Mich. Archangeli Lupuli ...Theologiae dogmaticae lectiones

81쪽

so mugst qui ire svi stea mutetur, et alius sat ex alio : velutiis ille qui nunc iustus est, post paullo' depreis hendatur in iustus: propterea opus eiuSmO-

, di quopiam suit, qui esset immutabilis. Et

, mox paucis interiectis : Et 'nim quia priis mus hominum Adamus mutatus est . ac

η Per Peccatum mors intravit in mundum , . ideo decebat immutabilem esse Secundumis Adamum : ut si denuo serpens aggrederetur,n ipsius quidem fraus , et calliditas irrisa fie- a ret: porro ex eo quod Dominus immutabin iis , et invariabilis esset , serpentis adverSuSN Omnes , Conatus et insultus irriti , et imis hecilles essent B. Consentit Fulgentius , atque de homine primum haec expreSSe inquit Libro II. ad Trasimund. CaP. II.

χ Quis enim homo posset existere medicus v. humani vulneris , cum Omnes in radice vi-χ tiata communio circumplecteretur vitii na-n turalis 8 vel qualiter posset per Se solum in medelam Vulneratis osterre, Cuius Ortus te-n neretur in vulnere ' quove modo benesi centiae largitor universalis existeret , quemn alienae opis indigum natur monstraret M tDe Angelo autem , cur nec ab eo potueritn homo liberari, mox subdit: u Angelica quiΡ-3 Pe natura tunc homini reparando . aliqua M tenus esset idonea , si cadendi mobilitate

82쪽

DE INCARNAT. 'REt sin numquam naturalite suisset obstricta. Cum a vero Se iuVamiciis egenam consubstantialiso ruinae documento testetur , profecto Cognon scitur , multo minus ad humanae posSe re-n dintegrationis essicaciam redundaro, quae' propriae nequeat stabilitati sussicere n. Ex quo id tandem concludit, virtutem illam tam tum , quae sola naturaliter mutari , depravarique non posset , necessariam homini reparando fuisSe. vi. Arctius attamen nodum in ea adstrinishud, ilece3sitate stringit Anselmus, in quo et Oxorbitasse nonnihil Visus est plerisque. Re parari enim hominum Salutem alia ratione

nulla scitia i obia , nisi Verbum caro factum es

set , ex eo arguit , quod integrum Deo nota suerit peccatum non ulcisci, quidquid enim inultum . inordinatum idem fuisset; at Deus inordinatum nihil potest dimittere , alterutrum ergo necesse fuit , aut vindicari peccatum , aut pro eo satisfieri. At satisfieri non poterat ab homine vel creatura ulla ; tum quod qui satisfacit , amplius aliquid rependat oportet , quam quod ablatum est , et nemo Deo minor reserre Deo possit honorem vel ampliorem, veI aequalem ; tum quod qui satisfacit, eo utique guttisfaciat oportet, quod alioqui non debeatur : nulla autem Creatura

83쪽

auum quidquam habet , quod Deo non debeat , et quod non iure Deus exigere queat ab ipsa etiamsi nulla ei incumberet satisfactio. Oportuit ergo Deum hominem fieri , ut honorem Deo reponeret ablato parem , aut maiorem , et indebitam subeundo mortem , Omnium debita resolveret. VII. At Anselmum ego Doctorem summum arbitror haud de necessitate absoluta locutum, perinde quasi Deus non potuerit absoluto homines aut in Sua miseria relinquere, aut eos

a peccato liberare sine silii sui Incarnatione, et passione; sed de necessitate hypotetica qua decreverat homines a peccatis non liberare , nisi exhibita pro ipsis integra , atque ad rigidam iustitiae normam exacta satisfactione. Raenim vera ipse Sanctus Doctor Lib. II. eiusdem operis Cap.XXVI. docet: i roρrie dici Deum aliquid non ρOsse , aut ex necenitate facere, rationemque subdit : Omnis quiρρe necessitas , et i ossibilitas , eius subiacet onluntati : illius autem volumias nulli subditur necestuati, aut impossibilitati. Nihil enim est nec sarium, aut i ossibile , nisi quia ipsa ita Diat. VIII. Seposita igitur plena , omnibusque iustitiae numeris absoluta satisfactione , per quam Solam poterat D. vina iustitia placari ,

84쪽

DE INe Rη T. vehat 33 quae iustas et condignas peccati poenas exigebat , et in quam Patres intuiti sunt , quum 'necessariam Verbi aeterni incarnationem dixerunt , potuiSse Deum pro sua benignitate de suo iure decedere , et peccatum hominibus dimittere , nemo qui divinae Misericordias inenarrabilem magnitudinem reputat , PO-test inficiari. Sane Athanasius Libro tertio

