장음표시 사용
91쪽
' verba e tali in B. omittuntur, vorba is λε a Idiin W. quoque desiderantur. Vesti, ea quae perniciosa sequatur. Aliud quid autem quod nec 7
perniciosum est nec salutare omnino non invenitur. Quare si Salutem appetis, O anima, res naturno fuas convenientes sequaris ; si perniciem, res naturae tuae repugnantes sequaris, si denique perturbationem, montis orrorom, animum diffractum et
diductum dubitationosque, res tibi salutaros et ros perniciosas Simul sequaris: aliam enim praster has quas sibi Oxhibui conditi Onom non invenies. Quase praecopia persuadeas tibi, o uni- 8ma, eamque ob rem si ipsa lucida es et splendida, - noli consuetudine uti rorum tenebricosarum; si ipsa vitae et orati O-niS Particeps, - noli consuetudine uti rerum vitas et orationis expertium; si ipsa intelligentia et iudicio praedita, - noli consuetudine uti rerum nihil intelligontium et montis lumine carentium. Hac igitur norma, o anima, vitam dirigas, ut ad res quae tibi salutares sunt, naturis vestris inter Seso conve nientibus, tu upplices, res autem quae tibi perniciosae sunt, Diuitiam by Go le
92쪽
naturis vestris inter sese repugnantibus, sugias; denique quas salutaria tibi sunt ea arripias, quae perniciosa ea reiicias et
9 Si consilium capis, o anima, o habitatione in qua habitas emigrandi, immigres in habitationem priore prasestautiorem, ut e translato domicilio magnam porcipias laetitiam. Is enim qui e domo tenebricosa, angusta, deserta, vasta omigrat in domum lucidam, splendidam, amplam, amoenam, Paullum abest quin perpetuo translato domicilio laetetur et prospero exitu suo gaudeat. O Cave, o anima, in instituenda Vitae ratione pecces. Fructus enim peccatorum ipsa est in licitas, quia peccata of orrata nihil serro possunt nisi peccata, errata exitumque adversum. Ιἰoctae rationis autum et bonae disciplinae fructus ipsa est felicitas, quia recta ratio et bona disciplina nihil serre possunt nisi rectam rationem, bonam disciplinam exitumque secundum. Diuiti od by Goral
93쪽
Si quis palmas serit, o anima, easque Atudiose curat, da- 11 etylos et humidoa ot aridos percipit atque exitum suum laudat; sin quis salicus et rubos sorit, nullos fructus percipit, curam et laborem perdit, exitum suum accusat. Hac igitur, O anima, in omnibus conditionibus vivondi lege utaris, ut res tibi salutares arripias, res tibi perniciosas mittas, quo in numerum animarum recipiaris quae dei auxilio Duuntur, rectam viam Sequuntur felicitatisque sempiternae et perpetuae participes sient. Persuadeas tibi, o anima, ea quae tibi Oxplanaturus et 12 Propositurus sum. Ego enim hunc mundum expertus Eum atquo exploravi intellexique materiam eius iam inde R rorum Primordiis Oxstitisse. Deindo inter ea quae subtilia et Praestan tia et eis quae spissa et aspora orant ita distinctum eSt, ut illa omnia ad supera, haec omnia ad infera referrentur. Porro intellexi motu coelesti maioriam huius mundi in quattuor rerum elementa divisam esse: ignem, aerem, aquam, terram; quisequattuor principia quomodo moverentur et quibus proprietatibus Disiti Cooste
94쪽
B. X sia .utorsentur accuratius consideravi intellexique ea natura Sua caeco quodam atque inanimo impotu, non ratione et intelligontia 13 duce moveri. Iam vero res inveni istis ex principiis constantes ea8demque vita, oratione rationequo praeditas; quare miratus sum quo pacto fieri posset, ut res inanimas et rationis exportes elementa essent rorum animatarum et rationis participum. Exinde opinatus sum fortasse principia ista si in corporibus rorum vitae et orationis compotum inter se miscentur, vitam et rationem in eis gignere. At vero quomodo rationi convenit uduabus robus inanimis inter sese mixtis rtim effici Ruimatam vel e duabus rebus rationis expertibus inter soso mixtis rem fieri ra- 14 tionia participem 3 Itaquo necessitate eo adductus sum, ut statuerem res istas vitae et rationis compotes non sex huius mundi mundum Oxsistondi atque intereundi dico - materia congiare,imino nescio quam ob causam saliunde) in eum devenisse at- quis ut accessisso ita discesAurus esse nec fieri posse, ut res inanima fons sit rei animatae, rea rationis expers fons rei ru-
95쪽
tionis participis. Quare persuadeas tibi oportet, o anima, res illas vitae et rationis compotes non ex principiis huius mundi eonStare, immo prorsus aliud quid esse. Explorea igitur res istas ut eas cognoscas, et quomodo constitutae sint penitus perspicere studeas ut eas experiaris, qua quidem re felix ac beata fies et scientiam tuam persectam reddes atque absolut rem. Caput nouum. Difficillimum est, o animκ, vel potius nullo pacto fieri 1 potest, ut aurificis nrs instrumento agriculturas usi fabri signarii ars instrumento artis susndi exerceatur. Etenim suum cuique arti est instrumentum atquo eo quidem solo neque ullo alio ars bono exerceri potest. Immo ut quis Cunctas artes noverit cunctisque instrumentis earum uti sciat, attamon si suendi Rrtem exercere vult, instrumentum agriculturas o manu abiiciat oportet atqus ad exercendam artem suendi instrumentum sumsti
