Mich. Archangeli Lupuli ...Theologiae dogmaticae lectiones

71쪽

έο - LIBER qui ITus est Apostolus ad Rom. X. I 8. In omnem terram exivit sonus eorum , et in Mes orbis terrae Merba eorum, quod expressissimis Verbis praedictum erat in Ps. XVIII. Atque in hoc etiam consummata est Vaticinatio Isaiae

tus sum a non quaerentibus me et palam v-Parui iis , qui me non interrogabant. Ad Israel autem dicit: Tota die expandi manus meas ad Populum non credentem, et contradicentem. V. Nisi vero gentem hanc , Deo anteha dilectam , ipsa eius obfirmata perversitas , ac crimen gravissimum , quo Se ObStrinxit, Pro sus non fascinasset ; resipiscere vel commoveri saltem debuisset , impleta ubi propriis oeulis vidit incredulitatis mala quae Ventura illi Christus denunciaverat. Ipsimet enim a diverant Iudaei inclamantem Iesum Matth. XXIII. 37. Hierusalem, quae occidis Pr phetas , et ividus eos qui ad te missi stιnt, quoties oesui congregare sitos tuos , quemas modum gallina congregat ρtillos suos sub alas,

et noltiisti ECCE RELINQUEΤUR VOBIS DOMUS VESTRA DESERTA. Ipsimet, dum

laeta omnia in Civitate resonabant, lacrymantem viderant Iesum super illam , dicentem

que Luc. XIX. 4 i. Quia si cognovisses

72쪽

et tu, et quidem in hac dis tua , quas ad

Pacem tibi , nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis et quia oenient dies in te . et cimcumdabunt te inimici tui Mallo . . et Coangustabunt te undique , et ad terram Prostemnent te , et silios tuos , qui in te sunt , et non relinquent in te luidem suer Ividem, eo quod non cognoveris temPus Misitationis tu . Ipsimet tandem et tempus quo Consummanda ista erant , expressissimis verbis a

Christo acceperant Matth. XXIV. 34.

Amen dico uobis, quia non Praeterissiit generatio haec , .donec Omnia sant. VI. Et quidem quum generatio illa nondum praeteriisset, anno nimirum post Christum sexagesimo Octavo , quae suis auribus Iudaei ante tempus a Christo nunciata audi verant , haee et suis oculis in tempore consummata viderunt. Urbem enim longa facta

obsidione invadunt Romani, in qua serro . fame , ac flamma undecim centena millia Iudaeorum concidisse , testis est, isque haud Suspectus. Flavius Iosephus Iudaeus Lib. VII. de bel. Iudaic. cap. XCIII. reliquiis populi ad nonaginta et septom millia hominum in Servitutem abductis. Quamobrem Dei vindicis manum iti excidio illo Hierosolymitano ipsu

agnovit Iosephus ibidem Cap. III. Deus

73쪽

4a Li BR eui ris profecto Deus, pse cum Romanis ignes Iustrales imi templo inlicit, et Ciuitatem tot piaculis plenam excindit. Et Cap. X. Templum inuito Tito exuritur. Quod et ipse I daeorum subactor Titus palam est consessus ibid. Cap. XVI. quum solida murorum altitudine conspecta , et singulorum lapidum magnitudine , et accurata compage , et qua tum hi in altum , quantum item in latum paterent , inquit: Deo fauenite bellum gessimus, et Deus ab istis munitionibus Iudaeos detraxit : Nam quid manus hominum , vel machi

nae possunt aduersus has turres 2 Quum autem Vastatae urbis, templique incensi vestis gia adhuc superessent , ut Omnino Consummaretur . quod Christus praedixerat s Luc. XIX. 44. Et non reliquent in te luidem,sver lapidem , quinquagesimo post excidium

anno Aelius Hadrianus Imperator, Priscae urbis lapides in viciniam transtulit, quibus aedificaretur Civitas altera , cui ex Suo nomiano Aeliae secit nomen. Et ita lapis supra Ιapidem relictus non suit. VII. Exinde vero Iudaici populi laciniae , veluti vento raptae, huc illuc per universum orbem volitant , nullibi certiam nactae sedem per octodecim serme saecula. Sed qui tactum ut antiqui Iudaeorum domitores Aegyptii,

74쪽

DE Ise EsAT. Vallai 43 Syri, Persae , ac demum Romani omnino

Post tantas temporum Vices perierint , Iudaei vero illorum subacti armis, ac toties horren dis stragibus pene extincti, supersint adhuce

