장음표시 사용
41쪽
β 2 ad I in V. deest; ' K. in Α-- l. ubatur, postquam initio neque in actu neque in potentia fuit, deinde in gradum ovectus est in quo in potentia suit, denique e gradu potentiae in gradum actus et absolutionis egressus est, ita ut iamiam suo arbitrio agat absolutusque sit et res tum aliis tum sibi ipsi informare et effingere possit. Scias autem, Onnima, istarum rerum contemplationem ad agnoscendum reconditam illam mundi auctoris - cuius nomina sanctal - sa pientiam perducere. Auctor rerum universitatis) - cuius nomen augustumi - 14
Perpetuo quasi quodammodo loquitur, O anima, et sententias suas effundit, omnibus substantiis rationis participibus audientibus. Neque vero omnes qui audiunt ipsi eum qui verba facit intelligunt, immo sunt ex eis qui interprete egeant ipsis intelligentiam tradente et intercessore loquentem inter ot audientem intercedente, atquo ideo quidem quin audiens sua ipsius cogitations ea quas dicuntur intelligore non potest. Τalis autem ei similis est qui quum ipse linguae cuiusdam imperitus sit, ea Diuitiam by Go le
42쪽
L. Sine di, quarum lectionum neutra non Suspiciosa est; ' R. et L. Sis . quae sciat necesse est intolligero non potest nisi opera interpretis qui veram eorum quae dicuntur sententiam interpretandol 5 ipsi explicet. Noli igitur, o anima, ex earum substantiarum numero esse quae intercessoribus egent. Interpres enim in explicandis ei η quae quis locutus est saepenumero fidom sallit verbaque immutat eb detorquet. Quaro a gradu linguae imperitias ad gradum linguae peritiae ascendas, o anima. StudeRS-que, O anima, Seire Priusquam agis et fructum nosse priusquam arborem seris, ut ea quae a deo) dicuntur recto intelligas cognoscasque oportere assidua sis in parteiada scientia ante actionem; qua ex re honorem percipies, multum solatium, fructum praeclarum. Di siligod by Gorale
43쪽
oni. ; '' R. et L. Caput tertium. Acciduntia ουubstantiis crassis inhaerontia, O Riainan, nun- l piam sibi constiterunt, immo eo inclinarunt, ut inter sese di- Scruparent et repugnarent. Quare caveas ab eis et declinoου; ea Sunt reη quam cavere et timendum illud quod timore iussam to volo. Tu, O anima, ουimplex es, ista multiplicia; tu tibi con- 2 Stans, ista sibi repugnantia: tu sincora, ista sullacia; tu rus vere exsi Atens, ista exsistentiae veritatu carentia; tu bonum perpetuum nc stabile, ista res fucatas et pracstigias mutabiles ac caducae. Qustre fugiaη ea, O anima, ut caveas ne in Servitutem eorum redigaris eisquo quominus id quod tibi propositum est assequaris prohibearis ac destituaris. Itaque noli, onuima, e tua essentia simplici, vera, nobili excedere et istis
44쪽
Quousque, o anima, egena manebis et continenter a contrario sensu ad contrarium fugies: modo a calore ad frigus modo a frigore ad calorem, modo a fame ad satietatem, modo a satietato nd famem 3 similiterque in omnibus saporibus et odoribus, ita ut si dulcsdine abundas egeas sal edine, si sal edine abundas egeas aciditato; neque aliter denique in omuibus quae olfactu sentiuntur omnibusque quae in mundo sonsuη sensibus percipis. Dum porro bonis sexternis eges. si in poΗSessionem eorum venis, simul timore ne ea amittas caperis cruciarisque quamdiu apud te manent, Rin autem relinquunt te et cares eis,
timore quidem isto liberaris, at iactura quam secisti fit, ut Diuitiaco by GOoste
45쪽
aenitudinibus ac maeroribus afficiaris. Quare id, quo res illas 4 percipia quoque aegrotationes et dolores illos sentis, o anima. ponas nec doleas quod negritudines, curas, timorem, egestatem relinquis neque aegro feras quod cum copia, securitate. laetitis coniungeris. Ιη enim qui egostatem copias, timorem securitati, vilitatem nobilitati praeseri, stultus est; qui stultus est, errat qui errat. in perniciem incurrit. Persuad as tibi; o anima. te e stirpe quadam Progermi- 5nRSSe eiusque ramum esse. Ramus autem etiamsi quam longissime a stirpe sua procedit, attamen ipsum infer et illam coniunctio quaedam intercedit et contagio qua quidem omnis ramus e stirpe sua alimentum potit; veluti arbor fructifera, cuius fructus etiamsi a stirpe quae emisit eum longo procedit, attamen ipsum inter et illam essentialis quaedam intercedit con-
46쪽