96쪽
huic accommodatum sin agriculturam exercere vult, instrumentum suendi artis e manu abiiciet ut ad Oxercendam Rgricultu-2 ram instrumentum sumat huic accommodatum. Perinde, o animis, is qui scientirem et exercitationem boni consequi vult instrumentum insciolatias et mali, quod quidem ost studium si cupiditas rerum humRnarum, o manu emittat oportet. Quaro si scientiae et hono Operam navare cogitas, o anima, instrumentum mali de manu deponas - utpote quae persuasum linbeas non nisi Suo quamque artem exerceri posse instrumento - atque ad 3 solentiam et bonum suum ipsorum instrumentum sumas. Etenim si suo ipsorum instrumento ea exercero conaris, nullo labore nulloque negotio exerces; sin autem instrumentum mali in manu habes eoque honum exercoro vis, impodimentis conflictaris atque in difficultatos incurris aequo atque is qui ngriculturae instrumentum in manu habet eoque artona auris his exexcero vult impodimentis conflictatur et diutinos labores diutinaquo negotia subit neque id quod vult exercere . potest. Quod persuadeas Disiligod by Corale
97쪽
tibi, o anima, sciasque studium rorum humanarum et studium boni in nullo unquam animo societate iuncta suse; cuius rei veritatem, O anima, cogitatione tibi informes et mentis acie perspicias. Vera scientia si instructa es, O anima, mentis acie intellegis creatori tuo te coniunctam et cognatam essΘ, qua eX re Veram percipies voluptatem; inscientia si laboras, istud non intellegis nec cognoscis quia caeca es, fonsebris circumfusa Peccatisque et erratis dedita, quaro ad vilia r rum genera te Pertinere opinaberis eaque Aeetaberis, quo fiet, ut omnibus erueiatibus et doloribus afficiaris. Ad veram scientiam consequendam, O Ruima, omnia CO feras studia tua. Quod si sam tibi pspereris, altiora capessas constanterquQ ot perpotuo in meditando et cogitando vorseris, quo rectam rationem perspicias eaque mores tui dirigantur nocnon acies tua exacuatur, ita ut agendi rationem insas qualis ei convenit qui recte sacero scit intellogonsquo est illuminatus
98쪽
fortasse emendetur oportet . I ii I ob. est ac rectam viam sequitur, insci sentiam autem caecitatemque et peccandi consuetudinem quasi) obliviscaris ac ponaa eamque ob rem agendi rationem qualis est hominis inscientis, caeci, peccatis dediti omittas. Quod perpendas et consideres, quippe quod si consideraveris verum esse intelIectura sis. 6 Miseria, o anima, eo efficitur quod anima res cernit et Percipit quae secum pugnaui et commutantur, beatitudo eo quod anima ros cernit et percipit quae sibi conveniunt manentque et perpetuo perstant. Cuius rei argumentum, O anima, in eis positum est quae in mundo sensus coram spectas. Etenim si homines animo sunt vel maxims conturbato et timore affecto demissoquo tu modum olus qui quondam beatitudine usus, Postea hac privatus atquo in insolicitate collocatus est, patet, o Resina, miseriam effici repugnantia et commutatione, beatitudinem convenisentia et perpetuitate. Quare si O miseria conquiescore vis, O anima, e mundo repugnantiae et commutationis emigres in mundum perpetuitatis at stabilitatis.
99쪽
sere restitutum velim locum in utroque codice vel maximo cor
ἡ ὀ AAa . . Mercatores, O anima, merces suas exponero atque Exornare Isolent, non ut ei qui caeci, imino vero ut ei qui integris sunt oculis eas vid0ant. Perindo narratorem et oratores ubi viae transeunt verba saciunt, non ut si qui surdi, immo vero ut ei qui auribus sunt sanis atque intogris ipsos audiant. Perindophilosophi non animas mortis gradu incedentes sapientia initia student appellantque, immo vero animas vitae gradu incedentessapi sentia imbuors volunt appellantque. Atque hae quidem sunt animae quae accedunt et praecepta stppetunt, illae vero quae mortis gradu incedunt sunt animae quaB praecepta non RPPe sunt, sod ab eis recΘdunt eaque aspernantur. Quod confompleris,
100쪽
O anima, et cognoscas quid intorsit intor eum qui accedit oleum qui recedit, inter eum qui rem quundam appetit et eum
qui eam aspernatur. 8 Si poenam refugis, o anima, errata caveas et vites peccataque doctines et reiicias; sin praemium appetis, ad rectam rationem perducaris. Sesas enim, fineη animae in omnibus quaecunque infendit necessario aut peccatum spectare aut rationem rectam. Iam vero fieri non potest, quin peccatum poenam ferat et iacturam, recta ratio praemium et quaestum. Sin minus peccatum praemium, recta ratio poenam ferret, quod tamen nequs rationi convenit neque in eis quae sensibus cornuntur ac percipiuntur invenitur. Quare utique nΘcesse est revera pec- cretum Poenam, rθcta ratio praemium ferat. 9 Si ad rationsem te adiungis, O anima, lumen suum Dorro