장음표시 사용
261쪽
DE IN ARNAT. VERBI I Inem, non autem ad Confusionem exprimendam , Mixtionis nomen Posuerunt nonnulli etiam Sancti Patres , sed ea ooce sunt usicum summam unionem ostendere stiaderent.
Quod vero ad Tertullianum pertinet , sane is in L bro contra Praxeam Cap. XXVII. aperte negat, talem tactam esse carnis, et Divinitatis mixturam , ut tertium quid essicia tur , quo modo eX auro et argento simul mixtis sit electrum ; nec nisi ad persectam
duarum naturarum unitionem denotandam mixtionis voce est usus. Augustinus autem Mul-
sibi luculentius explicatiusque quam loco memorato : Sicut , inquit , in ianitate Peras-Has , anima unitur cor Pori , ut homo sit: ita an unitate ρersonae , Deus unitur homini ut Christus sit. In illa ergo Persona mixtura
est animae et comoris 2 in hac Persona mixtura est Dei et hominis : si tamen recedat auditor a consuetudine cOγOrum , qua Solent duo liquores ita commisceri, ut neuter Serpet integritatem Suam : quamquam et in *Sis corPoribus, auri lux incorruta misceatur
XII. Quandoquidem vero et Sanctum Leonem hac in re nominam haud quidquam puduit gagitiosissimos nebulones , quo uno. mo do Scripturas interpretante , modo traditionem opponente prostrati sunt, haud illis m
262쪽
α3I LI 2ER QU/NTUS lestum sit ipsum audire doctorem , quomodo non ad confusionem naturarum exprimendam, sed ad personalis unitatis vinculum enixius Constringendum . id posuerit vocabulum. Hic enim . inquit : Mirabilis sacrae Virginis pur-- tus , Vere humanam , vere divinum una e-n didit prole naturam: quia non ita proprien lates suus tenuit utraque substantiu , ut Per-n sonarum in eis possit esse discretio : nee, Sic natura in societatem sui Creatoris est η 2SSumpta , ut ille habitator , et illa habim taculum esset et sed ita ut naturae alteri alis tera misceretur. Et quamvis alia sit , quaen suscipitur , alia vero quae suscipit : in tan- ει tam tamen unitatem convenit utriusque di-M Versitas , ut unus idemque sit Filius , quin se, et secundum quod veru S efit homo, Pan ire dicit minorem , et secundum quod Ve- γ rus est Deus , Patri profitetur aequalem u.
XIII. Sit at disputationi terminus , et uti pronuntiata est fidei definitio in Chalcedonensi
Concilio . ita et teneamus , confitentes: n Chri-n stum Dominum nostrum , eumdem Perse N Ctum in Deitate , et eumdem persectum in M humanitate, Deum verum , et hominem B Verum , eumdem ex anima rationali , et B COrpore : Consubstantialem Patri secundum vi Deitatem, consubstantialem nobis secunduma humanitatem : ante saecula quidem da PR-
263쪽
BE INcARNAT. VERM 233M tre genitum secundum Deitatem : in novis is simis antem: diebus eumdem propter nos ,ra et propter nostram salutem , ex Maria Vir-- gine Dei genitrice , sqcundum humanitatem n unum . eumdemque Christum . Filium. Do-M minum , Unigenitum , in duabus naturis D inconsu se , immutabiliter , indivise , inse a parabiliter agnoscendum. Nusquam sublatat, differentia naturarum propter unitionem Αυ magisque Salva proprietate utriusque natura rae , et in unum personam atque subsisten-n tiam concurrente ). re
si Patilli locum ad Colossenses , quo Martim in Christo naturarum . essentialis , naturalis , et stibsιantialis tinio illustratur.
DUm in liis eram, probe mihi venit in mentem Apostoli locus ad Colossenses Cap. II. v. s. In ipso inhabitat omnis plenitudo dioinitatis eo Oraliter ; quo vel uno Scripturarum textu ad primo clarescit , sundatissime quantum Patres divinam humanamque in Christo naturam OυσιωδPs substanialiter, σωματοιως corporaliter et κατα φυσυνεecun m naturam , unitas sexcenties edixerint. Non
264쪽
Catholica iam nunc stabilienda de idiomatum
communicatione doctrina . sane Vero quae in- enim alia tum haereticorum ludificationibus diluendis adcommodatior , tum muniendo catholico dogmati visa est opportunior , quam unio Othmico naturalis et essentialis ; siquidem accidentalium unitionum praestigias Omnes omnino abstergat, Physiceque , et substantialiter copulet deitatem humanitati. Sed veniamus ad Apostoli locum , cuius vel singula verba sunt singillatim expendenda.
nimirum, qui et Deus est in saecula. ΗΑΒΙ-TAT graece κατοικε i , quod habitare est , non
OMNIS PLENITUDO DE ΙΤΑΤΙS CORPO
265쪽
1er duas Christi naturas intorcedit coniunctio, UO arctissimo vinculo est stricta , ut quod in
γναγξωs αποκρυφOt , in quo sunt omnes thesaurι sapientiae , et scientiae abseonditi ; sed vires adquirit eundo , ac veluti per gradus ex gloria in gloriam ad summum evehitur fastigium , in intimaveritatis adyta penetrans.
