Mich. Archangeli Lupuli ...Theologiae dogmaticae lectiones

271쪽

DE IN ARNAT. VpREi I t ontra Samosa tenuiti a Nicaenis Patribus editam : n Confitemur totum esse Deum , et Lon tum hominem. Totum Deum , et tum cum M corpore, Sed non Deum quatenus corpus is est. Et totum hominem cum Divinitate : n sed noti secundum Divinitatem , hominem. M Sic totum udorandum , etiam cum Corpore Μ Sod non secundum Corpu, , adorandum. ΤΟ-H tUm adorantem, etiam cum Divinitate , sed Μ non secundum Divinitatem , adorantem. ΤΟ- , Μ tum i ncreatum , etiam cum Corpore ; Sed n non secundum corpus, in reatum. Τotumis formatum , etiam cum Divinitate ; sed nonis Seeundum Divinitatem . formatum. Totum D CODSobstantiat In Deo , etiam cum corpo Μ re ; Sed non secundum corpus , CODSuhStanis tialem Deo ; quemadmodum neque Secun-D HDm Divinitatem consubstantialis est homin Dibus: Cum tamen una Cum Divinitate , se-N Cundum carnem consubstantialis sil nobis n.

III. Porro autem ex his intelligas . duo potissimum esse in περt χωρησt clyciaminsessione notarida , individuam nempe Coniunctionem , et recipvocam immigrationem , sive Commeationem ; quarum illa utrique Communis est naturao . haec solius est Divinitatis ; quippe so Ia Divina natura humanam potis est PenetrR E. Unde Damascenus Lib. III. de Fide OGI o m. VI. 16

272쪽

se invicem immeare Domini naturas dicimus. scimus tamen quod ex Diuina natura immeatio Prouenit ; nam omnia Pertranyit, quem a modum ouit , et Permeat omnia , Per ψsam

autem nihil. Et psa quidem Proserias glorification s carni tradit , cum Usa maneat inι- Pass. bills , et immunis Passionum carnis. Nam si sol nobis Proρrias actiones tradenS . nOStΓα- rura murret e ense quanto magis Solis factor , et Dominus y Ergo ex Damasceno , licet utraque natura altera alteri intime . et penitissime praesens sit ae unita , haec tamen inconfusa infusio a Deitate est ex Orta , ut Su-Periore , potenti Ore , ac Spiritali ore. Nam purioris est crassiorem inire ; potentioris ust infirmiorem invadere , superioris est inferiorem subiugure. Bursumque , quum ius , et potestasPPnes Superiorem naturam sit , illa quidem

laudes suas imbecilliori affundit , sed eius

maculis , aut passionibus non confunditur. IV. Atque ex hoc circuminsesSionis sonte, Sive ex summa arctissimaque coniunctione , qua naturae inter se duae nectuntur , illa proprietatum Communicatio derivat , quam

Graeci 24 αντιδοσιν permutationem , et Gre- 24 Iia Ioanu es Damascenus Lib. III. de

273쪽

DE IN ARNAT. VERBI

gorius Nyssenus in Libro contra Apollinaremant ἀετα ασlv contrasmutationem , adpellat :quaeque Maximo Martyri in disputatione eum Pirrho . illa dicitur , Per quam quas utrisis Christi parti naturaliter comρetunt , oicis sim alterius propria redduntur, pro 'ter inexplicabilem tinitionem , nulla unius in titteram secundum naturalem rationem mutatione , confusioneque facta. V. Nimirum igitur ex communicatione proprietatum id cssicitur, ut naturae inter se . quae cuique peculiaria sunt, sibi tamquam propria vindicent, et uni eidemque tum singillatim , tum coniunctim omnia non diversa tantum sed etiam contraria tribuantur ; cuius modi expressissima in Scripturis patent exempla. Hoc enim modo Apostolus Paullus in Epistola ad Hebraeos , quem aperte nominat

D. I. Filium Dei lendorem glorias, figuramque substantias eius , mox Cv. II. paullulum ab Angelis minoratum .

dicit . et ρ ρter Passionem mortis , gloria , et honore coronatum, quorum Priora ad Divinitatem , posteriora ad humanitatem spectant. Et rursus in Epistola ad Colossensos I. a 4. eumdem . in quo habemus redemissicto Orth. Cv. III. Gregorius Naxianxenus Orat. I. BC Passim ceteri Patres.

