Hermetis Trismegisti qui apud arabes fertur de castigatione animae libellum edidit latine vertit annotattonibus illustravit Otto Bardenhewer

발행: 1873년

분량: 177페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

δ' B. s. s; B. EA .lia ipsorum mundi obliti sunt et conscientiam immaterialis ipsorum essentias amiserunt. Sin autem ea quas obliti sunt rominiscuntur ae recordantur, utramque conditionem coram spectant et alteram ab altera volui prupstantiam a vilitato distinguunt simulquo options utuntur in utrovis permanendi, quar si mentis acis intelligunt quantoper grndus ille praestans gradu vili sublimior sit atquo excelsior, ad Da quibuscum ipsa natura qua utuntur cognati sunt redire malunt eaque quibuscum per ac-eidons coniuncti fuerunt relinquunt, respuentes ea atque RSPer nantes. Quod certo cognoscas, o anima, quippe ex quo multum solatium pereeptura sis, fructum praeclarum, felicitatem porpe luam et asempiternam. Admonitionibus, o anima, si animadversionibus animae li- 5mantur et lovigantur atquo a robigino liberantur. Iam fieri quidem potest, ut speculum quod robigine affectum est per accidenseeleritor cessana limando et levigando poliatur; at vero in spe-

82쪽

HIno. . . ba W. ζψ.co . p. d. culo, quod robiginem contraxit per aecidens constans et tarde cessanη atquo e gradu potentiae in gradum actua progrediens ita ut iamiam aliserius speculi naturase constantis utquo inhae rsutis vim obtineat, politoris opera nihil proscit nec robigo aboo auferri potest nisi ita ut rursus in ignem mittatur et obrussam. Perinde animase per accidetis immundae animadversion, bus et admonitionibus poliuntur, ita ut conditionis qua antehae uino sunt reminiscantur; at vero animae natura sordidae atque immundae non nisi ita poliri possunt, ut gradum iniseriae ingrediantur et diu in pa psermaneant iterumque atque iterum

eam Eubeant.

6 Quoties, o anima, aurum cui Inultum inest vitii in ignem remittitur priusquam liquidum et purum ovaditi quoties radius curvus ignoin subit priusquam rectus fili Quoties triticum in cribrum revortatur necesse est Priusquam ros quibus mixtum et corruptum est romotae suntl Quoties denique animae impurae Diuitiam by Corale

83쪽

et robigine assectae omnom miserium experiantur ii csesso ecti priusquam rectam rationem capossunt et convectunturi Quantoperse mollis dulcodo amaritudini aloes prassiet nemo, O anima, Rgnoscere potest, nisi utrumque gustavit et distinctione eognovit. Porinde anima quantopers felicitatis dulcedo amaritudini miseriae praestet ngnoscore non potest, nisi utramque gustavit et cognovit. Quam multum infereηt, o anima, in ser Dum qui rem quan Idam, Postquam expertus est Pam et gustavit, aspernatione a Retua rolinquit et eum qui rem illam adit, experiri eam et gustarct concupiscensi

Is qui in proelio pugnat, o anima, ex eo abire sexoptat Promer Pugnandi acerbitates et gravitatem armorum; is autem qui nunquam prostio interfuit subire illud Et gustare cupit. Si igitur ab sis quae sexperta es, o aninia, ad ultimum finem

84쪽

suum pervenisso fB existimas, inmiam ad summum forminum tuum ab eis in quibus antea fuisti quorumque oblita es rodeas. 8 Sin autem maximam quaestionem appetis, o nnimR, Rd contemplationem eius convortaris, qui ot fine omnino caret D que unquam exordium sumpAit et ab aeterno atquc in aeternum in robus creati κ) Ρraesens conspicitur, qui ipse omne' res quum Prodeunt evocat, quum punnsescunt removet, qui rΘS EX plicat et complicat, ovocat et romovos, ponit et tollit, totum post totum, particularo post particular . 9 Confompleris, o anima, quomadmodum res Particulares sin-bilitati set porpotuitati imparos sint ovanescantquo Et propriRm exsistentiam amittant atque ad res univorsalos ad quas portinent redeant. Perindo res universalos primum illud principium unum solum atque aeternum Perpetui fato nequaro non possunt viribusque suis dilabentibus et tempore suo finito simul omnes Diuili od by Cooste

85쪽

ovanescunt. Ρerinde univcrsno res perpetuo ac sempiterno modo in actu invpniuntur modo in potentia. Quam multum interest, o antina, intor amicum qui tuis I 0 spoliis suam rom augot, invidet tibi atque obtrectat, in necessitatem et egestatem te adducit, aegritudinibus, angoribus, maeroribus te afficit, stultam to reddere, fallere, inquinare et contaminare studet, qui quum videro concupiscns te occnecat, quum rectam viam sequi velis in orrores te inducit, qui deniquo bonorum fugacium et caducorum quibus nulla est veritas studioso imbuit et cupiditat om tibi tacit rerum mendacium et ab-ioctarum quibus nulla ost realitas; undo fit ut tu perpetuo inops sis indigensquct et segena, timoro et tristitia cruciata, abiecta et contempta, tenebris circumfusa, robigine insecta, servituti obnoxia; quotios locuplotas sum egenior fit, quoties purum eum reddis immundior si sordidior, quoties sanas cum aegrotior atque infirmior; tu amicitiam eius perpotuam ipsumque constantem essct opinaris, iste vel celerrime auimum inducit ut a