DEI TATIS , sane Θεοτητα dixit Deitatem, non Selo τα , ut ad Rom. I. 2 o. habitare dicit tu Chii-sto ; hoc enim posus adlvibuta , illud naturam ipsam Dei designat , quae non est nisi in solo Christo. Accedit quod nos naturae divinae tantum partici
κοtγωνοτὶς φυσεως ό Christo autem naturae Dei tota plenitudo inesse dicitur , quod magnam habet em-pbasim . Nam Hebraice plenitudo persectionem significat , ut cum argentum plenum dicitur Gen. XXIII. 9. pro eo quod est persectum. Ita et Ps. XXI v. i. Domini est terra et plenitudo eius , i. e. terra quanta quanta est. Eodem modo I. Reg. 28. Io. J Saul ceeidisse dicitur plenitudine staturae Evae i. e. quantus quantus erat. Sic plenitudo De ratis nonnisi Deum significat. CORPORALITER Graeco σωμοι lκωs , quod tantumdem esse ac peraciter plerique putant, quia veritas typis opponitur, quomodo corpuS umbrae ialii eorporaliter id est in Christi corpore. Virilisque interpretationis Augustinus auctor est Lib. de Praesent. Dei caB. XIX. Non ideo corporaliter, quia
266쪽
Δ36 Li3ER QUINTUsTrἰnitate Porsonarum eiusdem naturae essicit unitas , id etiam in unitate Personae in Chri
coryoreu ς sit Detis ; sed aiat Derbo translato usus est , quasi tamquam in te lo manutia ιιω , non corporal ter sed umbrati ter habita Merito; idest erus fgurantιbus signis. Nam illas ova vcs Obser Mationes umbras ititurorum pocat , etiam ψ se translato Mocabulo : otii certe corporaliter dictum est , quia et
in Christi corpore, quod assu sit ex Virgine , tamquam in teu lo hab tat Deus. Sic sere et idem repetii Epistola LVII. ad Dardanum. Sed ui , quod res est , ingenue fatear , nec Primum mihi adridet interpretamentum , siquidem Dontypico tantum , sed et vere habitavit christus in Templo Hierosolymitano ; quamobrem n hil heic , vel parum dixisset Apostolus. Neque altera sedet explicatio , tam tsi enim Christi corpus concedimus esse veluti deitatis templum , lamen in eo dici non potest Deus habitare corporaliter , uti neque anima in corpore corporaliter esse dicitur. Id enim Tespicit habitationis modum , non locum. Quid psi το σοι ματικοί ς interpreteris Oλος totaliter, velu- i habita ratione corporis ad membrum , quae ea dem est ac tolius ad pariem p Sane haud improbarem , nisi aliud nunc animo obversaretur. Profecto enim Hebraismum in ea dictione evi- deuter video , quo corpus Pro essentia accipitur iste ut Deum habitare in Christo corporaliter, idem sonet ac essentialiter. Quo sensu Hebraei non raro
267쪽
nim Persoriae tres , tuo voro naturae duae in incorporeis quoque rebus coryora tribuit ut . Ita passim in primigenio h braico textu lsegitur in eor-ρore eius diei Geo. VII. 23. et XVII. 23 Exod. XII. 7. Levit. XXIII. 14. id est in illa φια die. Sic lobi XXI. I 3 hebraicus textus habet :Moritur in corpore puritatis suae , ubi corpus P uritatis est ipsa puritas. Et Rom. VI. 6. cor uspeeeati est peccatum ipsum. Et ibidem VII. 24. Corpus mortis est ipsa mors , et Col. I. I 8. Compus 'Ecelesiae , est ipsa Ecclesia , ut patet ex collatione loci huius eum 'hes. I. ua. Illic enim dieitur Caput eo ρoris Ecclesiae , hic vero caput Ecelesiae ψsius. Eadem plane ratione Deus dicitur hab tare in
Christo cro ματtκως i. e. ipse in es entia sua. Nam . et in nobi, habitat et oeraciter I. Cor. XI v. 25. O θεος οντως εν υμν εστtu; et totaliter Eph. III. 39. pleni sitis omni plenitudine Dei: et corpus nostrum est ipsius templum I. Cor. III. 17. et ''Ι. s. sed in nobis habitat lanium εν πνευματt . h. e per virtialem diffusam in sitis, ut habetur Eph. II. 22. συνοικοδυριου 1εδα εlς κατοικητηρlον ου 'εsνεν πνευματι. At in Chi isto σωματικως. Iam patet ratio oppositionis. Dei quidem es entia ub que dinfunditur, sed hie habitare aliquanto plus eSt , quβm ad 'sse. Habitare est uniri, et communi vinculo sociali. Sic II. Cor. V. i. et Ioan . Iv. 9. et
268쪽
Il. Petr. i. t 4 corpus dicitur esse animae habitatio, quia essentiale vinculum inter illa duo intercedit. Talis est unio inter Christum hominem et Deum , nam Verbum Caro sactum est. Itaque Deus habitat in Christo non simplicitor εν πνευματι b. e. virtute dissum , sed phrasi Hebraica σωματι ors, h. e. Graecου Ουσιωδxs , latineo sentialiter.