6 iunctio qua fruetus e stirpes alimentum petit; quum coniunetio nem si fructus amitteret, nescio qua alia re Dum a Stirpe seiungente, haec res stirpem inter et ramum interveniret ac necessario ramo alimentum praecideret, ita ut statim intermorituriis atque interiturus esset. Quod cogitatione tibi insormes, o anima, et tibi persuadeaκ sciasque te ad creatorem tuum qui quidem egi stirps tua redituram osse; quam ob rem is ureturve sordibus utque onoribus quibuου a celeri ad mundum tuum et Atirpem tuam reditu retardaris te liberes. 7 Hic, o anima, est mundus naturae, domicilium OgeStatis timoris, vilitatis, tristitiae: illic mundus rationis, domicilium copiae, securitatis, nobilitatis, laetitiae. Utrumque coram vidisti et uηu cognovisti; iamiam secundum ea quae iΡga experta es eligas sciasquis in utrovis permnnore te posse neque rePulsum laturam vQl recusationem accepturam esse. - Scias porro esset
47쪽
non posse, ut homo simul segetius sit et copiosus, timore cruciatus et securus, nobilis et vilis, laetus et tristis; quod si ita est, utique fieri non potest, ut homo studium verum humanarum cum studio vitae suturas coniungat, immo hoc nullo omnino pact0 effici potest. Si quis Rrma ponit, o anima, r pugnares desistit hostique dSo tradit, necesso est capiatur; ut quis armis certat et se do-fendiι neque hosti se tradit, necesse sest interficiatur. Alterutrum omnis anima quae in mundum naturae descendit non potest quin subeat: aut mortem aut captivitatem. Hanc qui eligit iu diutinos cruciatus et turpem servitutem eligit: illam qui eligit, is gloriose moritur morteque vitam sibi recuperat et a captivitate eiusque contumelia ac turpitudine liberatur. Si id agis, o anima, ut ca quae viliter atque abiecte fiunt s
48쪽
vites, in fontem eorum animum intendas eumque fugias, Stu dium scilicet rerum humanarum : si id agis ut ea quae generose et divino fiunt exerceas, in radicem eorum animum intendas eamque seras et sOVcRs, aspernationem scilicet verum humanarum. Cuius rei exercitatio dissimulatione et suco vacet. I in Cave, O anima, nimia atque immoderata cautione in ignaviam inducaris, ne foriitndinsem eiusquo laudem amittas et humilitatem olusque ignominiam suscipias. Scias Porro omne quod materia eget Essontiam eAge omnΘmque essentiRm egere materi R. eius antem quod materia eget spatium sempser re8POndere longinquitati spatii materias ipsi attributae. Quod persuadena sibi, O anima, quippe ex quo multum solatium perceptura sis et fructum practetarum.11 Quantum fieri potest, o anima. rationem particularem te
49쪽
neas; si vero rebu8 ipsis ad univorsalem quandam rationem adduceris, hoc sacile seras Rique in oo acquiescas sciasque eo fieri, ut curae Et laboris molestia leveris, esuq instar qui postquam per noctis tenebras ε lucerna quas multum negotii ollacessebat lucem petivit, solo orto lucerna non eget moleatoque laboro illo supersedet. Cave, o anima, ad res Abiectas ot viles te applices, ne i 2 lineo consuetudo in animo tuo inhaerescat et naturam asciscns Propriae naturae tuae repugnantem atque istarum rerum desiderio atque appetitu reditu in patriam tuam frauderis.' Scias Porro augustum atque excelsum r0rum universitatis auctorem omnium rorum praestantissimam esse, quare ad res praestanteste repplices, ut generis assimulatione ad eum qui te creavit ΡrOPius Propiusque accedaΗ, sciasque res praeRfantes semper Rilros praeΗtantes, Vilos Rd viles ses0 adiungere. Disiit Cooste
50쪽
13 Consistere quaseris, o anima', dum in mundo exsistendi es. At quo pacto in mundo exsistendi consistero quidquam potest 3 Etenim cymba quamdiu in summa aqua est consistere vel eon quiescere prorsus non potest; si quando consistit, non imsi per accidens consistit; exindo aqua res quae in Auperficie eius sunt rursuq agitare os iactaro incipit. Tum domum cymba illa consistit si ex aqua evehitur et in terram reducitur quae lans ac radix ipsius est ot crassitudine ac gravitate ipsam aequat tum vere consistit. Perinde anima quamdiu in cursu rerum ianturae eRt noe consistero nec conquiescors nec rospirare potest sin autem ad sonisem et radicom ipsius revortitur, consiAtit et quietem capit atquρ ox perigrinationis misserin et turpitudine conqui oscit.