274쪽

cutorum quod ad humanitatem pertinet imaginem esse Dei inuisibilis , inquit, Primogenitiam Omnis creatrariae , quoniam in ψso condita sunt uniuersa in Coslis , et in temna , oisibilia , et inuisibilia , siue thronii . siue dominationes , sive principatus , Si e PO Iastates : Omnia per ψsum , et in φso creatastini; et sse est ante omnes , et omnia in

ipso constunt quae de Divinitate intelliguntur γ. Quo pacto Filius Dei pro nobis traditus dicitur Rom. VIII. 3 a. Dominus gloriae crucifixus ad Galat. IV. 4. Auctor uitiae interjectus Αct. IlI. i5. Quae sane

nou alio explicari sensu POSSant , qua In per communicationem idiomatum , ut scilicet illa ipsa Persona Christi Iesu , quae Secundum Divinitatem , et reipsa est Filius Dei, auctor vitae , et Ominus Gloriae ; secundum humanitatem dicatur tradita , crucifixa , interfecta; et quae secundum humanitatem ex semine David , et ex muliere iacta dicitur , Ea ipsa secundum Divinitatem recte dicatur ah aeterno fuisse , iuXta testimonium , quod ipse de se

hiam sereti, ego Sum. VI. Audivimus Scripturas, producamUS nuNC Patres , ut uti illarum auctoritate permutabi-

275쪽

DE INCARNAT. vEBEi a slem Vocum ac proprietatum vicissitudinem ex naturarum unitione manantem edocti sumus ;ita et horum veriloquio doctrinae instructi contra haereticos muniamur. Hinc Ioannes

Damascenus Lib. III. Cap. XV. Unus est Christus , et una ipsius persona , stoe θρω-

stasis duas tamen naturas obtinet , Diuinitatis , et humanitatis. Porro cum ex Dioinitate naturaliter gloria Procedat , utrius communis est , ρ ρter Λ Ostos s identitatem , ex carne Mero humilia ρroficiscuntur et eadem ambobus communia. Quine unus eSt,

et idem qui hoc et Illud est , ne e Deus , et homo ; et ad eumdem Pertinent tam quae sunt Diuinitatis , quam quae humanitatis prο- ρria. Et Gregorius Nyssenus Lib. V. contr.

Eunom. . Propterea varie ipsum , ac diversan ratione Scriptura tradit ; nunc de coelon descendentem , nunc e muliere gerit tumn alias Deum anteriorem saeculis omnibus acn rursus novissimis diebus hominem. Ad hunco modum et impatibilis unigenitus Deus , et η patibilis Christus esse creditur : Deque deo eo institutus per contraria Sermo mentitur, W dum utrique nomini, quod eoru in notioni- η bus consentaneum est , 'accomodat n. Et

Augustinus Libro contr. Arianos: n Verbum

si quaeratur quis est ille qui cum in for-

276쪽

α46 MERE uuINTUs n ma Dei esset , non rapinam arbitratus est M esse aequalis Deo , respondetur nobis vo-n ce Apostolica , Christus Iesus. Ergo et illais Divinitas huius humanitatis nomen a Cepit. A Item si quaeramus , quisnam sit iactus Obe- . . diens usque ad mortem , mortem autemn crucis ; rectissime respondetur: ille qui cumis in sorma Dei esset , non rapinam arbitram tus est esse aequalis Deo. Ergo et ista hu- is manitas illius divinitatis nomen accepit n.

VII. In eumdem sensum Sanctus Pontifex Leo At. X. ad Flaυian. Cv. V. n Pro-n Pter hanc unitatem personae in utraque na-- tura intelligendam , et filius hominis legi-- tur descendisse de Coelo cum filius Dein carnem de ea Virgine , de qua est natu S , ae a SSumpserit : et rursus filius Dei crucifixus, . ac Sepultus , Cum haec non in divinitate in ipsa , qua unigenitus, consempiternuS , et . consubstantialis est Patri , sed in naturaeis humanaE sit infirmitate perpessus. Undeo unigenitum filium Dei Crucifixum , et se-ο pullum omnes etiam in symbolo confitemur: is secundum illud Apostoli , si enim cogno-m vivent, numquam Dominum maiestatis cru-a cifixissent. Demum ut reliquos mittam , insignis est et vigilii Iocus Lib. u. contr. Eu trchen et . Quia enim Verbum cum carne ita

277쪽

DE INCARNAT. vERBl. at is est inexplicabili modo unitu in ut ipsumis Verbum caro dicatur , licet Deus non sitis caro; quia non est in carnem mutatum ;is ut caro dicatur Deus , licet non sit in Dei- is latis naturam mutata : Sed Verbum proptern carnem Suam homo Sit . . et Caro propteris verbum Deus sit , et quidquid est propriis um Verbi , sit commune cum carne ; et is quidquid est proprium carnis commune cumis Verbo sit; quomodo Verbum et Caro unus vi est Christus, et una persona. Idcirco pro-- pter hanc communionem , quam salva nais turarum proprietate , personae unio praea, stat , et Verbum cum carne, id est Filius vi hominis . legitur descendisse de coelo , cum n solum Verbum sine carne descenderit : et, Deus legitur sepultus , et in monumenton tribus iacuisse diebus , cum Sola caro fie-- pulta eSt n.