Sed quid Paulli loco interpretando susius immoror P Video tandem sic a S. Cyrillo Alexandrino explicatum Lib. de Recla fide '. Magnus ille Polluis omnem dioinitatis plenitudinem in ipso inhiabitasse scribit , non quidem per doni aliauitis
partie alionem , aut habιtudinem, aut gratiae e--. municationem , sed CorPoraliter, hoc est , essentialiter oυσtωδως. V ideo et in enmdem sensum convenisse Isidorum Pelusiolam Lib. IV. Ep. CLXVI. Tu quidem ignorare te dicebas, dictum illud quid tibi Melit : In ipso inhabitat omnis plenitudo diaoinitatis eoimoraliter. Ego vero id dictum esse arbitror pro essentialiter Oυσιωδως- Manum igitur de tabula. Ψ3 Huiusmodi circuminsepsionis vocem non in Θεολ.γεα tantum de Trinitale Personarum, sed et in Otκovolat α eliam de Verbi Iu- Carnatione usurparunt Patre . Conseras Nostrarum Lectionum Lib. II. Cop. X. de SS. Trinit. MI
269쪽
DE INCARNAT. VERBI 239LI. inquit: commisceri, ut naturuS , Sic ρο- Mellationes , et inter se vicissim commeat e , us citiae sunt hominis Proseria, Deo, et Dei fiant homini tribuuntur rutione coni-ctinis. Damascenus item Lib. III. De s- de Orthodoxa Cap. V. ita in se invicem in CSSe , DC Se Se quodammodo pervadere in Trinitate Personas, in Incarnatione Datiaras tradit, ut salva unicuique sit ProprietuS Sua , neque mutatio , vel extinctio alterutrius ira tercedat , ob quam partium reciprocam immeationem fieri proprietatum Communicationem scribit. II. Ex ista autem intima penitissimaque Divinitatis insinuatione inhumanitatis penetralia, tanta humanae naturae irrigata est dignitas ,
ut exhausta poene foece mortalitatis , tota in Superiorem insertor , tota in potentiorem infirmior sit tructa , reservatis nihilominus quae humanitatis sunt propria. Atque nullum na-Ctura osset sinem oratio , si pulcherrima S quas-ster. Verum id sedulo animadvertendum circtimin- sessionis vocabulum latius in Trinitate patere , quara in Incarnalione ς nam ibi tres personae sese mutuo pervadunt , in se se commeant , tum Se Se capiunt , ac mutuo continent: hic vero
Verbi Divinitatem non permeat , ac pervadit humati itas ; ne et in si ullam Divinitatem amplectuntur, aut continent hominis angustiae.
270쪽
24o ' LlEER QUiNTusque veterum Patrum similitudines hue adsuero vollem. Exigua lucerna inquit Gregorius Nuκianzenus Contra Apollinarem , magno in cendio tidiuncta non exlinquitur , nec αρρα-ret neo disiungitur , sed totiam illud incendium est , susterante uimirum eo quod ρωestantius est. Cyrillus vero Lib. II. adversus Fustorium : Ignis ube lignum Penetra it , ἁ-lud in suam Usius claritatem iac Mitras transfert . eo tamen serνato quod erui. EL Gregorius Nyssonus contra Apollinarem : I am- quam aceti gutta quaedam . immenso mari commixta . est humana natura in Diuinitate, non tamen in ρeculiaribus suis proprietatibus: nisi quod ut hoc moneam , calumniis haereticorum patere possit postremum hoc, ex eo quod in mare ista gutta immerM., DBturaestatum non retinet. Sed in aliam convertitur substantiam . Atque hinc est , ut humanam Naturam deificatam antiqui Patres dixerint , quo s su Damascenus scripsit Lib. I. des Ima sinibus : Detis Verbiam citra nati lationem camnem deis ciauit , per nati tuum in se inoicem Diuin tiatis limitis et carnis commeationem , clausus tonis eae 'ertem. Quamobrem et a Graecis Patribus id freque ter usurpatum VidemuS,