Sane et illud implendum erat, quod per Hieremiam Prophetam scriptum est XLVI. a8. Ego consum cunctas gentes , ad

quas eieci te , te pero non consumam. Iusta

quidem Dei iudicia i Sunt Iudaei Augusti

ni verbis utor Enar. I. in Ps. LVIII. non sunt Occisi, necessarii sunt credentibus. Nam Per omnes gentes diversi, testes iniquitatis suae sunt , et veritatis nostrae. si habent codices , in quibus proρhetatus est Christus. et nos tenemus Christum. Et si quando forte aliquis Paganus dubitaverit , quum ei dixerimus ρrophetias de Christo, quamm eseia dentiam obstupescit , et admirans Putaveruia nobis esse conscr*tas , de codicibus Im eorum Probamus , quia hoc tanto ante Pra dictum est. Videte quomodo de inimicis nostris alios confundimus inimicos i l

75쪽

De Necessitate , et Caussa Incarnationis Dominicae.

Sac Tro I. Quid de necessitate Incarnationis , et de condigna satisfactione exhibenda senserint Patres.

I. Homo post peccatum exul effectus, Stir-Pem quoque Suam, quam peccando in se tamquam in radice vitiaverat, poena mortis, et damnationis obstrinxit, ut quidquid pro- Iis ex illo, et simul damnata, per quam PeccaVerat , Coniuge per carnalem concupia entiam nasceretur , traheret originale peccatum , quo traheretur Per errores , dolore que diversos ad illud extremum cum deser toribus Angelis vitiatoribus, et possessoribus, et consortibus suis sine fine supplicium. Iacebat itaque in malis, vel etiam volvebatur, et de malis in mala praecipitabatur tota humani generis massa damnata, et adiuncta parti eorum , qui peccaverunt, Angelorum , lue-

76쪽

bat impiae desertionis dignissimas poenas. Augustin. Enchiri cap. XXVI.

II. Delenda ergo erat talis culpa ; sed nisi per sacrificium deleri non poterat; quaerendum erat sacrificium, sed quale sacrificium poterat pro absolvendis hominibus inveniri 'Neque enim iustum fuit ut pro rationali homine brutorum animalium victimae caederentur. Ergo si bruta animalia propter rationale animal , idest pro homine dignae victimae non fuerunt, requirendus erat homo , qui pro hominibus offerri debuisset, ut pro rationali peceante, rationalis hostia mactaretur.

Sed quid quod homo sine peccato inveniri

non poterat; et oblata pro nobis hostia, quando nos a peccato mundare potuit , si ipsa hostia peccati contagione non careret 8 Inquinata quippe iniquitates mundare non Potuisset. Ergo ut rationalis esset hostia , homo fuerat o rendus ; ut Vero a peccatis mund

ret hominem , homo sine peccato. Sed quis esset sine peccato homo , si ex peccati commixtione descenderet 2 Proinde Venit propter

nos in uterum Virginis Filius Dei, ibi pro

nobis factus est homo. Sumpta est ab illo natura , non culpa. Fecit pro nobis sacri Cium , corpus suum exhibuit pro peccatoribus , Victimam Sine Peccato, quae et huma-

77쪽

III. Ergo nisi Deus homo fieret, et per a

sumptam carnem hominum peccata expiaret. satisfactum nusqu'm plene esset Divinae iustitiae. Non aliud enim sacrificium quam hominis sine peccato desiderabatur ut iniuria Deo irrogata plena SatiSiactione i Compensaretur. Atque hinc est , ut eam potentissimam in primis urgeat rationem Athanasius , ut necessariam Des Incarnationem ostenderet orat. U. Contr. Arianos , quod scilicet nemo praeter Deum hominem sit αναμή ποτος , Suaque natura omnis peccati operS. In quem sensum et Patres omnes conVenerurit , quorum Paucula dumtaxat, et veluti tumultuarie corroga-ho testimonia. Sane enim ut ab Eusebio Caesariensi incipiam , haec is Lib. VII. de Dem. Evang. Cap. II. Quod per peccata carnis

olim lapsi erant omnes homines; merito Pereum qui peccati expers erat, et ab Omnimalitia intactus erat, trophaea de νιctιs hostibus excitata sunt. Et Lib. I. adv. Sabel. Qui peccatis subiacet, aliena portare delicta non potest. Qiai autem non Peccavit, nequctscit peccatumi; iste sua virtute aliorum assumit , et tollit peccatum. Proclus item Epi-