86쪽

to deficiat atque discedat, exinde dolores apparationis et mentis errorem tibi assert, quae quidem omnia tuis tibi accidunt or-11 roribus, imprudentia, caecitate, stultitia; - quam multum igitur interest, O anima, istum amicum inter et alterum amicum quocum societatem inis, qui si egena es te locupletat, si erras in rectam viam te reducit, si insciens os docet te atquΘ instituit, si caeca es visum tibi reddit; nequaquam multas molostias tibi imponot vel labores vol curas vel operas simulque perpetuo una tecum erit neque unquam amicitiam eius dirumpi vel te eum amittere eumque te relinquere senties; quoties autem una cum eo es, R Praestantia eius ipsa quoque prae stantiam tibi paris, a luce eius lucem, a vita eius vitam, Rscientia elua et insolligentia scientiam si intelligentiam, a copia eius et auctoritate copiam et auctoritatem; spostremo) bonis perpetuis et sempiternis te auget et veras atque a sensibus romotas voluptates in te effundit; deniquo una cum eo quasestum Dissili do by Cooste

87쪽

facis, non iacturam. Eum igitur amicum cogitationo tibi omn-gRS, O anima, set coniungas to cum eo atque ad eum te applicos. Caput octaVum. Si quis, o anima, amicum habot eumque amittit simulat- 1que vero amisit eum aliquem iuvenit qui istus loco osse et vico fungi possit, mox illius memoriam abiiciet ac depones, Prae8ertim si novus amicus priore coniunctior ipsi) est os praestantior. Sin autem quis amico amisso neminem invonit qui eius loco sit paullum abest quin diutina tristitia et gravi maerore assiciatur. . Quare est hoc recto vivendi praeceptum, o ni ima, ut si amicum habes quisis certo scis to amissuram eumque a te disceSsurum esse, Prospicias tibi aliquem qui eius vico sungatur eiusque loco ait sociumquo tibi quaeras et familiarem. Oportet autem poste- 2

88쪽

ω B. Ob. mor amicus priore coniunctior stibi) sit et praestantior. Etenim si quis aliquid amittit exindo vero aliquid invenit quod illo

melius, casus eius adversus in casum secundum convertitur si maeror eius in gaudium et laetitiam. Priusquam mundum exsistendi atque intereundi relinquas necesse est, O anima, idoneam te reddas quae cum mundo rationis coniungaris et priusquam a socio tuo perfido, abiecto, caduco discedas nocesse est, discossum ab eo cogitatione tibi insorinos atque effingas ot sensim sensimque ab eo te disiungas simulque coniunctioni cum futuro amico tuo Obviam properos eique assuescas et sensim sensimque ad oum te

applices. 3 Si quis, o anima, in sedem in qua habitat odium concipit atque eX ea emigrare vult, priusquam emigrat alium locum sibi qRaerat oportet. Is enim qui e loco quodam emigrat neque alium locum novit in quem immigret paullum abest quin perpetuo errore Vagetur et scerta sede) egeat. Hac senim inopia adigitur ut temero ac sine delectu quocunque locorum Dissilirco by Gooste

89쪽

devenerit ibi domicilium collocet, forsitanque necessitate coactus loco quodam sedem constituit qui prior , loco suo peior est, quo fit ut selieitas eius interpolletur vitiiqito turbetur. Nemo unus, o anima, loco habitat sangusto, deserto, va- 4 StoJ, quin ex eo ominare cupiat in locum quendain qui priorOpraestantior est, umplior, amoenior. Cur igitur tu, O anima, inhabitationibus tenobricosis, desertis, viistis habitare mavis et lucidas illus, splendidas, amoenas habitationes missas facis 3 Quousque tandem in regionibus desertis et vastis commoraberis, habitationibus vere tui propriis te orbatis vacuisque relictis 3 Persuadeas tibi, o anima, ea quae tibi dico et perpendas bere, quin si praeter en quac quinque sensibus percipia etiam aliud quid cognitum et persuasum habes, in salutia tuae viam

90쪽

conVersa es, sin autem nihil nisi ea qua corporis aspectu, auditu, gustatu, odoratu, tactu sentis cognitum et persuasum habes, in via interitus et perpessionis miseriae atque insolicitatis collocata s. 6 Cautio, o anima, vocabulum est cuius sententiam cogno seas oportet. Cernitur cautio in eo, quod res tibi perniciosas caVes. Duae nutem res quarum nitera alteri perniciosa est natura inter se repugnent necesse ost, quia perniciosa rei vis ipsa repugnantia efficitur, quemadmodum salubritas ipsa con-vonientia. Si igitur quis ros ipsi perniciosas cavet, revera enu tus est; si quis res perniciosas sequitur res salutares autem non sequitur), revera prorsus non cautua est neque a rebus perniciosis neque a rebus salutaribus; deniquo si quis res ipsi perniciosas sequitur simul quo res ipsi salutares cavet. item incautus esse dicitur quippe qui ea quae ipsi salutaria sunt ca-Disitigod by Corali

SEARCH

MENU NAVIGATION