Contra Arianos , Deum solo nutu, ac iussu citra Christi adventum hominem peccato ac maledicto solvere quivisse expressis verbis docuit : Poterat, etsi numquam advenisset Christus , Solummodo loqui Deus, eι maledictionem

soluere. Sed consideraudum est quid hominibus ex ediat. Idem sensit Cyrillus Alexandrinus in Libro de Incarnatione : Solo Poterat imperio Verbum salutis no3trae negotium exequi ; Merum in Partem ecti operis illius penire nos Moluit. Et Theodoretus Serm. VI. contra Graecos : Erat illi facillimum etiam

citru omnis inseolucrum , hominum administru- e salutem . . . . Verum non ilia ρotentiam Suam , sed Providentiae aequitatem Ooluit ostendere. ΙOanties Damascenus demum Lib.

III. Cap. XVIII. Poterat in cuius Potestata sunt Omnia , Omnipotenti sua uirtute hominem eripere ab eo qui illum tyrannice orerimebat. Verum incusationis , et querelae ι

85쪽

54 LivER QUINTUS -rannus occasionem inde cePisset, si cum hominem uicisset Use , vim a Deo PanuS cnet. Paria cum Graecis Latini docuerunt, quorum in re certa pauca producam teStimonia. Augustinus Lib. de Agono Christi Cap. XI. Sunt autem stulti qui dicunt: non Poterat aliter svlentia Dei homines liberare , nisi susce ριsset hominem. Et Leo Magnus Serm. II. densati v. Sola exequi poterat uirtute Deitatis , ut creaturam ad imaginem Dei conditam iugo dirae dominationis erueret. Gregorius Pa

pa Lib. XX. Morat. Cap. XXVI. Qui cum

posset nobis etiam non moriendo concurreressuluenire tamen moriendo hominibus υoluit. .

Ita et Guitniundus Episcopus A v SanuS , An Selmo coaevus , in Conses. Fidei tom. VI. Biblioth. Pate. Mori uoluit , quum alias mul-rae rationes , quibus nos redimeret fulmeterent. Bernardus demum Epist. CXG. Quis negat omniPotenti iad inianum fuisse alios etialios modos nostrae reden tionis , itistiscasionis , liberationis 3 IX. Sed porro praeter hanc, quam PerSequuti adhuc sumus omnium maxime receptam rationem . Cur in humanum recuperundam Salutem ipsum se Deum interponere ne ESSE fuerit , nimirum quod idoneus nemo reperire- thoe , qui cum Ossen5ionis atrocitate , Satissa -

86쪽

DE INCARNAT. navi fg ctionis magnitudinem ex aequo compensam Posset ς aliae amplius supersunt, quibus Graeci potissimum Patres in adstruenda Dominicae Incarnationis necessitate usi sunt , quae si coniungantur , fortasse in summa nonnisi unius , eiusdemque argumenti momenta sunt. Huiusmodi prima est quod omnium Vitae ab interitu vindicandae , et iusto pretio redimetidae idonea non erat , nisi vita ipsa primige nia Dei , qui omnium mortem , et univer8ulem interitum uni sibi incumbentem oppeteret , OCCuparet , EXarmaret , ut ita a morte omnes redimeret. Quod egregie expressit CZ-rdius Lib. II. iu Aun. Unum qui ne oρortebat Pro cuuctis mori , qui vitae omnium instar erat , ut tam mortuo um , qtiam ui oriam imperium accferet. Id quod a magistro suo Athanasio mutuatus est Lib. de Incam. Verbi, quem Omnino Praestat audire : n Quum enimis certum haberet Verbum Dei corruptionem,a non aliter in hominibus desituram esse ni-n si omnes omnino morerentur, et se mortis N CapaCem non esse , ut immortutem et Pa-Μ tris filium : corpus adsumpsit , quod mori D Bosset , ut illud summi Verbi particeps fu-n Ctum , pro omnibus morti ad satisfactio-M DEm Sufficeret I . . Ideoque vel uti hostiam, ab omni macula liberam , ipse sibi corpus