78쪽

v Duorum , inquit, alterum oportebat fieri ris vel omnes sententiae mortis subiici, eo quod Omnes Peccaverunt ; Vel eiusmodi pretium is rependi , quod ad illam rescindendam da- iis mnationem pleno iure valeret. Iam verois salutem homo Conserre non poterat ; quip-- pe qui et ipse peccati debitum contraxeis rat. Sed nec Angelus humanum genus po-m terat redimere. Nam talis pretii inopsis erat. Bestabat igitur ut Pro iis , qui peceam verant, impeccabilis Deus moreretur. Id is enim supererat unicum mali remedium Suffragatur Eusebius Emissenus HomiI. n. de Pascha te: Non subMenire peccato Poterat simili peccato obnoxius et nec intemenira Proseruis adstrictus Imissius semittitis. Cyrillus

quoque in Libro de Recta Fide Cap. II.

eamdem in humana natura fuisse ne sessarἰam αναμαρ σιαν aSSerit , ut a morte ae Peccato

Iiberari posset ; quod et calculo suo Ioannes Damascenus confirmat LG. GL cv. I. Ex Latinis autem Patribus Augustinum memor qui Ioannis verba expendens : Et scitis quia ille amaruit, ut peccata nostra tolleret, et peccatum in eo non est; haec opportune sub- /dit in Trael. R. in Epist. Ioan. In quo non

79쪽

. 48 LIBER qui Tusest ρeccatum , ψsa venit auferre Peccatum nam si esset et in illo peccatum , auferendum esset ilia, non φse auferret. Et Ambrosium. Hic solus Potest sanare Mulnera mea ,

qui sua nescit. Paria Gregorius Papa habet Lib. XXIV. Horat. cap. II. Sine mccato quine esse debuit , qui Pro peccatoriabus interuenire potuisset: quia nimirum alienae pollutionis contagia non tergeret, si Pro-yria sustineret. Bernardus demum Hom. XXVIII. in Cantic. n oportet namque eSSctae sine peccato eum, qui tollit Pe cata munis di, quo ad reconciliandos peccatores in-m ventus idoneus , iure sibi nomen vindicetis Salomonis. αIV. Quod quatenus iterum iterumque insinuaverint Patres , paucis libet enucleare. Quo Plus aliena benignitate quis indiget ad debitum solvendum , eo minus institiae redemptionis satisfacit. Neque enim par est , ut qui solvere antiguas Conatur , novas subeat obligationes : qui autem peccaro poteSt, quan

tumuis iustus Divinae debet honitati , si non labatur , et peccet ; nam ut ait Augustinust Hom. Lm. Nullum est Peccatum , quod fecit homo, quod non ρossit facere alter homo , si desit rector, a quo factus est homo Mitior igitur ad iustam satissaetionem est Pu-

80쪽

DE INCARNAT. v2R3i έsra creatura , quae peccare Potest. Ac Propterea hinc est cur in Redemptore ac Media totare qui pro hominibus plene ac condigne -- lissacere possit, id requiri perpetuo docuerint Patres, quod peccati landitus expers , et immutabilis sit , hoc est o ρεπτος , et αναλλοtωτος; qui verti, et ad peccatum declinare nequeat, et sit αναμαρυπος i eccabilis, cuiusmodi solus est Deus. Id quod et Apostolus adpri

cebat, ut nobis esset Pontifex, Sanctus, innocens , impollutus , segregatus a Peccatoribus; et excelsior coelis fuctus. V. Atque o eo etiam prono veluti alveo habes , cur Patres non hominem dumtaxat ,

sed neque et Angelum , vel ullam deuique

creaturam aliam , quantacumque exornatam

gratia, tantae dignitatis esse potuisse dixerint, ut invisum hominem Deo conciliaret, iniuria amque Deo per peccatum irrogatam ex integro repararet. Sane Athanasii hanc in rem insignis illa est seutentia orat. ΙΙ. quia creata quaevis natura mutabilis est, ac peccati

capax. n Quum enim , inquit, creatarum na- is tura rerum mutabilis sit; cumque alii tran,

M sgrediendo , alii non obediendo peccaverint; is nec illorum constans sit actio; sed plerum-m que accidat, ut qui modo bonus est po- Tom. VI. e