VIII. Atque haed quae de proprietatum Communicatione dicerem habui; verum ut omne Periculum in re satis abstrusa , et offendicu- Iis plena caveatur , nonnullas e vestigio Praestat subnectere regulas, quarum ad normam nostrae sunt exigendae locutiones.

I. De eadem Christi Persona praedicari

in concreto ea Omnia possunt , quae utrita que naturae Sunt ρrπria. Quum enim

278쪽

αέ8 I. BER qu TUA Persona Christi utramque naturam sibi propriam facit , pronum hinc est , ut utriusque naturue praedicata de eodem reo Possint enunciari. Excipias tamen I. Propositionem istam : Christus est cretitum . quae tametsi vera sit , et aliquando a Ρa tribus usurpata . tamen ne vel Nestorianismum , vel Arianismum sapere videatur, cum

adiuncto secundum humanitatem , Vel qua homo est , pronuncianda , ut intelligatur id ad humatiam Christi naturam reserri , quae reipsa creata a Deo fuit , et in consortium Divinitatis assumpta. Excipias II. Christus in γit esse , ad Arianismi suspicionem averis tendum ; Christi enim persona aliquando noti 1uisse blasphemabat Arius. Scio Patres ad hunc modum loquutos , et Augustinum quoque Truci. CV. in Ioannem: Priusquam

mdiator Dei, et hominum homo Iesus Chri-Stus; sed ex ipso contextu Patet , sanctos Doctores de Christi humanitate ibi loquutos ,

quocirca Supervacaneum duxerunt id sxprimere , quod perspicuum ex ipso erat Sermo-tie. Excipias demum Christus est homo Dominicus , quo autem sensu id expresserint

Athanasius in Expositione Fidei ; Chysosto

mus in Homitia de cruce ; Epiphanius in

279쪽

DE INCARNAT DEi 249 Corato ; et Augustinus Lib. II. de Serm. Domini in Monte , aperte Angelicus Doctor explicat , nimirum propter humanam naturam , quam significat hoc nomen homo, nouButem rutione suppositi. Sed ad haereticorum versutias cavendus omnino necesse est ab huiusmodi locutionibus abstinere , quae iacile in pravum detorqueri possunt sensum. Unde Augustinus Lib. III. Retract. Caρ. XIX. Sed ubicumque haec dixi , dixisse me nollem. II. Nomina abstructa humanae naturae Praedicari nequeunt de Nominibus , quιbus signiscatur ρersona. Hinc dici non potest Verbum Divinum in Christo est humanitas. Quae enim sunt propria , non assirmantur, nisi de eo , quocum unum sunt, et idem natura autem humana non est idem cum Verbi persona. Unde Et nomina abstracta unius Naturae non possunt de abstractis alterius praedicari ; duae enim in Christo naturae non Sunt unum et idem : proinde abstinendum

ab huiusmodi propositione: in Christo

manitas est Divinitas, quam locutionem etsi aliquando veterum plerique usurpaverint , Cer te tamen abstractis nominibus nonnisi concreta significare voluerunt.

III. Frmantes inter et negantes Naturarum Proprietates , id servandum discrimen ,

280쪽

ago LIBER QUINTUs ut priores absolute dicantur , posteriores --ro nonnisi expressa mentione ejus, de qua ' ρrie eseruntur. Quam ob rem Christum mortuum absolute dicimus ; immo et hunc Deum PasSum ac mortiatim , siquidem Christus revera Deus , Deique si lius ; et caro hominis , qui proprie mortuus est , propria Dei, ac Verbi caro , ac natura fuit. Ex adverso autem dici absolute non potest : Christus uel Dei situs non est passus , non ESt mortuus sine adiuncto illo secundum Divinitaism, vel qua Deus erat. Cuius discriminis ratio in de petitur , quod recte de una vel altera natura explicari assirmantes sententiee possunt; ubi ex adverso negantes enunciationes , Sive quae trito apud scholasticos vocabulo malignantis naturae dicuntur , si absolute usurpantur , landitus a subiecto removent praedicatum ; adeoque salsae sunt nisi vox aliqua adhibeatur , quae orationis infinitatem coerceant , Sententiamque restringant. Quo pacto, ut Patrum exemplo utar , Vera est propositio homo. moritur , licet anima non moriatur; sed e contrario salsa est propositio homo non moritur , nisi addatur Secundum animam , quae immortalis est.

IV. Quae ambigua adeo sunt , ut Mel ad humanum Sulmoritum, Pel ad humanam na-