87쪽

56 LiaER qui NTUS is desumens offerensque in mortem ab omniis bus statim sui similibus rei persimilis obla-B tione mortem amolitus est. Quum esset enimo prae omnibus Ratio ipsius Dei, iure suum M templum , et corporale instrumentum , Utv obsidem vicariamque animam morti sistensis ad immolationem , explevit id quod mortis is rationibus debebatur ; pensitatione rei con-m similis , Omnesque incorruptibilis Dei in is corruptibilitate vestivit , datis resurrectionis M Promissis. X. Quod praeterea homo in durissimae servitutis miseriam delapsus, in libertatem erat revocandus. Libertatem autem donare non est neque hominis , neque Angeli ; qui enim vincula perfringet aliena , quem Sua urgent 2 Pl nissima ergo Deitatis libertas sollicitanda erat, ut suppetias ferret ipsa , ut infixam servitutis notam estri caret; et nos sibi adserendo , germanae nos adsereret libertati. In quam sententiam scripsit Cyrillus Lib. V. in Eo. Ioan. Necessario itaque Christus ostendere vult eum . qui natura sua semus est, nec ad aliorum libertatem , nedum ad suam Suffcit , nullo modo sibi Praestare ρosse Iibertatem ,

quires cum naturae suae ratione illa careat.

Nam qui ab alio sibi gratiam acc*it, quomodo ad aliorum libertatem sugscies ' Uni

88쪽

Mero ae naturali Deo libertatem aIsis dare

XI. Huic proximum est, quod animae Spiritu Sancto erant impregnandae , et ita ab in testinis vitiis redimendae; quod amplius insita mutabilitas , et ad peccandum declivis pronitas erat inhibenda. Qui autem creata ulla Poterat natura Spiritum Sanctum exprimere Coelitus , eumque inserere , sanctitatemque medullis ipsis animae inspirare 7 Audiatur Athanasius Oniat. V. contr. Arian. Non enim alterius erat coniungere hominem cum Diritu Sanv cto , qtiam tui psius , qui es imago Patris . ad quam ab initio creati eramus, quoniam tuus est Spiritus. Neque enim rerum conditiat iam natura digna erat, aut idonea ad id negotiunt , quum et angeli praeuaricati essent, et inobedientes homines fuissent. Ideo νus erat so Deo. Verbum autem est Deus ; ue eos qui sub maledictione erant , redimeret. XII. Quid quod et alteram urget rationem - Athanasius , quod lata a Deo sententia , quagenus humanum parentali culpa implicatum

morti addixerat , in irritum vanescere non poterat. EX adverso autem hominem , Operum Dei specimen eximium , irrevocabiliter disperire , ipsaque divinast in eum bonitatis consiliu fruSirari Desus videbatur. Ergo ae-

89쪽

58 LIBER QuINTus quum fuit , ut poenam , in hominem transgressorem latam subiret obses in Vicem hominum homo Deus , et ita ab exterminio homines , et a dedecore totum Dei opificium indicaret. Ecca expressissima Athanasii ver-ha Lib. de incarn. v Non enim Verax Deus M suisset , si quum dixisset nos periturOS ,α non Periissemus. Indecorum rursum eratae eos qui semel creati erant rationales , pari-α tor extingui. Id enim indignum erat boni-α late Dei , si quae ab eo creata essent, in is interitum abirent ob diaboli fraudem ad- ει VerSus hominem - . . . . Quid aliud decuitae fieri , aut cuius opera ad recuperandam i-W Stam gratiam requirebatur , nisi Dei Verbi,u qui omnia ab initio condiderat 7 Eius enim x fuit , id quod corruptibile erat , rursus adu incorruptibilitatem reducere : et pro omni-u bus id quod aequum , rationique conSenu taneum erat, Patri praestare n. Quam doctrinam ad verbum quidem ex Athanasio suo exscripsit Cyrillus Alexandrinus Calech. XIII. quem locum memiui alibi adduxisse.

90쪽

Quam decora ac conpeniens 'mi Dei Incarnatio in humani generis T demptionem. I. Ergo ex liis , quae disputatu US E mOdo sunt a nobis , pronum est noscere , Eam Convenientiorem reparationis Dostrae rationem

iniisse Deum , in qua se mutuo Misericordia, Pt Iustitia , Virtus, et Sapientia oscularentur. Scilicet enim quo persectius moliebatur Opus Sapientissimus Artifex , eo illustriorem praestantioremque proposuit sinem , gloriam nOminis sui . qua inauditum illud saeculis omnibus Divinitatis specimen exhiberet. ConSiStamus igitur huic pyrumper , ac latissime quan tum , et itis nite inutio in hoc mirabili opere Dei Gloria pateat , expendamus ; ut, Vel e- tipm nobis non monentibus , ex ipsa Sacra menti dignitate inenarrabili argumenta di manent , unde nebulonum Ora obstruuntur , qui quod haud intelligunt, nonnisi per summam impudentiam vel a decoro , vel a rutione etiam ulienum obtendunt.