Dei Filium coaeternum, et Coaequalem, o ConverSum et Commutatum esse in hominis, Filium : sed Potius credamus, et non Con-n sumpta Divina , et Persecte assumpta hu- is manu SuhStantia , manentem Dei Filium .is iactum hominis Filium. Neque enim quia
is dictum est, Deus erat , Verbum, Et Verisis hum Caro succum est : Sic Verbum caron tactum est, ut esse desineret Deus , quati .n do in ipsa curiae , quod Verbum caro fa-n ctum est, Emmanuel natum est, nobiscum
258쪽
228 LIBER QUIN Tu is Deus. Sicut Verbum quod corde ge Stamus M si vox . cum id Ore proserimus : nori tu
is inen illud in hanc commutatur . sod illo is integro . ista in qua procedit . assumitur , is ut et intus maneat quod intelligatur . et is foris sonet quod audiatur : hoc idem tamen
η profertur in sono . quod ante sonuerat in is silentio : atque ita verbum cum fit vox .n non mutu tur in vocem , sed munens inn mentis luce, et assumpta Carnis VOCe, promis cedit ad audientem , et non deserit cogi ' gilsntem M. X. Nec porro est cur sibi tantopere Pe
vser si homities hinnulantur do illa loquendi sormula a S. CFri lio Alexandrino usurpata in Epistola II. ad successum : quin abundes potius ibi habent unde erubescere ; quod nimirum ipsi met id promunt , quo enecantur. Scripserat Cyrillus : Post unitionem
m duos secamus Filios illiam , q i tinus ost et indiυidutis. Sed uniam dicimus FGltum . et quemiadmodum locuti sunt Pratres ,
unam natiaram incarnutiam Proh hominum
impiadsentiam l Cyrilli interpres non alius profecto advOCariduΑ . quam Cyrillus ipse in eadem si 'is folia II. tid buccessum. A Si Pnimis unarii nisturam dicentes verbi Dei , tueuis
259쪽
n Iut abiicientes dispensationem , erat illisis forsitan non improbabilis sermo simulanti-
n bus interrogare : ubi est in humanitate perra fecit O , aut quomodo substantia uostra Suhis sistit ' Quoniam vero , et persectio quae inis humanitate est , et essentiae nostrae mani-- nifestatio , illata est per id quod dictumn est , incurnuti , iam desinant , arundineam is virgam Sibi Supponentes. Hi ne in V. Synodo Collat. VIII. Can. VIII. Si quis unam naturam Verbi Dei incarnatam dicens , non Sic accipiat , sicut Pa- res docuerunt , quod unus Christus factus est ex divina natura , et humana , unione S cundum substantiam iacta ; sed ex talibus vocibus naturam unam , sive substantiam divinitatis , et carnis Christi introducere conatur, anathema sit re. XI. Postremo id invidiosius premunt impudentissimi blaterones , quo essicacius , premebantur , id criminantur , quo apertissime eorum nudabatur vesania et 2 . Premunt id inquam , quod Patres non raro mixtionis nomen in naturarum unitione exprimenda umrpaverint , in primis vero Tertullianus Apolo- eta Quasi inde naturarum consusio importave,
260쪽
get. Cap. XXI. inquiens : nascitur homo Deo mixtus ; ut S. Augustinus in Epistola III. ad Volusianum Persona Christi mixtura est Dei et hominis. S. Leo Sorm. III. in Nativ. Domini : Non sic Natura humana in Societatem sui creatoris est assumpta, ut ille habitator , et illa habita Ium esset , sed ita ut natura alieni altera misceretur. Sed antequam ipsi suos aperte pandant sensus, eximii quique ex Graecis et Latinis Patres , praestat iterum iterumque inclamantem audire Cyrillum Libro I.
ad ersus Nestorium, usos mixtionis Voce Patres ad penitissimam duarum naturarum unio
tur , Permixtionem abhorrebat Nestorius ; et alia unioni non tam abstringendae . quam sciudenda Recomodata , per summam vafritiem suggerebat vocabula. Tametsi vero unitatem personae in Christo non alio validiore praesidio communiri posse 'existimaverint Patres , quam commixtionis voce , opportunissima quidem omnium iugulandae Nestorianae vesaniae , quemadmodum salis superque
ex libello Constissionis Leporii adparet, quam ab Agustino dictatam, quovis deposito pignore decertarem ego tamen haud negandum est abusive illam usurpasse Patres, quatenus in periculum adducere potest commixtio discretionem naturarum.